장음표시 사용
2쪽
I. Rigbialis nocari rean usu mincitur ex veterI Testamento. iii. Eadem Caiiasica meritas confirmatur noli Telamenti locupletosima auctorita
rri. Inique Icribit mereponus, Aura num e frintius explicasse Caput V Epimia S cti Pauli ad Rinianos. IIV. Ex siriptis veterum Parrum depromi possunt pro Origisali peccaro apertissima resti
V. Demonstraetur et Iem peccati transfusio ex Eccissi icis demtrionibus. συι. Ex miseriis etiam , quas modo patimur, comprobatur peccatum Originati. Sui I. contrahitur idem peccatum etiam a filiis Baptilatorum. Io IIι. Originale peccatum non est mala quaedam, ac permerga subflantia, ut affirmavit δε- I risus. I
ax. 'Neque es ipsum Adae perfnati de letum. ibid. x. Seos est concursentia, cui inest reatus culpae, seu privatio ortinalis justitia; adeo, urconcupiycentia fir originariae culpae quas materies, reatus vero sit illud, quod Throto
at appellant formale peccati. i. Coiat bisur originistis noxa propaeatione natura, eo quod concupisce.itia γ' tibii is seminetur corpus, cui tege proυidentiae anima a Deo miseritur , unde hac camis consortio vitiatur. κν I. Non ergo transfunditur in Adae pesteros si arbitrarium illud pacium, pro νω dectri tur in Scialis. 13xii l. Scelus Judaeorum, quibus auctoribus Grisus as us es Cruci, nequit repellai i ρα- catum naturae permadens in posteros. 18xiv. Pueri Ane bapti te decedentes minime potiuntur supernaturalis beatitAd nis . hori. Fictitia es quoque beatitudo Ilia naturalis, quam benigniores quidam rasem las rLbus pollicenirer. ibid.κvi. HI enim parvuli morisπes ab que regenerationis Iaυacro dolore aliquo adfici .n ν r. ibid. xvis. In1o in plecti tur ';ra stifus, licet in comparatisne aduhorrem, tissima. xi
xviii. Hac es doctrina Aret ivi refellemis tarsim Pelagianam ; cuius auitorem rHIν Norisius noster tradidit fuisse Originem. x xi κ. Rufinus, qui Pelagiano errore imbuit Caelestium, es Rufinus Aquileiensis, non Patri sinus, πιι Sarus. 28 xx. Alter Pelagianorum Prodromus fuit Theodorus Mopsusenus. 19xxi. Pelagius, qui namen stita in suers dedit, fuit patria Britannus, in Monacbus i stirum . ibid.
xxi i. sese scriyla Norsus de Caelestio , m Jutiano Pelagianis, briusque uxore sua
amilii, baud merebantur recturi oram Criticorum castigationem . 3IMMi. t ulta es berem, quae tauris auariamatisimis in vellicarionibus fueris exagitata , quemadmodum Pelagiana. in1 v. Hujus haeris status ires di singuuntur: in quorum primo admisit PelagIus etiam I gem, atque doctrinam. 33xxv In secundo ausim erroris satu a misit etiam gratiam, qua se adlam dilectionemri ,-rat, o non ut simpliciter necessariam. 3 vavi. Tantam in tertio satu admisi Pelagius ut nec sariam gratiam init a illumin tionis at num Mam gratiam ,. quae adjumax volunIasim per inspirationem carit iis . ibid. xxvii. Quartus flatus Pelagiana haeresios, in quo agno erIt metam gratiam confisentem cum indifferentia liberi arbitrii, commentum est Jansentanum. 36xo I II. Habitualem quidem gratiam Pelagius agnovit , at non sensu radio m Catias co . ibid. xxi κ. Praeter habitualem ipsam gratiam, necessarium est ad actus supernarMrates praem mens aliquia adluale ad utorium . ITNκκ. Adjutorium Rud nibis aliud s, quam mρntis illustrario, em inspiratio caritatis Ued magis in hac in piratione, quam in illa illustratione, confisit. 38xxvi. ReEte ergo Gratia ab Augusino δε itur, Est inspiratio dilectionis, ut cognita sancto amore iaciamus. 39xxxi i. Dividitur bae Graiia in suscientem, in escacem: ω haec es inspiratio caritatis
