장음표시 사용
421쪽
aliis tempore Inductae Lutheri vineh. Edit. Lessin. e. q. p. ca a. a. in haec Saxoniae loca, & ipsum ibid. de fondat. quarundam Ecel.
petiisse, M quidem dubicare au- san T. I. P. 26 I. deamus
nendus est Lector, per errorem hanc Ecclefiam tanquam Catheti Iem tam in mappa, quam flenchoreisse notatam, utpote clim talem nulla suffcientia documenta demonstrent. Antiquissimam suis. se, & quidem Caroli Magni temopora diu praecessisse, vix ambig re possumus. ac fortassie non dici post Apostolorum divisiouem iauniverso orbem imauc quoque insonuisse Evangelium Christi, sunt, quae persuadeant: S. Suiis .ertum his Christum praedicamem Pseudo- Marcellino habemus, quod an omnino rejiciendum sit, eon discepto. Ecclesiam tamen praedictam maxim. sub Blunone
hujus urbis restauratore, ac idebab omnibus Scriptoribus Fundatoris praerogativa honorat , collegio Canonicorum insignitum fuisse, documenta vetusta ibidem reperta ostendunt, qui ad saeculi noni decimique mores sub Aquis-granensis Regulae icistituto in cominmuni ac votive vivebant. Caetorlim quamvis abundantissima seges superet, de Brunsvicensibus discurrendi, attamen de hac Praepsinsitura vix nomen ici tot scriptori hus datur reperire, quibus propis nil magis curae erat, quam Ducum hujus loci proferre genealogiam, paucis omnino Brunsvicensium Ecclesiarum historiam complectentibus. Nune ipsa haec Prae-Positura haereticorum est. Leibnit. in praef. ad rom. scripti Bruns. p. a 3. Wem. Rul
Episcopii Magnus Oeto extitit ad annum 968. sic enim Langius postquam retulisset Magdeburgensem Metropolim anno Pontificatus Joannis Papae tertio, qui est ab incarnatione divini verbi nonge tesimus sexagesimus septimus, Ot-romm Imperatorem piissimum sumdata , subjicit haec verba : Anus
itaque proxima se-nsi , post institutiomm Aiasserti archiepisivi otio
uno or reiam tempore, praedictos traia Merse etensem videliset, Misenem
Quamvis vesis certitudinem hic Epochae Langius vendicare non praesumat ob diversitatem opinionum initium Imperii Ottonis non
concordantium; cum tamen idem in anno Coronati in Imperatoremotionis cum recentioribus omnisnD conveniat, annus quoque instituti Citizensis Episcopatus a v
Primus ad hujus Ecclesiae regimen justiis est in Praesulem Hugor amplissimus est isthic in asserendo Hugoni monachatu Langius, imo
non soli Hugoni , sed & pluribus
aliis, aliarum Ecclesiarum Rect ribus: Verum ut prolixae Langit hae in re disceptationi refutandae
xim δ esim revocatis hue iis, quae alioquin passim de temporibus is culi Octavi, noni ac decimi locuti sumus, abunde dicta Langit aut explicent, aue dissolvant . n8 quid nimis ab eodem dictum adia
Porro observandum, EcclesamCItetensem dili ante Ottonem , bc quidem jam a Carolo Magno furi datam apud Brotussium legi , id x annalibus Brunsvicensibus sub uno Dissiligod by Corale
422쪽
anno go . eruentem δ videturque
istud sua probabilitate non careret, cum certum sit , hune Zelosissimum Principem passim per Sax niam Ecesesias . monasteriaque fundasse. Neque existimaverim suam se liberalitatem restrinxisse ad solum numerum litterarum ut plures veteres Authores annotant quin , postquam hunc eundem felicitet suis fundationibus Compleverat, longe plura adhuc vita superstite adjunxerit. Ita Misnenis si autem Chronica Petri Albini, titulo a a. haec leguntur: tertium ilicopatum in Mynensi provincia ad Elystram aeque into primus Imperator
e, tempore praememoratoris gemino
rum codexiorum MIsnensis 1 cilicet& Merseburgensis praecipue pro Sam
erexis, se juxta Dumari opinionem, quemadmodum Misiense , Merstas in
Canonicorum Regularium a Carolo
Magno, aut suis siliis conditum fuisse
motussias refert in Chronica Merse burg. L. I. cap. 18. o L. R. cap. 3.
