장음표시 사용
201쪽
nostro, & Ultraiectino trionasterio enarrante: Iuventute, inquit, spe taliti, ut palma florens omnes in Geropraecellebat Ecclesiae Ultrajectensiis
in qua etiam fuerat Canonicus a puero; qua tunc temporis rei ione, parriterque Huinis se humanis vigebat Asciplinis --- Praeposituram demde
majoris Ecclesia id est Cathedralis
S. Marcia, ex quo confirmari adhuc hoc tempore vides ea, qua supra retulimus promotus satagebat
dens , qualem in Evangelio com-endat Dominus, dare in tempore tritici men Iuram confratribus suis ,--- Nec
tamen pro cura exteriorum, curam ne
gligebat interiorum, sed pie se erur, Hscrete districtus, omnem cohibebat iniadsiplinationem ι praetua quidem, ut Martha, moricae in ens iis inria. suoniam ergo Canonicus, REGULAERIS interpretatur ι opportune, impor tune arguebat sub Ptos, er obsecrabaa tam moribus, qua habitu esse regia
res . illud tenens Salomonis , tene fludisti Inam ere. Haec quidem Rei ne-rus, ut diximus, Monachus, qui profecto nunquam Ῥι --,ejusque confratres Canonicos pronuntiasset, si monachi Rustent. Ex quo pariter concludes, quae in Annalibus Benedictinis de hac majore Ecclesia leguntur, scilicet: tempore Gregorii Trajectensis, id est, circiteranuum Z s 4, non duplex mille inibi monasterium Clericorum & Mon chorum ; fundamento hujus altertionis desumpto ex diplomate PD pini Regis apud Cointium, in quo donationes a Pipino, Carolo, & Car lomanno factae confirmantur in stipendium Monachorum, vel Cano nicorum , qui ibidem gentiles ad
Christianitatem convertunt: NEC
erius certiusque esse . quod idem horum Annalium Author subne tit inquiens : quamquam iaci possit, easdem sim Idici monachos, ct Canon cos: idque plane ideo, quod alioquin, excepto hoc unico diplomate in pluribus quam viginia diversis,stu privilHiorum, seu aliorum Veterum actorum documentis, quae ad manus habeo, ne semel quidem hoc nomen Monachi seorsim, &cum discriminei exprimatur, si quentissime autem sol im nomen aut Clericorum, aut Canonicorum;
ut est in Privilegio L-ουDI Pii anno gr4. dati . item I-ouarii primi anno 868, ubi expresse in Ecclesia
S. Martini viventes solo nomine Canonicorum notantur: Adde vitam a Reinerra conscriptam; Martyrologium M. S. Ecclesiae S. Laurentii ; Chronicon mag. Belg. &C.
unde verbis illis diplomati insertis
Monachorum, vel Canonicorum alii significari nequeunt, nisi Canonici Caenobitales, de quibus Recha, aliique. Quodsi forte monachos exstitisse quis ideo amrmet, quod nonnullis in Chartis legantur inserti demi Dei, aut Fratres Coenobii dic. per quos quidam e recentioribus Scriptoribus passim intelligendos opinatur monachos ut cepius, nec tamen satis unquam opinionem adeo exorbitantem notari merito censemus multum fallitur : nam anno 993. Canonicos sine monachis in eadem Ultrajectina Ecclesia fuisse nemo negabit ex eruditis, &tamen in Charta donationis eodem anno a Frethualdo Viro quodam nobili data iidem Canonici Pori fleatis Cathedraefratres,item ureliasque monasterii fratres, denique fratres in
Grajecto commorantes nuncupantur. In
Lutarii autem diplomate an. 838.emisib, iidem . qui dicuntur Canmuri, in fine vocantur Serva Dra, sic enim Lotharius : Didicimus, quod baste- tensis Ecclesia, quae in honore Christonsi oris Martini constructa esse didinoscitis, barbarica imminente nequitia pene destriata se ad nihilum redacta sit. Canonicique iam in ea militantes passim per disersa loca quidam dispersi.
quinm etiam interempti seunt. Ad finem autem tradendo in subsidium monasterium Rureinundense S. f tri, sic et atur : Monasterium in honore S. Petri constructum, quod Bergbnuncupamr, ad praefatam sedem S
202쪽
jectensem sub omni integritate traimus, per omnia tempora is conset si nem se tutamen 'ti u Rectorum ejusdem Iedbs vel Curi famulaturum conced
mus, quatenus PRAESIGNA IJ SER VI DEI nfra percepta liberali munificentia se pro nosra Ac praedecessorum nostrorum salute liberius exorare delectet. Existere tamen primitus, S. LVA Arordi tempore, cum Canonicis monachos potuisse non inficiamur, quod sane pluribus in locis factum, partim quod ad messem colligendam ampliorem animarum
darum, monachi vocarentur, &adis sciscerentur, postmodum in sinum Canonicorum, quorum professionem exin astumebant: i partim , quod Canonicis cura animarum
distentis, monachi interea Divinam psalmodiam aliaque domestica ministeria peragerent ; prout haec omnia fusius in dissiertatione nostra Exegetica demonstravimus. Atque haec synoptice notasse de certitudine instituti Canonici, Sc quidem votivi, in utraque tam S. Martiniquam S. Samatoris Ecclesia interea sum ciet. Floruerunt autem viri in his ambobus Coenobiis p clarissimi. &Sanctitate aequε ac doctrina illustres ; inter quos vel unum Gregorium Trajectensem, Ridericum &Odulphum nominasse satis sit. quamvis non ignoremus, hanc nobilem Triadem alienis castris a quibusdam Scriptoribus adnuinerari, &cum primis S. Gregorium atque S. Fridericum, de quo posteriore, cum Florarii Sanctorum Author, Isque Canonicus Regularis, scripsisset :apud Trajectum inferius natale S. Fr derici D. M. de ordine Regularium e . male audire cogitur apud nonnullos, & ita quidem, ut dicatur: quod Erout illud sine probatione asseritur, ita
etiam sine refutatione negetur. Nos tamen lenius, parciusque agendum eum hoc auctore Opinaremur; eo,
quod licet probationem adferat nullam, utpote suo Proposito seriis Tom. II.
