장음표시 사용
11쪽
η Theolog. Instit. Lib. VIII. Pars I. Cap. II.
Nego cons. Dispar enim ratio est sacrificii , et Sacram ctili. Per sacrificium cnim horno rebus sensi-hilibus non subiicitur, ut iii Sacramentis, scd iis utitur ad religionem , servitutem , ac pietatem erga Deum significandam , quo sensu Augustinus saer si- Cium ait, sacrum quoddam esse signum , ac latiori
Objic. II. Mairimonium sine dubio fuit in statu maturae innocentis. Atqui erat Sacramentum, significabat nempe Christi conjunctionem cum Ecclesia. Ergo. g. min. A damus enim futurum suum lapsum non praevidebat alioquin fuisset sine praecedenti Culpa miser ac proinde non praevidebat . antequam peccaret , suturum Christi adventum si cnim non Peccasset, Christus non ad vetiis et . ni in Lib. VI. diximus. Ergo non intelligebat, matrimonium Suram esse signunt conjunctionis Christi cum Ecclesia, idcirco erat illud mera figura suo tempore revelanda, et mox ab ipso Christo elevanda ad rationem Sacramenti. Objic. III. Chrysostomus Iram. LX. ad Pop. Antioch. Sacramentorum institutionem ex ipsa repetit hominis natura. Ait enim : Si incors'oreus esses, nuda , et incomorea tibi dedisset ipse dona. Sed quoniam anima corPori conserta est, in sensibilibus
U. Dist. ant. Ex ipsa hominis natura per Peccatum depraVata , in qua ita corpori consertus est animus, ut
sensibilibus rebus subjici debeat, ad intelligenda , atque accipienda invisibilia dona , cono. Secus , Heg.
De existentia Sacramentorum in statu naturae. Ado. I. Status naturae non ideo dicitur , quasi in eo homines sola natura duce regerentur i nemo enim
salvus unquam esse potuit sine si de , et gratia Dei ;sed quia non tenebatur lege scripta. Duravit autem status ille ab Adae lapsu usque ad promulgationem leos Mosaicae respectu Israelitarum ; cetcrae enim genies, quae Mosaicis ritibus nec iuitiatae erant, nec
12쪽
tenebantur, in statu naturae fuerunt usque ad Evati geli i promulgationem. II. Certum est. ante legem Mosaicam da lana Abrahae circumcisionem , unde Ioan. VII. 22. dicitur non esse ex Moyse , sed ex Patribus. Sed quoniam circumcisio aliquo pacto ad legem Mosaicam pertinet, tum quia a Moyse etiam praecepta est Leuit. XII. 3., tum quia fuit quaedam praeparatio ad levem , et uc- tui. Professio totius legis servandae. ut docet Aposto- Itis Galal. V. 3. Testisi cor omni homini circumci-d nti se, quoniam debitor est unioerxae legis faciendae ; liinc quaestio est , an in Icge naturae exi i lerint alia Sacramenta praeter circumcisionem. Negarat nonnulli 'Iheologi cum Soto ; a I ii concedunt. suisse aliquod Sacramentum ad peccatum originale deletidum in por-Vulis , sed Du Ilum agnoscunt institutum ad delenda
peccata actualia in adultis , Cujus sententiae . au Clor
est Stiares. Alii denique adfirmant, tam pro Parvulis, quam pro adultis instituta in illo statu sacramenta.
Veris inultus est, stiisse in lege naturae aliqua Sacra - lenta , Saltem Pro Parptilis. Prob. I. Auctoritate Augustini Lib. V. contra Iulian. Cay. II. Non est credendum , ante datam cir-
erat Mediatoris fides, nullo ejus Sacramento OPitulatos eSSe Paroulis suis, quamois quid illud esset, aliqua necessaria causa Scr*tura Snora tacere Volue yit. In eadem sunt sententia auctor de Vocat. getit.
Lib. II. Caρ. a b. aliique VCl Cres. Prob. II. Non est verisimile , Deum , quI Voluntate BD tecedenti vult omnes homines salvos fieri , nullum remedium tot millibus parvulorum in flatu DPturae pe- euntium praeparasse , quo ab originali labe munda- entur; siqui etiam sub lege i Iosaica credibile non est, nullum remedium contra peccatum originale Paratum CF e seminis , quae talique non circumcidebantur. Atqui remedium illud debebat esse sensibile; non enim
13쪽
io Theolor. Institui. Lib. VI IL Pars I. Ca'. II. Polcrat , nisi per exteruos ocius applicari insantibus,
modo humanae naturae conseritaneo. Ergo Sacramentum erat, hoc est signum aliquod seusibile, quo homines suam in Christum venturum sidem profitebaniatur : Eadem enim fdes mediatoris salseos justos faciebat aniquos Pusillos cum muttis , ut inis iit Augustinus Lib. In De nuPt. et Coug. CaP. D.
