장음표시 사용
5쪽
7쪽
Fuerat disputati haecce in propria sede caput alterum libelli amplioris, in quo de omnibus parodiis Comicorum
Graecorum in genere actum fuerat.
lierum Atticarum, eorum praecipue temporum, quibus per imperium nimis populare ipsae delabebantur ad virium inopiam et pristinae Virtutis egest tem - licet extiterint Vituperatores quam plurimi, neminem puto esse quin admiretur censuram illam quae exercebatur, non in litterarum annalibus a a vulo doctorum hominum grege ut hodie fieri solet, sed in ipso quasi victu civium a civibus, et quidem in
eorum quoque usum, qui non erant inter opulentissimos nec artis doctrina imbutos. Etenim universa quaedam erat illorum temporum politior humanitas, cum in scena Bacchi censura ageretur non solum morum, sed Omnium eorum quae in publicam notitiam cadere poterant. Atque quidem parodia quam habilis fuerit in rem censurae ac judicii, seu exaggerando seu contorquendo, transferendo integram rem seu imitando totius generis speciem eorum quae notatione reprehensione correctione digna visa suerint, - non est quod moneam Praeter poetas Vero sententias philosophorum et quantulumcunque orationum ratione parodiae a comicis tractatum in reliquiis com exhibetur, nec non chresmologos in brevi
8쪽
conspectu positum ore in hocce capite altero, consentaneum' puto esse cum eis, quae de finibus parodiae
disputavi in prooemio libelli. 31.
Ρhorocrates per parodiam illusit verbum nrρίζειν cum significatione intorsciondi, Ophocle usurpatum fortasse quod translatio ea parum digna visa suerit sermone tragico. h. incert. 81). Stratiis Comicus quasi proposuisse sibi videtur, uripidis sabulas perstringendo frangere et perdere διακναέειν)ita quidem ut quae singula parum recta visa suerint, diligentissime notaret. Scripsit quidem integras comoedias eduam
et Phoenissas quarum duo fragmenta ostendunt rationem censurae Euripidis in Ρhoenissis Iocasta conciliatura filios invicem 460 παρωνεσα δἐ σφων τι βουλομαι σοφον ' ταν φίλος τις ἀνδρὶ θοριωθεὶς φέλι ἐς ε ξονελ θυι ομματ δμμασιν διδω ἐφ οισιν ἱκει τουτα χρη μονον σκοπεῖν ... quod indicaturus Stratiis non tam sapientiae sed communis intellegontiae esse, suam iacit Jocastam loqui se 1. παραινεσα δἐ σφων τι βουλομαι σοφον irαν φακῆνεφητε, μὴ 'πιχεῖν μυρον.
Apud Euripide, cum v. 463. Iocasta dixisset etiam Olem
lunamque hominum inservire commodis Suo quemque more neque vero inter se contendere
ἀνέξει διοματων ἔχων ἰσον quod argumentum magis scholas rhetorum olere quam Iocastae convenire putaverit Stratiis ejus dicit Iocasta:
1 Cum ceterum aliud sit explicare judicii originem et naturam, liud, disserere an rectum et justum suerit, prius proprium est instituto disput tionis meae. inartungius quidem continuo confudisse videtur utrumque. 23adem quid in verbis Electr. 68 . γῆς ἰσομ Ἀρος ἡ reprehendendum habuerit, parum liquet. Equidem parodiam capiti priori potius adscripserim. 3 Id quidem Ανθρωπορραίστης se. I quasi proprium ac suum sibi vindicat. Disjtig di MIO O le
9쪽
Ceterum non admodum dolendum puto quod comicorum istorum minorum gentium judicia pleraque non servata sint: etenim illi' ut non ex suis ipsorum ingeniis hausisso omnino videtur consilium et rationem vocandi in censuram Euripidem aliosque poetas, ita plerumque temere nec certis de cenica arte opinionibus innixi parvis rebus animos attendisse videntur ut Plato nota tabundantiam sigmatum apud Euripidem χορτοαI -- Aristophanes vero et ex animi sententia rum egisse et certis usus esse notionibus videtur in eis qua in judicium vocavit. Atque quidem Aristophanes β quod primarium sequi deberet omnis poeta id esse putavit, ut meliores fierent probioresque cives urbis Ran. 1008 sqq). Quae quidem sententia ejus tam late patet, ut omnia paene singula quae hic afferenda sunt, ad ipsam rettulerimus Gravissime igitur reprehendit loco praecipue eos, qui quasi breviter et concise morum corruptorem ostenderent esse Euripidem, ut illud Hippolyti 612ὶ πολυθρυλητον, η - ομ μοχ η- φρ 'ναμοτο ... Mnesilochus igitur tenero jubet Euripidem ipsius sententiam The8m. 275 μέμνησο τοι- τουτ ιτι ἡ φρῆν ἔμοσεν
η γλῶσσα δ' υκ μωμοκ' ουδ ωρκωσ' ἐγώ. Brevium earum sontentiarum quibus maxime offensus suisse
videtur Ar, erat illa ex Aeoli fabula D. 29 Nauch. qua ute-4imon Cleonis modo irrisionem Hyperbolique, ad taedium repetisse videntur, sed etiam Euripidis postquam Ar Acher n. auo docuit.