haec Albinus. Itaque ex his colinligi datur ipsam . quam antea G-nonici jam Regulares incoluerant, Ecclesiam Citinensem ab Ottone iaCathedralem elevatam fuisse, quod quia Brutomo dum eidem adveria sandi ratio non occurrit abnegandum non autumo, sanὸ dicen dum per illam Citietensi Ecclesiae adj ectam Cathedralem dignitatem, neutiquam Canonicos debuitIeaut potuille regularitatem dimi
ipsis tempore Metropolitana Mag- dehurgensis, cum quibusque aliis sibi subjectis adhuc eximie custodiret, prout inferius in cujusque
descriptione cernemus. Uerum quo tempore saecularis haec Citaenis
sis Cathedralis facta sit, nὶ augurari licet, praecipue . quod diu iam ad Naumhumensem dignitate
Cathedrali translata , vix quidquam iupersit, quo eius posterum statum dignoscere valeamus, Pr fecto a tempore introducti in Saxoniam Lutheranismi, CitIZensis
civitas istud quoque dogma sibi
Pro norma vivendi assumpsit. Albinus est. Dithmarus inChron. Brotumus &c.
S. Crucis Virginum Canonicarum Abbatia. De
hae Abbatia fusore strio , quam praesens intenta a nobis synoptica descriptio exigit, Buschius agit in
suo de reformatione monasteriorum tractatu , paucissima exinde delibamus t originem hujus Parthenonis, non annotavit Buschius, sed solam, quam ipse mandante Cardinale de Cusia suscepit, resormationem. Notantur vero hae Virgines tum specialiter a propri
tate, quam quaerebant: Caeserum. ut ex ejusdem narratione apparet,
non adeo exorbitaverant 1 lege disciplinae , hinc facilis quoque teductio facta est vitae regularis. cui reimplantandae operam dedit praefatus Businius adjunctis sibi coadjutoribus Abbate S. Petri Er- fordiensis Ord. S. Benedicti, MDoctore Paulo ad S. Mauritium Hallis Praeposito , & duobus deis
cretorum Doctoribus, totius uniis versitatis in sua facultate seniori-hus , densque Henrico Lodomici ordinis Fremitarum S. Augustini Provinciali. Moniales penε tri ginta inventas eo tempore fuisse inquit Buschius, quae cum omnia hactenus ex proprietate retenta comportassent in resectorio , ita
Puellae quoque saeculares in ipso
coenobio servabantur , non , udreligionem assumerent , sed uebonos ac disciplinatos mores adindiscerent, has omnes posthac ah-
esse Uificatores iusserunt , ne sit ait saepe laudatus Buschius claustralem sororum disciplinam & de-D d d 3 votiO-
423쪽
votionem impedirent. Densque habitu quoque in eis reformato, ad statum plane laudabilem totum istud coenobium restitutum est. Utque adhue firmiores radices no iviter inserta disciplina obtineret, post aliquot annos postulante Consulatu Dfordensi duas Monia les Canonicas ex Heyningensi , Parthenone B chius ad instantiam Epistopi Hildesemensis s cum Mumpsit, ut hae in hahitu Cantu, statutis, & Ceremonialibus Bisidienses virgines tuis arent. quamvis. idem Buschius observet,
eas non ex integro cautum Wiad emensem assumpsisse. Caeterum videtur haec reformatio caepta fuisse circa annum I 46o. anno vero r4 o. cum per praedictos Commissarios iterata visitatio in hoe parthenone fieret, inventae sunt ipse sacra: Virgines in bona pace & competenti bona reforismatione sieut 8c hodie sunt, inaquit Buschius noster verlim ut ut hunc Parthenonem ad Evangelicam profectionem reformatio illa induxit, sic Lutheri impia ac Di holica deformatio totum Parthenonem in postremam ruinam deisieciz. Exstitit in urbe Erfordiensi. Busch. L. a. de relam. Monast.
Si hujus Ecclesiae fata peculiarilis describendi animus esset, primo omnium ipsius Daniae vicissitudines, Danorumque vacillantem fidem necesse haberemus enarramdam , verum quia haec ad gener
tem , magis hujus provinciae seu regni , quam unius Ecclesiae hiastoriam pertinent, hinc dilatis &ad posterum laborem ruems am plioribus , solum notamu , quae de Dalhojensi Collegio Adamu Bremensis scripserat, dum de conversione gentium in Sconia agi Sic autem Adamus t in Regum sinquit, Scoria Nemo adue 's pus fuit inor Datus . nisi quod ab
aliis partibur quidam venientes inter iam illam procurabant Disce . Deinde Gersea a Seiandensis Episcopus , ct post eum Moco , simul
utramque gubem sant Ecclesiam. Nuia per vero mortuo Avocone Rex Mein
parochiam Sconiensem in duas os patur 'regavit. Mnum, id est Lum densem Henriso trisueus , alterum,
i m oriunavit Arahi impus. Heu risus aruiem apud Orchadas OD anu'scopus , is, in Anglia Sacellarius Regis Gut fu/sse narratur. Cujus thesauros in Daniam perferens , M.
