Jacobi Friderici Ludovici ... Usus practicus distinctionum juridicarum, juxta ordinem digestorum adornatus pars 1. 3. Pars 2. Libros à 14. usque ad 28. complectens

발행: 1717년

분량: 175페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

2쪽

usius Practici Distinctionum

. Iuridicarum

DE EXERCITORIA ET INSTlTORIA ACTIONE.

Inter actionem exercitoriam de infra

torram. gotiationem pertinet, Illud .adeo magnam utilitatem' non habet. Verum in eo usus sese exerit non contemnen

dus, quod exercitoria locum habeat contra exercitorem ex facto magistri substituti, quamvis exercitor substitutionem hane expresse prohibuisset, i. i. f. de exerc. act. ubi illud de institoria negatui, ob utilitatem, ut dicitur,

3쪽

navigantium ita introductum. Sed quaeritur-Si ejusmodi prohibitio aprincipati nonfueris facta, an tunc principatis ex tacto siabstitur i

ione insitoria teneatar' de exercitoria enim nullum est dubium. Affirmant quaestio nem Lauterbach.ε. t. item Schilterus& Brun-nemannus apud Schoesserum in Synops jur. 'D. h. t. n. 3.sed mihi contrarium verius videtur. Textus enim a Laurerbachio in hanc rem allegati, nihil minus probant, quam quot ex Dpsius intentione probare debebant. Videamus. extus primus est in I. I. g. s. de exerc. ac . ubi . Ulpianus ita: Magrisrum autem aecipimus,

. non solum, quem exercitor praeposuit: ρd veum. quem magis', edi hoc consultas Iulianus in ignorante exercitore res ondit.Cere rem sistit aepassus est, eam in nave metristerio fungi, ipse eum imposuisse uriritur , quasserentia mihi videtur probab Iis : omnia enim facta magistrii debet 'astare, qui eum pransuit ' alioquin em uahentes decipientur, e facilius hoc in magistro, quam instirore raemittendumstro erutilitarem. Auid ramen, Asir magistrum praeposuit, ne alium ei liceres 'aponere ' an adhuc Iuliani siententiam aamistimus, viadendam es. Finge enim, edi nominatim eam prohibuisse, ne Titio magistro uraris' dicemaeum tamen eris, eousque producendam uriatitarem navigaaerium. Ego hic nec Ver- , nec rationem deprehendo, quae dissen- . tientibus patrocinium praebere possit, α u in vi a etiam vesta. Minunt dubiae interis

4쪽

etatioriis ἰ ego tamen in tali ambigui-ito potius regulae inhaerendum esse puta rem, i orijlas illi substituendi facultas non permi Rar, cujus personae industria elosta fuit. Porro adducitur ι. s.f. s7s. de instit. σαri qua ime dicitur, quod heres, sui eodem in stitore' uritur,quem sanctus WV6μeranam lane e/um institoria toeatu quo quis ante a iram hereditarem cum illo AEuitare contraxisser. Bene. Sed quid hoc ad quaesti nem Prcipositam 3 Denique provocatur ad arm l. s. g.3.Mamaeat. ubi procuratori extrajudiciali alium se stituere permittitur ; sed Eoic legi obstat L ILs a. f.de divers. rem nascrip3. quae expressis

verbis contrarium disponit. Si antinomia conc*denda osset, tune i. R. q. 3. -να tan quam a regula ante suppeditata recedens rem jici deberet a sed ne alios vocabulo Gntisomia irritemus, retinebimus communem conciliationem, ouod d. l. de eo casu saltem intelligenis

da sit, ubi res est minimina dicia, vid.Dion.

Goth r. ad α ι.nolosan. 'πικωδur. nim ι.εst. c. q. num. 6. salycetus add. cf. g. r. f ηdati, qui hanc materiam fusius pςrsequitur. 8ei hac ratione iterum p rum accedet opinioni contrariae. Nam rςs mercatorum η lurimum maximi sunt momenti.

Quid ergo manet hoς scilicet. Magister indistincte substituit, sive hoe ipsi permisium, sive prohibitum fuerit ἔ institor autem nunquam substituit, nisi hoc ipsi expressae

permisium, aut res minimum praejudicium in

5쪽

6 LIB. XIV. TIT. I. & III.

DISTINCTIO II.

Inter verum & quasi institorem.

