Vindiciae Plinianae

발행: 1866년

분량: 468페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

41쪽

Liber ΙΙΙ. 3725 - ibidem. 51 Castulonenses qui Caesari Venales appellantur.

Immo non sunt qui a Caesare emi poSSunt, quae da. tivi casus is esset, Sed quorum ager a CaeSare emptus est. Scribendum Si igitur Caesaris enales, quemadmodum infra g. 134. riumpilini venali cum agro populus appellantur. iocum iam attulit Harduinus.

Universae Hispaniae Vespasianus imperator u- gustus iactatus procellis rei publicae Latium tribuit.

Vix modeste ac decenter imperatorem procellis rei publicae iactatum dicturus fuisset linius ius ipsum Latii variis imperii casibus vel inmispaniam delatum esse Vere et eleganter tradidit. Atque hoc ipsum exhibent ΑΤ d. Itaque haud dubie legendum est iactatum. Eundem codicem A certissimum omnium ducem etiam 3 31 in scriptura antea et Ii ra equi par erat. Quod enim e codd. RΤd recepit illigius uribus, ortum est errore librariorum, qui Sicut grorum cultu, amplitudine opum, ita etiam iuribus NarbonenSem provinciam eminere arbitrabantur. At Supra vel contra plerosque libros Ss scribendum erat Alpiumque saluberrimis iugis expulsa frigidissima Oce et, quae ex ultimis proximi vocabuli litteris V repetita est. Eadem illographia cod. A g. 40. pro tam Xhibet tam iam, quod a Silligio receptum esse valde miror. Scilicet ordine Verborum perturbat cervicem solam Vespasiani imperio festam redditam esse efficitur, lacte, opinor, tristi relicta. Ibidem 3. 41. e codd. x tota e servare malim, deleta cum plerisque libris roXima voce talis, ut ab Urbe et a Campania ad universam regionem procedat ratio g. autem 42. quotam artem ex ea scribi debere arbitror, quo-

42쪽

38 Liber III.

niam VOX e non habet quo reseratur. g. 50. cum RIegendum est Cecina sive Caecina forma nominis e Ciceronis oratione notissim atque truscorum mori qui simplicibus litteris delectabantur, accommodata. Similiter g. 53. Veram Scripturam inia cod. A Xhibet, reliquorum Scriptorum nuctoritate confirmatam, item tredecim pro XVI, quo intervallo Veientem agrum ab Urbe Separari constat. g. 43. Silligius o cod. R recepit in laevo e pectens cacumine, quum tamen nemo de deXtr Italiae cacumine unquam cogitaverit. Lineola addit scribendum est in

Iae υom, sicut g. 52. Foroin Clodii. f. 54. interpunctione deleta, quod iam Uarduinus viderat, Tiberis et fluviis et aquis sontibusque auctu dicitur.

Quidquid ergo terrarum est praeter decem milia

passuum prope ambitu adneXum insulae rei. prope omittunt AR, recte haud dubie Quum enim Circeiorum insulae mensuram Stadia octoginta posuerit Theophrastus, quidquid terrarum inSulae anneXum est, ut cum continenti coniungeretur, ampliu decem milia passuum ambitu Italiae accessit. Quocirca Cribendum est praeter d. m. p. ambitu rel. Quod equitur aliud miraculum recte Hai duinus ab interpolatore additum SSe cenSet g. 59. recte quidem intianus e Strabone . . 233. Clani cor rexit, mihi tamen in codd. scripturam lanico Vocis deperditae vestigium nosse videtur, ita ut linius Clani quondam ScripSisse putandus it.

Saturnia ubi nunc Roma est, Antipolis quod nunc Ianiculum in parte Itomae .

