장음표시 사용
431쪽
la exstruxilia Paraclitum nuncupa- verba: Fanslatio S. ME MI AM . tumi fieri igitur potuit . ut tachiu tis in Oppe t. Verum in quem deis in plenum restituto, eique locum eadem facta sit, comperire de congruo Abbate proviso. usque dum nequivi: an fortata μγ rubistis novum conderet, or- ad Ecclesiam Cathedralem. an ad diui Canonico amplioras hoc mo- Eschildens Abbatiam,an denique do radices renovatae disciplinae in ad citeriorem aliquem Germaniae Dania firmaturus, atque sic in locum, omnino nos latet. isto . reliquo vitae tempore ipse Demum non immotamur refuisAhhas praesideret. Hoc Euelhaia tandis Trithemii, Arnoldi, Wiotens. Coenobium initio paupere, nis. & alleclarum commentis D. mum fuerat atque exile, eo, quod φFilhelmum Benedictinum assere Eeelesia nonnisi ex lignis fabricata rium, utpote, quorum falcem ζωι esset, Bc praeterea proventus an- ties messi alienae immissam quem-nui in modicis subsisterent; prae- admodlim alii viri Docti, sic nos sagiit vero saepius Beatus vir suis, quoque inter eos quamvὶs min, cum adhue viveret , Canonicis mi adeo tum in Exegesi, tum hinc veluti ejus Biographus annotan inde in hoc secundo tomo excuside paupertate sua conquerentibus simus, ut tam crebro retusa alium dicens: patientes sole, quomam ad- de sibi vix amplius constare possit. hue --tabit vos Deus, in statari Coenobium istud sub Haereticosis, ct replebuntur horrea vestra sa- rum Daniae imperantium potentiat ratate . ct erit locus isti matio omnino, exstinctum est. Vita S.
si ises. Vaticinium istud suum Willhelmi apud Boland. s. Apr. effectum sortitum fuisseidem Bi Historia geniis Danorum in scrip t. graphus testatur, cum scilicet per septentr. apud Lindebrogium p.
creberrima miracula, copiosi su- 273. Baron. ad annum II 6 I. n.
mus assiduo affluxus populi fio a'. & ad an. I 224. n. 3O. seq.
ret, de oblationes innumem: ita S. Epiphanii Praeposi-
idem Biographus. Νςquo dubi pluesbu, enarrat Anonymus Hil . tandum hunc locumlpoitmodum de,heimensis illi tempori coaevus, viri istius Sancti meriti On istum primam a Bromero, dein R Lei temporali. sed vel maximE spm inii, o manifestatus. Hansitusi augmento In tam ut ro ac irari,iationem sicut prior sapienti eritis. disturm excusat, se posterior con Caeterum quodnam illud inse- sueta haereticis subsannatione cavil-
Ex tempus fuerit. quo istud can- latur, suo tempore a nobis conmt cura a D. milhelmo icondituma vellendus. tam paterno favore post suum V Porro haee Ecclesia ab eo trans superos discessum, curatum mO- Iationi, tempore nomen S. Epipha nasterium coeperit labescere, ut isti obtinuit, cum antea S. Maria tandem nostra aetate nil nisi nuda tantummodo diceretur. Baptis vetustatis supersit memoria, quis malem fuisse Browerus ex vita Raugurabitur Historia gentis DR' Gia ainia desumit, qui praeclarusnorum ad aunum I 138. nota bris Praesul eandem jam sinio is negι -
432쪽
gentia delapsiam di is, ct in eodem
loco monasteritim honesium in matismiato honore mimo suae ordinationis an-- igitur anno Io 22. in fundavit, quarto consummois, eis ibidem Congregationem Canonicam, pluris se honoris edi utilitatis in Dei timore coa navit ; quam Concambii sui quia
sitione seu cienter vestivit, o pavis,
abundantem, illis in Diuriam ad ta-υm se scientiam condonavit. Veinquie ejus vitae ἰScriptor. Non est autem ambigendum, hanc congregationem Canonicam regularem a sancto viro fuisse institutam, cui clericalis integritas, ac vociva institutio, quantum curae fuerit, satis laudatus vitae Godhardinae Biographus ostendit. Haec Ecclesia nunc Patribus Ω- cietatis cessit, reliquiis tamen S. Epiphanti dudum, ut videtur, antea ad majorem seu Cathedralem
translatis. Caeterum quo tempore, quove modo di in Patres hoc adepti sint domicilium, serutari haud opus est. Bro.erus in sideribus illiustriumvirorum &c. historia translat. re
liquiarum apud eundem & apud Leibnit. t. I. a pag. 2s . acta SS. Bollandi ad Diem a I. Jan. Pag. Iucrit. Baron. ad an. II 22.
