Vindiciae Plinianae

발행: 1866년

분량: 468페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

11쪽

tempora nocturna SSe id clarius etiam additamento Suo indicavit librarius. In sine sensus eraeum Sequi malim, qui veterem Scripturam ne auid es tris putetis restituit.

LIBERI.

35. 6 Ex auctoribus Cassio Severo Longulano Fabio Vestali qui do pictura scripsit. EXternis: Pasitele, Apelle etc.

Longulanum a Cassi Severo diversum esse vidit Bergkius apud Ritschelium arci g. Plaut. p. 40. Λ Fabio autem Vestali ea quae proxime Sequuntur vocabula alienaeSSe manifestum est. Nam quum etiam in indice librorum VII. XXXIV XXXVI. commemoretur, apparet eum maiuSquoddam pus composuisse, quo de vita fere populi Romani et urbis monumentis in universum disputaverit. Accedit scripturae in codicibus discrepantia, quorum B et a haec verba One Extemis collocunt. Fuerant igitur antiquitus in margine adscripta, unde OSte Ioco inopportuno inserta sunt Quid multa Scribendum est: Fabio Vestiali Externis Pasitele, pelle qui de pictura

scripsit os XXXV. 79).

LIBER II.

19 - 7, 5. Agere curam rerum humanarum illud quidquid ost Summum, anne tam tristi atque multiplici ministeri non pollui credamus dubitemus no Vix prope est iudicare, utrum magis conducat generi

12쪽

S Liber L humano, quando aliis nullus Si deorum respectus, aliis pudendus. Sic locum dissici Iona scripsit illigitis, ita tamen ut

corruptum iudicaret et verbum dubitemuSue On V. Sum mum collocaret. Verumtamen in rOXim enuntiato non

qui dubitant iis qui credunt Opponuntur, Sed credente incredulis. Nam iii hoc dicit Plinius Utrum credendum nobis St, curari res humanas a dii nn non curari ansertasse certi quidquam de ea re inVelitri OSSe desperabimus atque quae est ipsius scriptoris Sententia in dubitatione consistemus Dissicile est iudicatu, utrum utilius Si Credere an non credere, nam increduli nullum deorum reSpectum habent, qui tamen d Vitne usum est neceSSarius cs. g. 26), qui vero credunt ad foedam superstitionem et mendacia delabuntur. alem Sensum ut verbis reddamus, ante omnia plurimorum optimorumque codicum lectio dubitemus υ restituatur oportet, deinde cum Iano l. l. p. 464. OS credamus interpungatur. ProXim verbari et prope illigitis moleste coniunXit, Ianus iudDare pro ut iudicemus dictum esse statuit. Facilius prope in pro Pere mutabitur quum hae Voce Saepius confundantur, es Draken b. ad Liv. XXIX. 3I. 4.

Fortuna Sola invocatur ac nominatur, Una CCu- Satur, una agitur ca , una cogitatur, Soli laudatur, sola arguitur et cum conviciis colitur rel.

TAlem e codicibus quorum accuratiorem notitiam Silligi debemus, unus d locum exhibuit, sed mani Si interpolatum, quum qua re agitur, cadem intolerabilitautologia accusari dicatur. E reliquis libris r is est M. Date campii, deterioribus, ut videtur, annumeranduS),

13쪽

Omnia quae OS V accusatur usque ad cum conυiciis leguntur omittit, ceteri Sic habent: n uua 1 9uitur ea una cogitur, sola Sola laudatur, sola artauitur b rea uua imguitur uua cogitur cogitatur g), sola sola laudatur, rea una arguitur Τ Verba una cogitatur omittit. Inde patet . agitur nil esse nisi illographiam vocis cogitur, deinde . arguitur male bis Scribi. Itaque quaedam vocabula eiicienda sunt, et licet, quaenam OtiSSimum pro spuriis habenda Sint decernere non udeam, ita tamen Optime procedere rationum nrbitror:

Possint etiam verba una accusatur pro gloSSemate haberi et rea una agitur SerVRri.

Certum est omnium autem errantium siderum meatus, inter quae Solis et lunae, Contrarium mundo

agere cursum id est laevum , illo semper in dextra praecipiti.

