장음표시 사용
161쪽
sit alim abuntne Barnae, robissis intelligit. Lappami
U 13 Varine Theophrasti, Diinoridis, Plinii, unam eandemque plantam esse putat, Angli Gaver dictam. Con. feri Nouer hos veror sa αδυ eum verbis Mors Gen. III,
di Dupli aratri dorsum . vers r a nova
interpretatione per duo erura exponit quibus dentale ua. gitur huri re temoni Favet huic interpretationi deseriptio Hemdea mirum tamen aliquo moci videri possit, em ν dorsi inmine venire. Ut hae omnia magis adhue ills. 'rarentur, Italieum, quale nune in usu est aratrum seri nisset incidendum euravit iugendumque parum enim ab ar tro Virgili differre exi limatur, nisi tuod cultro gaudet limus autem est destitutum Vers o, M legere mavult aiataqu fetur si qua, quam ut adhuc fere omnes, sfiavaque, qua Per curru intelligi possunt aratra rotis praedita, vel legatur cursuri ux, vers gr. Nostro non est amygdalam, ut interpretibus fere omnibus, sed nux inglans & vox plurima fertilitatem indicare dieitur atque copiam Nemo auam vers εχ est re a contra Servium, a plerosquaa ling. qui per non exponunt. Pontus, ver an est Pontuanxinus faueas Abdi vero indieant Hellespontum m au legatur dies, autore Gellis; non die, ut alii plerique omne legere solen . Sic versos ineumbere rastris non aratris. Per aversum atrum, vers ais, taurus intelligitur. Bene Sed jam nubmannus hoc observavit. Uncem Aee Eat, vercara, Noster per emergis, vel . - , vertit, ct cum aliis, de ortu eoronae helisco exponit fatetur tamen, commnsitatam Virgilio voeis decedere fignificationem se peccari. Voeabulum mundi, ver ast refert ad orbem, non, ut alii ad Ura, vel Per acervo νιν ras intelligit saeeos fruis mento plenos nee enim eoncipere potest, quomodo numeri potuerint acervis imprimi, proprie se dictis. Septima sirimam, vers δε, de quarum vocum significatione nondum inter Commentatores eonvenit, est decima leptima non
162쪽
in corvus aquaticus appellatur, hie epphus. Vadibus imi Us η, ita Noster interpretatur, ae si voeula in esset omisia Nempe, non ad endenda e vallibus pluviam signifiea re mes, docte pronuntiat sed descendendo tis-ν eausidendo. Si etiam Ararus i Aristoteles Commentat rum autem, Interpretum, vix ullus Vercam legit Ara, non ex imbri, ut plerique omnes Vorem fato, vers in interpretatur ' fatum cum Grimoaldo. Arnis msonitum, toto Germam caelo quem aud it, de aurora boreali inotelligit, ubi nonnunquam senitus etiamin erepitus in aere a ditur Paribus teli versu , id es, bello civili Phia Emathiam ct numtem Haemum, vercu sq. non in una eademque provincia sitos suun certum est. Noster ut hanc solvat difficultatem, primo quidem varias aliorum sententias in medium profert, tum vero ita pronuntiat Thessaliam, Epirum, Macedoniam ad montem usque Haemum a Vir Duo tanquam unam spectatas suus provinciam, quale quid ab alii etiam Romanislautoribus factum est Meam Floro, ne satis. Virgilius hic loquitur de duobns belli eivilibus, ait m ad Pharsalum, ad Philippos altero. In fine Libri ni figuram Noster addit aratri, nune in eampis Mantuanis ix V netis ustati, una eum descriptione omnium ejus partium. i. ligenter hoc aratrum eum deseriptione Virgilii eo ertur. Escurus, Lib. II versos est quereus Larifolia Mas brevi Lib. II: minis , C B. ω - ωG. Ver in se . non de instione agi, sed de segmentis, e trune sumtis ex mente Vir ilii ostenditur. Idem etiam a Cerda domit. Mirum dieuiuideri possit, multis etiam visum est, Virgilium versisIeg. docere, instionem ratione fructuum etiam diversi generis i eum habere. Noster, ut Virgilium defendat. Cottimem C put de insitione integrum Anglice versum, appony addit a men, quod iureus, eelebris nune hortulanus, contra dixit. Huie etiam experientia favet. Putavi folium pictum exhibetur,4 ex oppos o Peloponnesus,ut hujus eum solio putavi simili india lectorum oculis pateat. Ragos, vers 1 castaneis olim fuisse in suas, Nostro salia eongruum videtur, eum cassa
163쪽
neae, teste Plinio in vilissimis fructibus collocatae, glandes autetrifageae nominatae fuerint dulcissimae Eandem cum ei mr- no, qui tamen, praeter Plinium, allegat neminem jam oli Ramus sententiam fovit Ornum, vers. 72, sorbum aucupariam esse putat, quae Anglis quis en-rrae alias mountaimash, Meatur. Lotus Lotophagoram, seu Homeri, Virgilii, versi , est zizuburis a trer , non ut plerique alii volunt.
