Vincentij Guinisij Lucensis e Soc. Iesu Poesis heroica, elegiaca, lyrica, epigrammatica, aucta & recensita item dramatica, nunc primùm in lucem edita

발행: 1637년

분량: 408페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

101쪽

ss V, NCENTII O VINII OCaelestesque animas discrimina nulla fatigant. Interea attollunt sequatis viribus ingens Argumentum operis : tum consternata recumbunt

Ingenua, & tantae Vexilla salutis adorant. i uto iAgnouit longe facinus praesaga malorum Virgo, suamque Crucem quis enim sua vulnera

nescitZ i lῆ l . Vt vidit tameti, ut petiiti sit spiret ab imo ar a Corde sed & gemitus, & inertem dissipat auram . Clausus amor gremio; nec habent suspitia vocem. Funderet ex oculis lacrymas ὶ nec repperit imbrem, ni in 1ΣΞQuem pluat, arcani it pectoris horrida pellit

Nubila. Quid faciat cui proxima caussa doloris, Sed dolor omnis abest quos non habet, aduo

cat aestus,

Et miseram sortuna facit, tristemque voluptas. Quod si forte dolet, non est dolor: aegra videri, Sed non esse potest , cuius de pectore sumit Vena boni, semperque suo se flumine pascit. Vt celerat, propiusque Crucis simulacra tuetur; . lSubstitit, &, Cui te, dixit, mea vita reseruaSλHaec tibi funestus parat incunabula mundusλl l Quos ego in amplexus caelestia pignora gestor Cui venit officio sanguis meus horrida moestae Vt pingit monumenta necisὶ Nec pluribus usia est.

Nempe querelarum plura argumenta negabat Cordis Amor,nec erat moerendi turbidus auctor.

Quidquid id est, Nati Patrisque in vota recumbit. Audijt Aligerum manus obsequiosa loquenteni Pauca; sed attonito meditantem phirima vult Es

102쪽

Et videt, & sese incusat: iam poenitet artis, Et fecisse dolet quod sit tibi, Diua , dolori.

Tum famulatricem deducit ab aere nubem, Inuoluitque Crucem nimbo, truncosq; trabales Eripit ex oculis, miserae spectacula Matri: Et simul ex animo tristissima cessit ima o: Vrget enim sitis intus amor, mentemq; serenat. At pubes moestum compensatura laborem, Emicat ad Dominae castiam latus: ambit euntem, Vestigatque frequens; sed , quamuis urgeM alas, Vix tamen astequitur , quam pinna vchebat AmoriS. Illi seruitio incumbunt: pars strata viarum. Aspera mollito subigit mitissima cliuo; Saxaque., siargentesque rubos , S anhospita velliti Errantum tormenta pedum: pars nectare puro Spargit humum antevolans , & pulueris enecat

Pars forum nimbos , & olentes ingerit herbas, Dulce leuamentuiti pedibus. Spirabilis imber 'Attactu Dominae sibi furaretur odorem, An daret, ambiguum: certe illo ex tempore crevit Veri maior honos,& gratia floribus aucta est. Pars librata super pennas, velut agmine facto, Desuper incumbunt,seseque in mutua nectunt Vincula, & ingenti laterum compagine nubem: Sideream efficiunt nubem ; quae solis ab aestu Vendicat errantem Auroram , placidaque m

Alarum vice, pro Zephyris exsuscitat auram. Sic volat in montes, sine me , mea Dia Viatrix.

103쪽

: 8 VINCENTII GV IN Is II Meta Viatrici patet ultima. Quis mea turbat Gaudia iam nitidum caput occultare meus Sol Incipit: en ibit,& mihi iam tota occidit, & me Ipsi sitio necat occasu. Quid cetera dicam λNocte premor: taceo. Sunt grata silentia nocti.

E SOCIET. IESU

C V M DEO COLLO V I A. Oarios a Pallante Gratiano Acad. Parth. dicta. CARMEN X.

