장음표시 사용
21쪽
simi v rI Gul;elmus Budaeus , Lodo leus Alvarus. Paulus Manuitus , Carolus bigonius , Andreas Patri eius, Franciscus Fabricius, Petrus Nannius. Petrus Danesius, T. Popina Phrysius, Iacobus Cruquius, Thomas Crenius , Sed praecipuus inter
alios Franciscus Hotomannus, quorum paene Omnium Adnotationes Editioni Asconii Lugd. Batav. anni MDCLXX v. subiunguntur. Quantam medicinam nostro Codiei inedito nos secerimus, ex Notis nostris patebit. Denique tum in calce Parisiacae Editionis anni ΜDXX. tum ab Andrea Patricio in Edit. Lugd. Batav. p. 284. monemur Asconii verba aegre interdum in Codicibus a Ciceronis verbis distingui. Id mihi quoque, dum
Codicem exseriberem, haud raro molestiam et perplexitatem creabat. Coneluditur Asconius igitur prorsus a nobis iudἰeatur nosteris. ἴ'ν Uiu. Interpre , tum propter haS Omnes coniecturas, inventum in tum praecipue ob octavam et nonam. Iam si suas αρ,..io. cuique Scriptori natura eat, suus cuique color ac
paene vultus; nihil autem editus olim Asconii textus . ab eo qui primum nunc editur, disserre videi ur; reliquum e t, ut nos deperditas Asconii Paries magno Dei beneficio deprehenderimus. Quumque ad IX. tantum Tullii Orat ones Com-Imnis eIns- mentario Asconii uteremur, nunc iam XVi. ab eois h. . F., lustratas legamus : quas inter Orationem pro Scauro os item ine- nova palle commentarii iam instructam I . Im- duobu' α mo quum Sebolia, quae ad Catilinariam quartam, br. ΜM. Marcellianam, Ligarianam , et pro rege Deiotaro
tii Vido Fdition om trium orationiim ciceronis pro Sestiro ele. Praes. p. xi . et Monitum praepositum eidem orationi ρνo Scauria.
22쪽
DIMFRTATIO XI infra addemus, eodem serme iure Aseonἰana possint haberi ; XX iam Ciceronis Orationes Interprete suo, quo mirifice gaudent, Asconio exornantur. XII. Quoniam Asconium me invenisse , si non Quo tem- omnino indubium, certe verisimile comproba, i. μ' ' ε' ς
sequitur ut de Asconii aetate nonclum satis inter Criticos constituta paucis disseram: ut hoc etiam Lectores nostri cognoscant, quantae scilicet antiquitatis Auctorem in lucem nos emittamus. Asconii
Pediani, eius certe qui in orationes Cieeronis
Commentalu3 est, ael as patet omnino ex eius Adnotationibus olim editis ad orat. yro Scauro . ubi de Scauriana domo haec ait: . Possidet eam nuncis Longus Caecina , qui consul fuit cum Claudio is Noto in primis, in Asconii textu scribendum Emendatue Largus pro Longus ι quamvis etiam duo Codices
Ambrosiam habeant Longus , quod mirum non est, eius aetas e
siquidem exemplaria omnia ex uno apographo Poggii R - qui et hunc errorem sorte invexit profluxerunt. Porro Largus , non Longus . Caecina consul suit eum Claudio Imp. et Cos. I l. anno V. C. DCCXCv. Et quidem Largus habent Dio ad hunc annum, eum Notis ibi adiectis in Edit. Hamburgensi MDCC
-ΜDCCLII. qua nos Samper utimur. Largus item
habet lapis Neapol. apud Gruterum CXVI. 5. Spanhemius de usu numism. TON. II. p. 9 sq. Baronius cum Nota adiecta Tom. Ii p. 289. quem frustra in hoo reprehendit Pagitis . Itom Norisius epist. Consul. in apparat . ad Baron. p. I 53. Pighius, Tillemontius, Panvinius, Mediobaibus, et Gussemius Dietionar. numis. T. II. p. 2 l: tum bigonius ita mendat in Continuati Fastorum. apud quem et alii , Auctores: tum denique Lipbius ad Tacit. Annal. XI. 33.
