장음표시 사용
31쪽
se non iniuriandiat imo alia maledieta proiiunctasse Sconquerentena in sua opi, ione esse bonae famae 8c opinionis, exinde Constat, quod declaratio haec honoris plane ar cantatione diversa sit, & ab actione recantatoria liberet. adeoque non infamet declara neem. Patet Porro , cuinhaee deprecatio secundum pragmaticos saltem locum lia. heat, in actione ad palinodiam non vero in actione aestimatoria, cum tamen alias regulae aequitatis. S quae supra de moribus patriis attulimus ex sententiis Scabinorum Magi deburgentium apud Zobelium, x) suaderent, etiam in M. ctione aestimatoria, si leviores sint iniuriae aut dubiae interpretationis, debere talem declarationem admittL Nimirum aestimatoria actio in Germania recepta fuit, antequam actio ad palinodiam reciperetur. Ignorat vero jus Romanum exceptionem declarationis inam ne aestimatoria. Postea sub Carolo V. actio illa Hispantea ad palinodiam & cum ea exceptio ibi solita declarationis suere receptae, quam adeo extendi noluerunt ICti ad actionem antes receptam, in qua non erat in usu. Quemadmodum autem indubii juris est, valere saltem hanc declarationem plane non satisfieri vere injuriato, sed potius doceri, non opus esse satisfactione; ita simul intelligiturnaqturam declarationis hui's plane non intelligere, sed eam
eum recantatione vel cum deprecatione confundere col-lagia, quae, dum sententia definitiva concipienda est, reum condemnare solent: si Iagern allenthalbis
Reus non st tim ab initio per declarationem dubietatem, sustulit 4ita se ab actione libera vita
32쪽
In actione recantatoria non solum reliquae solennita mni a d. o. res supra adductae cum ignominia rei erant coniunctae, sed ruitis σωμ&ipsa recantatio, quod mentitus sit, quod ea locutus sit, dere catis ur nequam, ex intentione Hispanorum, infamem faciebant reum, uti etiam infamabat apud Romanos actio stimatoria. Caeterum cum Germani in Doctrina de fama& infamia observent in praxi doctrinas a moribus populi Romani, & Hispanaei plane diversas y , ideoque diu in
praxi receptum fuir, invenire modos reservandi reis in. actione injuriarum saniam, Consilium quo ante receptionem juris Iustinianei Scabini fuere usi, supra jam fuit relatum. G Actione aestimatoria recepta, clausulam reservatoriam fere adiicere coeperunt ICti. In palinodia illi, qui erronee putarunt palinodiam eiIe saltem restitutioncm fame ablatae, eam pro intimente non habuerunt. Alii roctius sentientes clausulam famae reservatoriam adjecere. Neque enim unquam receptum esse puto , ut licuerit reo revocanti verbis pro lubitu a se inventis uti, sed sem. per vel in sententia vel in ejus executione formula re an rationis a judice reo praescripta fuit. Unde fabulam esse arbitror, quae circumfertur de reo, qui sequenti formula recaneaverata Anelavi tenebusinem Onequam. Hucu rum es. Cogor revocare. Id mihi dolet. Tu es vir benesus. Mentitusβm. Pariterac illam exceptionem, cuius mentio fit in notis ad Grotium, quae obrechti nomen mentiuntur, cum sint merae ineptiae tanto viro indignissimae.)AEstimaverat actor abscissam auriculam millethaieris. ponebat Reus exceptionem ineptae petiionis, cum in o sidione Samariae integrum asini caput tam care non fuerit . venditum. 6 Quamvis hoc ultimum exemplum sit priore E vero.
