Disputatio medica inauguralis, De flava febre : quam, annuente summo numine, ex auctoritate reverendi admodum viri, D. Georgii Baird, S.S. T.P. Academiae Edinburgenae Praefecti, necnon amplissimi senatus academici consensu, et nobilissimae Facultatis

발행: 1799년

분량: 63페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

21쪽

DE FLAVA FEBRE.

est et laboriosus Arteria languidius moventur. Eger brachia et crura inaequaliter dispergit, dissicillime ferens morbum. Vomitione continua et insedabili supra redduntur subnigra quaedam, modo haec, quae assumuntur, multo eXcedentia, quae osseae seces simulant, quibusque striae sanguinis interpositae conspicuae sunt. Simul eger, quam antea, frequentius desidet; atque dejecta nigritie et lentore pic

referunt. Nigra itidem subnigrave urina est, etiamque adeo acris, ut substillum moveat neque multo post secerni, ut videtur, ex toto desinit quum ex vesica, per siphonem in urin esistulam immissum, nihil educatur. XX11. Summa simul, hic illic, cutis, praecipue circa praecordia, livescit. Ex partibus, tameXternis quam internis, sanguis modo exstillat, modo effunditur Arteriae non solum imbecilliter et inaequalibus temporibus moventur, sed etiam motus haud raro intermittunt. Summa cute frigidus lentusque oritur sudor. Demum-

22쪽

i DE FLAVA FEBRE.

vos distentum, rapit mors, miseriisque ponit

sinem

XXI 11. Talibus plerumque notis, insignitur febris, quam scriptis persequimur. mperpC- tuis autem quaedam haud raro apparent, quas, intra angustos hujusmodi scriptorum fines, fuse describere non licet. XXIV. Tempus, quod sava febris cursu implet, admodum varium est. Hic enim morbus, dummodo medicina non interrumpatur, quinto plerumque vespere appropinquante sinitur. Haud vero raro cursum adeo accelerat, ut tertio die asserat aegro mortem. Alias adeo tardigradus est, ut in nonum diem aut undecimum pro trahatur. XXV. Brevi plerumque, post mortem, eo rum, quos absumpsit hic morbus, cadaverat trescunt Summa cutis purpurascit, haud ra

23쪽

DE FLAVA FEBRE i

r etiam nigrescit sanguinem Xsudat; atque hic illic, tanquam ex verberis ictibus, late livet. XXvI. Patefacto cadavere, omnia serme vig-cer morbida inveniuntur. Cerebri vasa persaepe nigro sanguine turgida sunt pulmones lividis haud raro maculis variati Cordis, et ampliorum venarum, tenuis sanguis et subniger

XXVII. In abdomine vestigia gravissimi morbi adhuc magis conspicua sunt. Ventriculus, et superior pars summi intestini, obscure saVa apparent, praegressaeque inflammationis notas ostendunt; neque profecto raro villosa iis tunica liac illic, abraditur. Jecur saturato Olore aut favet aut nigrat simulque ejus vasa, per quae distribuitur sanguis, supra modum plena sunt et ampla luctus fellei, itemque vesica fellea nigro ferme semper lentoque humore, qui liquidam simulat picem oppleta conspiciun-B a tur.

24쪽

1 DE FLAVA FEBRE.

tur. Splen itidem haud raro, supra modum, distentus apparet maceratum omentum' atque tam hujus quam caeterorum intestinorum, facies arida est, simulque subcoerulei sussavive coloris. Vesica, qua continetur urina, exigua plerumque et contracta apparet, atque interior ejus facies grumoso sanguine oblita. DIAGNOSIS.