Λnglorum Nettu-trae. Versu δε legit orchites, non orchades. orchitis videtur esse olivola recentiorum Italorum, olium
ster Mattholic Radii sunt et laria Cesalpini Mareotides vites ad lacum Mareotida, ubi AEgyptum alluit, crevisse, Noster eonjieit De reliquis qui hic allegantur, fructibus vix certi quidquam statu unuuam poterit. Acanibus, veretis, secundum beophrasti descriptionem eadem, quae acacia arbor, videtur xsiliquas producit baeea autem a Virgilio lachrymae gummi forsitan appellantur. Citri ramum aeri Noster incidi curavit, oecasione versuum ret Us; deinde oleae quoque x euagni figuras, florum etiam' ructuum, adjecit, ut versus 37sq. melius intelligerentiar. De casa, vers. ιδ, copiose exponit. Intelligit per eam neoron Theo
c. B. Jurge fax, vel mountaimitariω-l iis, Gerardi, . Versas magnis, quam magnos, legere mavult nee tamen adhuel textum admisit. Ubere, vers. 73, idem est a fertilitate, ut hic sit ordo verborum in denseo ordine Baecis non est segnior ubere, hoc est, fertilitate. Sed jam nubman rhoe vidit Prima autumni frigora, Ders at, finem autumni significant ut res ipsa suadet, a Columella nos docet. Premere, ver sal Noster cum Da de propaginibus intelligit, rationibus fultus non contemnendis Concitet.
Seorg. n. s. Uri, vers 374, non illi esse possunt, quos GD Lib. VI deseribit: hi enim in Italia ignorabantur; nee bubali Plinii, qui erant bovos frieani. Noster igitur eadem putat suisse animalia, quae ab Italis nunc bufali appellantur raliud enim corum nomen apud antiquos haud reperitur Vem II legit ingeniis, non ingentes, Pierium secutus. Relicta
164쪽
ritis, vers. σε, est vitis nudata fructibus is foliis, ut Ruaeus docet. Cedrum, veri. 4s esse arbitratur, funisterum majε- rem bacca rufiscense C. B; quae Ox redum a Par insono v eatur, is Gerardoi cedrus Phoenicea. o pabulum istis, vers. ησε, non voci domuit jungitur, sed participio furentes vers 1Υ. Sic sensus congruit cum narratione Ovidii, cuin re ipsa. Per Didaurum, Lib. III vers. 4. Noster Peloponnesia Lib. eam, cum Mao, intelligit Epidaurum, non Epiroticam. i. thonum, vers. 3, Priami fratrem, filium Laomedontis, Virtiatur
nominat: non autem vel Ambisen, vel A araeum, vel alium, quorum etiam origo a Iove erat repetenda, quoniam Tithonus Darda uiae gentis erat celeberrinius Versus D, d. de masculis, seu tauris, sunt intelligendi, noli de vaccis, contra Amsum. UOX reponere, vers. 71, alternam pedum motionem videtur indica.
m. Erictonius, vers s Dardani filius pater Trois fuisse dicitur, contra elatonum, re alios. Versus as se Nister non de equino genere si tum interpretatur sed de bubus etiam xvaccis vult intelligi Voruptar, ver so non de coistu exponitur, sed de illo admissiri desiderio, qliod nilnera muni se exerit in equa, ct ab illa cognosci incipis. Quam recte, Lector videat. Nec nova haec est interpretatio. Verissus U-ιra de vaccino praecipue pecore intelliguntur, ob aulaea a Varrone Columella, Palladis, temporis rationes. Cetera vem. 1a, illa Noster existimat esse pecora, qua vel ad sobolem destinata sunt, vel ad sacra. maee enim magnaenia non egent, donee ad illam, quae requiritur, aetatem per. venerunt. Esseda veri uin Belgis suisse usitata, nullibi reperire potuit. vi ne bellica legere mavult, ouam Bestiea. Ininvenit etiam in altero modii Si Codice bellica Caricem, vers. 3ι putat, esse juncum acutum panicula harsa C. B. common hard rufF Adiemur 7 - ago do ventorum apud antiquos nominibus, ct hippomane, Ionga oratione agit.
