장음표시 사용
11쪽
RE verendissimi patris Aloysii Nimiai Ridolii Meri Palatii ApostoIici Magistri ius.
sa impleturus messescarum Disciplinarum IV. , de V. Volumea ab admodum Rev. Patre Magistro Io. Laurentio Berti elucubrata diligentissime perlegi. in quibus, Ilaud de licente a superioribus, & a se ipso auctore, adeo nihil dissonum a recta norma vel fidei , vel morum offendi, ut immo eruditionem, claritatem, Comptamque, ac fluidam orationem plane miratus sim. Quare publica luce dignis
Datum in Conventu S. Mariae Transpontinae pridie Idus Ianuarii, anni I 4 . . Purus Thomas Cacelari Rom-I Cleri Exam nator, in In collegis de Propaganda Mia Theologiae Lector.
Varium, & quintum Volumen De Theologisti Disiis ἰών, in quibus de Iuris ἀ& aequi Regulis, de Humanis ossiciis, atque de Divinae Incarnationis Mys e-rio disserit Adm. Rev. P. Mag., & Stud. Regens Ita Laurentius Berti Eremita Augustinianus, Reverendissimi P. Aloysi Nicolai RiGIfi Sacri Palatii Apostolici Magistri mandatis obsequens attente legi, idemque de illis ludicium tuli, quod de prioribus libris ab eodem doctissimo Auctore feliciter in lucem editis . Omnia videlicet in eo sunt Catholicae Fidei & bonis moribus contaia, sollerter, & ire niose, perspicue, Ec eleganter, docte, atque erudite pertractata. Itaque dignissima Censeo, quae in publicam Iucem edantur. D. Antonius Andreas Galli Ab. canon. Regul. Sanctis mi Salvatoris Sac. contri I dicis Consultor.
Fr. Alomus NicoIavs Ridolii OQ. Praed. S. P. A. Magister,
12쪽
In quo originalis peccari ex primo Homine in posteros demonμω-
DAMI eulpa , de qua postremo libro
disserui, non solum imitation e ae exem plo, verum etiam mpagatione precati universum genus humanum insecit inam praeter paterni sceleris documentum , eui tanta vis inest , ut ad illud soleant prognati vitam . mores' cie ecim ponere , ob perturbatum dominium t tionis , atque inseminatam labem eo eupistentiae , ipse filiorum generatio originali serae polluitur. Imo. quum gignendit liberit operam non dederint Protopaten fit ante lapsum , nee fuerint aliqui homines eorum inobedientiae speltatores . imago autem , & recor datio antiquae felicitatis, quam in tot , ae tantas calami lateς commutauit Ad e transgreil;o . in nobit tri filiam Potius, fle a ritudinem paria i , quam peceandi libidinem; non esset veteris delidii ad mentem reuocatio tam depi Tacida , alli ad nos nequitiae turpitudinem , at meritum Poenae vitiata origo transmitteret. Quoniam iraque in iniquitate eoneepti foenus , atque in nobis etiam per lav erum tegenerationiet expiatis remanet ad agonem languor animi. de lacerto a cupiditas. opus eii , ut de originalis merati transsatione di qualitate instituamus Theologicam cor certationem. Coa ueυerant quidem sei lalliei hoe iacere. ubi da pereatit, A de virtutibus dii latuit sed nos hvie disceptati 1 hune locum deputamus , inopterea- quod per tractatuti sumus deinceps de iis virtutum , aut vitiorum ollicitet , quae Osu tantum libeetatis propria exerceratur; ac praeterea praesens de Translusione peceat id sceptatio maanam habet eum praecedenti e nexioctem.
nec non ad intelligentiam eorum, quae politiae diEturi sumus de Gratia, , de libero arbitrio , aret me eli nece laria.
