장음표시 사용
2쪽
R ECLARE Augustinus in Ps. Ii 8. conc. 27. Crimen Dia j-sium, est columnia reum non facit hominem nisi apud jussit emo homio m. Ubi autem Deus iudex est , nullus salue erimine seditur, non cu: objicitur, sted obiicienti potius imputatur. Reposita est
haec consolatio mea in sinu meo, dum famam nost am tam dit flagellat calumn a a hor Libelli, cui titulus e Letire ἀ nn Doctor de mitur e re. Neque propteria silendum nobis. Nisi plene d luimus istud, cujus insimula. mur, erimen falsum, aliud si lendo incurrimus crimen verum . inare tametsi ex D. Amalῶ stuerimonia ad illustrissimum Episcopum Atrebatensem, ex Epistola ad quemdam Baccalaureum reserente explicationes nostras dolo e suppressas , denique ex conclusi ionibus Ibeologicis, quibus doctrinam ntistram de Gratia & libero Arbitrio complectimur. innocentia & adversa rii fraus iniquissima orbi caeperit innotescere, meri id tamen justificatio aliqua uberior a nobis efflagitatur, qua rem omnem, ut a nobis acta est, oculis subjiciamus, atque praecipuas adversus nos accusationes refellamur. Id quinque senquentibus capitibus exsequimur.
An Prosessores aliqui Duacenses bonspirarint adversus Ecclesiam. g. I. Conspirasse denuntiat Author Libelli, cui titulus : Letire ἀ un Docteinde Dolis Pag. 1.
OLIem non perculerunt haec verba . aut potius verborum fulmina, quibus Author ille horribilem o bl tempestatem denuntiat ingruere , esse Duaci Professores, qui spiritu erroris ac nefariae conspirationis impulsi veram Christi Ecclesiam diruere, novam ac spuriam aediscare molianti ir p
3쪽
rout i appareit . une Eglire nassante σue te Prophete apte ieroit Eccleliam malign*ntium. Ps. a. s. V. s. Ferte citi flammas, quibus vindicetur adeo execrandum facinus. Imbi simitte, ID E U S . in ad Versarii pectus tui flammas amoris, ut inde calentibus lachr Imrs & fraudes innumeras, & iam horrendam eluat calum
Arguis nos, Denuntiator. conspirations adversus C PRISTI E clisiam. Ex gere, credo, non potes, ut tibi fides habeatur dicenti, non probanti. i. ae est ista fidei proscisio, quam loquetis 3 qui Catechumenita Neophyiit quae nirileria r eivata penitus addictis Ecclesiae ut vocas malignantium 8
DUm Professores ac Doctores Duacenses conspirasse dicis adversus Ecclesiam, complecteris E κ. D. Gubcrt: nisi complecte ieris, Doctores non diceres, nam ex aliis quos Thesim approbaste memoras unus dum-ra at Doctor eis. Dic, amibo, ad qui 1 conspiravimus nos cum dicto Eximio G:iberi y Aliud , quod dicas, non habes, nisi ad approbandam Thesimili 7 articulos distributam. unde probas conspirassep an forte ex ellem approbationis scheda 8 At diversam ipse satis indicas. An saltem e tenore Approbationis datae Θ Diversus & ille cli, ut ipse refer3. An denique ex litteris ultr5 citroque scriptis a Prose staribus de Approbatione danda ad Eκ. D. Gilbertum , sb Ex. D. G iberto ad dictos Profestates λ At nullas profers, neque proferre potes. Haec impostura prima.
EN altera. Prosessoribus Duaeensibus, ut novis Apostolis, tribuis Pro selytor, Catechumenos , Neophytos. Qui sunt illi λ eos nomina, aut
4쪽
patere, ut rursus te hic calumniatum dicamus. Non su ssicit proferre D. de Ligny, qui nobi cum 7. atticulis subscripst: nam is & unus est , & a Catechumenis distinctus, utpote cui commissa sint arcana, ut loqueris, illius Ecclesiae mylletia. Igitur ut aliquem habeas numerum, adjungere te oportebit quatuor aut quinque alios, quorum Approbationem 7. articulis datam refers, quos possis vocare Catechumenos, Neophytos, Proselytos. Verum quam assers probationem aliquid hac in re eos egille nostro impulsu pTotum, L. ector, volve libellum, & nullam reperies. Sic orbi illuditur.