superans eontrarium cupiditatem. UNXX IM. Imbet baec Icaria gradus suas , ex qudus absque ulti praelusicio absolutae Dhi
3쪽
Goluntaris dignostitur una tum vera arbitrii nostri libertate antra Iis ejusdem gratia ae nomis . tkκκrv. citque hae sententia re Ete explicata n il baset amitato eum haeres 1 FnDua , in qua victrix delactatio libertatem evertis. 42xxxv. In iae infirmitaris flatu amittendam esse Gratiam ab in rinieco e cacem , demonia stratur ex se,cris nuris. 43XYXVI. Idem evincitur ex Orationibus Maesa. 4 xxxv I r. Traritur eadem sententia a Gratiae strenuissimo mindice S. Parente area si
xinum. Consebant in eamdem alii etiam Ecclesiae Patres. so Moi κ. Affagis, magisque haec siententia frimatur ex aliarum confutatisne . ibid. xl. Domina de Gratia per se e fiaci nihili praeiudicii, fά mulium potius ainctor tatis ac- . c si tam occasone dissiciorum Belgii, quam ex insituris Congregarioribus De Auxiliis. I xli. Frinna quidam nituntur δε-nstrare, quod haec doctrina liberi arbitrii potestarem, in lassisteremiam interimat. 3 3xl ii. Est autem Gratia tale donum, quod flis operuis naturalibus nec de Condigno, nec de congruo possumus promereri. 3sMli M. Ad praemenientem gratiam nemo potes Me viribus naturae positive dispoMere : σέispositionis negativae nullam Deus rationem habet in Dorum dispensetisne don
Ni IV. 2 con extat lex aliqua, aut promium , per quam Deus facienti quod in si es per naturales vires actitrii gratiam spernaturalem elargiatur. ibid. xlv. Itaque ex gratia est etiam bona voluntas, quae mem praecedit , quidquid opinati se risi de pelagiani. 19κlvi. auorum errori neqκaquam praelust S. Joannes Cis foμmus. coxlv M. At Cassanus ejusdem omi discipi ius nequit a Semipelagiani I nota purga-
9lum. Etiam Faustus Refensis suis revera Inisurus Se pelagianorum errore. xlix. Vincentius Lirinensis fuit in ipse Semipelagianus. l. auid mese de Hilario Arelatens dic ndum VH: De sueto Me ibo judicium Cardinatis Nisiss grave est , libratrem, in merum. 63li. Ad S m pelagi inios declinatii etiam Gennadius. ' 66 Io. Contra hos, aliosque Christi Gratia adin initium s ei a seritur necessaria . 67liat. Non admiserunt Semipelagiani nec syriam ad Mei initia aliam Mariam, quam meniis illusent,nem. Ggliv. De mus simul cum gratia dfendere liberum arbitrium, m resellere quaelibet permem se dogmata baereticorum. 72 lv. Itaque idem liberum arbitrium etiam in bomme lapso persistis. 73lvi. Tradit hoc dogma Carbo istum Augustuu γ contra AEI kMos, in contra Pelagianos
decertans. . . ' 74lvi 1 . Ad libertatis eleutiam pertinet posse agere, m non agere; non autem posse precrere et
quod potius debet tus es libertatis . . 7
Ivi ii. Requiritur libertas inditarentiae ad meritum, i I demeritrem etiam in flatu natura iopse . . . . . . 77lix. Indigerentia liberi arbitrii non est mere passia, ut otinantur haeretici. ibid. ix. Fuit e is qμidquid adversi liberi a Nihil iati iam indidferentiam Luther I, CAilans, m JG mani objectant. τη xi Elafρb rem es appellare Deum caclam si oram peccatorum. 8a Iκει. Ariste de Gratia , libero arbitrio senseri mi jus , in Jansinius, oestuesitflui . 86lxi ii. Assertimes complures Fati anno i 16o. retera pro criptae fuerant a μνα Facultate
lxiv. Subreptilia non siit Romanorum Ponti uno adversius eumdem Frium Constituti nes. ibid. lxv. In Fulla mi V. eiusque confirmationibus , articuli Baii mere ac proprie in sensu asa frroribus intento reprobati fuerunt. 8 r I c j oorum nGai s refragari. ibiti sue ibid.
