장음표시 사용
121쪽
tionem nuptιιs Ilioque tolli Placuit, quum scilicet redemptor redemptam uxorem ducit, eamve eo animo secum habet, ut ex ea liboros suscipiat. Quin etiam, si sorte ignorans conditionem istius mulieris eamque servam suam esse Putans, eam cum liberis ex ea natis manumiserit, ignorantia illa non obstabit his, sed libera et ingenua liberos et ingenuos peperisse, nec Cum domino sed Cum marito fuisse declaratur il . Evanescere quoque mor e re empti. Ulpiani aue tori late docetur 23 loco, qui desumplus est ex Lib. XII. ad Sabidum, tibi ICius egit de herἔdibus suis,
unde BPParet, rem Controversam fuisse, et licet non sine ratione dicitur morte redempti exstingui debiti obligationem , filium lamen non evitare im Pietatis suspicionem , Si, quum opes ei suppeditant, Post mortem Patris redemptionis quantitatem n0aosserat. Hinc liberos ex redemΡlis naios , ne Ps noris qui em vinculo ob pretium, quod pro Λιβ tum non est, teneri, nullis fort. mullis j auc' toribus visum est V et imperatorio rescripto con
Porro Diocletianus, quem de captivorum redemp torumque sorte in Primis sollicitum misis, declarant Plurima rescripta in lit. Cod. Posti. -υ. Colles ta . voluit jus redemptoris interimi Veiaclo, com motus causae ad se delatae indignitate, quum .d matrem confugisset filia redempta, cujus pudicii δ'
122쪽
insidiae a redemptore structae essent, qui eam
quaesius laciundi ergo prostituerat si .
Novissimum denique piguoris solvendi modum introduxit Theodosius s2ὶ, severas poenas statuens in eos, qui e captivitate reversos retinerent invitos, aliudque juris in redemptis esse sanciens, qui nisi clatum pro se prelium restituant, laboris obsequio et opere quinquennii beneficii vicem referrent. Unde in promptu est colligere, eos ante hanc COnstitutionem aut pretium aut operas Perpetuas redemptori debuisse. Poterat eliam illud jus in aliam personam trans- serri. Neque enim dubitandum, quin jus redemptoris post mortem transeat ad heredes, quos aequum est non minus habere, quam habuissent si redemptus vivo liberatori suo pretium obtulisset. Quid pquod diserte docetur, posse redemptorem alii jus Pignoris solvere, ea lege, ne deterior reddatur redempti conditio: si Pluris suum jus cedat redemptor, quam ipsi Constiterat, hoc non obest redempto, verum emptor, quod minus percepit, consequi potest instilula aclioue ex empto adver
Exposui jus, quod ex redemptione exsistere soIeis bat: sunt alia quaedam, de quibus verbo monen
s in L. T. C. de posti. set 3 L. 20. c. ibid. et Cod. Theod. V. 5. 2.
123쪽
dum est. Sic constat redemptum non prohiberi in infinitum donare redemptori st , sed quaeri potest, uirum hoc in altero legis Cinciae capite fuerit sta-lulum , an vero Sero demum ab Antonino Pio sancitum. Destituti omnibus subsidiis, quibus dirimi possit talis quaestio, Sed cogitantes beneficiorum
memoriam mature celebratam fuisse apud Romanos, tamquam relicuarum Omnium virtutum matremi Cic. Ρ. Planc. 33ὶ, eo inclinamus, ut suspicemur Paulum J Cium ipsam legem Cinciam ob oculos habuisse , et hos adeo pertinere ad personas ipsa lege
Operae pretium quoque duco ea re CenSere, quae in favorem redemptionis constituta sunt, ut tu Poenam ossicii gravissimi neglecti. Mulier constante matrimonio justam habet et honestam dotis repetendae causam , quum ex illis Onibus Parentes et cognatos ex hostibus redimere possit 3 . Marito, qui sua pecunia a Praedonibus redemit servos dotales, Pretium restituendum est, aut ratio hujus expensi in dotis restitutione habenda 4ὶς qui si ex dolo necessarias uxori Personas redemerit, hoc ei repulatur pro rata parte, et si totam dolem exhauserit, actio dotis evanescit 5ὶ. Haec, quae jam olim placuerunt, ab Imperatoribus Christianis vehementer amisti in Paul. Sent. V. II. si, quein locum nonnullia mutatia reeepit Tribonianus in L. 34. I I. de donat. 39, 5 . 2ὶ cs. Rein, quaest. Tullianae, Isenaci I 834. p. 25.
