장음표시 사용
401쪽
pietate facturus, duo in cultum Numinis Sacella construxit, unum in villa Gansiichiana vallis gratiae
nuncupatum, alterum Udenheimii. quod usui studiosorum pauperum in domicilium destinaviti
Verum utrumque postmodum aD sentiente Joanne primo Cliviae Du-ge Canonicorum Regularium eia fectum est monasterium. Cum que primum in Udenheimense introducerentur, Windesemeti sis simul Congregationis membrum esse voluerunt, sed interlapso mo dico tempore translati in alterum Vallis gratiae locum. Enheimemst S. Sepulchri Canonicis de monte S. OZliae extradiderunt. D mum Valle gratiae anno I 'O. Per tumultus Belgicos vastata, Winde- semenses nostri Udenheimensi r
stituti sunt. quod usque hodie sua regulari ae inculpata vita illus. trant, praesule Reverendissimo auamplissimo Domino N. Clasens. Existit in ipsa urbe Udenheimio
raro. Vinea nostrae Dominae νενα Prioratus Virginum Cano
nicarum. Fundavit hune de consilio , & astenta Joannis Episcopi Leodiensis anno L. I 23 o. Reynerus Belli Fageti Canonicorum Regularium tune constitutus Prior: qui, ut legitur in ChronIricis Leodiensibus, unam partem bono m6ortim clero isdit, o alterammoniali s r haec Reyneri prioris Iegatio satis insinuat, adhuc saeculo I 3. Canonicis Regularibus solita fuisse vota simplicia , de quibus in Exegesi nostra plura tracta vimus. Fuit autem tum Canonicorum nostrorum , BL Virginum ea vivendi ratio multis in locis, ut eodem cum foeminis viri coenobio elauderentur, quamvis habitationibus disjunctis : haec tamen cum obtrectationibus non raro obnoxia esset communi ,
ianus Epistopas Leodiensis con stituit, ut suo in Bello- aget misnerent Canonici, in vetus Vin tum transmearem Uirgines Mathilde Antistita eis praesidente circa annum D. I 23 s. hae dein omnes, ut in vetustis documentis letagitur , frictioris disti inae Aesiderio.
ordinem Cisterciensem susceperunt. Ex relatis autem supplebis, quae Galliae Christ. novissimus Editor de incerto hujus coenobii Auctore, ac tempore edixit. Chron. Belg.pag. 2 6. Fisen. t. I. pag. 322.n. 18. Gali Christ. tom. 3. coli. I 4 .
nem hujus Parthenonis adhuc tum norare cogimur ; dum de ejus non nisi reformatione , temporiati industria Ioannis Busthii facta.
ab eodem edocemur: qui restau rationis hujus Coenobii historiam perlongum texens insinuat, ingenisti opera, ac labore opus fulta puellas isthic commorantes & 1 via vi tutis penitus devias reducere. Praecipue cum suae laxitatis Patronoa haberent ipsum tune praesidentem Mindensem Episcopum, forte a
bertum, proceresque Omnes terrae
illius: si solum Willhelmum senio.
rem Brunsvisensem excipias. pr reformatione Apostolica inducenis da virum Zelos mimum. Nos hane historiam ad litteram hie daremus, nisi ob maiorem prolixitatem con sulti is crederemus ad opus ipsum differendam. Amensere tandem Moniales reformationi, excepto habitu, fit notat Buschius, Verum tempore sectariorum invaleste
Nerthanum. Prioratus indest mensis. Hujus nullam
aliam notitiam nacti sumus, nisi quam nobis communicatin Priora tuum Windesemensium Catalogus suppeditavit, solo ejus nomine indicato, di quidem tanquam ad hue florentis.
