장음표시 사용
11쪽
--vicae , quod a D. Nicotio Camuolis,ne censis Etaeseia Canonico,ia semissum idem nobis Aristimus Eden commoda luit. Reliquos omnes seuppeditavit Bibbotheca Vaticana ' . ' 'III. In his prima es refutatio Sermonis Fastidiosi reiani, cum epistola Victoru, qui eum sera monem Fulgentio refellendum miserat. Cuim opus euli testimonium apudasios etsi nullam nunc occumrit, Fulgenti, tamen legitimum fetum esse nullae s Δόitatio. Duά porro epistolae ad Stephaniam, quarum in hoc libro se mentio, ex earum Funt numero, quas a Fulgentis Romamis , praecipue S natoribus, Piduisque ae dirginibu , quarum fama laudabilis habebatur, frequenter 'iptas proditum. 6 Pisae ipsius cap. 26. Fuit enim Stephania , de Ennodius testatur,1 lendidis um lumen Ecclesiae Catholicae, soror Fausti Praefecti inter Rο- manas diduas clarissima. IV. Libellum seu epistolam ad Ferrandum Diaconum, de baptiseno Aethfvis, a Beda ted Jui se hinc apparet, quod sermonem B. Augu tini ad in- fa res, quem cossectaneis seu in epistolam I. ad Corinthios intexuit, non aliunde, quam ex hocvψμlo deprompsit. Quod declarant duae ditimae periodi, quae post flnem sermonis a Bedae notaris, tanquam ex Augustini dei bu desicriptae sun cum reuera sint Fulgentis V. De vi toti ad Reginum Comitem luculentum est Drrandi Diaconi in Paraenetico ad Reginum
12쪽
. eundem testimonium. Scribit enim, ἀιm Re nus Fulgentio ter epistolam duo capita proposui sis,eσregii- Doctorem,c m priorem quaestione, quaae curne Chriψα trum corruptibilis an incorruptibilis fuerit,diligenter pertradiasset: partem aureram , quae de o μιμ pietatis cum arte militari iungendis futura erat, morte praereptum intaEM reliquisse.Haec itaque usa esΙ , cur epistoiam -- perfectam habeamus, Pertinet autem ad reuincendam haeresim Aphthardocitaru , Alexandriae per haec tempora, )t Liberatus Breuiari, cap. 19. δε-cet, exortam, quae Christi carnem Fuapte natura incorruptibilem, oe passionum omnium penitus experrem fuisse contendebat. VI. Sermonis den/erbis Micheae Propheta, prα-rer codicem Vaticanum,altero etiam exemplari 'ssumus ex Bibliotheca ansignis Ecclesiae Parisiensiιs: cuius ope nonnihil interdum adiuti sumus. VII. Adiecimus ad extremu, quia Pacuum erat
statium, epistolam Ferrandi eiusdem de essentia Trinitatis ac natura ChrisSi, ad Egippin seripta,
illum, opinor, Presbyterum Abbatem,cuius est inter caetera Thesaurus operum S. Augustini. Ti;
deinde fragmenta librorum aliquot Fulgenti, qui non extant. partim di hoc qua figuistu eorum desiderium acuatur: partim i ix, dicio esse ρ int, si ' quis forte in an epigraphos, quia saepe si, libros ipsos inciderit. T Oni omnia, Lector, consule, O Me.
13쪽
De tribus libris Fulgentij de vehiate praedestinationis de gratia: Auctor ita B. cap. XXIX.
MULT A iam reuersus de exillio condidie
noua : decem libros Fabiani mentientis falsa gesta conuincens: De veritate praedestinationis &gratiae libellos conficiens tres : aliaque multa digessit. Ita enim hic situs ex V V.C C. resilui debet.
Isidorus deisimilia tribus cap. XIV.
De Fulgentis. Extant &duo eius libri de veritate praedestinationis ad Episcopos missi, in quibus demon- sttat quod gratia Dei in bonis voluntatem humanam praeueniat, & quod Deus quosdam prae destinationis suae munere iustificans pr eligit: quosdam vero in suis reprobis moribus occulto quodam iudicio derelinquit. Et hic locu/ corruptus videtur. eum libri tressint, non duo: iique non ad Episto- ροι misit,fledadpresbyterum Gr Diaconum.