5 E. uelle Theorie der unst ei ae Allen p. 205. BernhardyLitt. r. II. 2, 395 sq. 400 418 422 sq. 437, 42 627 sq. . ueller, Liti. II. 246 sqq. talibaum de persona Euripidis in ania ristoph. I s. 1843. Ribbeck, Die Dramatischen arodien ei de Attischen omi-ker 1864, p. 277sqq. artung, Euripides restitutus I. p. 316sqq. Rudlossde Aristophans Euripidis irrisore. Berol. 865 qui agites de Euripide privato II de Euripide Sophista. III de Euripide poeta. Quibus adde quae Κookius
commentatus est in sua Ranarum editione. H. 1868.
10쪽
AE batur uiuiis subtiliter Macareus delandens se propter incostum amorem sororis ira γαίσχρον ἡ μὴ τοισι χρωμένοις δοκης Ipsius ergo argumento Euripidem refutat Bacchus cuni praeter promissum Aeschylum reducit in terram τὶ δ' ἐσχρὰν si μητοῖς θωμένοις δοκῆ Addit consolationem ex uripidis olyido desumptam 1 ἐδεν εἰ τοίην μέν ἐστι κατθανεῖν, δ
cf. olyid. r. 639 Ν. - δ' οἶδεν, εἰ το ta μέν ἐστι
κατθανεῖν, ου κατθανεῖν δ ζῆν κάτω νομicεται; Aristophanes eam hominum qui in tragica procedebant voluit esse indolem quae conveniret heroibus aliquantum Supra communium hominum indolem elevatis et eam qua spectatores ad altius fastigium morum ac sententiarum appetendum excitarentur et levantur. Gravissime igitur displicebant qualia exprimere ingenia solebat Euripidus, callida lubidinosa studio ulciscendi et insidias struendi dedita, et ea q), quae ut quam longissime erant infra astigium illud Aeschyleum, ita communium hominum qui sunt affectus, nequitia, calliditasque,
unice accurate exhibebant. Nec non multu erat poeta τραγικωτατος in commovendo commiserationem quasi in dicasteriis
Atticis, qua quidem in se non abhorrebat ab adminiculis vilium Vestium et externi omnino apparatus adhibendis. - alis quidem processit etiam elephus Mysius, cum in fabula Euripidea Telephi Argi in urbs coram ducibus Graecis causam suam ageret cujus habitum' igitur Dicauopolis Aristophaneus ab Euripide petit ut causam suam agat ageret coram Acharnen- Sibus cum Successu quam faustissimo; et cum apud Euripidem Telephus dixisset χθαμέμνον, ου δ' εἰ πέλεκυν ἐν χεροῖν χέων μέλλοι τις εἰς τρατολον ἐμβαλεῖν ἐμον, σιγησομαι ἐκαια ἀντει
cf. enelaum Hermionam Helenam Orestem Clytaemnestram Ulixem Iasonem quales Euripides expressit. 7 Μaxim insignem suisse et prae ceteris ea in re praestitisse, inde essicitur quod Dicaeopolis Bellerophontis Inus Oenei hoenicis hiloctetis apparatum ejicit. Disjtig di MIO O le