장음표시 사용
131쪽
733. Cum inrasani regni membrum fuerit mimitus Alsatis, postea vero, ubi sub Carolingis nova monarchiae Francicae exis stitit divisio, Lotharingi: pars evaserit Austrasanos prinio, postea Lotharingicos, Reges Ill. utor numerat. Ducessem letnanniae, quibus nimiciun Histia a GAdove victore mgenda credebatur, haereditario jure successisse videntur, quamvis in reliquis Ducatibus libera Regis circa Duces fuerit dispositio Seriem holum Dueum, quotquot reperiri apud seriaptores potuerunt, Ili Autor recenset, res gestas eorum flu-74T. diose edisserens. Sub Chlorive I insequentibus Franeiae Regibus, peculiares filiatiam habuisse Dures pro certo sumit,
quamvis, quo anno iste Duratus fuerit institutus, certo definire non audeat, . Nomina igitur Dueum Alsatis eodem ord, ne apponit, largumenta, quae, eos hisce terris praefuisse. 7 3. evineunt, cum lectoribus communicat. Hermannim vero, monem, fratres, quibus haliticaemetet lariensis fundatio adseribitur, perperam inter Duces Λltitiae a multis referri, conten
dit, ae inscriptionem sepulcralem istorum fratrum in dicta basilie repertam, α Maximilian Imperatore Oenipontum N translatam, eruditis commentariis illustrat. Comites postea Alsalieos, quorum ossietum in jure dicundo, inque tributorum fisei regii, vectigalium, cura potissilitum consistebat, eadem
776. ratione enumerat, ae postea Vicecomites, Scabinos, Centenarios,
Decanos, millieos, Comitibus quippe subordinatos, quorum priores Comiti assederunt, posteriores inseriora in parvi l cis exercuerunt judicia, una eum aliis per Alsatiam officiis, . 79I, in scenam producit. Moribus Franco Λlemannicis tota hauperiodo usos esse Alsatas, nos docet. Iura Regum Franc rum, quorum quippe imperio tune suberant Aliatae, exponit. Merovingos eges nec sacratos, nec oronatos, sed more. apud Germanos recepto, scuto impositos, atque in altum sub TM latos esse, observat. Primus horum Regum, Pipinus, inanu Bonifacii, Moguntini, unctus est. Quamvis autem Merovingi
Reges non coronarentur, diademata tamen coronasque gestarunt, id quod varia eorum monumenta, ab Ili Autore prolata, α illustrata, declarant. Reditus horum Regum diligen-
132쪽
MENfI MARTII A. MDCCLIII. P. I. Is
ter ille describit Fundos subinde uel sis militibus eos
beneficii loco concellille, narrat, quamvis haec periodus voeabulum fudi, nec non suecessionem cin nudo, ignoret Mo Pag. 99. nasteria tune temporis per Altitiam fit ille quamplurima, Ill Autor observat, Reges Franciae non protectores modo, vel advocatos, monasteriorum perpetuo fuisse, verum , mortuo Λhbate, illud ipsum minius ad Rege transiisse contendens.
Sub Merovingis, Episcopos a clero, populo electos, ct a Regibus confirmatos fuisse, urget, quamvis Carolingorum or. haud paue Episcopo dc Abbates pro arbitrio constituerint.
Λlsatas post praelium Tolbiacense, una cum reliqua Aleman SCI. nia, a ciuisue in servitutem redactos esse contra plurimorum sententiam negat, elim praeter dynastas, qui nobilium o dinem composuerunt, ingenui quoque xliberti in mon mentis Aliaticis oecurrant. Ingenuosis Frilingos eosdem Disse monet. Abbates ad exemplum laicorum bona ecclesiastica non in beneficium, sed in emphyleusin, certis liominibus eontulisse, eaque bona precarias diei, erudito docet. 7-- οῖ-ram Salicam, cujus mentio in chartis Alsaticis frequentissima es terram, monasterio traditam, significasse, ut distingueretur a terris, quae emtione, aliove modo ad monasterium pervenerant, contendit an vocem idem denotare, quod Germanorum mobe, existimat. Ἀlemannos, cum Rheni su- oviri oram eripuissent Romanis Alemannicos .hi moresa introduxisse, quas Franci successores Chodovet, rede . in dicen .u ad nostra tempora pervenit, nos do-Hune vero Codicem, cum Capitularibus Regum Franeorum, filiatici Ducatusad Lutarim usque extensi, jura confluviisse cum . reliqua hodiernae Alcmae pars inter Lutarim demisaeam sita, lege Salica vixerit, observat. Romsui juris nullum omnino in ista periodo comparere vestigium, contem . dit Formam judiciorum istius aevi depingit, advocatos, ibi
comi arentes, clamatorum nomine fuisse insgnitos, observans.