Oetia ventorum praecipuorum nomina, ex mente Plinia aerieuravit incidenda in forma rosae, quam dicunt, nauticae P
dagra ovium, versia , idern sortasse niarbus est a ille.
165쪽
quem columella euvo voeat. alaeet interpretatio verborummu 3s seu mino escissis cura mortalis egestas, ut ne T. peeura de hominibus dicatur, non aptis adteribatur. Hane e pascuugur, aetatis tempore in salebrosissimis locis,' sua sponte domum redeunt, nee in his omnibus cura pastoria
egenti Iustum igitur est, ut in hieme pabulum illia largiua suppeditemus. mare Virgilii esse mens videtur Medicum ubi Virgilius agit, copiae id ostro suppeditat ex R. S. Commentariis Transactis no quaedam allegandi ut pulveris antityssi compositionem re usum, ad vers a , tum aist Ω-riamiragis pecoris vaccini, inranglia per contagionem irri effectae, ad vers 13 Lib. IV Numina uva Lib. IV vos . putat diei adversa,
quanquam adhue dubius aliquo modo haereat, ob contra. dicentium argumenta, hic etiam allegata. De meliσθώιο, ver es, diligentius disputat, quam ullus interpretum alius. Ite etiam de Cerinthe, quam Cerimben 'vos re asperiorem Cis esse pronuntiat, pictam oeulis lectorum exhibet. πυ-m, vem tra, monstrat esse thmum capit eum C B. Qtismum Dioscoriar Ad versos de hortis
Graecorum QRomanorum generatim re breviter disserit.
Apium, vercrat, idem est, ac Anglorum semallage, vel celeri;
narcissus autem, versis, vel erit narcissus albus circvis 3-pureo C. B. vel narcissus albus circulo croceo minori B.;ia quem posteriorem Naresus juvenis videtur mutatus, de quo Ovidiur uuare Mambo, vers. as, sexum vimen adser, tur uix definire Noster sustinet, tandemque ad notum illum Vitruvii locum eonfugit, ubi de acantho illa exponis tur, quas peculiari quodam de accidentali flexu Corinthiaraa columnas inveniendi oecasionem dederat. me liliis, &-ν-bemo vers. s/, pari ubertate disieriti ibi Poeta de magna. rum arborum transplantatione canit, vers --μα. Noster
de eadem re praecipientem inducit vel num. Ferrugineum Hacinthum vers 1s, magno rerum a verborum 2pparatu,
fui ostendit, Mumfloribus resex maria n. vel imperialmarium,) ejusdemque floris imaginem apponit Versuae in
eos loeo suo esse motos, ct post vers s state debere, N
166쪽
MENfI MARTII Λ. MDCCLIII. P. II. assctro perseast Dan Mobneu R. S. S., sed sine magna neri cessitate Medus H a pes vers ara, orsan erit Choaspes: pisci autem aquosus, veri as , erit de Sinus amellus, quem pulcro pingit Virgilius ver aris . videtur esse Aser Atticus, cujus etiam Noster imaginem, aeri incisam ct coloribus variegatam, ultimo loco apposuit. Ἀμ an, apa non una eodemque ab interpretibus modo explieantur. Plerique, primo AEgyptum, deinde re gam, innui, sibi persuaserunt. Cel. am n toto hoc sermone Egyptum inferiorem, quae Delta dieitur describi, docet, latus nempe occidentale ver agris aυς deinde orientale, vel os Pelusiaeum Nili, qno Persiam tan-lit eo sensu, quo rus Persarum imperium eo usque extemerat. AEthioper, apud quos oriri Nilum stimus, Indos antiquis fuisse appellatos, ct se versum aus optime intelligi pocia, haec omnia nunc quidem satis nota sunt. Versu δη eam tu Noster legit, non vento Caleem libri quaedam d. v ni ornant notae, post impressum jam opus cum et Mart no eommunieatae. Unam saltem allegabimus. Verba b. I vers. ηοa, seq. Ingius ita interpretatur Noctua suis rea. Ium de culmine summo nequicquam vane incassiam,) servat. exspectat, sperat, optat, quoniam nox, beneficio lunae, diem plendor facile aequabit. Cel. aramur vocem nequicquam per non exposuerat. Indicem etiam rerum notatu dignissimarum adjectum conspicimus.
dote, par in te fresident BOUHIER, cte. 43 est,
ANNIS sUHERII IN SENATU BURGUNDD
e Praesidis infulati, Duquisissenes a Dissertaritones Herodotea. Adficitur de ejus visa ct scriptis Commenta.