bendi non necessariam , attamen rem prudenter supponat confec-ram, quam & legit ipse, & legisle forte non dubitaverit illos, quos
judices praemetuere poterat : ese
nim eum in Ecclesia Cathedrali enutritum, disciplinis Ecclesiastieis sub Rjfrido institutum, ac denique sacris majoribus ordinatum vita ipsa enarret, qualem alium nisi Ultr jectensem cum aliis Canonicum dices 3 pGterea antiquissimis Pontificum Trajectensium Chronicis, ubi de S. Friderici actis agitur, haec
inter alia inseruntur: sanctus autem impus inde suam Marcesim, und cunque perluserans, pervenit ad Hiinam, ubi de S. Finitate percepit. Arranam inolevisse perfidiam, quam sam cum muno laboris suco prorsus exstinxit, fi postquam B. Odulpho S. Salvatoris CONCANONICO Sta Lensem Ecclesiam commisit, omnibus bene peractis Taymium saluberrime transfretavit. Concanonicum nomina LChronicon, ut inde manifeste discas, quam merito Florarii Authoreum statuerit aeque, ac B. Odulphum fuisse ex ordine Regularium. PraecipuE cum juxta Reinerit in hae ipsa causa sententiam Canonicus inte pretur Regularis. Sed quae de Gregorio & Odulpho dicenda adhuc s persunt, alio differrimus. Denique quo tempore seculares, S. Martini Ecclesia, Canonicos exceperit, incertum manet: id tamen extra Omne dubium, nobilissimam hanc Christi sponsain, postquam
ob multorum meritorum praerogativas a Pio IZ anno Isso. Archi
piscopali culmine insignita est,
mox exorto haereticorum consteis deratorum tumultu, defecisse. Unico enim Frederiso Schenc inaugurato, ac anno Is 8o. defuncto, duo reliqui Hermannus Comes a Renne bourg, &Joannes Bruhesen nominati quidem sunt, sed possessione
frustrati, universs Archi-Episcopatos proventibus in fiscum contraC-tis, ex quo Vicarii solum constitui cceperunt, quales usque nunc pe Z sev
203쪽
severant a neque tamen his juribus suis quietE Duentes , dum anno 1724. a Iansienianis ac Quesnelli nis Da mi Uan Beylevetc alius dictus Cornelius Steenhoven absque ulla Pontificia confirmationes Oppositus est, dc die is . Octob. consecratus orthodoxis nequiquam reclamantibus per Dominicum MariamΕpiscopum Babyloniensem,
sed dudum excommunicatum. Miraeus L. I. Don. piar. C. I. &L. 2. C. 6. & C. I 2. L. Dipl. Belg. E. 27. FoppenS. nov. Collect. p. 2 C. I94. Chron. Belg. Edit. veteris
fac. r. f di Abbatia. De hae si admit- terent promisse synopsis limites,
vix contineri possemus, quin prolixius ageremus, eo quod nullum in Belgio monasterium reperiatur majoribus dubiis ad Oh-seurissimis , ut ita dicam, subjectum principiis : occurreret sane inter alias quaestiones praecipua, quae proprie primitus illa Leclesia fuerit, quam S. ramolia jam diu nuncuparunt 3 an , quae a quibusdam S. Stephani dicta, an alia ab illa, quam in Ulmo ipset Sanctus construx ille memoratur ; aut ab illa, in qua perhibetur sepultus, quaeque in excellenςissimam posterioribus temporibus excrevit Fabricam, dignaue demum Archipraesulis Mechliniensis sedes fieret, & metropolis. Dein mox se alia offerret qua stio, de statu, Conditione, no maque vivendi S. Rumolia , praecipue quod eum Nostri in proprium suum retulerint , quasi Can nicum Regularem, in proprium, ininquam seu breviarium, lit vocamus,
ordinis; quibusdam non exiliter odiosum , jam tanquam liberatius in celebrandis Samstorum Festis,
jam tanquam exemplo minio probato, a Lateranensibus enormiter auctum,& si quae sunt alla, quae notam Ingerere possent, ut proprium illud fraude carere non posset, quod Sanctorum plurium nomina sub Auctoritate P i Gnimi composita ac via. nisi
concessa praeferret, in hujuS ramen laud. in ii. pontificis Bulla ne quidem appa- si Glircarentis. Sed nos consulic, ab utra kpIst P
que abstinemus, non Argument e sol. t. .
rum ad rem nostram facientium de- Maj . Por
fectu sed ne sphaeram hic nostram
transiliamus, sollim memoravimus alla. ista, ut nos libera veritate responsuros alibi iis, qui Breviarium nostrum tiberale Arguunt, certo con fidan ζ.
