장음표시 사용
471쪽
ro restitui nequeat, rerum aliarum ejus in speeie tantunden, ea mutui contractu est restituendum Lue VI. 4. Ad definitionem hane monent antagonistae id potissime, desum tam esse eam ex Iure Romano, noli ex locis ac enuntiatis Vel cae Nov. est conflatam, quibus vocabulum iuui etiam de equis, aut aliis rebus quae usi non eonsumuntur, promiscue sumtum fuerit. Respondet oner, Scriptores divinos ac Patres damnasse hunc, non alium, contractum, quo lucrum percipitur ex pecunia, frumento, Se in usum tradito ad conis sumtionem eum os Teio restituendi tantundem, quantum contractus, a nobis definitus, indicat. Definitionem suam auarag. s. repugnare locis Devt. XXIII, s Exod XXII, Mari Levit.
Luco XIX, I, monet. Mutumn alii in eo ponunt, si pecunia gratis tradatur restituturo negantos, id inesse traditis ob lucrum. Usura vero est species mutui. Ergo traditio rei consumin tibilis ad Iucrum est nec mutuum, nee usura Ita recenti res ciuidam. At Patres respondet utor, vetant dare aliquid ad usuram, caventes, ne mutuum detur ad lucrum. Gratis autem, aut ad lucrum, dare, lint duo tantum mutuationis modi, qui ad essentiam haud spectant. Tum vero Rev. Λutor separat ea a quaestione, quae ad jus divinum dogmaas haud per se referenda sunt. Provocat ad perpetuam ac con- stantem usura notionetri obviam in Codice sero ae traditiois ne contendens, ex hac notione statuendum esse jus divinum Notionem ilIam utraque Bibliorum parte tradi docet. Notionem Uurae non in solo excessu, sed in omni accessione supra sortem, eonsflere tradit, vindicaturus posteriorum M. manorum Pontificum decreta. Deinde perlustra singula Vet. Nov. est loco, in quibus de mutuo se inura sit mentio, ratus, evangelicam persectionem, antiquae et Test prohibitioni additam, usu e prohibitionem ad consilium haud redegisse, licet ea perfectio sepius sit consilii. Putat ipse, per
Eeangelium omnem distinctionem inter alienos di fratre esse sublatam confirmatam esse per Christum usurae prohibitionem per illud enuntiatum Muruium date, nihil inde peran
472쪽
tes. Iturae vitationem omni easu esse praeeeptam contendit,
disputans variis argumentis adversus Salmasium. Accingit se ad amoliendas objectiones. Prima selet desumi ex parabola servi repreheusi, propterea quod pecuniam numulariis non dederit, cum usuris postea exigendam. Secunda depromitur ex Lue XII fg, ubi Salma s solutionem usurarum visus fuit sibi vidiae. Tertio ex decreto Synodi Hierosolymitanae a tellitur, quo usurae haud fuerant prohibitae. Affert utor
testimoniais autoritatem Patrum Λntenicaenorum .posteriorum, ex Conciliis Nicaeno generali, MCarthaginensi pri Pag. mo, ex Athanasio, Hilario, Blasio, Gregorio luseno,is mi gna posteritatis nube. Injustitiam usustae ex aero Codice, osttraditione it studiose comprobatum. Ferre non potest senteno 28. tiam eorum, qui docent, humanis legibus dominia in publi- eum honum transferri posse. eas hoc loco unum facere.
