장음표시 사용
651쪽
rum ecclesiasticorum, deque portione congruis competente ex eorum reditibus uarii perpetuis obsignanda, qui Λureliae Λ.x6s7, ii , in lucem editus est. Fuerunt tamen alii, ut Ianus a Cosa, Horens, Teluet, ironius qui hoc argumentum diligentiu doctiusque illustrarunt. Venimus nunc ad ejus Dissertationem de Sponsalibus atrimoniis,quae primum Parisiis Λ.466 imo prodii In qua scribenda etsi Autor praecepta Iuris Canoniciis Civilis semper sibi proposita habuit. eandem tamen laudem inde non assecutus est, quam Florens ad Cain XXVII Gratiani Tom. II Oper pag. n, Gromus, aliisque retulerunt. Ejusdem Dictertatio Patronatus Iuris Ponti-
Dic quae sequitur, edita est A. i666 Paris in . Perstringitur in ea historice primo origo juris patronains, deinde ad quaestiones, in hanc materiam incidentes, egregie atque docte respondetur Pleraque tamen hausta sunt exista. His Daverant scriptis adjunxit ei Meermannus libros, a Iacob laetande ejus genero, profectos ortus hie est ex ge- in nobili. Pater sui Daniel de laetande, Aureliae Cons-liarius, mater Michael Amen ire Literis operam dedit ΛureIiae, ubi etiam Λ. 6s in numerum Prose rure ree plus est. Anno proximo alii muneri praeseditis est, cui t me non diu praesidit, cupiditate literarum. contaris, nus ultra quinquaginta annos sustinui vivis excessit A. iro3. Seripia ejus diu in tenebria abscondita latuerunt,
donee in ea tandem uno volumine comprehensa. Meermanisnu Λureliae casu incidit, quibus deinde alia addidit. Quae qui 'dem nune reniemus. Exercitationes utriusque Bris ad Tit. de aetate, qualitate, ordine praeficiendorum, apud Gregorium IX. cum brevi Tractatuis nuptiis Clericorum velitici permisis, s ad Tit de liberis praeteritis, vel exhaeredatis, Coae Λurelia lucem viderunt A. Isis in Priori Dissertationi conjungi possint commode Franciri mureserre a Sa isen in Titi Decret de aetate, qualitate, cae ordine, praeoc. Exercitarimos, quae Parisiis A. 163e in clucem viderimi, c quas Meem nurn quinto suo Tem inserendas, ct iterum imprimendas, cura iti iocum vero de exhaeredatione libezorum accurate
652쪽
pertractavit Uephus Mnestresa de Monsalvo in Praelictioηρ-bus Cervariensibus, e Commentariis Academicis ad Tit Pam de Lib. crps quibus subjungitur Diatriba de posthumis haere.
dibus ins tuendis, vel exhare fandis, ct ad Tit de acquis veIomiti horae trio, in . Praelectione in Tit de iscimis, primitiis, moblationibu , Lib. III Decretat Gregor. IX Aureliae editae sunt Λ. 6 it in In quibus Autor milia Titulaeapita in Decretalibus diligenter explicavit. Iuris Dufert tionem, de ingrossa in secreraria judicum, eum his constadendi orietate, viris honoratis competente, is de honorariis dignitatibur, Aurelia A. i674 publicavit in ad quam Diia sertationem conscribendam addiaestus est codicillis regiis, quibus ei ornamenta Consiliarii tribuebantur. Dissertatio ipsa non eontemnenda est ea doctrinae copia ibi reperitur. Non minorem doctrinae atque ingenii laudem retulit ex duabus hi Commentationibus, quarum altera inseribitur Trait Δ an riere an, Aurel. 674, inra altera vero Dissertati Juris ad Novellam Justiniani CXXX, cujus argumentum est de transitu militum eorumque annona. de metatis, Gallice: du Pas de Dappes, T d Logement der ens de uerra. Aurel: I67or, in . Illa exponit originem nudorum, nec non naturam, Bani Arriore Ean; hae vero pertinet ad Nov. CXXX Justiniani adeoque multi habet, ad Romanorum rem militarem spectantia, quae Memen fere omnia in Stemechii commentario ad Vegetium majori diligentia tradita reperiuntur. Reliqua ejus scripta,
hue inedita, commemorat Meremantidis in Praefatione.