Quum mundi motu deXtrorsum seratur, Sidera autem errantia in contrariam partem OVeantur, Sponte pparet

horum Cursum laevum esse Verba igitur id est laeυum ut putidum interpretis additamentum sine dubio elicienda Sunt. Ne autem iusto audacius interpolatoris manum indagare videar, intianum nomino, qui recte .l 20 verba ab ortu solstitiali, β. 133. aut nise iacente delevit, et ipsum Silligium qui β 20S. verba scrobes mortificum Spiritum exhalantes vano conamine Iano Nunt Monac. 852. DO. 70. defenSa X pungenda esse perspeXit, anum denique qui β. 90. V. de damnavit. Ceterum paulo supra immerito Scripturam vulgatam deseruit illigius, aSSensum nactuS

14쪽

10 Liber M.

Iani I. l. p. 462. Nam quum vulgo Si legerentur verba linii in optimis codicibus R et, quod e intiani silentio colligo, etiam ina:

Oblitiuitatem eius mundi intellexisse . . . Anaximander Milesius traditur ..., si una deinde in eo CleostratuS...,

Sphaeram ipsam ante multo Atlas, Silligitis ex ab otaliis libris dedit ipso mandante mundo Atlas enim cum mundum humeris suis ferret, P Sum mundii in Sphaeram Atlanti mandavisse l. e. credidisse. Sed oblitus est V. D. , ita tamen vi futurun fuisse, ut Sphaeram intelligeret Λtlas, quum mundum portaret Atlas enim non hic tantum sed etiam VII. 203, ut apud Diodorum III 60 primus astrologiae inventor suisse perhibetur Usitatissima autem ditio graphia, qua paulo infra g. 33. in nonnullis codicibus pro inferiorem invenitur tu terris inferiorem, factum St, ut pro Sphaeramante una Syllaba re duplicata in iis libris,

quos illigitis Secutus est, Scriberetur Phaeramaudaute, Voce mundo e proXim enuntiat repetita. Et iam s. 41. Scripturam vulgatam multiformi ambrasse codd. d et partim otiani R comprobatam Silligi iis temere cum duro asyndeto multiformis ambigua commutavit, et g. 43. cum Optimis libris scribendum est Endymion ob id minore eius captiω

oci ly traditur. Etiam . 5S. malo illigi iis deteriorum

librorum lectionem vulgatae praetulit, cuni diu inseruit quod e praecedenti voce interdiu sacile suppletur. Contra g. 55. meliorii in sane librorum lectionem mortulis genitos SecutuS St, quum Vulgata mortalis genitus ad sententiam necessaria Simili locutione III. I. commendetur. g. 115, 117, 155,IGN. 209, 23 et 234 vulgatam lectionem recte defendit Ianus utit. Monae. IS52. o. 70 Sqq. Idem 3. 52. interpunctionem correxit, ita ut Verbis Exusturus Sqq. interrogationi respondeatur Male nutem et Silligius et Ianus . 49. lacesSunt in omnibus codicibus praeterm ita scriptam

15쪽

Liber G. IIut vulgo legitur. Quae enim . 50 narrantur, iis oculorum argumentis et animi coniectura quid effectum sit exponitur deinde . 51. ex utroque i. e. lunae Solisque desectibus vastitas Solis aperitur. Verum vulgatae Scripturae patrOcinium futurus editor fortasse Suscipiet: O dum quae libris Mss a Silligio collatis emendari OSSint, pertractamus, obiter tantum de iis locis disputabimus, qui iam ab Harduino correcti videntur.37 - , 6. 10 quam naturam eius solis Pythagoras Samius primus deprehendit olympiade circiter XL IL, qui fuit urbis Romae annus XLII.

Priorem numerum XLII et multo magis qui in aliis codd. ss. legitur XXXI corruptum eSS Broterius in . tellexit idemque rectissime emenda it LXII. Nam ut Pythagoram taceam a Diogene Laerti VIII. 45. l. LX, a Clemente Alexandrino Strom. Ι. 65. l. LXII. quo tempore in Italiam venisse traditur a Cic. de rep. ΙΙ. 15 ab Eustibi in chronico I. LXV. assignari ipse linius infra g. I. Pherecydis auditorem fuisse refert qui VII. 250 Cyri aetate i. e. ante Ol. LV. ViXisse traditur. Itaque nihili sunt quae ab I arduino aliisque tentantur. Quod Vero iterum nutam erum Broterius in CCXXI mutavit, secit id temporum rationi quam criticae arti convenientius Quum enim libri

tum ambigi OSSe On Sentaneum est, utrum e ultimae

scripturae vestigiis CXL an CXLI scribendum videatur. Uterque autem numeru prout de aestiva hibernave anni Olympici parte cogitaveris Olympiadi XLII. egregie re- Spondet. Ianus enim dum in diurn antiq. IS34. p. 491. annus XLVI. legendum proponit in proclivem errorem in

