장음표시 사용
611쪽
Io , SE v TE Lini Mus J Notissimae sunt in mari Gallico Insulae duae E regione Antipolis oppidi Prouinciae ri. Narbonensis, Lero de Lerii ius. Illa M εων Straboni, Mi Ptolemaeo : haec Letina Plinio utramque nominant . thicus in Itinerario, de Ennodius invita Epiphani j oratos, inquit, regrediens seruia sanctarum habitationum Ioca visitauit. Medionas Insulas, Maechadas, Grum, Us que nutricem summorum nuntium planam Lirinum. Illi hodie nomen a S. Margarita : huic a S. Honorato, qui in ea primus celeberrimi olim tot: Gallia coenobij fundamenta iecit, cui tertius ab Honorato Abbas praefuit Faustus, quem propterea priscum Lirini patrem vocat, quia hoi tempore non Abbas, sed Episcopus erat Reiens s. m. CAPRAs I v I TA sENis J Quem religiosae vitae magistrum ha buit Honoratus : virum, ut in Hilarij Arelatensis vita scriptum est. Angelica in Insiuiis conuersatione degentem. Venerabilem, ut Euche. rius in libello ἡe laude eremi ait, grauitate . veteribus sanctis parem. iii IVVENis E Lupi J Episcopi postea Tricastini. Eucheri ut ibidem, de Lirino Insula : mo habuit reuerendi nominis Lupum, qui nobis illum ex tribu Beniamin pum retulit. 3 PATR et M HONORATVM J Lirinensis Monasterij, ut diximus auctorem. Eucherius de eadem Insula: Digna quae Honorato auctore fundata sis r quae tanti instituti tantum nacta sit patrem, Apostolici isti ritus rigora, ct vultus honore radiantem. digna quae istum siti cipiens , iraemitteret. ad cathedram scilicet Arelatensem, ad quam ab Insulae praefecturae uectua est.
3 3 Qv I s M Axi Mus ILLE J Honorati in Monasteri j praefectura successor. Episcopus inde Reiensis. Eucherius de Honorato: Haec nunc successorem eim tenet Maximum, nomine clarum, quia post ipsum meruit asscisci. Faustus de Maximo: Dignus cui primus ille fundator gubernacula Lirinensis nauis post se moderanda committeret. Haec
ille in pseudepigrapha Eusebij Emiseni homilia de S. Maximo : quam
ut Fausto vindicandam putem , hic eius locus inter cetera persuadet: Merito, inquit, se vobis imputet beata illa Insula ex hoc uno atque unico munere, licὶt multum erubescat ex altero. Significat enim Lirinum Insulam duos Reiis Episcopos dedisse: Maximum, de quo iure gloriari possit, & Faustum ipsum, de quo erub cat. Quae verba de
Fausto praeter Faustum ipsum nemo usurpasset. iis. Bis SV Cc Esso RJ Successit enim Maximo Faustus, primum in munere Abbatis, clim Maximus I Lirinensi praefectura acl Reiensem cathedram adscitus est. Deinde iterum in Episcopatu, cum mortuo Maximo Reiorum Episcopus ex Abbate creatus est. Ita ergo de m nachos Maximi, & urbem eius post illum rexit.
612쪽
Even et Ri IJ Lugdunensis postea Episcopi. Lirinensis suae habitationis testis est Eucherius ipse in libello de laudibus eremi. Equidem , inquit, cun tis errani locis, qua piorum illuminantur secessι, reuerentiam debeo. praecipuis tamen Larinum meam honore complestir, qua
procest si naufragiis mundi est usos piissimis vinis receperat venientes. REO tuu Tis HILARI J Episcopi Atelatensis. Innuit Hila--Πς. rium Lirinensem Insulam bis incoluisse. quod verum est. Primum siquidem Honorati precibus euictus eo secessit , ibique aliquandiu vixit cum Honorato. Quem deinde ad Arelatensem cathedram trans. latum cum ipsius rogatu relicta Insula secutus esset; pristino tandem eremi amore captus, Lirinum rediit. quo tempore Euchetius
elegantem de laude eremi libellum Hilario scripsit, qui haec omnia confirmat: & Hilarius ipse homilia de S. Honorato.
