장음표시 사용
191쪽
portunis devictus precibus demum assentitur, si modo Ecclesiam ab omniexam ne liber. .ra Episcopali priuilegio assequeretur; cui petitioni eum Raaiatis obtento quam uis dissiculter Canonicorum suorum consensu sponderet Odoni. sexto nonas Maji in Crastino Apostolorum nil pi, & Iacobi congregata maxima processione Canonicorum, totiusque populi, praefatum Magistrum Odonem eum suis Clerieis in Ecclesiam S. Martini do, ducit, eamque liberam,& Episcopali privilegio firmatam, Coram omnibus tradit, sic e res verba sunt Hermanni iuiam sub registi S. Aestisini Canonice in halitia Crisi eati Deo μυδεώνοι aemisi. Facta veri
sint his anno Dominicae Incarnationis
Rain us . Irenaeense ac Noviomense Disopo Domno Ratiri, Hancorum regno regente Philipo, Romano m perisIore Henrico eis. Benedixit autem divina clementia hunc novum regulari observantia colligatum Canonieci is clericalem manipulum, ut anno altero iam Octodecim invenirentur, C nonici, cumque alias alimenta eis
nulla ex fundis suppeterent, qui dam devoti Laici publice per u hem quotidie Saceos circumferentes pro pauperibus S. Martini fusi tentationem tribuendam clamabant, quo subsidio per integrum annum se se conservavit haae pia, ac novella plantatio. Sed jam proderit integrum proferre ex praefato Herimanno fragmentum, ex quo diversa notatu dignissima colligemus, simulque discemus quo e en- tu ex ordine Canonico ad Monaehieum s. senedicti haec eadem devoluta si Ecclesia. Sic ergo Heri- mannus, inserea, inquit: Aiales squidam Cloictis nomine Atifus, Sigeri Canonicoram S: Mariae Pν aerentis is si
nutis menit, adolesentem per Capit iam apprehensium , terra pro ratum, grasiterqtie casum iamiam reduxi .sqtienti dis Aduesens, dum piataretur ad Hel am S. Muriae ire, δενι- βμMMens ad S. Martiatim radiis e sed stim a Patνe sitio continuo reducitur, se in compeduus ponitin. tamque hoc
serpius fleret, aduessente sitices ad S.
Martinum quando nθMe poterat fugiente , o patνe suo eum protinus reia ducentes eoiatigit Dominiam mim riciam Aquisinensem Abbatem I,n
tandos paveres illos; quem eum M
Dotidis a Patre fias violenter rediare-MIur e protinias Abas, in vir sapiens comperenti compresis occasione, id quod
ante molielatiar, erupis, duens: me
bone Magis ν , idem vobis non selumis iso Iumene, sed etiam de altis fratritas mestris continget, nis monaesi sei ini o juxta enim ruriam habitatis, o faene fratres Gestri juniores a fritilaribis ci risi eris sis decepti
ad sutiliam re centur, quia tinus
idemque veser, se ipseram es habitin asiaώιem monachi egetis, posea nultam de vesris tentarent re cere, quoniam ciam Monachoriam niger sit halaltis, cierisoriam veri Caninias, tanto iam νον. Cleriei hisbent halbium monachorum, ut quem semel viderint mon chum , nu viam deinceps δgnentur habere seitim. Consi ra etiam quia mostiis se ,remi re sit vita Clericorum, eriam regialari re viventium, quippeeiam tineis indviantis, carnisus frequenter insantiar, fesis diutis non nisi noυem lectiones ιegari: eum ergstia famostis M'Me se celetris habearis dedi se is reniamiaveris, si mihi re dere Miles, magis eo tu rem risi ci ricisque itiis rigiHorem, quam remissiorem expetoe ordγnem. His Abbatiae
φώicinensis persuasionibus Magistermo animatus sectos e cae, Abbatis Consivum narrat, e sensimque eorum
192쪽
d erreis oreti passet, Abbatem pra- si tantis non solum regulariter, sed fatum ea nocte ibi manere deposcunt, & exemplariter, ac disciplinate vi que die sequenti monachos futuros risse dubitare non sinunt eorum
promittiant. Crastino igitur siummo temporum apertissima monumen- mane, sinito Capitulo M altare S. Mar- - : imprimis enim S. Liraberetis ΕὐιIni duodecim Clerici eunt, vestem piscopus Atrebatensis ex Clericis Clericalem deponunt, ct monasticam saeculariter viventibus quasi alter Sa- cum benediatione se triduano Ventio maritantis velut in privilegio suo per manum Abbatis Haimerici se D Lambratus lcribit Atrebatensis Epis piunt, ita, ut cum Matutinos se Pri- copus Clericos Regulares de commam ritu Clericati cantassent, jam rem muni viventes ordinavit, quod fac- tiam, se omnes sequentes horas usque tum est anno Io 68. L euerti aura hodiernum diem Monachorum more tem ordinationem , concessasque cantaverint. Haec Herimannus: re- donationes sic confirmat secundus