O Vis tibi tam faciles caelestis Daedalus alas

Expedit, & mentem format, GonZaga, volucrem Acra per medium λ suus illam spiritus urget, An Deus λ an sua cuique,teuis fit penna voluptas

Quidquid id est, magnum cli: sic Fama pedisissequa Veri

Nuntiat , aetherias animum volitasse per oras Saepe tuum; & tenui membroru carcere lapsi , Inueniste vias ad Iudicis ora Tonantis, Atque orasse tuam,se tantum interprete,caussam. Nox erat, & nigra sopibat imagine terras Somnus, curarum domitor, pretiumque laborum; Sed non Caeli oculos clausit sopor : aurea circum Astra quiescentem, radiis. Vigilantibus , Orbem Seruabant, tacito vix conniventia ni u.

104쪽

Tu quoque, siderei comes agminis, ora trahebas Irrequieta Puer: nempe hoc vel nomine sidus Nobile terrarum es. Nec te sopor altus habebat Qui reliquos sternebat humo; nisi forte porem Dixeris hunc,quem secit Amor, spirabilis hospes Pectoris aeterni, Diuinae filiivi aurae. Ergo propinquantis violento Numinis oestro Tactus Aloysius, taciturnae noctis in umbra, Indulgere Deo quoniam iuuat, emicat ardens In medium conclaue, toro demissus ab alto rHic positis terrae genibus,manibusque supinis, Supplicis os, animumque gerens, in vota lacessit,

Aurea Vota, Deum. Qua tum cum Numine solo Solus agitὶ tacet os, oculorum labia loquuntur, Verbaque sunt lacrymae donec si aspiria rumpimi Cordis iter,ductantque profundo e carcere voceS:

O Pater, aiebat, generique simillimus auctor, Qui potis es simile tibi fingere, finge precantem Hanc animam , si parua tuae sum linea vitae. Sum tuus , o Genitor : neque me mea debita

torquent,

Quandoquidem debere iuuat. Cum foeno soluit, Qui , cui debet, amat: nec amat qui munera differt. d. En erit illa dies, quae me tibi reddat amantem' Nec pudet alterius dici. Debere puderet Hoc quantu est anima, nisi tu mihi creditor esses. O utinam te, magne, fruar; patrioque receptus an gremio, claudam momenta novilliina vitae, Quae plus mortis habeti Quid adhuc spem tempore pascis 3 Hanc vitam libare sat est: nocet hausta voluptas,

105쪽

'I OO VINCENTII GV IN IS II

Quae labris admota iuuat. Iam desipit humor, Qui placuit. Viden ,ut discrimina mille malorum Ciresistant 3 hinc luxus opum mihi vincula nectit Aurea, sed ferro grauiora: hinc dulce venenum, Aula, sitim facit: hinc genitrix fecunda nocetum Hydra voluptatum , Ceuaque nocentior hydra Ipse ego me sequor,ipse mihi metuendus,&idem Me metuens, idem patior quae vulnera feci: ' Quanto proximior, tanto violentior hostis. Quid faciamὶ qua vi fugiam me me ipse seque tem Plura locuturum prohibet dolor, ultima luctus Exprimit, & melius lacrymae quam verba peror

rant.

Audiit e Caeli secreta parte gementem Diuus Amor,doluitque, dolor si tangit Amorem. Labitur extemplo, qualis sine nube videri Caelicolis quantusque solet: sed frontis honorem Deposuit; neq; enim iubar impenetrabile ferrent

Mortales oculi, Visumque retunderet ardor. Sensit Aloysius properantem, & laeta ferentem Argumenta voluptatiS ; nec maluit umquam Polle loqui,quam cum melior sententia γocem

Poscit, & exstimulat sua se per gaudia pectus. Dicere conante Deus occupat: Hoc satis, inquit, Desine plura Puer : satis est voluisse fateri Quidquid id est,quod pectus habet: nec numina . pectus

Nostra latet. Nunc tu,quoniam libet,utere votis. Vix ea,cum liquidum Diuini roris odorem Fundit in obstantes operosa aspergine vultus;