16쪽

12 Liber I.

cillit ut olympiadem XLII. Xactam Omputaret, quum in. cipiente ea anni CLXIV efficiantur. Iam vero quin anno ab urbe condita CXLII. olympia XLII. indicatur, linius autem Don potest non Scrip SiSS LXII, apparet vitium nrchetypo codice nntiquiu illum grammaticum sesela lisse cuius perversam induStriam etiam libi deprehendi

muK. Plinius enim quum eiu sere auctori nora uti Solent, quo quae narrat, accepit, ita ut XI IS6. dum alio quid in haruspicum arte t. XXVI. novatum tradit Grae Cum Scriptorem Secutu eSSe utandu Sit, raro Grae corum tempora cum Romani comparat. Quae quum interdum supplerent librarii atque in aliis quoque narrationibus sive consulum nomina Sive nianum Urbis adderent, acta Si magna numerorum nominumque Perturbatio. Ita

11 g. 90 α 25, 22.

vulgo magnati coniectura varr. obSS. IV. S. legitur:

Somo adhuc iuba ostigios mutata in hastam est

olympi ad CV ΙΙΙ. urbis anno CCCV ΙΙΙ.

quum in omnibus libris reperiatur CCCXCVIII. Atquo ita sane nancisci inur a. l. CVIII 3. At Vero priorem Du-nistrum iam im tantum inveniri annotavit illigitis, quumn C legat, n autem liber neque spectabilis et Colobertinus pud in id uinum, quem b esse coniicio, duoque niti praeterea Clu et Cla e margine editionis Basileensis n. I 34S. b eodem nudati CVIIII. tqui iam ab illi nni in adversum est, tinc ipsa olympiade Nicomacho archonte Ol. IX. 4. Athenis cometen conspe tum suiSSO,

cs. ΛriStot Meteor. I. 7, atque nihil veri Similius esse quam de eo dein Pliniuin loqui, uuin praesertim et te in dierum Spatium brevissi iniim fuisse stati in addi deiit quo Cerneretitur cometae, ariStoteles nutem Stellam Atheni per Pau-

17쪽

Liber L 13

cos dies visam Sse narraVerit. Itaque Meursius et qui eum secutus est Idelerus adoriStot l. l. alterum numerum apud Plinium in CCCCXII mutandum arbitrantur. Nam lico CCCXIII os inepte scripsisse tradat illigitis, volue runt haud dubie CCCCXlII scribere, ita ut hic quoque dconiecturam confugiendum SS Videatur. Ne hoc quidem placet. Quum enim R scripturnin VIII in C mutavorit, liquid saltem in archetypo libro repperiSse putandus est librarius quod a priore cod. R lectione abhorreret. Sei licet ubi diviseris num oro CVIIII in V. IIII, intelliges interpolatorem non olympiadem centeSimum nonam Seu octavam), Sed olympiadis centesimae quintae annum quartum seu tertium nominari putasse eique comput recte facto annum urbis CCCXCVIII. ppinXisse Correspondet ni in annus Ol. V. . anno a u. CCCCXCVIII. hnidia certo PRrte. O autem Spuriis verbis deletis olympiade CVIII I

Sol oindo modio sertur inter duas partes sexuoso draconum meatu inaequalis Martis stella quatuor medias, Iovis mediam et Super eam duas, Saturni duabus ut Sol.

Vix ferenda esset casuum permutatio, etinins Omnes eo dices in ea consentirent. Nunc vero, quum It mediis, R duabus legant, Sine dubio reponendum Si quatuor mediis, ovis media . . . duabu S.

85, 23, 21. 13 Stadium contum viginti quinquo nostros issicit passus hoc est pedes sexcentos' viginti quinque .