Distere propὶ Ruremundam alioquin edoctus sum. CIR. in
402쪽
I Saxonia , ut fuerat Belulorum gloria . fidei --
plantandae studio, magnorum, ac Sanctissimoin rum virorum numerositate, deinnique Ecclasarum, Monasterio rumque fertilitate atque magnificentia illustris ; sie amodo esset Religionis avitae observandae fi mitate praeclara , neutiquam dubitarem , eandem Omnibus reliquis Germaniae Provinciis praes tendam. Uerum ubi Lutheri impii Evangelistae nefanda dogmata passim utrumque Circulum Saxonicum in fascinarunt, atque ha reticis tenebris involverunt, pau eissima sunt, quae cum praeconio saltem pro moderno tempore pro feramus. Novimus enim , quot
eximios Episcopatus Principum cupiditas luis temporariis immolaverit emolumentis, exstincta in eis omnino Pontificia religione: novimus quoque non absimiles vices. imo adhuc longε infeliciores subiisse ingentem copiam n bilissimorum monasteri rum, qu*si univessim deleta & in usus hae
tum colligeremus, profecto Rc,ssim. LI.lὶ quingentesimum exsuperatura miraremur: quippe quod ex solo
ordine nostro in mappa, & annex Elencho nonaginta unum annDta verimus , multis adhuc nobis in
cognitis, aliis vero edita jam map. pa per amicos insinuatis, atque ideo in appendice referendis. Tan. tam scilicet stragem pietati, ac Vi tuti infligere Haeresis semper solet, uae non nisi damnis pascitis alienis, ut inquit Beruardus serm. 61. su per Cant. Sub specie quidem Zeli.& Chasitatis mutata sunt multa Deo dicata Coenobia in Gymnaissa puerorum , querentibus ipsis haereticis, atque causantibus, quod. cum piae intentiones Fundatorum subverta, ac suppressae sat neglia gentia , otioque monachorum, iidem quodam velut conscientiae armati stimulo restituerint clauiatra originariae fundationi. At quam illi assignent, docebit imprimis Vadianus , dum tu praefatione sua in farraginem Antiquitatum de origine Monasteriorum: postquam Satyrice satis primam
causam monasteri ram fundan dorum traducendo dixisset ipsorum Benefactorum spem fuisse ob
tinenda eximie retributionis aterna,
403쪽
E Utae monastea vacuitati pro viriti Divina, quam impia haereticorum ad sent, uisue em ossinae justitiae turba superstitionem nuncupat, quidlibet largirentur, or quidquid quod dignitas sacerdotalis non horam libertati ad inaniam fiat, obviE. sti illis consuetum est . tuti, ac religioni datum est, otio vero cuique opilioni, ad placitum M inertia Lxui ct volvtasti M hilum gistratus deferatur. Obtestantur, quidem. Postmodum subjungit : sane hi ipsi nὰ sundationes in pro-
n hω modo μά- antiqua monasi . fanum usum transferantur . neveria institata, ct cond/tafuisses μ α monasteria redIgantur in acervumia etiam, ut, quoniam gentium Gem ι'udum y at tota haec obtestatio manicarum eruptionibus , cultus om- . non tendIt nisi in eorum temponis stadio m , sin titterarum elam rate emolumentum: quod an ipsi .guisses, Molarum vice caeno 'ua essent, de monacti religiosisqu tam ge- in quibus edocti se insituri monachiineraliter effatis poni ut, inuemvisor Clerici, non sacris modo Vivatis, justum , ac aequitatis amantem in publicis quo functionabar a si arbitrum vocor Nihil isti unquamri imprimis autem His prode e G- praetenderant dotis amplioris, ni Asir possent, quaram curae se a D si quod suffecerat ad eam sustenviserationi essent asiuiti. Accedit rationem, qua securiores, dc experidiano Meibomius dieens: CHMnicos institutas fuisse non aliunde, nisi ut essent Carionicae Scriptura i terpretes . ct monasteria, cum inciperent Caroli MVH ac jam ante riviri tempore , non alia fuse , nisi mr Miseria , lauras er Asset'. a.
videlicet. ut ipse exponit oea farista, in quibus praeter continua pieta tis exercitia, juventus veram de Deo doctrinam simulque artes eo lisuas necessarias quotidie adHyceret. Omitto subsequa, quae in universum propE statum Ecclesiasticum ac regularem evomit Uir alioquin eruditus, at in rebus fidei nimis improvidus , praec*sque Calumniator Meibomius. Cum igitur, ut ipsi ajunt Heterodoxi, principalis illa fundaticinis ratio erudiendae juventutis in monasteriis Saxoaiae
evanuerit, eveneri roue verum es
se . quod Hildebrandus ejusdem
farinae cribrum enuntiavit nempE: φii- quod monasticam vitam necessitas i venerit , reluis aluerit. semersitio ditaverit. Hinc abundanrem Camsam novissimis EvangelIcis Rem materibus adfuisse , ut monast ria In Gymnasia mutarent. Quasi vero si tanta Ratio pugnavit pro alenda. instruendaque juventute, non major pugnaverit pro laudeditiores a cura eorporis Deo servire possent liberius, quemadmo.