Ε ordiensis S. Mariae' Praepositura. Εeclesia haec
cum monasterio vetustissima sua incunabula D. Bonifacio debet MO-guntiae Episcopo, Germaniaeque Apostolo, quod discimus ex vita S. Gregorii Trajectensis: ubi narratis praeclaris fidei incrementis per D. Bonifacium, sibique adhaerentes Evangelicos operarios comparatis subjungitur: se redierunt electi Dei iterum adseua, in coepto opere sine haesitatione permanentes ini Churingis, o in Hassis; tili tunc temporis ma xime opus erat doctrina istoriam ob vicinitatem Paganorum, se indoctam plebem: ibis coeperunt osserentibus 'opter amorem Dei, se salutem an,
marum suarum modica loca, territaria
humpere, se in eis Ecclesias conseriae re , se in hoc quos opere, sicut se in
praedicatione se , cum benedinione Dei multum proficere. De quibus locis es unus in Trivia nomine Erpe
A Fridestior eum eateris nonnulialis, quos init serunt electi Dei, ese
excoluere cuisu divino. 2unc rem rant loca divitiis , crevim numer
dissipulorum, ac virtute operis proficiebat. Haee ibidem. Observat autem Gudenus, hanc
Eeclesiam Beatissimae Dei Matri eondidisse, ac sacrasse D. Bonifaritim triennio ante Martyrium suum, adeoque anno psa. climad coelos Athleta pro fide avolaverit 7s . Porro ex praedicto vitae contexistu colligimus huic Ecclesiae D. Bonifacium discipulos quosdam suos addidisse , quos Clericos fuisse secundum Apostolicam vivendi normam institutos facilε assentietur, qui ea huc accommodaverit, quae jam alibi de hoc sancto viro observavimus, Clericos non minus, ac monachos in subsidium propagandae per universiam Saxoniam, finitimaque loca fidei assit mente. Hinc ut praecipue istam Erlardensem S. Mariae Ecclesiam
annotarem, ex Largio nostro commonebar, dum disquisit. primae
Cap. a. art. 9. pag. 374. sic scribit: Caeterum quidnam sis, eur Rel gis MonachI Erpe intensim ianici
dini sumant i, ipsi dicunt nec ego inveniri potui, nisi foru hactentis exsimarunt ad sua instituta satisfhe, quod eas sedes Bonifatius Mog-tinus eonstituerit in vicinia Monas
riorum suorum, se quibusdam discipulis suis eommiserit. Uerum etsi suis discipulis eam Ecclesam cominmiserit; neutiquam sequitur, ipsos monachos fuisse; certissimum namque esse, hunc Beatum virum monasteria non solum Monacho
433쪽
rum, sed & Clericorum construis xiile, patet irrefragabiliter ex ejusdem epistola I . data ad Fulradum
Regis Pippini Capellanum, in qua inter alia de suis in Evangelico labore comministris sic scribit: qti dam sunt Presbyteri per multa loca administerium Ecclesia se populi consitati , quidam sunt monachi, per cellutas nostras; ct infantes ad is endiam litteras ordinati, o aliqui friore i M.
Igitur sicut Presbyteri hic diserte distin quuntur a monachis, sic per eosdem non alii intelligi pos Iune, quam Clerici in iis Ecclesiis, ac Monasteriis positi, quae S. Bonifacius
consulto erexerat, non pro Monachis, sed pro illis , qui ad ministerium Ecclesiae . & populi, constituti fuerant, id est , pro
Clericis, aut ex origine talibus, aut ex monachismo ad clericatum
translatis. Hinc Pippinus Rex, ut habetur apud Nillelmum Hedam hist. Epist. Traject. pag. 34. coac dit aliqua bona in siniatis Monachorum , vel Canonicorum, qui ilidem gentiles au Chrisiaritatem comvertum sec. Monachorum inquam vel Canonicorum. Quae particula
non est hic disjunctivE, sed copulative accipienda, quod frequentissimum apud veteres fuisse, aliunde constat. Talis igitur haec ipsa S. Mariae Ecclesia cum adjuncto Monasterio fuerat, id est Clericalis . cum eadem non in alium finem erigeretur, nisi ut esset sedes Episcopalis, adeoque habitaculum virorum praedicationi Evangelicae servientium. Audivimus enim cellulas. quas Bonifacius pro Monachis exstruxerat, longe alium finem suae structurae habuisse, scilicet 2 aut ut monachi in eis infantes instruerent in litteris, aut ut in eis viverendsub regula S. P. Benedic , , in fricta abstinentia , abra, carne or vino, abs sicera er servis, ruris manuum s rum labore contenti, ut inquit hic idem sanctus in Epistola ad Zach riam PP. apud Serarium t. I. p. 26α de suo Monasterio Fuldensi tanquam omnium tum Monasteriorum ab ipso pro monachis condi. torum nobilissimo. Quodsi monachos voluisses etiam promiscue labori Apostolico deservire, pro
fecto id imie addidisset. Quippe
quod superius notaverimus ipsum D. Bonifacrum discrimen Presbyterorum , & monachorum secisse.