De ordaliis itidem varia, lectu digna, nee ubivis obvia, profert in medium. Cum sub Romana periodo omnes Aliatae in seruione uterentur; Alemanui, Seculo Plato ineunte,
133쪽
ab ora superiore Menensi s releeerunt Romanos is Tentianismum reduxerunt ad filiatas, veteribus ineolis partim occisis, partim ex sua sede in Germaniam transrhenanam abductis. Sie Alemannieis coloniis, Theotisce loquentibus re inpleta Λlsatia. Residui ex cladibus ineolae in Iurassi hgesique se abdiderunt montana, apud quos idioma Romanum, a Rheni ripa relegatum, permansit, quod ad ea loca Alemannicae coloniae non penetrarunt. Idiomatis istius reliquias sub nomine lingua Romanicae hodienum superesse, Ma purioris Gallie linguae cultoribus parois vocari,all. Autor commemorat. Cum porro antiqitissimi filiati cives Latinam linguam. abjecta vernacula, sub Romanis adoptarent, non potuerunt non plurimos ei affricare barbarisins, id quod omnibus, peregrinam discentibus linguam, evenit. Εjeciis postea Romanis quotidianum cum Alemannis iurgundionibus eo meretum effecit, ut barbara quaedam lingua ex Romana Ger manteaque mixta, enaseeretur, quamvis emineret Romana. Magno propterea Alatiae traetui, versus Bessorium telum Romania, sive pagi Romani, pay Romais, nomen inhaerere, Ili Autor monet. In maxima autem nobiliore filiatiae parte per Omnem Francicam sequentesque periodos, adici. hra usque tempora, Teutonismum regnare, adeoque ultra mille ducentos jam annos duobus diomatibus filiatas uti, 8s 8. eommemorat. Specimen linguae istius Romanieae, patesssu dictae, Ili Autor apponit, eandem eum lingua. itae hodie apud Rhaetos, ne non Gallos in Provincia, iniceitania item Lemovicis, mapud Hispanos in Catalaunia obtinet, sl 2 eonvenire, flendens Fata linguae Franeo. Gallicae Dariter
se heotise hae oeeasione delineat aedificia publiea, quae periodi Francicae antiquitatem aequent, per Alsatiam deprea 7 hendi paucissima, observat Nummos, in Alsatie ossicina sub Merovingis usos frustra se quaesivisse, fatetur. Caroli
M. vero, Ludovici ii atque Lotharii, denarios quinariosisque argenteos, in Arsati repertos, ct Argentorati cusos, deisseribit, rariores esse Francieos istius aetatis nummos, contenis dens cum Franei nummos parum frequenter cuderent, majores
134쪽
iores summas, auro argentove non gnato, refundentes. Eeelesiastieum S iterarium hujus periodi salum peeu.liari operi, quod Albatia sera dieetur. Ill Autor reservavit, Annales autem Alsati Franei eae eum periodi Germanicae A nalibus, fecundo hujus operis Volumine unctim daturus est. Praestantissimis lasee tanti ingenii etibus, quos a Sc/Vfini na Musa, o quam eleganti re polita impatienter exspecti mri , faventem nos Lucinam eompreeamuli eunia nil nisi e
eellens, ab omni parte perseclum, a Sehae ima proficisci posse, certissime nobis sit persuasum.