Contilium Parisiense anni D C C C X XIX.
lib. I. cap. XXIII. Fulgentius in libro de veritate praedestinctionis & gratiae,Non ideo, inquit, se solum se liber istum*as misericordia putet is roria varasam,
14쪽
γιι pontificati militiasungitur: sto prorue sibi crodit ollicituisemper inuigilet. &c. Lib. II.pag. III . Concilium Aqui granensi anni DCCC. XXXu I. in Praefatione. Vnde etiam Fulgentius in libro de veritate pr destinationis & gratiae ita scribit. Quantam
pertinet, inquit, ad huius temporis vitam, in Ecclesia nemo pontifice potior: cir in sculi Christiano Imperatore nemo celsior inuenitur. lib. II. pag. 2I'.
Capitulorum Carolio Ludovici Re .m ditione II. cap. XXI.
Ad quid' etiam constitutus sit Imperator, Fulgentius in libro de veritate praedestinationis& gratiae scribit. Clementissimus quoque Imperator non ideo eis mas misericordia praeparatum in gloria, quia apicem terreni principatus accepit,sed in imperiali culmine rectaside*iuat.& c. lib. II. pag. I 2O.
Gothehulcus monachus oriacensis
Item S. Fulgentius in libro III. de veritate praedestinationis & gratiae , praeparauit, inquit, Deu peccatονibm poenarii s utique, quos instὸpraedent- nauit ad tuenda fiuntiati. Verba sunt lib. III. pag. rι . sed lauto immulgin. t
15쪽
. gentij dc aliorum, qui hoc volumine
Africanorum in Sardinia exulis eratia Dei humano arbitris. pag. I. B. Fulgenti, Episcopi Ruspensis de Peritate ρ - ώytinationis oegrariae Dei libri tres. pag.17. Eiusdem liber de Trinitate ad Felicem Notarium. pag.128. t Victoris Epistola ad I. Fulgentium. pag.I 66. Sermo Faystidiosi Arriani. ' pati I. E. sterj liber mi sermone Fastidiosi pae.177. Aethiopis moribundi. pag. 229. Sermo F. Uu tini scopiante altare ad infun- res defcramento, praecedenti Epistolae insertus. pag. is . B. genti, isto ad Reginum e carne Chri li trum corruptibilis an incorruptibilis Deris.
Eiusa Sermo deeo quod ait Micheas Propheta, Indieabo tibi o homo Oid sit bonu. Pag. 27o Tereundi Diaconi Epis toti ad Eginium, de esse-tia Trinitatis,ac natura Chri ita pag.28 I. Fragmenta librarum B. Fulgenti, qui non extant.
16쪽
ΕΡ1sCOPORUM AFRICA norum in Sardinia exulum, De gratia Dei , humano arbitrio.
In qua librorum meminerunt B. FuIgeniij Episcopi, De veritate praedestinationis & gratiar.
EI gratia plurimum amplectenilis sancitis fratribus, Ioanni presbytero Archimandritae , - Veneris diacono, oe fidelibus iris, quoruin est epistola subscriptio contianetur, Datianus, Fortunatus, Boethm, Visisti
Scholasticus , Orontius , Vindicianus , Victor, Ianuarius, Victorianus, Photinus , u-Guk- Deus, famuli Christi, in Domino salutem. NaevM membra Ecclesias iri corporis per Christi gratiam in nitatemei compages retinet caritatur tantum necesse est 4rperinuicem filia cita sint membra, )r repulse cuiusda praui dogmatu Perbo, non Folum Ieruandae, erum etiam reparandae sanitati :UM atque indefessa tu e -
17쪽
monis quam orationis impendatur instantia. Sisenim fit , )r dum sollicitudo fraterna puritatis
inuigilat, ipse Spiritus sandius, per quem caritas Dei dissus est in eordibus nostris , diligentibus
Dominum, in Domino proximum, omnia co-reretur in bonum. Quia sicut ipsam dilectionemno gratiae stiritualis accipimus , ita dum pro fratribus filiciti humus,non Ρῶ- diuinam inesse
nobis gratiam demonstramus, Perum etiam, qua-tὸ magu a nobis puritas caritatis impenditur, tanto magu gratia nobis diuina. retributionis augetur. Accepimus itaque estrae caritatu epistolam, quae nostrum ex parte releuauit, ex parte dero moentifrauit exilium. Gaudemus enim, quia rectam te netu de gratia Dei sententiam, cuius lumine illuminatur, oe iuvamine gubernatur liberum humana mentu arbitrium. Sed quadam sumus nebula moereris affecti, quia signi astu quosdam fratres in quassione de gratia Dei ,-humano arbitrio non rectum tenere fidei catholicae trami- irem: sed aduersus Dei gratiam eleuare Pelle humani arbitri, libertatem. Vbi prinis , dilecti mi, deberis gnosicere, im isos non ambigimus agnouisse, ad hoc diuinitus ista permitti, a thinc Euina gratia istus documento possit indici, nifestioris intestigi. Ω-ndo quidem ipsa gratia nullatenus agnostitur ni,si detur: quae quamdiu nos in homine, tamdiu necesse est i ei aut sermone