Erfurtensis ista Ecclesia an in re Episcopalis fuerit, nunc non discepco, quamvis omnino in senistentiam Hen schenii propendeam opinantis Adalarium Erfordiae Disicopum quidem a S. Bonifacio o di natum, id est, destinatum, non
tamen consecratum, utpote, quod
hic confirmationem sui propositherigendi Erfordiae Episcopatum, a Zachaνia Papa expetens, isto vero talem in villis, aut modicis civitatibus inter quas tum Erfordia adhue aestimabatur velut recenserenata constituendum dissuadente, ab incepto destiterit. Accedit, etiam ab iis, qui Erfordiae Episcopatum in re formatum aD serunt, alium praeter S. Malarium non assignari Episcopum, ast hunc nunquam Episcopum, sed simpluciter aut Presbyterum. aut sacerdotem ab antiquis Scriptoribus dici, solumque recentioribus calamis ut talem honorari, idem ipse Heusche. nius clare ostendit. Hinc qinoque est, quod nos maluerimus Ecclesiam ham Praeposituram post .a. quam Cathedralem nuncupare. Did autem jam est, quod eam Cano nici saeculares possideant. Se
rvius tom. I. Rerum Mogunt. L. 3.
Notat. 29. Gudenus in Hist. Er-furt. N. 3. seq. aet. SS. in vita S.
In Insula propE Roschildam quam L last. veteres Euhit, Es tiro, nostri v ro aevi Scriptores haud dubiE I LFian aut Isessia dicunt condicum
434쪽
mstebat CanonIcorum Regularium coenobium sub Prioratus tutulo : Initium ejus apud nullum adhuc Daniae Scriptorem reperire contigit. Anno tamen DGI.
adeo a disciplina regulari locus hic defecisse cernebatur, ut teste Divii Ahelmi Rosehildensis Abbatis
Biographo, rarus tiane illic daretur numerus fratrum commorantium, qui
frusta Regulures dicebantur, quia nullius religionis disciplina adornabantur , nulli qua censeurae regulari caput sybmistebant, instituta oratia ripta habebant, sed nihil eorum observabans. In summis Iesivitatibias amni . seculares, qώi eis erant familia res , eum mulieribus seris domus e rum frequentabant cum iasis festa e lebraturi, in domo refectorii etim v ris O miatersitis epulabantur ,
nebriabantur, iacebiatque choreas, aliterque domus in eorum actibus con.
fundebatur . aline substantia i itis dilapidabasur: sis denique impudenter
bus duesandam infamiam infuderunt. Praeerat tum Roschildensi Ecclesiae tanto munere dignissimus Praesul& Episcopus Absalon D. maehelmo notissimus, quippe ad D. Genis D, antequam in sedem Roschil densem elevaretur, Canonicus. In excusabilis videbatur huic integerrimo viro diutius dissimulandatam enormis dilapsio Eschil de sum Canonicorum ab observanistia regulari; de remedio igitur vulnete aliunde jam prope desperato cogitans rememorat, nul lius ope, Deo manum suam cum primis supponente, melius, quamaysthelmi Canonici tum Genou fani, non ita pridem regularem vitam suscipientis , provisum iri. Ergo Praepositum suum Saxonem vulgo dictum Grammaticum . Ut observat Papehrochius, mittit Parisios φθί elmam sibi ab Abbate submittendum deposceret. Collato igitur cum suis Canonicis consilio Guarinus Abbas postulatia φ . IL
assensus, ad opus tam arduum quidem , periculisque plenum , at tanti viri eximiae virtuti haud nimis importabile σκ elmum d
legat. Uertim occurrit hie controve
si a quaepiam de viri Sancti missi ne in Daniam facta, arguendusne sit vult Papebrochius erroris Chroni ei Biographus, dum ait D. mTllhelmom obiisse octavo idus
Apr. anno ab Incarnat. D. 12 2.