GRADInvs v ENERA B. A R AE J Inde enim sedentes in cathe- ras.
dra tribunali concionari solebant. quod ritualium quoque librorum auctores docent. Prudentius de S. Hippolyti Ecclet a: Fronte sub aduersa gradibus sublime tribunal
Tollitur, Antistes praedicat unde Deum. Eundem etiam Graecis morem fuisse, & hodiernus eorum mos ostendit, & quod de Chrysostomo a Socrate, & aliis, ut peculiare proditum est , illum in ambonem conscendisse, ut ἱ pluribus audiretur. Conesonabantur ergo pro gradibus arae , iii tracancellos, qui βῆ , seu hoc est tribunal, Gue sacrarium dirimebant a capso, quod illi ναον appellabant. Hunc enim locum indicat Gregorius Theologus , cum de Constantinopolitanis concionibus suis loquens in oratione ad Episcopos . cancellos ab auditorum sese impellentium
turba vim passos scribit, his verbis. Hi ετ - λίγων ,s
PLEBs s EDULA crRCUM sis TIT J Neque hoc praetereun- ris. dum, ean olim fuisse diurni verbi reuerentiam, ut stantes, non sedentes. quod passim hodie fit, sacras conciones audirent. Auctor in I rimis Augustinus, in sermone de honestate Clericorum,& homi-ia xxvi. Et colligi licet ex libro iv. Optati Mileuitani, qui populum in Ecclesia negat habere sedendi licentiam. Ita& Constantinum Magnum Eusebius libro vitae iv. - stantem inter ceteros oranti sibi aures dedisse testatur, climaequum dicet et, ut stando diuina audiantur. ἰ πιι si ς θειων οMον. Nec tamen inficias eundum, sua etiam auditoribus sedilia olim fuisse in quibusdam Eeclesiis. Hoc enim docet, aptiusque ad attentionem iudicat idem Augustinus in libro de catechizandis rudibus c. x m. Longerue,
ait, consultius in quibusirim transmarinis Ecclesiis, non solum Antisti ea
613쪽
perintre loquuntur ad ρ pulum: βed ipsi etiam populi sedisia μbiacentine qui uam infirmior standa lassaim, a saluberrima intentione Mart .
rur, aut etiam cogatur abscedere.
MMAT ivra Rurici j socerum docuit nos Carmen xI. quo loco Aruernum illum fulta monuimus. Idem de Ommatio hi-niore, qui Turonorum Antistes sitit, monet Gregorius lib. x. Historiae. Hunc vero Sidonius suorum natalem celebrans inuitat pulcherrimo epigrammate. quod quidem Martino Dum tensi olim Episcopo ita probatum est, ut in triclinio suo, paucis mutatis; describendum curarit, in hunc modum. B. MARTIN I Dv MI EN sis E P IS COPI.
Non his auratis inmantur prandia fulcris , A prius murex nec tibi sigma dedit. Nec per multiplices abaco θ' idente cauernas Ponentur nitida coάicis arte dapes. Non scyphus his dabitur, rutilo cui forte metalis Crustatum stringat tortilis ansa latus. Vina mihi non sunt αἰ etica, Chia, Falerna, Quaeque Sarapteno palmite missa bibas. Sed quiequid tenuis non complet copia mense, Suppleat hoc petimus gratia plena tibi. GALLI R. MENfA Tvii Id est Celtae Lugdunensis. De S doni j enim patria cogor a doctissimo Savarone, qui Arvernum facit, dissidere: cum religio sit aliter sentire, quam Sidonius ipse significet, qui se passim Lugdunensem testatur, ut lib. I. epistola v. dc VIII. lib. I v. epist. xxv. carmine v. & xtra. Apollinaris aut tumulum non in Aruernis, ut eidem videbatur, sed in Lugdunensi agro fuisse, iam ostendimus ex epistola x D. lib. m. Nunc Aruernum ortu Sidonium non fuisse hic locus indicat, cum Gallum se nominat, diuersam sibi, quam Ommatio Aruerno , id est Aquitano, patriam significans. Aquitanos enim a Gallis illa aetas distinguebat. Sulpitius Seuerus Historiae ri. Sed id nostris , inquit, id est Aquitanis , Gallis, ac Britannis indecens usum. Ausonius in Arelate, populos alios ct moenia ditas rcvallia queis fuitur, gremioque Aquitania lato.