uod alioquin esset injustum. ad praecipue urget, usuram jure
ivino esse vetitam, licet a divitibus, aut negotiatoribus, redeuntem. Eo fine exhibet loca et, Nov. I est ne non δε- 8 atrurn ecclesiae, monens, Scholasticos nihil hie in novasse, α omnem Ecclesiam Romanam in hune usquo diem usuras damnare Decisionem, ex jure naturae depromtam postp nendam esse autoritati divinae adversus eos, qui conclusiones ex ure naturae exhibent, docet, addens testimonia gentium, quae tithonestatem usurae agnoverims, immo referens Philos phorum, Iuris Romani de usurae pravitate decreta. pubporro se ratiocinatur tui incium ex caritate debet esse Dratuitum, e eatenus usiura caritati repugnat. Caritatis duo sunt ossicia, alteriam alterius cujusque bonum promove, alte ηrum, ei ne infer malum. At nec nobis deesse debemus. Mi hominibus per usuram inferri, nemo facile universm dabit. Perniciosa mala ex suris nasei, nisi universim prohi- It bitae essent, docet Noster,in quidem haec: offendicula in Chri 23 Dianam religionem, oppress onem pauperum eontra legem Nathiralem dc incommoda, ipsam rempublicam redundan
473쪽
rieulum erustoris esse aestimabile, darique perieuli pretium, uegat. At quoties periculi adeundi cinditio superstruitur pre- Pag. ara tio in bellis ae pare' Idem tueri titulum, ductum a majori
seminatione peeuniae presentis, quam futurae, expungendum esse, existimat. Annuos reditus, seu realem censum abaeeleissa Romana ct omni approbatum, ab usura distare, monet. Subjungitur Gregorii XIII rescriptum anni 38i, eum decreto
in causa usurarum ad Guiselmum, avariae Ducem, ex Stis S. Caroli, in Ambrosiana Mediolanens servatis, editum,in eum alicano ejusdem Pontificis Regesto collatum ae emendatum. Addidit Autor annotationes ad controversiam de usuris attinentes. Subjicit eis literas ad eundem Guilleisum, a Gregorio XIII profectas. Voluit Guillelmus Dux nosse, an jure ae inviolata conscientia ferre posset morem eorum, qui in terris suis quinos numos in centenos mutuo datos exigere quotannis solerent. Respoudit Pontifex, contractum ejusmo-a usurarium jure divino ac naturali prohibitum esse. Tm. Progredimur nune ad Tomum II, qui Vindicias uris divi. ni ac naturalis circa usuram, Appendicem trium opuscuIorum, comprehendit. Vindiciae constant Capitibus duodecim. Id negari haud debet, in Belgio Germania Hispania, ac alibi ante Pium Uin Gregorium XIII viguisse census reales le- ghimos, in solius venditoris gratiam redimibiles, iri contra. εἶ γ elibus usurariis aequiparant. Martinus V Callus III, ct mcoluit Constitutiones, huic consuetudini favent Philippi II Regis sanctio A. ic67 edicto Caroli V, A. Isso proposito, derogavit nonnihil in gratiam pecuniarum pupillarium, de reis liquo contractus illos vigere permisit. Hii Bulla de cena bus, qua id pacthim, in enatorum grat ana appositum, sustulit. paulisper . intercedente Philippo II mitigata fuit per Gregorium XIII quidem, hic taliae praecepit aboleri pactum redi.
mendi in enatoris gratiam census annuos Pupillorum tamen peeuniae intra Belgium in usuras fuerunt locatae. Damna.
runt hane eonsuetudinem Synodi Belgicae Cameracensis, Meetiliniensis, prensis Atrebatensis immo Nuntii Apostolici. Nihilo minus eonsuetudo illa pupillarium pecuniarum stetit.