fundi, ex fueris titeris a monseris r. NT EMINEM ob praevaritalionem Adae nasci insectum
peceato, re damnationi obnoxium primum eommen
ii sunt fretales Carpocratis secundo Eccletiae Deuto ineun- ε, ut scribit in tri. Strom. Crema Alexandrinus. Deinde in eumdem errorem, in libris saltem Periarchon , lapsuqeli Origenes Adamantius , qui Pelagianismi oua ibuit; qua suam is gratiam baptismatis fateretur ad abluenda pe caci in superiosi vita, priusquam anima dilaberetur in ca Nis ergastulam, perpetrata . Idom opinatus eis pelagius asserens Adamum . miseris Ohio ille noci ininisti ione , sed exemplo detuli. adeo ψeri pellis vi suffuratus in in Mn do Dios litara a quatuordecim Epiae ix astitutio em . Legendat s. pater de PEGaio Origis. cap. t q. de is & lib. a. contra Iulianum cap. 1. Manli ei liut hanc evomuerunt blasphemiam Catellii . N Iulianus; qui quinam tuerint, R quantum pro hi reli pelariana pertinaci ut mi operi cociis materint videbimus libro proximo . Patmeiciatus eIl iis Theo. rus Mopsuessenus, ut resemdi Marius Mercator in Commonii tro ti Notistuc de Hires pelagiana lih. i. eap. in Armenii, Albenses, ne ini in eodem luto pedibus co - erant . Erasmus quoque male apud plurimos auditi quod Catholicis studuerit eripere aperitismum pauli telii- motitum in Epist. ad Rom. cap. v. ir. Ipse tamen mis interpretati est suam, de qua infra, Ego, inquit, iam Briti T. M Το-. II. Auns hune locum is retiἰM-δι MI os .m esse satis
e cacem resem diapis r m au al a lata Me refrines. Hae nouos eripere rasiis Messis , sis iniurare rati eritiora pra ρο- να- certo: uti saperire rvinam hostilus, seu admanere, ne lic Aueamus i Em tis; possit alabi. Belle quidem. praeclare nimium: ast certiora illa tela non molari. Attamen hominem ceteris uehementet suspectum neque abolvo, neque condemno . Falsam Erasmi expostionem seeutos est
Joannes Cierieus Animad . ad Epi L Augustini is . o im
M. Mitto Socinianus . qui ad Micitum haeresum e lurimnem etiam pelagianam aseisiunt. PROPOSITIO I. Tianuesus, a Criginalis Mecati ex veteri Tei amento primum euincitur. Eligam ex multis, quae produci possent, tria loea duntaxat . Sit primus ex cap. xvii. Genus v ii Mustitiae, cuius praepuιι. eam Hretime fa uoci sitie is . a tibituν anima in vii δε ροραιο δεο : iapaseum morum initum os t. Ubi noti sita mors temporalis praeseribitur . sed aetem a potismmum; quoniam scut ea verba Gen. xxv. et . Et appostus 63 as popatim sitim, de i. Machabaeorum cap. 2. M. A pessus es ait patre, I s . vitam senistavit sempiternam ἔita hec , Des irin an ma litiai d. mpias Ibo . demonlirant maxime mortem animae, se damna timem. Atque alia, uti,n meo irrisum H is , non solum patium &scedus eum Abrahamo initum des nant, cuius violatia non tenello puero imputanda, sed illud de ligni prohibiti ne , quando per unum hominem mecatum introivit in mundum. Quapropter Auguilinuc de peceato or)ginali cap. xxx. num q3. uxta Mim moti, ευ se , s inquit pare tias propria et taurate rem sit. Le otio nutieeme eum non tintime derire ipse damnetur damnat Ois iam severa . ut pereas anima tua di psp ta L. γ Νωtie enim ro, Oresis morias terrae in sus es, tam . . se lauso ma Aebam ειν, Iane sius arceretiar, si v sttii est ad populam sium , υσι. positis est ad Puttes suos, sis a lueeps Dominintissa terila is f. uriis Pi intivi Pp,νει is popuIo suo . βρομαι εοι istis es populisι D . . c me. Et in iii. contra ulianum cap. xvii l. num IMM inquit J minurum aspropria peccata θώiu - Mur, Hι. ei MMIDAs naso