sa. A rmavit Jansienius ahqres a WDei praecepta iaminibus iustis molentibus , m conatui bus, fecundum p. aesentes, qμas habent, mi es, esse Impossibilia, in deesse illis gratiam,
xvi ii Uerum Augustinus oppositum tradidit. 9o. 9
ixi x. Et redie propositis illa Jan sinit declarata es, Temeraria , impia , blasphema,
anathemate damnata, di haeretica . y lκκ. 1 senius. etiam aseruit, interio/i gratiae inflatu naturae lapsae nunquam resisti. 93lxxi. At Aregustinus contrarium docuis. ibid.
lxxM. Merito a Fecunda baec Jansivit postis tanquam haeretica proscripta s. ibid. lxxiii. Protulis 1 finiri munciarion illam haereticam : Ad merendum , dc de
4쪽
i merendum in statu naturae lapsae non requiritur in homine libertas a necessitate, sed sufficit libertas a coactione 'clxxiv. In qua assertione 1 senio opponitur Augustinus. ibid. Ixxv. Debuitque s c urata Jansenti propositis eadem censoria ammadversicine damnari . ibiae .lκxv I. Eliam in iac absurdum y senius prolapsus es , ui scripseris Se pelagianos ad- praevenientis gratiae necsitatem etiam ad fidet initium, in In boc sui se baereo. icos, quod metunt eam gratiam talem esse, cui posset sumana voluntas obsistere, veιoste erare . ibid.lgo i i. ciuia se plane fas m, a docteina S. P. Augusini alienum. ibid. hcxvrii. Ideoque baec quarta propositio Jansensi recte damnata est tanquam salsa & haeretica . ibid.ioi X. Jansentana es etiam baec enuntariis: Semipelagianum ost dicere, Christum pro Omnibus omnino hominibus mortuum esse, Sc languinem fudisse.
Verum Augusti ius Christum pro omnibus CZ Angulis pretiosum sanguinem e dise ,
innumeris in locis asseruit , in commonstratis. ibid.ti. Falsa est aut in iae assertio Jassenii, temeraria, scandalosa, aliisue noris, gu bus incitur ab Ecclesia, jure meritoque confixa. ibid
lux a I. uuae vero a Jansmistis adversus universorum redemptionem objiciuntur , non ex incertis quorumdam placitis, sed ex communi Conciliorum, oe Patrum diatrina diluui tur, cν refutantur . 9
lxxκ Di. In hoc etiam 3 6 ηἰ I Leseiuntur, quod priniseiser contendans iudicium RomΛ-ai P istis in factis Dogmaticis esse otiorium errori. Ioci lxxxiv. Denique se of Ingutii gratissmo perjurii crimine, qui obsequio , ut Inquia u, silentio, atque simulati e celibri Formulario subfruont. iost XXXV. Potes utcunqtie ruri alis creasura meritatem aluuam natura em sine gratia scru
bissent decus Ludis , neqMe appellari delent peccata. a Iclxxκvi a I. Sunt tamen mistures A desium, ut plurimum. germen laurJh, m mare cens quoniam mico ut philautia , auι insemstatis Iase actantuν. ii
Ixκκικ. Ario quoque ex capite quae me Chrisι gratia as infidelibus peraguntur , nequeunt inter mirtutes conni merarI : scilices quia ad meram G cirpianam pietatem n his Gu. ferunt. ibid. xc suisquid igitur iani parram runt infideles , non fuis a superna gratia disjuη- Elum . ibid Mi. At n/ressaria non es ad non p/ecandum fides habitualis , nec gratia remissi is ρα-
viii. Utrum imum opus morale sive gratia γιν tum careat Utῖο, disputavit In utramque partem Scias Dei. Ity MI 13. petensi quid nos in hae graii quaestione opin υν, ris demus jussiruere viroquem sue Arai si io, cuius sententiam exponimus. ILIMiv. Ad os trianda Lilais praecepta , ut oportet , cuimur diminum implorare avx
xcv. Nec posmus absque gratia Deum sper omnia dulgere. ibido
xcvr. SIM eisdem graιia non possumus aut peccatum Utare , aut undequaque Uncere ten
quantum es ex se, nulli prorsus mortalium in sat Gratiae sua senesicrati iam a
era. Culisses m li , ηφ silere ponat Ais m, ades gratia omisionis , qua impetraxe potes auxitium is diate foriciens ad implenda mandara. I 33cisi. At nemo absque gratia per se escaci satis potentiam orsuvi conquiatum cum inu. . ibid. eiv. Ei probis Iur seni tu , auxilia , quae omnistis dimina munφceni a με is . quibusdam aliquando deesse ob impedimenta , quae asticis humanum Ameriarum. 3 4eV. Deneris ν /nim susciens auxilium puer Iis mira functis Hie Sapissim . ibid