25쪽

D FLAVA FEBRE. I

D DA G S. XXVIII. SOL Us fere morbus, qui flavam sebrem, de qua scribimus, signis adeo refert, ut similitudo errorem creet, si BILIOSA calid rum regionum EBIVS REMITTENS Tot enim vero iis signorum communitas est, ut ejusdem morbi varietates habitae sint, quae vi tantum disserunt. XXIX. Hanc XXv111. opinionem tenent auctores multi nominis, nempe CLAR KIUs,MACLEANI Us et nuperrime in libro, quem publici juris fecit, JACRso N. A tam claris auctoribus dissentire, quibusdam temerarium videatur. Multum tamen abest, ut ad horum sententiam omnes accedant medici quanquam enim concederetur, has febres genere convenire,vi tantiim

disserente, tamen nondum satis constat, quibus

26쪽

1 FLAVA FEBRE.

ex causis flava febris, quae duarum vi gravior est et lethalior, Subinde grassetur. XXX. At, utramcunque de hac re, opinionem teneamus, sive scilicet has febres convenire genere XistimemUs, Sive discrCpare, eas tamen internoscere aeque necessarium videtur ci impraesertim non disserant soliam periculo, quod asserunt, sed diversas etiam curationes, utraque suam, reqUiralat. XXXI. Flavus cutis color, atque vomitio subfuscae aut subatrae materiae, a quibusdam signa flavae febris propria existimata sunt. Interdum vero, etiam in remittente febre calidarum regionum, occurrunt. In hac autem Aeque tanta sunt, neque tam frequentia. XXX11. Flavae praeterea febris remissiones

pariam evidentes sunt; neque Signa, aequalibus temporibus interjectis, multum aut semper de

27쪽

DE FLAVA FEBRE. is

crescunt, sed plerumqtie ita, ut coepere, OMtinuant. XXXIII. Oculi porro, et vultus, ut ferunt scriptores, iis, qui jam viderint, avam febrem verbis disertissimi medici certius indicant. Quae vero haec oculorum et vultus proprietas sit, nemo medicorunt hactenus potuit verbis accurate describere. XXXIV. Spirandi, denique, crebritas suspiria frequenter ex imo pectore tracta continuus violentusque imi sincipitis dolor anxietas, quantam verba non possunt Kaequare haec

omnia, ut ab auctoribus accipimus, signa navae febris propria sunt.

28쪽

16 DE FLAVA FEBRE

CAUSAE REMOTAE. xxxv. D causa flavae febris, duae omnino

opiniones sunt, inter se contrariae quarum tamen utrique defensores magni nominis. xxxvi. Nonnulli, sicuti HIS HOLMIUs, RUsHI Us, atque AMERICANI medici fere omnes, contendunt, pestilente quodam tabo speciali concitari. Alii, et hi quidem praeclari, JACKsON, nempe ACLEANIUS, CLARRIUS, pestilente unquam tabo oriri negant. XXXVII. Mirum videtur, nondum pesti-Iens, necne sit haec febris, inter medicos convenires eoque magis, quod in occiduo semior-he, iis causam explorandi frequens nimis occasio nuper oblata est. Argumenta vero, quibus Partes, utraque suam, opiniones confirmare conantur, adeo numerosa sunt, et tantam a rebus

29쪽

D FLAVA FEBRE. 17

bus ipsis firmitatem videntur accipere, Ut, traopinio vera sit, dissicile in primis sit discer

nere.

XXXVIII. Audi, sis, JACKSONEM, de controversa hac re, his disserentem verbis - That, i varioris person brought into ho- pilais, o account of accidenis, ecome

assected in a certain course of time, illi a laver no connected illi thei conditions, litti dotibi ill remain that a contagion exigis, o that the eve originates rom thalsource is the medicat ossicers, urses, and attendant become generali assected with the ver prevallin in hos hospita is, hil a simila digeas does no appea in neighbour- in places, o onI a traced to this ource, the conclusion o contagion may be asely admittex is lothes, hedding, eventhe Per' sons of men hom his infected orirce he remove to a distant place a digeas arising

30쪽

i DE FLAVA FEBRE.

direct proo is furnished that contagion does no exist I the ourse of the disease, in rise, progress and decline, follo the laws season, hicli influenc ordinar ende- mic there canae litile reason to suppos it contagious; for contagious laver arising hom direct communication or ea approach to the contagious ource, is litti unde the inguente of seasonu on the contrary, it a usuali more aggravated in Winter When the endemiescenses o declines.' XXIX. His

SEARCH

MENU NAVIGATION