33쪽
vero similius, cum nihil novi fit, reos de injuria conventos omnibus modis id agere, ut actoris petita quocunquemo. 'O ridicula reddere queant,qui abusus etiam per man . data Six inica 3c Branden burgi da supra relata est simul tacite abrogatus. Cum ergo pro nunc ari soleret in actiona
ii luidis claulula famam rc servatoria non hene cum antecedentibus cohaererer, sed occasionem deridendi foris mulam iudiatalem praeberet: habe es sereda, alis tinii boo stilata Chria Ohne coeperunt prudentiores judices ad hanc inconvenientiam tollendam Io .co recantationis introducere christiana indeprecationem, tine Christume bbitit, in qua reus confiteri debet se injuste sedisse & rog t humiliter actorem, ut ipsi injuriam illa tam animo christiano condonet. Hoc enim modo aeque satis fit injuriato, ac per recantationem, de tamen iniuriantis honori parcitur, cum deprecatio facti illiciti ex natura sua neminem infamet, & deprecatio Christiana ex natura Cluistiani sint famam ea utentis laedere queat. Quae singidi non considerarunt i Ili, qui hactenus iii sentetitiis deprecationem iniungentibus claus itam reservat
34쪽
, Sum & alli abusus in processit iniuriarum saepius oc- οιαν μνηurrentes, qui per mandata supra I iudata abscin cluntur. 'η tu'
Ita notissimum est, frequenter excedere soleredum Oh leviorem injuriam sive realem sive Verbalem reum οὸν iuris, si conveniunt cri in inaliter ad poenam fusti fationis, cum ta- heris a F rhen' natura negotii de quo agitur, facile ostendere ipsis ias vel eorum Advocatis potuim r, injuriam, etiamsi probata fuerit, tan gravem poen un haud mereri, unde reo sup- . 'pediciatur occasio vel novam actionem injuriarum instituisendi Entra actorem, vel retorsione utendi advel sus eundem ou istum actionis institutae excessum, qui abusiis sa tem permisse lieentia denunciandi iniuriam praecavetur. Ipsam retorsionem quod attinet, cum ea in mandatis illis Regiis tanquam remedium Christianismo adversum & ob alias causas ibi memoratas fuerit prohibitum, muloe quae stiones simul praecisae sunt, circa quas hactenus dissenserunt ICti v. g. an retorsio sit remedium, quod jure genistium nitatur, an vero cum Christianismo id non conveniat, de quaintegri Tractatus in utramque partem iam ano te plures annos fuere conscripti M, qua stem formula cte quo tempore liceat retorsone illa uti, & quodnam sit ossi- . eium magistratus in iis recipiendis. De quibus paucis mi hi sic et ideturi 3 Quod retorso tollat actionem iniuriarum. nemo, quod sciam, ut iniquam oppugnavit,& credo e
iam sensum mandatorum illorum esse, ut si reus denunci tus probet, actorem retorsione fuisse usum, ad ulterioω rem satisfactionem denunciantis eum a judice non esseeondemnandui, . Respondere injuriant ,noncsse verum.
quod dixerat, nedumuam juri gentium imo ne Christianismo quiden vidGr repugnare, cum ipse servator tali
35쪽
responsione contradicentu Pharisaeorum convicii , usus fuerit. Aliud vero dicendum, si injuriatus dixerit: Mentiris, cum usu iuris gentium, certe Eclropaeoru in Prover
his injuriosis habeatur , si quis dicat alterum meriti tum sui illa, adeoque talis retorsio non solum regulis Christiani mi repugnat, sed nec ex ipsa hae morum hypothesi pro re licita, sed potius pro nova injuria haberi debebat, quae inter injuriantes compensationem quidem producebat, sed propterea tamen a poena a magistratu inserenda liberare non dabebat. Instud autem non solum Christianii mo, sed & primis rectae rationis cujuscunquη in Cipiis adversum est, quod pro iusta retorsione habretur, si quis idem delictum, quod injurians reum infamara voluit, retorqueat, & intra hos terminos maneat. Etenim id quidem verum & palpabile est, qui fili alterum delicti insimulat, verum non dicit, adeoque, si rei veritatem abstrahendo a regulis decori etiam in sermone observa nodi spectes ctiam naco titur. At quid absurdius excogitari
poterat, quam ut is, qua alterum larem, adulterum, homicidam, &c. vocaverat, tamdiu etiam fur, adulter, aut
homicida sit, aut ab altero pro tali haberi impune possit, donec convitium probet. Mallem, utJCti inquisiverint in originem hujus abusus, S qua occasionis idem apud bomines, vel tantillum sanae rationis possidentes in pra4xin forensem introduci potuerit. Sed hic ubique altum
est silentium, doctoribus communiter ea de re tacentibuε& communi errore tres illos distinctos casus hectenus vel studio, vel ex supina negligentia confundentibus. Nisi me omnia fallunt, apud veteres ICtos ante Cirotum V. de hoc retorsionis remedio aut ce rte de hoc tertio&ultimo su nihil legitur. Unde valde suspicor,eum una cum
36쪽
actione ad palinodiam ex Hissipania in Cei mariam fuisse translatum,ade aque Caulani querendi non superesse, quod in mandatis regiis una cum ipsa actione aci palinodiam iterum sit subi .rius.