5쪽
c via Sunt in aliqui in scelera damnabili obsinatione mines, quibas graria si sesensas qOnia subtrahitur. Is FCVIII. Ceteram quisquis non adjuvatur a Deo per se Insrurimem gratia αἱ stasis, q-ri deber de prata sua moluntate, non de ipse Deo beneficentismo gratiaram suarum ' laeti rore. 13scix. Ruod omnibus ac fingulis iaminibus nunquam denegetur sufficiens grana , nee Augus imo esseruit, nec 'oher, nec orsus, nec Sanctus T mas. ex. Etiam in Jkstis sese Persona Spiri us sancti inhabiret, . cxi. Habitualis tamen Gratia non ess eadem opiritus fini persona. ibid.cxM. Sed habitur caritaris, qua in eordibus nostris per inum Dirimm sanctum difffund
otii. Justificantur itaque impii per inhaerentem grariam, non per solam imputationem fusiliae Christi, neque per solam peccatorum extrinseum condonationem. 13 3cκι v. Atque in iis, qui , Utificantur, vere peccata delentur; non ita teguntur , πν adhuc inquinata si x anima. 117 v. S Etificans gratia, in mortale peccatum nequeunt simul eonfistere. 3 38 cxv i. Neque peccari macula omnino titeri potes absque gratia latarente. ibid. cxvii. DIs m ntur ad iustificationem adulti fide, t more, he, HuEtione, ceterisse actibus, quos Tridentina Sanodus singillatim numerat. ibid. inum. Docens itaque Apostolus homines gratis, in per sdem iusificari, non excludit opera, qua sunt praevenien e actuat s graiiae adjutorio. II 'exi κ. Sec, ut impie gentiunt baeretici, repetit ius caiionem a sola fide divinar pr
nisi num , sive firma in Cisi Τυm fiducia. Iso
cκκ. Opera bona nequaquam censenda sunt sordes, in animarum inqκinamenta. 162 cxxi. Et necessaria omnino Jmrr, ut adulti aethrnam salutem adiriscantur. ibid. cxvia. Finosum non es, ut inquiunt haeretici, nomen meriti, sed recte illo utuntur Cariatici, recte illud de scribunt m dimidum. 63 cxxiii. Decipiuntur vero Sectarii, dum putant primam meritorii operis conditionem esse, ut in f perfectum sit, ram graduum, quam partium ratione. ibid.
Iv. Erranx quoque saxuentes conditionem alteram, quod opus meritorium Au illi, mi impenditur, prouus indebitum. ibid.c v. Male etiam requi mr conditionem tertiam, ut opMs plane ae In nimis sit nostrum , in nulla rarione sit ejus, a qm expediamus mercedem. 164 xvi. Frustra in quartam conditionem statuminant, ut opus in se sectarum basem cum mercede proportionem aequalitatis. ibid. cxxv ii. His itaque conditionibus rUtclis, requiritur primo ad merhum ut opus si bonum,
ac liber . . , 363 cxxviis. Deinde, ut far praevenientis gratiae auxilio. ibia. cxxi κ. Insper, ut patratum D in satu miae, in preficis 'rer ex caritate. ibid. cxxx. et sterius, ut intest divina promum . .' .. 66cκXXI. Ad meritum deniqse de condigno requiritur habit9Mis gratia, p/r quam flii Dei consituimur. . ibid.cmXI i. Staturis autem his condisionibus, affirmandum s opera, qsa iustificationem praeciarent, habere quidem meritμm de Congruo, at non de Condigno. ibid.cκκxi M. At quae iustifcationem constequuntur, non de congruo tantum, sed etiam de com
digno mereri visam aeternam. Is
cxxxiv. Promeretur etiam iustus de condigno se icti stantis gratie augmentum , sed non enusdem gratiae permenriam, in finalem perseierantiam. 168 cxxκv. EuandIu ire ius mortalem hanc miram agit, ni st excidere a sanctitate. 3 69 Nκvi. Et ab que Deciali revelatione nequit basere de sua justitia cretitudinem fidei. I i divuli. Starus denitur gratiae Ianctificamis potest magis perfici, arque augerι. TLexovi ii. Recta ratis imperandi i prohibendi, quam Legem appellant, γ' qua volum raris actum camplecti ur, i scxxx IX. Certas, ut obstringar, postulat conditiones. ibi G
I 83εquitur lex scripta, qua Deum babet amctorem. exlv M. congruis, non pravis, μι quidam haeretici commentIsunt, consituta praecepti cxlv lii. Id demonserans adversus Faustum Augusinus non erramis, confra quam sentiar Phereponus, aut exponens merba illa Deuteronomii, Maledictus omnis, qui pendet
cxlix. Aut aID, Erit vita tua quasi pendens ante te. ibid.