Abrahae prodierunt , mysterium circiamcisionis. Idem videtur senissa S. ThomaS ira IV. Dist. r. quaeias . 2. art. 6 Ergo Sola sides parentum in statu naturae Pnrvulos sanctificobul. U. Dist. coiis. Sola sides actu exteriori manifestata atque insantibus applicata, quae dicitur sola ad exelusionem sacrificii , quod pro adultis necessarium adfirrnat Gregorius , conc. sola fides actu interno coracepta, nego. Ad S. Thomam quod attinet.fatemur , eum scribentem in IV. Sentent. in eam sententiam propendisse , quae solam fidem sine Sacramentis prosuisse parvulis autumat ; at in Quaest. IV de
malo art. 8. ad ia. ait : Vides antiquortiis cum alia qua Protestatione sdei Matebat Paroulis ad salutem: . unde videtur priorem sentcntiam mutasse.
Seholion. Varias levioris momenti quaestiones , quae inter Scholasticos agi lautur de Sacramentis legis naturae , Utrum eorum ' materia μμα-s , immediare a Deo definita sit , utrum gratiam produXerint ex vere OP rato etc. libenter omittimus.
14쪽
De existentia Sacramentorum in statu legis Mosaicae.
Ado. Status legis Mosaicae a promulgatione ipsius legis usque ad mortem Christi duravit. Certum autem est , in eo statu suisse circumcisionem, eamque suisse Sacramentum, ut paulo ante diximus. Quaestio igitur est ititer Theologos utrum praeter circumcisionem iii illo statu alia sacramenta suerint. Ρauci id negant Scholastici.
Fuerunt in statu legis Mosaicae alia Praeter circum cisionem Sacramenta , imo plura fuerunt , quam sint in no oa lege. Prob. I. Extitisse iri eo statu plura Sacramenta, P Nunt ut certum Concilium Florentilium in Decreto D nronis, et Tridentinum Sess. VII. cari. 7. Si quis dixerit, Ea ipsa sacramenta nopae legis a Sacramentis Meceris legis non di=rre etc. Quod autem plura extiterint, quam in lege Doua , auctor est Augustinus Lib AIX. coni. Fausi. cap. I 3. Prima sacramenta, quae ObSerVabantDr, et celehrahantur eae lege , praenuntiatiuea eranι Christi Menturi , quae cum suo adpentu Christus impleoisset,ahlata sunt .... et alia sunt instituta Mirtute m Ora, utilitate meliora , actu faciliora , Numero Pauciora. Prob. II. Legenti Μosaicos libros , praesertim Le- Milicum , patet, plura fuisse in Lege sacramenta praeter circumcisionem', scilicet esum agni Paschalis, coti- Secrationes Sacerdolum , et Levitarum , purificationes Varias ', demum plura sacrificia , quae cum fuerint instituta etiam ad expiandum , et sanctificandum popuIum, Vera sacramenta crant. Atque hac ratione de .saniri certo non potest, quot fuerint in Mosaica lege sacrantenta, quia scilicet dissicilius de singulis sacrificiis desiniri potest, an sacramenti etiam rationem ha
15쪽
ra Theolog. Iustit. Lib. VIII. Pars f. Cast. II. S. IV.
De existentia sacramentoriam in noνα lege. Ado. Novae lesis status a morte Christi usque ad coxistimationem saeculi durabit. In hoc statu esse Sa-Cramenta , nullus haereticorum negavit, nisi sorte obscuri quidam veteres, quos Arconticos vocat Eρiρhamus. Nostra igitur quaestio cum haereticis Non est , Disi de numero . et virtute Sacramentorum. Non enim
agnoscunt illi passim , nisi sacramenta duo , bapti. Strium, et Coena in hoc nomine Eucharistiam adpello ut ) quibus alii aliud pro suo quisque lubito adduxit. . Nam Lui hcrus initio Lib. de Captio. Bab. adjungit Poenitentiam. Calvinus Lib. IV. Inst. caρ I9. f. 26. Ordinationem aliquo pacto Videtur agnoscere.