Quae tes, cujus igitur inductu lubscripterint isti alii λ R. non inductu Erc. D. Gilberti uti nec nostro : sed totum hic Pleudo- Arnaldi dolis peractumeli indicatum iis subscripsisse duos Professores Duacenos, additae explicationes nostrae in charta athesi sejuncta; quibus vi sis crediderunt posse thesim sano sensi accipi, adeoque & ipsi subscribi posse. Ut vero pathat, quam hinc omnis abfuerit consis iratio , lubet strictim commemorare quae gesta sunt. Polleaquam ea persuasio, qua credebat D. de Ligny Philosophiae Pr fessor si hi cum D. Arnaldo esse per litteras colloquium , altas in ejus animo radices fixerat, ut refert latius D. Arnaldus in sua Querimonia ad illustri l-simum Episcopum Atrebatensem , impostor Arnaldum mentiens addit litteras, quibus rogat ut Thesim quamdam approbemus Mechliniae, ut fingit , propugnatam; scribit Thesi illi, dc illius Praesidi peliculum immirerea Censura Archiepiscopali, triumphaturos Augustinianae do strinae & gratiae per se Efficacis adversarios, nisi Augustinia iam Thesim fulciant Theologi approbationibus, quae Arch episcopum a proposito revocent; jam tum haberi aliunde plurimas, quibus nostram addi percuperet. Thesim probavimus explicatam eo modo quo post dicturi sumus , hanc rem prorsus nesciente Exi D. Gilberto. Fertur ipse postea uti & quidam alii Thesmeandem probisse, sed nobis qudem ita planε insciis, ut approbasse ipsum& alios in libello nominatos, partim demum ex ipso libello famoso didicerimus, parti m non multo ante quam in lucem ederetur, cum scilicet imis postor fugam ac la ebras suasissent, quas innocentiae suae conscientia Dei is persuadere non potuit, hoc est sex circiter mensibus postquam Approbationes datae sunt. Quodque hic dicimus de Ex. D. Gilberto jurati declaravimus Illustriss Episcopo Atrebat ensi. Nota insignem astum Aut horis Libelli: Approbationem D. Gilberti praemittit quamvis tempore posteriorem, ut tempore & exemplo nobis praetisse videretur. Quin imo nec veretur fingere nobis notam suisse D. Gilberti &aliorum Approbationem, dum nos dicit speciali quadam Approbationis forma supra alios eminθre voluisse. Quomodo scivimus quod solum suturum erat &futurum nemo dixerat λ Nisi forte dicat nos hic Prophetas extitisse, qui futura tanquam praeterita viderimus.
De alio astu jamjam certior fio. Videri possint in una & eadem scheda
5쪽
sub eripsisse alii: at non ita accidit. Sie enim subscriptum volebat Impostor, ut alius alium latere . Hunc in modum scribit ille ad quemdam ex aliis Approba oribus: Dites Je vom prie , mes compumeni ὀ.... ye is pense aisse: bien intentionne: pour appκier auis la verit de An Approbation. . . Vos me ereet, plostr de iv Dire eerire eneor une evie de cette Thesee ct de la lust satis siouia scrire separem ent, parce que par seu si est necesaire de produire ι'une sani Pau-tre .... ni et, si mus n'eu pourreet, pus user de m me ἀ IVPH de que uuns de
AD aliam quam ibidem in nos evomit calumniam veniamus. Mysteria narrat, quae dic it iis reservata, qui novae sectae sunt prorsus addicti.S haec conferas cum iis quae praemittit formulae , ut vocat, 12. articulorum, nihil evidentius, quam per mysteria eos Ιχ. articulos designari, quibus resert subscripsisse D. de Ligny. Nihil item evidentius, quam hos attribui Professoribus Duacensibus, dam dicit ea mysteria reservari utique knobis, quos novos Apostolos nuncupar. Fatetur interim solum Philosophiae Professorem de Ligny huic subscripsisse. Unde ergo, Impostor, eam no