6쪽
Uv. Eique non tribuum cornutam faciem Catholici, ut haerellii eatumnuntur. ibid. civi. 'riem iidem Iussi primus turearum Inmensor. cluri. In tabulis μυι ita disributus erat Decalogus, ur prima tabula tria tantum Π' tena contineret altera sestem resutia. ibid. Hum. Primo praecepto Macra duntaxat idolorum, oe ima nes ad adorandum conflata, non omnes promiscue, prohibebantur Judaeis. Isocii X. Hoc autem, ceterissque praeceptis, ut Iiquet ex nostra interpretatis , 3raditur recti filma etendarum rerum mensura. ibid. cIκ. Ritus etiam legales, in secundaria Judaeorum Faecepta Perunt optimo, promidoque e sedio instituta. 19 cIκr. Haec, quam is abrogata fuerunt in ciri in morte, i sciκ II. Non tamen fuerint satim exitisse, mortifera. ibid.oκD i. Eaquι Apostoli absque ulla smutatione aliquandis usurparum. 197 clx iv. At quonhim neminem obstringebant, recte malui repitu Cephar quem anum a P tro perperam quidam existimant. χωclxv. Veteri succest lex nota longe praestantior, suis etiam praeceptis obstringera, quicquidbaeretici ob anniant. ROI
ChcVI. in obligent leges MMinae , nis aliter mirear Legumlator , sat es si ad melitam
elXXI. Potis Eccssa interkrem quoque actum per se, ac dire e praeripere. ibid. clxκ ii. 'Non issent Pstestates JHMisares at disinatem aliquam, aut imperi- 'atrines I ges Erel post s. Lo clxxiis. Sed aliquas dunt at leges ferre possvnr ad Ecchisticas, di uri se promovendas, non tanquam Ecclisae judices, sed tanquam defensores, ac mindices. 2Iodlxxiv Ecclesae amem minoribus . Dii plum compet is munus suadendi O declarandi i 1ses etiam auctoritas in potestas 'eoacitima , qua possunt suarum tegum fallarer vi , crimposta necessitate compescere. ibid.Hxxv. Non pregnat cum si rituali Ecclesae regimine temporalis iurisdimonii regnique potestas. LI
Ixxvi. Et reapse summo Ecclesiae Pastori utraque simul potestas comperit , Ecclesastica --
delicet, in poesitica. ibi hci xxv D. Ad nutum Poni Isis quaelibet cimilis potesas, quae In cor re Ecclari tenet imperium, deberet arma tranare, γ' cetera compsere propriae auctoritatis officia. x xclκκviii. Ipse Legislator aliquo pacto legibus a sie tatis obst; ingitur. 2i3 lxx X. Advenae, ac peregrini locorum, ad quae accedunt, legibus subjiciuntur. ibid. lxκκ. Clerici legitime sona posti it temporalia. ir clxxXI. 'Neque cogi debent ad tributa Jolienda, neque ad misia tricorum obeunda. 1biadlxxxii. Immunitatem Ecclesasticam, quocunqtie iure inducta sit, nequeunt Principes saecu
r jichnia tanquam doctrinis Ampoticis repugnantes. 217 clxxxv. Colletia a Gratiano Canones non aliam habent m Hratem, quam starism , t corumque, unde siunx derivati. M Scirixvi. Definiri non potest Canonum Apostolicorum certus nremerus. ζ1 9 clxxxvii. Tames aliqui a primis Eccleseae saec9lis obtinuerint. ibid. clxxxvIII. Romanorum seges ab Anicis, fas mero ab Hebraeis derisasse mir.i fingi larum concordia demonstrat. ibid. clxxxix. Eximant inrerdum a legum onere Privilegia, Disiensationes, conisuetudines. xxicκc. Legibus conformari debent humana incia, quorum libretatem penitus non evertit ax3merus incussus, aut alticiens co u Dentia .l xx cxci. Sunt metro omnia, quae cum Izertate patrantur, in individuo mei honesta , - m
cMII. Et externκm opus nihili per se interiori moluntati in rem bonesiam, in quamve delia
7쪽
is. Or re vergens, addit decoris, mel 'frritudinis.
