장음표시 사용
481쪽
An CORNEL. TAaei T. digito minorem ostenderet iste, quisquis fuit, Implacabile quoque in Castulonense nomen
Lusitanorum odium faciebat, ut plerique cro. derent aut credere fingerent.Sed precibusD minici Mendo Hispanici Oratoris datum, ut homo Venetis in carcerem conjiceretur, ex quo anno cΙb. Ia. cii. dimissus, facto per Hetruriam itinere, a Francisco Magno duce captus, & Hispanis traditus, Neapolim abductus & ad transtra ablegatus est. Tandem cum Neapoli in Hispaniam avectus esset, &eoacriusin Lusitan laxoitiones fierent, in arcem conci usus, sive accelerata sive naturali mortetragoedias quotidie ex ea causa exorientes fi-rsivit. Thuan. lib, Ii6 - . Mauroceret. lib. Io
Finis notarum politicarum in librum quintum Annalium C. CORNELII TACITI.
482쪽
ARLATA aerario, ut in f cum cogerentur. tanquam referremet. J Volunt qu idem principes credi,se rationes aReip. . inario tenere: sed opera diversa sunt. Cives cum externo pavidi bello pensione , quam Princeps imperat, credunt se salutem redimere; Principis luxum instruunt, aut praepotentium in aula avaritiam pascunt. Quota illorum pars, quae ad militem alendum,ad urbes de oppida munienda, di caeteras public a necessitates penduntur, in eos usus , in quos destinata sunt, erogantur 3 Tum illud intolerandum est, quod, quae sub discriminis articulo extraordinaria ratione solvuntur a civi- . bus, pest perpetua fiunt: & quae gravia atque in toleranda, necessitate armorum excusata, etiam in pace manent plerumque. c. a.
Neque prae ia nis ab Imperatore θ dixi ad .
483쪽
psi ad libr. I. verb. immotum adversus eos se mones cte. & verb. Granium Marcellum.
Dii me , deaeque peius perdant, quam perin quotidie sentio J O miserum , qui contemnit conscientiet testem l Tiberius pudore scelerum& libidinum saxa & solitudinem maris Urbi
Romae praetulit. Saevitiam ac libidinem cum factis promeret, locis occultabat. Nec tamen ipsum fortuna sua, non solitud i nes protegebant, quin tormenta pectoris,suasque ipse poenas fateretur. Caetera Gnomologi. L ua Ssiani amicitiam e ueteri falso exuerarit. JNemini fraude aut damno esse debet amicitiata familiaritatis cum eo habita ; quem Princeps diu probatum,cultum,ic ad summos honores evectum post gratia sua exclusit Separari debet amicitia a crimine. Complices alii sunt sceleris, qui merito suo poenas Iuunt: alii
amant, colunt, venerantur, quos a Principe a
mari, & pene tanquam pares diligi sciunt. Hi autem quid contrahunt sceleris, si jure vel injuria Principis gratia muteti Princeps qui omnia explorata habet, deceptus est. Quid mirum , si alius quoque in eundem errorem trahaturῖ Haec defensio M. Varroni , de quo hic Tacitus, truculentissimisTiberii temporibus quibus erat accusandi frequens di pene publica rabies, accusato incolumitate dedit. Et g .