INSCRIPTIONES ATTICAE, NUNC PRIMUM
erpretatione brovibusque observationibus, illustratae, ab
Inviet cir ni industria, quam diu literis Grateis in hunei modum prodesse velint, iubeant, Superi, nondum absolutis Fasti articis, a quorum tamen fine parum abest, novi praeis elari operis spem facit, de his in paginis exhibet specimen. Chlyhutam, Anglum, Virui doctum, primum solummodo Volumen iniquita rum A sicarum, constat, edidisse a setis. dum alterum editioni comparat, oppressum. Cujus staedae in Italiam, quo ederentur, ad Clarist Mufeium, eruditae antiis quitati' ilinis praesertim, quae in literatis saxi adhue hodie vivitis superest, magnum decus x praesidium, misi fuerunt. Ille autem, seu annis onustior seu aliis proprii operibus eo dendis intentior, hane provinciam lubens Viro permisit, qui, quam illi rite administrandae dc ornandae par sit, ut ad hoe agendum paene videatur a natura factus fuisse, non uno do-eumento abunde monstravit Corsinum nos significare, ultro patet quem illi eum successisse ut jucundum aecidit intelligere omnibus, quotquot his literis delectantur, ita par est,
135쪽
omnes sellae illi uecesius xcitam editionem operis optare. de cvjns insigη usu nemo, nisi harum crum prorsus inperitus. nbitat. Id unum liceat nobis a suturo supellectilisChlyhtillianae editore postulare, ut primum quoque o ne in Anglia splendidi typis exculum, ideoque invcntu rarius, adjungere ne negligat. Continent illae schecla terre tuum inscriptiones Graecas apud varias Asiae urbes ab Anglo modo laudato, repertas, quas cum Latina interpretationes Observationibus suis luet dabit; sed neque solas Addet enim illis ube. rem aliarum Graeearum inscriptionum copiam a Cel Massibo diuturno studio colle lana, ab eodem hane navius. Quo h bebimus, quod luculentissimisis locuplctissimis Collectioni. bus poni aliorumque opponamus. Inscriptiones Graecae, ruas specimen hoc orbi literato primum offers, numero tuo. ecim, si non omnes eodem habendae loco, neque maximi pariter momenti sunt, neque defuturi sunt, qui, illis commode careri posse, de res, quas illae docent, non admodum praeclaras esse putent; venia danda est illorum in Atticas antiquitates amori, qui novita aliquod Archontis, aut populi Attici nomen, aut simile quid. renerire, in rebris non coni mnendis pontini. Orsinio has eligere ideo placuit quod sententiis et conjecturis ejus, de dispositone mensum, tribuum. prytanearum Atticarum, in secundo Fastorum Tomo propostis, pondus adderent, unum alterumve novum Archon tem populumve Atticum, proderent. Nobis quidem in oesseiculo prae repquis arris decima Iascriptio, quam quod brevis est, hic referre placet: δ iue
Populi; regem Ariobarzanem iam Philoromaeum et i Ario.
136쪽
MENfIS MARTII A. MDCCLIII. R I. a
vae nonae proprium in Ilium sinim benefactorem Ad ca- .u. Ossendit Corsenus in nota ad hanc inscriptionem, Ariobarzaisarem in ea desgnatum, illum elle, clui anu quarto Olympiain dia CLXX X Λ. U. C. 69 Ariοι-dans, patri adhuc supressiti, in regno Cappadociae uecessit, ct cujus mentionem V krtu Maximus Lib. V Cap. iacit, qui diserte tradit, Ariobar nem emam Pompeio M. Cappadociae regnum, recuperatum
ejusdem Pompedii auspiciis, sponte imo, illi, cujus honori
memoria dedicas fuit Attie illa salua concessisse, filiumque ipsum, sere reluctantem, Pompeyi monitu atque autorii te regiam demum sedem oecupalle Ciceroanne ipsum quoque Ariobarzanem Philoromaeum passim memorat, ut ad Fanun XV a. ini regem Ariobarzanem si eben Philoromaeum appellat. Apud elandem rutorem,dubium huc usque fuit, illa Athenait. quae ad Famil. XV, , commemoratur, urbS, an naulier, esset, et, si haec, qua tandem rat: e ad Ariobarzanem pertineret. De redina nempe, a se in illaia Proconsule gestis, ita narrati Regem Ariobarzanem praesemisus in ris liberavi, ne a solvim
Iuli, fui, sed etiam curavi, ut caem autoritate regnaret. Metram s Athenaeum, importumrate inberatris exibo multa. ros, maxέma apud regem autoritate gratiaque constitui. a. item regis Athenaidem fuillo ex recens prolato marmore es re apparet Hac data occasione Corfinus, numos affert,