Cκci M. Virtus juxta Augsinum nihil est aliud, CIV. Ae virtutis praemium, in sempiterna feli
cxcvl i. Intercedla inter peccata disrimen, in quadam sunt genere suo mentalia. 133 cmyas a. aue mortalia dicuntur, basist nequitiam moraliter infinitam. t 37 cxcr X. Non requisitur ad imputationem peccati, is animum subeat sancta cogitatis, per quam advertar ad peccati malitiam. 13Soci siMitium es peccatum Hilosephicum. L 'eci. Excusat a culpa ignoransta iuris naisralis, d-modo si Invisibilis. 1 oceis. Sed nulius bominum compos sui tali ignorantia laborat quantum ad unisersalia prin- ejia, in proximas consecutiones. ibid. ι 1i . Eapropter ignorantia, in detectatio aliquando culpabilis censenda est, aliquando em. cusania. 24 Lee iv. Idem de consesentia dicendum; cui tenemur morem gerere, si rectast, moranterce
xa, nec volunt is errore obcacata. 24
co. Dum in opinione versemur, si tenuis adsit probasilitas, eidem adversus legem mor aerari iniquum est. 1 gecyr Opinis quippe probabitis nis consilentiam moraliter certam ingeneret , haud es fi i t missima morum regula. R P vri. Nefas propterea est fg ut opinionem minus probabilem santem pro libertate, lac cur1 ε opinionis probabilioris, quae flet pro lege. x λctum. Viro meologo non licet ex sententia, quam Ipse oppugnat, censitque minus proba bilem, alteri consilium dare. 238 ix. Nec homini ignaro fas est marios adire Casu as , eo animo , ut tandem lamentat ahquem. binigniorem, in antem esse pro Mis, quod alii impioiani , sibique fas sueligere θωd magis liber. xysccx Confessarias pariter non debet absolutionem impendere sis, quI siquuntur opinionem minus probabilem stantem pro tibertate, eamque nolunt deponere . ibid. xi. Sequi tamen possumns in qualibet materia, Fie juris, sis facti, Pitentiam probabilem , quae post diligentem veritatis inquisitionem appareat sententia opposta probabi-
tior, . . . . se δε ccxit. Atque bis tabuli praeceptis execramur in prisis idololatriam , ac sunmam eorum iam ntiam, qui miserunt mafinios Deos Consentes . . λοῖ.cisi xi. Habemus eodem loco, qui in numero Deorum Constentium locarunt feminas. 26sccxiv. MD pariter excipienda est tabularis fletiorum Deorum bisoeta. x occxv. Et una cum iis amandanda profana numina , qua metus Testamentum commemo-
ecκvi. Dpudianda s etiam, atque execrabilis religio, quae iure apud Turcas M humctans. ' ibid. ccxvi i Ceteris autem omnibus praesemda es Christiana religio, quam constat evidenti a me meram e se, . x73 ccxv iii. Ab eadem reIIIIove Cbrisiana Hieni sunt qui Christi disinitatem , Incarna-
cexi κ. IVecnon haeroici omnes, in sectae Calmissarum, Luther cirum, aliorumque Pro
ccxκ. Romanae itaque Ecclesiae divisa gratia adscripti, illius 1 solum ranquam Aristo
ccxxi. Et ab Apostolis revera conditrem fuisse defendimus. α79ccκκM. 'Pobii commmitrium bula smiala suis appositum; itioque propugnamus etiam oristi d sensium ad inferos. 282
ccxxi ii. Aserimus exstectandam ese universalem corporum reserrect onem, 286cexκι v. Eamque futuram in eadem numero carne, quae morte dissollitur. 28 ccxxv . Quamvis non eadem futurae sint omnium rehogenitum corporum assectiones. 2 3 ccxxvi. His, aliisque a Deo revelatis assentimur minuie Fidei, quam recte definis Apo- solus cap. X3. ad Hebraeos. x8'
ee vis. auae mes sempe quoad substantiam credibilium a mundi exordio ad tae usue