Carolus Annibal Fabrenus natus est Aquis Sextiis Λ ism Doctoris dignitatem demum recepit A. 16O6, eumque alis cmo annos de Iure respondiaet Prosita Iuris factus est in patria, cui quidem muneri usque ad A. 63 4-nt. Vocatus est enim a Cancellario Segulerio Lutetiam, Librorum Biu σιλι- ex regia Bibliotheca edendorum adse. Ubi etiam totam reliquam vitam in doctis Commentationibus consumsit. QA. 669, septein se septuaginta annos natus,
diem obiit supremum. Scriptis ejus de dure eivili locus melictum
653쪽
lietus est in Thesauro Pris Romani. Cum vero illi Tractatus, quos de ure Canonico seripsit, non minus, quam eliqua, eruditionis laude valde sese commendent, neque ubivis obviii sint Celeb me ametus eos in huc Volumen congerere non dubitavit quorum jam mentionem faciemus. 'rimum eum inter eos obtinet: resectio in Titi Decreta iregorii I de vit honestate Clericorum, Paris imi in . Est quidem hae Praelecti jam inserta Burch Gathes Strudi Theca secundae Bibliothecae suae Iibrorum rariorum, quae Jenae A. iri in o prodiit; verum, quoniam mira est os
estioni illius in Batavis raritas mermannus eorum omnium
i cupiditati satisfacere voluit, qui ejus legendae desiderio traherentur. Interim alii, Aren nominatim, melius meriti
sunt de hoc uulo Decretalium Sequuntur uris Canonici Selecta, s eorunt, qua ad usum fori Gallicani pertinent, brevis comprehensio, seu summa, Autore D. Petro de Mauriete. Accedunt Car. Anmb. Fabrotti Recitationes in quosdam μcretalium Titulos Gregorii IX, a G. T. sudiose ejus, nune pri--m edita, Paris. 16s9 in . Ita enim inseriptio est. Mauritius vero hujus libri fundamenta tantum iecit, eumaue
quasi delineavit, ita ut major jure Fabrinus ejus Autor mei opssit, quippe eum in hanc nunc formavi redegerit. Liber quidem pie ita comparatus est, ut multum inde utilitatis peti possit. Ceterum inest etiam Praelectio Fabrotti in Tit. desitis honestat Clericorum Lib. I it. o quae tamen alia de discrepat a superiori in eundem itulum. Legiritur nunc Vincentii Cabore variarum Juris publie Uprivati Disputationum Libri duo editi Parisiis A. 398, in DP itia Autori fuit Tolosa. Nondum quatuor is viginti annos naistus, tantam sibi Dissertatione aliqua, pro obtinenda cathedra habita, laudem paravit, ut haud ita multo post Λureliae Proseia sciri munus ipsi offerretur quod magna cum laude per quatuordecim annos sustinuit. Postea Petri Fasri opera potissilia inum Tolosam se contulit. Mortuus est sub annum sies. Spectant ea, quae in duobus his Libris reperiuntur maximam
partem ad us Publicum, Gentium, re Feudate, pauca Jus
654쪽
MENSIS NOUEMBRIS A. MDCCLIII. Gaa
Civile attingunt. Habent preterea multum quidem suavitatiupro egregiis tamen idcire haberi non possunt. Prior Di ρυ-tationum arum variarum Liber, qui XXIX Capitibus absolvitur oecupatus et in his materiis atque quaestionibus: Cur in Pandectis jus publicum non reperiatur, cum jus dividatur
in publieuinis privatum de diversis modis Episcopum et, gendi apud veteres se potestate Metropolitani reliquorum Epite aporum ejusdea provinciae in eligendi Episcopo; de jure Clericorumis lateorum in eligendi Episcopis de eonfirmatione electionis Episcopalis Regem minus recte summum magistratum appellari posse duas esse regnorum electivorum species de utraque regni haereditarii specie de
regni', quae alium Regem, 'uam superiorem, agnoscere eo-giamur utrum regnum Galliae sustragiis, an successione, a quiratur; quodnam discrimen intercedat inter regna, quae per successionem 4 inter ea, quae per leges, aut mores, des rantur de successione foeminarum in regnis de Francorum legibus Salicis in regnis saepenumero contra foemin rum, earumque descendentuma jus succedendi esse actum, ne populis in exterarum provinciarum potestatem redigi posset; an, quae lex foeminas a suceessione in regnis arceat, eadem illas etiam ab administratione eorum excludat quando foeminae, vel earum descendentes, agnatis in successione, sive in regnum, sive in fetidum, praeterantur de successione collate. ralium lineae foemineae in regna re seuda de vi naturalis necessitudinis inter patrem filium, sive inter lios, qui in eadem patria potestate sent acquisitione haereditatis naturalem illam conjunctionem confundi idem etiam fieri aequisitione peculii eur in eonfiseatione rei immobilis venditae, post instrumentum emtionis perfectum, perieulum ad venditorem, non ad emtorem, pertineat an nihil intersit, sive bona fide loeator, sive mala, rem alienam immobilem locet cur maritus dotis restitutionem promittere teneatur arvita pater jure videri possit compensaturus, qui filiae dotem, a
genero repetitam, testamento relinq)iat Oupignoratione rei
655쪽
actionibus concurrentibus, isterius Libri hae sint eapita: Quam uilitatem Iuris Romani privati scientia aliis populis afferas; quae res pertineant ad seientiam Politiei de potesta. te Romani Senatus liberis reipublicae temporibus, esse nocitantum simplices respublieas, sed mixtas etiam de imperio
mero cur poenae arbitrariae constitutae sint , an imperium
merum delegari possit; de imperio mixto, de pactis
conventionibus publicis, earumque differentia a pactis privatis de pactis, ab imperante cum civibus inius de pactis, ad regna ct suecessionem pertinentibus de pactis, a Principe factis cum iis, qui nullius potestati subjecti sunt quatenus Principes, sive populi, foederibus teneantur, post flatus publi.