dum fortia ipsi moderni sectarii
monastariorum P flesdres. ac Professores dicent, augmentum
annuae pensionis ab ipsis depolci . ut liberius studiis suis vacare ἀ- Ieante quodsi ergo hoc licet ob
expediat ob honorem Divinum Religiosi piorum munificentia
suos proventus obtinebant, ut orarent diu, noctuque pro incolumitate eorum ; pro talares isti participant illorum bona . ut sibi
suisque uxoribus. ac prolibus prosint: dumque illi vigilabant in
choro , isti dormitant in thoro, non foliorum Sacrorum, sed doliorum magis solliciti. Et siquIdem monachi quandoque labor
id industriae tendebat pro conservando in coenobiis instituto sacro semel inducto; at sectariorum Praedicantes privato suo spiritu acti prolifieam suam familiam sustentandam quaerunt. non rem sacram , ideo caeremonialia , imagines , & quidquid ad extrins cum gloriae Divinae appalatum diis rigitur , tanquam superstitionem damnant, ut scilicet assignarae pro . his
404쪽
his piae fundationes ampliori lu- claustra exsecrarentur , spontae cro cedant ad eorum replendum Christi violarentur , votifragi ho marsupium : Coecus est , & Dux mines in coelum usque laudibus ccecorum, qui haec nou videt, attollerentur, & his si milia, quae aut videre se negat. non pauci etiam ex Ipsis doctioriis Non equidem is sum, ut Reli- bus Lutheri asseclis abominantur giosorum Omnem conversaάo- profecto non est ista Eeclesiae r nem excusem, asseramque aut, de- formatici, sed desolatio. Uerum fendam , nullam in his repertam quid nos haec deploramus jam δε- unquam, vel deprehensam fuisse cta, nec emendanda ἰ quid inge- deviationem a bono. aut impro- miscimus tot devastata Saxoniae bitatem etiam summε censoriam. Coenobia 3 cum praestet Sangui Novi enim contra me, tale quid neis etiam Iachrymis deflete illam
propugnantem , Omnes Veteres in narrabilem copiam pereunis aeque, ac recentiores Catholicos tium animarum haς Sathanica Lu-
Scriptores peroraturos. At stan- theri. Calvini. Melancthonis, &tibus etiam csaeculo decimo quin- pessimorum quorumcunque ho-to inclinante, subsequoque exor- minum causata reformatione. Igiis diente; tantis monasteriorum dis- tur cum ex centum & sex nostri sollationibus, an non dabatur alia instituti mon alteriis non reperia via reducendi ea ad primae funda- mus nisi octo florere in tam amistionis normam, nisi, ut aut Om- plissima duplicis hujus circuli Sanino diruerent illa ad infimum pe- xonici Provincia. satis esse debet, ne lapidem, aut fide Catholica ut nos solemur, saltem tot aliis contrita, nova nuptialium homi, quando in his terris floruisse. Innuiri secta introduceretur' neque terea ad eorum synopticain , iit juvat praetexere illam iuventutis fieri potest, descriptionem proin instruendae pietatem; non etenim gredimur.
latent haereticorum communes S. Astae Praepositura. κω. Hre.
fraudes, ac simulationes, de qui ' Cum multis perquisitis antiquis 3 φ. tias. M quibus Gregorius M. ait, quod doeumenti, nihil peeuliaris noti s/ημ' init. recta pemersis, ut est ri . tiae occurrerit; sollim nobis ea, bona, aua tores ad se trahant, ct oportet, sufficiant, quae tum exhibendo mala latenti eos peste corrum Chronico Serent Montis . tum exponi. Interea quia cereum . - Bolandistis perpauca discimus . iam haeresim , teste S. Hieronymo nempe : olim Canonicorum Re L. i. super Jerem. c. 3. nisi pryter gularium fuisse insigne Coen gulam, ventremque conserui. Satis Uum. erexis,εque illud Reinerum Lutheri reformatio se ipsam accu Episcopum Misnensem, circa an sit, damnatque, qualis sic. Quod num ioso. floruisse vero usque frigitur ex parteFundatorum mens, ad annum is 4 . quo dissipatis, exae voluntas in construendis actIsque eum Catholica religione nasteriis fuerit juvenculis Instru Canon ieis, in opimum juventu Ehio , eaque neglecta tum sit , iis Lutheranae Seminarium cessie. quando Lutherus hanc pulcherri- Eminuit illud multis tum Praesumo suo gastri margiae dogma e pri- libus , tum aliis viris praeclarIs, mus caepit informare, an non d4' quibus aliquot Canonicorum Rebatur alia methodus recuperandi gularIum monasteria in Saxonia hane laudatissimam voluntatem ex eodem celeberrimo Collegio Fundatorum . nisi ut deficien re, λεre provisa. aut labescente ista parte, destrue- Εxstitit in urbe Misnensi. Chron. retur & altera , sicque in rotum Mont. Seren. acta SS. ad s. Aug.
