Peregrinatio sancta Fr. Laurentii a D. Paulo Sueci ...

발행: 1658년

분량: 425페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

161쪽

ia Perestrinatio

, vidi vim ut ipsi crebri s linis

ses, nullus quantumuis abstemius iii ter Germanos Minuatur aut nis

m Luthericae fructum, seu potius fora iiii, videlicet confusi quae cum alios errorum mul

liti inie confundit, ipsum puri vim

que autho rem dedecore nouitatis,

in o oris mi unitatio ait: rectissimeque utrisque tamquanti, cephalis, Tenebrosi ille princeps, ea pira tribuitur in cuius id&- muri nullus ordosed sempiternu asti filo, inhabitat. Etenim, haud

ovi,quani dissimille in Lutheri re sirma Ecclesia, ac no tWV g lii praeiticatione euenisse, quam in Babylonicae terreis aedificatione, a d ogantibus eius architectis, alii

162쪽

quam praesentis aetatis aperta cognitio, nemini de hac veritate dubi relinquit Turru inquit praeclare Isidorus is dogma reiitaram stet qui moti ab Oriente, desia vero lumine e erigunt contra Deum; volenies illicita curio tale caeli altitudinem penetrare: Sed ab unitate O conse an dei gregati, diuersitate erroris,

quasi diponantia ingua ab inuicem

separantur; O quos armat contra Mum perniciosa concordia, condiu dicerroris per quam cito repentina eonfusio. Sed quis umquam clarius ipso Luthero Postquam violata Tom. Dc. afui concordia, ct nitas Ecclesia, nee in sint nec terminus es di en onum nostrarum. Sacramentaris primum de nobis exierunt postea Anabaptiua, qui non concordant; ita una secta aliam vocat O haec condemnatisam. Dbi vinitas, at numeyus in in i rum progreditur dicunt hemmiici; e nitare Ecclesae rupta,impos iis est errorum ingre um impedire.

163쪽

ira peregrinam Dignam certe veracior ore veritatem. Quid porro quaeso dicendum erit, quod ipse sibi toties Lutherus contrarius; in omnibus pro-

se fidei capitibus secum pugnans; quibusdam suae opinionis sectatoribus, postea vero Ecclesiae rec ciliatis, in sola tractatione de su-Ga'M.M. med Eucla aristic notatus sit con-h- μμ adictionum triginta sex. In tr

Coehiaeu, tuinatione Communion is sub tra-L ixi ςx0- ς que specie, capitum contradicio

riorum septem . In articulo de libero arbitrio, diuersis temporibus sententiam mutasse sexcies, te in reliquis. Nam si sorte anti logias hasce, quisquam mutationis in melius titulo excusare adniteretur nouerit ultra commune absurdum, in fidei dogmatibus similem muta tionem abhorrens , ipsum Litthe rum, Carolostadium prima rvrum discipulum suum ac fidissimum Α-chatem, pro eiusmodi excusatione condemnasse. Sic enim tomo se

Sintus Sartorius a Diuitia in Corale

164쪽

cudo in tradi contra scelestos pro . phetas Carol stadius inquit eo se excusat, quod initio Spiritum fatis sortem non habuerit At Dei sol. ritus mota hac excusatione non Utitur. Daemon iam scio quis scis. JΡorro si genuinam quis sententiam Lutheri, in ea quae Carolo V. Imperatori anno Is 3 o oblata fuit e .i:ia Augustana Consessione claruiss 'fri λος eosque legitimos Luthera discipu--M3.los,qui eandem amplectuntur asse. uerauerit Obsecro qua ration ipsum Lutherum sextu istius confessionis articulu, totidem propositionibus repugnantibus, in libro de libertate Christiana destruentem, excusabit' qua acie, eandem

consessionem duodecies a Philip Mustulus m.

po Melancthone in grauissimis re this. bid.ω ligionis articulis, indignante Lu , ,es 42ζ'thero, re fabricatam inter Consecsioni starum sectas propemodi 23. aut producet, aut tuebitur quo

165쪽

at Peregrinatio

Ti./.eleus capite,nostris demum temporibus, ε ' 'h:ι i. tot cretus protestantium , lentibus νε ,rizeth diuersissimos, ad unum consensum, aut coget, aut alliciet cum adeo

2 2. α manifestum sit, id quod de Luthe

ranica sua Ecclesia scripsit Nicolaus quidam Selnecherus ad sal- vide A'dx' nium I 3I. De publica discordia it , .leno,.a Eeclesia non en quod interrogei loquor autem non de ea discordia; qua nobis necessario de ei doctrina cum Papisis intercedi sed de ea qua internos ipsos est, qui puram habere nos tauangeli doctrinam gloriamur. Nota enim sunt certamina atque rixae e. Ubi rixandi atque contendendi, ne

que is es, neque ullus modus, vel . z. e ut David quidam hytratus decla-λαφη- η rauit . Euangelici doctores immanius fere O truculentius, quam barbari

milites inter se digladiantur. Unde fit ut quamuis in nascente hac E Uesa tot sint celebrata colloquia, e . . 't videlieet Marpurgense inter Lu--' in therum aulasium malisbons se ,

