Vincentij Guinisij Lucensis e Soc. Iesu Poesis heroica, elegiaca, lyrica, epigrammatica, aucta & recensita item dramatica, nunc primùm in lucem edita

발행: 1637년

분량: 408페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

131쪽

Expedit amplexus, dicitque nouissima verba; Ac taus,tot maesta inter suspiria, ridet, i dis frIn Casum donec ter lumina sustulit, ac ter . I Demisit, terque ora suo morientia: Resi, niti OPendenti admouit stegi, perque oscula vitam Reddidit, ac dulce inflexa cerinice quieuir.o i

Denique. frontis honor, placidique modestia leti, Et lepor, &eharites & gaudia mista fatentur,1

Non illum Mortis,sed Amoris vulnere raptum. Tu tamen aeternos ducis placidiis mus annos, Securus, Gonzaga, nec S, securus Amoris:

Nec te praeterea rerum icontagia teri ni . , .

At nobis metuenda lues , annusque minatur Noxitis et id nuper grauis inclementia Veiis Praemonuit,monuere graues e nubibus imbres,

Et Tybris undanti motu tumefactus equorum,. Iunctaque belligero Saturnia si aera Marti. sTu, precor, thfaustos alio depelle timores; Sistere vim leti quondam, Romaque vagantem Moestitiam,atq; auidam sbtuus copescere cladem. Hae tibi sint artes, Zephyros orare secundos, Et laetas, segetes, S mce nos adris haustus, tranquillo certatim innoxia Cano. r

132쪽

VINCENTII GUINIS II

POESIS ELEGI ACA.

CHRISTI DOMINI

NASCENTIS AD VITAM

AEniolam canimus: procul, o procul

este loquaces : Ad Domini cunas, Narniolam ca-- nimus. Ite leues elegi, quo vos Amor imperat, & quo: Iret Amor; stabulo sed procul cise nequit.' Scilicet extinctos hic demum accendit ocellos: Credite nunc Argum, qui modo caecus erat. Ergo, foluturus tanto pridi munere grates, IDuritiem Puer, coegit amare Puer: In stipula iacet; & stipula dum pungitur artus, Se putat in tenera corpuS habere rosa. I te leues ; ut eatis, Amor accommodat alas e Ipse in deliciis nunc iacet υ ite leues.

133쪽

Trans pelagi terneque, vias , α limina mundi, Trans Libyae sidus, 'molle patebit iter ; 'Qua primi primum Ver vitae hausere Parentes, 'od tamen , heu r mortis saeua momordit

.Hic trides inter lucos amoena vireta: 'LInnocuos annos Narnia mitis agit: Narnia, quae mundi nascentis origine , somnγDicitur ipta hominum conciliasse patri; is

O fficioque assueta pio merui Te perennes, Quos numquam 4nficeret foeda senecta dies. N unc etiam placido portat sua munera vultu,

Fert teneras , veluti nuper oborta , Fenas. Nec senio violata , nec attenuantibus a mil IEt tamen est mundo paene gemella sient. Hanc elegi, precor, Eois in vallibus Eden Quaeriist, nec merce Iana laboris erit. Inventae postquam licuit perferre salutem, Dicite, Bethlemios lana frequsntet agros τDicite, veloces certa ad miracula pennas Excitet ; his oris esse quod inuideat. . Dicite, Bethlemiis Caelum ipsum vivere teriis, .. Et medium in medio nocte latere diem. . iAt tu , magne Puer 3 magni Patris ampla pro-

Maior Matre Puer, nec Genitore minor οῦ Interea,dum tranquillo tibi Narnia cantu Ducitur, inuigila ; mox prope semnus erit. Inuigilai: viden, ut tecum siub arundine sis , Et duro iacet in vimine durus Amor Nec te crede inopi, quamuis colludat, Amori. ICallidus est, artes dissimulatque suas. id Qet Fortiol

134쪽

Fortior est, cum pressus humi iacet: acrius idem, Parcentis specie cum iacit arma', ferit. At venit, en placido venit excita Noenia vultur Excipe Naeniolam, quae tibi, Pupe, Venit.

Tantum elegi potuere , ut per spatia ampla

Tam subito adueherent hane tibi Naeniolam Mirarer, pennis nisi vecta volasset Amoris. Et quem gestat Amor, quam leuis ille volat En venit, auteolo tibi poma gerens calathisco Narnia ; brachiolis excipe poma, Puer. Sed cave, ne/teneris caue sint tibi in drsa labellis: Aurea quin potius proiice poma, Puer. Haec eadem primos, heu l decbpere Parentes:

Quam vereor , ne tu, quod meruere, luas: In te ne recidat Patrum malesana voluptas , Quam metuo : nam cor tetra' venena petunt;

Tuque cor es, mi Pupe, hominum. Cave, poma capessas Aurea , ne pestis te petar ante diem. SQuin age, Naeniolani quando 'deduximus', audi:

' Iam tandem ad voces ora da serta mouet. . Vagitus compesce leueS, cantuque vocatus

Iungat ocellorum gemmea labra sepor. I procul,aura loquax, non hic locus: i procul,amy: Et, si cui fas est parcere , parce Deo. Magne Puer, dormi; viden, ut sub nocte silenti Oppretatis somno mundus uterque iacet At tu , mundi Oculus, vigilantes pandis ocellos: Claude tuas, mundi pulcher Ocelle, faces . Somnus adest: viden, ut teneras diverberat alasὶ Hac solet accendi, si riget, arte quies. - . F sNon

135쪽

Non hic.errantes per iniqua silentia, laruae :Dormi, funereo nullui ab hoste timor. Magne Puer, claudit geminus sua lumina m udus: Claude tuas , nuandi pulcher Ocelle, faces. Divo,quis hic tecupa puex accuba o age,dormiet

Certe Amor est,dormi: ne videare, cave.

Quos puer hie pueros vigilantes occupat, illos

Non cultato vulnere durus agit.

Pupule, vae miserol nimium vicinus Amori est Heu quantu parua haec dextera fulmen habet: Nescio quid mihi triste canit praesaga mali mense Quam.timeo capiti, Die Puelle, tuo. Quado igitur clAudit geminus sua lumina mudus, Cl3ude tuas, muodi pulcher Ocelle, faces.sed timeo tamcn: hapsisti, mihi crede, vcnenum: Consule cor, fati cor tibi testis erit. Hausisti pestem, lateat quae tempore longo, Sed tamcn est pestis, sera sit illa licet.

Erumpent olim medicati vulnera cordis: Quodque diu latuit, crescet in ora malum. O quoties dixi, Cpue , mi Puer, omnia, neu de Nascentcna excipiat, qui nece gaudet, Amor. Sagus Amor malus est , pudus, liRe voce sine armis: J , . Excantat solis nutibus, & perimit. Cresce, Puer, crescent saetii argumenta doloris: Crescet in exiguo maxima corde lues. Nunc geminis sopor ex oculis tibi defluit; at tunc Mille oculis poterit clausus abire cruor et Nunc lacrymis ploras ; lacrymabere sanguinis

imbre :Nunc gemmas, at tunc flumina rubra dabis.

136쪽

Siccine dissiliso livescent horrida tabo,

Quae nunc innocuum membra colorat ebur Sic erit. Heu pronos, licet ad sua funera,amates:

Tanti est nimirum, discere quid sit Amor Sed i iid ego haecὶ viden ut mundus sita lumi

ii Claude tuas,mundi pulcher Ocelle, faceι. Claude oculos is quando haec tempus portentae mouebit ;Tunc illi poterunt aduigilare satis.

Nunc dormi, Puer : in m nes traducere noctes Tunc liceat, cum te fecerit hora virum. Dormi; neu timeas tua credere membra sosori et

Candidus est, placido quem trahis ore, soporzIn stipula λmnus bonus est , similisque Puello, Qui dormir: niuei pectoradactis habet. At quem, Diue, trahes somnii trabe fixus ab alta, dam niger, & nisrae concolor ille necis lSed nigri tandem post ferrea munera somni, Aurea tranquilli luminis aura fluet: Non erit illa Giu tibi pompa nigerrima : cedent Somnia : nocti aderit, nec mora longa, dies. Sole nouo surges , Qtique simillimus idem; Pulchrior hac specie, qua mihi, Diue, places Forsan &in tantum nigra dormitasse iuvabit Somnia; si nigra sunt,candide, quae tua sunt.

Quin etia in temet somnus niger albicat; & mors In temet puras discit mare nives. O age,quid cessas componere pectus Amori Elt bonus ille puer, ventilet arma licet. Quiri bonus est, certo cum vulnere vetitat arma: Idem, cum venas inficit, & bonus est.

137쪽

Pande iterum cordis penetralia,pungere ferro; Non satis est vitae spicula ferre scmel. Nau caue complexasque leues, Ictusque severos; Melleus amplexus, mellea sunt iacula. oscula ii dare plura γqlit plura recuseS rvulnera si velit; & vulnera plura roges. Sic Amor est: morte si quando immisit in hostςm 1 DiVata fuit, licet hic crederet esse necem. lini. DNil ab Amore malum: libra pensantur eadem Quae mala no doctu, quae bon vulgus habet. Magne Puer, geminus claudit sua lumina m udus; Claude tuas, mundi pulcher Ocelle, faces.: sed dormit mea Vita; monet me somnus ad aure:

Et video , & visu gratulor ipse meo. Σιο quae de Puero prῶbet spectacula somnus liti Certe homines inter vivere coepit Hotiori Aspice, purpurei: quam eandida gratia vultus is