405쪽
in Comment. Praevio r. I. n. 8.
die vix amplius vestigiurn reperitur . multis vicissitudinibus , &fatis iniquis jam propε a sui fundatione subjecta dicitur, Narra tionem vero de ea praecipuε ex Helmoldo, aliisque Septentrionalium rerum Scriptoribus colligemus. originem suam haec Epi Leopalis sedes Ottoni I. debet Magno Imperatori, qui inter eos, quos hie piissimus Princeps in partibus Aquilonaribus constituerat Episcopatus, hunc iam septimum n meravit, prout ex Helmoldo discimus , dum ait apud Icornerum: Otto Imperator septimum Epissopatum fundavit in terra favorum in Alde burg , praeficiens ei primum Episcopum Marconem. Idem vero Hel-moldus scribit . crevi ile in hac dioecesi populum fidelium , nec defuisse aliquid, quod novellae Ecclesiae adversaretur omni tempore Οζζonum, quorum tres, ait, se Comperisse : quod & verum est, qui omnes Imperium confecerunζab anno 96 a. ad annum Io 2. Quodsi computum a Regia Coronatione Ottonis L Ordiamur, statuendus est annus 036. Danos
autem, seu Slavos subegiste jugo Christi notatur Otto anno 949. in ter hos annos quinquaginta duos qui nempε ab anno 949. ad I Oa.decurrerano probabile eit Episcopos Attenburgense, , quos usque ad exeidium Nienburgensis Ecclesiae quatuor Helmoldus numerat, suae Metropolitanae Ecclesiae quoddam iunxisse Clericorum coli
gium, & profecto non aliud nisi
regulare : audiendus hanc in rem Krantalus, dum de Magdeburge sis Cathedralis institutione discuserit. iam vero , inquit in Magd burga erediderim regulares fuisse C nonicos, sicut scire per omnes Ecclesia I
donec deteneraret in eam , qua nunc
es, formam , quae si Deo plaena sit,
se novite Cateria inscripturis se legibus ore. & Krantalum per hos Regulares non intelligere tales, quos recentiorum quorundam scriptorum commentum emnxit id est, regulares sine voco, de quibus antiqui ne quidem lomniaverant .
sed eos, qui votivi existebant. colligitur ex mox subjectis illius
verbis, dum aier talibias cum acre deret regularibus , eum nova Regula Nortiarius , facio, obtinuit, ut novitati cederent, stimentes habitum ejus, ut Norebertini diceremur. At Nort-
. bertus non accessit Regularibus ει- colaribus, ut illi solent a quibusdam, velut dixi, nuncupari. sed Regularibus votivis, quemadmodum nullum eruditDm vitam S. Herti legentem Latet. Quodsvero fere per omnes Ecclesias fame
runt Canonici Regulares, certε, ac indubiE, in Ecclesia quoque Alien- burgensi id prudenti illatione arguere licet, cum certiora alio quin pro hac aetate desint documenta: firmatque opinionem nostram. quod Helmoldus Cap. I s. ait: Aia lingi, scilicEt an. Io I.
eiam otio III. fatis ressisset, Mavos fidae Christiana desina, ct reassumpto
gentili ritu eruistissime in inrisi nos, Praesertim in sacri ord is homines desaevit se : Narrant, inquit,
seniores Stivorum, qui omnes Barbarorum gemas res in memoria tenent.
Aldensurg talitatem populatissima de Chrisianis iuventam fuisse. Sexaginta rem Presbyteri caeteris more
pecudum obtruncatis , sit ad lud istam seriati sunt suorum major lvei Praepositus Odiar nomen havit.
Si ergo Praepositus Aldenburgi fuit, fuεte & qui sub eo vixerant
Canonici, quod Praepositi nometa& ossicium necessario deposcit. Ab eo vero tempore Altenbum genses semper in deteriora prolapsi sunt. Episcopatu adeo per Principes ipsos, qualis Bernarias
406쪽
Saxonum Dux fuerat, & impios homines expilato , ut vix sustentando amplius clero sussiceret. Mquamvis sub de alta aliquantum Christiana religio proficeret, eo crudeliter occiso excisa est sors omnis Alimburgensis Ecclesiae.