Tetiam ergo solam, quae huius loci est, quaestionem proponimus, suscipimusque, Breviter tamen, re solvendam ; an Ecclesia Mevhlinuensis quam, S. Rumolia antiquitas semper nominavit, quamque supponimus ex Miraeo eam ipsum actramolia in ulmis exstructam esse ;an, inquam illa jure possit inter
nostra caenobi recenseri : nos certe de hac re nec ambigimus quidem ; causas simulque ex ili ejusdem originem Sc historiam accipe sequentibus : S. Rumotius ex alienis terris Saeculo octavo inclinante,
in Belgium Evangeli praedicandi
causa bd veniens, Mech liniam attiagit, ubi multa grutia receptus ab illius loci Comite Adone , gratiam eidemealsas benedictionis rependens, uxorem
din sterilem secundandam promittit, precibusque sevis e cit, ut prole masi
mudus, ist spoponderat, ἡ scrofonte trivavit, se Libertum nominavit: cumque beneficium istud non exigua munificentia remunerari pararent ambo Deo aliunde devoti conjuges , praecipue, quod unigenitum suum vita utpote cum reliquis pueris aliquando ludentem dc submersum novo miraculo ab eodem recepissent incolumem , vestra inquit, Rumiadus. Aobis sint, nam a.dernamur caduca , ut tamen satis' ciatis advenae vesro, deserta paludis jus nobis dari deposio, non, ut alie
204쪽
na debetemur sendos ut labore no- Donat. Belg. L. a. C. g. Quibus do- pro inibi servortim DEI proficiat man. na Cerra Ecclesiae Ultrajectensi conis sis. Dist flatim Comes . quod pete- firmat in Stipendiis Monachorum vel
batur, oret ex voto , te mentabilis Canonicorum, qui ibidem gentiles ad conscribitur pagina adsipulatione μι Christianitatem convertunt. De nixa, nomen loco ulmus ob ulmorum librordo autem refert vita apud Bol. illis luxuriantium copiam. Munan- L. I. Martii n. a. quod hie Trajectitur Deo militantium copiae, accressum ad Rhenum Canonicos, Monachos omnia, quae ad usus pertinent GHesiae Apostolaras fui ad tores, ac flatos, usque aὰ Ῥnsummati operis summam uno atque eodem eanobis vita cuiusdam Sic ferme vitae a Theodorico Ab- Communis societate devinxit usque eo,
bate scriptae contextus de Ecclesiae, dum Religiosis viris utriiasque Ord ac caenobii ulmensis exordio, libe- nis propria caenobia, in diruersis Eces rami fors cuique malente opinim Ais assignari possent. Neque hoenem relinquere, quos secum ini- mirum, monstravimus enim alias. hi verbi divini Ministros constitue- quod arcto Charitatis ac Commu-rit, Clericos illos, an monachos 3 at nionis Uinculo salva tamen sempeequi paucis annis Theodorico Ju- utriusque Instituti diversitate plu-nior, de eadem Ulmensi Eccles a ribus in locis convixerint mon scribit, designat simul institutum chis Clerici atque Canonici ; sed Baldericus Episcopus : apud Mach- ad praesentis rei notitiam haec intinas, Inquit, es Monasterium Can sinuasse sumciet. Interea confir-nicorum , ibi quisit pretiosus Dei mat nostram de Canonicis, seu Ct Martyr Rumolaus, genere Scotus, qui ricis, iisque Regularibus in Ulmensi vitam Gemiticam ducens inibi mat in Ecclesia primit is constitutis sen- NM. rasatus est. Ex quo de eodem hoc tentiam histor: quoque Mechlint 3tu. a monasterio Molanus, fuit, inquit, scriptor : dum ex S. Rumolia vita
ab initio Fundationis non Monachorum, ait. t. I. p. 2 3. ab hoc Sancto LMi sed Canonicorum monastirium quomo- bertum Adonis Comitis filium Cloi do in Chronicis Cameracensibus ante eis regulariter in tameto viventitas annos fere Sexentos consiriptis nomi- postiis Praefectum fuisse. Rabie de- natur. Sed neque Theodoricus inde Norimannorum terram Mechia, .a c. Omnem Clericalis ibi instituti men- liniam si solam Ecclesiam Ulmen