tundit cumprimis ex hoc Hai merici ab eodemSuccessbr Lamherius mox discursu te Large noster L. disquis: memoratus, ut nullam reforma-Οrd. Can. f. oo. quorumdam re- tionem requirat, sed ipsum Abbacentiorum praeposteram opinio- tem tum Ioannem Revereias umnem, docentium, undecimo sae- Fratrem , or Fitium nuncupandoculo Canonicos Regulares non so- propter Religionem suam collaulum exortos, sed suo ipso exordio det, ipsosque Canonicos religio- quandam monachicam & 1 Clericis se , & absque proprietate viven- genuinis distinctam speciem indu- tas esse asserat . quod factum estisse. Quam enim manifeste adver- anno Io97. ade6que non diu post sus istos assertores Haim erici verba illam odonis visitationem: his v pugnent, quisque prudens perspi- ro sic stantibus quaeri potest, uniaciet arbiter. Unde idem sic brevi- denam illos Gautenienses Canonicos ter concludit: testibus itaque mona- Heri mannus scribat strictioris vitae ctorum principibus uterque enim fuisse. Certὰ non ex eo . quasi hi tam Herimannus quam Hesmeri- votis adstricti vixissent, non illi; cus Abbates S. Benedicti fuere Ca nam contrarium patet ex mox re-rici regulariter viventes ipsa Augusti latis ; nec quoque quasi hi quanni regula tam longὸ a monachis sepse dam reformationem extraordinarantur, quam qui longissime. Quodsi riam recepissent , cum omnium vero tunc tam distincte juxta sen- prima fuerit Norbertina , Norbertus sum ipsorum Monachorum cum vero anno Io 92. suae aetatis annum Canonici inciperent sub regula S. fortE attigerit septimum , utpote Augustini vitam Clericalem profi- anno Io 8 s. natus: alia ergo debet
teri discernebantur a Monachis: intelligi in his Hermanni verbis quia nemo speciem hanc in moder- sententia , sanε optimὰ faciens adnis immutatam esse prudenter ase propositum nostrum ; nimirum:
serere potest, profecto stabit, &ho- tam diversi modE saeculo undeei die inconvulsa haec ipsa discretio. mo . decimo, nono, ac octavo , At nos aliud adhuc observanduin habebant Canonici in Ecclcsis, ae ex Herimanni adducta historia sub- Monasteriis suis, ut vere alii se, alii jungimus: Narrat idem , Odonem sic irent alii se conformarent regulae nunc ad montem S. Eligit, nunc Chrodegavi, alii Aquis anensi, aliuver, Gautenias, ubi Canon iei stric- praecipuε seculo undecimo) Scioris vitae manebant, visitationis Augustini, alii vivebant cum voto gratia proficiscentem sollicite ex- paupertatis gradus infimi, alii eum plorasse , quo loco remanere sibi quadam maiori observantia , alii competentius foret &c. Canoni- strictissimὰ se alligabant observacos S. Eligit tempore Oianis eos vi- Itoniregulari, maxime, qui aper
193쪽
tε profitebantur regulam S. Augu-μου. unde Petrus Cluniacensis L.
2. Ep. c. II. Solebant, inquit: ci
rici disersorum oriantim intellige gradus Clericales γ Canonici Lis sarum Professionum , hoc est diversis gradibus paupertatis, seu vototum obstricti &c. alii denique omni excusso iugo voti paupertatiS vivebant ut jam passim taculo undecimo , imo, & antea dici de iis
consueverat saeculariter. Canonici ergo S. Eligiani vivebant regulariter , ac sine omni proprietate. littestatur Lambertus Episcopus ex Listberto decessore suo, sed non vivebant tam strici velut Gautenienses Canonici : causam ego aliam
augurari non possum, nisi, quod in Sant - Εligianis adhuc Regula S. Augustini taceatur , quae fortasse apud Gautenienses jam viguerit , quod facile altequeremur , si nobis de his aliquis AEdipus explanarer, quinam fuerint. et si Heri mannus per Gautenias Gandas, seu Gamd iam intelligat, forte amplior no- his hae in re Lux obveniret; nec
dubito , id ipsum , quod hic auguramur , confirmatura. Regurium enim S. Augustini tempore isto necdum in monte S. Eligit constitille arguit citatuin ejus privilegium, in quo dc eadem altu silentium: arguunt & aliae horum temporum circumstantiae; & inter reliquas, quod in quibusdam MO-nasteriis, quamvis jam dicerentur Canonici, regulam S Augustini profitentes, tamen, quae illa propriEregula esset, ignorarent. Dicebantur vero per quandam antonomasam potius, quam stricte loquendo regulam Augustinianam profitentes illi Canonici, qui strictis Time
secundum omnem expropriationem quamvis necdum nota, &nunc religiosis solita solennitate vestitam vitam communem Observabant, velut id eadem regula Praecipit; quod clare probari posset multis exemplis ; unum alterumve adduxisse, dc ex Exegesi nostra repetiisse praecipue iis, quibus
necesse est, repetitam inculcare
vcritatem, non oberit. Henricus
namque secundus Rex Angliae sinculo dudecimo, cum reperisset in Canonia Walthamen si ab Haratri Comite anno Io 6 o. fundata pro fratribus secundum authoritatem Samstorum Patrum Canonicae R gulae subjectis postmodum eosdem Canonicos ad faeculares mores desicivisse, renuntes reformationem cedere domo coegit : ct Canonicis Regularibus gloriosam servantibus via vendi regulam a Sanctis Brisotis tr ditam , er postea a magno, ct B. -- gustino adornatam extradidit. Ut r fertur in ejusdem Regis litteris Mon. Anglic. Τ m. a. p. I 3.simile