bis formulam attribuis λ nimirum suspicatus es nos eadem omnia sentire. Hoccine, quae non cogitat malum , suggerit charitas λ Hoccine aequitas patitur Z Quae tandem innocentia calumniae morsibus eximetur, si quod suspicari libuerit, de hoc intrepide liceat proximum accusare Θ tantum autem abhorret a vero, quod de ea sermula nobis affingis,lut ne ipsa quidem nobis, neque aliis, ut audio, visa aut nota fuerit donec in libello vidimus. Verum, inquies, aliquo saltem fundamento nixa elli la suspicio. Imbvero adeo nullo ut nemo hi tenus vel mediocri judicio praeditus non viderit huius accusationis inanitatem. Ne tamen probationes deesse videantur, fragmenta citas quarumdam litterarum, ubi dicimus optare nos ut liceat loqui quomodo Aug istinus locutus est. Hinco e concludis tribui posse istam Ιχ. articulorum formulam λ non vident, credo, Philosophi nostri hanc consequentiam: sed novam debuisti, Impostor, comminisci Dialecticam, ut novam demonstrares Ecclesiam. Neque hic modo stupendum ac novum
te praebes Dialecticum , sed cum pluribus aliis locis, tum Pag. 89. ubi ut hoc probes de nobis q iod paulo ante pag. 88. dixeras: Aut te parti est anime de e et e prit de revolte ct Temportement, refers scribentem Dominum de Ligny s Uieur de Laleu ct M usi r Rivette . . . sint aus fori elonne decette
nouvelle Buce ; Bullam intelligit Alex. UlII. qua 3 i articulos proscripsit. Plurimum fallor, si illam consequentiam, vel tueri ausis, vel credas ipse legitimam.
6쪽
gitimam. Liceat explorare, an credas. Fare, quid censes de plurimis qui mirati sunt Bullam innocentii XI. qua proscripsit propositione8 6s. 8 an omnes illi rebelles λQuid ergo sincerum ac non fucatum expectet lector a te, vilis his Sophi it ijs tam a peltis , & quando prima ipsi paginatam in ligni b as scatet calumniis Ne tamen posteaqua tanto cum strepitu bellicum cccinisti, turpiter canere receptui debeas te arena excedere, hoc saltem contendens negare non
posse nos, quin fidei novam Prosessionem una amplexi fuerimus. Negamus certe; siquidem quam probavimus doctrinam , ut Augustinianam probavimus & orthodoxam, non ut fide credendam : perperam ergo fidei prosesiasionem appellasti. Nefarie autem conspirasse nos & aliquid adversus Ecclesam esse molitos, nescio quana veri speciem id haberi possit. Nobis nihil tale praescientibus per dictum D. de Ligny offertur Thesis
rogatu D. A rnaldi approbanda: approbamus explicatam cosensu , quo explicari posse credimus : De aliis in approbationis societatem attrahendis nihil cogitamus. Hoccine est nefarie conspirare adversus Ecclesiam iEκ his concludo unum superesse cujus nos reos peragere coneris, nimi-rdm quod Thesim erroneam & damnata continentem dogma a probaverimus. Hoc igitur quod unicum jam objici potist refellendum luperest. ,
i m MMMrum iam rariCAPUT SECUNDUM.
ostenditur e X iis quae approbationem The eos antecesserunt minime dubitandum, quin approbata fuerit Thessin tensu orthodoxo a Professoribus Duacensibu).f. I.
Subscripserunt Prosessores Duacenses ex co de sncero sermuta ab illusscis . Episcopo Atrebatens conceptae ad verius quinque fimosas Prpolitiones. SI aliquot abhinc anni s sincere de ex corde subscripsimus formulae ab Π lustrissi Episcopo Atrebatens conceptae, qua oppositia conclussionibus Thomsticis rejiciuntur ac damnantur quinque famolae propolitiones Lb Innoc. X. & Alex. VII proscriptae , si in ejusdem formulae sententia pet- manlimus, non est credibile nos occasune simplicis Theseos, cui nullae adisjunctae rationes erant a nostra sententia adhaeresim esse abductos. At sincerἡ& ex corde ei sol mulae sub cripsimus, & in ea permansimus. Igitur istud credibile non est. Solam minorem mihi probandam existimo I si tamen mihi probanda est, i de
7쪽
& non potius exigendum ab eo qui nostram sincer talem impugnare voluerit , ut oppositum probet.
