C. Sol. Apollin. Sidonii Aruernorum episcopi Opera, Iac. Sirmondi Societ. Iesv presb. cura & studio recognita, notisque illustrata

발행: 1652년

분량: 646페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

601쪽

Facunda D uisur Corduba. reo. Nou G. Tvocvs J Lentuli Gaetulici extant Graeca epigramnista in Anthologia. Martialis inter lasciuos poetas numerat, Pliniuinter viros graues. qui ludicra scripsere, lib. v. epist. iii. Memini eiusdem Sidonius lib. ii. epist. x. Domitium ver b Marsum, & Pedonem. epigram malographis quoque adnumerat idem Martialis. Sei Marsi hodie, praeter Cicutae fragmentum, nihil superest: C. Peqonis Albinouani aliquot elegiae leguntur : Sulpitiae, quam Martiali quoque laudat lib. . Satyra unica de temporibus Domitiani. 266. NON Tvnuus, MEMOR J Fratres suerunt Vespasiano ruttemporum poetae, hic tragicus, ille satyricus, de quibas Mattiat lib. x i. xI. Turni e satyra disti clium profert vetus Interpres Iuvenali Scaeuae Memoris Herculem tragie diam citat Fabius Fulgentius de prsco sermone. Stellae autem poetae laudes de epithalamium cecinit Petpinius. De A. Septimio lyrico Sidonius iterum in epistola ad Pol

ivium Carmine x I v.

HIs TR io Nis Ex v x J Iuuenalis. Ouidium ergo ab exiiij locdesignauit: Iuuenalem ab auctore calamitatis, Paride pantomime Claudianum a patria AEgypto , de Proserpinae raptu Catiminis a

gumento.

28o. Q LORVM VNvs Bo N I FAC IV M s Ec. J Cadurci huius pottae, qui Bonifacio Comiti, et iisque genero adhaesit, nomen igntum. Praecipitem autem Sebastianum appellat, Obvaria&subita co. filia, quae saepe variavit. Primum enim. ut auctor est Idacius, pcnio item Bonifacij, cui successerat, ab aula per Aetium pulsus adplatium Otientis nauigauit. Inde post aliquot annos, clim res noumoliti coepisset, fugere coactus , ad Theodoricum Gothorum rege in Galliam venit, Barcinonemque repente hostis factus inuasit. Qieiectus ad Vandalos migrauit de Gens ericum: a quo tandem hai multo pbst felicio te exitu, quam vita, quia fidei Catholicae odio, Victor scribit, necatus est.29 I. ViNTI AN vs A LT E R J Diuersus hic a Proculo, Ligure ite poeta, de quo dictum lib. I x. epistola ad Gelasium. 297. SED NEC TERTI Us ILLE J Vide an Merobaudes. Fuit enihic poeta, de ortu Hispanus, ut tradunt, & Asterii, quo Consi

Sidonii patet praesecturam gessit, gener, & statuis donatus. Idaci in Chronico : A turio Magistra utriusique militia gener ipsius succer

Ut mittit Ar Merobaudes, natu nobilis , or elo7κentia merito, vel mxime in poematis studio veteribus co arandin. testimaria etiam prohimu tatuarion. Haius est de Christo breue Carmen, quod editum eum aliis Chrillianorum. OL TRAIANO sTATvAM rono J Quo in loco S: Sidonio i

602쪽

AD SIDONIVM. ui

pos tam statuam didicimus ex epistola ultima, & ex Carmine Vm. aliasque aliis positas docent antiquae Inscriptiones vulgatae . quibus addi haec etia in potest non inelegans nondum edita, quam RO obseruauimus in Hortis Montallinis in Exquilino.

FL. PEREGRINO SATURNINO.