474쪽
st, universalis reddita; ad usuras omnium traducta suit Sas boldus sub finem Seeuli XVI vocat corruptelam recenti memoria inductam Protestantes, qui partem Belgi Oeeuparun,
feruntur contractus usurarios promovisse, in consuetudinem traduxissidi universalem, teste Praefatione adscripta varia circa usuram A. 728. Damnatus fuit initio hic mos ab omnibus, eradieatio tamen visa fuit disseillima. Plures censuerunt, mutuum Musuram excludi posse censuum utrinquq redimibilium nomina. Visum vero fuit Clericis, contractum pag. Phune esse mutuum usurarium, & divino saltem jure prohibi. tum Lovanienses, bis consulti, A. 687 ok 638 responderunt, contractus omnes censuum redimibilium spectare ad verum iamluum,in quoque ad usuram, eosque contractus esse vitam dos Ad morem ipsum eradicandurn nihil tamen ante an num ira fuit ibi tentatum. an senistae, tune e Galliis in Belgium secedentes, partim scripserunt adversus usuras partim eas esse permissas tradiderunt. In his caput extulit Meolaus Braedemen, cujus h. i7r8 Tractarus brevis de reditibus
utrinqua redimibilibus in hieem prodiit, cui successit opus do Uyuris licitis e illicitis A. i M. Delphis sol. Hunc BabIurinius voeat schismatis Ustrajectista celsa risorem,
confessus, hunc solas compensatorias usuriis approbare. Addit praeterea idem: Si de mera compensatione veri lucri res
Iantis, ac damni emergentis, actum fuisset intra hos sine I se tantinuissu foedersen, cum nihil aequius proponi a defendi
poterat, tum vero nihil contra Catholicam de usuris doctrinam
assertum Disset. At Broedersen usuram ompensatoriam P. pellavit, quae est lucratoria Baliarisius quaestionem dogma matteam a quaestionibus scholastidis practicisque separat Noti
nem mutui, usurae, extrieare conatur. Vindicias uris natu.
rotis putat perimere usuras ex adversario suo invictum pro u. re naturali depromens argumentum. Iuris divini vindicias perorat,in de usurae injustitia disserit. Pereurrit Ioea et ix a Nov.Testamenti,quae usuris permittendis videntur favere, ct pro more suo ad ea respondet. Traditionem Patrum, ejusque tu
eessionem per Scholasticos, edisserit. Exhibet ecclesiae se
475쪽
cire usuras sententiam, in Canonibus a Deeretalibus sis 46. viam. De Iure Ecclesiastieo veteri, quantum ad usuras attinet, disserit aeque ac de novo. De restitutione usurarum per ceptarum, quae maximam affert dissicultatem, exponit. Difφs senatiunculam suam de Concilio Viennensi sub Clemente agitato, d ejus decretis inserit tractationi, a Climentinam de sutis it vindieatum. Dissertatiuneulae hujus tres sunt Partes. Prima edisseritur Concilii Vienneniis historia brevis. agiturque de constitutionibus, in eo editis. Duplex earundem promulgatio post Concilium facta per Clementem V. Prima
comprehendeha n las confluutiones Viennenses, de editionem aliquot exemplarium, quae mox fuerunt revocata Secunda exiit post examen novum ct correctionem, cum detractionibus & additionibus nonnullis in Consistorio publicata. 66. Mors ta merui Viromulgationem, qua ejiismodi libri ad studia publica mittebantur, impedivit. Eam vero Danues XXII et r. perfecit. Clementina de iuris semper certa genuina ex
stimata, ieet in editione Clementinarum constitutiones aliae 27. nunc resectae, nunc additae fuerant. Clementinae de usuris interpretationem Braedementanam esse violentam, Noster argi mentis variis demonstrare contendit. Cardo controversae t
tius in eo versatur, an liceat substituere species ejusdem quanti moralis, quod ad eandem menseram exigi potest, invicem, aestimare grum pretio umorum, cui nunc aequiparat. Si id ita est, usura annua substituitur annuo locationis pretio. sors agro. Cur substitutio hae tam sit invisa rationem profundius exquirendam esse, arbitramur. braeis haud potuisset permitti usura in extraneos, si usura
per sese repugnat uri naturae, quidem hoc est immutabita
se indispensabile. An aetas rarioris peeunties natio exiguae terme, ad unam familiam adstri sta debeat esse loeo exempli praescripti illis aetatibus, quae pecuniis abundant, o ineolia universae telluris, ad diversissimas familias referendis, non solum respectu religionis, sed quoque respectu vitae civilis, considerandis, id fefiniant alii Liceat nobis modo dubiuro quodd3m in medium proserre.