Probare in crim non gra v. bor. Eccles a non indulget suspicionibus, recl-pit etiam fidei confessionis 4b iis, quos a d illas minis adigit, neque propterea credit parum sinceras. inani δ igtur id plenus credere debet, dum n hil ad Pi lex Proses nem urget , & tamen ad illam faciendam ultro acceditur pNego tum agebatur unius Ex. D. G iberti : neuter nostruma quoquam impellebatur, ut fidem suam circa materiam de Gratia & Libero Arbitrici exponeret. Si aliquid damnati dogmatis in corde aluissemus , an adiissemus. sponte illust. Episcopum Atrebat ensem λ Praecessu Ex. Dominus de Laleu, cuius relatu didici formula ab eo concepta Thomistice exponi propositiones quinque oppositas famosis quinque damnatis: adiique & ego illustrissimum post aliquantum temporis nemine pror us impcllente. Rogavi ut liceret videre formulam , cui Ex. D. minus de Laleu subscripserat, qua lecta ; non aliam, inquam. doctrinam hausi in A cadem a Lovaniensi: lubens ei sormulae subscriptero , ne quis fortasse quod a D. Gilberto Canonicatu donatussim , me in aliquam suspicionem vocet, tam i si ea levi fundamento nitere tur. Haec ita acta esse novit Illustrisi. Episcopus Atrebat ensis. Hic quaero rursus, an ita ultro aliissemus, si formulae opposita haeresis mentibus inse-
. disset λ Putas Episcopos Arianos, qui in Concilio Nicaeno formulae fidei contra mentem subscripserunt, ne sedibus suis pellerentur, si Nicaea abfuissent, si non eos Concilium, non metus amittendatum sedium impulisset, sponte Nicaeam convolaturos fuisse, ut formulae subseliberent . quam in animo damnabant λ Subscripsimus igitur sincere formulae Illus risii mi Atrer balensis, quia ultrδ, quia a nemine adacti. Eam in subscribendo sinceritatem confirma' quod ferente occasione omnia formulae consentanea in scholis dictavimus. Vide quae in conclusionibus nostris referuntur ad concl. 7. quae
ex D. de Laleu, & ad copes. D de me. Sed quid his opus λ cum ipse author libelli fragmentum citet cuiusdam epistolae D. de Ligny ubi dicimur passim in scholis loqui de Gratia te lib. Arb. juxta phrasim Thomisticam, en verba pag. 68. M. de Laleti O IV. Rivet te en ostignant O en explicant dans les ecoles publiques iis se servent ordinati ement des fa ns de parier des no
Quae cum ita sint, cui dubium esse possit, s thesis sanum aliquem sensum pateretur, prout patiebatur, quin in eo potius Thesim acceperimus quam in alio.
Consulatur objectio prima adversu sinceritatem duorum Proseia
ΥTi alte profitetur non esse delusum a nobis Illustris . Episcopum Atre- balensem. proiit nee ipse se dei sum credidit; ita libenter diluimus quidquid adversus sinceritatem nostram objectum est. I . Ob-
8쪽
i. Oblicit denuntiator me illibenter uti termino gratia si eiens, ae soti licite addere particulam alienantem sensu nomistico, adeoque non nisi fictὸ profiteri me Thomistis consentire in materia de Gratia hujus status. R. Eodem me iure hanc con 'equentiam negare, quo negaret Ex. D. Steyaert, si quis idem de ipso inferret eo quod , ut iplem et te flatur, se eidem nomini gratias ciens ostenderit iniquiorem ob notionem Molinianam quam ultrbingerit Naddi: afferri contin. concl. 2. nunquam ego nomine gratia su eientis simpliciter utor neIuidem apud peritos. Certe parum honorifice de doctrina Thomistica sentit, qui eam alligat usui isti vocis gratia se ciens, quem Recentiores quidam Thomistae contra antiquam Sc hodieque vulgarem ejus significationum invexerunt. An non Thomistica censura nostra λ Annon Thom istae periit illi inter Thomistas ut scribit Lemos loco in conclusic-nibus nostiis citato , qui. existimant parum congruenter auxilium illud vocari suisciens, quod jam suis ciens vocatur si v NomiHire t Recte Contenson us tom. ' c. 8. diff. 2. cap. 2. qui posteaquam refellit Montallium expostulantem cum recentioribus Thomistis de abii su voc s gratia subsiciens veluti agnoscens se quoque refellentem refelli posse, addit quod si iterum contendas nos male urui vel abuti terminis, re conabo eum Augustino lib. I. contra cresconium cap I3. cum res ipsa intelligitur , minus laborandum est, quid
am hominibus vocare ξlacuerit.