A PRIMIs AovLEsCENTIAE SVAE ANNIS PACE B LOQUE IN RE PUBLICA DESUDANTI POsT I vGES Ex CVBIAS MILITIAE TRIBv No Mi LITUM COMITI ORDINI sPRIMI MODERANTI INLusTREM SACRI PATRIMONII COMITIVAM sECvNDo v RBI PRAEFECTO. CUI OB TESTI MONIvM MORUM INTEGRITATIS AD LE IvSTITIAE SINGULARI s INLVs TR is v ANAE PRAEFECTvRAE MEMINAM DIGNITATEMsACRO I v DI cIO AETERNI PRINCIPES DETULERUNT MERITORVM QVε INSIGNIVM CONTEMPLATIONE AD POSTERITATIS MEMORIAM DECORANDAM STATUAM sva AURO FULGENTEM IN FORO DIVI TRAIANI ERIGI COLLOCARIQUE I v s S E RU N T.

A M p E L i v M J L. Ampelij ad Marinum fragmenta quaedam prolixioris operis extare Diinone in Bibliotheca S. Benigni docuit nos olim P. Pithoeus , &praefationem ostendit. Idemne an alius fuerit ab hoc Ampelio, non assirmem. Miss ALAM J Hunc verb dulcem illum poetam esse non dubito, quem praeterea a generis, honorum, vitae, ac litterarum splendore laudat Numatianus, de Tauri thermis agens, lib. I. Itinerarii.

Hec quaque Pieriis ripiracula comparat antris Carmine Afessiti nobilitatus ager. Intrantemque capit, disicedentemque moraturino tibin a aeum dulce poema sacris. Hic est qui primo sie iem de Consule Grit,

V si iis acii Pablicolas nobilitatim auos. Hie er Praefecti nutu praetoria rexit, . Sed menti ct lingua gloria maior inest. Hic docuit qualem poscat facundia sedem. Vt bonus esse velit qιιi Due disertus erit. Praesectiaram eius praetorianam, quam Theodoro Consule, sequentique anno gessit, testantur variae leges Codicis, &Symmachus aliariun simul cius laudum aditipulator, libro v II. epist. xxC. dc sequen

s iij

603쪽

tibus. P L. VALERIUM MESsALAM appellat vetus Romae Inscriptio. .

3o7. ET NvLLi M. MARTIVM s. J In Narbone Martium Myronem commemorat. Sed ille Gallus, hic Romanus. Quare distinguendi sunt. De Villico etiam poeta quaerendum. Reliqui enim ex aliis iam locis innotuere. Petrus Magister epistolarum Maioriani, Anthedius Vesunnicus, Lampridius Rhetor Burdegatae, Leo Eurici consiliarius, & Iulius Seuerianus auctor praecept 'rum artis rhetoricae. 3i , Mus As HOEN I J Sic legendum. Idem enim huic nomen, quod T. Hoenio Seuero Consuli sub Antonino Pio. Cuius & collegae Consulatus in ara antiqua e marmore Pario Romae adscriptus est.

, Ad latus.

M. PED Vc Eo si Loc QM7- PRO 'vM J Eulaliae maritum. ad quem epistolai. lib. I v. 343. CATO TETRl Cus J Veteres lib. terrius. Iuvenalis Satyra tr. Tertius e caelo cecidit Cato. Tertius Cato ea proiierbij forma dicitur, qua Sapientum octauus Horatio, & apud Ausonium, Οαν λυροκῶν, άονiIυν δευra. Nona inter lyricas, Aonidum decima.

AD EPITHALAM IUM RURICII

X. T AM moniti ad epistolam xvi. lib. iv. Ruricium hunc esse, qui I postea Episcopus fuit Lemovicum. Quod de seniore accipiendum

est. Duo enim huius cathedrae antistites Rurici j suere, quorum alter alteri, hoc est auo nepos successit. Fortunatus lib. IV. utrumque uno complexus est epitaphio. in quo haec post alia. Ruris' gemini fores, quibus Aniciorum Iuncta parentali culmine Roma fuit, Actu, mente , gradu,' se, nomine, sanguine nexi Exaltant pariter hinc avus, inde nepos. Huic ergo Sidonius, cum uxorem apud. Aruerno duceret, nuptiale