Aecaάδι autem. inquit Helmoldus, perturbatis haec in Siserum 'min-cis , anno pos Incarnationem Domini
Henrici IH ae avo. Et is it sedes Ad Murgensis annis octoginta qua- ture. Neque sollim Altenburgensi Edesesiae haec fata acciderunt: ait enim idem Helmoldus, adeo cultum Divinum in universa Slavia defectile , Βι non esset Ecclesia. nec sacerdos visi in urbe tantiam, qua vetus Lusa is dicitur. Id est Lubeca. Tandem circa annum Domini II 48. respirare, & levare suppressum maerore caput incaepit religio Christiana; cum scilicet Hart-ictis Archiepiscopus Hamburgensis reducta Principum temporalium concordia Dccasionem nactus est desolatos reparandi , quos sibi subjectos habuit, tres Episcopatus, Racenburgensim , Mec Metensem .& hunc nostrum, d uo agimus, Asten mensem, qui taem per AdeLia tum Hainbursensem in tres prae nominatos Episcopatus disiectus
est, cum antea unus hic univem
iam terram, quam Polabii ερ ob triti incolebant, a terminis Hol-Zatorum usque ad flumen Panim& Civitatem Dimin in suo districtu Eeclesiastico continere: Igitur His Pus virum virtute non
minus. quam prudentia proba tum renovato Episcopatui Nien- burgensi impositurus V. -υ-m adis vocat : de quo nos aliquando per ordinem plura daturi sumus. Haec interim isthic sufficiant, ut breviter Ostendamus . eundem & vitam v tiv Canonicam fuisse pro
fessum, Athanc ipsam, quantum fieri poterat cum suis ut Episcopum Alienburgensem observasse.
Dico, quantam fieri poterat a Ο ervo enim ex eodem saepὸ laudato Helmoldo Congregationem, seu Collegium Cathedrale tum ADtenburgi non fuisse constitutum. De Graiari enim Episcopo Alien-hurgensi verba faciens, qui ad annum juxtὲ Hel molai computum electus est rIς 4. & consecratus a summo Pontifice anno sequente,
haec ait. Guia Congregatis Cleris rum non hinebatur in Aia turgensi impatu prater eam, qua erat C M lina. qua alis nomine dicitur H
gerosior vide quae dicimus in d
scriptione Hagrestorpensis Coen bii) annuente Dure fecit eos transmi grare Sege rus ad locum primae fumdationis . quatenus in solennitatibus . quando Pontificem oportet esse in populo . haberet in tam svplementum ,
tribus videretur incommodum, propter tumultus fori, cesserunt tamen coninlis majorum, cui refragari locus non
erat, ese fecit illuc domum Epycopus. Itaque quamvis Gerinus estet Episcopus Altenburgensis, attamen r
sidentiam suam obtinuit in principio . ut audivimus, in Hage stor ensi coenobio : quod clarius innuit Cap. 8 a. dum ait: D. xressus Epi patum Geroldus nimirum non invenit si Mia. qu bus vel ad unum mensim fustentari βα ι siqui Em Faliarens domus haec tempore neelini erat quasi Collegium Alienburgensis Cath dralis post mortem B. memoria Ru
bri Epimpi commodo simul se quieti
confulens ad Hammaturgensim Ecel
fiam si se transtulerat. At Lia fias Praepositus se fratres in Hagere ubsistis Abi esse judicabans. ut visi
pum ingredisntem se egressientem hospitio colligerent. Ne vero Alte
burgum spirituali provisofie omnino tunc careret, ex Falderensi Monasterio non minus Canoni- eorum Regularium accersivit B mnem , & transmisit eum , verba sunt Hesmoldi, Aldenburg, tit eu
407쪽
raret salinem populi illius e demum que etiam Adelburgum hujus Betu nonis ope monasterio providit, ut infra dicemus : patet igitur ex relatis Altenburgentem Cathedra lem vere Canonicis Regularibus constitisse. Translatus dein est Episcopatus Altenburgensis Lubeckam , quod habemus non solum ex Helinoldo , sed etiam , quo anno i i ta ctum sit . ex Anonymo Auctore Chronicae Slavicae apud Lindebrogium: dum ait: anno Christi It 74. ad preces Geruiu trans lit Henricus Episcopa m de Adenburg ia Glis, quia Aldenburg is pauperabatur peccatis exigensibus, ct Liare locus commodosor pro Episeopatu de dis in Hemdiant , se muniebatur. Translata vero hoc modo Cathedrali, attamen suo in vigore, ac virore praestantissimis viris fecunda permansit longis temporibus Falderensis Praepositura, prO- motis etiam ad infulas exteras non paucis eorum , ut suo loco videbimUS Caterum siluabatur Altenburis gum ad littus maris Baleici, quae, dum iam tempore Alberti Κrant1ii exigua adhuc restarent vestigia veteris gloriae, multo in majorem ruinam dilapsa est urbs ista ad notastra usque tempora , ita ut vix amplius oppidi nuncupationem sua vilitate adaequet. Helmoldus
in Chron. Slavorum. L. I. cap. 12.24. 3 . & Κran Z. Wandal. L. 2.c. 3I. pag. 43. & alibi. item Metrop. L. 2. cap. 7. & L. 6. cap. 12. vita Uieelini. apud I eibri. r. I. p.