23쪽
Si ergo Largus Caecina qui fuit consul eum Clanadio possidebat Se aurianam domum , cum Asconius scribebat in Orationem pro Scauro , sequitur Asco nium aequalem fuisse Caecinae et Claudii Imperatoris si . Atque ego quidem satis luculenter as serui scribendum in Asconio Largus Pro Longus.
Celerum ea emendalio ad rem quidem nostram non omnino est nocessalia. Ad Asconii enim aetatem cognoscendam susscit . eum Ascori ius scribebat vixisse adhuc Caecinam , quicumque is fuerit, qui Consul fuit cum Claudio. id cum diserte ex loco Asconii. etiam non emendato eruatur, iam eius aetatem in Claudii tempora incidisse per se patet. Falsum Iliati Fod tamen I, ipsius ad locum Tae ii paulo ante F 0 4iςium laudatum nosnulla ait, quae mihi ad aetatem Asconii certo definiendam, disquirenda diligenter sunt. Narrat Tacitus timuisse Narcissum , ne Claudius Imp. a P. Largo Caecina mularetur , quominus d Messalina coniuge impudiciasima poenas sumeret. Ibi autem Lipsius sic commentatur: is P. Largusis Caecina frater, opinor, C. Caelinae Largi, quis, consul cum Claudio fuit anno Urbis IDCCXCv. n et in consulatu intellectus. Quem intelligit meos, ni us in pro M. Scauro: Scauri domum possidet
ita creetnae Iargi domum nominat etiam Plinius Iliah Lib. xvii cap i. qua in domo illum. se iuvene, quasdaui arbores os . niare solitum narrat. lam Plinius sub Claudio Imp. 1 ipendia. Leit. Bone orgo Plinii iuventa incidit in Asconii senμctam. Asel nium vora arripsisse in Oia tonea Tullii iam senem patet insta odi hae di aeria tonsi et ex inso Aseonio ad Oral ννna,iIone cap. v. . Quid ait dii ideνe o tintio m . ut enarrandum . sit . vestra a las . si liii facit. . . . Sed ego, ut euriositis rutatis vestrae satisfaciam etc.
24쪽
DISSERTATIO XYIre nUnc Longus Cincina , qui consul fuit cumis claudio. Scribe Largus, et disce hinc quae . Asconii certa aetas M. At, pace tanti viri, quomodo seripsisset Asconius , Mauri domum possidet nunc Cincina quι consul fuit eum Claudio; si Caecina in consulatu
interlaetus suisset y Qui interfectus luit, haud plane
nunc possidet. Negat igitur Asconius interfectum in consulatu Caecinam. Scrutanti autem mihi undo Lipsius salsam notitiam hauserit Caecinae in eonsulatu intersecti, occurrit denique locus olim corruptus in Dione LX. 16. ad annum Urbis DCCXCv. ubi Arriae facinus enarratur , quae maritum coae cinam Paetum mori iussum a Claudio , ad necem sibi sortiter consciscendam confirmavit : arrepto quippe gladio se ipsa graviter sauciavit, viroque eum porrigens : en Pinte , inquit, non do t. Ad eum, inquam, loeum quidam Veteres pro γυνὴ
Καισάνου Πατου uxor Coe in m Poeti , legerunt γυ- Καικίνου υπα ου uxor coecinin consulis. Sed eum
errorem sustulerunt Iampridem doctissimi viri, quos vide ad eum locum Dionis, Et quidem Arriam uxorem Paeti diserte dicunt Martialis Epigr. I Lib. I. Plinius Epist. xvs. Lib. m. Fuit autem Paetus in partibus Seriboniani, qui arma in Illyrico .contra Claudium movit, ut narrat Plinius loeo citato. et hoc ipso anno V. C. DCCXCV. periit, ut scribit Dio. Igitur Largus Caecina qui Consul
fuit eum Claudio vivebat post consulatum . scribente Asconio. At enim consularis nuncupatur apud Plinium Epist. cit. etiam Paetus: sateor. Sed
neque huius qui quidem sub Claudio obierit
consulatus occurrit in fastis, neque id mea quic-
25쪽
Ateonius Cleo onis inisterpres vir. xilium lo
liam Li.ii sarei laris asse potuit. Constitutae
superius Asconii a laticon radicit Chionicon Eusebianum.