ιο δει periret, nisi ei Misis stibisum I. eii Eari μν-lto obsors, perplexa, supersua ; au Me ti vi aperium, plex, nece ruriam ui refouae. Legatur & de peccatorum meritis libro r. cap. xt num. 24. ne oci xv t. de Civit. Dei cap. u. Ex qui s ita argumentamur: Puer, qui non dum is titulo battismate cisa ei reuineidebatur, erat exesu-sus a coetu Saci larum , atque a sempite ma Matitudine. propterea quod dix inum mandarum irritum ieeerat. At puer ille orto dierum noci dissipavit tella nenium Domini de imperara circumcisone, neque capax erat actualis peccati. Ergo irritum laeerat mandatum dis ligni prohibitione, &originalis peccati reus erat. Quoniam multi hoe atilumentum aut nullum , aut in firmi l smum putant, in eo aliquantispere morabor . Sant qui dieunt verba Genesis x. ii. non pertinere ad pueros, sed ad solvi adviros, qui circumcisoriem negligerent de male additum dia esistis . quomodo citat percipe Augustinus. Ira Grotius . Gerardus vo lius lib. ii. Hiiti pelag. p. r. thes a. obseruat in Hebraeo esse nar ratis, quod υι- ram notat; quare locu accipienduc eli de adultis, non de insantibus. Adde o die stet is tam in Hebraica, quam
13쪽
in vulgati textu desiderari. Male ergo, inqui aut,
Haec facili negotio e uatur. Nam uerba illa dis Q
vis inveniuntur in tem graeca , in quo legitur του Φ- εγι - , eamdemque rami Augultino lettiosem sequvnriti
Ambrasius Episti . orirenes lib. r. in Eris i. ad Roma
nos circa finem eap. r. , aliique veteres. Nec refert quod
in Hebraeo, & vulgatae nostrae textu minime reperiantur . in i intelligi eorrifer ex Missi iti precedenti , I os
md tar , O Die que unu Laerit is Birpe bis . Ita: proximo eap. is eis noti habeantur ea verba Hais ore, illic subintelliguntur, maxime quod legimus indefinite , M .iatis, Ge. Quare Craeea lectio talia non eii , sed asdit commatam vim 1m interpretationem. obseruatum a
κH. Huiu, etiam linionis ad man euio venis se uius eruitur, retiatatur simitus . N argumento Auguilina novum imbur accedit. Dolati iniim quoque ea - Σ. - 1ie mireare tantummodo marum grandaevum; in benimus ppe ipsum vocabulum in Codice Hebrao Exodi xiii. ra. Levir. x II. a. Esaiae liv t. 7. Λ Jerem. xx. i . de melo nuperrime na- in t qua cum ad Patris memoriam imandarii micatur , non minus, ac Maltus, uperiatur ' r. Textum Cen sim de puero in iante etiam Henreti interpretantur, prae
Lilina Aben Esra a ad Cartis labrum. Respondent alii, inter quos etiam U Hermin; i Tom.
f. pag. ea verba pus m m/tim ιν ιttim ire i, non ad lorem Adamo datam esse referenda. sed ad partiam c: cum,
cisionis, o, euius neglectum lienaculum Ante us in divitiorio voluit oecidere Moysici Exodi iv. unde Suphora illico filii H; citium circumcidit . Velum hoc etiam iamisso Aeeta liniana a timentatio in suo ros, te perseverat. Vidit enim subteria tum illud
Tettio inquιunt illa υιrba , De vir sm o A, u i ldi,ti suo, vel corporalem mortem designare, vel tempora-em nota larem, vel sortem filiolum Israel. sed neque his vim Augustinianae a umentarionis eludum . primo edonis ira apponi au p pultivi stimis hebraica phiali demonstrat ha leuitatem sancior in . ipitur hac antithes4 Do A. postis, stio significatur huius haereditatis patiatio. Dein
scure olfenditur, tit animadvertit etiam Drusus . puerum incircumcisiim a coetu Saxe fotum oue ex Judensum . ln-
si per siue de temporali, sυe de re terna morte . aut alia poena, qu nsue ea demum si , verba illa sumantur ;ti et semper Augustinianum argumentum. V id vi/ reat
di, o videlicet, stiis enim retinuti, ei et a so δεῖ me mitis, si O , uis a. a visa hius ena. Hanc sequitur Augustinus 1 b. xx. de C. 11 cap. res Omn ergo de immundo semine concipiuntur, nec est homo immaniis ac de , et lain sinime
vivere ioco perit. 1 utilis e fluteipietatio Fiaitum Pol is rum, qui Juoi textum accipiunt de s K:bus di immundiatiis pannorum: has enim in thermis eluunt muliereulae eInere . aut smegmate . neque sordes istae contrahuntur im mundo femine dum preses conerpitur . I cuuitur autem Iob, ut liquet, de si de . qnam omnes conta aut, & qiue anem lue, nisi a Deo, potest ablui. Tertius locust erit Plata. h. v. n uia Regiua varae in. rut: Eus -- λ nisu tori s rencreptas sum, o M H satis conrepit ma matre mea. Quae verba intelligi nequeant de illicito parentum Davidis complexu ; ii quidem ut A
acceperis de peccatis a Davide propria voluntate, poliquain regnum obtinest, patratis . nam Uriae interfectati . & ait ni tori violatio nullam habent connexionem eum Davidis conceptione, nisi quarenas materno ex utero traxit fumitem p viti; quod pariter eli vitiatae originis argui neu tum.