ei mutationem de conventionibus ducum duos esse casus, tibi substitutio locum habeat, α unam altera comprehendi; an substitutio pupillaris, posthuiuo facti, etiam tacite contuneat vulgarem substitutionem an pupillaris tacita impediat, quo minus mater Sio 14 annis minori haeres sit errare, aut peculiarem aliquam substitutionem compendiosam stata tuant utrum substitutu pagani, ultra pubertatis 1fines propagata, valeat jure directo, an vero vi fideicommissi an solum nomen haeredis sui substitutionem pupillarem eonfirmet;
Quatenus aut suus, aut extraneus, haeres in jus suum suecedentibus haereditatem relinquat in eas L. Sibactum ratis D. de Actione emti nullam ejus, quod intersit, rationem haberi Idiscrimen esse, utrum venditor nullam omnino vectigalis
mentionem fecerit, an vero summam minorem tantum indicaverit an competat emtori aestio emti ontra venditorem, ut venditor traditam sibi, sed nondum evictam rem ab obligatione pignoratilia liberet L an actio emti victionis causa detur, cum res, quae in locum pretii sueeesiit, evicta sit; tandem quatenus venditor damnum, alluvie datum, praestare teneatur Sequitur nune disputatio, quomodo L. M. D. de cinae carus data, ct ex naturaias D. Praescri'. merb. inter sese conciliandae sint. Ultimum locum occupathrevis Dissertatio de origine seudorum. Habes itaque omnia, quae in duobus his tibi vertractantur, arguitienta, in quibus
656쪽
plurimum diligentiae, doctiana non parum, positum re
Λecedimus nunc ad Claudii Davidi Velitationem Maum. Paris 384 in . Explicat Autor in ea Prooemium tau priores Infututionum Titulos. Nota multa egregia in ea sunt. Fuit enim Autor admodum juvenis, cum ad scribendam eam animum applicaret Natus erat in Burgundia Valde laudatur a Curat Fabro in Dialogo de clar fori Burgundici oratoribus. Petri Belbi Variorum Iuris Civilis Libri IV; item Disputationes de successonibus ab intestato, de jure pignerationum, vel marquae, T de compensationibus, quae hic ex ordine sequuntur. Pariliis editae sunt Λ. 633 in . Fuit Aulo aliquandiu urium Professis Tolosae, tandem regiis Codicillis factus Consiliarius Scripta ejus non plane contemnenda sunt. Dil Te tatio quidem de jure pignerationum brevis est.Tribuit in ea
Λ utor originem juris ejus Romanis, autoritate Grotii , cum alii contra eam ad Ius Germanicum Gallicum referendam esse, demonstrarint. Ceterum tamen, hane Dissertationem, Memmannus, omnibus aliis, de hac materia scriptis, praeserendam esse, judicavit. Λgmen claudunt tria Braeorum, patri sis filii opuscula, quorum priora ita inscripta reperiuntur Franeis: Broes Analogia juris ad vestem, qua furi naturalis, Dentium EF civilit,
species illustrantur, Paris 1633, inra Paradela Legis, Numi, quibur tripis Brisoaciσι, naturalis, gentium, sia
vilis, philologice exponisur, Paris eod. anno, in , Patria Amtoris fuit Claromontium. Biturici vero Iura docuit ab anno 16ir usque ad A. I636. Commentarius ejus in Institutionea quavis laude dignus est. De iis autem scriptis quae hic ininserta sunt, veremur, ut locum recte obtineant suum. Filius
ejus est D. Broeur, a quo profectae sunt Nuptiae Iuris Uuiati s Philologia, quae prodiere Parisiis A. 16s in . Demonstrare sudet utor, Iure eonsul lum carere Philologia nullo modo posse. Nomen ductum atque petitum esse videtur a nuptiis Philologiae Mereurii. Sed, quae de superioribus duabus Dissertationibus judicavimu , eadem etiam de hac censemuy.