IlIc nullam deprehendo utilitatem, praeter quam, ut terminos intelligamus. i Verus institor vocatur, cui omnia ; quasi institor, cui unum saltem negotium ad mercaturam perti . nens est commilium, v. l. Ing. aloe de ali. emt. institorum varias species vid. in l. I. g. r. ρqq. f. de instit. act. In effectu autem eodem

modo praeponens tam ex veri, quam ex quassi institoris contractibus tenetur. Dixi: ex contractibus. Nam ut verus, sive quasi institor detiungoeret, hoc praeponens voluisse non censetur. Graviter quidem obstare videtur l. s. g. 6.1. e. instit. ac . ubi dicitur,quod libitinarius,id est, mortuorum sepulturae praepositus, vid. Cothosted. adcit. l. etiam tunc obligetur, si pol tinnior mortuos spoliaverit. Sed ibi expresse tus de servo pollinctore loquitur, propter cujus delicta convenitur quidem praeponens, sed ex speetai ratione dominii, quae octio propterea magis est species actionis, noxalis, quam institoriar, vid. illustr. Dn. Stryk in nor. ad Laurerbach. tu. de insit. LI.ver . obstat. 5λσπι

6쪽

DE ACTIONE TRIBUTORIA.

De actione tributoria.

. DISTINCTIO. L

riter actionem tributoriam ex centractu

& ex dolo domini, vel patris

orientem.

HAne distinctionem apud paucissimos

deprehendere licuit, plurimi enim, imo omnes fere, unam saltem, eamque a ctionem tributoriam simplicem agnoscunt, nisi quod B. Brunnemannus ris Comm. ad i. T. f. a.

ff. h. t. quorundam mentionem injiciat, qui actionem tributoriam de dolo actioni simplici quam in factum quoque appellare posses eon-- tradistinguant. Interim liquido apparet haec distinctio ex textibus iuris. Primo provoco ad l. 3. 3. quod cum eo ubi ita dicitur Namque s struus in peculiari merce sciente domino πσρtietur, fi quid cum eo ejus rei causa con - : ractum erit. ita stratorjus dicit,ut quir uir in his mertibus erit,quodque inde rere tum erit, id inter dominum,si quid ei debetur ceteros creditor morata ρortione distribua tur:B ideo tributoria vocatur. Hactenus de actione tributoria ad Fusicipiendam distributio

nem mercis peculiaris, quae est ex contractu.Per

7쪽

oportuerit,hamc ei actionem a commodas,quaerributoria a euatur. Habes actionem tributoriam ex ci licto, quae ad corrigendam in quam distributionem mercis peculiaris competiti minia addi quoque possunt ι o. g. 3. & ι g. a. S 3 d. h. t.quarum prior de actione ex contractu, posterior ae ea quae ex delicto oritur, it dem non obscure loqui videtur. Usus in eo se exerit, quod actio tributoria ad corrigendam distribui em non detur ad versas heredes, nisi quatenus ad eoς perveni quia est ex delicto , t. 7. g. s . h. s. t. s. f. a. d. at vera ea, quae divisionem Iasii' eudam urget,contra heredes etiam competit, quia ex contractu naseitur, quod ex vulgaribus principiis facile patet. His notatis, facile pate: eonfusa doctrina eorum, qui actionem tributoriam simpliciter' ex contractu nasci asserunt , vid. Linterbach. A. r. Struv. Ex. τα th. 43.&quare Lauterbachἀstatuere coactus fuerit, quod hae actio exorbisantem naturam a pratore acceperit, quia sci licet ille supposuerat, fundamentum eius unice in contractu servi vel filiifamilias quaerendum esse, unde comprehendere non poterat, quare haec actio saltem detur de eo,quorsrveni cum tammen alias actionas ex contractibus sine respectu, utrum quid pervenerit, annon , adversus here- . des eXtendantur. Textus, quos adducit Strii

vius, scilicet . 7 .pr. s. a. t. RAS. 3 ryquod cum

8쪽

ο ι L. f. pro nobis faciunt, prout paulo antelo-hendimus. Provocat quidem ad Bachovium in gr. δε action. disp. δ. ιh.13. sed hic autor nostram potius sententiam confirmat. Statuit e nim, actionem tributoriam ex dolo oriri, & si-ines ad i. g. h. t. quae obstare videbatur, respondet. Verha eius haec sunt: ad qua scilicet sidest ad distribuendas merces peculiares, teneris 'ex e icto, neutrum fecerit. id est, nec. distribuerit, nec mercibus cesserit per t. 7. 6. . h.t. tum demum hae actione tributoria, qua coercendo dolo comparata es, coaevenitur per L T. f. a. h.t. Nam quod dicitur in l. 8. eod. non .esse hanc actionem de dolo, non eo pertinet, quasi hae actione non coerceatur dolus , stae ,