quam refert, cui ad aetatem AseonII ex Asconἰo ipso definiendam satis est et Caecinam fuisse consulem eum Claudio , neque eumdem in consulatu intei sectum , sed superstitem dum Asconius Scriberet. Sequitur quaerendum num Asconius Ciceronis interpres idem sit, a quo Philargyrius ad Virgilii Eclogam II l. v. to 5. ait auditum Uirgilium loque litem. Virgilius quidem obiit anno V. C.
c x v. Asconius scit hebat post consulatum Cae- Cinae , nempe non ante annum DCCXCVI. Intercedunt ergo anni saltem LXI. Uingamus Asconium natum suisse annos xv. cum Virgilium loquentem audiit, anno sorte a me eius obitum : ita A,conius natus fuisset annias LXXVII. cum in Scaurianani oratio
nem scribebati Quod a fide nihil abhorret. Hinc
autem conbiat multo magis Asconium potuisse au
dire Gallum fratrem Salonini , filium Asinii Pol
lionis narrantem, quartam Eclogam a Virgilio in honorem suum iactam , ut resert Servius si locus est sincerus ad Ecl. Iv. v. I r. in Ed. Biar mann . Tum etiam versari cum T. Livio, qui quidem ab Asconio ad Orat. pro C. Cornelio si dicitur Lioius noster. Si tamen is loeus de Iamiliaritate potius Asconii cum Livio, quam de communi patria Patavio intelligendus est. Sed enim D. Hi 0ronrmus in Chronico Eusebiano ad annum septimum Vespasiani seribit: is Q. Asconius Pedianus scriptor historicus clarusis habetur , qui LXXlII. ael alis suae anno raptusti luminibus, XII. postea annis in summo omnium
26쪽
DISSERTATIO XXIIID honore eonsenescit M. Id si vere diceretur, Asconius nec Virgilium audivisset, a cuius obitu ad septimum Uespasiani annum intercedunt anni LXX III; nec annos natus LXXVII. scripsisset, quoniam oculis iam captus suisset. Chronici Eusebiani auctoritate Commoti duos Asconios effinxerunt Sealiger ad
Eusebii Editionem priorem Animadv. p. 183- Ι 84 , et Uossius de Historie. lat. Lib. I. Cap. 27. Sed longe rectius sin quit Fabricius Biblioth. lat. Ed. Nov. in Asconio Hieronymum metachronismi arguisset olim Scaliger, quod sacere non dubitavit Io. Harduinus ad Plinium in Indice Auctorum
Quod vero ait ibi Fabricius p. 65-66. in 'biter δε- Aseonio ut ne ego id quidem hic praetermittam d. ' .hohu videri Quintilianum fuisse auditorem Asconii, quia Inst. I. T. ille scribit, se ex Pediano comperisse A in 'Livium usum esse vocabulis sibe et quase; id per se sorte rem non probat. tam enim notitiam lamex audito quam ex lecto Pediano Quintilianus potuit comperire: licet vis vocabuli comperire Fabricianae opinioni magis saveat. Ceterum Quinti- Iianus Inst. x. I. dicit se vidisse inter disertos Domitium Afrum, qui quidem sub Cato anno DCCLXXXxII. fuit consul suffectus . et quem Eusebius in Chronteo narrat ad annum primum Claudii
Clarum oratorem et sub Nerone mortuum. Ergo Quintilianua adolescens Asconium quoque iam se nem potuit audire loquentem, Loeus Sed ut redeam ad dissieultatem ex Hieronymo Chroniet Εὐ- Peli tam , eam prorsus ego disiecerim , si illum Hieronymi textum nullius firmitatis ea e Probavero. tua, reiicitiae. . Di ili co by Corale
27쪽
ronensi Tomo Vli I. p. 63I. haec adnotantur :ω Huic praenomen est sἰngulari Q. littera, quamis Pontacus explicat Quirinus. Sunt etiam qui Au-α sonium pro Asconio legant: nec Pediani ipsumis cognomenium aliis atque aliis πωλογραφίαις caret.