xuriose vitam exegit. De quo se
ratαν etiam , quod pestifera consi-iscne daelectatus inebrianae ventris, tandem susso tus crepuit. Hoc o de Ais ne factum esse comperimus, similiterque de aliis. Egino verociam est vir sapiens O litteratus. ae eastitare iusignis , nunc etiam i eum studium ejus exarsit in contem Aone petanorum. Quapropter multos adhue populus idolorum culmi deditos. ωD ED Christi lacratus est, Hos prae-ρrtim Barbaros, qui Helchani duum 1- . O qui in Mimo Insula degunt sui omnes ad ejus priaicationem comversi in lac mas . parnitentiam so/
erraris ita m-strarunt, ut conse
Eris flatim Italis uisia certarent ad baptismum properare. Mox etia
Gesauros se omnia . qua habebant. Iternentes ad pedes Episcopi , flagitabant . ut hac duraretur accipere . quod renuens Episcopus docuit eos se eadem pecunia fabricare Missi s. egenos Here , ct redimere captivas. i mrusti μnt in His parti s..Fem
tur idem vir Magnanimus . est tem
pore, quo in Hessiam per secvitio magna Chrisianuatis incanduit, Saracene sim Eeclesiam, caeterosque fideles, iaquod rastore carebam, frequenter v μas. conseiationem minifrans his.
I in Chrisam eredideraui, in sediati verbum Dei constanter annum Livias. Ibi etiam opinis usi iam 'meonis
424쪽
revissimulachrum in frustra emetiae.
Pro quibus virtutum insionibus . a Rege Danorum magno deinceps vis Dei honore habitus , defuncto mox pingui Henrico, utramque Scoriae parochiam, siciliset Lundensem, se Dalraemsem Gubernandam recepit a sui mox Lundae sedem Epimpasem constituens, α ιι Dasi jam Praeposituram Fratrum regulariter viventium esse Praecepit. Porro haec Clericorum, seu C, nonicorum regularis ab Eginone
in Dalbojensi Ecclesia institutio
circiter annum Io69. facta fuerat,
cum jam antea Episcopali dignitate ornaretur: neque opinandum,
vitam quoque ipsam regularem ibidem antea non floruisse, quin, quod prope extra Oinnem ambiguitatem , illam injuria solum.& negligentia Episcopolum Egin nem decedentium aut sublatam mille , aut adeo obscuratam , ut ab isto de novo esse praeciperetur. Quia vero perpauca sunt, qu nobis de hac Ecclesia referenda constant , nihil certius quoad recentiora tempora referre postumus, nisi hunc totum Episcopa tum in temporale dominium tansis mutatum Cum icit ra Sconiae Prouincia Lutheri dogmata sectari,& jam diu fidem inde catholicam
Dertaburgense. Virg.Canonicarum Praepositura.
Fata . memoratu dignillima hule olim percelebri parthenoni contia gerunt, pauca delibabimus, plura in ipso opere daturi. Fundatorem se eidem exhibuere ex Illustrissima familia Maceniargensim
Domini a I 3α inductis virginibus Canonicis sub regula S. Augustinio. cumque aliquamdiu Deo religiosum exhiberent in abundantia vi tutis famulatum, demum cum Prolongatione annorum, abolita
fuit disciplinae regularis constru-
tia, & graviter adeo pessumdata omnis religiosa pietas, ut Montales ipsiae in proprietate , in vita dissoluta , & incontinenter, us fama publica volabat, viverent, teste Busellio nostro. Ubi observandum, Hallucinati vehementer Ioannem Clusium in suo tracta- tu , quem inscripsit Commenta
Hsanna dum tract. a. r. 2. n. 289
ait: Derniargum Angustinianrarum Regularium domicibum fuisse , qui
bus tandem pro re irregularem vi
tam per Epimpum Hilde ensem Magnum sita annum I 447. expulsis, tilia i iam Cister ensibus esse
eraditum. Habemus enim testia monium adeo apertum Clusio contradicens Derneburgum, sum praecipue, cum laxatis habenis in colensium Cisterciensibus concederetur , sanctimoniales non viros
continuisse, ut nisi Busthium scriptorem Synchronum falsum fuisse
enun fies, sententiam certam pro hac vetitate adstruenda habeamus. Sic igitur Buschius : M aperium, inquit, Monialium in Derneborg Osedisti fuit Canonicorum Regularium , ad duo mitaria iastans ab Hildestim, in qtio Moniales diu in proprietate , in vita dissoluta , incuntinenter. ut fama publica volabat , vixerunt. Magnus igitur Hild hemensis Disi pus, se ejus venerabile Capit lummisit me in fulta Patrem cum Domi no Bor ardo de Haiamberge, in μmo ibidem Canonico , ct Domino RG laudo, Curiae Epimpatis Piab. ut istud reformemus. Moriales isti r
gulam olim Patris Augustini professe
eam non servabant ρ de monasterio suo , quando volebant , exibant, i centia tamen a Priorisse petita , simgo tempore foras aliquando permane
tes se. Narrat dein Busthius sese virgines accommodasse caeptae reformationi , sed satis stivolE, Uspote, quod non esset in eis spiritus emcax recipiendae disciplinae, moram solum protrahentes,
425쪽
formatore possent, sicque rursus redire ad vomitum, quem specitatenus dimiserant, cumque triennio penderet haec sub Buschio reformatio, virum hunc religiosum densque pestaeis repetitis precibus obtinuerunt, quod quaesierant.