quoa no is actio famosa, quae in sterie appet-ιatur actio doli, ut ex Lρ c. 7.-uit. peroi- cuum essepotes: tramen hoc noretur, in Q L . rei perlecutionem continere,1noecie usurpari, ut opponatur actioni famosa de dolo, / . qua alias S ipsa rei persiecutoria dici potest, quatenus hac ononisar actioisi poenali in duplam, triplum vel fuaaeruptum, M.

Sed posset quis objicere: ergo actio tribu Pitoria, quam tu ex contractu esse dicis , coinc .dit eum actione de pecudo ; imo non coinci-ἐit. Differunt illae duae actiones & objecto densima stio de peculio intuitu rosius yeculii 2

tributoria mercis alicuius Reculiaris resipe 'Mdiu, cis. s. ha. Dominus item, vel pater actione de peculio conventus,omne deducit. quod. sibi dobetur antequam reliquis creditoribus

9쪽

satisfiat; sed in actione tributoria, velut extraneus creditor,stro rata saltem in distributione concurrit, quia eo ipso, dum passus est, servum. vel filium in merce peculiari negotiari, privit gio suo renuncias te censetur, v. l. l. '.'S.Σ.

Haec uuoad usum theoreticum propter confusionem communiter receptam moneri

debuerunt. Quaeritur autem , quid de via practico dicendum sit i Hic diversae assertiones separandae. Quidam ex DD. statuunt, quod actioni tributoriae propterea hodie non sit locus, quia filii, negotiationem exercentes, eo ipi pro tacite emancipatiis habentur, vid. schultet. 'nop insit. tu. quod eum eo Sc. lit. C. Beyer. Pssess. h. t. Halin ad mesienbec. h. t insin. quam sequitur Lauterbach. h. t. insis. Uerum haec opinio non placet. Tacita enim emancipatio non nisi ex separata demum cseconomia colligitur, Brunnem. ad i. de adopi Mav.Mevius ad iusLubec. I. I. t r.3 num 2 . Cons omnino Illustr. Stryk. ad Laurerb. h. t. ver,. habeantur. Sed talis separata oecono mia in filiolam. peculium administrante non deprehenditur. . ν'. ιQuod addit Dn. Beyer loe. cit. quod hodie exorto creditorum concurse non starer bonis

obrialis dividendis praesisse uaeexδε quod

pEr consequens ex hoc etiam capite actio tribu toria cesset; in eo iterum fallitur. Non enim

de .o est quaestio, quid pater post concursum

coram

10쪽

DE ACTIONE TRlBVTOMA.

oxam jodice motum fecerit; sed de distribu .ione , quam suscepit, antequam causa adjudi-'zem aevoΙveretur. Nec enim & hodie credi-hoces statim judicem adeunt, sed prius tentare so1erit, arinon extrajudicialiter suum a debitora consequi possint. interim, quod rarior ho- , die sit actio tributoria, quam olim quidem, facile largior, cum rariora sint filior fam. p culta , servos autem non habeamus. Disputant hic quoque, annon beneficium.

quasi siparationis ex hoc titulo deduci possit tQuodsi enim servus apud Romanos plures eXercebat negotiationes , vel ejusdem negotiationis plures habebat tabernas , tunc quilibet . ι .creditor intuitu ejus negotiationis, vel tabernae, cujus intuitu specialiter conixaxerat, reli- , quis praeferebatur. Exinde D D. colligunt: si hodie mercator aliquis plures habuit negotiationes, aut tabernas, de alter hujus tabernae in-- tu tu speciatim contraxit, quod tunc quoad bona in illa taberna reperta reliquis praeferen-

dus sit. Hic quidem quo d tbeoriam placet

opinio eorum, qui dicunt, a negotiatione ser vi ad hheri hominis negotiationem non pro cedere consequentiam. Cum enim lςrvi pro trullis habiti, merci magis, quam personae creditum videbatur, & inde oriebatur separatio. At liberorum hominum 'rsona obligatur, aesque alienum, quod contrahunt, totum ipserum patrimoniam imminuit, non certi lo

SEARCH

MENU NAVIGATION