604쪽

AD SIDONIUM.

hoc carmen cecinit. Duxit autem Iberiam, Ommatij nobilis viri filiam. quae seculi curis se postea, ut Deo religiosius seruiret, una cum Ruricio marito abdicauit, ut docent Fausti Reiensis epistolae vi.& v II. AETurops J Alcita: Graecum accentum secutus est, non quanti- 18.tatem. AEthiopici autem marmoris color est purpureus. In Panegyrico Maioriam , Nativa exustas afflauit purpura Πτω. & saxa, genuino fucata conchylio, lib. H. epist. H. Plirygij, hoc est Sinnadici, puniceus dc maculosas. Statius in Balneo Hetrusci: Purpura, seu cat o Phygia quam Sinnados antro Ipse cruentauit maculis lucentibus Ays. Par ij albus. In Burgo Leonti j : Candentem iam nolo Paron. Punici, seu Numidici eburneus. Panegyrico codem : Numadum lapis ad tatur istis , εAntiquum mentitus ebur. Laconici viridis. Prudentius in Symmachum ii. Q ιε viridis Lacedaemon habet , maculosi pie Sinnas. Statius: Hic dura Laconum Saxa virent. De iisdem omnibus in Burgo Leonti j. v AE oc ER OMMAT ivs J Iberiae pater , ad quem est si do- 11. ni j Carmen xv ii. Huius nomen Ruricius, ut mos erat, in filio postea renouauit. Filio enim Ommatii nomen imposuit, ut videre est in eius epistola xviii. lib. I. & xxvii. lib. m. Ex quibus hoc etiam colligere est, Ommatium filium patre superstite in clerum allectum , presbyterique gradu ornatum fuisse. GORYT.vs PENDEBAT J Duas priores in dioryto corripuit, ues praeter etymi rationem. Nam corytus est propriε αι i. vi pharetra sagittarum, signia scuti. Homerus IliaJ. p. gnυυ--ῆ Hic pro pharetra, ut apud Statium , calestibus implet go tκm telis. & in Glossis Gorytus βιλογυ .PAsTOR tu i DA J Paris. Iberiam, inquit, Helenae praetulisset si,. Paris; istamque sibi, si optio soret, a me dari maluisset Dahi A J Diana, siue ut in Polemii epithalamio, Dictynna. 3 o.

I que Iouem in sermas mutat, quibus siti tenere Mnemosynem, Europam, Semelen , Ledam, Cynosuram, Serpens , bos, fulmen, cycnus, Dictynna solebat. Quo ex loco patet, quonam hic referri singula debeant, praeter Satyrum, qui ad Antiopam. Graecum epigramma: .

605쪽

AD CATULLINUM.

XII. ATvLLINVM virum illustrem, & commilitio sibi familiareti

dixit epistolaxi . libri I. Ab hoc rogatus, ut epithalamium scriberet, negat se posse inter Burgundiones, cum quibus versabatur Hos ergo crinigeros vocat, ut reliquos Germanos Lucanus , de Claudianus. In suaves praeterea & asperos eorum cantus notat et quale: Transrhenanis tribuit item Iulianus in Misopogone: ἰγαθήψ- m

ii. SEPTIPEDEs V PATRONos J Surgundio septipes. lib. xx. epist. ad Lampridium. Varro i. hebdomadum modum dixit summum adolescendi humani corporis septem pedes. Ein artus tamen iustum censuit. Sic enim de Carolo Magno scribit: Statura fuit eminenti, quae tamen iustam non excederet. Nam seriem seuoram pedum proceritatem eam constat habuisse figuram. 11. NE Vis QVAM SA RAM J ut Paeonius, de quo lib. i. epistola xi. Eo enim alludit. Quare Maioriani temporibus haee scribebat.

A D. MAIORIANVM IMP.