,.sulitis.1. tionem intermisisse Videtur, adu sem excipias dire per i 8. annos in Mem' nantiar scribitὶ illis Deo militanti- sub Carolo Crasso depopulante, deum copiae , accressunt omnia, qua ad fuga sibi Religiosi consuluere, ul- Uus pertinent Ecclesia usi ad consim- tra centum annos omni penὸ cul-mati veris summam, ille ipse posthu- tu Ecclesiastico inde Sublato,&ipsamus tabentis inibi adisssit se erudi- praefata orbata Basilica nisi , quod ν cte. Has militantium copias quaedam ibi a Theodorico meinois profecto non aliorum nisi Deo SD retur Nonna, seu Marticularia socratorum hominum per vota con- nandarum campanarum omelum sidero tanquam vita communi adu- habens mansisse. Nonna, inquam,
natorum, & certissimε Religioso- absque dubio una ex Senioribus itutum : nec discepto, an soli illi Cim larum Virginum Sacrarum , quaerici fuerint, an intermixti monachil reparatam a Mathilde filia Rasonis, pro solis Clericis pugnae Molanus, qui Adonis superius relati, hene- iit audivimus : Neque tamen po- factoris erga S. Rumoldum , Frater steriorem opinionem tuentibus pe- fuerat post annum 832. aedem Vl-nit is resistam, dum lego eo tem- mensem incoluεre. ibsque custodiae pore, & quidem in terra Belgica dictae aedis , & reliquiarum S. Maraeale quid jam S. Bonifaci- & pisin tyris adhibitae, divinae modula. ordiam statuisse , de B inacio Αμ tionis obsequio deserviere'; a qui-
suunt Pippini litterae apud Miraeum bus sit superius diximus origi
205쪽
ginem suam duxere Virgines BIeyenbergenses. Miraculum siquidem illud cum antedicta Nonna post
Priorem irruptionem Norimannicam an. 83 2. patratam contigille
certius est : ex quo dein haec virgo quam Gretinim dictam insinuavimus ibidem novam virginum Co- Ioniam sedatis Barbarorum furiis collegisse, at iisdem Barbaris iterum haec loca vastantibus, & Monialibus undequaque dispersis denique pacis quoque relicto taedere
circa annum 88O. miraculose a captivitate liberata hoc facellum custodi ille videtur. HincCertiore co n-jectura utemur dicentes, Gerliniam,
si quas fortasse Virgines sacras collegerit Piorum hominum beneficio, non in ipso eodem loco, seu Ulmeto, sed aliquantum separato suum fixisse Domicilium. Certe harum Virginum continuam &antiquissimam propagationem, id est, a taculi octavi fine, quo Gertinias adhuc vixerat, Mechlinienses scri-
Pt res tradunt, ut videre est apud Gestellum. t. I. pag. 8O. Verum continuo easdem in Ulmensi monasterio resedisse, ut credamm, Ob-
est cartha Caroli simplicis, qua anno 'IO. Episcopo Leodiensi Steph no concessit hanc Abbatiam, inquam paulo post , scisicet annos 34. Richarium Episcopum ex S. Lamberti Abbatem Canonicum inia duxisse , & Notyrum tam Cano nicis quam praebendis dotalle ce tum est, igitur sicut ab eo tempore de Uirginibus ibidem nulla mentio , sic probabilius, easdem alio quamvis non longe ab hoc loco transiisse. Ulmensis haec Abbatia, quae deinceps in Cathedralem mutata est, a Pennoto nostro tum demum,id est. anno Iss'. dicitur saecularis effecta, cui subscribere neutiquam posisumus, documentis nimis apertEPen. L. f. contrarium testantibus , utpote,' ι' ' ' quod legamus. Canonicos saeculo quarto decimo inclinante non so-I.m praebendatos , sed & testatos Iesaliter, quod tunc maxime in Belgio apud Regulares neutiquam
amplius receptum erat nisi forte autumes, hoc per nimiam relaxationem in Mechliniensi factum esse Ecclesia : quod tamen asserere, nul-
lis positivis argumentis exstancibus, P. M..133. non praesumo.
