장음표시 사용
11쪽
E VARISTUS ALBITES A L U Τ Ε Μ, ET DIUTURNIOREM AETATEM Iu mihi , serioque Cogitan
ii , quibus potissimum auspiciis brevis haec de consequenda, et producenda Teneri u D;squisitio a me subcessivis horis elaborata in lucem prodeunda, publicique juris facienda soret, vos, Venerabiles Senes, quibuscumque aliis Sive splendore sanguinis , sive dignitatum gloria, sive doctrina, atque eruditione Conspicuis Viris, praeferendos omni prorsus iure existimavi, atque decrevi: Quum enim Opus
12쪽
opus uniVersum; eo unice Interm dat, ut producendae Vitae rationem , methodum, Variasque leges Proponat, atque Commendet, illud propterea in lucem prodire nolui, nisi sub speciali illorum tutela, atque patrocinio, de quibus ψebat Huripides: penitas tam diligit et D tam , qΠam qui senescit. Sed &alia accedit hujus mei consilii ratio;
enim Vero , quonam testimonio,
ct aluctoritate fulciri magis, atque ueri mea poterat oratio, quam vestra, Spectabilissimi Senes, utpote hominum, qui eXperientia rerum magistra edocti, probe norunt, Utrum ea, Pae trado , ob vitam Producendam praecepta , Vel pror-SUS Sint Vera, Vel Saltem a Vero
non omnino aliena 2 Denique, quum
13쪽
quum in hoc suscipiendo labore nihil aliud mihi fuerit in Votis,
quam, ut inColumitati Vestrae comeliori, quo fieri poterat, modo Consulerem; idcirco, si fructus labori , atque exitus Voluntati res
pondebit , dulcius id mihi, atque
jucundius futurum erit, quam Stab aliquo Dynasta, vel MaeCenato amplissimis honestarer muneribuS, vel sui nominis splendore ab ob-sCuro Vulgo subducerer . Accipite
ergo, Viri Humanissimi, hoc non
dicam munus, Sed meae erga Venerandam Canitiem stri stae obse
Vantiae mota imentum, es quidquid sit, ab homine proficisci putate , qui nihil intentius, aut Conatur, aut optat, quam ut ea, quam jam obtinuistis, aetate, satis diu, ct Prospere fruamini .
14쪽
ptandum sane erat, ut aliquis ex Medicorum Coge gio prodiret, qui pro Senectute servanda Opus inscriberet. Id autcm claritate summa, pari eruditione, & eleganti
sylo praestitit C. D. Evarisius Albites Limanus Medicina Professor in Libro , cui titulus : De conbequenda θ' pro urea da Senectute Dilquisitio . Q iare cum ex commissione Reverendimini P. M. S. P. A. Thomae Mamachii hunc Libruimperlegerim , ne dum quidquain des rhendidi contrarium Re ligioni christianae, & regulis morum , sed ita prudentia ela horatum , ut sine periculo ab omnibus legi, typisque com mitti posse censuerim. Romae hac die et s. Januarii 17so. F. Michael Argelati Ora. Serv. B. M. U. Sacrae Theolo. Nagister, & Parochus S. Nic. in Arctone
D E mandato Reverendssiimi Patris s. P. A. Magistri evol.
vi librum, cuius titulus est : Dilquisitio de consequenda os producenda Senectute, clarissimi Viri Domini Evaristi Albites Peruviani , nostrae UniversitatIs in Philosophia, &Nedicina Doctoris: Hunc quum multiplici eruditione,
solidisque praeceptis refectum, diserte , eleganterque conscriptum, ac concinne elaboratum summa mei voluptate vide
rim ; nilque invenerim, quod Principibus, Religioni, bonisque moribus obstet , librum assequendae longevitati valde profuturum iri, typisque idcirco dignissimum esse censeo. Matum Romae Kal. Decembris a789.
15쪽
Isqui sitionem de eonsequenda , & producenda Senectute adornatam a Varissinio Evarisio Albites Romano Me dicinae Professare jussu Reverendissimi Patris S. Palatii Apo. stoli et Magistri non mediocri cum voluptate perlegi. Praestantissimus Auctor undique saluberrima praecepta collegit ,
quibus senectutem , quam omnes exoptant, adipiscantur;& adepta quam diutissime,bene, beateque perfruantur. Dpropter Opus utile omnibus, de pergratum, & in qu ii. hil Religioni est dissonum, aut Principum juribus adver. sum , typis publicis vulgari posse censeo, si quidem ita videbitur iis, quorum est facultas. Romae Idibus Xbris. ann. a partu Virginis i 89. Leopoldus Micheli ex Archia trorum Urbis Collegio& in Romano Sapientiae Archilyceo Publicus Ana
tomes, & Chirurgiae Professor.