Respondebant Peloriam plurali illo numero in is yti tisi
lus . & iu μ ea M., aperte actualia peccata moniliari , eum
reju mortis tim a uotvira, rapissintvir , sitit Iupra uis rui, plura pecora. Haec plura peceata sunt ab Aurastino explicata praecedenti cap. 4 . sunt autem superbia, Perile pium, liomicidium, fornicatis, iurium, di avaritia. Vide lib. praxeaeotis ea p. x D. prop. i. Ad refellendam nouorum Pelagaanorum auesciam addo in Hebraica textu legi r. Num 23 3: DO .n ιri yti iure formarai stiis, in Metura res Hi t m. Marὸν mea . Ubii θα a, in nec tum lingulas a numero ecteretur, quemas
modum in Vettione Chal. rca, riaca, & Arabica.
portaret iniqilitate ri patia , , impietas impla eis et etiam
luper po ter . Nullum eii ero peccatum Liud O mi uale. Reso a. Nem minoiem. Propheta enim promitetit Ara tiam ii vi te tamen ii, in quo te en ali malorum suos ip xtiis non .uiiciunt ur, ut olim in tete veteri, quando Deus
visianat iniquitatem patrum in fiseri usque in tertiam, de qua iram generationem, sicut legitur Exodi xx c. N Jerem
in erant uus M o e suis, ci ad ns s situ in seu stiet, eodem cap. Erech. v. a. Dev itoque promittit hanc parabolam ulterius non tirtutum in pro urbium in isnaei .
ne de ori incisi pereato, sed de solis arisa libu apud sola litat vigebat . cum hi ia neu Oti ina se peccatum conco dili me a noscerent, & i sud appes arent, auri ore Abea-
im Adae peccatum non tum vistat Vindex Dei tui uia
usque in quartam reneratiunem , ted in petietationes utille: nde icilius Serrii ves Euo , ieci nos tum quoque dent obliti erunt Ob mi parentis come si in em Deinde liquet ex praecedeuri .eri es t X. loqui Erechielem depa entum p . ati. perionali us, quae ad quaedam qunera simul cum virtutibua opposui; reducit tu sui , Commentarii a Diemn mus: ut lutit idololailia. haeretis, adulterium, aliaqua a P pheta ibidem enumerata. Meuod a respondeter dati. eamdem minorem: Filiut raret iniquitarem parris . nisi ei tui)l et te illum originalopeceatum, aut actualia patiaret. concedo si peccatum illi rem illum foret, di auititiam operaretur. & cii todires omnia pia cepi a Domini, nego. Verii, pioximo declarat Propheta, quod Filius non portabit iniquitat in patiis . si legem impleverit, aut ii impiuq eis, egerit puni tetiti ; α loquitur de limelliis, qu3bus per ea re uici lonem peccatum originale dele uim erat. Quo edito in te hoe et imisuo abuti possumuι adversus otiuinalis priori t an iusionem, dum seritio in. ii tui iur dea fucili, A alii si di asta es a priora illo peccato se istos PROPOS lii O li. Eadem Coth ica Peritag confirma tur noui Testamen ii lacu plerissima a Goritate. Tria pararer e, novo Tellamento in scam prae ceteriu
14쪽
cedenti libro cap. i. de cap. x m. Addam modo, perperam a Pelagianis ita explicari, quali Omnes moriamur anima, propterea quod imitentur praeuaricatorem Adamum . Pr mo quamiam ollendi agi utrobique de morte eorporis, cum apoli ius peccatum a morte dii linguat. N mora loco in
vi affirmet ob Adae delictum mortem regna la etiam in parvulos, qui Adam imitari non posunt ; in altero a tem de murrectione cor tum verba faciat. Deinde non per hominem . sed per Angelum primo, mimae per Evam peccatum pervasit, si de amit ιιo a tantummodo disceptetur . Praeterea inlitivit Apostolus comparatio em inter Adam , di Chii tum 1 es illum peccati auctorem Melarat, illum gratiae; illum mortis, illum resurretiionis. At Christua gratia ti testincta tonit eaussa eii noa per imitationem duntaxat, sed per veram propnamque participationem virtutis suae in his qui iustifieatittit, de in omnibuς qui resurrecturi
sint. Adam ergo erit vere proprieque ouila mortis δέ pee ti in singulis qui moriuntur. Legendus omnino Aquilinus Ep. is . oli M. lib. I. de peccat. meritis e. io. I i. de N petis e. a . lib. ii. Operis Imperi atra Julianum n. 16. die.
Joannes Phere inius Ammadv. ad EpilL Augultinianam a r. i. di ad Epist i 5. g. a. ausu eli sentiere Augu- fidum loeum Pauli ad Rom. .. eo lentina explieavisse . Eh sese tam ibat se Apostoli prodetarium Interpretem. Pr, leta itim dieit Plautina phraii, ideli plebeium, ac paupe rimum Etenim, inquit. hune loeum Pauli mrtinere ad Multos tantum, qui pereatum Adami imitantur ostenderunt dudum viti dotiis limi. Sed & huiuet censoria notae caussam proseti ex Graeeo textu , in quo habetur . . .