Itaque dimisso Bulchio Episcopus
tradidit Henrico Abbati Matienr densi ordinis Cisterciensis, quem prima statim cura incessit, ut mo nasterium istud suo ordini plenEappropriaret, unde suo proposito felicius perficiendo Episcopum Hildelemensem lucrari studuit, obtinuitque ea indultria, ut primo praeficeret in Praepositain,
Monialem sui ordinis, paulo post
vero ipse Magnus Episcopus cum Praeposto, dc Decano Hildes mensi dicto Henrico Monasterium
Demborgense accederent, Uirgunes omnes e monasterio tollerent,
illudque Cicerciensis instituti monialibus non obstante ardentissima obtestatione de emendationis promisso interposito , exfraderenζ. Quae omnia taliter facta Busthius
citatus ut ocularis pene testis, certe saltem synchronus de ipsi loco
tunc Vicinus enarrat. Ex quo pa
ret , quam tralaticlε a Clusio scriptum sit, Augustinianos, id est,
Canonicos ejectos fuisse, non Can nicas praeterea neque video , cur idem Crustus censores illos PGp peros nuncupet, qui dicebant Augustinianos potius reformandos fuisse, quam expellendos , pr fect , hoe sincerissima de candida mente ipse sentiebat Buschius. nec approbare poterat hanc adeo Praeoccupatam immutationem , praecipue cum dubitare nequiret, fore , ut si Buschio diutius coueredita fuisset Deinborgensis r formatio, eandem de laxitate im
et erata reportaret Victoriam,
quam dudum jam de aliis, Deo solertiam ipsius adjuvante , con secutus est: ut adeo potius Het ricus Abbas. de quI eidem tam fi ciles aures praebuerunt, praepost ri audire deberent, quam Buschius aliique cum eo hujus factae immutationis censores. Certum
enim est, ut docte dc erudite o servat Romanus Hay , non posse tam temere dc voluntate in rati nem Pugnante cujusvis ordinis itialium immutatio in aliquo m nasterio fieri, cum magna delibe ratione legantur Fundatores huic potius ordini quam alteri sua asceisteria condidisse, motivis certis, beponderosis ad id inducti. Porro haec mutatio facta vid
tur circa annum I 447. citat Cr
sus Chronicon Riddaghusianum apud Meibomium. Nos sanε to tum istud disquisivimus , sed de Coenobio Dernborgen si , saltem
ubi de Abbate Henrico agitur, ni hil memoratur, ut ade5 in ediatione novissima ab Iuniore Meia homici curata , hanc pericopen desiderare cogamur , quae fortis eidem Chronico seorsim per Seniorem Meibomium edito adhuc inserta legebatur , citata a Cruso Pag. 64. Cum nunc ipsum C, nicon initium ducat a pag. 343. Denique ut edocti hactenus sumus , coenobium istud cessisse diacitur Patribus societatis . quod . quo tempore factum sit, necdum experiri licuit, cert8 post annum I 633. tum enim diserte docet Crusius contra allegasiones myanan Dernburgense monasterium numquam usque dum societati unitum fuisse , imo nec uniri pesitum. Nos ex allegata informatione, illud in Elencho societati adscriptamus, aliter vero edocti, lubentes suis ipso in opere possetaribur vindicabimus. Existit prope Goslariam. Busta.
