Vincentij Guinisij Lucensis e Soc. Iesu Poesis heroica, elegiaca, lyrica, epigrammatica, aucta & recensita item dramatica, nunc primùm in lucem edita

발행: 1637년

분량: 408페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

241쪽

23 6 v INCENTII GVINIs II

De S. MARGARITA Scotia Regina. ΕΡIGRAMMA XVIII. REgales aulae fastus, & plurima vitae

Commoda, Reginae nome & ome0 habet. Regales tamen urbis opes, gazasque superbas: Spernit, &.exiguo victitati illa cibo. Vellet inops fieri: sed, se dum possidet ipsa Margaris; incassum, crede, feratur inops. De S. BASIL Io. EPIGRAMMA XIX. .r Am calamum cepit manus imperiosa Tyranni, I Vnde tibi, o Basili, cederet exilium. Ille auersatus mala munera, substitit insons , Et nullam impressit exhibulave notam. Perfide, cui semper leuitas in pectore vixit, A penna exemplum nunc grauitatis habes .

Illa lapit i siquidem huic pudet atramenta Ie-

ferre,

Cuius ab ingenij candida lacte fuit. I

em S. SYMPHORIAN v M. EPIGRAMMA XX.DVm te supplicijs torqueri, Diue, videret

Perdendo melior,quam generado, Parens: Nate age , delicijs fruere illecebrisque dolorum; Et modo spe vitae fac moriaris; ait. a Magna Parens,quis te vere neget esse Parentem, uuae natis ipIo in funere das animum I

242쪽

po Es Is EPIGRAMMATICA. 2 3 7

Ad S. S 1 ME ONE M STYLITA M. EPIGRAMMA XXI. C Tas super ingenti Simeo ii immole cylindro,

O Nec tibi ventorum praelia crebra nocent. Sic stabant simulacra ingentibus alta columnis, Ad viuum expressos ore imitata Duces. Qui te homine dicat,quam vere saxeus idem est; Qui non te signum Numinis esse videt.

seto aleuntium voces.

Et vitae indocilis littera multa notat. INos melior reuocat vera ad spectacula ludus, Paginaque e nostro scripta cruore placet. SIam nunc laureolam Sapientia cognita defert: iEt didicere satis, qui didicere mori Vix ea; & abiectis properant ad fata tabellis. Siccine fit tandem vita magistra necis' sed S. VINCENT IvM Martyrem .

EPIGRAMMA XXIII. Non inest tibi nomen otiosum ,

Vincenti ipsiun animo vocamen imples, Et sensium facis esse dictioni . Iaces in medin rogis, . nec ardes o Tm . . Sed flores ais esse , quas Tyranni Inclementia vellet ene primata

243쪽

Nimirum est alibi ardor occupatus , Atque ipsum magis urit admouentem. Nil ex igne gerit , nisi ruborem Et aurae tepidissimae flabellum. Dum te quippe Tyrannus excitatis . In flammis videt haud habere flammas ;In ro3o iacet ipsc , scd furoris. At, cum tutus ab igne collocaris o

Inter strata rubentium.rofarum,

Hic ignem reperisse te fateris , Quem nuper tibi denesarat ignis ; - I . ZZEt rogum r0sa in algida experiris. Hic demum cadis , occubasque leto ; At casus generosior triumpho est, Et victo tibi victor ipse cedis. ΤSed vincis quoque victus : imo vinci, QIpsium est vincere. Gloriosiora Tanto praelia , ctuo minus perurunt Flammae incendia, quam gelu rosarum. S. FELiCITAs hortatur Filios ut mortem

pro CHRis To generose subeant. ΕΡΙ GRAMMA XXIV.

ITe, mea 6 quondam, nunc CHRIsTI pignora, dixit,

Dum Natos mortem vidit adire Parens: Ite, & magnanimo testetur sanguine Virtus, Non vos seminei germinis este genus. Vos ego pone sequar : quae vestrae credita vitae Mater eram, vestrae filia mortis ero.

O plusquam Mater , bis prolem enixat nec illud Extinxisse genus , sed peperisse fuit.

244쪽

sepulcro visa junt sidera.