614쪽
Aquitania in Gallias, a Burdegala Augustodunum. Hoc itaque sensu, Gallum se Sidonius, quia Lugdunenss; Ommatium vero , quia Aruernus erat, Aquitanum quidem, sed non Gallum vult intelligi. quemadmodum apud Seuerum eundem in Dialogis, quidam re ac nomine Gallus, ait se hominem Gallum inter Aquitanos verba famatum: quia nimirum Aquitani ea quam di&i notione Galli non erant. GAEETic AJ Gazetum vinum Isidoro, a regione unde defertur, hoc est a Gaza Palaestinae : ut Sareptanum a Sarepta Sidoniorum. quod e ρεre νον ἄγον appellat Alexander Trallianus. Utrumque celebrant Corippus lib. I ii. & Fortunatus lib. I v. de vita Martini. G Zetum vero Gregorius Turon. de Gloria Consessorum L x v. & Se
POCvLA NON SVNT Mi C J De Arvernorum vinis non loquitur. Alioqui quomodo in Aruernis vina non essent, quae Arvernorum erant 3 sed de Lugdunensibus patriae ibae. Quemnam vero Lugdunensium pagum vinetis celebrem dicat, cui Triumuir nomen imposuit, quaerendum est. Scimus enim ex Dionis x L v I. Lugdunensis coloniae deducendae Triumuiros futile Silanum , Lepidum, & Plancum, & multa ab illis potu ille nomina derivari. HIC Miui QVI PATRIAM J Apud Arvernos. Alibi ergo na- iritus, qui huc postea migrarit. Quare maneat, Sidonium ortu Lugdunensem, coniugio de cathedra Arvernum suas te. Nec mdignentur Arverni nostri, non totum sibi concedi, qui meliore illius parte potiti sunt i ctim ea suerit Sidonij dignitas & splendor, quo non uniacam patriam illust rari par erat.
DE BALNEIS VILLAE SVAE. XVIII.
δ Vir Acuxi villam, et iisque balneas & piscinam copiose descripsit epistola I r. libri M.
AD SORORIUM SUUM EC DICI Vm xx. XXI
E C oicii soror fuit Papianilla, uxor Sidoni j. Sidoni j ergo foro
rius Ecdicius; Ecdicii ver b cognatus Sidonius. Sororius enim propriὶ frater uxoris, cognatus vir sororis. Quare inter se opponuntur , ut in antiquo lapide Brixiae : co GNATUS D vLCIssi Mus
615쪽
II NOTAEi BVRGVS PONTII LEONTII.
