장음표시 사용
131쪽
poetae. Magna fuit hominis huius cir christiaηli
imitanda moderatio qui eum ipsi Deumsaepe offendant grauiter, tar eius tamen animaduersionem hon sentiant, par eir, a t exemplo conditoris sui, non statim de Ῥmdicta cogitent ed vincunt in bono malum, ut Paulus docet. Θοdsire θοndendum fuerit , ne quid perturbato animo dieatur e fat, ut ne ira irasci Ῥideamur.
De Excusatoria heu Pur gatoria.
Παῖρ - Xcusatio qtia vel nos, vel alios τουτιο u 1 tarditate, raritate, longitudine, ac Απολο- breuitate litterarum excusamus, delγητι η. omnibus ijs rebus, de quibus aliqui vel alio sue accusant, vel de nobis conqueruntur, accusare, conqueriue pos- βε , simplicem, breuem&dilucidani tib.,6 2L eXpositionem habere debet, cum alte. 24.ιib. 6. nuatibne suspicionis tib= ,' genere, si poterimus, crimen r. libr. . a nobis remouebimus, sin minus, aste
132쪽
renda est Disti ratio, culpa* reficienda o Bra vel in fortunam, vel imprudentiam, II 'l'
vel necessitatem, excusando paUper-M. i tatem orationis, ignorantiam angustias temporis, occupationes, morbos, i l pericula, ec huiusmodi res, quibus adses, A. aliquid, aut pro amicis, aut pro nobis tib . ,. etiam ipsis faciendum,non faciendum i 3. 3. zy.ue adducsti fuimus. P: a11. Ingenui tamen hominis est, pro Ioco oc tempore, rem non modo fateri, sed petere etiam ut sibi ignoscatur: oc gui. ipolliceri, se negligentiam illam, iacturam temporis, non praestita beneficia, egi ei ec reliqua id genus, assidua diligentia, 6. . multo labore, cura. studio, ec amore,
vel cum Ioenore compeniaturum. Plin. 3s.
Perquam festiua tamen, oc venusta ' habetur excusatio, cum eodem crimi- '''ne amicum condemnandum esse dicimus, quo nOS Uel condemnat, vel condemnare posset. Huc pertinet quod e. s. I rrhuius generis videtur esse proprium et 'cum vel non accusati excusamus nos, xationesin in medium afferimus, cur
133쪽
t,3 eo Myostes 'Iaut aliqvid fecerimus,dixerimusve,aut amicum hortati ad aliquid fuerimus, ut puta cum semel at* iterum, vel saepius aliquem eidem commendaS,viderisi illius liberalitati, cui scribis, dissidere: tum enim caussas,quam obrem id i. facias, explicabis.
cap VT XXXII. ζι D excusationem responsio adeo
'i,M ... o modesta erit, ut rem non aliter me accepisse dicam,quam ipse vel fec ii ii. rit, vel dixerit. Ideo si quis se excusat, , cur vel sepe eodem exemplo, vel rarius scribat, S huiusmodi, accipiam excuiationem qua usus est, ex ea parte, quae fi liis 'ad scribentis honorem spectat. Nam nostra amicitia nullas recipere debeat suspiciones, nec amicus peccare Praetermittendo officio potest, nec nos
134쪽
animum illius aliter atm est, Interpre- . ' itari. Quocirca tollendae penitus sunt ex mutua nostra beneuolentia omnes suspiciones.
Verum cum modestiae caussa dico aetaret, vel pauperem se esseorationis, vel indoctum, vel aliquid simile, id
quam concedere, nostrae etiam est m cie. ep. 4.
destiae, vel potius humanitatis. Dicam aliquando iustam, ec Idonea as.cise excusationem: id tamen ne saepius -- faciat rogabo, rationes j subqciam: dic
demum assiduitate potius litterarum, aut aliqua alia re explendum esse ossi- 'cium , quam excusatione ostendam. Quod si excusatio minus probabἰ- iis videretur, inueniendae sunt rati nes, quibus modeste ostendamus, non esse accipiendam e admonebimus , Ut maiorem in posterum,aut utilitatis,aut honoris sui, aut commodi aliorum rationem habeat. Haec tame omnia ita scribenda sunt, .ut ad virtutes potius bonos mores ibie inflammetur, quam ad Ullam prou I a cetur
135쪽
cetur iram :de eo consideranda est hominis natura,ct illi quando sic indulgendum c etiamsi minus idoneavideatur caussa ut nocere tibi minime pos-
CAPUT XXXIII. immerito praetermissa L aest a quibusdam, cum eiuS Usus
non minus quam ceterarum, frequens videatur. Ergo in ii cepistola peccatum , seu culpam nostram aliorumve, quoru nomine scribimus, plane ape te confiteri solemus, hoc primum. Tum orare, Ut nobis, vel illis venia tribuatur. Quam ut facilius impetre- ibmmo, mus, rem siue crimen extenuabimus dis peςς iu his modis oc rationibus. Quod per im
prudentiam, quod per aetatis imbecilrlitatem, quod nunc primum, ante hac nunquam in illud vitium inciderimus. Addemus, nos, seu illum pro quo scribimus,
136쪽