XIII. Γ, Ε hoe autem duplicis metri acuto, elegantique epigrammateta dubium non est, quin Maioriano tum oblatum ut , cum is Lugdunum post receptam illam urbem venit. Qua de re dustum est in Panegyrico. Remedia tributorum sunt indulgentiae. Ennodius in vita Epiphanii a Fessis v, bis habitatoribus remediorum utilitate P exit. Nam directa legatione ad Odoaerem quinquenni3 vacationem Acasitim tributorum impetratur. Capita, quorum remedium quaerit, sunt tributa, quae in singula capita indicebantur. Glossae veteres, Tribatum capitulare, μαε εὐαιος φορις. Panegyristes AEduus : SUtem mitria capitum remisisti, quartam amplius paniem nostrarum censuum. Sidonius tria, quae suo vel suorum nomine debebat, sibi remitti postulat. ar. LusTRO IMPE Rir PER Ac To J Hinc videre est Quinquennalia, Decennalia, & cetera id gemis, non ineunte sed peracto vitimi anni circulo celebrari consuesse. Quod docet etiam locus Marcel-- lini xv. Arelate hyemem agens Constantius , post theatrales ludos atquσCircenses ambitioso editos apparatu A. D. v I. Idus Octobras, qui im- ἐφ' erus annηm xxx. terminabat. Designat enim Tricennalia. Ceterum. Maior in

606쪽

AD SIDONIVM. I s

Maiorianus quintum imperi j annum attigit tant)m, non absoluit. Quare cassa fuere vota Sidoni j.

MARIYAE M ANvM, Ac Ru DENTEM J Marsyae statua erat in foro Romano, ad quam lites agebantur. de qua Horatius I. Sermonum v I. os Gordus Marsi , & Martialis ri. L x i v. fora litibus omnia

fruent, Ipse potest feei Marsya causidiciis. Scit E ergo Marsyam, hoc

est vadimonium, sibi piaetae, si tributa differat, metuendum ait,

qudd potetis propter Apalinem, qui victo pellem detraxit, infestus

vi Marsyas.

EPITH AL AMIUM POLEMI IET ARANEO LAE.

PO L E M io eidem biennium iam Praesecto Galliarum postea scripsit epistolam xiv. lib. v. ex qua itidem ut ex hac ipsa, Platonica: philosophiae studiolum fuisse paret. ut non immerito Sidonius in pangendo eius epithalamio, dum philosophic viri lemma tractat, eius s. doctrinae potius quam causae rationem habuisse dicat. . SERENO NON SEPTIMIO, s ED SAMMONI cod Sereni 'ergo inter scriptores duo. A. SEPTIM ivs S E R E N v s , lyricus poeta, Vespasiano ruin aeuo clarus. Ne ue enim, quod in concinnandis veterum poetarum historiis, eorumque fragmentis vulgo fit, QSeptimius a Sereno distingui debet: cum Sidonius reclamet, & Marius Victorinus lib. m. de ratione carminum, ac Terentianus ipse, qui utroque nomine appellat, rurisque opuscula e Septimio citat, quorum auctorem alii Serenum nominant. Alter Q SERENUsS AMMONI cus, qui Seueri Aug. aetate floruit, & a Caracalla eius filio, ut Lampridius narrat, necatus est. Cuius quidem libri plurimiolini fuerunt. nunc unicus restat libellus metrice conscriptus de Medicina. Macrobius Sammonici rerum reconditarum libros laudat lib. m. Saturnalium: quos a Sidonio hoc loco intelligi verisimile est. Filium is cognominem reliquit Serenum Sammonicum, praecepto rein Gordiani minoris , cui moriens patris sui bibliothecam legauit, quae ad Lxii. millia librorum censebatur. Quae ideo susius explicanda fuerunt, quod hunc contrario, quam in Septimio Sereno, errore nonnulli cum Sammonico patre confundant. EssENTIAM , IN Doto RIAM J Essentiae vocabulum M. Tul lio asseruit etiam Seneca, ut recte obseruauit Muretus libxv. variarunae extremo. Idem mox non indoloriam, sed indolentiam , scribendum censet, quod ita Cicero non sem si usurparit. Nos cum veteres Sido