BVRci Paulinianae , quam hoc Idyllio describit, nomen ant
quum hodie manet. Burgum enim castrum vocant, ad Durani j fluminis ripam, non procul ab illius & Garumnae confluentibus. De Leontio autem, in cuius gratiam haec scripsit, dictum epist. x I.& xii. libri viii. Burgi vocis Graeca est origo. Glossarium vetus :Πυρως, turris, burgus. Inde burgos vocarunt Romani turres, seu turrita propugnacula in limitibus constituta. Ab his porro, similia Omnia munitiora loca burgorum quoque nomen tulerunt. Neque ratio alia requirenda, cur ita Burgum suam appellarit Pontius Paulinus conditor, cum hanc ipsam prodat tota cius descriptio. NARBONEM u MARTIUM J Vetus Inscii ptio nondum vulgata Narbone . tu qua singulares litterae Coloniam Iuliam Paternam Narbonem Martium denotant. His enim nominibus in aliis quoque
C. MANLIUS C. FP A P. RUFus v MBER ExsDECVRIA LICTORUM VIATO' RVM QVAE EST C. I. P. N. MFECIT SIBI ET svis
Sed Iuliam Paternam de Iuli j Caesaris nomine, qui coloniam eb, ut
Suetonius narrat, iterum deduxit, appellatam fuisse ambigit nemo. De Mart ij autem cognomento, qui a in Marcio, quo consule de ducta primum colonia fuerat, derivandum censent, & inani festis, ut alii docuere, rationibus reuincuntur , M aduersantem habent hoc loco Sidonium, qui non obscure ad Martem refert. Eo enim spectans, Narboncm re ipsa Martium nuper factiim ait, cum acerrimam Gothorum obsidionem, de qua iterum Carmine sequenti, sortissime sustinuit.
ANTHE Dii MEi J Dulcem poetam alibi dixit. E;c poetarum collegio praefectum facit. Exo Tic A J Extra Zodiacum posita. Tres enim Sidonio stellarum classes. Planetae , qui suis in orbibus vagantur. sidera zodiaci, quae duodecim eius signis continentur. & reliqua extra Zodiacum, quae propterea exotica nominat, quasi . tia Ggi. Hi P Poc Ri NisATAsJ Rectius alij, Hic ct crinisatas. tan-, quam ex ipsis Pegasi crinibus natas.
616쪽
Esr Locvs AExi A J Topothes a consuentium Duranij& Ga' ior. rumnae, ubi sitam diximus Burgum in ripa Durani j, siue ut Gregorius ad hodiernum sere sonum lib. viii. nuncupat, Dorononiae. Nunc enim Dordoniam dicunt. SPARGiT L. v APOREM J Per tubulos nimirum parietibus im- I9I. pressos, ut loquitur Seneca epistola xc. Atque ita legendus, intelligendusque Plinius iunior lib. ri. epist. xv . Adbaret dormitorium membrum, transitu interiacente. quod si pensum sir tubulatum, conceptum
vaporem salubri temperamento huc Elae digerit o minimat. COMAs FLA vir EARINi J Ita reposui, pro Cumas M. Sabini, quod antea legebatur. Neque dubia emen)atio : cum Sylvae Papinianae lib. iii. argumentum sit Coma Earini. de qua& Martialis extat epigramma lib. I X.
SIDON ivs Narbonem olim prosectus, cum humaniter acceptus habitusque esset a Consentio , decreuerat hospiti suo gratiam suis versibus rependero, cum prior ille aliquot carminum eclogis Sidonium prouocauit. Tum ergo Carmen hoc ad illum misit, quo Narbonem mirificis laudibus ,.sed non alia re magis commendat, quam quod Consentios ciues nobilissimos, & doctissimos tulerit, nunc ipsum ad quem scribit, & eius patrem. Quorum utriusque meminit lib. ix. epistola xv. ad filium autem data est epistola I v. lib. V m. PHOCI DA, s Ex TIAS QE E B A I A s J Maniliam, & Α quas Sextias. Massiliensium urbem a Phocaeensibus Asiae populis conditam constat. Aliud autem fuerunt φωυμι, Phocaeenses a Phocaea urbe
Asiae; aliud , Phocenses a Phocide, quae regio fuit in Hellade.
Sed multi, etiam antiqui, Phocenses & Phocidem nuncuparunt, ex qua orti Maissilienses, vel nomina confundentes , vel historiam. Baias autem calidas omnes aquas dicebant, ab illis Campanis omnium, ut Eunapius scribit, toto orbe nobilissimis. Quare Aquis Sextiis,qubd in iis thermae essent, id etiam nomen oblisit. Sextias autem a Sextio Caluino dictas, qui primus urbem illam muro cinxit, omnes consentiunt. Eius porrd coloniae, quae Metropolis est Prouinciae Ii. Narbonensis, egregium hoc monimentum extat Romae in antiqua basi statuae.