124쪽
plificata sunt, atque in Codice utroque et in Novelistis redemptio captivorum saepe Commendatur, ut opus piissimum et quovis modo adjuvandum. Jusis linianus ipse voluii I'. ut donationes Pro redemptione factae vel sine insinuatione valerent, etiamsi superarent summam D solidorum s lj; 2'. ut necessitate cogente, res sacras vendere et pignori obligare itineret , quoniam non absurdum est, animas hominum quibuseumque vasibus vel vestimentis
praeserri 2) ; 3'. ut, si quis captivos scripserit
heredes, non solum valeret talis institutio, sed ne per legem quidem Falcidiam minueretur, darentque operam episcopi, ut tota hereditas redimendis capiativis impenderetur sM; 4'. ut rerum ad hanc causam reliciarum sive dona larum Paene perpetua esset vindicatio, quae ad C annos extenderetur sq. Quum autem antea liberi ad parentum, parentes ad liberorum redemptionem nullis Iegum vinculis Cogebantur - etsi patris captivitas filio tribunatum
plebis aedilitatemve petenti nocebat s53 et institutio
alicujus , si ab hostibus patrem suum non redemerit ad conditiones honis moribus contrarias reserebatur,
adeoque Ρro non scripta habebatur s6ὶ - idem Imperator defitiivit τὶ inter ingrati animi indicia
43 L. 23. C. de sacros. eccles.
125쪽
sore segnitiem in redimendis Parentibus captis, eaque id estici, ut aut reversis Paretilibus liberum esset liberos exheredare, aut iis apud hostes mortuis liberi excluderentur hereditate Palerna , quae ecclesiae ad redemptionem Ca Plivorum daretur: lum ut deficien tibus liberis ii, qui heredes se scriptos norint, si stagnati sive extranei essent, easdem negligentiae poenas darent: denique ut, si cui propriae ope deessent, liceret Pecuniam mutuam sumere, rebia ipsius captivi pignori datis, quales contra Clus re Versus ratos haberet, non secus ac si ipse es et obligatus. Atque aequum putavit, ut haec ossicia ESSeut mutua, adeoque Parentes simili poena .d
liberorum redemptionem obligavit iij. Atque hic ad meiam propositam perveni. 2 am quominus de servis redemptis dispulem, facit alio
rum s2ὶ diligentia, qui ad longius Tryphonini Dag
mentum in L. I 2. h. t. ita commentati sunt, ut nobis, in paucis ab iis dissentientibus, quod ad damus nihil sere relicuum secerint.
126쪽
ocabula usus Lucroa ITAs in lege decemvirali ita accipienda sunt, ut usus sit genitivus originis, hoe sensu: auetoritas Per usum acquisita. II Iudiciorum mutatio per legem Aebutiam et duas Iulias non subita suit, sed ratio agendi per formulas jam olim in judiciis recuperatoriis inter cives et peregrinos viguisse, tune ad omnes lites translata suisse videtur. i II. Λίκαι ἐρανυκαι ad collegia eranistarum Pertinent, sed male trahuntur ad eranum, qui ab amicis in amicum egenum ex mera liberalitate conferri solebat, quemque Claud. Salmasiug recte muttii cra-ἐMisi cantia vo avit. R
127쪽
Por grini, qui Romae nil aliquem quasi patronum se applicuerant sCic. de Orat. I. 39) longe meliore utebantur conditione, quam ii, qui in mancipio erant.
Ad enodandos juris laqueos Plurimum sacere grammaticam scientiam bene vidit Antistius Labeo, apud Gellium I. A. XIII. li . VI. Assinitatis vinculum ad ipsos etiam conjuges Peri in t .vII. Prudenter suasit sacceuas Augusto, ut imperium retineret. v III. Falluntur, qui hanC unam antiquae sedis imperii relinquendae causam Constantino fuisse putent, ut nominis sui gloriam au Cuparetur. IX Praeceptum urt. 900 C. C. non convenit indoli juris Gallici.
Quando tutor a parentibus designatus tutelam non suscipit, lutulae dativae locus est, etiamsi majores pupilli supersint
128쪽
MI. Codex Poenalis non admittit regulam: volenti non si injuria. xIII. Male euria cassationis Gallica judicavit, homicidium vel vulnera in certamine singulari poenis
129쪽
PMI 5. l. lo, reliqua tin relicua. issaeo sorma, quam vetia rem ea se docuit Κriirius ad sall. catu. a. d. p. 2l , pro veteri ubique restituatur . . l l . . I 2. πων ν πων. . Is, . I S. sensum . sensus v I S, not. 2. Add. DIrhaen , Versu eho aue Erilia ond Aud
guna dea Bom. Rechia. Dipris 1823 p. 7 88. . 24 . l. Io, nullam lega nullum
. at . . ia, tales . nonnullaa. 69. . 6, errorem v error. . 93. Addantur ea , quae de erant usu in redemptione disputavit Boct. I. I. vati Bolat, de Erauia vet. Graec. n. 97 ei I 03 seqq. Caeteris erroribus ignoscat B. L.