Script. septent. Cap. 29. pag. 2 o. Chronicon. Lubecens. Edit. Mei-hom. t. t. p. 393.
Eo.' nec originem nec Fundationis
tempus neque alia fata indagare potuimus, fuisse tamen ordinas nostri monasterium , & quidem Praeposituram , colligimus ex litteris, seu mandato risitationis insinuatae per Praepositos Mona stericitum Novi operis, & S. Mainritii prope Hallas Canonicorum Regularium, qui tum fuEre Joannes B chius . & Paulas. In hoc
mandato diserte inter virorum monasteria nominatur ad B. κτλnem in Ad Murg. Igitur non ambigendum . praeclarum horum virorum Zelum etiam istud monasterium reformasse circa annum
14 1. Verum quamdiu illud deici in sancta conversatione , ac regu Iari disciplina permanserit, nobis ex defectu documentorum non liquet, praecipue cum Certum sit. illud postmodum cum plerisque Saxoniae coenobiis haereticorum infestatione periisse. Busch. L. 4. de resor. monas . cap. 6. apud Leibn. r. z. P. 96O. Schamelius in hist. Gosegk- Monast. P. 76.
stiterunt tabs Coenobii Fundatores Comes Tlaederisus de Grie n& Uxor ejus Amebada circa annum Domini a zo. extraditum id primum est Canonicis Regularibus S. Augustini, quod patet ex Bullaab Honorio II. Pontifice Hamerste-biensi Monasterio eoncessa , in qua unici octo monasteriorum
citdini, nostri ab eodem stabilitur, inter quae octo hoc ipsum , de
quo agimus, Amensiovense diserte nominatur: ait enim ad Thielmarum Hameralevensis Ecelesiae Praepositum t quia te duecte in D mino Fili Tbiemare Praeposite, Di-
minis mancipatum si equiis vivere religiose acce mus. , tvis rationabiliabus postulationibus Δximus annuem iam. Loca igitur ve a claustrum videbere Hameraelevense. Clauserum
408쪽
cte. Aloxque deinde statuit, ua Religiosis ordo secundum Deum, ct B. Augusini Retulam in eisdem Has stris in titutus , o sacra instituti nes ab usis ad Religionis observamitam stabilitae futuris perpetia temporitas inviolatiliter obsimentur. Porro cum paucis post annis moreretur tum Fundator Ahi ρομcus tum Conjux illius, pia horum institutio per Hermanniam filium dictiFundatoris immutata est. Dum enim huic magis affectui esset Monastica, quam clericalis vivendi forma, suis duobus Fratribus oetone ..ac Tesederim ad hoe inriductis ipse D. Nox enum Magde hurgensem tum Archiepiscopum adiit, & suo proposito demum assentientem obtinuit: unde C nonicis aut dimissis, aut ipsis forte institutum istud amplectentibus, idem Hermannus. sit litterae Conradi Archiepiscopi Magdeb.& D. Norberti Successoris reis runt, eandem Eeclesiam ex haeredis te Parentum se rum constructam in manus pia memoriae Deo Pras sui Nπ-berti - libertate donatis, ε, ex Clericati ordine , in monasticam rellionem per Dominiam Aristium Abbasem ex Beryensi tarnobis transmutavit. Quoὸ sub Conrado factum, ut litterarum Chronologica subscriptio exprimit: anno Do minica Incarnationis II 29. In acti
Hoc Coenobium sub Benediacti no instituto in Abbatiam conversum unitum fuit Buraseldensi Congregationi . &. sit observat Leukfeldius, adhuc subsistit, quod nos in Uencho nostro exstinctum notavimus, de quo Lectorem monere voluimus. Mistit prope Parthenopolin. Leuchfeld. in Antiq. BursisId. c. 3. p. m. & seq. idem in Antiq.Kaltenbor.Meibom inChro. nico Monast. Berg. Pag. 299.