postquam curam Dominici gregis iuscepit quadragesimo. Facta igitur ex annis Iacia. subtraction: annorum do. apparebit Beatum
syn Amiam in Daniam abiisse iI62. cui calculo videtur obsistere Alexandri Papae IlI. Epistola ad Abh tem Garinum in causa D. Illhelia mi extradita sub his notis : data Senonis I s. Kal. Sept. id est, deerima octata Augusti e Constat vero ex continuatore Chronici S. Petri vivi, Alexandrum ann5 primum Ii 63. in festo S. Hieronymi, quod est II. Kal. Octob. Senonis honorifice esse susceptum , ibsque usque ad Pascha secundi anni, id est. II. moram traxisse ; hinc sequitur epistolam Senonis signatam non nisi anno II 6 . fuisse. elim tunc ibidem existeret. Quod
si ita patet dilucide Biographum
duobus annis a vera Chronologia aberrasse , dum quadraginta an norum regimea iam lino adjudicat
Vertim mihi quidem exigua vi. detur difficultas ab errore imputato scriptorem istum eliberandi. 'quippe quod nullam planὰ inconvenientiam admittamus dicentes, quivisse diverti Senonis Alexam driam longε antea . quam II. Cal.
Octob. aut fortE ipso die hunc mensem Initiante in illis stabilem
dium firmaret. Quippe quod prope verum mihi sit, Alexandrum neque in Dolensi seu urbe, seu Coenobio , neque alibi omnino im-F f i mo Diqiti Cooste
435쪽
motum haesisse . sed quandoque in diversa profectum quaesiisse. ubi locorum Galliae potius, quam Italiae, vel Angliae stabilis demum
quiesceret. Alexander summum Praesulatum an . II s 9. 7. Septem-hris adiit, cumque jam ab ipso Flectionis tempore Italiam sibi mi-ntis, ob Hiderm Imperatoris insidias . faventem haberet, par Eadmodum in ea sedetinuisse credi. hile est, adeoque & Galliae fines
jam hoc Ipso anno, aut certe s quenti attigisse, & Senones quoque visitasse, non video, cur negari omnimodis possit: quodsi ver δ id subsistat, anno , de quo
agimus vel succedente Ir6o. Epistola illa a summo Pontifice emi Dia haud dubiὸ fuerit, ut sic Biois graphi Chronologiam salvemus. Qui etsi fortὰ eorum , quae helmus in Gallia gessit, min is expertus scripserat, non tamen cen sendus est. tam facili duorum annorum parachronismo adventumviri Sancti in Galliam ignorasse.
aut ex oscitantia male notasse.
Ostensa igitur hae convenientia jam hoc ipso Biographum heia mi ab Halucinatione existimata absolvimus . ut litteris illis Senonibus anno, non II 63. sed II 6 I. Is Kal. Sept. extraditis compta sita inter Abbatem Guarinum MCanonicum millhelmum discordia hie Assonis desiderio concedere tur, & anno sequenti, scilicεt II 6 a. in Daniam abiret, post m diam Augusti Zeelandiam intrans. Neque hic objicienda nimia per calculum hunc admittenda mora Saxonis Praepositi in Gallia, quippe qui jam anno II 6 I. illuc profectus traditur a Biographo : repono enim , hoc iter alliam potuisse ad finem hujus anni a Saxone , simulque pluribus negotiis tum ab Episcopo, tum a Rege sibi haud dubiε impositis necesse fuisse Parisis subsistere. Praeterquam. quod iter Daniam inter, &Parisios non sit unius, alteriusve dies, ita
ut abiens anno II 6o. Saxo priamum appulerit sequentis initio, redierit autem cum mi elmo ipso mense Iulio , ut ad medium Auis gusti Leelandiam teneret. Cum igitur milhelmus cum sociis Rin stadium perveniens se Rege Maia maro, & Epistopo Roschil densi Abasioni, ibidem tunc commorantihus sisteret, magna laetitia & in hanitate susceptus est, ibsque timbus diebus ab itineris labore sol tus, Omnique praesidio, ac opitulatione tum Regia. tum Episcopali
suffultus Roschildae primum , a demum Insulae Eschil densi applicuit. Porro monasterium ingreps non exiguam omnino de lationis abominationem repererunt, sex Canonicis in eo commoranti
bus quidem, sed nulla disciplina, nulla Religionis pietate instructis.