Ex ultimis verbis antipolis quoque Saturniam pars eSSet, quod quum eri nequeat, praestat ea pro librarii

43쪽

Liber ΙΙΙ. 39

additamento habere. Ad initium sensus s. quae de Cecropia monentur VII. I94. - g. 71 vulgatam scripturam Lucani Servandam ESSe proXim Domine Luci evincitur, quod, Si e Graeco Scriptore Sua hausisset linius aeque Leucio dicendum erat.

Insulas Circa Siciliam sitas ita enumerat Plinius, ut cum Ptolemaeo et Stephano FZanti in universum Onspiret. Iam quae a tolemaeo III. 4. II. Phorbantia O-Catur, eadem sortasse est quam hic et apud Stephanum Bu- cinnam nominari legimus, Caene autem Aegadum una fuisse putanda est. Quo magis mirum videtur, quod Aethusa iuxta opadusam ita, quam etiam tolemaeus V. 3. 34. commemorat, cum egus a Lilybaeo vicina permutantur. Ita enim scribunt Plinii codices: Lopadusa, Aethusa quam alii effusam scripserunt Sed linium ipsum tradidisse arbitror Lopadusa, Aethusa, effusa rel. Quam quum librarius pro lectionis varietate accepiSSet, maluit Verbi quam cilci Ata scripserunt indicare. MOX interpungendum fortasse est VII Aeoliae, appellatae eaedem Lyaraeorum. Quae nutem O leguntur Aeoliae, quod eolus Iliacis temporibus ibi regnaυit, quum 3 94. iterum narrentur, hic ab interpolatore ad Scripta SSe puto.

Tertia Strongyle, a Lipara p. ad Xortum Oli Vergens, in qua regna rit eolus, quae a Lipara liquidiorae tantum ianima dissert cuius sum quinam saturi sint venti in triduo praedicere

incolae traduntur etc.

Manifestum primum est numerum ante P. EXcidisSe. Nam aliquanto maiore intervallo hae insulae dirimuntur, X nutibus passuum secundum Cluverium Sicil antiq. p. 4ll.

44쪽

40 Liber III.

De ipso numero non disputo apud Plinium vero eundem restituendum esse censeo quem in Antonini itinerario p. 516. reperimus. numerantur ibi stadia CCC id est paulo mi. nus VII milia passuum. Scribendum est igitur VIII MP., nisi sorte etiam in Itinerario pro CCC legendum cenSeas CCCL. Mirum praeterea videntur, cum Lipara Otiu quam cum Hiera Strongylen insulam comparari, quum ibi quoque 1lamma eruiupere non dixerit Plinius atque possit aliquis sive Cluveri assentiri, qui cum Solin I 2. et Eustath ad Dionys. 46l a ceteris scribit, Sive quod equidem mallem

tib illa, id si ad Hiera Nihil enim facilius fieri potuit coniicere quam ut e Versu Superiore vocabula a Lipara in sequentem male tranSScriberentur, quum praeSertim proXimi

vocabuli primae litterae si scribae oculo allicerent. Sed quum et a Strabone VI p. 276. Strongyle ignes cum Lipara aeque ac hermissa Sive Hiera comparentur, et a Silio Italico XIV. 56. Lipara flammiseris insulis adnumeretur, Odicum Ss auctoritatem equi praeStat 3 99 Scr. Peucetiam.

Brundisio conterminus ediculorum ager novem adolescentes totidem quo virgines ab Illyriis XVI populos genuere. ediculorum oppida Rudiae, Egnatia, Barium, amnes apyx a Daedali filio rege a quo et Iapygia, Pactius, Aufidus isto.