Agnoscenda esse In nooa Lege Sacramenta, eaque nec Plura , neo Paugiora , quam SePtem , Bast tismum, Consrmationem , Eucharistiam, Poenitentiam, Ex- .
tremam Unctionem , Ordinem , et Matrimoηium, est dogma idei.
Ita definivit Corio. Trid. Sess. VII. Can. I. Si quis diaerit . sacramenta nopae legis non fuisse omnia a Iesu Christo Domino nostro instituta , aut esse Plura , Vel Pauciora, quanι septem, Midelicet Baytismum, Corasrmationem , Eucharistiam , Poenitentiam, Ita .eremam Unctionem , ordinem , et Matrimonium, aut etiam aliquod horum sel'tem non esse Mere , et Pro- Iyme Sacramentiam , anathema sic so .
a) Habcinns hac in re consentientes Graecos non Solum Veteres , ut ex eorum Euchologiis patet , quae collegit Mar-εen. , Verum etiam recentiores , licci ab Ecclesia La tina . diuturno schismate divisos. Hieremias eni in Pseudopatriarch. C. P. Augustanam confessionum damnavit colubi i
16쪽
' De Sacramentis. I 3Prob. Non esse minus quam septem Sacramenta, toto lioc Libro demonstrabimus , de singulis dispulantes a). Quod autem plura non sint , quam ScPtem , ex eo probatur , quod nullum aliud possit Praeterea designari , aut singi Socramentum , ut ex objectorum
solutione fiet perspicuum. Solountur Ο bicla. Objic. L Patres seplenarii Sacramentorum numeri nor Imeminerunt Iustinus in Astolog. II. et Irenaeus Lib. I. -Caρ. 9. et I 3. Baptismum , et Eucharistiam lantiam commemorant. CyrillusHierosol)m itantis in Calhechesibus , in quibus agit de Sacra meritis , tria tantum, scilicet Baptismum, Confirmationem , et Eucharistiam. Idem sacit Ambrosius in Lib. de Sacramentis. Augustinus Epist. LIV. al. CXVIII. ad Ianuar. duo tantum enumerat , Baptismum , et Eucharistiam ; ait enim: Christias Sacramentis numero Palicissimis, ObScroationefacilliinis,significatione μraestantissimis sociem-tem nosei Poruli colligapit, sicuti est Baρtismus, et Com-
censura , quam latine reddidit Stantilatis Socolouius , et septem Ecclesiae Sacramenta apud Graecos semper tradita asseruit. Cumque anno circiter MDCXXIX. C riuus Li caris ejusdem sedis Pseudopatriarcha ab haereticis circumventus, duo tantum esse asscruisset sacramenta in qua lana
fidei consessione edita Genevae anno MDCXXXIII. clannia-lus est in Synodo Constantinopolitana armo MDCXXXV.. a) Cet cxum ut infra dicemus Cap. 3. S. I. De Bapti
cti. Dc Confirmatione Act. VIII. II. Tunc im 'onebant manus stiPer illos , et accipiebanr Spiritum Sauctum. Dc Eucharistia Man. VI. 59. Qui manducat hianc Panem Miseet in in Iernum. De Poeni ictitia Ioan. XX. 23. Accipite SPiriliam
Sanctum , quorum remiseritis Peccata , remittuntur eis. De
Extrema Unctione Iac. V. i5. Oratio faei salseabit infra muni e C. De Ordine I. Tim. IV. 14. Noli negligere gru
riam . . . quae data est tibi . . Cum imPositione manuum
presbyterii. Dc Matrimonio quod legitur Ephes. V. 32. Sacramentum hoc magnum est et ex uaditionc ostendemus do vero ititelligendum Sacramento.
17쪽
iit Theolog. Instit. Lib. VIII. Pars I. cap. II.
