Jesus infans. Eclogæ Joannis Baptistæ Modolini canonici ecclesiæ Cenetensis ad Aloysium, et Hieronymum Petri Contareni equitis, et d. Marci procuratoris filios

2쪽

ANGELUS AD DEI PARAΜ.

ITER DEI PARAE AD ELISABETH.

PASTORES AD PRAESEPE.

MAGI AD PRAESEPE.

HERODIS FUROR, ET PARVULORUM STRAGES

FUGA IN AEGYPTUM.

3쪽

DELLO STUDIO DI PADOUA.

4쪽

ALOYSIUΜ, ET HIERONYMUΜPETRI CONTARE NI

EQUITIS, ΕΤ D. ΜARCI PROCURATORIS FILIOS.Cui miliam potius brevem hunc Libellum ,

Suvestri calamo modo exaratum g Dum pascebat oves , opus senile Alconis, prope Mesulum canentis; tuam Hobis, gemina inelmi Parentis Proles, unde decus magis, magisque Et Gentis Amri usque Contarena Crescet, ct Veneta perennis Ora Splendore quin etiam omnium Italorum 'Nosrae nam Fidei, sacrique Cultus 'Hie inseria continet Libellus, Alcm quae cecinit levi cicuta. Alcon nam cecinit levi cicuta Nascentem Puerum sacrata ab Alvo, AEterni Sobolem Patris beatam, Et quae facta prius, sequuta postqM. Mentem praecipue piam, ct pudicam Argumenta decent pia, ct pudica Simplex praeterea nec esse vestris Videtur Stilus indecorus annis. Saepe er cum gravibus senex avenis

Iungere altisonas solebat Alcon, A a Prout

5쪽

Prout Materies referri amabat. Sie Maro posuit leves avenas,

Dum pastor canit ille Pollionem. Veser hoc etiam usus est Magistro Pater, nec dolet usus hoc magi ro. Nam quamvis apices sit adsequutus

Honorum; tamen hunc vocare amicum Amat: quin etiam alterum Parentem.

In tanto studio Urbis, atque amore, Splendore in duplici, Suo , ct Suorum Tanta assabilitas utrumque lumen Reddit splendidius, tenebricoso Nec mentem patitur tumere fastu. Vos eicio excipite hunc. precor, Libellum, Alconisque senis fovete nomen , Proles o gemina inclyti Parentis,

Alia in spem Patriae, decusque Avorum, Ilua Hobis etiam parat, sequutis Exemplum Patris, O decora facta , Ruidquid nobilius solet merenti Largiri magis ipsa praemiorum . ANGE-

6쪽

ANGELUS AD DEI PARA M.

ECLOGA I., s EU ALCON.ALeoni, dum pavit oves, fiolentibus annis, Populeis, salicumque comis contexta parabat Scena umbras, viridis florenti in vertice ripae, Garrulus innocua quam Mesulus irrigat unda, Lambit ubi Cenetae fines, crepitante susurro. Ille ibi Pastorum Connubia laeta canebat, Saepe Puellarum Choreas, & vincta Coronis Tempora, nunc Mopsi ignes, aut Amaryllidis iras. Quin etiam, maiora ausus , certamina Regum, Pugnatasque tuba, & sublimi carmine pugnas, Pacis & Adriacae, summos ornare solebat Dum Thetis Heroas, solitus celebrare Triumphos. Tunc mihi florebat prima lanugine mala ;Lustra sed implerat septem, vel proximus Alcon. Tempora labuntur, nec nostra it tardior aetas: Iamque senex Alcon: aliquo licet intervallo, Illum nos etiam sequimur, venietque senecta Spe citius ; stamen nisi vitae abrumpitur ante. Haec ego dum meditor, pecudesque in margine Rivi Pascentes servo; exilis vox attigit aures, Ut solet esse senis, scite modulantis, at ipsi Languescat robur . Surgo, vocemque sequutus, Agnosco Alconis , Pastorum haud amplius ignes, Mesulidumque Choros Nympharum, irasque canentis. Accedo, visusque suam plorare Iuventam, Atque male impensas curas, & inutile tempus. Tunc ego solatus: rugosa fronte quod esset Indignum, Iuvenum semper non dedecet annos, Sique Erato cecinit tua quondam mollia, Musa Mystica mutata reser argumenta. Sed Alcon:

7쪽

χ VIII in

Sera datur plerumque malis medicina vetustis , Factaque iam tarda mens est obtusa senecta, Spiritus & musae desecit tempore Vatem: omnia fert aetas secum . Tunc ipse : quod usus Excolit assiduus, secum non abstulit aetas, Et solita, ut video, pendet tibi fistula collo. Dic age , si qua tenes , studio meditata recenti. Forte, neque hinc multi Soles fulsere , sub umbra Solus ego, dixit, ripa invitante , sedebam :Conanti Sacrum modulari Carmen avena,

Nuntius, AEtheria divinae Prolis ab arce Delapsus, subit, & decus immortale Puellae Collatum Matris, servata Virginis alvo.

Sic canere aggredior , comitatur fistula voces: A Quam Pater aeternus, Natum missurus in orbem, is Solveret ut veteris fatalia vincula culpae, B Legerat in Matrem, tempus putat esse docendaeis Alta suae Mentis tandem secreta Puellae.

si Arcessit Gabriel , alto de millibus unum , si Adstant qui solio, quae pars nitidissima Caeli est.