is Putare Itaque malim alium seriptorem am colebri Asconio PatavIno, qui Virgilii familiam ritate usus est, Philargyrio teste, hele abs Hie- is ronymo indicari. Adeo nec oportere aut duosis eum Scaligero Asconios comminisci, ut tempore rum ratio constet alioqui Virgilio familiaris ιν diceretur, qui annis sere viginti ab eius morteti natus demum fuisset) aut de tot annorum meis tachronismo, ut idem Scaliger in secundis Cu-ον ris , et Harduinus ad PlinIum saeἰunt, Ilier ω nymum incusare. Ignotus hic nobis est re et is nomine Auctor, Q. sive Quirinus et Duirinus in Asconius , sive Ausonius , et Paaconitis , et Asco - ω dius, et Duascodius etc. ita enim veteres librἰas varianita. Pontaci autem in hunc locum Chronici Notam, ex qua haec sere sunt eruta, videau in Apparatu ad Chronicon Tomi eiusdem P. 263. Uossit quo. Superest excutIenda sententia Vossit qui 1 ex
aetate reiici- citur Asconius ventilasse ad mensam M. Apicii R cum Iunio Blaeso ; nolat recentiorem aetatem Asconii , quoniam Iunius Blaesus omnino, ut ait , sit
ille, qui Galbae et Vitellii temporibus vixit, et
iὶ De Hiatorie. lat. Lib. I. cap. 27. Di ili co by Corale
28쪽
Sed vir ceteroqui doctissimus hic mihi salsus vi
detur , non considerato salis Suida. Namque in voe. 'A fi κ dieit Suidas Asconium ivisse ad coenam cum IunIo Blaeso, quum hic esset consul eum Lueio: mensam autem fuisse Μ.
Apicii. Iamuero Iunius Blaesus consul suffectus fuit eum Lueio Tiberii anno declino 2 . M. autem
ApIeius is est, quem nominant Dio LVII. I9. Tacitus Annal. IV. I., et quem Allienaeus Lib. I. p. 7. diserte ait sub Tiberio vixisse. Cur ergo respexit Vossius ad Blaesum minorem in Historiis Taciti nominatum , neque umquam , quod me mi nerim consulem appellatum , potius quam ad superiorem , Seiani avunculum , potentia praevalidum,
ia v. Art da varifier les Dales Tom. r. p. 3s r. et Muram ori Annal. Ital. Porro hoe anno Urbis De xxvt. Tiberii d cimo Consules ordinarii suorunt Asinitia Pollio et Antistius Metur. Antistis praenomen Casi plerique. prister Blacie hi nium . tribuunt a sed Luetum suisas apparet ex lapide apua Muratorium Nov. Thesaur. Inscrip. cccr. 4. Quo loco doctissimus Muratorius haee notati s Non est corrigendus Blanchi ν nius . quod Antistis mereri prauu omen Geth tribuati Immos reliqui eorrigendi. qui Caiam illum appellant. Pluris qui pycto est L hiseo rehua auctoritas unius antiqui In dubitati lapi s dis . la quo firma semper eat aeriptura quam Codicum. . quorum fortuna obnoxia est erroribus librariorum ae typois ν graphorum . quibus saeile fuit ex vieinitate sormae L. et C. ν unum pro altero accipere. et metum in Caium immutaro a. Habemus igitur hoe anno con ilμm LMeium. Adde quod Fron intinus de A ti emtaetutis i Edit Plantia. r6ον. Lib. it p. 3 p habet consules L. Martium et Antistium Veterem. Lucius a. tem Martitis suit quidam au Melus. Iunius Blaesus fuit ilom eonsul xu metus hoe anno, ut con stat ex lapide nuper laudato apud muratorium , ex quo lapidae iam videtur sumetus Blaesus kalendis Iulii. En igitur Iunium Bion um consulem cum Lucio. ut Suidas . ait, et quidem Oub
Tiberio. quo tempore vivebat ille M. Apicius, ut diximus.