rebus collegii quoque tam enormiter pessumdatis , ut cum ab Episcopo Absalone totius substantia monasterii innuireretur , ex alimentis non nisi sex Casei, perna
una, & dimidia superesset. Commotus hisce Amalon tris Ario, quem paulo ante Abbatem jussit hujus loci, prius sub solius Ptioris titulo gubernari soliti, quinque libras Denariorum ad nece
saria victu alium comparanda liberaliter contulit et quibus tamen non obstantibus tres, qui cum MLbelmo advenerant, Canonici paupertatis vix tolerandae , frigorisque saevientis pertaesi remearunt Parisios. Cumque a Mi helmo clavum hujus coenobii suscipiente duci e gremio Canonici reforma tionem abhorrentes dimissionem peterent, ac obtinerent. ade6que non nisi quatuor senio graves, & inutiles remanerent, ε quibas unus, solusque Prior integer vitae probatus est, scelerisque purus, reformationem suscipiens, aemeliore fine vitam anteactam concludens; facile liquet, quibus an
436쪽
gustus pressus fuerit in exordio sui regiminis Wilari si ut ideo non mirum, quod tanquam ali nise si Episcopum . ut pluri-mlim sibi abientem, excipias nullius favore, ac familiaritate releva rus, densque & ipse animum tanto negotio imparem subtrahere constituerit, propriosque G.lliae Lares adire. Ueruin Dominus humilem, speque destitutum millhelmum confortaturus, per ab A nem Episeopum tam emcaci cohortarione erexit, ut disicussis al- . sumptae dissidentiae tene Is , n vo quodam ardore repletus pussimus Abbas se ipsum in victimaria
etiam excremam charitatis osse ret. Hinc toleratis omnibus I
juriis, quae sibi quomodocunque
cumulatim obvenerant, Int Erque acerbissimas malorum procellas semper firmior emuctuans, m nasterium inter quadraginta. qui hu1 praeerat annis, non sol imeris tala diiciplinae. ac flori restituit, vetum praeter istud. aliud quoque piotum hominum tinpetuis erexit EMothiatense a ictum , de quo nos paulo ante egimus, in quo etiam vitam suam beatissima cum aeter
Hoe Dchildense Monasterium' quamdiu post D. Q ilhelmum in resulari observantia duraverit, nobis plane Incognitum, quippEquod nE quidem ullius praeter D. v ne i Abbatis nomen perip ctum habeamus . DanicIs quotquot ad manus sunt scriptoribus nihil penE de hoc utroque ccen.
in profanos usus abiisse Secta L therana per totam Daniam dominans abundE docet. Aeta SS. die s. April. Baron. Ann. ad an . II 6 I. Pagius in Criti
ni Praepositura. Hanc e struxere Nobilissimi Comites de
GIPhen. de testatur Busetius io suo opere de reformatione Mo nasteriorum, dum de hae Non, sterio Etterhurgensi impensia disecurrens ait: Mnaserium in Eltera Mis in Ninivia propὸ meminiam ad das milaria ab Arsiaia , μάλnis Canonicorn- Retularitim, o mites de Glisian Gavisin, o Emnestis miti, o Doctori ratio, in Nota η- pere edi ia Maurit am milis Praepositis, reformandum in tempora libus, o dirutiatibus tradiderunt squod progenitores earum i Lus Fana atores fuerunt. Hi progenitores quo nomine notentur . Auschius non edixit. cert8 Ernesum, se Avictim de Guchen anno 13 3.
vinci adversus Laia Icum Marchi nem Myanensem suppetias militares tuus e legimus in annotationis bus ad Serarium infra citandum.
Ut adeo opinemur Gadires de Glichen circa annum I a12. fundationem hujus Etlerburgensis Coenobii tribuendam, qui eam fortasse constituerit, dum diu apud Saracenos constrictus vinculis , mis
rεque habitus per Regis Filiam ibberatus unacum ipsa occulta safuga eripiens Erfordiam felici succei tu pervenIe. Wrum fuisse hunc Comitem magnae virtutis ac int vitatis indubium est, ut adeo merito eidem hujus Praeposturae erectae beneficium adscribere viis deamur , saltem tamdiu, dum non cercior occurreat alterIus de hae familia Fundatoris notitia,
aut antiquioris, aut recentioris.
Alias de hujus fatis usque addictam reformallonem omnia nos latent: videntur autem Canonici
istius loci ad eandem proclives uvincunque, ac prompti suille, nihil enim sinistri Buschius meminit.
