Vincentij Guinisij Lucensis e Soc. Iesu Poesis heroica, elegiaca, lyrica, epigrammatica, aucta & recensita item dramatica, nunc primùm in lucem edita

251쪽

a 6 VINCENTII GUINIIII Par omen similem exitum reposcit.

Ergo, quisquis amas videre Molem, Non tu surgere Templa; sed superbum Templorum Capitolium videbis.

D: Rivo perennis aquae reperto iaciendis eiusdem Temptisundam niti. EPIGRAMMA XLII.

QVa L oleas fundat LUDOVIs IVS AEdes, Defoditur riuo semper eunte liquor :Cur non, IGNATI, solitis tibi surgit in ignes, Nominis atque tui concolor ardet humus Credideram, ex facibus fluuios decurrere lucis; Vt video, ex flamma flumen abundat aquae. Suntne tuae hae lacrymae , quo iam super amne Tonanti Fundaras Templum p cctoris ipse.tui An, quas tu casto sacraras pectore lymphas, Hae tibi nunc grato rore tributa ferunt Z lSed reor, hoc, quem tu Vitae de fonte rependis, Principis de vitam & vota liquore rigas.

De Cardinali LV Do visio. primum IGNA Ti ΑNi Templi lapidem iaciente.

ΕPIGRAMMA XLIII.

LOyolae ut summam LUDOVISIVS i erigat AEdema Non modo praestat opes , sed pius addit

252쪽

Povs Is EPI GRAMMATICA. 2 3

Ipse sua iam prima manu fundamina Templi, An propriae culmen Relligionis agit ZQuae rerum haec series , ut iactum in Tartara saxum . Auctori aeternam fundet in Axe Domum ΘeArs eniaria, ornando IGNATIANO Templo opportuna, ad Cardinalem ,

Λ Ilia stim primae, sed non & conscia, cucpae, x Et de matre tuli nil nisi seruitium. Nam veteres texi frondosa veste ParenteS, Quos puduit nudi criminis esse reos. Me secram IGNATI reuocat Lu Do v I CVs ad

aram ;

Sim famula vi lucis , quae modo noctis eram. Magnum Opus aggrederis, Princeps 6 Magnet. Quis umquam Progeniem sceleris fecerit mete piant i in

e frs Phrygiaria , ad Eumdem .

253쪽

2 8 v INCENTII G VINIs II Ora . quibus per te vel stamina muta loquuntur; . Principis & nomen dicere fila doces. I. Haec tua fiunt rerum molimina,non opus artis; γLoyolae magno dum, LUDOvICE , faues. Optet adhuc litiguas centum , centum ora Poesis En tibi iam gestat tela, quod illa Iogat. ΣOdoraria, ad Eumdem .

I Lia ego fragrantum peregrina Antistes odo

rum a

Quam iuuat Eois imperitare plagis; ... Adsum,& pastillos dextra gero: tu mihi praestast IGNATI ardentes, o LUDOVICE , faceS. Non alio poteram redolentior igne videri, Quam quem magnanimi. Principis aura ciet: Sed mimis haec fragrat mea sumi virgula, quam fit;

Atque tuum in nostro munere munmolet.

In P A v L 1 V. Pontificis Maximi cineres in Sacellum L xqu linum translatos, ad beatissimam Virginem . I UF1 G R A M M. A a m L

VT parem tibi, Diva, Paulus aram, T. 2IT Atque arae geminam locaret aedem; Gemmas undique, quotquot aut Syene DA I Aut

254쪽

Aut pingit Paros, aut creat Carystos, Fecunda ciet euocatione. O factum bene i Regiam Pudoris Reginamque Pudoris haec decebant: Et gemma: poterant amare Gemmam. Nil deerat nisi Paulus huic theatro et . , At, qui visus erat deesse nuper, Adeli denique Paulus , & vocatus In partem venit elegantiarum. Paulus, nivaccinis, at cinis verendus, Magnae quondam animae decorus hospia, Magno nunc quoque nomini superstes: Nam magnum est, cinerem fuisse Pauli. Hanc gemmam tibi, Diva, non Syene, Sed mundi & tua gemma, Roma reddit.

Ad P A v t v M V. Pontificem Mamum, de eim animi castitate, ex Sacello Exquisino.

EPIGRAMMA XLVIIIVΙxgo , nix tibi lineauit olim

Templum nobile : rursus in vetusto Nunc templo tibi nix domum locauit , Hanc Paulus, Deus eliquauit illam. Paule, Virginis ardor Exquilinae, Et casta nive pectoris decorus, Haec miracula sint tui Pudoris; Vt, dum nobile Virgini sacellum

255쪽

2LAr o v I N C E N T II h v I N I s I I JAram te quoque Virgini dicares, Tam parem nivibusque Virginique, PaVt non Virginis ara, Paule , tantum,

Sed Virgo timul ipse dicereris. PAVLvM V. Pontificem Maximum, de Annonae studio h, A

D Rincipe te, numquam tenuit penuria victus, in Nec fuit agrorum diues auaritia. Mens fecunda bonis , iteriles opulentat δύurbes ;Pectoris ille tui campus alebat opes. Non ego iam miror, fecundo a Principe , mutos Duxisse exemplum fertilitatis agros.

Ad PAVLVM V. Pontificem Maximum, de eius animi tranquillitate. EPIGRAMMA L.

VIs animi placida , & gratae sine fulmine

luces IMatellas, sed quae nesciat esse ferox ;Clementem te dixisse iit, nisi quod tibi nomen Ante dedit cultus Relligionis honor. Non tua gestabat vibrandum dextera ferrum; Hoc unum excipias, cetera Paulus eras.