657쪽
Ainue haec sunt, quae de Darre hoc Thesauri memoriani Lini dicenda existimavimus.
ANT VULPII, Philologi ae Rhetoris in Gymnas
Patau novus Commentarius diligemiissimus.
Patavii apud Josephum Cominum, 7 9, maj. Alph. 2 plag. l. Ρost editum A. 737 bene exceptum ab eruditis hominubus, Catullum, pari ratione illustratum ibuliam dare instituit . . nihil deterritus magnis nominibus virorum, qui dudum in o Poeta elaborarunt, inprimisque Broti hin Ita, cujus Commentariis miram elegantiam doctrinaeque copiamin ipse libenter tribuit. Illud tamen miratur, qui fa-thim sit, ut vir tam aer judicio praeditus, in veteribus libris tritus, ea eri audaciam in transponendis contra librorum fidem Tibulli versibus ex alia Elegia in aliam non modo non tetigerit reprehendendo, sed ne deseruerit quidem, coque suam editionem non parum dedecoraverit: in quo suam editionem aliter ipse instituit, servato ordine antiquo Ceterum, S ligeri des oti lusii Notis se in Commentario suo usum, fatetur, sed sub ipserum quoque loco nominibus in Pane-Drico ad Meselam etiam Passeratianis. Dolet, sibi non ad manus fuisse Christoph. rider frmanni libellum de Vita Tibulli siessati, quem Vitembergae A. 739 prodii e didi-eerat e Bibliotheca Fabricii Latmia Codicum Exeerptis praeter Brou hoana usus nullis est, nisi Guarneriani, Soeulo Uscripti, quae etiam separatim in capite operis exhibentur. Contra habuit in manibus .editiones antiquas, in his principem A. 472, sine notatione loci editam ignoratamque Broukhum, qui antiquissimam putabat eam, quae Venetiis A. 47s prodiit. In delectu lectionum di duriores insolentiores, re pudiavit, quippe abhorrentes a Tibulli simplieitate ac suavitate, is levi conlecium ductas omnino se ostendit alienui in levitate corrigendorum veterum, qua plus corruptelae is in-iar
658쪽
MENSIS NOVEMBRIS A. MDCCLIII. σπ
seratur, quam librariorum veterum inscitis. Nempe quotusquisque in hac arte non idem sentit ae defendit At nemo, se levibus conjecturis indulgere credit. Omnes, nece iis cle. gitimis de causis tentam a se Scriptorum loca, credunt. Ergo ista surdis narratur fabula,quae praesertim toties jam narrata est, ut taedium repetita movear Noster potius hoc egit, ut Latinorum verborum, locutionum Tibullianarum proprietatem, sententiarum suavitatem, inventionis varietatem, asse-ctuum vim, colores poeticos, versuum, numerorum artificium, indicaretin commendaret Quae, bene est, quod juventuti se diei eomparasse, viam eruditi ista vel ipsi cognita
dudum habent, vel, si attendant, facile ipsi assequuntur. Plerosque interpretes si non animadvertere, scribit et non tradunt, volebat dicere, c scholarum potius pluant, quam Commentarii. In . illustrando porro non paupertatem aliorum imitatur, sed exemplis abundat comparatque Tibullum cum aliis Poetis, inprimis Ovidio, quem dei tonstrat, permulta habere, e Tibulis repetita Sed genus commentandi Vulpianum jam e catulliano Commentario notum est nec longiorem orationem desiderant petiti. Cum Libri IV Carmina dissinulta sint ceteris, orationis genere, non modo cetera abjudicata sunt
Tibullo, Sulpiciaeque tributa, a Barthio dc Brou huso, sed etiam primum, Panegyricum vulgo vocant in Messalam, in dubitationem adductum etiam a Breu busto In Pane rico rationes suas a ceteris sejungit Vulpitiae, exin an ν, vel a Til si, scriptum iuvene, vel minus accommoda: Paneraricis scribendis, quam legit amatoriis. Cetera argumentis pluribus vindicat Tibulsi comparat stili numerorumque similitudinem, in qu est caput rei aetatem Sulpiciae ejus, ut tribuunt duumviri illi, moti Martialis Epigr. X, Im in Domitiani terr pora incidentem, demons rat, prorsus abhorrere a Sulpicia ea, de qua in his Carminibus agatur, quae se Servii Sulpicii filiam vocet, vixeritque Augusti temporibus. Nam de Horatio
commemorari amatorern ejus Cerinthum Sat. I, a matronarum nobilium sectatorem, qui in his Carminibus memoretur: ut non opus si, pro commentitio nomine habere, nominiae
659쪽
Lni subresto. Sulpiciam Martialis, uxorem Caleni, fuisse reflam pudicam, monet; hanc Sulpiciam esse impudicamin adulteram. Denique, totam ductionis formam, docet, esse haud paulo meliorem, quam pro tempore Domitian . Quae omnia valde probabiliter disputantur, occupata illa ex parte a C. H.