Unicam adhuc observationem adiicere liceat circa ex- Exceptis v ceptionem veritatis, an ea liberet ab actione iniuriarum. ritatis amis immunis suntentia est. eam non liberare, sed mitigare saltem poenalia. Rationes producuntur variae. inter quas potissimae sunt, quod communis sit Dd. sententia, veritatem Convicii non exculare,& quod ipse Carolus V. inordinatione Criminali d) qtiaestionem honc negative definierit, ac adeo sussice e pro praesumend*animo convi iciandi, quod reus crimen , quod alteri imputat, debito modo non denun tiaverit coram judice Competente.
e Mihi sic videtur distinguenduin esse. x Si convicium tale sit, quod ulteri objiciat vitia corporis evidentia. vel alia verba nonnisi ad contemptum & contume liam aliorum inventa , etsi de nullo crimine loquantur, uti solent integra opificia talibus conviciis in contumeliam aliorum uti tum utique veritas iconvicii non excusat. ab Si quis delictuis alteri oboiiciat in libello famoso , etiam exceptio veritatis. non excusat. 3 Si citra libellum famosuin, & M-lietum illud aut peccatum sit notorium, aut jam reus poenam Isustinuerit , vel absolutus fuerit, neque tum convicium liber bit a poena. At si delictum non est notorium, nec dam Punitum , neque reus ab eo absolutus, tum puto indistincte eum , qui etiam extra iudicium
37쪽
cium alteri talia delicta imputaverit, non esse damna iIdum, si paratus sit veritatem huius imputationis probare, vel indicia sufficientia masistratui thppeditare, ad inquirendum & simul probet te non habuisse animum injuriandi, aut is item iuramento purgatorio hanc suspicio nona tollere pararus sit. Et hanC assertionem puto convenire iitri Justi maneo ubi Paulus docet, non esse num aut aequam, eum qui cemem i amou, ob eam rem condemnari , peccata cni iri nocentium nota esse& opol tet expedire, quod dede nunciatione non potest intelligi, cuin proccssus inquisitorius iuri Justinianeo
non su rit cognitus, g) nec de a cusatione, cum verba textus repugnent h) Convenit etiam legibus antiquis Franeorum i) ubi qui verba contumeliola, non infamantia, de altero adhibuerit, indistincte; qui infamantibus usus sit, tum demum puniri jubetur, si crimen, alteri objectum, non probaverit. Nec repugnat jus Canonicum. in Nam jus Canonicum non distinguit, utrum quis de nune laverit deli stum alteri imputantum, an minus, sed utrum id probaberit necne, etiamsi sit delator, & summa totius quaestionis dictae prout ipse Gratianus eam formavit est, quod is puniendus sit, qui id, quod intulit, pro- here non valet. Ad objectionem de bro cardico vulga xi, veritatem convicii non excusare, respondeo, id inistelligendum esse de casibus tribus prioribus. Et cum de ea tu secundo saltem diserte loquatur Carolus T in constitutione criminali, inde & haec ipsius constitutio frustra nobis opponitur.