EPIGRAMMA XXV. LOyolae dudum extincto pia funera dicit

Roma, sepulcrales & facit inferias: Ad tumuli Caelum, & fastigia funebris urnae, . Ε lucere diu sidera clara videt. Quam benet Sol nuper letalibus occidit undis: Miraris, famulae si micuere faces

Ad Evindem, astrorum asspectu Dientem.

EPIGRAMMA XXVI. DVm superis oculos Ignatius explicat otis,

Factus & astrorum concolor, astra videt; Sordet iners mihi terra suis cum floribus, inquit: Vna dies perimit, quos parit una dies. Pace tua, Ignati, iactet sua udera Caelum: Dum te florem habeat,non mihi sordet humus.

Ad Eumdem, aspectu Merum la- .

crymantem. aEPIGRAMMA XXVII. Astrane tu spectas magis,an spectaris ab astris,

Dum Caelo, I gnati, nocte silente vacas Scintillant tacitE , & nictant tibi sidera Caeli: Sed tua connivent tam bene sideribus; Vt luces equidem modo contemplatus utrasqueν

Ecquinam Caeli sint oculi, ambigerem. Astra

245쪽

Astra tibi demum illacrymant, & luce liquesciant; Nec dees tu lacrymas reddere pro lacrymis. Exoritur saties, & rursum mutuus ardor: I nunc , & pasci sidera rore nega.

De s. FRANC1 s Co X A VER IO. Soc. I E s v : cuius extincti de latere sanguis O aqua produci ΕΡΙ GRAMMA XXVIII.

Rancisci in latus extincti feliciter audax

Exploratura contulit arte manum.

Contulit: extemplo de cordis parte sinistra Plaga hiat, e plaga sanguis & unda fluit. Franciscum Domino similem qui forte negaret, Huic oculos potarat, credo, aperire liquor,

De Eodem , super funem. anchora: num in naui quiescente. . EPI GRAMMA XXIX.

ANchorarius , orbe conglobato, Et spiras reuolutus in supinas, Funis in media iacet triremi; .Hue se Xauerius frequenter urget,s t quid desidis otij reposcit Virtus fessa laboribus diurnis: Et duro superincubans rudenti, plus fallit prece, quam sepore , noctem. Iam secura perambulet procellas,

246쪽

Aut taui maris, aut minantis Orci: In tuto ratis esti; habetque funis . t ia VRnchorarius Anchoram salutis.

De B. Ato Ys II Innocentia.

EPIGRAMMA XXX.

Vmquid es ingressus thesauros sorte niuales, Gonetaga, o primis candidior nivibus ibic tibi torquatum gemmarum linea collum. Ambit, & ad pectus sic cadit albus onyx. Clam tamen haec oculis decorat pompa inclyta

mentem :

Nam debent procul a Sole latere nives.

Esinite in medio ieiunia quaerere luxu, Atque ila'pem victum dicere imille dapes. Ingluuies est, A rabies foedissima ventris, Sive sit haec Caelo seu faturata mari. Ieiunum non esca facit quaesita sub vnclis: Mutant delicias aequora, non prohibent.

EPIGRAMMA XXXII.

Nos felices, aetas si prista tulisset, ' Pximores epulis abstinuisse Patres lNon fera mors rigidam coepisset ducere vitam Qui mortem peperit, nos cibus ille necat.

Ergo

247쪽

2 2 VINCENTII GVINIs II Ergo age, tu morti ieiunia crede venenum et Vis morti vitam demere ξ pasce fame. rino tali A tama Gillaci Aze eodem .

QVidiuuat exiguis ieiunia ponere mensi', Et sese tenui debilitare cibo: Si 'grauis eli viiijs animus, si pectus onustum Criminibus, faties si tibi nulla mali est 3 Non domatis corpus,dapibus qui parcit opimis . Qui viiijs animum non alit, ille domat. . De eodem

ΕΡIGRAMMA XXXIV.

AVie pauperies , inopi que cibaria victu, Et modicis vix in lancibus herba viret. Nobis terra fatis, de Cano nulla idpellex; Sed vis, delicias quae nesat, illa facit. Et sua terrestres animaui uellaria ecenas; Conditur, si quae desipit esca, fame.

