Vincentij Guinisij Lucensis e Soc. Iesu Poesis heroica, elegiaca, lyrica, epigrammatica, aucta & recensita item dramatica, nunc primùm in lucem edita

231쪽

Si grates liceat reddere Gratiis Sic fati superet vim MAVRIΤIVS, Et sit maior Auis: sic opulentius Crescat Romuleae gloria Purpurae, a Princeps Romulidum cura o uiritium, Idem belligerae cura Sabaudiae. '

EQ VITIS VICTORII

HENDECASYLLABVS. O DE XVI. HEri deliciae tui, Cupressus,

Quam plus unam oculis amat duobus Fundi luxuriantem in umbilico, ISalve illa mihi plurimum salute, ii r Quam Caelo Pater imbrium secunda iam L. Partiri solet irrigatione. I. stuli Non te Dis malus, & gemella Ditis ni u VFunestos Libitina per triumphos Aut incendia pascere, aut superbis Impallescere vidit in sepulcris.

Immortalia sperat, ae .lernum Quisquis te videt educare truncum, Nec saeuam cariem, nec inquieti a Do . e Morsus temporis in dos timere. i itiis O Te circumuolitat cohors Amorum; tu lTe Nymphae, Veneresque, Gratiaeque, . I nter oscula mille,mille plausias, HumanK esse negant manus laborem.

232쪽

POESIS LYRICA. o DE XVI.

Ad te subdolus exilire gaudet, Quando se rapit & suos sodales Sileno Satyriscus e magistro. lAt tu, qui tibi plaudis in Cupressit. Victori, lepor omnium leporum, Rebus consule, si sapis, supremis;

Et furtum cave, quod male ominantur, Hortos dum Charites tuos frequentant. Quis scit, an patrio reuulsa fundo Permutet Dominum recente priscum,

Cupressusque sit illa Gratiarum p

DE PRIMO ET PRIMI AN O

VRSINIS FRATRIBUS qui Romam ab hostibus vindicarun ACCLAMATIO. o DE XVII. Roma seruili re tuta nodo

Liberum mundi caput. O Latini Sanguinis Pubes , age praeliarem Plaude triumphum. Victus abscessiit modo victor hostis, Barbaros secum rapuit tumultus, Rursus assuetum iuga serre collum Sub iuga duxit. Grande par Fratrum, geminisque compar Fratribus, quorum stetit arbitratu Roma, nunc vestris humeris cadentem Tollitis Vrbem.

233쪽

Nec Palatinam vaga vos ad umbram Lache nutrivit Lupa belluino: Sed triumphorum genitrix honesto Gloria lucco. Roma victores famulata fasces Ponit Vrsino ; pia Primiane Roma supponit tibi feriatas

Pace secures.

Roma si vivit, tibi viuit uni: Roma si collo mala seruitutis Vincla dissoluit; mala vincla collo

Te duce soluit. Urbe seruata, cape Martialem, Imparem quamquam meritiS, coronam, Dignus ingentem redimire multo Sidere frontem. Te decet vultu Rosia purpurato; Aptus est vestris color is triumphis: Quos puellaris manus allaborat, Indue flores. Gentis hoc magnae decus, haec sequentum Nobilis quondam nota posterorum. Tamdiu viues, Rosa dum sereno Vere redibit. IN-

234쪽

VINCENTII GUINIS II

POESIS

EPIGRAMMATI

gnni dies natalis. Vod nostri bene taculi fatu

Qui vitam modo terminari In cunis iacet excubatque, Denatus simul & renatus uno. Scuex interiit, puer resurgit.

Mors breuissima sustulit volentem: Nec quidquam suit illa, quam minutum Punctum inter pueritiam & senectam.

Quin, ut nobiliore crescat ortu. Praetextam puero Puer clienti, Non de purpureae liquore conchaei Sed de sanguineae rubore Vitae, Succo nempe suo Deus colorat.

En, quid denique profuit, benigi

Mortis tempora nosse demorari, Et Vita exoriente deperisse. Tantum, ut nominis arte sic & ortu, Gaudet esse gemellus Annus Agno.

235쪽

DIue, Caelum oculis perenne gestas, Et, si quid magis est perenne Caelo.

Mens affixa Amor est; hic unus Ales Tuis praesidet orbibus rotandis: Qui mouentur ab Occidente numquam, Semper ex oriente Charitatis. Hinc vitae polus, hinc polus salutis, Circiim, sidera mille gratiarum. At, pupillam oculis sitam duobus Credas aetheris huius esse solem; Ni nigerrima peccet in colorem. Sed, quamuis nigra, lucet, ardet, urit Puro ite magis. Nisi erso Caeli Sol est pupula; fit, quod ipse totus Es Caelum breue, totus ipse Sol es, Totus pupula, Pupule, es tuorum.

EPIGRAMMA III. GEstabas Puerum Simeon , lacrymaque loquaci. Optabas vitae iam grauis esse satis. Fortunate Senex, gens inter brachia Vitam; Credis & haec inter munera posse mori Hic te donaret vitae, si mortuus estes:

236쪽

Po Es Is EPIGRAMMATIC A. 23 I

De M Acis ad CHRIs TVM Puerum profectis

EPIGRAMMA IV. i . VT Solem videant nascentem ad munera

vitae sExtremo veniunt ex Oriente Duces. Haec erat,vnde abeunt, potius ad Regna petendum; In quibus exoritur mane revecta dies.