L. a. de reform. Monast. Cap. I .εe x s. Crusius est. Chron. Marte thalens. apud Meibomium Iom. 3.
426쪽
rum Prioratu S. Fundatus cisthic Parthmon ad andum I 89. a nobilissutio Dorstadiano Dynasta Arnoldo , Paria Barba nuncupato. hic cum is conjuge sua Bina nomiane AEthiopilla nati Oae nullam viritilis sexus sobolem sustiperet.
monasterium, seu Gynaeceum con
didit, quod Virgines incolere voluit , quae se Canonico D. Avu-siis instituto devoveren , ne tu ambigendurn- optimis fundamen iis hanc virginalem congregationem primitus informatam fuisse. quamvis a nobis non solum litterae fundatiqnum , & donationum piarum , verum & quaecunque cylum decimum quintum prae cedentia hujus coenobii desideren
Porro circa annum I 6o. huius pariter parthenonis assumpta est
reformatio . quippe quod teste
Busthio a multis retroactis tempor bui, se annis steterit sine reformati ne regulara observantia. Iuaedam ejus Moniales eastitatem non bene o ' verint, omnes propria haberent,
ct quasi sine obedientia vixerint in
Monasterio. Unde ad extremam in multis bonis pervenerant paupertatem,
de Praepositura parum habebast, ct singula de propriis victalitris , est de Dellarum secutirium doctrinυ, se imformationibus se nutriebant. Sententiam Excommunicationis , ab Episcopo contra eas, quia se r formare noluerunt, latam δe fulminatam quodam tempore incumrisse idem Buschius ait. Hinc ipsus hie eo missus est , ut spondentes se reformationem suscepturas ab Fxcommunicationis vinculo solveretr cumque Virgines eandem neutiquam renuerent, solum
sibi de temporalibus uberior provisio fieret, hacque de causa Praepositus en fidelis praeficeretur, Buse his petitis consensit, factus-
que earum Praepostus est a Domino Episcopo Hildesemen si nominatus Statius Canonicus Hilde- semensis. Uerum Statio praepositi munus gerente reformatio suum finem assecuta non est; cum enim
Buschius ex Decreto Episcopi reformare cuperet Doerstadenses ad normam Heiningensium Virginum, ide6que habitus earum in quibusdam immutandus esset, cui Statius se opposuerat. Buschius se consulto reformandis ultro his
virginibus subtraxit, unde & ipse ait: manserunt, Fcut fuerunt, nisi
quod unam mensem haberent, se μοtempore chorum serequentarent, alias pari- si rent, in tenerent de refo matione. Perduravit aliquamdiu
haec sub Statio Praeposito vivendi disciplina Dorstadiensium , nec vulgarem sibi reconciliasse videntur famam apud populares : cum etenim vicinae regiones nossent,
passim per Buschium monasteria Saxoniae maxime in Dioecesi Hilde mensi sith Magno, ejusque successore mesto Episcopo reformata fuisse, Consulatus Stendatiensis novo i se eonstructo, in urbe hujus nominis Parthenoni e Dorsta- densi asceterio coloniam submitti ab Episcopo Gnesio petiit. quod haud dissiculter obtentum est,ed, quod aliunde paulo antea Εcclesiam cum dormitorio flamma
vorax consumpserit. Itaque Si lius Praepositus tanto cum applausu decem aut undecim virgines Ste aliam adducens exceptus est, ut eidem advenienti, monialesque visuri ad tria pent millia hominum in occursum processerint,& Praepositus Hildesemensis ipse non ambigeret Busichio in faciem edicere, quod si solum Statis tantis Doctrina inesset, plus omnibus Re formatoribus fecisse crederetur. Verum moderatissimus Buschius noster reposuit Praeposito : ut exspectet pauli siper, finemque respiciat. Neque fefellit optimum E e e virum
427쪽
virum vaticinium suuin: pauculsis Matium in He ningem, o aher enim annis elapsis Dorstadensium rius monasterii nostri in Dorsi M. Veillarum quaedam relicto Stenda- Itaque Everharbus utrique Partiliensi Domicilio domum repeda- succurreret postulandum dixierunt, remanentes vero dissicilis ac Priorem de Hammerstinen Bern- simultatibus maxime ex saecula- hardum nomine , cum autem hic rium rumorum auditu quos ple- ejusdem omnino refotmationis nis auribus excipere conabantur tramite . quo Buschius incederet, coortis se se invicem consummam & eadem ipsa, quae in Dors adentes , ab ipso Consulatu Stenda- si coenobio Businius , Ternardus liensi reprehenta sunt, dumque praetenderet Stendaliae : densque ex eis quaerebatur, qui tam cito consulatus tanquam Parthenonis a sancta reformatione