Recte quidem stadii et passuum mensura ad pedes

18쪽

ia Liber II.

redigitur, cf. VitruV. I. 6 Colum. V. I, CenSorin. c. 13, sed ut Plinius rem Romani notissimam adiiceret nulla onusnsuit Scilicet ille ubique in intervallis metiendis stadia nil paSSuS, nuSquam Vero ad Pede resert, s. g. 247, XII 53. Quapropter ultima Verba eiicienda osse persuasum habeo. Fuerant illa in archetypo VerSui SuperScripta.

Stollao et antemnis navigantium aliisque naVium partibus ceu Ocali quodam sones insistunt

ut volucres Sedem e sede quaerentes Displicet comparati qua Stellae quasi cantu antemnis insidero dicuntur. . Collatis igitur Senecae locis at Qu. I. 1. et V I legere malim

cum caeli quodam sono

Hinc nubila et tonitrua et alia fulmina, hinc. . . plurima mortalium mala rel. Quid sibi velit illud ulla, quum de fulminibus nunc

primum sermo Sit, non intelligo. Neque Dalocampi sivo Pintiani, quem illigius nominat, coniectura illa satisfacit. Scribendum est letalia nam de malis loquitur Plinius otcopula post nubitu, quae Vulgo deeSt, cum omnibus scrocodicibus deleta legendum: nubilis, tonitrua, uetalia fulmina. hinc grandines,

pruinae rei.

16 117 - 46, 45. Quo magis miror, orbe discordi ct in regna hoc os in membra diviso, tot viris curae fuisse

tam ardua inventu rel.

19쪽

Liber M. 15

Olim orbem in multa regna divisum plurimo viros doctrina et ingenio claro tulisse miratur Plinius, quum nunc uno terrarum domino Studia relicta iaceant. Expel lendum est igitur moleStum glossema hoc est in membra, quo aliquis divisionem orbis illustrare studuit.

- et immensa multitudo aperto quodcunque Stinari hospitalique littorum omnium 3ppulsu R-vigat

quocunque a dr, quaecunque a cunque est, in drasura. Itaque Scribendum videtur: aperto quocunque marig. I 2I. vulgo secte editur item. Nam circius ab occidente Spirat, caecias ab Oriente.

Favonium quidam a. d. VIII Kalendas Marii cholidonian vocant ab hirundinis visu, nonnulli ero ornithian uno et LXX dio post brumam ab adventu avium flantem per dies noVem.

Levi transpositione sanatur locus. Sicut enim avonium ab hirundinis visu chelidonian ita ab avium adventu ornithian vocari narratur. Itaque legendum est: nonnulli ero ornithiau ab adυentu avium uno rel.

129 - 47, 48. 19

Soptem triones impari sere deSinunt numero, quae observatio et in aliis multis rerum naturae 3rtibus valet mares itaque Xistimantur impares numeris Sol rel.

imparis numero vulgo legitur cum cod. a. Meteri ita

20쪽

mianeres It numeriam', unde Ianus uni mir iudicio coniicit muneri ni mimia mulieribu videtur tribui Sse. Poterat tamen vel a Macrobi suo ad Onan. Scip. I. 6. meliora doceri qui loco iam ab Harduino laudat impare tu numerum marem Pt parem seminam vocari tradidit. Scilicet quum non in ventorum tantum statibus sed saepe praeterea imparem numerum vale e ObServasset linius, numerorum in universum distributionem inde actam esse animadvertit. Deleta igitur littera S quae in R. e prOXima voce sol priori adhaeSit Scribendum cst: mares itaque existimantur impares numeri.

20 131, 48 49.

Sin vero depresso sinu artius rotati essregerunt nubem statuo, sine igne I hoc est sine fulmine vorticem saciunt, qui typhon Vocatur hoc est vibratus ecia ephias .

Manifesto glossemate rarior Su Voci. ignis, quae saepius a Lucretio VI. 7 sqq. etiam a Seneca . Qu. V. I 2. et aliis tro ulmine adhibetur explicatur. Item in sitio sententiae a docto interpolatore typhon verbis hoc est,ibratus craephias illuStratur, quum tamen typhon ab ecia ephia mox g. 133. distinguatur Quibus eiectis germana Plinii verba haec evadunt: sine iuue ei licem fuciunt, qui typhou ocatur.

Fit ot calligo bollua similis, nube dira navigantibus. - Vocatur se columna, cum SpiSSditi umorrigensque ipSe o sustinet; X eodem genero os in

longum veluti sistula nubes aquam irahit.

SEARCH

MENU NAVIGATION