167쪽
Divione, aliud Petrum de aint, Regium ct Senatus Burgum diei typographum. 1746, 4 naj. Alph. plag. se, praeter Prooemium, d Commentarium
O vis hoe est posthumum viri perillusiris, Fannis Buberii,
in Senatu Divionensi Praesidis insulati, cujus raram er ditionem, virtutes eximias, magnaque larita, jam dudum veneratus est orbis eruditus, atque inter praecipua sua decora numeravit. In opere hoe Illustris nouer Autor id sibi datum esse negotii credidit, ut in rationes Chronologiae Herodoti, quanta fieri possiet, accuratione d industria inquireret. Otaservavit, dum Chronologorum praestantissimorum volumina manu alssidua versavit, eos plerumque systema aliquod generale sibi in antecessum formare ad illud postea loeam,
horieorum veterum quaecunque referre atque accommodare,
eum tamen Historie illi utplurimum rationes temporum longe aliter digesserint, quod non potest non contulionem multiplicem parere,in saepe in difficultates inextricabile eoniicere. Malum hoc non felicius vitari posse credidit quains uniuseujusque Historici sgillatim ratio chronologie fideliter caecurate exploraretur, deinde vero systema unius eum systematibus aliorum conferretur, ut se tandem elare intelligeretur, cujusnam systema reli is merito praeserem dum esset. Hoc modo disputationes eruditorum de celshrioribus pochis facile eomponi potuisse utor nostro vi. dentur. Tale quid ipse hie in Chronologia Herodoti examiananda Igenda tentare voluit, non sine feliciis exoptato prorsus suecessu Disputandum ipsi hic saepius fuit adversus Chrouologos excellentissimos, quorum ingentia merita ipse
libenter agnoscitis praedicat, sed quorum etiam errores non nunquam convelli oportuit. Sed id facere solet ea animi moderatiohe ac lenitate,ea etiam saepe in dissentientes henevolenistis testis tione, ut haec disputandi ratio et Autorem ipsum amabilem reddat, ct in universum etiam nece iterarum
si totum genus, odio α suspieione, qua nonnunquam valde
168쪽
MENfI MARTII A. MDCCLIII. P. II ru
de laborant, penitus liberet Totum opus Capita πιι vel
totidem Dissertationes in Herodotum, complectitur, omnes adique singulas bonae frugis plenissinias, quarum contenta Pra cipua Lectorum oculis nunc exponemus.
Cap. I agit de ipsius Herodoti vita re scriptis. Natus autem si ille Historiens Halicarnassi, anno Periodi Iuliamsi qua utor in disponendis rationibus temporum semper utiis tur 423o. Primo tyrannidem Lagdamia fugiens, Samum se recepit, unde tamen post aliquot annos Halicarnassum rein versus, tyrannum urbe expulit. Patria autem sua iterum relicta Thurios profectus est, cum Λthenienses coloniam eo misissent. Sedin Thuriis thenas oncessit, ibique diem suum obiit, ubi etiam diu post sepulcrum ejus ostendebatur. Praecipuam laudem Herodotus ex Historia. dialecto loni- ea, nilo perquam polito conseripta. Qin tibros Indistris buta, consecutus est. Plerique, moti autoritate Plinia, adhuc rediderunt Herodotum Historiam hane contexuisse eo ipso anno, quo Thurios profectus est, qui est annus Per. Iul. 4a o. Verum isthane sententiam urgent plurimae, neque leves difficultates. Longe probabilius videtur praestantissimo nostro Autori, quod, rationibus egregiis eonfirmat, Herodotum ad seribendam historiam manu primo admovisse iaseeesse Samio, pustea vero Thuriis opus suum ceptum e texuisse, illique limamis manum ultimam imposuisse Certe narrantur in illa historia, quae non nisi post annum a7o, diu satis, eontigerunt. Praeter Historiam hane celebrem, quae exstat, Herodotus etiam promiserat Historiam Imperii Asueri rem, quam vero ab Autore absolutam non fuisse, eruditorum
multi conjiciunt. At aliter visum est Illustri Buleris, quod arisaeis Historiam Assyriaeam Herodoti, sibi visam, comis
memoret, ct ex ea videantur esse decerpta, quae veteres ex
Herodoto asserunt, ct in ejus Historia edita tamen non leguntur. Etatem porro tulit Vita Homeri, quam nonnulli erudit rum Herodoto abiudicant, inuriri judie frustra.Videtur a tem Hareitu vitam hanc conscripsitae admotam juvenis,
169쪽
hoe veluti specimine edito virium suarum perieulum facere voluisse. Caput II est de Imperio Assvriorum secundum IDrodotum, jus historia praefertur historiae te . . Fidem Herodoti in rebus Λssyriorum ex eo inprimis impugnant docti quidam Chronologi, quod, si ipsum audiamus, imperium Assyriorum cino tantum 1 duraverit, quod tamen alii per Seeula ei citer undecim stetisse asseverant. Sed nitia non eonfestim videat, calculos Herodoti longe majorem veri speciem prae se ferre Si enim aliorum rationes sequimur, fundatio regni AtDriorum incidet in an Per. Iul. 23st, adeoque tempus diluvii Machiri antevertet, quod Petamis conjicit in an. 238 . Praeterea tempore Abrasami, cujus nativitas incidit in n. 2678, imperium Assyrium fuisset iam florentissimum am. plissimum cum tamen in historia Asraham o Abrahamida. rum sacra nulla regni hujus mentio occurrat, nullaquei tentiae ejus vestigia deprehendantur. Expeditio quoque Israe litarum in Canaanem hujusque regni occupatio, testatu a, unde nullum eo tempore exstitisse imperium Assyriorum.