quid legimus in Charta Annae Reginae, ubi dicitur de inductis in E clesiam Sylvanectensem S. Vincentii Canonicis: ut mundo renuntia
res, regularem, id es Sanctorum Apositolorum ct B. Augustini, quascripta
est, vitam Canonice amplectentes τμvere valeant e quidquid ergo in his, similibusque modis loquendi de regula ae gustini reperias, substantia potius intelligenda est ,.quam
eadem ipsa cum toto suo contextu stricte inapta: quae substantia poclis me fundatur in ex propriatione&Charitate mutua, seu vita CO muni. Unde, ut diximus, quicunque utramque hanc stricte profitebantur, dicebantur secundum regulam S. Augustini vivere, inporis cujus notii lima erat ex sermone illo de communi vita Clericorum restauratio. Hinc etiam eodem saeculo undecimo,ac sequenti a quia busdam simpliciter dicebantur Canonici isti ordinem S. Augustini amplecti, ut habetur in Charta Liem serti apud Mir. anno Io 66. data,& pluribus aliis. Ex quibus omnia hus demum infero, nihil ad spectu ficationem ordinis nostri referre tam stricte a quibusdam expetitam S. Augustini regulam; cum ceriansimum sit, exstitisse Canonicos r gulariter, ac votiis viventes, quos adver- Di iligod b
194쪽
adversarii ipsi negare non possunt, Capuanus in Epistola ad vitam S. quamvis regulam S. Augustini non Marci Al. & Ep. Atinensis, quam haberent, eui etiam dicerentur se- iisdem conscripsit. Uide eundem
Curidum eam vovere, ut monstra- Ughellum cit. T. 6. p. 4 8. Sedom tum est. Cum praeterea certum nes hae reformationes Regulae S.
quoque sit hos Canonicos ex spe- Augustini nullam memoriam praecie nostra excludi non posse, imo seserunt, usque dum demum subnec unquam exclusos fuisse : sic Gemasio Rhemensi in Gallia Archi- Reitten buchenses ab origine dicun- Episcopo ad annum Io 67. legitur, tur fuisse Canonici regiaares, & ejus- quod is Ecclesiam D. Dionysii. quae dem, cujus nunc sunt, speciei, jam pene, ut ipse inquit, annullata quamvis multis annis post regula- fuerat, renovare' πψuit , ct in ea-ritatem inductam Gerachus Roma dem sera seu tu .er iabare is integrum
primum attulerit regulam S. Augu- resitura , cum Hversis adassetis adne stiri, quam se profiteri dicebant. restatem Fratrum accommodatis C Ex quo pariter colligo regulam S. nouisos adlaudem, e honorem Dei se
Augusini in formalibus, nec in aliis pituit, Beati rigustini Regulum, omeum jam lonD antea existentibus, dinemque profitenses e Sic Gervasus imo nec Salisburgi sub Conrado Re- juxta Thomassinum primus vid formatore ad initium saeculi duo- tur Regulae S. Augustini mentiodecimi fuisse compertam , alias nem fecisse : Si, inquit P. I. L. 3. Gerochus inutili planὸ itinere Ro- r I. n. Io. certo constet , Ger si maacccrsivisset,quod potui stet suo iam Archi - Episcopum Rhemensim r ab ordinario,acmnul Constatribus flaurata Ecclesia S. Dionysii apud Re- suis Salisburgensibus obtinere; sed mos , Canonicos Regulares A inde hoc plura, cum de celeberrima STINI REGULAE tientei inst Abbatia Reittenbuchensi consulta, tuisse anno Io67. ut ex chartis ejus agemus. Tota ergo causa, qua dici Abbatia probare contendiant c Ca --
coeperant Canonici strictiore quo- NICOS IBI CONSTITUI B AGdam modo expropriationem pro- GUSTINI ORDINEM . REG fitentes secundum regulam, vel LAM GUE PROFITENIM J avi
etiam ordinem S. Augustiis vivere, quissima haec fuerit illius regulae lae- aut ordinari, refunditur in ipsam moria. Sed haec regulae memoriai saeculo undecimo per Gregorium quirenda est, qualis fuerit: dupli- septimum, Petrum Damianum, Nic cem enim sensum habere potestiatimstoiandum, Alexandrum sicundum. haec vox regula , sirit ie , ita scili- Aonem Carnotensem circ. iterato cet, ut significet quendam codi- mundo Ecclesiastico divulgatam cem certarum praescriptarum con- Aurasini in suis Clericis reforma- stitutionum , & latius . prout nileionem ; cum liqueat, ante Augus- aliud sonat, quam certam metho tinianam nuncupationem Canoni- dum vivendi , velut vulgariter dicis adjectam , ad regularem, voti- cebantur votive viventes. secundam vamque , seu communem Vitam regulam vivere. qui loquendi mos fuisse reductos Canonicos Lucen- aevo medio receptissimus erat,praeses a Joanne Episcopo anno Ios a. cipue cum de Clericis in commu- ut habetur ex decreto Leonis Papae, ni, & ici Haustro vivetuibus sermo eo anno ad eosdem Canonicos S. Occurreret. Sic S. In aiadus quem Martini Lucenses dato apud Uglael. nec Mabillonius inter Monachos It. sacr. T. I. p. gos. & Atinenses numerare praesumit cum dicatus paulo post 1 Leone ejusdem Urbis Deo, incertos , caducosque mundana
Episcopo , apud eundem T. 6. p. fragilitatis casus pertimesseret, Cle - 426. quos ideo summis laudibus eatiis onus accepit, O REGULAREM extollit Arinia in Archi-Εpiscopus NORMAM Hur Dirintis ei insedit,ssim. II. Y M.