Itaque Hermanno de Arnhrim αMonasterio Novi operis per C pitulum WIndesemense ascito. ac Praeposito isthic delecto , mox iidem assumpsisse statuta Capituli
437쪽
Windesemensis laudantur , can- S. Magdalena Monialium asceterio, tum quoque , habitum , Caeremonialia. ac ordinarium. Int rea tamen non WIndesemensi Congregationi . sed Capitulo Provinciali Novi operis subditi erant, quantum in ipsis fuerat, ut inquit Busthius , si nimirum consensus Domini Moguntini interveniret. Porro an hic consensus unquam a Moguntinensi. sub cujus ditione hoc coenobium tunc erectum erat, concessus sit, non est com-Pcrcum, praecipue cum nee bea
esus, neque ejus illustrator Christianus Ioannes, nec densque Gu-denus in sua historia Erfurtensi ullam mentionem hujus faciant Etterborchensis Monasterii.
Nune ipsa haec Praepositura omnino evanuit. Busch. L. a. de r form. Monast. edit: Leibn Pag. sos. & 821. circa fin. Guden. in hist. Erfurt. novae Edit. P. II a.
in Adolpho I. pag. 6 'o. n. s. in
nane isti rese n. Petri o Parili S. Moisistitim Praepositura. Η coenobii nostro Catalogo insetendi Author fuit Clarissimus Imis potialis Collegii Nette husani Deiacanus Bernardus Streler, qui inter alia henevole mihi communicata documenta hoc ipsum sacrum Gynaeceum inter ordinis nostri coen hia notare voluit sequentibus:
isthie sic repeto, ut adjungam, certissimum esse, ordinem S. Magis dalenae poenitentium omnino discriminatum esse a virginibus C,
cimo tertio institutum, Sca in gorio M. Confirmatum fuisse : ut
patet ex Chronica S. AEgidii apud Leibnitium: in qua haec disertε
ad annum Ia 36. Liam Papa etiam confirmavit ordinem Montalium poen
tentium, fluet S. Mariae Metia nae. Neque opinandum est, hoc vocabulo ordinis venire Congregationem . atque hac sola ratione a reliquis Virginibus Canonicis, quemadmodum fortasse Foreri
nam distin qui: quodsi enim per
ordinem , Congregationem intelligas . eam potius sub ordina Demitarum ut vulgo dicuntur S. Augusini numerandam habebis , quam ullo modo sub ordine C nonico. Etenim refert Serarius, Moguntiae institutum fuisse tale Gynaeceum pro sororibus poeni tentibus, quarum si qua Dei, suuque oblita in pristinum revolvoretur Iulum, agebatur in Rhenum praeceps. Colligebantur eoim iahoc domicilium non aliae nisi, quae a pristinis vitae lascive tran actae sordibus ad meliorem fringem confugere,. Observat a
tem in Notis Chrisianus Joannis, dum , ut diximus, condebatur hoc coenobium collata domo a quodam Cive Moguntino Ioanne
lesentiet fuit Canonu ram Regu&- Heyl dicto . Berthoidum Archie. rium in Inferiori Saxonia prope Gos- ' piscopum hanc fundationem con lariam . d Conrado hujus nominis ' firmasse anno I ' . at regula
quod pace hujus eruditissimi viri scripsero, sane nisi mihi luculentiora hac de veritate documenta obvenerint , nunquam in eam sententiam abibo, ut dicam coenobium istud Camnissarum Regularium fuisse. Iam alias In Circulo BurSui dico notatum de quodam ordinis Fratrum Demitarum D. Augustini. Non tamen negavero etiam sub alterius ordinis instituto tales poenitentes Virgines viguisse, quales in hae ipsa Moguntinensi Metropoli exstitere sub professione CL
sterciensi , ut memorat laudatus Christianus Ioannis tomo secundo rerum Moguntiacarum pag. 266. Disiligo
438쪽
i L. 3. c. 36. Pag. I 8'. chron. S.
naciter non resisto etiam sub schemate Canonico talem poeniten
tium Congregationem conciliari potuisse. Uerum ut ad res Cardinem veniamus Moniales Franis chenhergenses quas certum est ordinem poenitentium S. M.Magdal
nae professas simul quoque Canonicas fuisse, nullius veteris testimo nio edo or : de his Helia eccius in Antiquitatibus suis Gostari ensibus plusquam vigesies sparsim,
nec obiter mentionem ingerie, nunquam tamen ut Canonicas vixisse astruit, neque in litteris con- confirmationis a Gregorio LX datis, nec in aliis compluribus chartis a se productis, aliter quam sorores poenitentes , aut Sorores S.