Instabis ex hoc iplo August. locor quid ergo causae, cur illibenter quis utatur voce gratia iussiciens , ac sollicite addat particulam sensu Thomistico I
R. I. Cum populus omnia aliter accipiat eam vocem . periculum esse potest, nedum illa a scholis ad concinnatorum cathedras transfertur, populus etiam ut fidei doctrinam gratiam suscipiat Molin lanam, cui haud aeg e persuadebitur illam esse vere sufficientem, no;i item illam quam Thom istae sufficientem vocant. Σ. Ex eo quod gratia ad agendum excitans sussciens vocetur, accipi inde occaso potest ut quis Deo quidem tribuat quod sit excitatus , sibi autem quod excitanti gratiae fuerit oblecutus. g. Denique accidere potest ut quem maxime orare oporteret as obtinendum a Deo charitatis augmentum , tamen is orandum sibi non putet, eo quod ad bene agendum excitatus hoc ipso gratia lassicienti dicatur instructus. Ne autem inanis haec formido videatur, quia Catholici in genere ugno iacunt omne bonum este a Deo, de Catholicis ac Sanctis loquitur Aug l: - . bro Σ. de pecc. merit. cap. 19. Idcirco Deus) inquit, Sanctos se si e ssuos in aliquibus vitiis tardias sanat, ut in his eos minus, quam implendae ex omni parte justitiae sincit delectet bonum . . . commendans gratiam suam, ne facilitatem in omnibus. secuti nostrum Iutemus esse quia eius est. Audis itinerip Isse . ne nostrum putemus ei se quod ejus est ξ qui error, inquit, multum est religioni pietatique contrarius.
Unde congruenti ut videtur accepisse vocem si biens Augustinus tum
9쪽
hoe Ipso loco, tum si s , ut lib. de Grat. & lib. Atiu cap . II. ubi de eo qui
imperfecte & non planἡ vult mandata Dei servare, oret, inquit ut tabeat tantam maluntatem, cluanta sium it ad implenda modsit - . ta . Haec non eo dicta sint quo praefracte velimus non uti Vcce gratia I ; eiem' u Thomistico, cum ipsa utamur; neque quo putemus non polle haec incommoda quae proferimus vitari multis saltem adhibitis cautionibus. quas etiam adhibendas monet Ex. D. Steyaert in notis ad nuperum Alex. VIII. decretum pag. iΣ. verum ut pateat nihil esset Ilo littςrarum fragmento quod tantoperὶ exagitari mereatur. Non alia mens praecipuis Academ: ae Lovaniensis Doctoribus, qui dum loquuntur de Gratia sufficienti lentu Thomistico, addunt: quam malumus vocare excitantem.