A. in Obs fel a Dorvaei editis, Vot VII pag. III, quem
Dissicultatem vel non animadvertere, vel dissimulavere, of Scaliger, atque Jam Broukbusias. Atqui primum versus prior non habebit commodam sententiam, nisi e sequenti videt ἀπο κοινοῦ intelligas vidit. Id Nostro durius videtur, me tritum Tibullo Λttamen ejus generis exempla non pauca m omni genere Seriptorum Graecorum latinorum occurrunt. Nunc succurrit e Sallustii Catilina Cap. fibris Sibilinis regnum Roma tribus Corneliis portendi Cymnam atque Sullam antea esse tertium esse, mi fatum foret, um&i potiri ubi sensus non conflat, nisi ex esse ara κοινου
petas in prioribus fuisse. Sed illud ipsum videt in altero versu non commodam sedem habet. Nee enim est, unde pendeat Iubjectum. Itaque Statius corrigebat fuit quod si probetur in priori versu intelligendum vidit quae est non mana mortahiau opus utero tulit, scit Olympias Lib. I, F, η, Non illa quidquam formosus ulla priorum
aetas, humanum nec videt italopue
660쪽
MENSIS NOVEMBRIS A. MDCCLIII. 63ν
-rsum 6 atum Vidi ego, qui juvemon feror tumet amores, sic correxit Scaliger: Vidi ego, qui iuvenem seros desisset
amore' sequente, eamque correctionem in textum recipient
Brou lusio. Moe Noster factum non probat Dariun hyperbaton esse ait, at simillimum illi II, , g, seu ex ut a
m ordine, II, CIS. illius ut verbis sis, mihi lenta veto, si verunt est, quod Vulpius putat, ordinem verborum esse Iinne veto i lius verbis, ut mihi Is lenta in quo tamen aberrat V. D. dide. hetet enim esse ne ni sic locutionemque contortam, atque
a Tibulli genio alienam. Ipse is se interpretatur bene,irr=sisset, ut explicabat itidem, veterem lectionem defendens, Bum mannus in Ob isse Vol. II pag. 4a, ubi aliam docti Britanni conjecturam refellit apposite usus versu Martialis XIV. ra me primum juvenum lascivos lusit amores, illu- strans etiam juvenum amores cum Noster, qui pauperes illos: Commentatores risit in Praefatione, doctas divitias amplexus, nihil hie a1 fferat praeter simplicem interpretationem. Ces rum versus hie apud Vulpium est 6 a, b, e vetere ordine.
Illo ipso Obfinis loco a pag. M ad MI sunt plures conjecturae docti Britanni cum notulis Bumanni, e quibus pro fi rere potuisset Doetistari ius. Neque videtur ignorare deinbuisse, quae in illa Collectione prodita essent. Sed excusat se hoe nomine ipse in Praefatione, negans, se omnium, qui ad Tibullum vel emendandum, vel explicandum, pertinerem,con. sulendorum potestatem, aut tempus habuisse. Quod auteni hae parte forte deesse videatur, alio bono compensavie V. . confecto Latinitatis Tibulliana Indie loeupletimmo, haudque paulo meliore eo, qui in Moishusianis exemplis reperitur. Age vero, etiam exemplum proferamus utiliter eonsulta editionis primae, quam Noster primus e recentioribus commemoravit, oc usurpavit. I, , Q, occurrit eadum picta ferrugine tectum, quod in omnibus edd etiam moti h an .servatum etsi A. Heis A in quatuor MStis libris se repeis xisse picea testatus erat, eamque veram sectionem esse judiea xat. Id Noster repertum d in prima illa editione bene rece pit. 4uerdum etiam aliis obitor Scriptoribus vel lucem as