De resectione articulorum extremitatis superiore ...

3쪽

CHIRURGICA

DIE XVIII. M. FEBRUARII A. MDCCCLI.

H. L. Q. S.

7쪽

Academia medica regio - Belgica in annum 1850 hanc quaestionem, constituto praemio, palam prop0Suit: η Nach dem gegenWartigeri Staiadpuncte der Hell-kunst sind die Mittet gur Κenninila gu bringen, uni den Amputationen undRosectionen der Knochen ausZuweichen. Noli opinari, me praemium illud ambire Voluisse; ex quo enim prim0S resectionis OSSium eVentus saluberrimos vidi, Summo amore studioque hanc chirurgiae operatiVae partem amplexus diuque meditatus Sum, num seri unquam p0SSit, ut inVeniatur adminiculum, quod laetiores polliceatur eVentus, quam, Servatis partibus mollibus Sanis, ossium aegrotantium ope cultri aut serrae resectio. quodsi id agitur, ut corporis membrum SerVetur, nullum periculum tam audaX, nullum chirurgorum negotium tam arduum eSt, qu0d experiri non liceat, ut scopo illi quam exactissime satisfiat. An humanum ingenium, quod recentissimo aeVo egregia chirurgiae incrementa attulit, illum perfecti0niS gradum unquam sit assecuturum, quem antea innui, in SuspenSO est. Alii, illud futurum esse, fortasse persuasum habebunt, alii contra, iique haud pauci, agendi rationem inter et post resectiones quidem VariaS emendationes admissuram, nunquam Vero tempus Venturum eSSe judicabunt, quo resectionibus omnino carere possimus. quod equidem, tiro in re medica, horum numero me accen Sendum profitear, graVius Vituperare noli, Saepius enim opportunitatem nactus sum, resectionis eVentus observandi, qui vix alia qua-Vis ratione laetiores impetrari p0tuerint. Unum hic apponere sussciat eXemplum: militum Succenturio, cujus caput ossis humeri in Holsatia glande sci0setaria comminutum et a B. Langen beck resectum fuerat, peracta Sanali 0ne

8쪽

non S0lum unumquemque motum laeso brachio administrare, sed etiam inpiosis mTlifartibus satisfacere potuit. quae quum ita Sint, Vix desiderium nobis sese obtrudet, adminiculum inVeniendi, quo praeStantissima haec agendi ratio Supervacua reddatur. quale tandem ejusmodi adminiculum Dret Vel ad numerum medicamentorum interne aut eXterne adhibendorum, Vel ad chirurgiam operativam pertineret. Morbi resectionem generatim indicantes Vel ossium assectiones

organicae, Vel eorum laesiones mechanicae Sunt. quod organicos 0ssium morbos attinet, seXcenta experientiae testimonia confirmant, Sanationem eorum per

medicamenta Vel non contingere, id qu0d plerisque in casibus accidit, vel diuturnitate tantas Virium impensas requirere, ut longe praeferenda Sit resectio, dumm0dO membrum servare generatim liceat. Mechanicae ossium laesiones, quae resectionem indicant, e gr. comminuti 0 per VulnuS Sclopetarium, Vix unquam operatiVum auxilium Vitari patiuntur, qui enim id agunt, ut expulsio ossis comminuti, qu0d pDStea em0ritur et corpuS alienum Sistit, naturae committatur, aegrotantis Vires consumtioni temere tradunt. Proinde in omnibus casibus tantum de operativo adminiculo ageretur, in quibus interesset, ut ossium resectionem effugiamus, incommoda simul prohibentes, quae adhibita etiam resecti0ne vitantur. 9uae inter adminicula operativa primum amputationes repudiandae erunt, si resectio unquam seri p0test. ResectioneS OsSium eXtremitatum, tam intra quam extra articulos, Vitari patiuntur mutilationem, quae priori tempore solum exhibuit refugium et jam per se tetra cum aegrotis tum curantibus, Dedior redditur jacturis, quae nullo mechaniSino compensari possunt. Cujuscunque chirurgi, et Scientiae et humanitatis amantis, interesse debet, ut intermedium se prosteatur inter morbum destructiVum et naturae Vim medicatricem. Ubicunque ergo malum nondum limitem constituit inter corpus partemque SerVandam, ubicunque illud amputati0nem nondum, ut ita dicam, perfecit, chirurgi est, non amputare, sed aliam ingredi Viam, qua malum eVertatur, Ut naturae ViS medicatrix partem, quae amissa jam Videtur, SerVare Valeat. Talem Viam plerisque in casibus, quibus de sanandis ossium morbis organicis et mechanicis agitur, partium ossis aegrotantium resectio exhibet. Ad rem0Vendam assulam vel glandem selopetariam ossibus inhaerentem, quae suppurationis focum constituunt, nemo aliud adhibebit auxilium, quam extracti0nem et, Si opuS est, Vulneris dilatationem, quidni igitur Ossium aegrotantium, quae regenerationis Spem suppeditant, resectionem defendas Ρroinde

9쪽

ossium resectionibus occurratur, Sed qua ratione ad eam evehantur persectionem, ut amputati0nes plane omittere et exarticulationes effugere liceat.