nim . ' ω est Oia vel eo quia; non in ρtio, ut a. ad C rinth. v. 4. S ad Phahpγnses m. ia. Haec ex Erasino , qui Coinment. in hune locum scribit - sungi Dieruo e lui, quoties idem eii ae Iaper . ut ἐπὶ σῆι γ... I per rem
sum , ἰπi - ἀννων , Ivo omnia r idem eum tempos indicat , aut dictionem. ut avi κω. Me Imperante Caesare
A io. Jungi autem dativo eum potestatem signiscat, ut
datio ad significandum In nusquam re ritur . Ex Erastro tam Pherepanus in Augullinum ex scanduit. De Io altero ex x. ad Corinth. xv. ar. ait nihil ad rem facere . Vult enim Paulus, quod sicut unus Adamus mortem in
duxit in mundum . omnibus, qui N imitant , mn en
tibus: ita quoque Christus beatam te surrectiorem allatu. Tus sit omni s, qui ei patebunt. Nullus h h sermo de
Meeato infantium, quI conditione naturae, quia ex homi nibus m rtalibus traii sunt, non quasi supplicio de iis sumpto moriuntur. Haec Phere nus
Novi haereticorum a praelattim Ioannis Cleliei . ingenium, omnes, vel rabem plurimos, atque inter hos A rustinum. citra saerarum literarum expolitionem Interpriles Catholiem vellitantium quod tantam operam non d delint literis hebraicis, graecisque, quantam Novatores impendunt . Jure ergo vindicabo Aueui inum adversus Phere; num ies immo fle auctoritate eorum, qui hoc etiam literarum studio floruerunt, maxime Protestantium: nam C
tholiet uno ore probant S. P. Augustini doctrinam, eique pollice utroque subscribunt. Ergo Getardas Vos lius da
Haeresi Pelag. lib. a. p. i. thesi 2 bservat in teis amomo Pauli e sderandam Drticulam Pεν. qum caussam etficientem sitnificat. Tum meu las E. ῶ , ἡ, qtia. quae polieros in Adam Decalle docenti vel Deas gaia. sve propter quo utran ferre mavis, adaequatam mortis caussam, quaeque miniantibus quoque locum habet, ostendant. Ita hunc i, eum explicare ait memoratus vostius praeiet Augustinum, Seriptorem Homiliae de Adamo de Eva , quae tribuitur Chrysollomo, Theodoretum in Psalm. I., Prosperum de
iis contemplativa lib. iii. cap. I t. Sedulium in cap. IX.
ad Rom. Faustum quoque de lib. arbitrio lib. I. α D. Carthaginense Coneilium re Aranseanum It . utrunque Can
ne D. Crotius in Epistolam ad Rom. γ'. ia, inquit , in a. die est per ρι/M quomodo ἐui eum dativo sumitur
Chrysostomus hoe loco r uti Diaura, o ii, qui de lieno
non ecmelerunt , πιν eum anniss moriatis farti Itivi. In quo vertunt, δc effectricem peccati caussam nis voculis signi-
Nati demonstrant Clarius, disterus. & la hos Cappellus. quorum Commenti habeni ut volumine Sactorum Cti
tisorum septimo. Idem proeliat Brianus Waltimus in P Inloti in quibus observanda eii verso Arabior Mars
pravast in omnes homines, eam amnes 'ais precininini. Tum Acthropica, de qua praecedenti libro cap. I. Utraque enim common lirat mortem in singulo pervasisse, etiam in infantes, M primum de antiqvnm Adae peceatum. Smidius Biblimum Lorum pag. io . ita exponit verba pausi e In
ad omnes homines pereaverunt, .empe ia uno itis homina
AEdomo. Et observat . a. usurpari pro as Matth. IL 3. adferri T 1 Tom. II. m. Iv. R. ad Philipp. 1. 3. Affert 8c seriptorum Graec rum exempla Pindari praesertim. 3c Heliodit euius e i pervulgatum adagium, M. Hν δ' ἐεῖ πών. Q. . . Mouus m ommias restis optima os . poliremo Theodotus Aerac arbitror enim illos suffrete in notit ad novum Tel amentum pagina editionis Cantabrig. I. haec ad rem n liram: In qua ho me, .' ω, iris . .. ω, Dicta uer iam tua
Rusemus adtim a petuliams) iis a sera culiariovis paries o-,3M-- , πω m. CH dum δε a quosvie .m salsorio, non autemper initis ore tam is γε-.stia ιneseis seria vitia, is lana iacere. sie enim sturtim vim esset, tie sit ranseriei ovi tiam . En quia si a Iovo ab nari , in errorem per ιιnaccitis tueri . Halienus Theodotus Meta. Insertur ex dictis primo, quam temere & impudenter Phere avet appellat Augultinum pνMetariam iniet pretem. dum Augurtinianam expolitiosem prodant plenas calculis Concilia, patres, de Theologi etiam Retormati linguarum petilia Guusimi. Secundo colliuitur celeberrimos Theol gos . quos contra Augullinum itare autumat, elle solum Erasinum , de perpaucos pelagii, Arminii, dc Mettii gregarios . Sequitur tertio Erasmum aperte revinci saeras, pr