476쪽
, MENSIS AUGUSTI A. MDCCLIII. 4r
opustulo primo in Appendie de Montibus pietatis disseritur, quibus nonnulli contractus usurario juste substitui posse arbitrantur. Dicuntur illi alias moneter inrisi' deposita Apostoliea. Eorum primus fuit num Perusinu ui in consilio Pag. m. eollegii Perusini dictus fuit A. i464 candolabrum, lucem
rens modo ab omnibus fidelibus imitandum, Instituendi ratio hae suit Uiennense Contilium a Cremente V Λ.43r agit tum Clementinis gravi, ad exstirpandum Renus, quod late
inoleverat, fulmen evibravit in communitatum rectores R. mi.
nistros, qui conflitutiones de usuris solvendis edituri essent, vel editas haud essent sublaturi. Eitiei inde necessitas pauis perum indigentia pro latendi, qui sine usura mutuum non inveniebant, ut Judaeis, qui Eecletiae Christianae eonstitutioita.
bus haud erant obnoxii cc aliunde usuras si hi cum extraneis eontrahere,in ex eis exiSere, non putant nefas, permittendum videretur ut mutuum sub conditione usurarum aliis ered
rent. Ut etiam pauperibus mutuum darent ipsi aetati fuerunt a civitatibus nonnullis, di ipsis, ut allicerentur, privilegia quibus usura eis patebat, indulta additis autioni. bus, ne immodi eam exigerent usuram. Eis ideo passim modus usurae fuit praescriptus Permissa fuit haee Judaeis usuraria Lateranensi IV Cap. porro exinde in Narbonensi cap. a. At immodica repugnat Clemenina. Unde in praevaricantes passim fuit animadversum. Est autem Mon pietatis summa
quaedam peeuniae, ex piorum eleemosynis in pauperum opem collata, ut indigentibus sub pignoris allati onditione aliquid gratis credatur. Instituti origo spectat ad Hermolaum Barbarum, Episcopum Veronensem, Perusi legatum Apostolieum, qui Pii II induim primum pietatis montem Periis erexi usus sacrorum oratorum e suggestu opera Fr Moab M.teramnensis, ordinis Minorum de observantia S. Francisei. . inter alios, si tacae adring ad A. 4 4 n. et fides est. t ex Stis tradit Baliarinius, curam eam fuisse ereditam ae de. mandatam Fr Michael de Mediolano, homini ejusdem ordi. nis. Id ipsum patet ex literis Hermola Barbari, ad Pium II Λ i 6 mense Aprili datis. Consentit Pompesus Pellinus in, Minui His
477쪽
Historia Perusinae Parte IL Privilegia Iudaeis data, eaque u
raria, merini Perusiae Λ. 46 revocata. Deinde consilium
collegii Perusini A. i 74 montem pietatis substituit, ex quo aliquid pauperibus solveretur, , ad operas sustentandas monti invigilantium, aceiperetur pro singulo floreno unus sexistenus singulis meus bus. Accessionem igitur, ultra sortem a montibus suisse exactam, facile patet. Ea tandem possis tias controvecfias fuit definita. Erant haec hominibus borea. Iibus eorumque notitiae haud deneganda Ne vero credant Lectores, sublii tui posse usuras ultra sortem Iocatam aceipi exigique solitas, Autor operose argumenta colligit, ct objectiones dispungere conatur. Ni fuissemus jam longiores,in hi eo edisserendis diligerulam nostram haud desiderari pateremur.
BERCULIS QUIES ET EXPIATIO IN EXIMIO
Farne an marmore expressa, interpreι ED ORDO ROGO, cier. et Sebolarum piarum.