miavicatio Coryoris et Sangia inis Domini. Idem reripeiit Lib. III. de Doct. Christ. cast. 9. Ergo. U. I. ' Transeat avi. Neg. cons. Ex disci 'lina enim arcani, fluae Prioribus saeculis viguit, cavcbant Pa. tres . ne quod voce tradebant fidelibus, id scripto aperte consignarent , ne sorte mysteria religionis nostrae panderentur profanis. Quod manifeste evincunt Dequeti ies illae reticentiae , quae in scriptis veterum DP. OG-Curru ut , cum agunt de Sacramentis a . U. 2. '' Neg. ant. Suo enim loco probabimus ex Sctiptura , ct ΡΡ. etiam Vetustioribus Unumquemque ex his septem ritibus esse vere Sacramentum. Si autem aliquando nonnulli PΡ. pauciora commemorant, id non eo consilio saciunt. ut reliqua neghiat, sed quia ita instituti operis ratio postulabat. Sic Iustino opus noueral singula commemorare Sacramenta , sed illa tau tum , de quibus Christiani accusabantur a Gentilibus, quorum calumnias illa Apologia refellendas susceperat. Irenaeus contra Marcionitas disputans, ex occasio-De duorum meminit Sacramentorum , de qDibus quaestio contra illos haereticos incidebat. rillus, et Ani-brosius si modo is est auctor librorum de Sacramentis , quod eruditi negant ) scribunt ad Catechumenos,
ac proinde eorum tantum Sacramentorum' mentionem
saciunt, quibus catechumeni simul initiandi erant, Bo-ptismo scilicet, Confirmatione , et Eucharistia. Auxustinus locis in objectione citatis duo sacramenta eXνmpli loco commemorat , non tamen aliorum Veritalem negat ; ait cnim : sicut est Baptismus , et communi catio corροris , et sanguinis Domini, et si quid aliud
in Scriytiaris canonicis commendatur.
Objic II. A blbito pedum verum videtur esse Sacramentum. Ergo vel sunt plus quam septem , Vel εi ablutio pedum non est Sacramentum , etiam de aliis dubitari potest. . in Prob. ant. I. ' Ex ipso Evangelii textu habemus in externo illo ablutionis ritu praeceptum divinum. Exem -
ad Vide Elmuanuel Schelstrale Disser t. de Disciplina
18쪽
plum dedi pobis, ut quemadmodum ego feci Mobis, ita ee
oos facio tisi et Promissior oria gratiae: Si non lapero te ait Christus Petro , non habebis Partem mectini. u. RAmbrosius Lib. de m)ster. cap. 6. et L . III. de
nsserunt , ablutionem pedum esse Sacramentum , quo venialia peccata abluuntur. 3 Ab antiquis temporibus in Ecclesia servatum est , ut Pedes baptizandorum la- . Varentur , eique Ceremoniae , quam non Pro sanam, sed sacram agnoscit Augustinus Epist. LIV. ni. CXVIII. ad Jantiar. et Epist. LV. statuta dies seria V. in Coena Domini. Vide Edmund. Maricii. De Eccles. Ril.
Lib. I. caP. I. art. I 5. n. 8.
V. Neg. anc. Ad m. dist. ant. Habemus praeceptum divinum, et gratiae promissionem in ablutione pedum materiali , neg. Spiritali pro exercitio scilicet charita tis , et humilitatis , Conc. His accedit , quod verba illa: si non lapero te etc. Non gratiae Promissiouem continent , sed minas. Si enim Petrus in sua in obedientia durasset, gratiam amisisset. Adlam. Ambros ires, et Bernardias pedum lotionem Sacramentum vocarit latiori sensu . CONC. SenSu Proprio , et stricio , peg. Docent quippe, homini justiti cato abluendas superesse leviores maculas , cujus rei Sacramentum , id est sacrum signum est ablutio pedum. Ad. 3m. NeC semper ea Cou- suetudo, Deo tibique in Ecclesia obtinuit. ut inquit Augustinus cit. Epist. L V. In concilio enim Eliberino Can. XLVIII. vetita est: et de Ecclesia Romana testatur Ambrosius loco cit. hanc Ecclesia Romaua constietudinem non habet, tit ρε des laoet. Ex quo evidenter e Vincitur , non esse Sacramentum sa)Objic. III. Primus omnium videtur itivexisse Septenarium Sacramentorum numerum Magister sententiarum Lib. IV. Dist. 2. Imo post Magistrum Durandus
matrimonium e numero Sacramentorum exclusit: mgo a Vide hoc argumentum sustus pertracta lum apud Bella minum Lib. II. cap. Tournely Q. I . art. i. Boucat, cirr. tile. sera. I. Vide etivm M abillonii notas in S. Ber-
19쪽
16i Theol. Instit. Lib. VIII. Pars I. Cap. III.