lanisque testimoniis apertissimis , in quibus particula is cum dativo usurpatur pro Ia, & effectricem caussam Ggnificat. Imo eiusdem 1ignifieatiovis eli in duobus locis , quae opponit Pheremnus, idest in L ad Corinth. v. Nad philipp. iii. ia. nam ea verba . eo ραοι, in primo loeo caussam iudicant ob quam in eo ore ingemite iamus: in altero voculae ipsae ./ g, In qua . demutilitant in Chritio Jesu electioni; nolitae cauuam eue. Rursus conse quitur nihil esticere aut Erasmum, aut Phereponum, etsi gratis e cedatur particulam . εἰ ad Romanus v. idem esse ac , eo Moci, vel qtiatenus. Indicat enim in hae significatione omnes homines mori, eo quia peccaverunt. At complures ex morientibus, ni sunt infantes, naci peccaveruntiatualiteri Ergo originaliter. De vermis Apostoli in I. ad Corinth. eap. o. vide quae diximas praeeedenti libro cxor. Alterum argumentum sumitur ex iis locis, in quibus senditur Christum Dominum universos Adae pol eros r demisse, & pro omnibus mortuum ella: quod a firmat Aiapoliolus ipse et quia to ad Romanos capite vers. 9. Cis
sus pro nuis mortia, s .i r dc a. ad Corinth. v. vers Iu Curitas eiam in sit , πιι mi Ismantes hoc, saoniam si tinus Us emnisus mortiavis est, euo omnes meritii fumi. In qua uni Uertili sententia etiam parvulos comprehendi nemo
non videt. μου. ita Augustinus Julianum premit lib. vi.
traiant peccasum par ti. non stina monas. n non suus mortia , non es montivis pro eis . qui non est morivus vis pro
Num montii titae, si non inde: aul pro ri etiam mortem par Ioram majtatis est, qui mn es mentitis a se pro mo rias Enimvero perspicuum est Apostolun mar vorum no mine nequaquam intelligere illos, qui de corpore exi
xunt qui in delictis moratii sunt, ut Auguisitius dona strat memarato cap. 4 num. L ex contextu ad Col.
netis. O . iam talia de vitare, olens illis crari: atque
citato cap. s. num. 27. ex Epid. ad Hebraeos cap. I ubi Chiilius dieitur mortuus, ut per mortem defrueres eam ,
s habebat menti impestium, itiost diabolum. Vide & c,
peris Impers lin. H. num. 173. de lib. I I. tium. I 33. Erit tertium argumentum depromptum ex necessitate baptismatiar de quo Joan. iii. 3. legit u Nisa γιν rena ras stiri e Gnus, mu potes Desere runam μι. Bapti antur itaque parvuli, ut possint ad regnum Dei pertinere . At nemo baptietatur nati in rem illi em peccatorum. H bent ergo N parvuli peccatum siquod per sacramentum regenerationis delendum. Atque maiorem propolitionem admittunt pelagiani tam aperto Evangelii testimonio eo Eli, dis inguentes inter regnum caelorum & vitam me nam . ut mox dicam, doluia ae pertinaci vastitie. Neminem
15쪽
utique parenso; ι tit exceptos . Ergo ec par, uti bapta ranius in Chriisti morie. Baptirari autem in Christi mo te nihil eil aliuo, quam mori peccato, ut proximo versu, i. paulus affiniat. si re adtende Aupui fiat iliatio em
In Chriso amem iam muν. precata oeto moritimur. Cur petraro, Para re, ns PM ,Qιnati reor vi Male autem a pelagianis distingui Regnum calorum avita aeterea X. pater pluribus argumenti demou i ira i , quorum praecipua hae sunt. principio Marc. xvi. 16. ape
missima est baioloris sentent in 1 Mωι cretirit, in ι penaltis faerit oivus erit, . t et ero nou creascient , conam ιν tarer Atqui condemnatur non est particor aeternae viatae r Ergo u in aeternam utram consequi quisquis baptiaratus non e t. insuper Matth. xxv. 3 . Chri ius dicturus est electis Pusa re paraitim vobis ruuum: proximo aurem versu ari legitur, irini is in au ibram it, mr R inum itaque es vita aetema idem Omnino eli . Praeterea suis unam eternam, niti prorsus deliriat, cogitare potiuiriti a iocietatem Chrilii, sui eit vita animae, ac incommutabilis verita Perii hiat Ausuilinus hin. tria argumenta ii b. m. de Peccatorum meritis cap. q. n. A. N . Qua
tum addit lib. Da. de Origine Animae cap. M. num. II. Joannes enim memorato loco ex prelle aii non baptizatos excludi a re gno Dei. At re .nuiri Dei non illud accapiendum est, in quo 1 laus potetivitem exercet, hoc enim mcdo re enum Dei et i ad inseriis extenditur. Eii itaque regnum Dei prorsus idem, ac vita aeterna. Riuuas lib. vi. contra Jul. cap. rv. num. 19. ofundit ideo seeundam nativitatem esse inuitutam, qu a nativitas pruna est damnara i es consequenter pueros renato: in priori damnatio; e man M . Polite ian lib. m. e uti sti teras cap. n. s. quae
nam absurda ex fi titia illa distia tione pros aut , hasce
de quibus plura ui supplemento superioris i thri cap. r.