P. I. an. 88 I. n. I 8. Gall. Chr. c. 3. col. 78. & r. F. Col. 29.
Metensis S. Stephani Ec n. .elesia Cathedrali S. Hujus ex
ordia primis temporibus adscribenda, suadent monumenta non exilia, tempore certE S. Servatri Episcopi Tungrensis, hoc est, Saeculo sto, floruisse illam praecipuo Divinae Clementiae piaesidio, patet ex veterum Historicorum unanimi prop8 testimonio, dum dicunt , Attilla Galliae loca devastante, vi rum Sanctum Romam ad limina
Apostolorum profectum, ut imminentem residuis partibus Dei iram precibus suis averteret , a B. Petro audivisse, totam fere Galliam tradendam Barbarorum incendio, praeter solum Proto- Martyris Mephani oratorium , Metis constructum : Quod & factum, S. Auths-re Ecclesam tunc Metensem mode
Clericos vero jam tum ad hanc Ecclesiam communi vita fuisse congregatos , dubitare non sinit eorum temporum adhuc in Cathedralibus Ecclesiis vigens Apostolica disciplina : Attamen certi nihil antiquis documentis enuntiantibus, primam, quam haurimus notitiam, nobis suggerunt S. Arnu hi acta, in quibus dignum notatu refertur: Disium Argenteum cum ingenti pecu Hae summa, quem in honore B. Steph ni Protomaruris consecratum, pretio alienaverat, recepisse, sisque factum kt est mviricularii, stu eateri pauperes Dei Asentationem ad Onia habe
206쪽
rent, se res Sanctorum, quibus datasia praefatus Author: Primus rimen mel fuerat, absque uilius redderem sium hic Epimporum fertur commune spendio. In hac narratione memora- eis instituisse aerarium, generiauer illi matricularii non alii erant quam Drum usibus in saecula profuturum. votivi Clerici, quos prima Ecclesiae Arnusos itaque Metensis Anti aetas ut in Cypriano legitur, dc nos stes, ut suis matriculariis egentibus id in Exegesi nostra monstravimus, succurreret, Discum illum alienasportularios, posterior matricul rios nominavit. Unde in vita S. Resierat scriptor ejus annotavit: od Canonicam Clericis Rellionem resiluit - Iuxta numerum quoque
eorum, quotus ille in tempore erat,seus Aleuia. se eontinua eis victualia c-
sntiae, quatentis divino cultui libertas atque instantius in sere qui Fens. Pri s quippe, quam exoptabilis hie AL
Dr se Pater eorum adveniret, non eis dabatur Canonicus panis non erant,
ut sunt hodie Canonici. sed sicut masrncularii. . Hoc est, si bene rem ex antiquis Ecclesiae moribus apprehendo , cum olim distribueretur unicuique, sicut cuique opus erat, exinde persecutionibus esseruesce tibus , constitutae sunt sportulae, ut cuique sua necessaria tribuerentur , quibus seorsim vivere posset, violentiis illis communem mensam' aliaque Communia non modice
distrahentibus i sed hi singulariter
viventes, non ideo votivi non erant. Igitur mos iste inolevit in Tantum, ut quamvis plurimi Clerici saeculo quinto ab Augustino, Alypio, Caesario, Paulino, dcc. iterum
in quandam communitatem coales Cerent, longe plures tamen essent, qui ab Ecclesia matrice alerentur ,
suasque portiones pauperes Chricti acciperent, seorsim tamen in privatis domiciliis degerent, de administeria solum Ecclesiastica conis venirent. Sed S. Rigobretusi horum matriculariorum misertus in unam eos fecit comunitatem comvenire, ut Canonicum , non matricularium, id est, communem, non singularem victum obtinerent;& sit verἡ decet Canonicos in s mulviverent in uno Claustro , unaque mensa non solum temporali, sed &spirituali secentur et unde addit verat ex mente haud dubiὰ matriculariorum , qui non alii erant, quam ejus Clerici votivὰ viventes. quamvis necdum Communiter, iaest, in uno Triclinio , ac dormitorio commorantes : fecerat tune
id in fias, sed quando signatε f Etiam sit usque ad tempora Chroindegavi seu Grodegavi trigesimi septimi Episcopi Metensis, defini. ri non potest : hie vero Samstissimus Praesul quantia disciplinae ardore ad pristinam votivam Cleriincisque congruam vitam suos colin
legerit , satis & dilucidὰ monstrae ejusdem regula, non illa, quam docursatam ac interpolatam edidit Dacherius , sed quam sinceriorem longε luci donavit Harduinus. ita qua totum caput 3 I. fideliter relatum est i quod in Altera cum magno dispendici cognoscendae non solum genuinae reformationis Clericalis in hoc Sanctissimo viro, sed & a se memoratae Prioris jam a quibusdam solitae voti vh vivendi normae desideratur: de qua, quia alibi jam egimus hic ultro disserere, abstinemus. solum adiicientes ex Chronico Episcoporum Metensi. um : Quod hie cierum adtia Uictadinstar caenolii intra claustrorum serta conversari fecit, normamqueris in stituit, qualiter in Gelbia inititare deberent, quibos annonas vitaeque subflia seu cienter largitus es, ut perituris vacare negotiis non 'indigentes
divinis solummodo o cris excubarent. Hinc Bro rerus in suis Annes: de Chrodegango quaedam praeclara Pr ferens subdit: subd vero cumprimirhic memorandum, vitam eam cieria
rum post forentis Romani imperii frieula redvixisse traditur , quod ade. S. Ambrosius testatur ab Eusebia Ierce