A Ille Dei terris mandata gravissima desert: se Iussa audit, Caelo descendit, & aera tranat, si Atque maritales Nasareth delapsus in aedes, is Virginis ingreditur penetrale, ubi sacra legebatis oracla haec Vatum, pandisque libratur in alis., , Nec mora, dixit Ave, Domino dilecta supremo se Ille etenim tecum, Sancta omnes ante Puellas. si Audiit haec Virgo, atque animi insurgente tumulturi Verborum reputat sensus, dictamque salutem. si Tunc Gabriel: Accepta Deo laetare, Maria:

se Ne timeas: Puerum sacrata ventris in aulari Conceptum, paries, illumque vocabis Iesum.

se Magnus erit, dictusque Excelsi Filius: ipsi is David sceptra dabit Dominus, Soliumque paternum

8쪽

,, Inqtie domo Isacidae Puer hic regnabit Iacob:

se Nec metam Deus imperio , nec tempora ponet.

, , Talia qui fient, dixit, mirata Puellae se Quod nunquam sim passa virum e Sed protinus ille:

si Ecce superveniet Sanctus de Vertice C est , si Diffundetque suae virtutis Spiritus auram . si Sanctus erit partusque tuus, divinaque Prolesse Dicetur. Conjuncta etiam tibi sanguine Elisa - Sextus hic est mensis in sterilis concepit, anusque . M Namque quod Omnipotens nequeat, nihil esse , necesse est. si Ecce Ancilla Dei, oblatos amplector honores, si Exclamat Virgo: rediitque Interpres ad Astra: Sed vox Alconis fracta a singultibus exit, Ac turgent oculi lacrimis, & fistula discors: Ille tamen pergit, mixto cum Carmine fletu. Ergo, Diva Parens, sacra quo tempore ab Alvosi Divina exibit Soboles , super Astra locanda, si Non AEdes tibi Bethleem, quo comitata Maritum , si Caesaris edicto, venies , thalamumque parabit si Non erit obstetrix, quae Partum sedula curet,

si duaeque Tibi Enixae solers Ancilla ministret si Vix Tectum Praesepe dabit, vix stramina lectum,

si Tuque super stipulas, aurae vix haustibus usus, ,, Membra tenella, Puer, Protes Divina, repones, si Incipiesque pati vitae mortalis ab ortu 'Ingeminat lacrimas Alcon, & suspiria rursus ,

Labra nec emittunt, reddit nec tibia voces.

Tunc ego, Pastoris sessi , flentisque misertus: Iam tua Musa satis, dixi, Alcon, desine: posthac Ista vel ipse canes, alios aut ista docebis. DEΙ-

9쪽

DEI PAR E ITER AD ELISABETH.

Vix non insomnem, solumque miserta, coactum Luminibus retulit fessis Aurora soporem; In valles nondum depulsa a montibus umbra, Surrexi: in plumis vigilem recubare molestum: Et dux anteeat nisi saepe seneEta juventae, Tota labat domus , ingenti casura ruina. Ecce Μycon veniens ad pascua tardior exit Cum grege , Pastorum solitus qui primus adesse. Vel non firma salus: hesterno vespere certe Hinc abiit querulus, vel cura repente suborta. Sed tacie est hilari, nec quidquam monstrat acerbi. Quae suit insolitae non expectata Myconi Caussa morae Faustam credo, risu indice in ore. Nostra domum Alcippe rediit, comitata Puellam , Iosephi Sponsam, quocum conjunximus olim Hospitium , nos , dum Nasareth , huc ille veniret. Huic dedit Alcippen comitem , Montana petenti, Viseret ut quandam sibi iunctam sanguine Elisam. Vix tetigi limen: pecudes iam clauserat AEgon; obvia fit nobis. Iussis salvere vicissim, Atque, Satin salvae ξ Ambobus quaerentibus una :Sat bene pro rerum vicibus, respondimus ambo . Interea Nati veniunt, Matremque salutant, Pluribus ac solito, solito iam mensa paratur Largior, & Cyathi, laetique accumbimus omnes . Tunc dapibus saturis insurgit scire voluntas , Quale iter, & casus, mores qualesque Puellae.

Protinus Alcippe, visis iam pectore plena ,

10쪽

Expedit ora libens, atque ordine singula pandit. Te duce, iam nosti, ad Ioseph pervenimus aedes: Comiter excipimur: tua te discedere cogit Cura statim gregis: ingressae mihi amabilis hospes occurrit, ducitque intro, comitante Μarito , Et narrat, quae causa viae. Iam proxima nox est, Quae vocat ad mensam, in parvo mihi deinde cubili Lectulus instruitur, dormitumque itur, & ante Surgimus Auroram: in promptu iam cuncta, suamque Terque, quaterque mihi Ioseph in limine Nuptam Commendat, dictoque Vale, nec plura loquutus Cordis ab angore, in tecti penetrale recessit Tristis, nec minus illa viri commota dolore, Turgida discedens cohibet vix lumina fletu. Egredimur Nasareth, & iter, quod flectit ad Austrum , Cepimus, ac septem, Superis tutantibus ipsis, Caelo nec pluvio, nec nulla nube serenos Condidimus Soles, agilisque puella praeibat, Sed metita gradus, via ne properata fatiget Me nimis o illa sui minus est, quam provida nostri.

Iam Sol octavus medium confecerat Orbem, Nec, Μontana inter, procul est , quam quaerimus Hebron: Hora vocat, solita recubare sub arboris umbra; Sumimus inde cibum, sub noctem sumere rursus Mos erat in tecto, somnoque ibi membra levare, Quod erat extructum peregrinis sorte Puellis , Servabantque locum matres, tutela iuventae. Instauramus iter, spes ante crepuscula noctis Est intrare urbem, ac tutum reperire cubile. Haec inter, passu retro properare senili Conspicimus vetulam, seseque adiungere nobis Conantem: tunc, Mater, ait, mea cura, Puella:

Sistere paulisper vellem, nisi displieet, hancque Expectare placet: fortasse opis indiget: illa