C,. i. Ex eadem editiola Pauli ad Rom. , unde prior
n/ι - multi ursν. Atqui non omnes in Christo .iuiti cantur , n nes sustinc aliouem vitae par: tai rant: ter- tui neque omnes in Adam moriuntur, nequeo, em p
vaticationem ob oxii sunt a itinati me.
Re p. ad primum Gratia in Dei multo magis abundare, quam des)hium , propterea quod peccatum Adae nobas rem
p italem mortem Homeruit , , gratia non soluto cori Ir, rei uirini mem, sed etiam vitam perennem ac tes iciri imam conterri nee solum Originale peccatum diluat, verum et Lmatictua)ia, re qua flamo propida Moluntate perpetral . m-supe tion soluin iure cientis pratiae adi tali tuam nobis propiti, Ch nisi menta uatur, sed et4am citicax, Neo, quod peruieit pii nus immo, longe prati iam ius. ac tale. quod in ede:tinato reddit his Verantes . En ergo fratia sumi.
haec respontio laquet ex proximo vers 36. in suo,Apodo explicans maiorem traiiae essicaeiam. Nam istae vis . 1
tuis in b,AE cui vim. Quare ea verba miata magis stia Dei atauu ri an piares, ad copiam ubertatemque inorum, non ad numerum nil uum quorum pluringratia contertur, sunt reserenda: quod & verrio Antii expirarit apertistime: est enim . Abando is vehem Ie eraliam, quae vinias sorasnsa 6, Iesu Chr,se , uidis momsaam ρωνιmos. Et quidem τι - tires non dedicat neo parationem personarum etiam ollenditur collatione Uisonum; habet enim Graeca, c. o. AR. , in m ira
atque ira etiam Suetiaca , N Ghiopcca.
Ad secundum responuemium ei Ius qui moriunt ob Adae delii om esse omnes; nam praeedenti vetita i)am Apostolus stripserat, In omnes tiarines morarie risu si
lib. vi. num. 8. Non enim ii ii Adae, in quoc mors p
sit, omnes sinui tam exigui sunt numeri, ut mulli cca non pol sint, quomodo quinque draiti unaus manu; su ames , nee tamen multi, quatuor Eva elia omnone . at noci multa sunt : capilli autem omnes promtia omnes , itiultique dicuntur. Quae exempla pro ext ipsem Auguumus. Eadem rati e Gen. xυ . s. docitur Abraha
risco ma Iartim κentitim, quae cap. x M. i8. appellantio ues fensos terrae. Usurparui etiam vocabulum pii inui pro altero Lue. vii. M. Mattia. xx. 28. aliisque in loccompluribus. M tio, ergo se psi Ap solus, ne quis coaevi Ada peccatum perpaucis obtutis e. Tertium tacite ex dictis diluatur vers. enim IK in paticiati Betii, , in altera He cauda damnat: ia in Adam, caulia vi vilicationi, in Chiasios inui alui ; fitque compa
Rutilis obiiciunt Pelagiam e cat ut petieratio est sit
. in cu us res oti ionis confirmationem proterri pineit alterum tuu nouium Apothesi ad Hebr. xi. tr. ubi de potiei in Abraham ait, At titio OH i ι, quamquam do a Sarair eredit originem . Enutavero peccatum , mortem a mu
here in tios ueri ait aloi divine suetae come satiror, di
priae aracatio . cum nulla si lex ; nee erit supplicitam aibquod, cum in propria corpore nihil Reilesitit. Rei polide: S. Pater Epti ora ad Hilatatim is . num. lue. in parvulis Elepraevarica: ionem ieΦ4s, quae in Diadiso da aesi : eadem erum lege praevaricata nucitur homo ex Adam cum lege peccati , di mortis . Ad po fremum exi. ad coiicit h. idem Auguilinus lib. vi. conita sui. cap
sse me μου ire Ant i Deinde ait hunc locum
16쪽
aeeipiendum esse principali te de adultis: Propria evim cis paris ιulium ι. uisu ad untiar em a ios se iam vitismum pretiaeer. In quia demum posse parvulum ante tribunal Christi non baptaratum reportare malam . ideli damnati, liuet nihil actualis culpω patraverit quomodo satentibus Pelagianis bapinatus, et11 nihil hocii operis gesserit, re
CONFiCTAM ab Augustino, atque pristorum aetate
inauditam originalis reatus tracistitionem obiiciebanteiani, qui his verbis S. Patrem audebant laeesse rei ConsIMν is erga necesse es Oruinas , ψώoci seras, taeteriisse pereatum. Quibut in a. de Nuptiis cap. xii. Aneuthin tres odet: μου uasuri ostis noti mee iam , sis ica risereridia an ιςtiit s. sau iti, μι Me negarisne d bis es notis hae Hios . De ista ergo aviiquonam Me modo videmdum est.