Mariae Magdalenae , aut denique simpliciter Sanctimoniales nuncupantur , ne memorata quidem
ulli bi S. Augusini regula, vel Canonica institutione, unum si Bu- schium excipias , hic vero licet moniales hasce dicat secuniam regulam B. Λsustini vivere, satis tamen innuere videtur discrimen instituti earum , a nostro Canonico , dum non solum quod tamen in omnibus nostri ordinis Coenobiis observat easdem neutiquam de gremio nostro adstruit, verum main diserte ait, secundum constitutiones suas a Sede Apostolica approbatas monasterium earum esse fundatum . 6c constitutus ad illas reformandas nequaquam affirmet, hanc reforismationem juxta nostram , sed ipsarum normam vivendi fuisse Caepram, ac confectam. Quodsi tamen cuidam documenta suppe Lanc , hoc a me propositum du-hium ditsolventia ,- pronus ero,
ut historiam istius Monasterii latius operi futuro intexam. Nunc ibidem Lutherano dogmati adhaerentes domicellae aluntur. Heineccius Antiqv. Goslar. L. 3. a pag. 238. Crandius Metrop. PrioratuS. Brevissimam me-smeum.
moriam hujus Parthenonis summrit ex Host manno Leuchfeldius in suis Antiquitatibus Poeldensibus
pag. 78. dum ait, laudatum Hos mannum in Catalogo operum hi storicorum M. S. sub. Num. s. hunc indicate titulum: Monasteri logia gransimanica, hoe es, CH nua monasteriorum S. Blasii Noria mil. . Mox secundo loco : ----ardes sani or Fredest ani Amgustinianarum.
Nunc periisse hoc coenobium aut saltem Lutheranae sectae cessis. se . quod alias non longe Gan-deraheimio dissitum erat, non immerito ceri semus.
batia. Tria Praecipue iunc, quae hie loci agere constituimus de
Gandersheimensi olim celeberrima Abbatia r nempe fundationis modum, atque originem, vicissitudines quasdam ipsum sacraruna Virginum iustitutum attingentes, ac demum nonnullas, quibus excelluit, praerogativas usque ad infelieissima haresis introductae in s cerrimum hoc Gynaeceum Lem
Fundatorem huic coenobio liberalissimum se se exhibuit GALptas Saxoniae Dux inclytus omisis dbe indi stirpe prodiens surculus, cum uxore sua Duci: Bileti, aut miliavi filia. occasionem suppeditasse traditur quaedam viso A atri hujus Ludolfianae conjugis aliquando facta a D. Joanne Baptista, , qua hic revelaverit eidem sibi devotissimae Dominae, fore, ut ex
439쪽
ejus progenie soboles nascerentur, bum proferamus, apponendu, est quae non solum in Reges, ac Imis Peratorcs Masurae . verum & in Deum liberales coenobium Virginibus sacris Iarga opitulatione constructurae sint. Haec ut ad ver in su riae Ganderaheimensis Poe-triae genuinus textust sic ergo illa Ioquentem ipsi ori D. Joannem, seseque , eidem visibilem praehentem inducens canit:
Cognosce gravis pulὶ terrore timoris . Ouis sim ' magna tibi portans solamina veni:
Nam sum Iohannes, liquidis qui tinguere lymphis
Christum promerui, quia nos crebro coluim, Nuntio : Virginibus sacris tua clara propago Instituet claustrum, pacem Regnique triumphum Dum sua relligio studio steterit bene. Regum Hinc tua progenies sectis quandoque futuris Culmine pollentis tanto clarescet honoris,
Ut terrenorum nullus tunc tempore Regum
Iure Potentatus illi valeat similari &c.
Hae Igitur revelatione fieta ML tingi Conjux de οὐ piissima M,
ter identidem repetebat auribus
Praecipuε ingerens dilectae filiae
suae verba oraculi de condendo Parchenone, quae etiam in Oda tantam memoriam fixerane, ut,
cum ipse GAElph. Contoralis fi ret, instantissimis marito precibus supplicaret, se se illius vaticinii Participem faceret, quod ues suae familiae cessurum ex Matre didicisse amrmabat. Itaque cum
dolpus aliunde ad virtutem a Juventute pronissimus esset, facilEOdae deprecanti consensit, mO que ubi de loco deliberatum est, occurrit Brunsastasten, quod nos recentiori usuri vocabulo imposterum Brumh iam dicemus: p r.eo an Isthie iam antea Ecclesia quaedam steterit condita. ut quidam volunt . & a Brumne primo
non enclaturam hanc obtinuerit.