106쪽

Inspiratque auram, leuiorum oblivia rerum Asipergentem animo, melioraq; sensa mouentem. Nec mora , iam tenuis membrotum obstacula rumpit

Spiritus; & molem, qua tardius ire solebat, Linquit humi simplex, Sc iam sine corpore vita; I pse sitas illi pennas Amor, ipse volatum Expedit, ipse pari moderamine librat euntem, Expenditque fugam, ne parte laboret iniqua: Mox propria grauitate leuis sine remige penna

Carpit iter, mentemq; tuam, G cnZaga, volantem Ducit inaspecti secreta per atria Caeli. Ille quidem stiperas securus inambulat oras: At corpus si ne mente iacet: non labra gubernat Halitus ad vocem: iam torpet anhelitus oris: In venis iam satiguis hebet: non palpitat imum Pectiis,& in media cor pectoris arce quiescit:

Lumina fixa patent, stant tegmina nestia flecti, Immotumque supercilium : ferale cadauer Dixisses, nisi quod vitam sapit oris honestas. Nescio quid spirat, vitae sine munere, VultuS. Aut si non spirat, sperat tamen, aestuat, ardet, Sollicitatur,amat, gaudet, dolet; omnis in uno Statque caditque color, seseque reciprocat aestus. Vsque adeo vultum ; quamuis sit distita longe, Mens animat'; hec in ore negat, quid tradet in astriS. Cetera quid memore non est mortale quod optas Musa redordiri: prohibent adamantina Caeli Vela, Tonantis opes, Supeiumque arcana videri. Sic sumus in selix hominum genus: astra tuemur At tergo, faciemque negat mortalibus ardor: a u . E 3 Exti -

107쪽

rox VINCENTII GVINIs II

Extimus inuitat visium decor, intimus arcet: Multa licet sint astra, inopes nos copia fingit; Nce faciunt homines vel sidera mille beatos. Ergo, sidereis quid mens agitarit in oris, Explorare nefas. Amor illi in sidera Ductor. Hoc audire fatis: tu cetera coniice ab uno. Aut, si tanta sitis rerum cognoscere caustas; Consule caelestem, si nosti, consule Amorem.

E SOCIETATE IES VVOLUNTARIA JPRO CHRISTI AMORE

CARMEN XI. O Amor, o vivax hominum Diurinque volu

pta Si

Quis te carnificem meliorum fecit amantum Sensit Aloysius tua vulnera, Diης repertor Poenarum. tenerique s Mellitis aurea tela Sentit adhuc antiqua, infixaque pectore seruat.' Tu mihi,seu faciles, Djuipe lanxiise arcus. DIn Caelum exerces, seu vibras spiculμ terris, O ades, o bonus, & vultu ne despice vatem Facta innarrantem tua, sed non versibus aequis. En signum,quo tela vibres. Mihi deniq; centum Grandia

108쪽

PΟΕs Is HEROICA. CARM. X G Ict 3 Grandia nunc vellem,totidem cum vocibus, ora:

Sed vellem, quae tu feriendo feceris, ora: Et linguae centum non sint nisi vulnera centum. Vix bene traductis ratione carentibus annis, Coepit Aloysius vivendo agnoscere vitam': iCtim medias pius inter opes, intraq; frequentum.

Blandimenta voluptatum, castissima dixit Vota Deo , mentemq; animum'; dicauit Amori. Vidit Amor,risitque: & praeda diuite laetus, lΑccipio te, Nate, inquit; tu foedera faxis

Intemerata sient: meus es, Puer optime; neu te Subtrahat aut aetas aut mens incerta futuri,

Mox adero defensor. At haec tibi nuntia mitto Dona prius. Dixit,sabitoque volubile telum Intorsit pius. It cuspis potura cruorem Ad Pueri venas, & vulnere pectus acerbat. Forte soporis inops taciturna per otia noctis Stabat Aloysius, Numenq; in vota vocabat, Tendebatque manus,infringebatque ferendo,