617쪽
si. As Astoricis x Api L Lis J Testulis in varios colores tinctis, quales in asarotis pauimentis, de quibus Statius in Tiburtino Vopisci, dc Plinius lib. xxxvi c. x x. Sosus Pergami statuit quem vocantasiaroton oecon, quoniam ρurgamenta coena in pauimento, quaque euerri solent, veluti relicta fecerat paruis e testulis tinetis in varios
6' Hi Ne Tr MARTivs rLLEJ Theodoricus iunior, Theodorici magni filius, de quo epistola ii. Gothi enim cum At aut duce Gallias ingressi Narbonem quoque occupassent, inde summoti sunt
a Constantio Comite, anno, ut ex Orosio & Idacio colligitur, c DxvI. Post haec Theodoricus pater, Aquitania non contentus , Narbonem
longa illa obsidione cinxit, quae hoc loco describitur, sed repulsus est tandem a Litorio, ut dictum est in Panegyrico Auiti. Demum vero iunior hic Theodoricus prodita sibi per Agrippinuin Comitem
urbe Narbonensi potitus est, anno vi ex Idacio eodem patet, cDLXII. Quare post hunc annum, sed ante cDLxvi. quo mortuus est Theodoricus , a Sidonio scriptum hoc Carmen dici necessu est.27. M vLTvM CI N a I TvR J Iii aliis tingitur. Horatius , Paulum sepultae distat inertia Celata virtus. o. NATos CVM GENITORE J Carinum de Numerimum cum
Caro patre. Quanquam de Cari Aug. patria nihil certi fuisse docet vopiscus, de quod mirere, inter varias opiniones non meminit Narbonis. Sed Narbone genitum , ante Sidonium prodidere e Graecis Eusebius in Chronico, e Latinis Sc xtus Victor , Eutropius, & Orosius. Iosephus Scaliger ad Eusebnim, quia Carum in Illyrico natum quidam sciipserant, ut Fabius Cerilianus, ita rem componit, ut Narbonae natum assirmet, non in Gallia , sed in Illyrico, ubi Narbonam item oppidum esse contendit nominis eius denti Verum Dalmatiar oppido, quod Scaliger des gnat, nomen fuit non Narbona, etsi mendosε ita legitur apud Ptolemaeum, sed Narona. quomodo in epistola Vatinii apud Ciceronem appellatur. itemque apud Plinium, MAEthicum , & in Tabula Peui ingeri. 93- Coras ENTI PATREM J Consentium patrem laudat a philosophicis poeticisque disciplinis . rum Gioecis, tum Latinis. POLLA DAT POETAsJ Lucanum & Statium. Lucani uniu
618쪽
vetor suit Polla Argentaria, de mortuo Lucano Stati j , ut statius ipse in Sylvis docet. Quidam libri pallidat legunt.