607쪽

nij libros complures viderimus, unicum nacti sumus, in quo lada lentia legeretur, in reliquis omnibus indoloria. quae vox apud Cicero nem quoque lib. ii. de Finibus in quibusdam antiquis exemplaribus extare dicitur, ubi vulgati indolentiam legunt. ORTu CVLMiNA GA 1υε T. J Prima E nobilitate Galliae. Polem ij originem a Cornelio usque Tacito repetiit epistola suprascripta. Araneolae proauum Consulem infra ostendet. IS. LIMO ci RcITE PALLA J Obliquo vestis flexu ac circuitu Haec optimi libri lectio. quae aptior videtur, quam si cum aliis lim legas. Limus enim genus vestis, quale a Seruio describitur, ab umbilico ad pedes propendens, non satis conuenit Mineruae . nisi forte ii mum dici quis velit eam eius pallae partem, quae sola infra thoracere instar limi apparebat. Circitem autem pro circulo aliis etiam locis dixit. vi Marius Victor lib. III. de Iride. Elfundam radios, ct pulcrum circite summo

Arcum ciama mihi decorabit Solis imago. VALLE ARA CYNTHIJ Montis Boeotiae. unde Aracynthia Dea. Rhianus δε ιλλοῦ, μι - ων ἔγκυι γαι ἰυ-τερεια. 61. CRO NON IRE sENis J emtam id est Saturni stellam. 66. TERO ENAs MIRAsJ Quidam moeras reponunt, μοιροι. Ut apud Censorinum c. vi Ir. Et quidem ita res exigebat, &Graeca diphthongus. Sed de hoc genere scripturae supra Carmine ix. iam dictu uest ad hecatombion. Sunt autem misis & me/α Graecis Astronomis quae partes signorum, & gradus Latinis. Ambrosius in Hexameroi I v. In triginta portiunculas, quas meάδες vocant, unam quamque duodecim illorum distribuunt portionem. 69. Soc RATic AJ Secun tam produxit, ut Prudentius Hymno x. ii Hippocratica tertiam. quia in Socrates de Hippocrates easdem prodaces ant Graecum accentum secuti, σωκρμας, lirποχροίας. Ita enim& Maximianus Elegia l. Hoc quoque virtutum quondam certamine magnum Socratem palmam promeruisse ferunt. ΑEt Paulinus auctor Eucharistici: Dogmata Socratus, er belli mata Homeri. Huius generis & alia passim apud Sidonium , vAEthiops, & Euripides penultima longa: Aratus, Phaedonis, diastema, mathesis, Heraclitus, sapphirus eadem breui. III. PALMATAM P. I. PATRI, QT A CONsvLJ Turbato ante

sensu, pater qua consul. Araneolae proauus, qui de patris avus, Agricola Consul fuerat. Optabat illa palmatam patri texens, ut pateitem Consul fieret, quo fili j deinceps non abavum solum , sed auur etiam suum Consulem ciere possent. Agricola Honorio imperant

608쪽

AD SIDONIUM. 147

Consul eum Eustathio fuerat anno cDxxi. Praesecturam idem praetorii Galliarum praecedentibus annis administrarat. quod patet ex edicto ipsius,& Palladi j Praefecti Italiae de exilio Pelagij ac Caelestij.

quod insertum est Annalibus Ecclesiasticis. & ex constitutione Imperatoria ad Agricolam Praefectium Galliarum, de agendo singulis annis Arelate conuentu uri. Prouinciarum , quam in lucem primi dederunt Nicolaus de Cusi lib. I D. Concordiae catholicae x xxv. de Iosephus Scaliger in Lectionibus Ausonianis lib. i. cap. xx Iv. sed falsa uterque inscriptione. Est enim, non Constantini Magni, ut Cu- sanus censu i t, neque Constantini tyranni, ut scaligero virum est , sed Honor si Augusti, vel Hincmaro teste in epist. vi. & codice antiquo Arelatens, ex quo integrum Constitutionis exemplum, quod V.C. Nicolai Fabritij Pere schij Senatoris Aquensis beneficio nactus suin. hoc loco subiciam, qu bd in eo non pauca sint, quam in hactenus editis, meliora & auctiora.