sua quam Stendatiensis Fundator Berhhardo Laudatus consulatus supponebat omnimodis adhaerens mandaree intimo pectore Dors a)ii dictas monialibus, ut aue reformatici virgines hausille intepuerint, ma- nem susciperent, aut redirent xime in eo. quod quotidie soro- Dorstadium , laxiorem viam ipsarrem Laleam ad civitatem miti PraecipuE Praeposito Statio hanc rent, quae renuntiare illis omnia earum pertinaciam tuento eligen- debuerat ibidem contingentia , res majori dedecore Stendalia de- unde corda earum ad omnem sae- cessere, quam ullo unquam hoculi vanitatem, & dis lolutionem nore antea illuc receptae sint. pertrahi necesse esset s respondit Narrat quoque ultro Ruschius, Priorissa, se cum sororibus suis de commotum graviter hoc facto Stavera reformatione nibit scire, ni- tium fuisse, & nonnulla attentans . quod unam mensam pariter se incommoda Windesemensibus habeant, & tempore suo ad cho- impingere, inter quae illud adrum, & dormitorium pariter tran- praesentem tractatum : asseruisse seant. Si igitur veram velint ha- nempε, ipsum monasterium Dor- here Stendalii reformationem , stadense neutiquam esse Canoni- oportere, ut alias procurent mo- corum Regularium , sed ordinis Diales verum modum reformandi Eremitarum S rigus mi. Verum scientes. Quibus perceptis con- cum ipse hujus ordinis tum persulatus vehementer excanduit, ac celebris Ersordiae S. Theologias ubi alioquin Everhardus Praepos- Doctor Henrictis Lodae mici, adeo ius praemonstratensis ex Coenobio candide adstrueret, ordinem Quiri Magdeburgensi B. Uirginis tum nullum jam in mucido habere mo- Stendaliam advenerat, eum roga- nasterium Montalium , ut etiam vit consulatus de reformando suo dicere, M stare velit coram omni- novello monasterio: verlim, cum hus Doctoribus & Religiosis pro Everhardus renueret falcem in alie- hac veritate, in modico istud Simnam messem mittere, suasit, ut tia commentum elisum est. Pomad hoc opus potius assumerent modum idem Statius haud dubie Joannem de Sulla Praepositum, submetunens reformationem a id est, sepe laudatum a nobis Bu- Windesemensibus Patribus urge scium: verum vixdum hoc consi- dam novum stratagema excogilium suscipiendum monialibus ibi- taverat, ut scilicEt iisdem Demidem innotuerat, omni nisu resiste- tanis Patribus hoc negotium debant se submittere Buschio. Pro quo- mandaretur; sed pariter ut anteacunque, ajebant, Patre Orssinis no- delusus est: utpotὲ quod Provin- pri mittatis, sed pro Patre de Sulla cialis eorum omnino ronu retnon mittatis, quia i e Parer es -- Monasterium invadere talis Ordinis
428쪽
formatos , ut noverat tota Saxonia.
Porro observo oscitasse quoad istius Parthenonis reformati, aut potius reformandi Epocham Ηῶ- neccium, dum scripserat, aliam hujus monasterii faciem esse caepisse , ex quo anno I 479. Hrgines resedimationem Iubjerunt, est Canonissarum S. Augssini se ceperunt ingituta. Imprimis enim patet ex narratis, &producto Buschii testimonio has Uirgines dudum regulam S. Am pini suscepisse , neque reforma tionem capessitam fuisse talem, qua ad novum ordinem, vel regulam adstringebantur, sed solummodo illam , quae Windesiemensem disciplinam superinduceret promissae alioquin jam regulari Observantiae Augustinianae. Quod
si tum certum nota fuisset, Profecto Statius . qui quantum PO terat . avertebat Windes ensem 'reformationem a Dortadensibus istis , easque conabatur tueri in
pristina norma vivendi ; sotam
quod mensem in communi haberent,
ese satis temporibus simul chorum,
dormitoriumque ingrederentur , ΠΟ-
viter inducta. Hic Statius inquam, pro primo, ac praecipuo suo Clypeo assumpsisset ut eas ab ordine nostro vindicaretin. regulami as S. Augustini non fuisse professas;
cui tamen potius contrarium viis detur apertὰ supposuille, utpote, Demitarum S. Augustini instit tum sequentes praetendens. Deinde neque mihi certum videtur , has nostras Dorstadenses reformationem Windesemensem ., anno I 479. suscepisse, sanE, cum id nullo alio usque dum documento sim assecutus ut soli assertioni Heliaeccii adhaeream, non con
vincor Caeterum certum tamen est sub
sequo tempore se dictae reforma- . tioni subiecisse, existuntque hodiedum sub congregatione Win-rum. H.