16쪽
Si videbitur Rino Patri Sacri Palatii Apost. Ma iitro F. X. Tageri Ficesgerens . IM P RIMATUR,Fr. Thomas Maria Mamachius Ord. Praed. sac. Pal. Apost. Magister. -
17쪽
E unus quidem mortalium est qui a d 'lon.
glores vitae terminos pervenire non speret , aut certe non desiderςt . Hinc Juvenalis illud. Da spatium Vitae , multos da Iupiter an
nos . In desiderio omnibus es e quis est, qui non videat 3 Id optat Amicus Amico ; id propinquus propinquis: idem unusquisque sibi nedum auguratur , sed quodam veluti jure sperat, & pollicetur. Senectus ergo aut iucundi iasmum vitae humanae spatium est , aut tale ei mortales sibi conniventes es5ngunt. Senectutem porro corporis , animique viri bus praestantem , morbisque plane liberam dulcissimam rem esse aeque , ac iucundissimam absque difficultate persuasum habeo; infirmam vu-ro , morbisque oppressim onus Aetna gravius cum Catone puto . Sed ubinam illa Senectus est , quae constans viribus sit, integraque vale. tudine fruatur Θ l, ut libi: respondet Juvenalis. Nam plurima cum sint hominum , puero rumque discrimina , una tantum, ait ille, Se
num facies semper est. O ille humero , is lumbis , hic coxa debi- A lis,
18쪽
Perdidit ille oeulos , & luscis invidet,
T Pallida labra cibum capiunt, digitis alie
nis e sed omni membrorum damno masor de mentia, quae nec
T Nomina Servornm , nec Vultum agno.vit amici, Cum quo praeterita Caenavit nocte, nee illos, Quos genuit , quos eduxit. Haec poena datur diu viventibus i ita satirarum princςps, a cuius sententia tantum ego re. eedo, quantum ille recedit a veritate . Nam si tot, tantisque laboribus humana vita vexaretur, quum ad senium pervenerit, non amplius vitae diuturnitas singulare Divini Numinis donum esset, aut suavissimum naturae munus, sed veluti poena acerbissima daretur hominibus. Quod tum dissonum providae naturae videtur, quae uni homini inter cuncta animantia se diu, lon-gδque conservandi desiderium dedit , tum sana: rationi , ipsique Divino oraculo repugnata Deus enim Auctor, & Dominus vitae promittit Justis numerum dierum in praemium virtutum producere et Impiis vero in poenam peccati minuere.
19쪽
Qtiae quum illi sint , ne mortales aequo nimium auctoritati Iuvenalis indulgentes Senectutem horrescant, ab eaque inquirenda , tanquam a peste desinant , illos considerare velim, seriaque cogitatione perpendere t Corporis scilicet imbecillitatem , adversamque valetudinem non tantum proprium Senectutis vitium esse , qua in inordinati vivendi generis , tantaque incommoda, quibus non raro Senes finguntur , non
tam diuturnae aetatis, quam desidiost, luxurio saeque vivendi rationis fructum esse acerbissimum : Libidinosa enim , intemperata Iubeu tus es fetum corpus tradit Senectuti , ut recte Cicero animadvertit. Illique in moribus, non in aetate culpam calamitatum esse , non sine ratione arbitrari licet . Quae quum tam vera sint, quam quae Vertiasma, non jam Mortales Senectutem , tanquam gravissimum malum exorrescent; sed ad eam , velut ad humanae vitae jucundiorem partem pervenire incumbent. Exempla modo diutissimae,
simulque dulci silianae senectutis proferam , quo magis Juvenalis sententia improbetur , noli a que de Senectute opinio luce ipsa clarior appareat . Quintum Maximum proponam , Virum
20쪽
Senectute inscripsit, Catonem Senem Lelium& Scipionem adolescentulos ita alloquentem inducit. T Ego quidem iid dilexi Senem , ut
qualem : erat enim in illo Viro comitate condita gravitas, nee Sene tus mores mAlazerat .
Hic bella gerebat , ut Adolescens, cum pla- grandis esset, O Annibalem juzeniliter exul. tantem patientia sua molliebat - vero in armis praestantior , quam in toga, Nec tu luce modo , atque in oculis Civium magnus , sed intus , domique prae tantior . R i Sermo ppraecepta, scientia Iuris augurandi λ Muruta etiam , ut in homine I Omauo, Litterae ; Omnia memoris, tenebat , non domestica solum , sed etiam externa bella , cujus sermone ita tam cupide fruebar , quasi jam divinarem id, quod ι Cenit , illo extin Io, tibi discerem, fore neminem . Quorsum tam multa de Maximo P ita
prosecto videatis, nefas esse dicta , miseram esse omnem Senectutem. Cum ergo non omnis Senectus misera sit, sed ea tantum, quae gra est , di imbecillis, quaerendum utique , atque Omni opera curandum est , ut ad eam , quantum liceat, perveniamus , aut saltem proxime accedamus , quae si non prorsus incommodis vacue, minus tamen , quoad fieri poterit , sit gravis .