Sic post arduinum Silligitis, nisi quod numerum reis decim e cod. Λ in XV mutavit Inest tamen nescio quid inconcinni atque a fabularum rationibus diversi ferrem si XVIII populi numerarentur. Atqui XII scribunt RΤ d. Iam ero Varro Rer hum. l. Ill in XII populos dividi Sallentino narraVerat, . 205. d. Bip. cf. est. V. Salentini. Vis igitur dubito quin ita Plinius hunc auctorem Secutus

45쪽

Liber III. Iscripserit; miscet enim pro more suo diversas de horum populorum origine narrationes et nomina propria. Deinde in no scribunt cod. Λ: vigia Aritan, Bd apicti Amitan, unde lacili mutatione efficio Iapygia Acra iam, quo Vocabulo Graecos. I 00. Su erat Amnem, qui olim Iapyx a Daedali filio vocabatur, nunc qua vi iam interdum usurpatur, velut l. XXXV. init. Ρactium appellari narrat.

Inpygem nutem innem nusquam commemorari iam a Silligi animadverSum St.

131 - 19, 23. 58

Lacus Eupilis terminatione ViX apta Videtur aut Eu- pilus aut Eupilius scribendum esse, sicut Larium Sebinnum dixerat. Confidentius etiam 3 149. Flumina clara, Dardanis argis, Pingus etc. ego Margus, quum et redMarcus exhibeat et Scriptura codicis A e simili terminatione vocabuli antecedenti profecta putanda sit Margus enim ubique appellatur flumen notissimum. g. 13S fortasse Plinius scripserat L. Aemili C. Attilio consulibus, quibus quum ab interpolatore cognomina adderentur, factum est ut aulus cum apo confunderetur.

141, 22, 26. 59

... praeterea multorum Graeciae oppidorum deficiens memoria nec non et civitatium alidarum. Eo namque tractu uere Labeatae, Enderint, Sa

saei, Grabaei proprieque dicti Illyrii t aulanili

et yraei. Retinet nomen in ora Nymphaeum promontorium, Lissum oppidum etc.

Duo sunt quae in hoc loco tam male me habent ut sanum esse negem. Nam inepte promontorii nomen Ser. vatum dici quis est quin videat Nonne navigantium quam maXime intererat, ut servaretur Cur igitur dicetur di-

46쪽

42 Liber III.

sertim quod sponte intelligitur Atque haec causa videtur suisse, cur intinnus et Dale campius iusto nudacius vocnbula Retinet nomen elenda esse en Rerent. Deinde lalsum est quod a linio tradi videtur. Postquam enim M. Varro legationum libris, ut equidem arbitror es Ritschi. Ν. Mus. Ithen. VI p. 49S Liburnine et Dalmptiae situm ΡΟ-pulosque descripsit, bellis b Octaviano gesti eae mutationes lactae Sunt, quae a Plinio commemorantur. Quae igitur nationes ab imperatore X cisae Sunt nemine recentiorum scriptorum ita nominari potuerunt, quasi etiam-nuin exstarent. Atqui a multis nutantii appellantur, Veluti a Pomponi MelnΗ. 3.1l, tolemaeo III. 13. 3, Appiano Illyr. I 6 proprie dicti Illyrii a Mela, Pyraei ab Appiano

qui Pyrissaeos vocat Domine apud Plinium ortasse restituendo. Nam ne quis X Appiani loco Pyrissaeos et aulantio internecione XStirpatos Sse colligat, areSio et Mel comano Appianu Mερο/iεννους nominat indicasse sufficiat, qui pari conditione usi apud Plinium intor florente civitate enumerantur. Quid multa interpunctione medendum est Verbis Scriptoris et scribendum: Eo namque tractu fuere Labeatae. Enderint. Sasaei, Grabaei: proprieque dicti myrii et Taulanti et Pyraei vel Pyrissaei retinent nomen. In ora etc. Icetinent enim codd. ii exhibent. Eodem modos. 145. verbi In ora novu SenSu incipit.

60 1 52- 26, 30.