ccovi ii. Statui nequis Hydem fidei norma, oe luelia in sola tam a ratione, in contendunt Sociniani ibid. xx lx. I tque si sciis ad omnia dumisia definienda , ut passim reliqui Novatores cui tumant , scrip um Dei Verbum: quod non es omnibus apertum , a qκe Persei
8쪽
ccinxi. Nec idoneum eris jussicium , s fiat privato spiritu , em iniima el que fidesispersissione. a. ccxMO. Praeter divinam sex; ursam sacris quoque Traditis res sinι admittenda. Ic Om. Fides mero Mediatoris in metiri quoque. Tesamento fuit necessaria, sed non fias evolicita in ejuι diminisuum, ae laesitiduae Trinitistis m serium . t w4 ccxxxiv. Verum in boc novae legis flata ipsis explicita mes roquiritur . . . ibid. xxxv. 2 con ad Ialutem aeternam i ιumni o , sed . etiam ad iusificationem οὐ is m
ccxxxvi. Requishur externa mei confesso , nunquam Deiram es fiam Ipsam ne
ccxliv. Timor se, illis es smmopere utilis, supernaturalis, O dontim De . 3is ccl. Illo ram n Iauda rior es simor cissus, O permanens in aeculum saeculi. 3i
ccli. Ea, quae ad spem pertinent, in oratione Dominica cocit nentur. ibid. cci ii. Caritas omnium tirtutum maxima meram pili inter Deum, in hominem amkitiam. 3is cci Dr. Ante omnia Deus etiam interiori caritate diligendus s. thiae ccliv. Diligendus semper, actu, aut minure. mcclv. Et diligendus ex toto corde, In totis anima, In tota mente. ibid. ivi. Animarum Dei caritate flagrantium datur aliquanAti quies ,sed eJ, quam Molinosus inm/xit, e diametro opposita. 32 cclvi i. Staius ιtem puri amoris, in quo anima nuliam gerat propria saliath etiram , s natismus est, non caritinis perfecit o. . ibid. cclvi ii. Nec repugnat caritati servare legem tutu tu sem ternae mercessis . 31L lis. Proximi, etiam diligendi sunι νονer Deum, serviso ota ne carItaris , parentes, selii, uxor, fratres, ac pauperes. - 313
cclx. Atque hi sub dio et eιπιο; rum jumandi. 324 lxi. In praecepto quolue est intakorum dilectis. ibid. cclesii. Tam is liceat Chrs; ιs adiersus hostes, se His conssiri Aus , LIIum gere
cclxi ii. At illichum prorsis s in tam εχ condidis sngulare certam M. ibid. cclxi v. stat lisita st Occiso Dii B anr foris, se sopi detit a noxia cupiditate. 326 cclxv. Ipsa malorum origo et plastas illicitis Insi is osti Z amensis , Inter quae sunt conna-merandis Veterum ' retaniati. 33occlxvi. Haec nequeunt censeri sonsa, ut celebrantur ab aliquistis, qu concessone princiapum ahuruntur. ibid.
cclxv ii. Interdum qu7ppe, s non omnia, quaedam saltem theatra superare mitiatur Gentilium luxum, O ius laniem Ididinem. 33 Icclxvm. Et nonnullae recentiores comoediae sunt m Is, quam tiquae, des cienda. ibid. cclxi κ. uuapropter iniqui I emissendi sevi hi Hone, iam/racundi. ibid. cclxN. Gramiterque delinquunt, OMI Iudicram cenam oectunt nisi comedia fit M a stilἶ- cclxN. Gramiterque delinquunt, qui Iudicram Icenam spectant, nisi Omaedia si h si
cclxvi. In perscinis autem, Iarissique penes nonnullos improbos Immoderatur est Hate nostis, quam regnante supersitione , luxuri s. ibid cclxκ ii . Detestabile es mu ieres hasiria mirorum perfuisti Incedere , m miros mitissm m Amentis malierum. ibidcclxx iii. Saltationes, quarum in sacris liιeris si mentis, damnant quamplures praesensium chorearum asinus. 333 lxx lv. Ab antiquis Ethnliis saltatorιsus edocemur quantum dedecet latinsas faguentare choreas. ibid.