auriobarzanis Eusebi Philammae , aut solummodo Philoro. in nominibus insignes, quos putat ad patrem pertude atque
ad filium referri posse,is historiam illius gentis, quae apud
Citiem Romanorum beneficio regnavit exponit, ct quaedam. a vetustis Scriptoribus aut perperam aut obscure, de illa tra.dita, norat. Appianum e. c. emendatione egere, exinimat, Maeciuil. Lib. II, inter illos, qui Pompedii castra in eampis Pharsaliis secuti fuerunt, Ariarathem Cappadociae regem numerans Illo enim anno V. G. CC nondum gavisum regia dignitate fuisse Ariarathem, sed proximo o demum a Caesare, jam solo post sublatum Pompjum domino, fratri ariabarzani velut collegam regni futurumque haeredem suisse adjunctum Credideri inus tamen, etiamsi specie non careat ea disputatio fuis
137쪽
eile posse vulgatam lectionem eo locum tueri, uno lotean Graeci regio languine cretos quoscunque regum fratres an filios, etiams privatos, βιωλει appellare Pari modo estiquo Strabonis autoritatem, quem erroris insimulat cor tis. ineamur. Non enim admoduin probabile est, virum illum, rebus, quas narrat, amnem, iisque patriis falli potnisse. Ait nempe Ub. XII pag. Αο ει τριγονειαν δἰ πρυλΘοντερ του γελτου εφελιπε, is tertia generation defecit se genus κατετα Θ, δἰ Αρχελακ ουδεν προσηκω atale e. Αντωνιου κατας - τος π Dissiciebatur Eis auroratare metonii Triumviri Amehelaus alisni generis homo. Atqui, urget M us in fecunda generatione, Ariarathe, Ariobarzanis primi filio. 3 secundi traire, desisse regiuin illud genus, qui ab anno . . o fratri collega usque a d. ia, quo monii fraus aeriobarzanem oppressit, deineeps usque ad Λ 7i regnavit Putemur, dictionem re τριγενειαν nihilo plus fgnificare, quam ternos ejusdem amiliae, patrem unum filios se, regnasse. Porro in. Quirit Corfinus, literae, in num quodam Ariobarzamsi quem
Ham ex Gesnem habent, quid fibi velint.Urbem si quidem Ggnifieent, qua enses ille fuerit, varia comminiscitur rhuam nomina, quae in ensem hune venire queant. Regni antem annum, si inscriptae sunt illae literae. ut indicent, sacile eonflare,nnmui haud ad Ariobarzanem II, seu filium, sed ad patrem,se linere eum ille vix vigesimum in regno annum attigerit, paterantem, Λ. U. C. 66 a Sulla regnare jussus, anno demum regni 31 filio potemuem tradiderit, adeoque trigesimum tertium luregno egi sie, commode dici queat. Quibus autem beneficiis Ariobarzanes abratheniensibus a statuae honorem, o benetasoria elogium, meruerit, id ex hae quidem Inseri ioae i. vinari nullo modo posse colligi tamen ex alio finiti, numento, quod, a Viro Clarissimo,PMmis Venut'Cortoneos, eceptu in dig. V prodit Corfinus, nos illine reddere nulli do.
138쪽
M ENSIS MARTII A. MDCCLm P. I. me, αἰ Ἀνι τη---- μυην Γοωκ. - αρκος παλλα Για - καὶ - Βοκκαλ- ευεργε--Ex vulus acinoris eum superiore comparatione consei cor- sinus, titillos Philopatoris ibito Hua patri filioque --nes ibisseeut permutati solerent, deinde Ariobarzanem de Atheniensibus eo saeue bena meritum, quod novum deum in ipsorum urbe aera suo conderet, post vetus illud a Periclo exstructum, anno V. C. 668 per obsidionem Susianam ab ipsis Λtheniensibus eo exustum, ne sellieet hostis deo una Persese ex antennis, malis,in trabibus, Persicarum navium exstruxerat arcem oppugnaret. Agmen Graecarum inseri ptionum elaudit, vehit mantissa, tertia decima, Latina ad quam quae lectu digna Corsinus de arcariis provinciarum, area Liviana, in titulo quodam penes Nostrum inedito, memorata, assere, malumus apud pium legi. Ex Praefatione, ad Bl MQVum seripta, id unum censemus adhue repetendum esse tenere Corfinum in Collectione sua Latinam inseripti oluti ab ipso edendam, Stratonicae quondam postam, rerum omniam venalium verba ipsius reddimus Ἀρο-ibus adstuc ethnicorum rebus, Caesaris alicujus imperis nitido prolixoaue leguntur. 9uod temporum illarum
- is apprima expArandis, imulaue rusticae s evectaria νι subii cognoscrnua, conferre Plurimum poterit.
Academia Imperiati Scientiarum Petropolitana, propostam A. MDCCL versu stione An omnes aequatiι res in motu Luna observate, conspirent cum heoria soniana, an ecus in qualis si vera theoria amnium inaequalitatum, unde pro dato tempore quovis verus Luna cus exacto deduc queat.