Contra Iadori est Lissa it quam appellatae. Contra Liburnos Crateae aliquot' nec pauciores Liburnicae, Celadu SSIO.Silligitis Harduinum secutus ad . 140. lectorem refert, ubi praeter alias Absyrtium et Cissa ita enim legendum est)in Sula nominantur. At vero easdem iuxta Histrorum agrum

47쪽

Liber III. V. 43

modo Pliniit commemoraverat et debebat commemorare, quum omnes sinus Adriatici maris in sine libri numerare in animo haberet. Itaque reliquum S ut aliunde nomen proprium ad verbum appellatae applicemus. Id ero non est longius quaerendum Scilicet transpositione emendandus est locus, quam quidem aggressu dubitaVeris, utrum e proximo enuntiato Liburnicas an Celadussas Crateas e repetendas esse statuas rateae vero prope ISSam ita nimio intervallo distant a Lissa, item Celadu SSae, inter quas maXima nunc appellatur Melada Male enim apud prunerum prope Cissam collocantur Scribendum est igitur: et quae appellatae Liburnicae. Contra Liburnos a parte cardonae Crateae aliquot nec pauciores Cela

Sic etiam I arduini coniectura non pia erit, qui quum Strabonis locum VII. p. 3I5. ViX cum nostro quemadmodum vulgo legebatur conciliari recte animadverteret, Scribi voluerat nec pauciores XL Liburniciae Celadussarum enim numerus et Cratearum fere idem facile suit.

8m 3, 4. 61Fons Castalius amnis Cephisus praefluens Delphos, ortus in Lilaea urbe quondam Praeterea oppidum Crisa et cum Butensibu Anticyra rel.

Ita illigius e codd. ΛRd. Antea legebatur quondam urbe Verum Lilae urbs aetate Plinii minime fuit excisa. Commemoratur non modo a Strabone X. . 407. et p. 424. et Pausania X. 23. 2, sed ab ipso auctore infra g. 27. Contra Crisam ex Amphictyonum decreto deletam suisse conStat, os Strabo IX. p. 418. Apparet igitur h. l. ita interpungen

48쪽

44 Liber IV.

ortus in Lilaea urbe. Qt-ndam praeterea oppidum Cris Sqq. Parum praeterea sibi constitit illigius dum optimos codicos Metin quos in re dubia prae ceteri SequendoSesse recte iudicat, hic deserit. Scribendum est enim eodd. AR', quibuscum conSentit Mart. Capellat. 65I, Outem veliconem, ut infra g. 9. e cod. Λ autea.

Oppida Helice, Bura, in quae refugere haustis prioribus Sicyon, Aegira, Aegium, ErineoS.

Ita verba linii Silligi iis interpunxit, ut Harduini Sententiam amplecti videatur. Ille enim maiore interpunctione post Nura poSita proXimis verbis ea oppida indicari Statuit, in quae incolae priorum, quae hauserat mare, tranS- migrarunt, Sicyonem reliqua, atque eadem viri docti Dale campii, ut videtur sui opinio qui in margine exempli Lugdunensis et ante tu putavit inserendum esse. Mirum in moduli errarunt omnes Scilicet prioribus Buris terrae motu destructis novam urbem cognomine in incolae in monte vicino cotididerunt, quam Sicut locum Helicon vidit et descripsit Pausanias VII. 24 3. Cli. 25. 5. Scribendum est igitur: Melice, Bura in quae refugere haustis prioribus, Sicyon rel.

63 1 α 5 6.

Erineos Intus Cleonae, Hysiae', anhormus portus demonstratumque iam Rhium . . . Cyllene SinuS,

promontorium Chelonates, unde Cyllenen Vm p., castellum Phlius, quae regio ab Homero Arae- thyrea dicta est, postea Asopis. Inde Eliorum

ager etc.