S. Augustini Praepositura dat.
Antiquiorem esse , quam, ut de
eius origine quidquam ex documentis scribamus, indubium est, utpote, quod nil, nisi ejusdem retormationem ex iis doceamur hanc veris Buschius in suo opere
de reformatione monasteriorum suggeris, nor tamen eandem res
rendam ad ipsum opus rejicimus. isthie solum memorantes hujus t ei Canonicos, adeo a regulari disciplina ad medium saeculi decim quinti deviasse, ut scribat Bustes inquiens : in Aseratione rarum Id est . Canonicorum S. AMUMIΗerfordiae invenimus omnes sine reformarime , se με triam μυ-tialium observatione , nec regulamseam, nec statuta obseretantes. Sedranstitutis Haism Aous dae M
mendam rellissim dimplinam omnibus, monalterium novam iterum, ae laudabilem formam Canonicae religionis induit: neque dubita dum , in obtento spirituali dec , usque rum Perdurasse, quando demum, nescio . quibus fatis eme desiit, certe eandem non m plisis existere vel ipsum omnium modernorum Scriptorum silentium indicat. Simabatur in urbe Erfordiensi. Busch. de reform. monast. apud Leibnit. t. a. p. 83O.
Baeherodense. S. Ma . .riae Praepositura. Prolixa
bis de hoc coenobio suppeter tμνα narrati. . si omnia coaceruare Inus, quae de eo cognita sunt; at paucis eandem expediemus: ut
pote quod non diu adeo illud sub
nostro instituto existens Cister eiensibus cesserit. Itaque fundarum dicitur teste Chronista do mestico simul, ae Abbate Hiri ira de Beras P a Beribolia Mae Episcopo
409쪽
copo Hildesheimensi . vixit au- m I. usque ad primum . quotem Bertoldus ab anno i II a. quo cathedram Hildesemensem Fannis electus est, usque ad annum rI3 o. conscendit , fluxere anni xyg. De testatur Chronicon Stedectu non Ia9. Praeterea Bulla a famgense apud Meibomium , & colligitur ex Chronico Hildeshemens apud Lei itium t. I. p. 746. hine origo fundationis hujus Monasterii statuenda erit inter hos Praenotatos annos: Ideo laudatus Abbas Hinricus inquit : Bertoldus
de eo ense Fratrum suorum Congregationem taericarum secunA n regulum S. Ariusiui communiter i a Chriam viventium is antiqui a Hila. quae novale Baiaonis iacebatur , in-
Patrocinio Santiae Dei Genitricis Mariae instituit . anno incarnationis ve
H Dei millesimo centensimo vigesimo quinto. Quibus postea ab aliis Episeopis additus esse dicitur Conventus Sanctimonialium, ut in pluribus etiam aliis Ecclesiis olim consuetum fui ite narratur, magis devotione Divinae laudis , quam periculo subsequente perpenso. Anno linque, ut audivimus, II 23. originem haec eximia Praepositura sub instituto Canonico sumpsit. egregieque aliquot annis floruit
in regulari distiplina. Quodsi ad
chronicas notas acta rerum refer mus, quae Hes ccius in suis an-εiquitatibus Gouariensibus refert. non bene inter annum II 2 O. MIIa I. constitutam ab eodem huius nostri coenobii fundationem conspiciemus. Quamvis & lahoc sibi constare non possit, quod Ioannem Hemici Epistopi Hildesemensis successorem factum
dicat anno Ias 8. quodsi enim iuxta eundem, in Cataonico instia tuto Bachen dente hoc monast
lium ad Cisterciensium jura post
centum M viginti novam annos translatum est sub eodem hod Faune, profecto chronicus computus combinari non poterie ab Heineccio positus : nam ab ann
fundati juxta ipsum hujus alacterii
ne expedita est anno Ias'. Zefannem habemus ad Episcopatum assiimptum fuisse anno 12 p. iacnotat Leuchfeldius in Antiquit. Poeldens pag. I 6. g. s. aitqu ipse. fundatam fuisse Backenrodam II et s. & hic quidem haud dubiε
ex nostro sonte e cur enim discodamus ab Epocha tam signatε notata per Chronistam nostrum,
eui, non Deile inficiari quis pOeerit, prae reliquis cognitam ipsam fuisse ' Quodsi ergo fundatum
est coenobium Bac modense anno IIa . permansitque sub primo Instituto ad usque annum Ia 39. stabun s anni I 34. quibus in eodem nota commorati sunt. Honoravimus autem hanc praeposituram, diximusque manuam fuisse; neque id immerito , quod nos dubitare non sinit, Ioannes ibidem Praepositus intra annos IIII. Ec γδ. diplomatibus su scriptus; ac praecipue uni, quod anno II 78. Richmbergens monasterio eontulit Arithoos Episco. pus Hildeshemensis : in eo si quidem praeterquam quod Ioannesine Praepositus Bactenrodensis tanquam testis subinsertus legitur, insuper in adjecta clausula haec habemur : Data prir manum Iohanaeis Baetinrodensis Praepositi praenatato i eo ae tempore in Chrisi nomine Amen.
