Vindiciae Plinianae

발행: 1866년

분량: 468페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

21쪽

Liber II. 7

Initio unim scribere malini: Fit et tiligo belluae simili nube, dira naυigantibus cf. Cic. de divin. II. 2I). In alter sensu recte illigiti nomen rei quae . l. describitur flagitari observat, quod interpunctione mutata et gloS-

se inate Xtru So restituitur. Ad Verba ni in ex eodem uenere te inere adscriptum fuerat nubes quod a CO d. rubeSt. Quo naisso ita ratio optime procedit: Vocatur et columna, Sustinet, ex eodem genere, et in I. . sistula quam trahit.

CL Lucret VI. 426 sqq. liter interpungendum esse etiam Ianus . l. Vidit.

137 - 51, 52. 22

Marcia princeps Romanarum icta graVida, pnrtu Xanimato, ipsa citra ullum aliud incommodum Vixit.

Corrupta haec esse manifestum St, quum semina princeps Romanarum appellari nullo modo OS sit. Quod autem acute coniecit anu princest matronarum Probarem equidem, Si ut matronarum Principatu certa quaedam

dignitas aut Marcia tam insignis virtute suisset ut inter omne matrona princeps haberetur. At vero tale nihil memoriae roditur. Iam vero optimi codices B Τ ad legunt Romauorum, qua Scriptura recepta Princeps in principis mutandum videtur, ita ut nomen unde genitiVus endeat, Aciderit. Quod e litteris ramici restituendum Strauia Marcia enim, Q. Marcii Regis soror, quae C. Iulio Caesari nupserat, dictatoris Caesaris avia fuit, quem Odem modo principem Romanorum appellare licuit linio, quo XXII. 20. Periclem Atheniensium principem VocaVit. Scribendum est igitur, ut videtur: principis Romanorum Ῥυia.

22쪽

IS Liber L

Imperare naturae Sacra, nudaci PS credere, nec

minus hebetis, beneficiis abrogare Vires, quando in fulgurum quoque interpretatione o profecit scientia ut ventura alia finito die praecinat rol.

Egrogio illigitis e libris ses vocem sacra reStituit, qua ad locum Superiorem remandamur g. 40, ubi Saeris quibusdam et precationibus fulmina cogi vel impetrari di cuntur. Vellem iterum Vocabulum emendnSset, quo precationes indicantur. Beneficiis enim naturae vires minimenbrogantur, quamVi precationibus es sicacibus in humanum genus beneficia conserantur, Sed precibus ac devotionibus arcanisque quibusdam ritibus. Sicut igitur . 54. Venus cia in lunae desectu argui, XXV. 10 loco simillimo ratione, non veneficii et lierbis solis lunaequo desectus praenuntiari dicuntur, ita h. l. hebetis est, eneficiis abrossare ireS.

In sedecim parte caelum in eo respectu divisero usci. Sic os antiquis editionibus illigitis Melius Narduinus e codd. ad rivectu malim tamen cum stSΤd spectu recipere, ut rariore Vocabulo pecti caeli significetur.

25 149 α 58, 59.

Colobrant Graeci Anaxagoran praediXiSSE quibus diebus saxum casurum osset o sole, idque sactum interdiu in Thracia purio ad Aegos umen. Qui lapis etiamnunc ostenditur magnitudine Veliis, colore nitu Sto, comoto quoquo illis noctibus flagrante.

23쪽

Quum ultima verba mani Sto ad id tempus pertineant, quo saxum de caelo delapSum Si cs.flui. LyS. I 5 et interpp. ad Chron. Par ep. 5 I), ita ut nunc quidem leguntur salva structura SSe non PoteSt. Neque Verisimile est verba Qui lapis adusto o Stea a Plini margini adscripta esse, quum hanc quidem operi partem ipse procul dubio ediderit, et pauci loci ita tantum intelligi ac defendi possint, ut post eius obitum a margine in orationi conteX tum re copii Videantur. His accedit quod reliquos quoque lapide Sua aetate X- Stare accurate narraVit. Itaque prae Sta n transpositio nem confugere locumque ita constituere: - ad Aegos flumen, comete quoque illis noctibus laqrante. Qui lapis rel. Similiter g I33 priores Sensus praepostero ordine legi Pintianus monuit.