Alia Peloponnesi regionum distributione utitur Plinius

49쪽

Liber IV. 45

quam Strabo VIII p. 23l. Quum enim hic ad Araxum promontorium usque Elidem pertinere tradat, linius eneo et Chelonate ab Achaia distinguit. Quae quidem finium mutatio quando acta sit, nescio, duravit certe non ultra Αntoninorum aetatem, nam Pausania et Ptolemaeus antiquos

Elidis ne sua quoque aetate valuisse demonstrant. Idem de Argolide dicendum est, a qua linius unus Phliuntem Separavit. Neque tamen tam imprudentem e gessit, ut agrum Phliasium prope Peneum itum SSe perhiberet. Videtur quidem ita loqui, Sed revera non ipse loquitur

auctor perturbatus interdum rerum quae tradebat, mole et copia, numquam vero indoctuS. Qui quum in Graecia describenda ea sere ratione uteretur ut prinium oram maritimam legeret, deinde oppida in tu Sita enumeraret, eum ordinem qui in omnibus Odicibu reperitur, sequi nullo modo potuit. Num enim Panhormia portu in tu situs fuit Immo prope rineum cui in ipsa Ora erat vicinus, etiam apud nOStrum Scriptorem S collocandus. Missis igitur verbis intus Cleonae, Hysiae pulchre ita describuntur Achaiae litora, ut ab oriente OcCRSum VerSus procedatur. Atqui non eiicienda Sunt quae modo indicavimus ο-cabula, verum alio tranSserenda. Nam inter Eliorum agrum

et Chelonalem promontorium male Phliuntem interlici iam supra Significavimus. Neque castellum lilius suit, sed urbs etiam tum celeberrima. Quod si ero tria illa vocabula huc inserueris, sanabitur locu niloqui molestissimus. Verbis unde Cyllenen V, p. finitur orae maritimae descriptio reliquum erat ut oppida in tu Sita enumerarentur, Cleonas dico, Hysias, Phliuntem. Nisi vero leni remedio utendum esse Videretur, Cleonas potius castellum Strab. VII. p. 377. Secutus appellandum esse contenderem,mySias Vero, locum desertum et ruinis squalidum cs Pausan. ΙΙ.24. 9 loci vocabulo designandas, quo sere oppidorum ru-

50쪽

40 Liber V.

dera significat Plinius,' et scribendum esse coniicerem: Intus castellum Cleonae, locus Iosiae, Phlius. ii Sed io tuerunt saltem Hysiae castellum appellari, Phlius non O-tuit. Intellexit quam male a recentioribus viris doctis ASOpis cum Peneo coniungeretur. Curtius meus in libro eximi, de Peloponneso vol. II. p. 103, Verum lini imputavit quae Scribarum oscitantiae erant nitribuenda , Qui vir doctissimus sicut Strabonem ab erroris specie feliciter se vindicasse iure laetatur, ita fore Spero, utilinium quoque aliquanto diligentius in terrarum situ describendo VerSntum AESSe quam Vulgo videbatur, mecum laetetur. Obiter tantum indicabo, in libris ss Cylleu scribi, unde Suppleta quae sacile excidere poterat, adiectivi casusque terminatione esse ci Cyllenius deinde, ut verum intervallum inter Cli et Onaten et Cyllenen indicetur, cum Curti l. l. in Serendum esse, ac lain locum ita legendum esse nio: Aegira Aegium, Erineos, Panhormus ortus demonstratumque iam Rhium ... Cyllenius sinus, Promontorium Chelonales, inde Cyllene1. XVI . an tu, Cleonae, Isis in castellum, Phlius, ouae regio ab Homero Arae thyre dicta est postea Sopis.

63 14 α 5 6.

Indo Eliorum ager qui antea Epei vocabantur, ipsa Elis in modi terrano ot a Pylo XII Mi in tus delubrum Olympii Iovis ... nanis Alpheus navigatur V mil. p. prope oppida Aulon et Leprion Promontorium Platano deS.

Primum malo neglexit illigi iis scripturam codd. Λ R io quam leviter mutatam, pie, Barbarus piae, Robertus Epice exhibent. Est enim Graecum nomen 'Eπειοί e vulgari pronuntiandi ratione Latinis litteris accurate X

SEARCH

MENU NAVIGATION