P Risci Iovi Nil Trabeae & fastorum nomen consulatum d I73. notat Fl. Valentis Iovini, quem Lupicino collega si ib Valentiniano seniore, gessit, cum equitum Magister esset per Gallias de Alamannos ingenti strage in Catalaunis profligasset, ut Marcellinus narrati. xxvii. De quo etiam scribit Flodoardus i. Historiae v I. &antiquos versus profert, a lovino positos in S. Agricolae basilica, quam Remis fundarat. Huius itaque filiam Consentio seniori nuptam est. Quae vero sequuntur, de iuniore Consentio, ad quem scribit, capidesent. Pi us R IN c E P s J Plac. Valentinianus, a quo Tribunus &Notarius in confistorio Consentius creatus est. In consistorio enim principis militabant Tribuni & Notar ij. L. I i. Cod. Theod. De primicerio & notariis. Inscriptio statuae Petroni; Maximi, P RIMAEvvs
Eo As so et RiJ Theodosij iunioris Aug. filiam Eudoxiam duxerat Valentinianus. Ad Theodosium ergo in Orientem legatum a vale utiniano Consentium ait, de idoneum fuisse, qui ad Francos item, Persas, Vandalos, aliosque reges mitteretur. . CARA M A L L vs , AvT P H AB AT ON J Nobilium pantomimorum nomina. quorum alterum, id est Caramallum, laudat etiam Aristaenetus epistola xxvi. de Leontius Scholasticus lib. I v. Anthologiae xxv. Pantomimi , . sint, ore tacito gestibus omnia explicabant. Calliodorus lib. iv. Orchesiarum loquacissima manus, linguo si digiti, silentium clamosum, expositio tacita. de Incertus auctor de pantomimo :Tot lingua, quoe membra viro. mirabilis ars est,
Qua facit articulos ore silente loqui. Artis auctores Romae, Augusti temporibus, Pylades de Bathyllus. Nam cum veteres ipsi canerent & saltarent, hi chorum & fistulam sibi
praecinere secerunt : ut tradunt Lucianus Q ι at Di, Eusebius in Chronico, Zosimus lib. i. Je alij. Pantomimorum autem tot erant armgumenta, quot fabulae poetarum . nulla enim erat, quam non repra
sentarent. Itaque Sidonius multas hoc loco recenset: longε plures Lucianus dialogo supra scripto. Cyprianus despectaculis. Nusta enim obsiems motibus membra di torruens desaltauit Graeca libidinis Dia
NAM Ci Rc EN si Eust Circensum Plac. Valentiniani num-ia .rmim vidimus cum Vicennalium eius nota. Scd ij publici ci leni studieram : hi veto priuati. sicut priuatum Elagabili spectaculiam,
619쪽
in quo Lampridius narrat iunxisse illum camelos quaternos ad currus in Circo. In publicis agitare solebant promiscui aurigae factionum Ci censium : in priuatis nobiles plerumque ac Pr: ncipes ipsi exercebantur , ut lioc loco iuuenes aulici. 7J ET iAM TE vRMApETiTJ Sortes in Circo ad electionem ducebantur, tum loci, tum quadrigarum. De quadrigarum electione Symmachus testatur lib. x. xx I I. Malo, inquit, fremitum Aram tia vallis exponere, atque illam quadrigarum di bibutionem, in quasibi cum fortunatus videretur, cui electionem mox uma tribuebat, par
vel potiar erat, quem sors fecisset extremum. Quoties sequenti primus inuidit ' Dubia est enim optio , cum de similibus iudicatur. Vbi aperte optionem sorte datam dicit : sed quadrigas a Theodoso niastas adeo praestantes omnes fuit se, ut sors primo nihil conserre videretur, cum illae ambiguam redderent optionem. Sed quadi igarum electio non semper fuit in usu, loci nunquam omissa. Nam apud Homerum Iliad. xxiii. Sophoclem in Electra, Statium Thebaidos vi. quia Heroes antiqui suos ipsi currus agitant, solius loci fit sortitio. Item apud Virgilium in ludicro nauali Eneidos v. Tum loca sorte legunt. Loca autem haec in Circo crant ostia ipsa& carceres equorum. ita ut primus, aut secundus locus, nihil aliud suerit, quam primum aut secundum ostium. Consentius ergo, quem primum urna vocarat, &axem, hoc est quadrigas eligit, & primum ostium ingreditur: post eum reliqui alia deinceps suo quisque ordine. Cur autem in capiendis locis sors adhiberetur, causam innuit, non explicat Donatus ad Virgilij verba, quae proxime citauimus : Non est, ait, idem labar in singulis locis. cst inde sors adhibetur, ut feri consueuiι in Circo, ne sit inordinatione cententio. Cur enim non i)em est labor Z Ideo nimirum, quia non idem erat a singulis ostiis ad metam spatium : sed a primo rectum ac breuissimum, ab ultimo longissi in una. Quare quo quis remotior a primo cursum inibat, hoc longiore spatio ferebatur,&viae ac laboris plus habebat. Ex quo etiam patet, cur in Dioclis agitatoris laude ponat vetus Inscriptio, quod suMMA QVAD OGA, ET OSTIO MARTO MIs sus vicerit. Nam clim quaterni sere agitare solerent, quatuor tantum primis ostiis utebantur. Vnde quiquarto exibat, is summa Δ vltima quadriga certabat, cuius difficillima erat. v ustoria. o etiam sensu dictum sit ab Ouidio rii. Am
Hoc mihi contingat: sacro de carcere missis Insistam forti mente vehendus equis.