Qua formula subscripsisse videtur ut Episcopi Cancellarius. Non tamen crediderim simplici notariatus apud eum munere functum fuisse, sed potius eo, cujus praerogativa notarios sibi subjectos habuerat, de quo Mabillon. in suo Cod. Diplom. Demum infelicissimo inimici omnis boni astu, fatoque fictum est . ut dilabente paulatim disciplina, perversi in Canonicos mores inducerentur: causaque hujus praeci
410쪽
praecipua adscribitur associato mmineo sexui , quod quidem ex
ipsis Chron istae nostri relatis verbis colligi datur. Ruebant autem semel aslumpto casu in tantam Perversitatis voraginem , ut nulla remedia ade5 concitato praecipitio retinendo lassicere possent, hinc tandem Joannes laudatus Hilia desieme s Episcopus adactus ejectis Canonicis Cistercienses substi-zuit; quamvis quidem idem in suo diplomate Cisterciensibus tradito dicat: Canonicos Baetin densis amotos culpis seris exigentibus , r nuntiasse plane, eμ unanimiter coram
ipse. mustitiabne Clericoram ct Lariscoriam adpante. Quo vero ipsi hi instituto suo adeo injurii emigrarint, comperire nequivimus. Existit porro hoc coenobium hodiedum sub Cisteretensium Dis ciplina. Chron. Martenrod. apud Leibnit. t. a. p. 43 s. seq. Heine . Antiq. Goslar. L. I. p. III. & I I. Leuchfeld. in Antiq. POeld. cap.
Cathedrali S. Pauca, maXim quae a falsi suspicione libera , superant, ut de hac Ecclesia distur- ramus 3 antiquissimam omnium Germanicarum urbium Bardeviiscium fuisse, aliquot scriptores edixerunt , ut refert Methom ius in sua Bardevicensi historia. U tus Chronista apud Leibnit. ad an. 3I4. sequentia scribit: Civitas
Baia it erat ante Romam 236. Mis.. 'Et in monte proximo Caesar Futius auream saltiam erexerat in
honorem Dea Lunae , quae ab incoliseolebatur, se adorabatur, usas ad adventum Egistis, vel secuniam aliquos,usI. Episcopus Aerdensis Rupertus t
se id iam fregisse dieitar , ct ibidem Monasterium in honorem Mariae, seM aElis constraxit. Paulo post subjungit de Uerdensi & hac Bar-demicensi urbe dicens: seerunt autem hae duae civisates prima in tota Tom. α
ν septimo anno A aha aute Romammis, iacentis. Mihi certe quaedam hic praeter fidem videntur, maxi-mε quae de antiquitate urbis proferuntur : verum quia nostrum
hie non est urbium, sed monast riorum, Collegiorumve indagare originem, hinc quo 'tempore in eadem prima Ecclesia constructa tquaerendum. Quodsi Egistiam extra dubium foret, fidem tanquam primum Evangelii praeconem Warde ici implantasse, sanEnon esset, cur cunctaremur &Εc
elesiae ab eo ibidem prima saltem fundamenta posita fuisse asserere. At hinus Egistis acta, quin & n
men adeo nobis incognitum , ut nec in Hieronymi, nec usuardi, nec Romano Martyrologio, necdum apud Surium reperire liceat. Et quamvis hunc eundem Egistium vide Cia Chronicon Bardevricense apud si Sclophium memoret , attamen 'Engethusius scui vix dubitamus, C. L. F. g. Chronicon istud innotuisse alium& quidem Iimotheum nominat, haec ejusdem sunt verba e Ita
theus venit Bard is , ubi er muctos Saxonum convertit. Cui ergo
hic fides, Anonymo illi, an En- gethusio t Orth si popularem auram sequi malimus, inermis sta
bit Engethusius . quippe quod pro Egistio vel ciuistici scribaut
Henricus Hervordiensis, Michael Uranius, Petrus Albinus, ErpoIdus Lindeprogius , aliique apud
mihi quidem videtur , majore, quam ex scriptoris authoritate, ex uno praedicto Chronico Bardevicens , vel ex illo Anonymo : quibus quae fides sit , necdum satis assecutus sum. Profecth cum aliunde praeter unum seu OMNI seu Timothei nomen, ac MClesiam i in qua prioris per Martyrium i lati eorpus ad altare S. Petri in loco ignoto conditum adstruitur reliqua omnia celentur, praestat ad C c e lac Disit ou by Cooste