151-59,60. 26

Fiunt autem arcu hieme maxime ab aequinoctio autumnali die decreScente quo rurSu creScente ab aequinoctio Verno non exsistunt nec circa solstitium longissimis diebus bruma vero id ostbrovissimis frequent PS. Sic e cod. R illigius, in ad et vulgata breuissimis

diebus legitur. Utrumque falso. Nam quum Plinius eleganter et perspicue orationem ita Variaverit, ut longissimos dies circa Solstitium brumae opponeret, interpolatorrem adiecta glossula id est brevissimis diebus illustrandam esse arbitratus est. g. 157. aut cum Rulmkeni effoditiar aut eruitur Scribendum fit.

160, 64, 64. 27 Nam quo in illo caelo cava in Se con VeXita Vergit et cardini suo hoc est terrae I incumbit;

24쪽

20 Liber II. haoc torrn ut solida atque consoria adsurgit insum os conti similis ox ira quo protenditur.

Verba .. hoc est terrae inline neceSSari et, quirinterrae modo mentio fiat, molest o g. I l. ' et 44 ab inter . polatore repetita utit.

Cui sontonii no milest Dicaearchus vir in primis

bus aliissimum prodidit Pelion CCL passuum ration porpendiculi nulla in osse iam portionem universa rotunditati colligens.

Ioatione per 'eudiculi Sive a perpendiculo, ut . Si lo-gimus, ipsa mensura computatur, quapropter ODO V. Pe1

Pendiculi rit interpungendum. I orgit Plinius; Mihi in coria haec vido tu coniectatio haud ignaro non ita sine dubio cum codd. sero omnibus recte vulgo legitur, etsi illigius unam suos mavult inuosdam Λlpium Vortices longo tractu nec brevior quinquaginta mili lim passuum nil Surget C. milium nil milium milibus etiam ut videtur 3.

Immanum Alpium militudinem vitio scribendi in numeris 1 ro quoiatissimo deberi manifestum est HIM coniecit lar torius, VM, ut Forbiger en gr. ant. III, p. Il3. refert, neZZonicus, i ossit ei iam i Strabones IV. p. 203. II MD scribi nnm ibi centum Stadia num o intitur Restat ininendis ficultas in proximis verbis ita lomuo triactu rei unct

Malo ibi Ianus Alint Monne I 852. o. o. coniecit cardinem. Neque enim Iure pendentem terram dicero cuminodo potuit Plinius nequo nititore libraulem Vuae e /ueat, nisi docuisset, unde eniter t. Eo nim loco cardo si xi Cum polis qui IV. 89. caruiues inti ultuppelluntur.

25쪽

Liber II. lo constanti lini usu Iton ad altitudinem sed ad terrae spatiunt pertinent, per culti latitudinem altissimi montes porriguntur. s. IV. 9I, VIII. 24 IX. I 06, XXXI. 5S. Quapropter Verbi S cIui107uaginta milium dua men Sura contineri arbitror, quarum priore eiu regioni longitudo in dicetur, in qua altissimi monte inesSe dicantur, a Vesulo cs. HI II i Septentrionem versu Sitne ultera verticum altitudo Xpriitiatur. Videtur igitur scribi portere: nec breviore tui 1 7 uaginta mil. VM Passuum rel. , nisi eum Broterio rei veritati accommodatius ii quoque, quod Saepe accidit, II et u perrulitata Sse et egerem nil qui1ιquu 9inta mil. IIII passuum. Obiter moneo g. 16S. OS V eremis ulu leviore interpunctione utendum

173, 68 68. 29 Idem soceanus interfusus intrat per tot maria quibus fricam, Europam, Asiam dispescit,

quantum terrarum occupat Vocem intrat e dittographia pro X imae Oci Ortum putat Silligi uS, quippe quo, ut aiun quidem legitur, enuntiationis concinnitaS prorSu Vertatur Verum aliquo tamen vocabulo In editerraneum in nre, quod . 205 III 4, 3I V. IS. internum appellatur, ab ii quae iam continem Orata sunt, distingui portet. Quare una littera deleta legere malo: interfusus intra. Quam enim Ianu l. l. Structuram PropOSuit, qua Verbu tu autum terrarum occupat ad duo cola idem sinuidem rei. et idem interfusus aeque pertineant, nimi contortam DSSe arbitror Proxima idem recte videtur distinxisse.

18 6 81 70, 72 o 71, 73. 30Eiusdem Alexandri cursor Philonides rel.