HONORI VS ET THEODOSIUS AVG. AV. I. AGRICOLAE PRAEFECTO GALLIARUM. M

SALUBERRIMA magnificentiae tuae fulgestione inter reliquas is Reipublicae utilitates euidenter in strii hi, obseruanda Prouincialibus is nostris, id est per Septem Prouincias, mansura in aeuum auctori tate is decernimus, quod sperari planὸ ab ipsis Prouincialibus debuisset. , , Nam cum propter priuatas ac publicas necessitates, de singulis ciui- tatibus, non solum de prouinciis singulis, ad examen magnificentiae rituae, vel honoratos confluere, vel mitti legatos, aut posses Lorum uti- Iitas, aut publicatum ratio exigat simctionum maxime opportunum ,,& conducibile iudicamus, ut seruata posthac annis singulis consuetu- dine, constituto tempore in Metropolitana, id est in Arelatensi urbe, is incipiant Septem Prouinciae habere concilium. In quo plane tam sin- ,, gulis quam omnibus in commune consulimus. Primum ut optimo- ,, rum conuentu sub illustri praesentia Praefecturae, si id tamen ratio , , publicae dispositionis obtulerit, saluberrima de singulis rebus possint esse consilia. Tum quicquid tractatum fuerit, A discussis ratiociniis is constitutum, nec latere potiores Prouincias poterit, de parem ne- cesse est inter absentes aequitatis formam iustitiaeque seruari. Ac pla- isne praeter necessitates publicas, etiam humanae ipsi conuersationi non is Parum credimus commoditatis accedere , qu bd in Constantina urbe ,, iubemus annis sugulis esse concilium. Tanta enim loci opportuni- istas, tanta est copia commerciorum , tanta illic frequentia com- is cantium, ut quicquid usquam nascitur, illic commodius distra- is

609쪽

.. hatiar. Neque enim ulla prouincia ita peculiari fructus siti selicitate .. laetatur, ut non haec propria Arelatensis soli credatur esse tacunditas... Quicquid enim diues Oriens, quicquid odoratus Arabs, quicquid de M licatus Assyrius, quod Africa fertilis, quod speciosa Hispania, quo ἀ

. fortis Gallia potest habere praeclarum, ita illic affatim exuberat, qua- .e si ibi nascantur omnia, quae ubique constat esse magnifica. Iam vercti decursus Rhodani, & Tirrheni recursus, necet se est ut vicinum se ce ciant, ac paene conterminum, vel quod iste praeterfluit, vel ille quod circuit. Cum ergo huic seruiat ciuitati quicquid habet terra praeci ci Puum, ad hanc velo, remo, vehiculo, terra, mari, flumine desera .e tur, quicquid singulis nascitur : quomodo non inultum sibi Gallia. ι nostrae praestitam credant, cum in ea ciuitate praecipiamus esse con .e uentum, in qua diuino quodammodo munere commoditatum die. commerciorum opportunitas tanta praestatur siquidem hoc, ratio.

ιι nabili plane probatoque consilio , iam & vir illustris Praefectus Pe

e. tronius obseruata debere praeceperit. quod interpolatum vel incuri vi temporum, vel desidi ii Tyrannorum, reparari solita prudentiae no .e strae auctoritate decernimus, Agricola parens carissime atque aman. ιι tissime. Vnde illustris magnificentia tua & hanc praeceptionem no