256쪽

PAvLvM V. Pont. Maximum, quod in Exquilino irginis Templo, prope Domini Cuna3 sortitus sit tumulum. 'ΕPIGRAMMA L I.

- vam bene conueniunt vitae tua funera, Princeps lNon poteras urna nobiliore tegi. Viventis cor Lxquilias tenvisse fatendum est; si Exquiliae cineres nunc morientis habent. vixisti ad Cunas Domini, tumularis easiacm Ad Cunas ; vitae & funeris omen idem. Hoc nasci est, cunis recipi; te, P AvLE, iacentem

Ad Vitae Cunas, quis periisse putet

De Corde ALEx ANDRI Card. VRSINI, sepulto apud cineres R O BERTI

Card. BELLA RM INI.

T Y Ixit Alexandri quondam Robertus in imo, Corde : sed erratum'cst ; imo cor ipse Vivere Robhtus cum desiijt, haud tamen idem Desijt Vrsini in corde cor este diu. Vt iam de geminis exstaret cordibus unum , Et duo qui posset dicere , nullus erat. L O AG

257쪽

At, postquam Vrsi nus cecidit, cor huius eodem , Quo Robertus inest . clauditur in tumulo. Iam sunt ergo pares: decuitque, ut cordis amici Incola qui fuerat, cordis hic urna foret. Nil praebes Vrsitae tui, sed debita solvis: Nam sibi Robertum denique restituis.

De ALEx ANDRo Card. VR SI N O , ii qui letali

Cuin subito in sese dira flagella mouet: Nam quatit innocuos repetitis ictibus artus ;Quam pius est gaudet tam ferus esse magis. Nec frustra: ex se scintillas & seminaquessElicuit, nec erat saxeus ille tamen. Quot stillae , totidem stellae micuere chrori Quamquam plus est quam si dexis iste color. Solis erat: sol , occiduis iam proximus undis, Se praebet roseo lumine sanguineum.

De CtinisTI in Cruce Vixi essi Gquam ad pertim gestabat Card.

V n s I N V S, dum vineret. EPIGRAMMA . . L I V. DE cruce pendentem Ursinus gestabat I Ε-

258쪽

Po EsIS EPIGRAMMATICA. 2 3 Clauiculi exiguum terebrabant robur acuti,Mucro nec aduersa parte retusus erat.

Ille Crucem , qua fronte exstabat ferrea cuspiS, Ad pressam cordi, dulce ferebat onus. Sic iisdem clauis, & eodem in robore fixa, Vrsini cor, & membra fuere Dei.

De obitu. ALEXANDRI MΛGII vltima Februaris.

ΕΡΙ GRAMMA L V. O Ccidis, & tecum florentibus, inclyte Mai,

Feta bonis Virtus, sed rediuiua cadit. Nobis illa cadit; cadis & tu denique nobis: Nam tibi viuendi limina prima patent. At vos hoc anno ne Ver sperate coloni, Quandoquidem hiberno tempore Majus obit.

ii De pluma, in eiusdem obitu. II

ΕΡIGRAMMA LVI. C Laxum erat: at, postquam vidit tua funera

Casum, Irriguas, Maj, fundere coepit aquas: rCredo , vides de te Casum quid lentiae, & quid Sentiat is, siccus qui tua fata videt. Quisquis is est, aut a Caelo dissentit aperte :

Aut vere lapis est , sentit & ipse nihil

259쪽

INCENTII GUINIS II

Dilia

In obitum Duci se C AE s A R I N AE. EPIGRAMMA L V II. iI Nxexij x rigido crudelis acinace Mortis,

Quae curta vitae digna perennis erat. Interijt, si vera Fides, si conscia recti Gratia , si Pietas interiisse potest. 2 i. Non tamen interijt; Natorum spiritus ingens Nunc etiam extincto in pectore Matris agit.

FErdinande,geris nomen dominantibuS aptum, Imperi j solitum sepe notare decus. Tu quoque nunc tanti menstiram nominis inase, Imperium in lacrymas & tibi finge tuum. Rex esto ipse tui; Moerorem crede Tyrannum: An regnes, rapiat si tua regna Dolor

Etre olim qui te Petrum dixere Parentes,1 In geniumne tuum consuluere, putas Θ' Numqua adeo petrae naticio humore liquescunt; Tu lacrymis semper pectora moesta ri as. Parce igitur falsam lacrymando dicere Matrem,

260쪽

Ad Io. BAPTIs TAM FERRARIUM,Soc. I E s v, Drιaci Nomencla toris Austorem. I E. P IGRAMMA LX O Quem te memorem , cui condit nomina

ferrum , ' . -

Aurum sed facili diues ab ore fluit lLin a tibi est, teneris quam fame locii rus ab

Fecit linguarum tunc Deus esse Deam. Desinite o verbis homines mortalibus uti: Vos docet hic tandem Numinis ore loqui. IF errari, linguam cordi scis esse gemellam :Si tua lingua Dei est ue cor age, cuius erit ZAd Equitem Ios EPHUM CAES REM ARPINATEM, Pistorem eximium, de Poes ab eo picta, ct Austora donata. EPIGRAMMA LXI.

C siar maxime Caesiarum , quod ultro, Donasti tacitam mihi Poesim , Picturam tibi reddo , sed loquentem. Quamquam nec silet illa, quam dedisti; Nec dicit satis ista , quam rependo. Spirat altera, largiente Vitam I psi te: sed & alteri vigorem Si quem cernis inesse spiritumque ;Totum nominis est tui, quod illam

- - -