195쪽
acta s3. 6. ut in cel uti exigua selitariam duceret gulae, secundum quam Anorentitis Apr. in vita vitam. Soluariam, hoc est, a mun- III. profiteri Canonicos Regulares do remotam quamvis Clericalem Voluit. nunquam concedendum, ut patet ex toto vitae contextu at- hanc Gemasium intendisse ; audique hinc non aliam nisi religio- cumprimis iterum Mabillonium sam, seu votivam , ideoque secun- Iclim L. cit. n. 23. de Authore, dum regularem normam , quia secun- ipsaque.Regula Aquisgranensi quaeis dlim regulam Patrum . quamvis dam attulistet, dixissetqme , eam nulla certa legatur ab ipso observa- a Ludovico per omnia Canonico,ta fuisse. Deinde anno 8o s. in Ca- rum monasteria, & ad Cathedrales
pitulari hujus anni apud Theodo- Ecclesias Imperii sui fuisse submis- nis-Uillam fuerat a CarHo , & Epise iam ista subjicientem: Et Me L
copis constitutum , ut, qui saecu- iam, inquit, Canonicorum regula inlum relinquunt, specie, ut Deo vis plerisque Cathedralibus , se Coilegia-ant, re, ut Dominicum servitiumsta- tis Hesesiis Gallicanis observata es
dent, omnino secundum regulam, vel usque adseculum undecimiam, etiam a Canonicam , vel monasticam vivant. Canoricis Regularibus a prima inor
Per hanc regulam Canonicam aliaenon ginesui insistiti suae reformatio- intelligi potest nisi pure normavi- nis usque adseculum, inquam, un- vendi secundum SS. Patrum insti- ἀecimum , & pro cui pene a pistula, non ergo certuSRegularum co- risque usque ad hujus flaculi finem.
dex: neque enim demonstrari valer, etiam ab illis, qui se profiteri dia Carolum ad Regulam Chrodegangi cebant Regulam S. Augusinio paleeta . n. respexisse, utpoteunius isolius Di - id ex Chroni sta Reicherspergensieesis Metensis limites assicientem irrefragabili cer, prout meminimus&ne fortὰ rati cognitam; utMabi L hac de re in Hegesi nostra quod
Ionius in suis Annal Bened. demon- adeo hic non vacat repetcre. iis strat. Unde idem Mabillonius eru- tur omnia exempla , quae adduxidite deRegula ici antiquis Monaste- mus cum de Canonicis Ivalthamen riis observari solita discurrens : ait: sibus , tum Sylvanectensii bus, tum. Colligimus ex Sidonii Ο. ip. L. . in Rhementibus, nil aliud evincunt, qua Polusianum monet, ut fluctuan- nisi eos institutos fuisse secundum rem regulam Mnaserit S. Oric secum Regulam, id eit, normam vivendum statuta Lirinensium Patrum, vel dia S. Augustino observatam, idea Miacensium informet. Usi Regulae inquit Regina Anna in sua charta, vocabulum non pro aliqua SCRIPTA, ut Canonici Sylvannectenses regum VULGO REGULA Utirpatis larem B. Augustini , quascripta es,
s Nos eam per nomenclaturam C VITAM , vivant. Regula autem dicis determinamus ) se ro certa vi- ipsa, quamvis jam in via , alter6---γ ratione, ac disciplina usu recep- ve monasterio Canonico receptata in Minoierio M. Haec Mabillo- censeri pollit, at, ut ita dicam bis nius, suam assertionem deinde ex galiter, ante tempora Innocentia Pa-
Cassiano evidenter probans. Ex pae asseri nequit ulli imposita fuis- quo patet etiam subsequis tempo- se ; utpote, quod haec ad instituribus, &, ut diximus, medio aevo ti Canonici etiam in sua 1pecie in- praecipue apud Clericos per regu- fima constituendi rationem non re- Iam nihil aliud intellectum mille , quireretur. Ex quo pariter liquet nisi disciplinam certam , ac nor- distinctio .inter Regulam specialimam vivendi : unde jam infero , ter S. Benedicti, & S. Augusti ni qua- dum Thomassinus primo omnium liter nempe illa dici possit consti-- Augustinianae Regulae memoriam tutiva esse speciei infimae orianis temporibus Ger sit Rhemenssis Ε- S. Beneiacti, at nunquam regula x
196쪽
Rationem videtur nobis saepe citatus Mabillonius suppeditare . ait enim in praefat. Annal. Ben. n. I 8. de Regula S. Benedictio hoc Hserim mi es inter S. BenedED, aliasque o SPP. Regulas . quod ejus sequaces eam abigere non possint, propterea quod bilitatem , se conversionem morum s eundum RePlam se composituros promittant , adeoque observandae Regulae propositum in votum quodammodo eadu , quod nuta alia antiquorumnistrum, si bene meminI, Uribit. Certe id non praescribit Regula S. -- grastini Unde cum etiam ante rem pora Innocentia voverent Canonici Regulares secundumRegulam aeri