Quidquid agant soles,quos lurida nubila codunt; Sol meus in Regnis nascitur Occiduis. Unus ex MAGIS , qu aurum Osfert.

EPIGRAMMA V. EN tibi quae tulimus silpremo e limine mudi;

Tu mea, non sine me, suscipe dona Deus: Nec mortalis eges,idem Puer aureus, auri; Qui sis, non quo egeas, mu ra nostra docet. Aurea dona fero, quia Iuni mihi ferrea corda; Haec quoque cum facies aurea, Diue, feram.

DVcit ab Eoo populorum examina Sidus, Nec sese aspectu subtrahit usque Dacum. At, cum Bethlemias radiis prope despicit oras, Qua IEsvs teilui membra locabat humo; Fax subito ex oculis evanida cessit in auras. Et bene; vicino sidera sole cadunt.

237쪽

232 VINCENTII GVINIs II

Vos,m Pueri, flores quis neget esse Dei 3 Scilicet humano prognati nuper in horto Ante Deum caditis, non tamen ante diem. Prisca fides taceat, flores ε sanguine nasci; Nunc ipsis cruor e floribus exoritur.

De nimibus ante peruigilium Natalis DOM 1 Ni de Caelo cadentibus. EPIGRAMMA VIII Aspicis, ut puro sub vellere candicat orbis,

Venturoque niues praenituere Deo Pompa quid haec tandem ξ an laeti bellaria Caeli; Quandoquidem terrae Sponsus amantis dest Sudor an astrorum cursu maiore volantum, Nascendi ut Domino tempora cara ferant An Puero veniens caelestis copia lactis senCanitieme annum testificata senem

Quidquid id est, Diuine Puer, feliciter audet. Dum pia te prensans albet & ambit humus.

Pone cruentatam Diuina e fronte coronam. Quam tibi de spinis impia turba dedit. Indiae iam flores; nam quas spina inuida praeser Non tulit aetherias, austulit ipsa, rosas. Gratia

238쪽

PoΕs Is EPIGRAMMATICA. 233Gratia quae veniet vernis vel floribus, ex te; Cuius in aprico vertice floret hiems

ME iuuat, ante alios flores, torpentia circum Gramina pallentes explicuisse genas. In Domini poenis pudet ostentare pudorem; Aptior est mundi luctibus iste color. Quamquam, si nescis rerum miracula, disce et Pallentem Domini me facit esse rubor.

De eodem argumento. .

Ε Ρ Ι G R A M M A X I. Allida sum , fateor ; sed quid pallore decenti

Pulchrius 3 is toto regnat in Orbe color.

palligus esst Titan, Iunc ridera iliari

Livet, & in Caelo pallida luna micat. Mirarer, si non pallerent omnia; i quando Pallet, qui vultu cuncta colorat, Amor.

De lacrymis MAcDALEM AE ad pedes IEsu. EPIGRAMMA XII. OVid lacrymas oculis stillas , pia Magdala

credis

Diuinos guttis posse cauare pedes3Hos ferrum non unda cauat satis illa cauabit Cor tibi, quae pedibus profluet unda cauis.

239쪽

MAGDALENAM, corps IEs V quaerentem .

EPIGRAMMA XIII. MAgdala, quid plorasi Domini quid mortua

quaeris Pignora λ quam tibi te cogit abesse dolori Si nescis, Dominum rapuisti tu ipsa, tuumque In quo seruatur , cor mihi testis erit. Cor scrutare, Deum inuenies; nisi cor tibi IEs Vs, Ut furto furtum hoc expiet, eripuit.

De S. P R 1 s C A leonibus obiecta. EPIGRAMMA XIV.

Romula bissenos vix Prisca peregerat annos, Cum datur Hyrcanis dilaceranda feris. Illa quidem forti stetit imperterrita vultu , Sed Leo Virgineos concidit ante pedes. Quid mirere prius t factamne repente Leonem Virginem, an in mores Virginis isse feramὶ

De S. CALLIOPE Martyre. ΕΡIGRAMMA XV.

DIua,tuum Musae nomen :neq; peierat Omen, Quando Aganippaea ditior unda tibi est. Altera carmen alit; sed & abruit altera crimen: Ille rigentis aquae , sanguinis iste liquor. Disparibus votis; illum pe)e Pegasiis haurit, Hunc dextra miles : par sed utrique furor. Crimina siue igitur mundas, seu carmina mandas;

240쪽

SPinea tu, Catharina,capis, non florea serta, Dum tibi gestandum GHRIs Tvs Vtriun que parat. Credo, satis forum tua iam tibi terra ministrat; At contra spinas non tua fundit humus. Vt florum Regina sores, & Regia odorum; Deficis hoc uno, cetera Veris habes.

Nunc tibi cum spinas Sol educat, insere fronti. Denique te faciet spina gemella Rosam.

e G Sanctam CAECILIAM , Eua V liorum librum in simu ferentem. ΕΡΙ GRAMMA XVII.

V Ixgo , nobile Numinis volumen, Et summi digito Dei exaratum ., Nil mortale ferens nisi figuram , es

In sinu geris intimo repΟm1m. Non tu Caecilis es, quod & vocaris; Ipsum facta redarguere nomCn. Vidisti bene , dum grauem Iibellum, Qui Verbum breue continet,locares Inter brachia pectoris profundi. fi Vitae bibliotheca, pectus ipsum est: Et cor nidulus ultimus ; quid ergo Dum vitae reseras in aede Vitam, Quo volumine pectus & cor imples, An isthaec vacet ossicina mOIti d Ia