desemensi. Neque, ut opinor, Inter pastim in vicinia observanistes haereticos, exigua morum, Uitaeqne sanctimonia. Neque audiendus Heincccius , dum ait: Dorsiaianas Augines olim nonnis ejusmodi preces Uurpasse, quibus Iolam sanctissimam Nisam alloquebam tur neglectis sanctis. vult dicere. exclusum ab ipsis omnem cultum sanctorum. Nos enim hanc Hei-neecii insipidam controversiam lolidi lis ipso In opere tractaturi, monstrabimus non solum ad ver Rim eundem , sed & quosvis hujus erroris Sectarios, a viris sanctissimis, ac cuique univerissim Heterodoxo dudum suspisciendis atque honorandis diserte pro cultu Sanctorum semper conis clamatum esse, atque definitum. Et stupidissimi intellectus, ac ingenii hominem imo perversissimum potius arguendum, quam illuminatum merito censeo, qui cultum hunc aut sugillat, aut velut superstitiosum, ac idolomanicum damin
Existit autem hie Dorstadiensis
Parthenon prope Gostariam. Bulch. L. a. de refor. Monast. Cap. 33. & seq. Hei nece. Antiqv. GOSlar. L. a. p. I 89. Mei bom. in notis ad hist. de Henrico Leone. Docum. Communic. Leuchfeld. in Antiqv. Halberstad. p. 374.
Hoc Collegium nostris aecenset ' . ε Clarissimus Grueber in sua Mona '
steriologia M. S. nobis amice com municata, argumento ex Chroni
eo Montis- sereni desumpto, quod in eo legatur, assumptum in Praepositum Druiae essem fuisse Canonicum Regularem S. vomae Lusia misi eLmum anno I 223. verum Doctissimi
viri sententiae aliquanto attentitis a me perpentacum collatione e
rum, quae de hoc ipso coenobio apud Leuchfeldium 8c Meibomἱum lego, utut hacten is subccrἱpseram, ultro adhaerere non possum , nisi Disitigod by Corale
429쪽
evidentioribus documentis persuadear. Apud Leuchfeldium enim in antiqv. Halberstadens disto illud virginibus ordinis 3. Benedicti ad saeculi duodecimi initium a Lothario Imperatore fuisse concrediis tum, Clim jam diu antea fortEfundatum esset. Cert apud Lu-devigum in reliquiis M. SS. vom. . exstat diploma Henrici quarti Caesaris signatum ros8. in quo
idem Abbatiam Drtibiae in Padi Haris dego ct in cimitatu BreMaria Coiam iis sitam, eum omnibus Fuis p tinentiis odita ad altare inhonore S. Mephani Prothamartyris Gripi in loco Hager dense consecrato pro inrt Risme riga FuisI: appenditiis in proin prium dedit, ais tradiato Et quidem ipsi Burcliardo tunc Halberstadensi Episcopo. Tum ergo potius cre
bus Deo famulantibus vacuam ex
stitiste, nullique certo ordini Iaddictam; certE ut credam fuisse Canonicorum regularium nulla m numenta antiqua docent. ChrOnicon Halberstadense apud Leib-nitium de hac Drubeehensi Abb tia disturrens nil aliud nisi mox
o Burchardo ab Henrico factam udat, de ordinis instituto omnino siet. Cum itaque primum, quod In Drubeehensi Abbatia institutum audit, Monialium Benedictinarum
ad annum circiter II 3O. Occurra
standum pro his erit tamdiu, dum subsequa documenta doceant no vam inductam alterius ordinis, &quidem nostri Coloniam, sed de hac alteratione . quid asserere me oportet dum ne umbram ejus usque ad memoratum in Chronico Montis sereni Willhelmum Drubeckam translatum Praepositum lego. Porro quid si praepositus hic Virginibus ord. S. Bened. concessus sit, quamvis Canonicus Regularis 3 profecto saepilis id factum fuisse, ut canonici in Praepositos praeficerentur Monialibus Benedictinis, nemo historiae peritus ignorat. Igitur quod ultro de hoc Drubichensi. monasterio scribam, ut nostris posthac vindiiscem, non tabeo.
Exstitie prope Halber stadium inunc Domicellarum sectam Luia theranam profitentium collegIum est. Leuchfeld. in Antiqv. Ηί-berstad. p. 479. & 48o. Meibomin Chronico Bergensi r. 3. p. 29'. Chron. Halberstad. apud Leibnit. e. 2. P. I 2s. Reliq. M. SS. apud Lude in z. I. p. 476.Εgerstorpense, quod men- . .
dote in mappae nostrae Aeacho po-. nitur Merito ensi S. Mariae Praepositurae cujus mentionem facie in Chronico Episcoporum Minden sium Lethe ccii Continuator : ut videtur Leibnitiob Hinrictis Bilhe, dum ait: Monaserium in Egerstorispe sub regula S. Augustini construisettim se fundatum hiat, quod tempore succedente Liae Dus Episto s Mindensis nimirum in honorem Hrginis Benedicta constreavit. De eodem hoc coenobio scribit ster Chronici Mindensis compilatot apud Meibomium sub Ludovico tricesimo nono Episcopo post relatum ejusdem anno I 41. OhI- tum sequentiar item, inquit: --nasterium in Egerator sus regula S. Augustini constructum se sun datum s. suod tempore Fuccedenti dictus Ucopus Lodeπicus, qui sum t tum oscium, tam ordisationis, consecrationis, per sil um facere con-μυit in honore Hrginis Maria comstreavit. Hos Chronicon in mulistis videtur ex superiore descriptum. ut conferenti patebit.