gustini vivere, votum illud non cadebat super Regulam scriptam, sed super normam vivendi a SAugustino receptam, hoc est, Apsoticam. Itaque a primo ad ultimum deveniendo concludo, ex his Hermanni verbis non obscurE colligi , Canonicos Regulares quamvis seu ab Odone, seu ab ipso Herimanno ejusdem speciei infimae habitos sic diversim OdE vitam votivam duxisse , ut quidam Regulam Aquisgranensem observarent secundum minimum , infimumque paupertatis gradum , quidam secundum instituta S. Augustini ex sermone a. de Clerici. iis Regulae Aquisgr. inser-co , quidam denique si tamen aliqui secundum ipsam scriptam regulam ejusdem S. Augustini , nihil
tamen diversi ab iisdem Sermonibus quoad substantiam citae Canonicae votivae praescribentem. Haec occasione historiae admirandae de Abbatia Martiniana Tornaci tum instituta , tum diversis fatis subdi ta disserere , dum voluimi, pariter Lectorem rogamus, ut quae deinesse in Exegesi nostra quoad Regulae Augustinianae effectum advert rit, his allegatis supplere dignetur. Abbatia haec S. Martini in urhe Tornacensi existit. Mir Suppl. Cod. Dip. P. a. c. 3 3. idem L. de Orig. Mon. Ben. Spicit. Dach. T. 2. nov.
T. s. in Ep. Atanens &T. I. IuEp. Luc. nov. Edit p. 8os. Boll. ad diem 28. Apr. vita S. Marci D. M. Atan. & i9. Uunii vita S. Odonis Gall. Christ. T. 3, col. 273.
batia. Ipra perampla, unaque eVpraecipuis Flandriae Civitas, ortum suum , t et te Masilao, Balduino debet Arnulphi Comitis Filio circa annum 96 . munita , ac firma est . non tam mmiorum , aliarumque munitionum , quam situs, ac Da
tura: ipsius p taesidio : nomen, teste Zellero, alioquin etiam a plumbo sortitum me In vocabatur; causam addit, quod fundus urbis pene totus ex plumbo consistat ob multitudinem tuborum plumbeorum, seu fistularum , fluvialibus, aliisque aquis per singulas fere domos emuentibus , usumque quotidianum ministrantibus. In hac urbe primum duae Parochiales Ecclesiae extitere ι ad S. Martinum Principalis una, altera ad S. Petrum: illa S. Martini Canonicos habuerat, fomlὰ ipso Urbis Fundatore Balduino Ecclesiam, Canonicosque instituisente , sed ut erant saeculi decimi . undecimique mores ad omnem libidinem proclives, hi pariter hujus
Ecclesiae Canonicos adeo corrupe rant, ut passim beneficia nullo C nonum, expropriationisve habito respectu, SimoniacE planE, & ini quE plus offerentibus . non plus me
rentibus concederentur. Hinc notissimus ille vitiorum Extirpator ,εc verὰ alter disdiplinae regularis praecursor simul , ac propagator Ioannes Morinensis extirpatis perversis illis Clericis Ecclesiam Iprensem Canonica S. Augustini regula informavit: Haec ejus sunt verba a suo privilegio, integre cum tempore referendo, deprompta : Ego inquit Joannes Dei gratia Mor
norum Epimpus , A- quosdam taenia eos sectilarito viventes de Ecclesia mea.
quae es invita, quae a tur Ipra, quam simoniace aquisierant, post acceptum a
197쪽
Domino ripa Pasibali mandatum C nonico Ddicio convictos ejecissem, iam- aue, quamdiu volui , usibus meis i herrime retinuissem , ad sanctae Rel
gionis cultum eandem Ponvertere cur
M. Sed, cum aliquo tempore hoc, quod
Proposueram, peragere distulissem . se
obnixis precibus bonorum 2irorum in hi habitantium , Patenus id acceler retur, pulserer, tandem justae petitioni eorum aquiscens , illuc , quod drier eram , perfecturus adveni. Cumque in prae icta Ecclesia praesens adessem, se quem eidempraees viassent, in
quirerem , quendam Presbiterum nomine Gerardum, qui ibidem mecumpraeis sens aderat, de quo minus operabamus, bonae opinionis,stvita virum , se Cmnonica religione instructum omnes unanimiter insectis manibus cari sibi a clamarunt, quem satis renitentem, ertanta cura pondus Fumpere formidam tem , piae eorum insantia, quamvis inmitis mihi necessarium , negare non potui , praefatam ergo B. Martini e dem regendam tradid. quam cum E clesia B. Petri , caeterisque suis appendistis ad opus Canonicorum Fb eodem, Disque Successoribus fecuniam regulam D. Augusini ibi is constituendorum ab omni exactione praeter duos si
lidos singulis annis in Synodo post Pente-esen persolvendos liberam esse conce .