sensi praeclara Pontifice . in Italia Hu-Z 3 gem
207쪽
gentiau emoti captam, ut quem duo pariter a Gero suo exegisse memorat, monasterii videlicet continentiam, ordissiplinam Ecclesie , - - - ipse itaque rodegandus , quod antiquae litterae loquuntur, disciplina ex urbe Romana petita , rari tum Austrasiae exemplo
Clericos regulares in unam communem
que vita societatem a regavit, eosque caenobii letibus adprictos, excisatis ci
eis B. Stephani aedem seorsim domicabis,
em Claustro monastico coercuit, in O miara ceres in actis Gradetanaeoncurrum, quo conjecturam facias, eum narma vivenae ac d ci Mae, quam
Canonici deinceps in Austrasia passim
uniare , exstitisse vel Authorem viniacem. Haec vir iste doctili unus,& quem veterum monumentorum perspicacem interpretem nemo non Veneratur. Chrodegando post Augerannum succedens Gan fusClericis suis adscripsit Liaricum, C jus continuata in Cathedrali Ecclesia sua disciplina fatis exinde relucet, dum de praetacto S. Aurico invita ejus legitur : quod , cum is missionem aRege abobsequio enim Caroli Magni fuerat obtinuisset, ut
humana abdisaret studia, Deque obsequiis totum se se consecraret, a Gandalpo Metensi Antistite benene honor
freque raecipitur . ac mox explorata
ejus proposito, Regiisque, quibus pro
uxe commendabatur, perlectis litterisClericorum ordini adscribitur, annumineo sacrarum functionum Tyrocinio p serit, ac deinceps Sanctioribus sacris initiatus Ecelesiae S. Stephani Diaconus
risus laudatur 48. ivus Episcopus, diciturque monasterium urbis principale S. Stephano Proto - Martyri construxisse, adepto ipsius brachio a Bisontica civitate. Monasterium
istud non aliud fuit, quam Clericorum in commune viventium domicilium, quod adeo hoc nomen avita communi promeruit, ut multi graves Authores non dubitaverint
vel ex hoc ipso monasterii ab antiquis scriptoribus Clericalibus habi
taculis impositi nomine definire in
tali loco Canonicos Gotiis & reguis
Iarater viventes exstitille. Certε
Chimetius in sua vesuntione sic erudite discurrit ad hoc nomen
monasterium , ut dicat . frequens in antiquorum scriptis MONASTERII nomen tro Ecclesia r imo in Bisantiniae rituatibus Ecclesiarum omnium cier eos sevi Canonicos, dictos per F ini nias FRATRES , quod nomen ideo illis attributum puto, quod in prima seu institiatione regulares fuerint, ese vitae commiani adiacti. Sic Chimetius di
Caeterum ne Iongior nostra excurrirat narratio , hic animadversum
cupimus, aliquid de Stephani & P-υ Regula, quam sub solius Steph
ni nomine suae concordiae inseruit Benedictus Anianensis, prout erum ditis notum est. Hanc regulam scriptam esse Metensibus Canoniacis probavit disquisitionum de C nonico ordine Author Doctiss-mus, & quae Ultro desiderari ad
pleniorem demonstrationem possent, supplebimus aliquando. Sub hac regula jam ab Arnulphi, aut cer-tE Clodulphi tempore vivebant f eulo septi no Canonici utriusque Ecclesiae, S. Stephans scilicet, & Patili in urbe Metensi constitutae , & sub hac ipsa S. Irudo deposito Laicati M.
bitia, uti de illo narrat Donatus Diaconus, ex consibo Cliaul I, comam Fuam in S. Stephani Proto . t is Ecclesia vovens Ieseoli Dominosi visurum totondu. De quo iam alias
egimus. Sic itaque haec Ecclesia Metensis in regulari disciplina aliquot saeculis substitit; Cum demum in eandem saeculariEationis sortem, in quam complures aliae, decidit , cujus tempus aliqui asWalonis Praesulatum ainguia ζ; credimus . tamen id potius tempore schismatis Henriciani contigiise. Chron. Ep. Metens collect. Concit. Hard. t. 7. Meuriss . hist. Εp Met. L. 3. p. 3 vita S. Clodulphia
208쪽
DE ORD. CAM REG. S. AUG. S. Michaelis Hemmen
demus inter Windesemensia numerare, quod illum nec apud Buschium , ne apud Thomam Kempensem, nec Joannem Probum in Catalogo Monasteriorum dictorum reperiamus: igitur potius credimus a propriorum superiorum,
Diaecessemque directione dependisse. Caenobium id Canonicorum Regularium S. Astistini tuisse ex Estii Historia M. M. Gorcomiensi. um discimus, interea ignari omnis ejus fundationis. Solum memoria digni issimum hic referre visum est, quod idem Litius recenset, quodque in magnam est hujus caenobii imo totius ordinis nostri
commendationem , ut habeant, qui min is forte 1 temporibus recentioribus tribuunt Canonicis nostris , ideo , quasi aut rentissiorescissent, aut nugligentes omnino, ut pro Deo & Ecclesitae suae amore Sanguinem Vitamque profundant. Ecce enim eodem quo Ioannes noster Oster.icanus Martyr Occubuit) anno circa Kal. Octobris,
Oppidulum verba profero l ipsitus
Estii t in ripa Riani situm, nomine Sconruisam obsessit Comes Gmnius, ae deditione evit, pactis quidem ac juratis conditionibus, ut se Catholicae Religionis usius, ct tam per arum, quam Religiosorum locorum privilegia
salva obsessis manerent : quorum nihil ab homine persido praestitum fuit.