Quam sese placido iactat in ore dqcor i ,

Maiestas in sede tua est , lepor omnis ocellos. 3Obsidet, aetheriae sunt duo labra rosiae. Vt ridet, risiuque beatius ora serenat l . ii Ips,. sunt caeli flumina. lac ululae. cit

Ipse Amor in stipula, obtutu defixus ab uncio Z. Miratur Pueri nobilis ingenium et sil , i Dulce decus frontis, capitis crinale flagellum, Et violam in molli parthenicenque gena et Liliaque , & teneris innata corallia malis , lAtque implexa suis pectora brachiolis. Et videt. & sese miratus denique vinci, O In Puero discit formae elementa suae. I Sic dormit. vultu , vigilat sed corde Puellus. i

138쪽

S. IGNATII LOY O LAENOCTU SIDERA MEDITANTIS

PROSO POPOEIA

Vnc age, sidereos inter non vltimus ignes. IN I gnati, Superos & tua Regna vides: Optatas iam cernis opes Scurus Amorum,in HIam sine si paxio scoria beata patet. Extima rimaris nitidae spinasula pompae Has tamen excubias intimus hospes agis. Cum tuus humanos pnimaret spiritus artus, ICaelo aderas oculis, corpore fixus humo: Astroruin spectator eras, spectabilis idem, es Excibas facibus ad pia bella faces. Credo equidem victori licuit tibi nempe super-

Cani oculos oculis paene hebetare tuis. Nec tantum ardebas Caeli tu sidera, quantum In tua se Caelum sidcra condiderat. i , INondum nocturnis defessa laboribus astra, lNon desiderio languida solis erant. 1 OInteger errabat caelesti exercitus arvo Cui tus inexhaustae cyclade lucis adhue. Caelo crat, ut numquam, facies sua. Nulla vaporum Inuidia aetherias nube. tegebat opes.

139쪽

At Loyola animum somno sopitus Amoris;

. Hoc unum excipias,cetera membra vigil:

Emi G& gelidis sua gaudia ventilat auris: Quamquam auras aestu pectoris ipse fouet. Gaudet in occursum puri procedere Caeli, Gaudet inaspectus nocte silente frui.

Et fruitur,tacitusqtie diu tacita astra tuetur: Quaeque trahit tellus, otia mutuS amat.

Sed quoniam plaudunt elementa tacentia votis, Atque etiam venti, turba molesta, silent; Nec ramen usque silet Caeli concentus: ab uno Quippe meus vocis pondera ducit olor. Hinc cantum explorat, faciles sic erudit aures; Vt doceant ipsis mox quoque corda loqui. Haec equidem, si tanta meis audacia coeptis,

Eruere ex umbrae faucibus orsa velim.

Filia tu noctis, cui dicta tenerrima quondam Obseruare datum est auribus, Aura veni: Te siquide eerhibent,ne candida sensa perirenr, Inter thesauros sepositisse niuis: Ista, precor, mihi sensa refer,vocemque diserto Imple animo : ex humili stargere verba decet. Ergo flammigeros Ignatius haesit in orbes, i Suspexitque vagas, sed sine voce, faces: . Donec abundauit liquido de pectore sensus Et verba ipsius viscera cordis erant. IO nullo superanda malo tentoria solis,

Et formosa oculis castra beata meis Cur ego non mereor vestrae stipendia lucis . et Bella tamen gessi Cepe, nec usque, moror. .

O si tela mihi, si spicula nulla fuissent, Quam quibus e Cacto vincis,amica phalanx r

140쪽

Sed cur adscribi superis stationibus opto λNcn est conueniens sordibus ille locus. Sors 'mea quam dispar vestraeὶ quam ferrea torpet Vira mihi, quamuis aUIea vota feram D. - Aurea fiunt,fateor; sed habent a fine. colorem, Et pretium votis meta petita facit: iNam de fonte trahunt mometa simillima fonti; Εt mr, votorum est vena, sed aere fluit. At vestrae lucis eadem, quae solis, origo; Nec procul ex oculis huius abire licct.-Nascimini aspectit solis, spiratis codem; Atque haec est vobis vita, videre Patrem. Scilicet ille idem, qui vos generauit & auget, Sol genuit, Sol de lacte nitoris alit. Me prociit a Patria, Genitoris ab ubere raptum, Expositum tristes ad Babylonis aquas;

. Numquam oculos, numquam cari Patris ora vi dentems Damnatum exsilio barbarus orbis habet. Et merui : ncque enim poenae nunc deprecor omen, mi I tr i. G Sed mea prae vestro munere damna queror.

Hei mihi,quam longe video mea gaudiat quan

Distat ab ingrato carcere summa salusi lNcn possum haec inter terrarum hiberna morari, . inlin flammam a vestro saepius igne petam. Hic semper Stygiis Aquilonibus edita, semper Dura,vel in mediis aestibus,horret hiems. Hic glaciem malesuada creant incendia; quam

Quae possit glaciem soluere, flamma deest. Hic

SEARCH

MENU NAVIGATION