Florentiae, i si fol. Plag. 3, eum una Tabula aenea. Anaglyphum Graecum, cujusis imaginem aeri incisam, interpretationem pereruditam, seque 'gnam, doctissmus ac perinduit rius Corsinus hoc opusculo exhibet, non nunc quidem primum in oculos notitiamque doctorum hominum venit ea tamen cura, eaque iterarum copia, qua par erat, nondum fuerat expositum. Primus id in Notis ad Pa batum publieaverat Cornec iniur, apographum eis scianum ab I ac Vosm nactus. Erossio repetierat Rein urin ΘMagmaro suo Inseriptionum, feliciterque multa deprava ta d hiulea, tesse Nostro, integraverat Paulo post poniure alio adhue pejore fonte derivatum exemplum inscriptionis hujus Graecae dederat in Miscessaviis erudita Antι quitaris, quod tamen Domus in chartas suas cum omnibus vitiis transtulerat verum, qui Doniana edidit Claris Gorius, nactus a Frane. Blanetinis imaginem anaglyphi aeri incisam, inser,ptionis exemplum, a Petro Victorio olim exaratum, omniumque emendatissimum, prudenter hoc Ssomano praetulit, tali
478쪽
naque interpretatione auxit, quam ad Victorii exemplum Amri Mari Misimus confecerat omnia ista, imaginem puta, de Graeea verba, o Prosessoris Florentini interpretationem, α Thesauri sui Tom. I pag. si reddiderat Muratortar. , Et hi quidem postremo loco laudati ali monumentum hoc exhibuere eum plenius, tum emaculatius, quam aut a Gallo, aut a Belga, profectum fuerat verum carebat id tamen eo doctae interpretationis ornatu, ne quo perfecte intelligi nequit. Mansit itaque Orfluum haeo palma, quo qui hodie sit in Italis ea dignior, scis literarum, praecipue Graecarum, scientia iu-
Facit ille eum viris doctis, qui monumentum hoc attig runt, x quoniam, in eo Herculis a fatalibus sibi seis laboribus quietem spectandam proponi,existimarent, Herculis quietem apis pellarunt, qua tamen appellatione marmoris argumentum exhauriri negati Nam eum quiete Herculis expiationis quo aue ritus in eo conspici, quibus heros ille a aedibus numero plurimis purgatus, d conserum Deorum idoneus fuit factus. uuae docti viri sententia quo nitatur tibicine, curandum nubis, ut expositione nostra Lectori constet ideoque marmoris persequendae partes. ix quaedam velut imago verbis adui branda est. Tres praeeipuae marmoris hujus sunt partes, draismata scilicet, vel aetiones duae diversae, quarum superior saxum, qua late patet, supremum totum oecupat, sev o quodam ab inferiore angustioribus spatiis inchisa discernitur. Inferiorem hane imaginem duae columnae continent, utrinque singulae, literis Graeeis inseriptae. Imuin saxum implent noia veni hine illine versus hexametri, α media intergesta brevis inscriptio, omnia itidem Graeca. In summa itaque tabula
prostat illud drama, quod Corfinumis reliquos, qui liue usque
argumentum hoc versarunt, viros doctos in eam opinionem, vel errorem rectius, induxit, ut crederent, Herculim laborubus suis defunctnm se conspirere. st ibi Hercules sinistra
tenena meum, in quem Satyrus totum paene se ingurgitat abdit vultum autem converit Hercuis ad foeminam, quam Satyrus alius, dubium, raperene tentet, an ad Heremam adducere. certe ita tenet amplexus, ut digitorum non distMaia a simulee
479쪽
fimul et petulantiam sed id quod fit ratur eleganter ait'
ἀπογευεθα των κολπω, delibare sinum puellae, videatur Hane, conjicit Corfinus, Heben esse, Deam Iuventae, iacim inarat rimonium duxisi Herculem, coelo adscriptum, traditia fabulae. 'dstat Herculi scemina, cui superscriptum ΤPs1ΠΗ, manu tenens, modo, qui a monstros parum abest perticam,
qua dependet pann his verbis inseriptus ΗΡ ΛΚ ΛΗΣANAIIAOMENOS TEMOς morum verborum pruna