Nam non multo post per milites, impiae sese voluntatis ministros, ejus lota templa profanavit, aras evertit, cirrisi, sanctorumque ejus imagines com
fregit, sacram sis demsem Hripuit,
Sacramenta conculcavit z tantum ab
rat ut Catholicis exercitium aliquod
Religionis Fuae, uti pactus fuerat, pro
mitteret , quin vero mox ad Iobtam
ministrorum Dei Carnificinam se secum suis conruertit. Erat extra muros urbis insigne monasterium Canon corum Regularium montis Sancti Mi-
ter hostiam excusones in Epidum comis
migrarant. Rerum tibi tutiores se reputabant , pessime tractivisunt. Unus eorum 2 odoricus nomine , Gondanus patria Gonda , seu Gauda. HOLIandis Ter ων, urbs mediocris Is lie & Gaudae Concurrentis simu excipitur multis vulneribus ab impio milite confossus , o interemptus es. Abi duo Faciatis est Guianus ac monasterii Supprior , o Cornelius Mon-
hovianus , ex Arbore nuce, qua ex re
mone Domus Senatoriae flabat , su-
Densi se strangulati sunt. His tribus
ad martyrium accessit quartus ejusdem caenobii contubernalis, Gasparus nomiane, quem equina gauda Hylatum Barisbari illi, multis . qui rem Pectabant, commisserantibus, Gondam usque per traxerunt, Oppidum duobus fere miLbari s Montivia L eum, quod a de quorumdam perditorram laminum ante quatuor mensis in Geusiorum potestatem furi . t redactum. AD GV
rum ex Autenna navis, qua erat in insula flumine extra mania civitatis.
atque ex opposito arris, sublimem des garunt , o Fursum deorsum trahentes
ac retrahentes animam eidem tandem
extorserunt: tum pro spectaculo eo pus se penseum disias aliquot reliquerunt. Haec passi quatuor isti, non ob aliud, quam quia Catholici, quia Monachi , quia Sacerdotes erant. Sic Eltius Felix Caenobium , quod tam pretiosos Martyres velut Alt ra Machabaeorum Mater, nutrivit, & ad hunc Beatum triumphum constanti virtute promovit; quod licEt eorundem barbarorum deici infesto furore subversum est, non tamen ambigimus , glorioso aeternae memoriae Calculo una cum suis alumnis , quos aluit, nocatum este
tam in caelis, quam in piae Matris Ecclesiae non interituro Regesto. Exstitit prope urbem Sconhoia fiam ad ripam Rheni a Dictae urbis sinistris. Estius hist. Mart. Gorcon. L. 4 C. 2.
Hujus caenobii latere originem ejus- nque fata usque ad annum Ira 3. tiam.
209쪽
fatentur, qui hactenus de eo meminerunt , scrip Ores ἔ hoc vero anno regularem disciplinam in dicto monasterio misere pessumdatam fuisse notat Ioannes de Beha auis tor Chronici Trajectensis, qui in God oldo Episcopo Trajectensi ait:
Hic Episcopus Regulares Canonicos habitantes Mid surgi propter inordinais tam eorum conversarionem, expulis , ct religiosis monachos ordinis Pri monstratensis , de Caenobio S. Michaelis Antueretensis Aliae attulit. Legimus autem , magnam ad horum reformationem dicto anno operam impensam fuisse : nam Iacobus Meyeus ad annum II 23. in
suit e Agatius Abias FormisHunsis de quo nos mentionem fecimus, ubi de hoc camobio actum est postquam per annos 22. laudabiliter praefuisset, se bona multa praecipue in Istr locus est proii e ostendam mari mersus Caenobis aquisivisset . factus es Abbas apud Iairighem, ides, Midilburgum in malia ria , qui primum Regulares fuere, sed non multo post facti sium Praemonstratenses. Ex quo colligimus Albaldum virum religiosum, ac disciplinae Zelatorem ideo ad hanc Middelburgensem Abbatiam , indubie petente
de tuo praenotato Episcopo, translatum , ut perversos Canonicorum mores ad statutum observantiae traia
mitem reduceret, ast in obstinatis jam ad malum animis nihil optimum virum profecisse arguit paulo post inducta Praemonstratensium colonia, & ipsorum malevolorum ejectio: nam Wilhelmus Heda de eodem God uri narrat: cruta In Middeltargo oppido allachriae Canon
eos Regulares propter eorum petulant am amovens, Retigisses Ordinis 'rimo iratensis ex Antisvia in locum eorum accitos influuit. Ioannes aurem Reygerspergius in Chronica zelandiae est, eosdem alio translatos fuisse. Caeterum an inductae disciplinae Praemonstratensi se subdiderit Alboldus quoque , ut Putat Papebrochius, nobis non est
liberum decernere, document sad id amrmandum omnimode deis ficientibus t At Isaacum Formosellae suecessisse Alboldo, aiano I 222. vel ista 3. Wallachriam seu Middel- burguin translato, ut docet Meyerus. non subsistit, cum dicto anno in Charra seu Privilegio a Carolo Bono Canonicis Loensibus dato subscriptus reperiatur, Hacam Foris
mos sensis Praepositus , ideoque Isaa- cum Adami Successorem fuisse, non Albaldi certum est. Haec de Middelburgensi Abbatia dicta sint, dum ampliora suppetent: de quibus tamen dubitamus, tota Nallais ehria , sub jugo Herer Oroxorum, fidem Catholicam amissente, nec eruditiones tales ut Saxonia: cu
Sita erat haec Abbatia , ut vid tur, in ipsa urbe Middel burgensi. Meyerus Ann. Fland. ad an. cit. Mirae. DOV. edit. p. 37 . acta SS. t. 3. 6. Iunii.