29쪽
rari PRAEVIA OPERI Africae proeonsulem I), quodque magis ad rem facit , eonsulatus honore insignitum pD. uniet Unus est igitur Aseonius, idemque Ciceronis
es .es.. ' ' Interpres, Virgilii et Asinii Galli auditor , Livii
Iamiliaris, et cirra tempora Claudii Scriptor clarus. Quia vero locus Hieronymi, in quo Asconius historicus nominatur, plane incertus est, haud seio an is iure a Vos,io inter latinos historicos recenseatur, nisi sorte ob Sallustii Vitam, quam ab Asconio eonseriptam indicat Aero ad Horat. Salur. II. v. 41. Lib. I. Nequid dicam de Libello euititulus da Origina Gentis romatim , quem Asconio perperam quidam tribuerunt: quorum sententia nec a Fabricio probatur in Asconio , atqua ab
ipso Auelore Libelli repellitur, qui in exordio
operis nominat decimum consulatum Constantii, cuius aetas immane quantum ab Asconiana, quamata luimus, abest.
Da miat. XIV. Quoniam de Aseonii aetate pro viribus tuta Ia... eg , re iat ut aliquid dicam de priore duorumbus palimp - palimpsestorum scriptura , in quibus ego inedita ib. .. ,α,2 tum Ciceroni Opera deprehendi, tum etiam Asconii ut gravibus argumentis me comprobasse eonlido.
Nam de tertio Codice saeculi X. o quo alia quae dam scholia, Asconiana pariter, ut puto, exscripsi, infra agam in Monito , quod eis praeponam. Eprimo quidem palimpsesto ea Scholia erui, quae Parii bus a me nuper editis orationis pro Flaeeo subiiciuntur. De cuius Codicis aetate , quum eam tunc sententiam protulerim Σ , cuius nondum mo
30쪽
paenitet, nune aliquid mihi explieatἰus disputandum
est. Qua ego disquisitione utrumque una palimpsestum complectar, priorem nempe, in quo partes continuae Ciceronis cum Scholiis , et alterum in quo Paries abruptae cum Commentario. Ego igiturale sere iudico, prioris Codicis primam seripturam, quod iam indicavi H, ad II. aut III. saeculum; altei ius primam item scripturam ad IV. aut Vosaeculum pertinere. ' .
Duo autem praeel pue In his Codicibus obser- Antiqua Οrvanda sunt, orthographia nimirum et Calligraphia. iri u . F. Et orthographia quidem eadem prope est in utro- limpsesti. que Codice: si quidem utrobiquo sere videas haeo
antiquitatis vestigia: adulaseentia. aliqui pro aliquis. aliut. aput. auris pro aures et similia. eetera pro emtera. cladi pro Clodii et similia , sed non semper.epi tuta. exolare. illux. idem pro sidem. isdem pro iisdem. is pro iis. inlatus et similia. intellegera pro intelligere. ,πut. karitas. nequi pro nequis. optiners pro obtinere et similia. ρe volgare. quam-
us. querella. quom. quotiens. totiens. relicum. acribtus. temptara et imilia. tribunos pro tribunus. Noltus. unam u. eam q. vocalem. numquam i longam. In Codice secundo litterae quoque compendiariae pro verbo collocatae duobus punctis includuntur sic mgr. 'P' et quidem supra litterae medietatem, quae tamen noster lypographus in Libro ad litterae pedem impressit. Gemina puncta in schedis Vaticanis, o quibus editum est Livii Fragmentum , etiam CLIuvenatius observavit O . Idem Iuvenatius iam mo-