OB te tet . me sgnificare in Epistola quadam alienum me esse a Praedeia
terminatione physica: igitur formulae Thomisticae de Gratia non ex animo subscripsisse. itane denuntiator, rurs sis lubet imponere ρ conformiter principiis Augustini distinguentis auxilia utriusque status naturae integraeci lapsae praedeterminationem physicam non admitto ad actus bonos in 1lais tu naturae integrae uti neque ad ullum materiale peccati; verum eam admitto ad actus bonos in statu naturae lapsae. Non aliud habet epistola mea, cuius fragmeo tum citas. Redde integram ; tuamque illa impoli uram , ac meam probabit sinceritatem, meque consentire Thomistis in eo quod praecipuum est, cum in statu maturae lapsae simus, non in statu naturae integrae, cum de Gratia hominis lapsi praecipuum si adversus Molin istas certamen, cum denique in formula quinque famosis propositio ibus oppo tria omnia ad statura lapsae pertineant. Non est , crede mihi, status naturae integrae, non est materiale peccati , non sunt actus naturales id quod praecipue sollicitos habet L homillas. A udi
Conten onium tom. s. lib. 8. differt. i. cap. z. illud etiam diligenter observari amo, quod licet sententia de praedeterminatione ad actus naturales atque etiam ad materiale peccati tamquam probabilior a Thomitiis eligatur , non ita tamen ab illis traditur, ut ex praemotione ad actus naturales vel ad materiale peccati pendeat veritas illa cardinalis de Gratia per se cicaci adactus supernaturales & meritorios salutis necessaria. Generalem qui ps e piae determinationem admittunt dumtaxat Thomillae ut probabilem secundum
rationem naturalem & non ut necessario cum fide Catholica connexam. Gratiam vero per se essi cacem tenent ut conclusioncm Theologicam ab Augustino te Aquinare clarissime traditam & post articulos fidei omni e eptione majorem in praxima & veluti ultima dispostione definibilem. Unde Miamsi nulla ad alius mere naturales vel motides physica praedeterminatio
10쪽
admitteretur , eam tamen in ordine Iupernaturali ad recte Christianeque Vivendum admittendam conteiidimus , generale que praemotionem ideo ialum astruimus ut per eam ad gratiam per se efficacem uberius fortiusquestibilienda ni viam diu nimius, ad eamque propugnandam serviat etiam Philosophia.' Qua d Gratiae per se ἡiscacis asertionem unice quaerimus, unice intcndimus. Unde, ut optime Alvarca l. 3 de Auxiliis disp. 2 . num. 27. observavit, Thom istarum nonni ulli Deum praemovere ad actum peccati etiam ut actus est, inficiati sunt, quamvis ad unum omnes Gratiae victri cis & per se essicacis omnipotentissimam potestatem a praevisione scientiae mediae independentem constantissime asseverant, & de illa processit olim eo ram Clemente VIII. & durat adhuc Patres Societatis inter & Dominicauos disputatio. Addidi in litteris me non repugnare quin ea praedeterminatio ad omnim omnino actum in Collegio cui praefectus sum tradatur, qui in serveat pro . more adversus Molinae asseesas de ista Praedetermi natione bellum. Contra insurris& propemodum crimini vertis, quod eam lententiam quam fallam credo tradi permittam. At probabilis est & veram putant Philasophiae Pro susiores, quorum ingeniis ac sententiis dominari non et bet Collegii Rector. Facetus tibi videris, dum ais: sic quae tolli nequeunt tolerantur Romae lupanaria. Haeccine serio λ Non crediderim. Itane delicatus sis, ut si quae propositio probabilis etiam in materia pure speculativa tibi falsa videatur, eam illico perinde ac infame lupanar averseris p ii ita est, uehementer tibi suadeo, nὸ Collegio Philosophico unquam te praesci velis, aut sinas. Quid enim ageres, cum vix ita possint inter se consentire Philosophiae Prosei res, quin saltem in aliquo contradictoria sentiant λ nam cum necesse sit contradictoriarum alteram esse falsam , nunquid tunc falsias etiam cerii A.
f. IV. Consulatur objectio 3..
Biicitur 3. Professorum Duacensum utrique in votis est loqui posse ut August nus locutus est. Satin san is es, qui hoc obiicis p die aperte; quid intera ξ Hoc nempe: igitur non sentiunt quae Thom istae. Cur ita λ Putas ergo a Magistro dissentire discipulum , ab Augustino Thomam ' non se Alex. VII. qui in bi eui ad Theologos Lovanienses Thomam Augustino iunxit, vocans tu 1 a ct incentu sa Aucu STt Ni lc THOMAE dogmata. His nos utriusque dogmatibus adhaerere sic profitemur ut in quibusdam Augustiniana phrasa videatur magis congrua ; quod de Gratia