Haec, & plura in dicto privilegio
Joannis,quod signatum est anno Inc. DOm. IIO 2. Ind. Io. Kal. Oct.
Confirmavit hanc fundationem annis post octodecim Radiaphus Rhemensis Archiepiscopus litteris Helmo Abbati datis. Dicens illis, quod venerabilis confrater no per βο- annes Morinorum Episcopus Ecclesiam S. Martini, quae dicitur Ipraesitam, ad
opus Canonicorum secundum Regulam B. Augusini siventium tradidit, iamque cum Ecclesia B. Petri, caeterisque
appenditiis suis ab omni exactione, praeter duos solidos, singulis annis in Symis post Pentecosten persilvendos, Iiberam esse concessit. Postea vero crescente numero fratrum videns eandem
Ecclesiam 'multis dispendiis onerari, paucis sipendiis relevari, Altare de Reniles ore. ad se entatissem fra trum, tibere in perpetuum possiaenda contulit ecte. Et ista omnia suo privilegio corroborat septem Episcoporum, nec non & aliorum plurium Archidiaconorum, atque Abbatum subscriptione. Stetit haec Abbatia quam Iacobus Marchantius L. I. de script. Fland . Abbaticam praeposituram vocat in ad annum usque Is 69. viris doctrina & san titate praMlaris egregie semper provisa, quibus, ut notat Mimus L. de Orig. Can. reg. Cap. 44. Omnium Iprensis oppidi paradiarum procuratio est commissa. Cum demum commune prope tune fatum cum aliis pluribus Ecclesiis subire coacta per Paulum IV. Papam in saecularem mutata, & ex Abhatia, Episcopalis est effecta, ipso tunc toto gremio regulari in saecularis Cleri statum translato, & Praeposito Joanne Mi Decanatus officium assim ente, bulla desuper per longum a Pio Q. Patili successore emissa, qua regum laris in. Ecclesia Iprensi status supprimitur, 3c ex bonis ejusdem duodecim praebendae designantur, qUas de membro S. Martini dixere: his dein decem accessere de membro Morinensi, & decem de membro Furnensi, atque inde una cum Epis copo constituti Canonici praebendarii triginta duo. Sscque haec tam sollicito Zelo, pioque amectu ex sarculari facta Ecclesia regularis per D. Ioannem Morinensem in tali conversatione substitit annis 4s . iterum dein facta Saecularis.
Existit, sit dictum est, in ipsa urbe Iprensi in Flandria ad Fl. Iperiam.
Miri Suppl. Cod. dip. P. 3. C. 29. Foppen. novae Col. Par. 3. C. 92. Gall. Chr. T. 3. col. 3o 3. & seq.
cletem. Fundatorem habuit He ricum uulgens in D. Petri, Lovanti Capellanum, qui Daventriensium Clericorum in Communi viventi Um virtute provocatus, Collegium in H. S. Georgii constructum a D
198쪽
Iectis Indε aliquot viris devotis ex- tradidit, ex illisque A idium I Lramum Rectorem constituit. Anno I 47. Visum omnibus institutum suum in vitam Canonicam commutare, hinc consentiente Episcopo Regula S. Augustini suscepta, ac denique anno I 462. ipsum monasterium Congregationi Winde- semensi est unitum. Cum Calvini na haeresis plurima per Belgium monastetia, & inter laaec thronum quoque Marianum in Grobendanc subvertimet, hujus loci Canonici ad S. Motini cujus nomen relicto priore S. Gregorii ob sacellum in hujus Episcopi honorem erectum
a Wal ramo. patrociniuinque allum
ptum est suum elegerunt refugi um , quorum conversationi tam sollicita ex hinc Charitate adhaerere statuerunt, ut consensu Apostolico,Principisque Lovaniensis obtento, se, suaque bona huic Martiniano Prioratui transcriberent: ex quo factum, ut hic unito nomine adhuc
nostro tempore Thronus B. Mariae ad S. Martinum nuncupetur. Annua autem Coenobii Corsendoncani vectigalia in usumCollegii Theologici pro Alumnis Canonicis Winis desemensibus ovanti studentibus
Floruit in hoc celebri Prioratu vir Doctissimus Martinus Lipsius
notus apud eruditos ex operibus 5. Augusini, Hilaris, S machi , ac Macrobii sua industria correctis, atque digestis, lucique publicae per
typum editis. Nec min is Petrus ille a S. Nudone ex Subpriore hujus loci secundus Prior, ac demum L esus Capituli Generalis, qui contra P. Lupum, aliosque Sanctum -' gustinum Demitarum non soliun Fundatorem . sed & Profestbrem venditantes, quam invictis argumentis testamentum hujus S. Doctoris pro genuinis filiis Clericis votivis solum,ac unice valiturum propugnaverit, cuique illud scrutanti ad oculum patebit.
Existit florentissimus hic Prior
tus Lovanti, scientia & virtute suorum, quos alit, Religiosorum toto
Belgio celebratus. Mir. Donat. Belg. L. I. C. I 44. Hist. Mechl. Tom. i. Pag. I sis.