26쪽

22 Liber II. Cuius tandem Alexandri nempe Magni, qui tamen

in Sen Sibus pro Xime praecedentibus non nominatur, ubi de turribus Hannibalis, de speculis Asiatici Sermo est. Hic primum traiectione paullo quidem audaciore, Sed pror-Su neceSsaria utendum erit, e archetypi Orma, ut dicemuS, Xyllcnia da Scilicet quum β. IS 3 de Alexandro locutus sit linius, manifesto quae inde a v. Eiusdem usque ad comitautes leguntur . IS pone V exoriere tranSPonenda Sunt. Quod ubi actum erit, a noctium et dierum inaequalitate ad horarum disserentias g. 182. commode transitur. In quo enuntiat ut aut trecentis aut quiliseriis legatur orationis concinnitas postulat.

Septentrioneni, ibi Palatio Alexandro morante, adnotatum prima tantum parte noctis adspici.

Ita male etiam apud Silligium interpungitur, quum V. ibi necessario ad adnotatum adspiei reserenda it.

Namque et Aethiopas vicini sideris vaporo torreri adustisque similes gigni, barba et capillo Vibrato, non est ubi sun et advorsa plaga mundi candida atque glaciali cute esse gentes, avis promiSSas crinibus truces vero et caeli rigorem has illas mobilitatos habentos ipso crurum argumento; illis in supera sucum revocari natura vaporis, his in inseras partes depelli humoris deciduo hic graves foras, illic varias offigies animalium provenire et maxime alitum, in multas siguras gigni ο

Impeditissimum locum ita e codicibus scripsit Silligius,

27쪽

Liber ΙΙ. 23

mobilitatem legendum esse ratus Antea legebatur, quod nuper Iano placuit truces ex caeli victore has illas obiali tite hebetes Rhodi gini maximae coniectuin Leci ant. III. 12 qui tamen has et illas male coniunxit Duobus vitiis etiamnum laborat ratio. Et primum quidem crurum Siccorum Vel craSSOrum argumento caeli rigor aut ignea

mobilitas cli. VI. 187 non habetur, sed roditur, quare

librorum Ss Vestigiis mobilitates habentes ossiciatur oportet lineola qua accusativus mignificabatur, restituta: mobilitatem a Piente Sideinde ultima verba transpositione sananda Sunt. Nam et apud Aethiopas et in terris ad septentrionem Sitis varias feras et mira volucres gigni narratilinius, quarum quae in Saltu Hercyni proVeniunt, X. 132. deScribuntur. Ostro vero loco Germanicae alite non commemorantur, quum Aethiopicae molesta repetitione bis Dominentur. Falsum utrumque Itaque copula et e Vulgata Scriptura, quacum consentiunt codd. R ag Servata scribendum est: hic griaues feras et in multas figuras siqui olucres, illic arias QDies animalium provenire et maxime alitum.

Tutissimum est cum vibratim olus crispante aedificiorum crepitu et cum intumeScit adSurgens alternoque motu residit, innoXium et cum concurrentia tecta contrario ictu arietant, quoniam alter motus alteri renititur .EYulet molestum additamentum, quo interpolator Rusam quae iam ablativis breviter Significatur, quomodo Supra alterno pulsu renitente dicebatur, plenius describere voluit Finiatur igitur Sententia in v. arietant.

28쪽

24 Liber II.

Nascuntur oniin torrae nec suminum tantum invectu, sicut Echinados insulae ab cheloo amne congeStae maiorque pars Aegypti a Nilo, in quam a Pharo insula noctis ot diei cursum suisse Homero credimus, nec recessu mariS, sicut idem

Circeiis, quod accidisse et in Ambraciae portu decem milium passu uin intervallo et Atheniensium quinque milium RS suum memorntur rel. Vulgo legebatur eidem de Circeiis e Barbari mendatione Codicum scripturam in explicat illigius: sicut idem diei Circeiis fuisse. Quod quum in Plinii verbis in-eSSe nequeat, melius Ianus lacunam indicavit, ita sere explendam: sicut idem testis est factum esse idem Cis cetis quod rol. tqui omnes eo falluntur, quod bioni ero aliquid narrari volunt, quod illi ne in mentem quidem venire potuerit. Poeta enim insulam nominat, itaque de ea locorum mutatione qua cum continenti terra Circeii coniuncti esse perlii buritur, nantiis Si non loquitur. Neque ei Xcusationi locum esse, qua lerique abuti solent ut Plinium erroris insimulent, e libro IlI. g. 57. apparet, ubi describitur Circeii quondam insula immenso quidem mari circumdata ut creditur Homero et uno planitie . Immo Plinius non Ambracine solum sed etiam Circeiis decem