Idem enim est, ac si dicat, Te saucii te laon dubitem vel e sacro, id est ultimo sextoque ostio missus certamen inire, ac palmam se
620쪽
erat, qua ingressus in circum. Ianuae latera hinc inde septa carceribus, senis utrinque, quos cryptas vocat, qud labii dati essent, pariete in quo carceres erant in fornices inflexo, atque ut loquitur ipse, fornicato. Dicebantur de portae, ianuae, ostia Circi. quoniam his ostiis ad cursum mittebantur equi: ut contra, carceres dustos docuit Varro, qudd iis coerceantur, ne inde exeant, priusquam mit tat Magistratus. Portas vocat P. Victor, cum ait Circi maximi duodecim portas suisse. Ianuas auctor epistolae de viro perfecto inter
pseud epigrapha Hieronymi: Adhuc, inquit, prior illa adflat in ianuis, cuique sua istaria debentur. & Paulinus e Pist. ii. Non decursus stadi1 , sed ingressis : nec ut meta, Iseu ianua e st. Eodemque modo θοῦροι
ccivis, δε μιν iθ iam. Ostia Senator lib. m. Li. Bissena ostia ad duodecim signa posuerunt. & sine controuersia Ausonius in epistola ad Ursulum, senarium numerum significans, Ostia quot pro parte aperit stridentia Circus, Excepto meatum quoά patet in stadium. De his en in carcerum ostiis loquitur, non de ianuis , quas per circi ambitum sibi fingunt interpretes doctissimi. Ostia enim carcerum, ut dictum est, in Circo maximo fuerunt omnino x M. sed sena utrinque: quud pro parte dixit Ausonius.'Septimum autem ostium quod excipit, ipsa est Circi ianua: quae in medio carcerum posita , in mediam circi latitudinem patebat. Supra ianuam portb, Consulunt sedes, aliorumve Magistratuum, qui ludis praesidebant. Nam ut Consulum sedes hic dicitur, sic Praetorum sedes Suetonio : Neronis xii. & Praetoris tribunal eidem, Augusti v. De qua&Liuius lib.
x L v. Ludorum Romanorum die, C. Licinis Consuli ad quadrigas mittendas desiendenti tabellarim reddidisse laureatas litteras dicitur. Mic ANT COLOR EsJ Circi factiones tunicarum coloribus distinctae. Erat enim factio albata, russata, prasina, veracta. quomodo nominantur in Dioclis Inscriptione. ιοῦ λ is , ψ πυ ἀ Mia
κῶν , με η υ δῆμοι, in Anthologia epigrammatum Graecorum. Ab his diuersorum colorum tunicis, ut Plinius iunior vocat, ac Dio,' is vetus epigramma ) discolor agmen agitatorum dicitur Ouidio. Vtebanturque ut hine liquet, non solum in publicis ludis, verum etiam in priuatis. quod& Commodi atque Heliogabali exempla docent, qui prasino domi aurigantes V si memorantur. Effossa est paucis ab hinc annis, cum Romae essemus , via Praenestina, tertio ab urbe lapide, vetus altera duplex Inscriptio , quae Polynicis & Tatiam fili j agitatorum in singulis factionibus palmas enu-