484쪽
mina huic oratio Amyntaeiob amicitiam Philotae apud Alexandrum rei, exint apud Qui ctum Curtium: lib. 7 cujus partem huc adscribere placuit. Amicitiam quae nobis cum Philota fuit, adeo non eo in*cias . ut expetisse quoque nos, magnosque ex ea fres1us percepisse confitear idem initium cum M. Terentii exordio) An verbParmenionis, quem tibi proximum esse voluisti, filium omnes pene dignatione vincentem, cultum a nobis esse miraris p Respondent orationis Terentianae verba ; Videram collegam patris &C. Tu Hercle, si verum audire vis, Rex, hujus nobis periculi causa es. Quis enim alius essecit, ut ad Philotam decurrerent, qui placere vellent tibi λ ab illo traditi ad hunc gradum amicitiae tuae ascendimus. Is apud te fuit, cujus gratiam expetere, & iram timere possemus. Confer verba Μ.Terentii, ut quisque Sejano intimus, ita ad Caesaris etc. An non prope modum in tua verba, tutomnes, te praeeunta juravimus p eosdem nos inimicos amicosque habituros esse, quos tu haberes hoc sacra mento pietatis obstricti adversaremur stilicet, quem tum omnibus praeferebais Similis Marci arg*mentatio in illis orbis; non nim Sejanum Vulsiniensem &c. Igitur si hoc crimen est, tu paucos innocentes habes , imo herclε neminem. comparia illa in Marci or
485쪽
A D. CORNEL. TAei . 473 Philotae amici esse voluerunx: sed totidem, quot volebant, esse non poterant. Ita si a consciis amicos non dividis, nec ab amicis . . quidem separabis illos qui idem esse volu runt. Idem in oratione Marci epilogus , imo justis terminis dividatur &c.). bditos Principis sensu , ct si qui occuLtius parat, exquirere, issicitum , ancepsJ dixi ad lib. I. verb. quibus unus metus, si inteile re ctc. mo filii nee flevisset. J Sub tyrannis malorum omnium Complementum est, non posse tuto flere mia, qudd non palam tristem esse licet, sed i*ter aerumnas cor ipsum exedentes necesse est felicium affectus exprimere. Tacitus infr. hoc libro; neque propinquis aut amipis ad e=e. inlacrimare, ne visere quidem diutius dabamur, sed eircumjecti cu- sodes, ct in maerorem c jusque intenti, corpora putrefacta adsectabamur, dum in Tiberim traherentur : ibi tintia aut ripis appulsa, non cremare quisquam, non contingere. interciderat sortis humanum commercium vi metus.
cun jam tabe fluunti, confusaque tempore
Visere notu, miserorum dextra parentum
Colligit, ct provido subducit eo ita furto. Meque ipsum memini eo deformia tris
Ora rara cupidum metuis imponere flammis, Omnia
486쪽
47 NOTAE POLI Tic αOmnia Susianae L irasse cadavera paris ;
Sapienter moderans J exemplum, posse tiam sub malis Principibus magnos viros esse, sobsequiumque ac modestiam, si industria de vigor adsint, eo laudis excedere, quo Nerique per abrupta sed in nullum Reip. usum ambi- 'tiosa morte inelaruerunt. Tacit. in Agrie. μ
v. quae dixi ad lib. . verb. dubitare cogor . Gello exprobrabat, quod scientiae ceremonia-
vetus Oe.JNon est tolerabilis ejus artis. ignorantia, quam quis profitetur. Turpe est, 'x: anquit uim Mucius Scaevolae I. C. patricio ec nobili, dc causas oranti, jus, i n quo versatur, nignorare. lib. Ut, D. de orig.jur. Pudendum, Mi
igitur fuit, quod Renatus Biragus, Galliae in
Cancellarius cum in regni comitiis oratio ipsi habenda esset, aetatem dc rerum Gallica- χrum ignorantiam causatus , initio se excussevit. Thuan. Lxiii. 'pNeque habere privarum licere v. notata ad se lib. ψ, verb. libros per aediles M. e Felicitate pius quam in Uria commendabatur J dixi late ad libra. verb. mihi quanto haptura cte. tia
Nam primo duodecim tabulis Oe. J quibus ' llegibus obviam itumisit Romae usurarum
487쪽
fraudibus, te quomodo illae toties repre
Iursum ortae sint, satis diligenter tractat in Commentario ad leges in . tabularum Franciscus Balduinus, Caeterum vetus id malum poeaisque nunquam satis coercitum, hodie -- que medullis civitatum regnorumque inhaeret tam alte ut ejus pellendi nulla spes sit. . Nam qui mercimonia negotiationesque ev ercent, suo jure laenore urbes agrosque exhaurire se arbitrantur. Nobilitas di proceres, . quibus omnis quaestus indecorus esse debebat,institorias fraudes egregie prodidicerunt; quidam avaritia: alii quo habeant, quae per luxum M vanitates aulicas prodigant. Princi pes ipsi Hebraeos, tanquam necessarium regni instrumentum, interdum paulo meliori , quam Christianos, conditione, tenent. Ista gens post immane occisi Servatoris I Esu CH Riseti piaculum, ira Numinis omni exuta dignitate, ei qud caeteris mortalibus
ostentui esset, suis ejecta sedibu ' vaga atque
egens, qua lucri fraudi umquetuto exercendarum spes duxit, omnibus se terris dispersa. effudit, perque omnes urbes prompta dolis . .
pecuniaeque vias omnes callens, foeneratur.