Nuda nudus humo , brumae intractabilis iras; Cum subito aeterni iubar insuperabile Solis In media fert nc, te diem : procul alite penna It nigror, & liquido conclave rubescit in auro. Sensit Aloysius venientem: nam quis Amorem Dissimulet, tanti nec sentiat hospitis ignes 3 Quis tu:s is est, sine sensit,& vix spirabile fax uest. Venit Amor: sed prol quantum mutatus ab illo, Plurima cui teneram tranquillat gratia frontem; Qui Superos nutu beat, impenetrabile Numeni Regia non illum undanti chlamy4 ambit amictu,

Non aurit, non gemma norat; non siitile caelum Intextui qu aer, & vela thalassina condunt;

109쪽

Sed toga, quam liquidus cinis olim pinxerat, at

nunc '

Ipse etiam sese cinis hic extinxit, & anceps Pro fuco rigor, incertusque subalbicat horror. Quid referam incomptos, per liuida tempora,

Quid faciem incultam 3 quid nuda coloribus ora, Tabentesque oculos, & lumina nescia lucis, Neglectumq; supercilium Z quis credat Amorem' Et tamen est Amor, & lacera sub veste trium-

Ille quidem posuit, quem dudum gesserat,arcum; Sed fecit nouaresa, nouas se .vertit in artes. Texuit artifici primviri discrimine telas, ilHorrentes telas, & equinis aspera setis ICingula, Cyniphiisque attonia cilicia villis. I LP e erea quinos nodo sociauat eodem Funiculos, iunctii mi capiat dedit omnibus unum. A capite ab luit nexum; iussitque vagari Pronius, & sparsim liberrima serpere fila. At fibrarum oras, sirpremaeque agmina caudae Implicuit nodis, & textu duplice sepsit; Nobile sup plicium,tempestatemque, nocentum. Terga flagellantem,sceler aque vitricia tela. Nec satis: alipedes laxantia lora Molossos IAttulit exsedienda; catenatisque rigentem Orbiculis chalybem ferrique plicatile pondus, Heu quam diuersos quaelitum pondus in usust Quin etiam aeratis calcaria sentibus aspra Subdidit, & puero tulit irritamen equorum. Circulus est, seris media plus parte politus; At,qua parte chalybs defecit, habenula ferro.

110쪽

Lorea succeditiebmplexaque perficit orbem, Ferreus hinc stimulus, stinuitique minutula cuspis Plurima se prodit, formatque volubile sidus Circuitu radiorum, & acuminat ictibus oras, Clauiculisq; armat, tormetum immane ferarum. Haec Amor, abiectis, fera ferramenta, sagittis, Durus Amor tulit,& Puero tractanda reliquit Saeva ministeria, & rigidi compendia fati. Tum sic aggreditur, verbisque inspirat Amorem. O Puer, o generis iustillima gloria nostri, Que mihi purpureas nascente ad luminis auras Millibus e multis colui, propriumque dicavi; Indue magnanimum,sanguis meus,indue pectus: Non te Pigra quies, & desidis plia vitae, Crede, iuuant; duras labor impendendus in artes. En ego durus Amor; sed pluma laeuior idem: Cum rigidis idem mollis,cum mollibus asper. Si meus esse velis ; ne te blandissima Siren,

Saga'tyrannorum ,regali excantet in ostro.

Quid tibi cum luxu , quem diues inaurat Hydaspes

Ne gemmis inhia, nisi quas de sanguine pinges

Ipse tuo; sede membra, feri praecordia ferro;Hic gemmas scrutare , fluent e pectore gemmae: Non alio seu vendit Amor, seu venditur auro. Quare age: quae cernis rigidae saeuissima caedis

Instrumenta, tuum veniunt potura cruorem.

Pasce sitim; flagris discerpe frequentibus artuS, Te pete,rumpe sinum, lacera latus,vtere dextra: O quem te memorem, si tinctum sanguine cer-

Equantam Paruis ingentia vulnera membris:

SEARCH

MENU NAVIGATION