E P I G R A M M A X XXV. Sordeat ille licet capiti. Cinis insi tus alto,

' O quantum mine fertilitatis habet lNam subito coepit virtutum erumpere messis, Et domino segetem reddere mentis ager. At tu, qui Cinerem dicebas, desine falli: Non Cinis, at semen Relligionis erat. 1 C. a Io

248쪽

POESIS EPIGRAMMATI C A. 243

In Personatos. Q.

EPIGRAMMA XXXVI.

OFactum male i mutatur persona: sed ,ore Mutato,stabilis mens scelus usque gerit. Unusquisque velit, quod non est polle viaeri: Idque quod est, facie dissimulante , negat.

Deberes animo natiuum reddere vultum: Si vis personam sumere, sume tuam. l . . In Funambiuum .

. EPIGRAMMA XXXVII. io Vis nouus hic coelo siusipendit Dardalus alas

Sed vereor , ne sors Icaron esse probet. Aspicis, ut tenui feliciter audet in aura ;Ceu subeat stabili ludicra bella solo 3Fune super tereti tutissimus errat, & artem Ludere dum gestit, luditur arte timor. Hic choreas impune ciet, seseque supinum , Librat, & intorto turbine corpus agit: Argutat pedibus, tremuloque per aera saltu Tollitur; crectus sed tamen inde redit. Nec mora,nec requies; iteriam lex pectus in altum Surgit,& in gynim ter vaga membra rotat. C orpore dum pendet, sola ceruice tenet se, 'Et vere ad restim colla redacta gerit. Tum simulat casum ; populoq; timente,timorem Ridet qui populi vota timere facit: ' i Quin,ca pite obuerso, totus pede pendet ab uno;

249쪽

2 VINCENTII CVINIs IIIam iam casturus redit, incertumque theatrum,

Quas iubet in partes, speque metuque trahit. Nec ilus pendet; sed enim pendentia secum Vno ex fune tenet millia multa virum. O viles animae, & venalia pectora paruo: Saepe quibus merces esse ruina soleti Non sat terra vias habet & diuortia leti; Vt iuuet in caelo quaerere mortis irerὶ An semper vobis subeunda pericula census , Atque omnis fundus denique funis erit 3 Cum rettim asipicitis protensiam , dicite et Forsan Vltima iam vitae linea ducta meae est.

Ad GREGORI vM XV. Pontificem Max. de primo in Capitolium ingressu.

ΕpIGRAMMA XXXVIII. INgredere, o felix, meritisque assuesce futuris,

Nempe rudimentum nobile laudis habes. Roma tuis pandit Capitolia celsa triumphis rQuod tibi principium est, finis honoris erat. Quae surgunt saxo Capitolia, crede minora, Quam tibi quae proprio e pectore Roma facit. De Card. LUDOVIs Io creato.

ΕΡΙ GRAMMA XXXIX.

IAm pro sole suo Romani munera caeli obtinet ingentis nobile germen Aui. Illi Sol currum concessit auunculus , illi Ipse suum ingenij pondus habere dedit.

Iam lucem regat,& caelo securus oberret

Qui praeter stirpem nil Phaethontis habet.

250쪽

POESIS EPIGRAMMATICA. 2 s

ve Trunco Mineruae reperto in exstruen

da Templi area,quod S IGNATIOLOYOLAE erigit Illustriss.

Card. LUDOVinv S. EPIGRAMMA XL. VT Loyoleo statuat fundamina Templo,

Percutit aerato dente redemptor humum: Fercussa tellure, leues ad luminis auras Saxea, sed trunco corpore, pallas adest. Tu, si nescires aliunde hanc Pallada; discas, Quod duro ad lucem verbere nata venit. Ex capite orta Patris quondam, nunc Matris ab aluos

Hoc uno differt nomine Virgo sibi. Nam quod trunca oritur, facit ut tibi pectus adoptet; Ι mponatque sibi te, LUDOVICE , caput. Excipe tu facilem: sic nectens ultima primis, Ad caput, unde abijt,nostra Minerua redit.

De Capite humano, inter eiusdem Templi fundamenta inuento. EPIGRAMMA X L I. OV a fundamina silmptuosa Templo

Imponi LUDOVICVs imperabat, Inter rudera fossa , siub repostis Humanum Caput exitii cauernis. Antiquae noua Roma comparatur:

SEARCH

MENU NAVIGATION