9쪽
olaxv. flixis ergo immodice eianar agit, a culpa vis erit Immunli. 334 eclvxvi. Fesis autem distis a eboreis, in fritationibus est omnino A ma n. ibid. cclxxvra. cum ina Menr noxnutii ea rorer obos excipimus improbitatem me eram, ibid. invi II. Oporter, ut chrisiani aspernentur cantum mollem, arque inverecundum. 33seclxxl x. Prohibemur eriam chiristiani figmenta legere Poeta m. ibid. lxxx. Adolescensibus permititi pons Iutas latruncatorum. 33s diXXI. Ludus aurem alearum, tanquam omnis nequitia feminariam, ehminandus, cν ab jiciendus omnis. est . a ibid. xxκls. I ibetur quoque Cispiaris decurso ludicra, μι agmen Troi m. ibid. trinxi M. Ac detestanda prae ceteris sUr ea spectacula, in quibus tauri in fera agit - ων in circo, maxime si eum illis homirus con Vediantur. 37 cclxxxi v Conjung soler venario flvatica cum iislatione fesorum. ibid. lxxxv. mmopere detestandus est vigens in praesentia testimentorem cultus immod c s. ibid. lxxxvi Consuetudo autem mulier- , quaefaciem cerussa Anniunt, ηερussim flairi. -- lia irae trepitudinem. ibid. lxxxvII. Maxima ergo in cultu testium praes eranda .st moderario. 338oclxxxvi ii. Splendidus convisiorum apparatus nonnisi a luxu corrupta Gent tisatis emanavit . ibid. t lxxxi K. De uri vina sicelus es nefarium, rite biis, atque turpissimum. ibid. ccxe. Argumenta, qua Cardinalis Eran cius prataeis ad probandum, quod eoeMasis potione
10쪽
P Raeclarissimius Auctor operis inscripti De TheologkIs Dyciplinis in Tomis qua
is & quinto, quos ex commissione Reverendissimi patris Generalis perlegi, n i cluni totus Catholicus, S: orthodoxus est, verum etiam eamdem exhibet, ac in prioribus libris nova , & gratissima methodo concinnaris, exquisitam eruditi nem , iudicium acutissimum, & moderationem animi singularem . Quamobrem
praefatas ipsius lucubrationes, & nostratibus Theologiae Candidatis, in suorum Aratiam nunc primum prodeunt, & omnibus reconditioris doctrinae cupidis, Nianioris Theologiae stumosis utilissimas censeo, & Praelo dignissimas. Dabam Romae die r s. Februarii , UM. G. Ioannes Andreas Onosti Genuensis Sacra TMologia Magister Procurator Gene- ratis Ordin;s Eram harum S. P. Augustui.
QUoniam A. R. P. Magister Fr. Ioannes Laurentius Berti huiusce Romani Collegii Gymnasiarchiis optime de saniori Theologia mereri pergit in 'inr-itos & quinto De Theologicis Disciplinis Voluminibus, quae iuuii Sapient igitur
totius nostri ordinisl Praesulis evrendenda suscepi, quos tribus Irioribus magno plausu ubique exceptis calculos adieci, eosdem ducibus hisce habens adlicio. Rarsiquidem in omni R est rerum delectiis, iudicii praestantia , seleelae eruditionis copia, ac religionis integritas: quorum proinde intuitu e re publica erit, ut Typis mandentur. Ita sentiebam ex S. P. Augustini de Urbe hae die xy. Febru
Ego F meron mus Augustinus a Ueri publicus la Xsmana Saphntia Sacrae Ser νtura Interprei, Academiae Theologica in Archiomnasa Urbis onfor , ac S.
Sacrae Tbeologiae Magister totius Oresith FF. Eremitarum S. P. Augustin Prior Gemralis. HArum serie literarum , & nostri Muneris auctoritate tibi Rev. P. Magistro Joanni-Laurentio Berti facultatem concedimus, ut typis mandare possis quam tum , & quintum Tomum a te latine compositos, quorum titulus est, De The logicli Disciplinis, jam a duobus Patribus Magistris nostri ordinis per Nos deputatis revisos & approbatos; servatis tamen servandis, juxta Decretum sacrosan- .cti Concilii Tridentini, & nostri ordinis saniniones, obtentaque ab eis, ad quos spectat, lacultate. Datum in Conventu nostro S. P. Augustini de Urbe die 18. Martii i7 .F. Felix Leoni Generalis. Nostri mun. aT. Sig. Magister Fr. Angelus aria de Orgis Ordinis Secretarius. Reg. lib. I.