Inilia aSSuum terrae accessisse narraVit, atque eandem menSuram . . profert. Itaque deleto Pronomine Scribendum est: sicut idem Circeiis accidisse et . . p. Deinde genitivo Atheniensium structura verborum turbatur. Et Vitium quidem scriptu in vari Plato proditur. Nam tum in Od. d in rasura est, mensura omittitur in I d. Litteras

igitur VII o proximis M ale repetita eSSe apparet et

29쪽

restituendum esse Athenis V milium. Postremo alterum aSSuum cum omnibus codd. Praeteri et vulgatis DXemplis omitti oportet.

Ibidem. 35

Herodoto quidem si credimus, mare sui Supra Memphim usque ad ethiopum montes itemque a planis rabiae, mare circa Ilium et tota Teuthrante quaque campos intulerit Maeandor.

Non congruere lini locum cum iis quae Herodotus II 10 et II disputavit, intinnia perspeXit, quamquam et ipse dum iu planis coniicit Herodoti mentem On Si S-Secutus Scilicet Herodotus Sinum maris quem in Aegypto olim exstitisse sibi persuaserat, cum Arabico, quem talem noverat qualis hodieque conspicitur, comparaVit cf. iebulii'. OpuSc. Ol. I. p. I500 , neque immanem quem Plinius ei obtrudere Videtur errorem unquam commiSit. Num igitur huius Plinium insimulabimus Minime, modo Vera apud eum lecti restituatur. Scilicet .plana Arabiae non sunt

in peninsula Arabica sita, Sed in ipsis Aegypti confiniis. Quum enim Nilo amne Dicam ab Asia dirimi arbitretur Plinius III 3, V. 47, ultra ostium Pelusiacum Arabiam sitam esse perhibeto. 65, quae Iudaeam ab Aegypto disterminet XII. 46, urbemque Heliopolim Arabiae conterminam nominat V. I. Quae quum fere e regione Memphis sita fuerit, maris illiu interni fines optime Aethiopum montibus et Arabiae planis describuntur Librarii autem qui archetypum deScripSit, oculi errarunt, quod

Scribendum est igitur: mare fuit supra Memphim a lanis Arabiae restiue ad Aethiopum montes itemque mare rei.

30쪽

26 Liber II.

Clara iam pridem insula Delos et Rh0dos memoriae produntur natae. Ostea minoreS, ultra

Melon Anapho, inter Lemnum et Hellespontum eae inter Lebedum et conmalone, inter Cycladas olympiadis CXXXV anno quarto Thera et Therasia, inter easdem post annos XXX Hiera eademque Automate et ab ea duobus stadiis post anno CX in nostro aevo M. Iunio Silano L. Balbo coss. a. d. VIII idus ullas hia.

Nullum in toto Pliniano opere locum nostr foediuidepravatum interpolatumque dixerim, quo et Omnium Ructorum in re gravissima consensu et sibi ipse librariorum Errore repugnare Videatur. Quod iam a Petito animadversum esse a Silligi didici ceterum quid ille Obss. I. 1.Ρ. . mutandum CenSuerit, hic terrarum investigare milia non licuit. Primum ecquis sando audivit, iobilissimam et antiquissimam insulam heram recenti notate e mari prodiisse, deinde qui unquam credat, rem quam ipse PliniusneVO Suo accidisse narrat, nil salsum annum resurri Utonim hinc initium disputandi fiat, prope heram eandem insulam, quam Plinius hiam appellat, Spectantibus nobis

in Aegaeo mari natam Seneca ni Qu. V l. 2l et II. 26. commemorat, verum Valerio Statio iterum consule id accidisSe narrat. Qui anno a. u. c. DCCXCIX. utar nini Varroniana aera eadem qua linius Sive . Chr. n. 46. iterum consul fuit colloga M. Iunio Silano, quem nostro quoque loco nominari videmus. Manifestum Si igitur eundem annum significari. Nam quod vulgo additur L. Balbus, id arbari coniectura factum est prorSu temeraria.

Fuit quidem L. Norbanus Balbus M. Iunii Silani in con-

SEARCH

MENU NAVIGATION