duo negotium Nostro nullum faciunt, prorsus non dubitanti, ea Hercules quiescenae significares postremas autem uniusne, an duarum vocum, literas, multiplicibus coniecturis acta, tus, tamen non expedit. Tantum obfuis Uir dis M. moria unica literula error, ut lignificationem totius illius dra. nastis non perspiceret quem tamen errorem facile animad- vertisset, si recogitasset, non vae ομενος, sed diei pro requiescente. Dubio itinue vaeat. NAUAOMG
rediens ex inferis Hercutis, legendum esse merarλομενος ενιαυlic est dictio, ex Homero nota Quodsi ergo Her Ioille, non quiescens, sed redux ab inferis, est nequit nemina, quod Noster voluit Hebe esse, sed est Alcestis, auam ut e torqueat Hercule raptori mrra, ct Admat marito resti uat, fabula tragica exedinus est Euripides. Subjectum huic dramati alterum a superiora dirimit obseurum alamid haud aequali latitudine per totam tabulam porrectum, di ambas a tingens oras septum quod, quia extremos Herculis artus ad moribus inde occulit, pro leonis exuviis, familiari Herculis veste habitum fuit a Corfino. Agnoscas tamen, tabulam a ri incisam adspiciens, haud aegre humum esse, a taeda adscendentem quam sacra facientes neminae duae super ara, una tenet, altera oleo ex amrassus rigat. Pone illas foeminas stat vir ad aliam aram, pateram porrigens Hujus imagine
Ambilrνstnem Herculis patrem, forininae autem alierius ima-
in Admetam Evici ei filiam, signis re voluisse eulpi
rem, eolligitur ex inscriptionibus, cuique additis, ovibus nos haud immorabimur Monuisse sit Neerit, Corsum videri causas ipse satis copiose pertequitur sacrificium, cujus ea imagri est.
480쪽
MEusIS AUGUSTI A. MDCCLIII. Sa
lastrale' reum Risse Ex quo nata fuit in seriptio hujus opusculi, superius posita.
His peri Malis accedit ad praeeipuam naglyphi hujus pat lem, inscriptionem nempe Graecam, bene longam, in duas coinlumnas dilita hutam, centum d triginta quinque versibus sermone soluto, res ab Hercule gestis M. epie a Graecis a pellatas, enarrantem. Nam is in e si dicito . se lal
res, tarmen heroicium clodecim versu um in basi positum.
eloquitum strumque inscriptionum genu multas experium ab homini h longo aevo injurias, misere mutilatum est, ni vastum haberet Co is campum qu suam In emendana dis privis, re supplendi lacunis, dexteritatemis exerceret, monstrarer Non profecto pepercit operae neque dubitarenos sinis ea qua potier, egregia veteris Historiae o Grami senis monis peritia, qua sellaiter omnia. aut plaraque certe pristunae restituerit integritati Quo autem Leetores ejus aestimareeonjecturas ipsi possent, non satis sibi visus est nee re si 'nod feeit, eandem illam imaginem aeri incisam, quam Gorius Roma aeceperat redderet et verum etiam, cum literat Graeeae to
gae prolateae inscriptioni in re tabula nim minutae essent ea latae, ut aciem oeulorum non possent non fatigare; eandem
inscrip comem, antequam ad eam interpretandam se et inge
ret typis vulgaribus Graecis, per sex quas appellant, eorumnas explicuit, quarum prima maioribus steris totidem spieen uot ipsum marivo lacerum adhuc praestat, reddit Secundaeolumna maioribus item literis eandem exhibet inscriptionem ex mente Corfini integratam re emendatam Modum eundem marmoris hujus legendi, quem Corinis suadet, ni noribus Graecis literis repetit tertia columna, quod oeuliis stri longa consuetudine, hoe genus prae altero amant, de ex peditius egunt. Quarta porro dat interpretationem Latinam, Nostro prosectam, ad Graeca, ut quidem ipse conuituit, e .him. Quinta Petri Victori apographum, sexta tandem ad illud apographum confectam Saminii Latinam interpret tionem, reddunt. Quo factum, ut uno velut oeuli, ictu doctorum hominum circa Me vetusti aevi monumentiam studia α 1 eparue opimoues lustrari, earumque momenta 6