. . stram,&priorem sedis suae dispositionem secuta, id per septem Pro

ιι uincias in perpetuum faciet custodiri, ut ab Idibus Augusti, quibus .e cumque mediis diebiis, in Idus Septembris, in Arelatens urbe noueή. rint honorati vel posse res , Iudices singularum prouinciarum, an. . . nis singulis concilium esse seruandum. Ita ut de Nouem populana,S. . secunda Aquitania, quae prouinciae lon eius constitutae sunt, si earun. . Iudices certa occupatio tenuerit, sciant legatos iuxta consuetudinen . . esse mittendos. Qua prouisione plurimum Ze Prouincialibus nostri gratiae nos intelligimus utilitatisque praestare, & Arelatensi urbi, cu. . ius fidei, secundum testimonia atque suffragia Parentis, Patricii qu,

ιι nostri, multa debemus, non parum adiicere nos constat ornatui. Scia ιι autem magni stcentia tua, quinis auri libris Iudicem esse multandum .e ternis honoratos vel curiales, qui ad constitutum locum intra defii e nitum tempus venire distulerint. DATA X v. KAL. MAIA s. Ac

Is fuit annus Christi Dionysianus c n xv ii l. In altero codice Autis odorensi eadem constitutio Factum appellatur, ab Hinc maro Edi. ctum. Ex ipsis autem eius verbis, ut alia desint argumenta, facile escolligere, illam nec ad Constantinum tyrannum referri posse, cun huius aliorumque tyrannorum desidiam notet : nec ad Constatuinum Magnum, quamuis hic primus Arelatensum urbi Constantina nomen Imposuerit, cum Infra enis aetatem non sol im Petronius d

610쪽

Agricola Praefecti, verum etiam Septem Galliae Prouinciarum diuisio

fuerit. PHILO so PMI vicet Ric EM LAIDAJ Diogenis, a quo Laidem uxorem ductam prodit Lucianus ,-ἰ HM II.

EUCHARISTI CUM AD FAVSTVM xv I

REI ENSEM.

DE Fausto Reiorum Apollinarium Episcopo dictum ad epistolam III. lib. t x. Et nunc gratias agit duplici de causa. tum qu bd germani fratris sui adolescentiam, id est amicam vitiis aetatem, isciplinae suae commissam fideliter rexerit: tum quod seipsum Reios olim profectum amanter exceperit, ad matremque salutandam deduxerit. IESSE AFFLAsTI REcgMJ Memoriae lapsus. David enim coram arca cecinit, & saltauit, cum illa ex aedibus Abinadab ad Obed- Edon, intaque in urbem deducta est. ii. Regum vi .. At Philistae iante Dauidis, immo ante Saulis regis inaugurationem, sue do illo vulnere percussi, arcam plaustro siue rectore vectandam imposuerant. quo tempore cum in agro sponte constitisset, illata est in domum Abinadab, r. Regum VI. dc vis. SCRIBERET AGRos J Lib. II. epist. tr. hiuleis arenetium Wi- 8

marum flexibin terra perscribitur. Quod genus tropi antiquis usitatissimum. Varro Marcipore : A leti non seunt , quit conscribiliarunt pingentes caelum. Virgilius, verse puluis inscribitκr hasta.

Lycophron: Ποερια χρσον αἰεος δαπαφον. ANACiso RETA TREMIT J Aut vocandi casu dixit, aut Anacloronta legendum. cuius lectionis haerent notae in quibusdam libris. Anachor Onta autem, αἰαγυιλα, ea forma dicere potuit, qua Iuu natis & Sidonius ipse Chironomonia. v A ELI As , A IOANNEst Et si non desuere inter Egy- ro οὐ pii monachos, qui his nominibus censerentur, tamen cum hos ceteris omnibus praeponat, dubium non videtur, quin Eliam Prophetam, dc Ioannem Baptistam designet: quos instituti sui duces ac principes Praedicant Anachoretae , ut Hieronymus in Pauli vita testatur, &Socrat lib. I. x M. Quo spectans Gregorius Nazianzenus in Apologia Post reditum, imiου, inquit, τριενοοι- δεν Ιωαmu in hae

t iij

SEARCH

MENU NAVIGATION