vero Victorinus Plura eriumerat , quam septem , u sunt aspersio o quae benedictae, susceptio sacrorum citiorum , benedictio Pulmarum etc. Pari. IX. de Sacramen is, tuto ut ostendat, haec a se inter vera Sacramenta censeri, subjungit: Siant alia quaedam in Ecclesia Iacra , usu tumrn Sacramenta. Ergo N g. ant. Miagister enim Sententiarum ex Patrum perpetua traditi orae Sacramenta enumerat septem, nouid proprio cerebro frigit, licet fortasse Dcmo ante ip
sum conceptis Verbis uixerit: Seytem sunt sacramenta, sicut nemo etiam ante ipsum ait: Sacramenta Sunt duo, aut tria. Durandus non uegat, matrimonium esse vere Sacrament rinii ait enim an IV. dist. 26. q. 3. Ab- solii te tenendum eSSe, cyti ad matrimonium est Sacramentiam quamvis ab Ecclesiae doctrina aberret, docens , illud non producere gratiam co modo , quo alia Sacra metita. Hugo Victorinus Ioc. cit. Sacramenta vocat latiori sensu etiam ea, quae a Theologis' dicuntur Sacramentalia, hoc est, quae ex pietatc suscipientium aliquo modo ad eorum flanctificationem conserunt. V Cat Vero Sacxa, et non Sacramenta, quae ad Ecclesiae Ornatum Coladucunt, non autem directe ad hominum sanctificationem , ut ornatus templorum , bona Ecclesiae temporalia e te De Ordine suo loco ostendemus, unum esse Sacra mentum , etiam in eorum sentetitia , qui singulos ordines sacramenta esSe Contendunt. i
Sed haec hactenus de Sacramentorum existentia.
De dissierentia S acramentorum peteris, et noνae legis. Ado. I. V Onstat apud omnes, Sacramenta novae legis a Sacramentis veteris legis disserre ;verum qua in re disserant, quaestio est. . II. Novatores totam differentiam in solo externo ritu constituunt , qui in nova lege augustior est, et aptior ad excitandam fidem, cum ex corum sententia
sola fides justificet. Docuit id Luilicrus Lib. de Capti Bab. Cap. de Baρtism. et Calvinus Lib. IV.
20쪽
Sess. νι. can. E. Si quis dixerit , in ima tiooae . Legis Sacramenta a Sacramentis Meteris legis noudisterre , nisi quia cerenisu ae sunt altae , et alii ri-ἔus ealerni , a thema sit. μ III. Coosentiunt itaque Catholici omnes, Sacramenta novae legis a Mosaicis , plia qua in Solo externo ri
tu disserre, sed quid- sit tu, in quo disserunt, dispu
tant. Magister se utentiarum Lib. IV. dist. a. docet. Mosaica sacramenta exeepta tamen circumcisio De uullam tribuisse sancti talem , etiam pie , et fidelite esuscipientibus, sed instituta dumtaxat ad Onus, et 'servitutem populi durae cerVicis , cum Evangelica sn- , Cram ista per seipSa Suscipientes sanctificent. E contrario Hugo Victorinus Lib. I. de Sacram. Part. 8.cast. 3 2. et S. Bonaventura in IV. dist. I. art. i. O. b. docent , iam nova , quam Vetera Sacramenta Conserre gratiam ex opere operato, quod mox explicabimus; in eo lamen stare discrimen, quod nova Sacramenta pri- uo. et per se ipsa gratiam tribuunt, Vetera autem se- ἡ udario , et per accidens, quippe cum Primario instituta essent ad significali Ouem suturorum . et ad conserendam justitiam externam, atque Iesale ni. Communis. iamen inter Theologos est sententia S. Thomac ILQ. LXII. ar . G. illud interesse inter Mosaica , et Evangelica Sacramenta, quod illa grassam ex Oρere Oρerantis tribuebant, ista vero ex ορere Osterato, idemque docet Catechistrius Romanus Part. LI. nutit. II, et Eu genius IV. in Decreto pro instructione Armenoriam edito Post Concilium Florentinum anno MCCCCXXXIX. Veιera , inquit, Sacramenta non cousaban gratiam, Sed eam per passionem Christi dandam ligurabant. Naec Mero nostra et continent graliam , eι ιρSam pie. Suscinienιibus conferunt' sa). IV. Gratiam conferri ex opere Osterantis est non tri
bui virtute Sacramenti, sed ex fide , et pietate susci-
O Has omnes sententias putat Berti , conciliari secum PoSSc , ita ut omnes idem, clivcriis iicci verbis, assirineat. Quod verum esse , nos etiam optamus.