139쪽
THEORIA LUNAE DEDUCTA E SOL PRINCL
pi attramonis, quadraris distantiarum reciproce pro . portionalis Autor CLAIRAUT, Academiarum Regiarum Gallica Anglicae Borusmae, Suecicae, nec non Insiluit Bononiensis, Socio.
Petropoli, a repograsita Aead Imp. Scient. 17sa 4 inax Plag. ra, ab aen unica. hseurum sane esse poterit nemini, vel levissime in historia Mathematum versato, quantum iam in theoria Lunae desudarint muta aevi Mathematici, uuantamque iis erucem fixerit, ut Keundum Hasse nunc illud, quod iraesentis Dufertationis iudicem constituit noster Auto. ea daren qμa causa argentea Phoebe
Passtas baud aequis graditur P Curi dria utilli
Hactenus pronomo numerarin fraena recuset In primis autem nostris diebus valde agitata est hae de motu Lunae quaestio. Et si enim primus ad generale illud attractionis in lege distantiarum duplicata inversi prineipium Lunam quoque reduxerit suinmus Nelutonus Muci tamen omnibus numeris absoluta est visa haecce theoria iis,qui penitius eam sub exa
men revocarunt, sed,occurrere potius varias in motu, apparuit.
Lunae inaequalitates, auae adeo in suspicionem nos inducerent, non sussicere eam phaenomenis Lunae pariter,ut reliquorum lanetarum, explicandis, sed potius indigere eorrectionibus xlupplementis variis legi. attractonis generali inducendis. Inpri-n is vero in imotu apogae lunaris ejusmodi sese obtulit diffi- euitas. Cum enim vi observationum hoc singulis annis quadraginta circiter gradibus secundum ordinem signorum progrediatur; omnes contra,qui adhue theoriam Lunae Newtoni nam ad motum Lunae accommodare sunt conati pro motu apogaei annuo non ultra viginti gradus inde elicuerunt: nae
140쪽
sane aberratio adeo est magna, ut, si actu talis esset, iure me αritoque, theoriam cum veritate pugnare, pronuntiandum esset. verum est. unum e Viris issis egregiis, qui, ob eundem di mea. sum, quasdam proposuerant correctiones theoriae Nellatonianae, reelamasse postea, , viam sese invenisse, fassum, verum apo-gaei motum ex ipsissima theoria, absque ulla ejus immutatione, derivandi; sed nondum lueem adspexit laeeee ejus solutio 'e- tedunt autem aliae quoque inaequalitates,in motu Lunae conspicuae, ita comparatae, ut licet, eas e theoria Neruloniana expli-
eari posse, nemo adhuc dubitaverit, tamen, ipsum hoc negotium exequi, ob summas, quas prae se sera esleuli .fficultates. analyseos ad has extricanda adhue insessieientiam, no dum lieuerit omnia ista dignissimam reddunt quae ulteriuga sumaris Mathematicis tractetur, da motu Lunae quaestionem;
ansamqne praebuerunt Illustria. Λcademiae Imperiali, ut eam pro anno Irso publice proponeret, cum praemio I ducatorum annexo. Qua occasione cum complura scripta aeceperit, in
nuit tamen, omnia eum quaestionis vim plane non percepi se videantur, in nullo fere habenda esse numem prae Diomiatione hae Cui astu, tot aliis ingenii monumentis egregiis interimaelarissimos aevi nostri Mathematicos conspicui. In ea enim felicissime satisseeit iis, quas attulimus, tam motus apogae lunaris, quam ita aliis, difficultatibus, easque omnes nequaquam adversari theoriae Newtoni, sed potius exes persecte derivari posse demonstravit. In vias eam Partes distribuit, in quariam priori modum edocet Ioeum Lunae in orbita inveniendi. Ante omnia neminpe generatim considerat curvam, quae describitur a Luna, post lege attractionis Nelutoniana, viribus solisis terrae semineombinatis. . quidem ipsa Problematis natura ita est comis parata, ut ipsius curvae aequatio aliti quae pro dato tempore statim xhibeat positionem orbitae, locumque Lunae in ea, interminis finitis, erui nequeat; sed ad formulas devegiatur adeo intrieatas, ut non nisi per approximationem eo pervenixe Iiceat. Hanc quoque, muItis artificiis analytieis in usum adeo eliciter applicavit, ut eorrectipue adhibendae