Porro sunt alia adhuc ejusdem prope Nominis coenobia in Saxonia inferiore, scilicEt E νsto ense, quod pro Canonicis fundasse dicitur Fridericus secundus SaxOniae Dux cum Conjuge sua in gratitudinis monumentum ob resti- Lucos geminos filios Gnesum &
430쪽
inurium furto sublatos per Conradum Κauffungium, ut meminit
Albinus in Chronica Misinensi. Aliud veri, Dictuin Ebee sto esse, celebratum a clade immani Christianis circa finem saeculi noni a Norimannis illata, de qua Κran-zius, aliique: in hoc Coenobio Pervetusto primitus religiosi viri morantes in albo habitu Domino Deo famulantes referuntur exstitisse, sed circa saeculum decimum quartum de praetendit Calvorsὶ Virginibus Benedictinis restructumest. Profecto multum laboris 1 me impe sum est; ut hujus Mee grassensis
initia clariora obtinere possem, at incassum omesa. Exstitiise la datum coenobium videtur inter Naumburgum & Mindam, quod haud dubie nunc sub manibus Hae
reticorum exstinctum jacet. Chron. Ep. Mind. apud Lessinit. tom. 2. P. I fio. Ec I 89. item apud Mei-h m. t. I. p. I. Calvors Saxon.
ἀνο V. Alias quoque Paraclitus dictum. in β- Celebre olim a suo Fundatore cce nobium : cui scilicet exordium dedisse S. milhiamus Roschildensis Abbas dieitur a Scriptore vitae, quem sibi sanctus saltem per po steriora suae conversationis tempora synchronum habuit: hic igitur de S. Ilium Ebbethollensimonasterio, haec nobis insinuat: --nasterium, inquit: S. Irima Ap soli in loco, qui Paraclitus vocatur, Primus construxit, se orianem S. Augustini in eo transtutit, se siste vari instituit, ac privilegia Domini Alexandri Papae ibi perpetia confise mari ferie. Sedit hic Al xandre tertius nimirum ab anno II 19. Od usque D 8 i. cum vero D.AMLhelmas juxta veterem codicem Has-niensem in Daniam pervenerit a no Ii 63. liquet inter hos decem annos nostrum hoc monasterium
conditum fuisse . neque statim ab ingressu viri Sancti in Daniam, utpote quod indubiὸ aliquanto
bium , ad quod restaurandum adis vocabatur Eschildense dictum, laquo pariter Abbas ab Amalane Ro-sehildensi Episcopo cieatus est. oecurrit hic immodiea dissicultas a Doctissimo Papebrochio agitata de adventu viri Beati In Daniam. cui profecto colliganda est restitutio dicti monasterii, verum quia nos mox inferitu de eodem acturi
sumus, illuc si quid ad ejus descriptionem expeti pressitis potest
potiora vero, Cum vitam S. ninitti mi elmi ex constituto refer mus. Lectorem remittimus.
Porro istansisse S. mPElielmum ex primo illo Eschildensi Coenobio
ad istud Eb stinense a se constru ctum, ac in eo usque ad vitae suae beatum terminum permansisse. sat s ex Biographo di imus, utinpote qui num. 4o. C. 4. mox ut hujus fundationem meminit. quoddam miraculum narrat, ubi D. mi elm,s Abbas de Paraeli onuncupatur. Praeterea ejusdem Capitis n. 43. dicitur. Caidum monacho de Claustro oram raucitate pectoris affecto incidisse bonum con Risam, ut ad Azylum S. noma de Paraccito declinaret. Aenisse ergὸ, o patrem Monasterii adeundo , querula murmure exposivisse cte. Denique in eodem hoc coenobio mura imum defunctum, & ante altare S. Thoma Apostoli, quod ipse construxerat sepultum fuisse Capite sto vitae dufertὰ habetur. Quae vero causama et o fuerit, ut relicto priori, ob quod vocatus erat, monast rio, istud condiderit. mcolueri que, non satis constat, neque nos divinare volumus. Certε l ctiones de hoc Divo insertae Be viario ordinis nostri, seu ut id nominamus proprio, dicunt eundem monasterio Epchilli reformato, aliud sub eadein B. Augustini regu- Lee 3 ' la