18쪽
pugnet, aut opere. Nam permone repti atrariae Dei, qui sensium gerit fidei Christianae eon
erarium '. repugnat autem opere, qui in moribus
Fuis Christiana ita non tenet institutum. Hoc quippe in homine agit nutia diuinitus data, animus dono fidei caritatisque percepto, . sese monem bonum proferat, se 1 udis bonae verationis insistat. - libus diuinitus dari, beatus ostendit pvincit Apostolus dicens,
Ipse aute Dominus noster Iesus Christus, 1.TMg. MDeus pater noster, qui dilexit nos, dedit consolationem aeternam,& spem bonam in gratia, exhortetur corda vestra, Acofirmet in omni opere bono & sermone. A Deo itaque nobis est omnis gratia boni sermonis oe veris, a quo nobis etiam ipsius cogitationis bonae many tum οἱ susscientiam tribuir de discat homo non in se, sed in Domino gloriari. Diumae quippe gratiae bonam cogitationem hominis beatus assignabat Apostolus , quando dicebat, 'Fiduciam autem talem habemus per Christum ad Deum, no quod sussicientes simus cogitare aliquid a nobis , quasi ex nobis, sed sufficientia nostra ex Deo est. Proinde, O si quidam gratiam necdum habentes, non se intelligunt non habere: illi tamenqui iratiam di- sinitus acceperunt, eo magis debent in ipsius graria assertione firmari,quo eum dident non omnib.
19쪽
tribui. Necesse est autem, )r ab eu,quibus non eri buitur, ignoretur ; ab eis a ficatur, quom diuina largitate donatur. Testatur enim . vosto-lm, dona Spiritu sandit ei dem Spiritu san tiacceptiυne cognom. Ideo ait, Nos autem non
spiritum huius mundi accepimus, sed Spiritu qui ex Deo est, ut sciamus quae a Deo donata sunt nobis. Quae loquimur non indoctis humanae sapientiae verbis, sed in doctrina Spiritus, spiritalibus spiritalia c5- parantes. Animalis autem homo non percipit ea quae sunt Spiritus Dei. Stultitia est enim illi: & non potest intelligere, quia spiritaliter diiudicantur. Spiritualis autem iudicat omnia, ZOἰpse a nemine iudicatur. Per sanctum ergo Spiritum gratiam accipimus. quo accepto, sit in nobis, quod accepimus, nouerimus. Proinde scienda eys, dilectisiimi, recto tenore Perae fidei profitenda, tam humani arbitri, egena paupertas, quam diuinae
.gratia inde iens largitas. Quid enim habes , ait Apostolus, quod non accepisti si autem accepisti, quid gloriaris , quasi
non acceperis ' Ante lar ratem quippe gratiae ob in homine quidem liberum arbitrium, sed mis bonum , quia non illuminatum. Proinde , nisi gratia detur , bonum ipsum arbiaerium non Dabetur . Sic namque est liberum
20쪽
EpisCOPORUM AFRIC. shominu arbitrium absque dono gratiae , sicut est oculus sine luce. Nam oculus ad diadendum fachus esue et sed nisi lumen acceperit,
non didebit. Ita autem θὶ lux dera , quae illuminat omnem hominem Penientem in hune mundum : illuminat autem hominem , seipsam dando per Vatiam. Sicut ergo corporμ oculus
semper indiget lumen accipere , )r ipsum psit aspicere: sic libero arbitrio hominu nulla po-
re1, gratiae suffragari coitio, nisi detur i ius
gratiae spiritaeis infusio. Proinde di de iis quae destris literis indidi iis , quid habeat 'catholici
dogmatis Peritas intimemus , singula breuiere definire curauimus, sequentes donum eiusfidem gratia , quod sandEorum Patrum cordibus oe linguis ipsa est dignata infundere. Distylis itaque quod )obis dicentibus , quod Esau Iacob necdum natis, Iacob per misericordiam gratuitam eligitur, Esau aurem originali pe cato detentus iusto iudicio Dei est odio habitus Illi e contrario dicunt , in Esau figuram esse populi Iudaeorum , ex futuris malis operibus condemnandi ; in Iacob Pero figuram esse populi gentium , ex futuris veribus bonis satiuandi. Haec duo , quae singula proponitis , bonum est de cathesica consensione iungatis. Sic ---d illis Dei gratia copetenter agnoscitur,