S. Mariae in Ludenheae seu Lunenkerck Prioratus
rium, antequam Capitulo Winde- semensi uniretur, nobilis Abbatia Anno II 6 7. fundata, cujus primus Abbas pubiaris a Godestiri Episcopo Ultrajectino constitutus dicitur, & exinde et . numerari Miraeus ait, eum demum in Priora tum mutata est. Dilapsa etenim disciplina, reformationi commissa est capituli Windesemensis sub Priore u AhHHoan. I 428, ut narrat Busichius, cujus reformationis, nec non & praecurrentis pellimae subsistentiae historiam, sat dilucide idem describit, a
nobis in ipso futuro opere referen dam. Hujus vero Monasterii an sumpta reparatio est successu tam
prospero, ut paulo post in pristinum optimae observantiae virorem se restitutum viderit, tum tamen
simul sit Windestinensibus mos fuit dimisso Abbatiali titulo, Prioratus nomine insignitum. Egit in hoc coenobio Prioris munus laudatissima vigilantia Rodolpus de Oet- mersem ex Gremio S. Agnetis Montis allum pius, qui dein felici fine vitam in domo professionis suae conclusit anno r438. sed memoria
dignum illud est, quod de quodam
fratre Anonymo Buschius enarrat
hujus loci Ludenherhensis: hic diaboliea infestatione seductus a monasterio suo discessum resolyit. Miam digressus in oppido, Herlinghedicto , Ecclesiam intrans millam auditurus divertit, cum ecce tibi linopinato pulcherrimus puerulus in manibus Sacerdotis sacrae hostiae loco se se huic fugitivo Apostatae conspiciendum objicit, horret in-' ter spem, metumque homo miser, & se in iniquitate sua deprehensum
agnoscens, ne mortis tempore hoc
199쪽
ipsum amoris miraeulum se se transmutaret aliquando in tremendi judicis horrendam meramorphosim, maluit illius parvuli blanditiIs capi, quam istius justa comprehensione damnari: itaque reasi sumpta intima in Deum poenitentia ad monasterium rediit. In quo dein usque ad vitae finem fidelis Domino suo sponsor permans t. Refert inter monasteria a primaevo suo statu decidua Dyonysius Sammarthanus in descriptione Ecclesiae Mechliniensis Abbatiam Uedehercam. quam tamen non oportet cum hoc, de quo loqui
mur , Prioratu, antea vero non
minus Abbatia, confundere, haec enim prope Harlingatri constitit, ut dissertis verbis testatur Chroni staWindesemensis L. a. C. 13. p. I 8.& Thomas Kemp. in suo Chron. Cap. 24. pag. 64, illa vero sita estiti Mostano Comitatu, de quo nos alibi: sicut vero illius Fundatores compertos habemus, minimὶ tamen Ecclesiae Patronum, sic in ista
S. Martinum tutelarem novimus, primos vero Authores ignoramus. Caeterum hoc monasterium pariter
iaculo 16. desiisse ex notissimis aliorum in his locis monasteriorum ruinis edocemur.
Exstitit autem prope Harlingam in Frisia Occidentali. Chron. Wind.L. I. C. 43. & L. 2. C. F 3. Chron. s. Agnetis. C. 2 4. Chron. Mag. Belg. ad annum I 43 I. Busch. de reform. Monast. Cap. 4. Edit. Leibn. T. 2. p. 48o. Mir. L. de orig. Can. Reg. p. 71.
Martini Cathedralis Trajecti ad Rhenum. Saeculum
erat septimum penE ad finem dilapsum, cum Lux Evangelica Fri- sonum cordibus pagana superstitione suffusis irradiare inciperet opera praecipuε, ac labore S. GULibraria ex Anglia in haec loca migrantis, qui magnam Congregationem Presbyterorum eligens, Iussuque Pipini Francorum Regis castrum
Trajectense adiens,cum antiquatam jam, ac ruinae proximam reciperec Ecclesiam D. Domae faCram, eidem novum in honorem S. Crucis Oratorium adjunxit anno 69s, in quo
Congestis viribus ipse cum sociis suis Divinae laudi & conversioni
animarum securilis insisteret: proficiente autem tam egregio Iabore Evangelico effecit Rex Pi nus; ut quamvis renitente Wilbrordi humilitate crearetur hic vir Sancti .