166쪽

se; Vormatiense Oxoniense in . te Melanthonem, Bucerum, Mamryrem Papistas Meycielbergen- se; Mulbrunense Mompei gartense inter Euangelicos tamen non videntur alium aut effectum , aut exitum produxisse, quam si si inposiaca hac ut heri benedictione fuissent Dersa: Si concordiari debeat , fiat in nomine Omnium. d abolorum. J H nc expedientissimum satis nostris temporibus consilium, tam Lutheranis quam Caluinistisin Anabaptistis visum est; quamuis memoriae Apostolorum suorum non satis gratum nomina videlicet eorum, quorum doctrina primum cogniti fuere, aut erubescere,aut honestioribus permutare. Quemadmodum enim aliquando

Lutherus , Iunt inquit qui se

Luthera nos esse gaudent. Non sic fatue, non sic oro ut meum D. men taceatur, nemo Lutheranus

sed Christianus appelletur J Sic

nunc

167쪽

1 1 8 PeregrinetlIonunc Euanhelicorum titulo te niatibus , quintum textum addere

licebit irotestanti una gaudentes libertate,Ρrotestandi contra quamcunque legitimam authoritatem ac veritatem recalcitrandi ius cor seruabunt; Reformatorum Zeliae..censi atque armati, deformandi Ecclesiae sanctos mores, atque antiquae Ecclesiae dogmata in nouandi licentiam reddent perpetuam nisi forte generico vocabulo qua-uis Turcico, Musulmanni id est ve- fideles dignosci, atque nominari

satius duxerint. Vel si potius noui Euangeli huius Apostoli Iacobi calaiusdam sui vaticinio fidem maiorem

adstruere placebit audiant tur-rnium quendam sic prophetizante

M. quaeso Nisi Euangelici principes au

tb Vritatem suam interponunt ad Gniendas diui oues no ras, impossibile es, quin adhue mille haeres inter nos repullulent, quotidie cerniiur Epquin incidamus in idem infortunium, quod

168쪽

Sancta rasquod visa, inica, O Graecia; via

enim iam modo aperta est ad Athes. mum mahometismum. Sed quia cuncta Lutheranae huiu hydrae deliri ac confusiones, tot sui doctoris tomis diffusas velut aquam pugno concludere Velle , IH ua vix citra insipientiam existimo; nec 'φςio

tot dissulas volum minus illustrium hominum consutatos ernores,paucis huius relationis succinctae paginis recludere conueniens iudico: Harmonia tamen consessionis Augustanae Andreae Fabricii Leodii opera editam, tamquam magis suc.

cinctam inculcare non vereor. PrSterea exigua veluti tabella, utriusque Calliditatis & malignitatis comprobationem, Imperialis edicti penicillo delineatam, lectori proponere compendiosius gratiusque futurum haud diffido eo magis, quod licet idipsum edictum variis linguis a Caesare Maximo Carolo publicatum, inter acta seu recessus ima

169쪽

rso Peregrinatio imperii archiuio eiusdem publico

illatum; priuatorum quoque in Germania scriniis diligenter adhuc adseruetur tamen in gestae istius rei narratoribus vix reperiri, aut studio, quemadmodum 1 livido illo Liuio Lutherano, Ioanne Steidano praetermitti,non sine negligentiae, aut malitiae eiusmodi aut horsi nota, a multis curiosis Lutheranis desiderari non immerito animaduerti. Sic itaque Latino idiomate Edictum illud fideliter exhibemus.

CArolus Quintus Divina siuen.

te emεtia electus Rom. Imperator semper Augustus, ac Germaniae, Hispaniarum utriusque Siciliae, Hierusalem, Hungariae, Dalmatiae, Croatiae c. Rex Archi- dux Austriae,Dux Burgundiae, Bra bantiae, Stiriae, Carinthiae, Carnio-

170쪽

Sanaa. 31. Iyrolis c. Universi, singulis fieri Rom. Imperii Elee oribus, alijsque Principibus tam ecclesiasticis quam saecularibus Archiepiscopis, Episcopis, Praelatis, Ducibus, Marchionibus, Comitibus, Ba. ronibus, Nobilibus, Militibus Clietibus, Praefectis, Praesidibus, Iudicibus, Scultetis , Burgi magistris, Consillibus, Scabinis Ciuitatum

oppidorum, Villarum, Terrarum, quorum uis aliorum locoru com. munitatibus: nec non Universitatum,studiorum siue Gymnasiorum Rectoribus,& locorum tenentibus seu officialibus eorumdem, a Caeteris quibuscumque nobis tam iure sacri Imperii, quam haereditario, aut alio quocunque modo subiectis: & fidelibus dilectis cuiuscunque status, gradus, aut conditionis sint ,4 ad quos praesentes , vel earumdem exemplum, nostro vel alicuius Praelati Ecclesiastici sigillo, siue etiam publici Notarii manus P a sub-

SEARCH

MENU NAVIGATION