Resectionis articulorum geneSin et evolutionem singulorum chirurgorum operae debemus, qui frequentiorem amputati0num administrati0nem restringere studuerunt. quae operatio, iis in casibus, quibus capitum articularium non partium mollium ambientium laesio membri inhabilitatem efficit, n0n totum artum,

sed partem tantum aegrotantem ejus auferens, recentiore demum et recentissimo tempore culta est. Ρri 0res enim chirurgi partim accurati0re, qua opus eSt, scientia anatomica et operatiVa carebant, partim artuum conserVationem minus curabant, in eo acquiescentes, ut aegrotorum Vitam amputatione tuerentur. Secundo demum saeculi superioris dimidio, quum, amplificata rerum medicarum et chirurgicarum Scientia, in eo opera collari coepisset, ut non Vita nuda sed quam integerrima SuStentaretur, quumque amputationum creberrime adminiStratarum indicationes restringerentur, reSectio articulorum in usum Vocata eSt.

Ante secundum saeculi superioris dimidium hanc operationem esse adhibitam, argumentis probari nequit; experientia autem, quae partes articulorum cariosas Vel necroticas, nec n0n assulas, Vulneribus sci0petariis aut complicatis fracturis vel luxationibus articulorum inductas, incolumi membro auferri posse docet, jam Satis Vetusta est, n0Straeque operationi gravissimae anSam praebuit, cujus quidem dignitas pro d0lor nuperiore demum aevo probe intelligi coepit. Controversiae de curandis fracturis complicatis Vulnere sci0petario inductis, tam ossium longorum generatim quam articulorum Speciatim, momentum princepS, abs quo ordiamur, SiStunt. Dum enim medicorum militarium longe plurimi talibus in exemplis amputationem exercuerunt, cujus eventus minime pr0Speriaestimandi fuerunt, id quod ingens numerus in nos0c0miis mortuorum teStatur,

pauci chirurgi Boucher et alii in vulneris dilatationem corporisque alieni aut

3SSulae extractionem commendarunt prospereque administrarunt. Eodem fere

temp0re chirurgis anglicis, dein gallicis, oblatis luxationibus complicatis, ad Vitandam amputationem snium articularium resectio introducebatur. Simile Studium artus conservandi in curandis ossium morbis organicis nonnulli adhibuerunt, quod casus a Thomas 1740ὶ relatus argumentatur, utpote qui apud puellam quadriennem, spontaneo epiphyseos humeri secessu lab0rantem, pri-

10쪽

mum partem pollicem unum cum dimidio l0ngam diaphyseos nudatae alteroque

die epiphysin auferret. Vulnus celeriter Sanabatur et o S Sis regeneratio ita, ut artus ad usum integrum restitueretur, eVeniSSe dicitur. Boucher, qui licet amputationem prorsus damnandam non cenSuerit, tamen eam apud su0s nimis frequentem vituperaVit anno 1753 multaque exempla hominum ad amputationem quasi damnatorum, attamen aliis auxiliiS Sanatorum, collegit. Praeter alia exstirpationem pr0posuit, sed ossis reliqui Sejunctionem naturae committendam judicavit. Inter exempla prolata unum est SuperioriS partis humeri, sci0peto suffractae. Statim per Vulneris aperturam quatuor fragmenta ossea Sunt eX- tracta. Nonnulli chirurgi totius membri eXciSi0nem pr0p0Suerunt, sed aeger repugnavit, utique suae inser tenS Saluti, cum admodum metuendum esset, ne successa careret operatio. Die Septimo post Vulnus illatum iterum n0nnulla fragmenta OSSea prodierunt et intra quatuor mensium Spatium sedecim alia fragmenta e Vulnere Sunt eXtracta, quorum duo a claVicula secesserant. Nono mense aeger in pristinam sanitatem erat restitutus, m0bilitate articuli servata, dissiculter tamen brachium att0llebatur. Postea, scilicet anno 1769, Whi te extirpationem capitis ossis humeri revera Suscepit et primus omnium, quod equidem n0Vi, eam instituit optimo successu. Memoratu dignum hoc est exemplum. Juvenis Sedecim annorum, constitutioniS Scrophulosae, magno sinistri humeri corripiebatur ulcere, ad ipsam OSSis Substantiam penetrante. Visu atque tactu facile patebat, OSSis humeri caput emortuum esse. Corruptae partis eXstirpationem instituendam cela Suit hi te eamque sequenti modo peregit. Ab acromio usque ad mediam partem humeri integumenta et muscul0s sectione longitudinali divisit, quo facto caput humeri facile ex articulo

movit, cum ligamentum capsulare esset destructum. Serra tunc os humeri resecuit, musculis charta firmiori tectis et retentis, ne laederentur. Nec operationem concomitabatur haemorrhagia, nec ullum aliud pravum Sympionia. Intra sex hebd0mades membrum tantam acquisiVerat firmitatem, ut aeger magnam Vim eo eXercere posset. ΡOStea frustum ossis humeri exsoliatum, vel Separatum, e Vulnere adhuc aperto pr0Venit, qu0d tamen alicujus momenti damnum non attulit. Brevi post membrum omnino debitam mobilitatem recupermerat et robur priStinum. Mirum certe Videtur, membrum post Operationem vix redditum esse brevius et plane omnes motus aeque ac antea eXSerere potuiSse. Tactu atque ViSu revera apparebat, caput, collum et partem corporiSOSSis humeri regenerata eSsq, qu0d certe eo magis mirandum eSt, quia frustum