simus loci Trajectensis Episcopus a
Sergio Romano Pontifice, & in Εcelesia S. Petri Romae solenniter o dinaretur. Expedit autem, ut isthi adjungamus verba Ioannis Becha prout eadem in magno Chronico Belgico referuntur: Sic igitur ille: Rever , inquit, Beatus ad Germaniam insendo Basilicae S. Trimaepromtastrum Grajectense, Canonicorum conuit alium eonstruxit Ecclesiam, in qua
Cathedralem Ecclesiam stabiliri j sit,
ct eandem manu Propria in honorem
B. Martini Consecravit Oscopi, an Ponti aius L AB reia 22; qui coincidit ad annum 7I8, cum S. Mae brordus a Sergio Episcopus ordinatus sit anno 696. aut juxta Becham 697. anno Pontificatus Sergii decimo. Igitur ad hunc quoque annum fundatio, primaque Ecclesiae hujus Cathedralis S. Martini Trajectensis origo erit figenda. Neque de Canonicis coenilitatibias istis illa atqui- Voca interpretatio quibusdam solita hic locum invenit, quasi iideira sint, ac Monachi stricte sumpti, seis ordinis S. Benedicti; praeterquam enim, quod eruditis compertumst. Beckam taculi I . Scriptorem se suo tempori accommodalle, de
nonicorum coenobitalium nomine
diserimen fecisse a Canonicis tacularibus, idemque dicere voluisse, ac Canonicorum Regularium : insuper accedit quod in vita S. Aldberti ab erroribus Pseudo - Marcellinianis pura, diserte legatur: S. ilibro iam Fasteti Oericos instituisse, qui
Canonica norma vitam agerens, te
200쪽
' stitutos monachos non futile, cum hos Epternaci, non Trajecti positos expresse vitae Author annuntiet. Sic autem semel initiata perstitie haec Sancta Canonicorum Societas per multa tempora ; Nam cum S. Odialphus nono saeculo Frisiam eximio San critatisSplen dore recrearer, ipsarajecti ut testatur Martyrolo. giam S. S. Usuardi auctum tasem Caianonicum agebat: quod confirmat Miraeus in fastis Belgicis de hoc eodem Sancto sic scribens : Ultrametam,
inquit: profectus Cianonicis SMI - raris viae' Oud Aster, qua communem, ac velut Coenobiticam adhuc tunc
vitam agebant se adstunxit: o a Fr derico Episcopo in Frisiam missus,f-ria Canonicorum in communi pariter
visentium Colletium instoravit e . Equidem non negavero, aliud esse hoc S. Salvatoris monasterium ab altero S. Martini, utpote quod in illo primitus quidem statuta sit Episcopalis sedes a S. 02 ibrordo, at paulo post ejus obitum in S. Martini translata, ut patet ex diplomatibus a Miraeo L. de Can. saec. relatis, Ecex Epistola S. Bonifacis ad Stephanum
PP. anno 7 sq. transscripta apud eundem Miraeum in codice Donat. C. I o. Sed tantus videtur iis temporibus inter utramque Ecclesiam fuisse.nexus, ut quasi unum in ambabus gremium, unaque vitae ratio Censeretur. Certe, dum S. O l tis
dicitur, se Trajecti Clericali militiae mancipalle, & juxta Miraeum, Canonicis S. Salvatoris se adjunxiste, vita ipsa sic factum istud enarrat, ut
monasteriuiti utrumque confundat, legitur enim : Hr Deo plenus
juxta veridicam vocem in Evangetio Hrentis, qui non resentiat omnibus,
s possidet, non potest esse meus Dycipulus, postponens patrem, propinquos, agros, familiam, omnemque possessi nem, quo usum est ei Christo Diare pergere, pauper rissis, dives meritis contendit properare, nihil enim habere Asia rabat in hoc saeculo, vi a Domino secundumsuam promissisnem ceruulum
acciperet, ct vitam aeternam possideret in se ro. suo in loco tunc temporis erat quidam magnae Sanctitatis Epis pus nomine Fredericus, qui Sanctum virum cum magno suscepis gaudio, o
honore coadigno, omnesque secum unanimiter Servi Dei, qui inibi erant coa--nati, Domino congratulantur tam
sanctum, tam Resulos,m ahenisse Dei famulum. Haee ibi. Ex quo sane, mea quidem opinione, quid eruas. quo Od phum monasterii S. Sali toris potius, quam S. Martini Canonicum adstruas, haud reperies, nisi approbes, quod notavimus. Nec solum cieulo, sit diximus, nono, sed adhuc undecimo ambo haec monasteria regularia exstitisse arguunt acta S. Mol donis Episcopi Leodiensis, in quibus ista leguntur: te Episcopatum apud ulterius Trajecinium I.b Religiosis admo iam Pa ribus in Getesiasticis Claustris visae adolevit disciplinis, quibo, postia ex bono discripulo optimus Magiper effectus Iubdit
rum vitam exerceres duit. Et licet Praepositus factas exteriorem curam se cepisset, apprim tamen regendis in terioribus constanter invigilabat o orse imum quidem ante omnia seu issimo risuisso Funietendo, alios secum intra angustas i lius viae aras, quae ad vitam ducit, tam exemplis, P.ὶm d cumentis cohibebat ---, nullusque ali cui evagandi. aut a sanctae religionis tramite exorbitandi sub eo Arus erat. Hunc si eximiae vitae meritum Imperator Heinicus miro Charitatis affectu
ampliatebatur ; qui se eundem invitum ab Claustri quiete abduxit M. SInguinta haec manifeste demonstrant, Monasterium Trajectensoe L Adonis
tempore. id est, circa annum Ioa Ο.& ultra, regularc fuisse, non tamen sit perperam vult Wion , Dorganius, aliique ordinis S Benedicti: Nam seu dieant hi uia donem solum, Stabulensem monachum; scuetiam monasterium Trajectente B nedictinum, in utroque falluntur. ac corriguntur a Reinero Monacho
Leodiensi Benedicti no saeculi duodecimi Scriptore, sic de molis vine