bimus, in magno moerore versari, prae pudore domo pedem non efferr timeo re omni a,ic non mediocrem ob admis sim culpam dolorem praeseserre,ut mi, sericordia dignus videri possit. Ad lis eius quem placare voluerimus lenitatem clementiamin laudabimus , oc ex antecedente probitate hominis qui peccauit,spem bonam illi faciemus , ut ipsum supplicantem venia impertiuisse non poeniteat. Inveni huius generis exemplum apud Plinium, quod, re quia breue,oc quia suaue est, non grauabor adducere ad verbum. C. Plinius binianosio T Ibertus tuus, cui succensere te dixe 'seras, venit ad me, aduolutus hus meis tanqua tuis haesit, fleuit multum, multum rogauit, multum etiam
tacuit: in summa, fecit mihi fidem poenitentiae. vere M edo emendatum,quia
deliquisse se sentit. Irasceris scio,& ira
137쪽
Praecipua mansuetudinis laus, cum irae γνάμου. caussa iustissima est. Amasti hominem,Sc spero amabis. interim sufficit ut exorari te sinas. Licebit rursus irasci , si meruerit: quod exoratus excusatius ita. : -.z -Remitte aliquid adolescentiae ip-Mn sitis, remitte lacrymis, remitte indulge
tiae tuae: ne torseris illum, ne torseris etiam te. torqueris enim cum tam lenis. irasceris.Vereor ne Uidear non rogare,
sed cogere,si precibus eius meas iunXeΦro. Iungam tamen, tanto pleniushes fusius,quanto ipsum acrius, seuerius corripui, districte minatus, nunquam me postea rogaturum. Hoc illi, quem terreri oportebat: tibi non idem. nam sortasse iterum rogabo, iterum imp trabo: sit modo tale. ut rogare me, ut ' . praestare te deceat.
138쪽
LAudare initio poterimus consessu
onem culpae, qua nos maxime im- .pelli dicemus ad ignoscendum, siquidem ignoscere pulchrum iam miscaro, poenae genus, vidisse precantem, ut ait Clatidianus. Cupere nos, quantum in nobis est, nemini prorsus irasci, ineminem punire,sed aliorum delusiis amansuereidine nostra ad iustissimam iram aliquando traduci, immo potius trahi. Nihilominus semper apud nos oplus valuisse illam ad ignoscendum, quam istam ad puniendum, nec nos tam aliorum iniurijs laedi, quam sum missione placari. Pollicebimur si ita se in posterum gesserit, utpromiserit,nos illum multo chariorem habituros, Deanim alia huiusmodi non insuauia paulum cogitanti, oc epistolam deprecato-xiam inspicienti, in mentem venient.
139쪽
Ποακτι- ο est Iocosum genus, in κακΣκωα sedem esse aiunt risuueo enim Utimur, cum de rebus iocosis lo- Sedacre ad iocos adhibendure lib. m. ad cit a viaicium: nam non cum omnibus
..ii .r ςst,sed inspicienda est perso,
P fui ι.9. Pro persons qualitate iocandum, PlisILD oc non iocandum esse censeo:cum sint, V. m. ,. qui Ocum nec dicere soleant, nec ferre
libr. . Ge. scoenum iocandi genus est reiiciendu, 32.33. . amplectendum elegans, Urbanum, in Hiis. is. geniosum, facetum. Iocose aliquem a libr. t. carpere, de eo conqueri, quandam
affert gratiam : nam iocando possum aεliorum dicta, sententias, oc tacta con
Sed cum iocus naturae sit munus,m, eo* ob acumen S leporem, quibus res hiis ioci commendantur, ct admiratio, ec delectatio inesse soleat, illud maxi- mecauendum est . ne dum nos ridicula dicere volumus, in ridiculo
140쪽
De ser 'eetis episeolis mirum in modum delactatus est M. Tullim: tantumώεθα πελὼμ
indulpi, ut vis vllam lorandi oecolanen priri. remittere potuerit , sed quemadmodum in eongressu cir eoram facetus erat,ita etiam m litterisi quibus absens eum amicis loquebatur. Nee ero hoc iocandistudium obscure tulisseribit enim ad Papirium epist. s. lib. s. Ego autem existimes lieet quod lubet) mirime rapior Laeetiis.
Item ad Volumnium epist. a. lib. . Arbanita-riapossessionem, amabo quibusvis interdictis de fendamus. uuam autem prompto ad iocandum fuerit ingenio, in quam inpromptu totas habuerit, at ut ab illis temperatres bi non potuerit, quam denis natura φιλογέ οιος fuerit in ea ad Papirium Paetum epiaseola, quae illa roxime sequitur, declarat. E fugere autem si velim nonnullorum acute aut facete dictorum ossensionem, fama ingen3 mihiesi abjeienda: quod ossem, non recusarem. Porro Cicero hae cautione Ῥtitur in suarum epi- solarum ioeis, Ni non velit nisi tempestiue iocari. Sed quid ago ' inquit ad Dolabellam ep. lo. IV s. quum mihi sit incertum, tranquillone H. avimo , av, Nis bello, in aliqua maiuscula eura r- vego