Ita juxta plebs primore'; evertuntur fortu
nis, circumveniuntur,atque obruuntur laen'-re. Principes illis ut spongiis utuntur,& postquam satis biberunt, exprimunt madidos:&e. cribus , ut ferme talia , mitiis, incurioso
488쪽
416 . NOTAE POLITIO AE e J Necessarium illius praeceptum est, qui nifespublicas, leges, & instituta saepe ad suorum mmitiorum vigorem reduci jussit. Senescunt omnia; & ipsae leges, quibus stat Resp dum
novae sunt, servantur, dein frustra habentur: aeribus initiis, iriurioso fine. Nulla ergo me- χ lior ratio est, nulla prudentior, quirespublicae xiii serventur, nulla Medea hujus Esonis senium χ edilicius rejuvenescere feceritiquam si, qui vi- ritio temporum & hominu pravitate contracti sunt naevi , tempestive emendentur 3 & leges dii veteres, ne illaru contemptus aut oblivio o, repere possit novis sanctionibus muniantur. Quemadmodu corpori hominis per singulos
dies aliquid vitii accrescit, quod, nisi tollaturi tandem mortiferum parit morbum: ita Res senum a primo robore . primaque sua consti-
tutione abscedunt : ad quam nisi revocenturi Ωnio expirare eas nectae est. Florentiae olim
mos fuit, singulis quinquenniis refingere, si quid a prima legum sinceritate abiisset. Et ti
Enristi cII ccccxxxix. in comitiis Leoardiae coactis multa de pace, de bello, deque caeteris rempublicam concernentibus negotiis decre- 'divissent , quo sanctius cuncta servarentur, in glaiennius tum id decretum valere jusserunt. QVeneta Res p. mortalitatem essu isse videtur non alius magis instituti beneficio, quam nisi Instaurandarum corrigendarumque le- sum λ
489쪽
AD CORNEL. TAcar. 77gum ; & reducendo revocandoque cuncta, quae labare videntur, ad priscum morem. Anno Domini cIo Ia Lxxxii. Collegii decemviralis auctoritas eo se.provexerat, ut limites, intra quos olim se continuerat, transgressa,
immodica nimiumque se efferente potestate terribilis esse liberae civitati inciperet. Illo praesertim anno multa legibus adversa facta dicebantur. publica pecunia ambitiose in privatorum gratiam effusa: patriti i plerique m jorum comitiorum lege soluti: alii, qui vel
ob aetatem arcerentur, vel tempus, quo post exactos honores ad alios capessendos minimo idonei sunt, nondum exegissent, ad magistratus admissi: deniquet cuncta fere ad se nullo refragante,tracta. Sed re majoribus comitiis agitata, certis limitibus inclusa decemvirum potestas est, ne noxia Reip. esset. Nisi Theophanem Mitylenaeum promum eorum Cn. Magnus inter intimos habuisset. J M
gnum sane criment quale fuit, quod Ag thocles Ithacensibus, Ulyssem Ithacae domu num, abactis ex Sicilia pecoribus pastorem exoculasse post tot secula objecit. Plutarch. in apopht. Magniturinem petaniae malo vertisse J v. quae dixi ad libr. sanium Marcellam cte. Boni Principes, cum injurias suas di laesae maj statis crimen ulti sunt, ne magnitudinem pecuniae, quam damnatus ha ebat, dc avari-
490쪽
3s Nor AE POL TICAE Gam suam reo exitium a tulisse dici pesseri
bona damnatorum liberis aut agnatis damn ti transmiserunt. Quod Cosmus Magnus HGtruriae Dux, qui pluribus, . quam quisquam lius storum temporum, conjurationibus petitus fuit, tapius fecisse dicitur. . Non damnatione matris, non exil7o reum rupta voce. J Hi sunt isti in aulis struthioc meli, qui ferrum quoque, hoc est, indignissimas quasque injurias deglutire, ac diger re possunt. dixi ad lib. a. verb. haut cuncta
, Fatone res mortalΤ- J exposui meam de isto sententiam ad lib. 3. v b. mihi quanta plura Grave conscientiae, grave famae me Oc J
lia quoque Neronis uerba sunt ad Senecam opibus suis renunciantem : quod sim rime continentia tua laudetur, non tamen sapienti viro decorum fuerit , unde amico infamiam parat , inde gloriam sibi recipere Tae.
. Pars moeroris. fuit, quo Iulia Drui filia Erinuasit in domum Rubellii Blaridi, jus avum Tiburtem equitem Romanum plerique meminer m. J Indigna sane res, regii sanguinis virgines , aut viduas ignobilioriris in matrim nium dari. Quod tamen olim in Persis, di nunc p Turcas, moribus excusatum est,