Sed oc opportune Buberius monet. Herodotum non ambim annorum vescireumferibere totum tempus durationis imperii
Λssyriorum: ait enim imperium illud stetisse jam annos aQ, eum Medi ab Assyriis deficerent. Ex quo colligi potest, Herodotum imperio Assyriorum tribuere octo eirciter Semla iaqua etiam veteres alii fere eum ipse eonsentiunt Pro Ctesia id inprimis asserri solet quod sieut ipse scriptum reliquit, membranas regias, quibus res memoria digna e signari s lebant, consuluerit, o in aula Regum Persae annos i6. vel i7, exegerit. Verum, hoc esse eommentum os putidum. Omnique veri speeie destitutum, ex ipsius Historiae ejus fragmentis, quae supersunt, docte, acute ostendit uberius. Idem tamen viam aliquam conelliandi inter se duos hoste Historicos suppeditat, si nempe dieatur imperium Assyrioriim sitis diu inter Tigridem . Euphratem substitisse, α demum circa annum 38oo latius per totam Asiam propagatum fuisse.
170쪽
MERSIS MARTII L. MDCCLIII. P. II. Isr
cap. m agit de Chronologia regni Babylonii Herodotes.
Babylonii eum Regibus suis Assyriis paruernnt, usque ad interitum Sardanapali Post exstinc'um hune Regem, insis μο- dori, qui in historis Iudithae Nabuchodonosor audit, teste Diodoro, regno Babylonis eum suprema potestate potitus est. Delio Rege, di suceinbribus ejus primis, nihil commemorat eurodotus primus enim, cujus mentionem facit, ipsi audit Labrisnetus I, qui est Nabuchodonose m rus. Hujus uxorem ait. fuisse Nilocrin quae, sicut Buberio videtur, regnum admini. Bravit, quoad morbus ille singularis Nabuchodonoseris, quem
Scriptura commemorat, duravit. Rex hiece non modo imis
perio Assyriorum finem attulit; sed regno etiam Iudae, d structa urbe Hierosolyina, quod ultimum contigisi anno Per. Jul. iis, rationibus miniine spernendis hie adstruitur. Historia autem illorum Regiam, qui Nabuchodoninorem inse-euti sunt, est, si quaequam alia, Latentibus omnibus, multis dissicultatibus impedita, ct Chronologis erueem fixit. Autoe noster censet Evilmerodachum, quem Cano Ptolema sec.eetarem dat Nabuchodonosori, nihil dilfferre a Belfhatraro Danielis Nerulis aram Ptolemaei, qui Evilmerodachum exe lit, hunc esse, quem Daniel vocat Darium isdum, cujus mius Laborosoarctois patri suo non nis novem menses super. vixit ex denique Nabon edum, qui in latereulo Plotimae ultiomum locum occupat, non alium esse, quam erodachum eis remiae; qui Herodoto Labbnetus II dieitur. Quae omnia utor noster doctissimus argumentis exquisitis adversus aliorum
Chron ologoriam rationes evincere conatur.
Cap. IV de Chronologia Regum Medorum Herodote disse. fit. Si Cresiam sequi ir, quod plurimi Chronologi Leium, Media semper Assyriis paruit, donec Arbaces, ope Babyloniorum, Sardoaparum Assyrium x regno xvita spoliasset quo facto,
ipse regnum Medorum ad se rapuit, ad posteros suos trans. mist, quorum ultimus obages exstitit. Expeditionern Arba. αι Petavius in annum Per. Jul. 3838, ignosius in 38i4, conjiciunt. Verum Autor noster, qui existimat, argumentis invictis probatum a se esse, ultim mn Sardanapali annum, α