nonicarum Prioratu S. Erat Miso. hie sacer Iocus Anglicarum Virginum Domicilium . quarum industriae ac pietati suum debet initium. Cum enim septem Anglicae, ver que Anglicae puellae in monasterio S. Urseia Deo tua vota religiosa prompsissent, inde cum venia superiorum recedentes novo Caenobio fundamenta vilia quidem ac rudia in Parochia S. Iacobi jacerunt, interea aedem a Ulierbacenis
si bux Benedictinis sibi locantes,
paulo post vero justo pretio plen8
in suos usus religiosos redimentes, ac in venustum satis Parthenonem permutantes, Ecclesia B. Virgini immaculate conceptae ac S. Michaeli sub titulo S. Monicae consecrata ,
junxerunt se postmodum his septem Virginibus decem aliae, Anglae
omnes cum duobus sororibus conversiis ex praefato S. Ursulae mon sterio huc transeuntes, sui Sque locum istuin bonis immodi re dolanisses, qui usque hodie egreste floreta
210쪽
eet; visitsirque ibi inter reliqua a cra Cimelia Cilicium devoti Christ, Martyris nomae Mori, ac Roserinum ejusdem , quibus Deci Matribque ejus Sanctissimae se pium, Sam
hunc , , quem saeculo septimo S. Eligitis Noviomensis Discopus eum S. Minaeciam orationis causa, S internae contemplationis studio frequenter visitabat, demum alio quin a nullo homine excultum νminus inhabitatum Oratorio quodam providit, denosque viros pios incolere fecit Deo Anachoretarum more servientes.; Nomine etiam suo, sicut Ac miraculorum gloria exinde Cohonestavit, cui paulo post incrementum prodigiosum S. Mandisianas vitam eremiticam inibi eligeris , & uiscopatu Caine racensii per aliquot annos strenue, sancteque gubernato, in canum biens, corpusque serum huic moriti in tumulandum relinquens mirum in modum adjecit. Hac beneficiorum cactestium fama, atque
largitate allecti undequaque Populi devotionem stabilem ad eua1
montem peregrinantes continuavere usque ad immanem illam Norima unorum an . 88 l. irruptionem , a quo tempore devastato ratorio, totoque sacro loco expilato , omnis devotio sub ruderibus una cum saeris S. Abndiciam Lip
nis sepulta; simulque suppresta jacuit: Cum dein anno ' o. qui busdam juvenibus Clericis momtem illum casu relaxandi causa concscendentibus, unus eorum inter ruinosa veteris Ecclesiae rudera consistens baculi ferrata cuspide fodicare locum illum , curio litate puerili ductus , incipit, mox autem ad hoc attentatum . nescius, quid praesumered, utroque lumine Or- . II.
batur ; quodque mirabilius vixdum a sociis in hoc caeci tatis discrimine admonitus , ut se S. Andisi ni gratiae fideli animo commendaret, ipse id enixe praestiterat, utrumque lumen hecepit evulgato e duplici per potum Cameracensem viciniam miraculo, Gibertus Episcopus montem Eligiatium a-
sitit, indiciis certis, sesque jam notis sepulcrirum S. A,Mutari eo ip- is in loco, ubi Clericus alie juvenis foderat, inquirit, reperitque ;tum senticetis undequaque extirpatis Ecclesiatri praestanti, ac eximia forma construit; sacraque olla SisAndiciam in noviter paratam argenteam capsam recondit, ad altare recenter positum Collocat, & SS. Petro, ct Paulo atque Vindutam diractam Ecclesiam consecrat , octo Clericis seu Canonicis ad custodiendum sacrum thesaurum inibi constitutis 3 quos dein anno Io 68. B. Listbertias ad Sanctiorem vitani reducens regulae Augustinianae s cundum generalem reformatio nem iis temporibus assumptam subdidit. Hic est Lieuertias ille tanta vitae integritate, morumque exemplo insigoisi ut, cum iis Episcopum consueto usu eligeretur. Rex Ipse non tam eligentium vota confirmaret; quam praecurreren& eui cadum ipsum favere videbatur : nam dum more IVPto, ut inquit vitat Author , in Cousecratione
ejus Saritorum codex aperitur Eva
getiorum, repertum est, quod ait: Hic es Dieii L a: fluur, in quo mihi complacui. Hici r nergo Sanestis Episcopu cujus vitam aliquando inter Episcopos Cameracenses dabimus 3 in monam rio S. Mindiciari ut cuna praefato vitae Listberti scriptore loquamur apud
montem S. Eligio Clericos regulares comsi Di ct esectis isth, qui negligenter ibidem serviebant, multa de siui, bonis ibi riserυientius seuperaddid/t: I ali virtutum senore, quale usque hodie in eadem celeberrima Abbatia est reperire. Cogor profecto,