haud latis perspectum ς neque li-het dubia ista tam absolutE ut Aucelἰno passim in sua Germania sacra edicere placuit decidere,
monumentis certis non exstanti
fundationem Monasterii. seu Parinthenonis Brunshusani securε adia scribere valeamus. Exstat de hae fundatione Charta ab ipso GALD, confecta, quam suo tempore reseremus, cujusque fidem passim scriptores recipiunt, an vero ex ea Originem fundati Brunshusiani hujus coenobii discere liceat. ex mine non exiguo opus est : ait enim in ea GAlfias se in reditu
Romano gratanter a sancto coII gio , seu caetu virginum remptum cum videret locum pro eis nimis
angustum . aliam Ecclesiam in quadam sylva haereditatis suae, ju ta fluvium Gaiae celebriori aedificio construxisse, & quidem anno ab Incarnatione Domini ἀφ ε. cum vero hunc ipsum fundatorem GAdulfum ad Sertium secundum P pam venisse Romam , & ab e dem confirmationem Brunshusi ni Parthenonis obtinuisse liqueat ex laudata fundationis Charta, in. super certum sit Sergitim non nisi ab anni g 4. die Io. Febr. ad a ni 147. diem 27. Jan. sedisse; d
Lud sum Romam anno 813. indictione prima abiisse ι patet
440쪽
quanta notarum chronicarum,tem.
porumque in hac charta concurrat confusio. Lego in Magno Chronico Belgico anno 16. Caroli Gisi Imperatoris Dodialphum Ducem Saxonum Patrem Bononis, &Ottoris Ducum , Avum Henrici Regis primi Romanorum , cor pus S. Innocentast primi Papae Roma in Saxoniam transtulisse. Annus autem decimus sextus Caroli concurrit cum anno 86 I. iuxta hujus Authoris Calculum. Prae terea in vita S. Bervvaria Epist
pi Hildesiensis legimus tempor hus Arserit E svi Hild ensis :
id phum Saxoniae Ducem eum religiosa contectricesia rua consilio D
mias AElfridi Hild ensis quarti
Episcopi carnobium I ginum Deo pri-- Brunshusen adunast. Quod ipsum amrmat Catalogus Epist porum Hildesiensium ex ChronNcis gehardi, additurque annus 3 32. sic enim in eo scribituri Anfridus anno Domini 832. eum L. doso primo Duce in Brtinetiastasin, er quarto post hae amno in Gander heim k irginiam carnobium inchoavit. omnia itaque testimonia vetera conclamant , & inchoationem
monasterii Brunshusiani & iter Romanum a Ludolpo assumptum fuisse post annum saltem quin
uagesimum.' econtra quotquot ocumenta Pontificem, quem Lia
Hlfus adiit, nominant, Sergium indigitant, quod praeprimis Lud fias ipse in charta sua diserte
enuntiat, quae profecto convenire nunquam possunt, cum per
spicuum sit, jam anno 84 . die
2 1. Apr. Leonem IV. successisse Se
gio. Adde, quod Altfridus mox dicto ann6 Hildefensis creatus sit Episcopus qui ad consilium a
dolo rogatus est. de condendo hoc Parthenone , idque omnino ante iter Romanum Ludo', de passim historici hujus Parthenonis Scriptores innuunt: igitur imperisceptibile, ut La Mos cum Sergio
agerer. jam prius defuncto. Neisque dicas Sphalma in numero annorum irrepsisse , ut loco anni quinquagesimi tertii legendum sit
quadragesimi, etenim addita Indictio prima nonnisi anno quin quagesimo tertio congruit, anno vero quadragesimo tertio Indictio
mentum , quod confecisse traditur obiturus. verum & hoc ipsum errorum immune non est : quare pro certo censendum, utramque chartam utpotὶ neutiquam aut
aliquot labentibus a traditione originali utriusque hujus privit gii iaculis ex primigenio charactein re multis in locis obeso , Ac ocu tum fugiente , insuper per hominem quendam Sciolum lacunas suo ingenio infaricentem fuisse descriptam. Tot enim observan tur in gemino hoc diplomate menda contra ehronologiam & syn- chronum medio laculo nono M. Ium Scribendi inspersa , ut non solum luculenter appareat, ha chartas, quibus aut Henricus Bodo , aut succedentes Scriptores usi sunt, originarias non esse, sed pluribus in locis certissime adulis seratas, quae quia nos alibi ex constituto accuratius indagabimus , non est , cur hie pluribus inhaereamus ; hoc interea notan res. anno 8 s 3. Certo certius substituendum esse annum aliquem inter 843. 6c 48. quippe quod ab anno 844 ad initium usque 347. Sergius praesederit, reliqua interea dimittimus. Porro Paulo ante
iter Romanum a Laiis ususceptum exordium suum obtinuisse Bruns-husianum Parthenonem omnino
credibile est . cum Lia scis dicat se illud inchoasse non perfecisse, post teditum suum autem rell-quisse imperfectum illum locum.& novum condidisse, Gaiasrahel mense uimirum, ex eadem Galsi