PROPOSITIO I. Ex siti it priorum Patrum depromi
possunt pro originali peccato luculentis sinis testimonia. In prunit Lagnatius in Epast ad Trallianos hoc pecca
rionam siqviam . Sequitur Dionysus Areopagita, qui expresse Mitiatim moriem es. as Adae pereato scribit cap. III.
Lecti. Hierarchiae, sed qui huiusmodi opus Areopagitae a iudicant , etiam negant illius Auctorem esse antiquiorem Rugustino. Proximus est sustinus Martyr, qui in Dialogo cum Triphone scribat humanum genus ριν Adam in misistem , se Milonemqtie serperiras co-ιd se, atque inter primum di secundum Adam hanc constituit anthnesim , ωι μαι
sortis a terra omn- traxis ad se . in iroscaetrat morities.
Sunt haec verba lib. iv. adv. haereses eap. 3. Addat s. Pa tet alia noti minus illustria ex libro v. cap. Is lanae ,
ra depromi possunt ex lib. III. cap. 2o. lib. v. cap. 34. 1 .
.se a . quae in libris de Haresa Pelagiana collegit Gerardus ilius. & in suo Thesauro Jodocus cetus. De Origene, eis permulta milunt afferri, ut seeerant laudatus Coccius, L Herminio, B cavi aliique, nulla nos angimur cura. utpote quem praelosisse Pelagianis persuasum habeamus e imo quae citantur ex Origenis Commentariis in Epitiolam ad Romano , ubi de Originali peccato edisserat enucleatius, aliaque loca plurima adscribenda censemus paraphtalia ei Rufino. Atque Humilia in Leviticum , unde plura pn,
muntur, num origenianae lint , controvertitur. Nos t meti contra Coctium, de Hottingerum Origenianas satemur,
aut saltem incerti Scriptoris, tram fissus demonstrat non e S. Curilli, ut hi, aliique Remora luantes, opinantur.
Gregorii Naaran uni perspacuas apertissimasque sententias Heli S. Pater Augustinus eodem libro cap. v. num. 3. Quibus addo qua Narianaenus scribit orati l . in Pascha, μὴ ab inuis per peceatam Dis stimas et atque oratione ad Arianos xxv. Omnis, qui Ad mo porticipavimas, atque a serpense m fraudem imi ι jumtis per peccasam mortat , ae μν eistisem Adamam s. Λιι restistiti, atque a Iuno viars, tinde exciveramus. ρον ummaniae tignam reci Zq. I ritis.
Basilii ex prima Nomilia de jejunio in lignem locum vide
ibidem apud Augusturum num. 18. Sunt alia dique illuia ista eap. 4. Const. M albe. Hom. in xl. Martyres, S insem ne de Paradiso, ubi haec eleganter : H ιλ Hemos eos . sci mihi tν ii am msgis . Nam volescunquasissem Mne via.. , μι ι. mei admoneor . per quois terra, M sinas ae ιν vias proferrie. eontemnata O . Athanasii Orat. a. eontra Arianos tac sunt verba : Lasse Adamo
Agendum paullo ac ratius de S. I Chrysia lomo, quem Iulianus aduersus Augustinum produxit, aliique nonnulli
temere erroris Pelagianorum insimularent. Qua in re ab-lbneho a recitandis iragmentit ex Homilia de Adamo iaria, ad quam nos advocant eruditi Theologi plures, Z- mel misertim& Aluarea: eum snt . qui existimant illamem totiem esse ex Latinorum Scriptorum posterioris ditatis sentem ut tonsutum . Ergo S. pater Augustinus libro I.
contra Jnti cap. s. n. et . di seq. eitar hae Chysostomi ad
mamis poenas Lebat, m. Item his ex Mim x. ad Mat. Curi do/rie siti In us , Momoda tinias Gniae ovi civis sal visus os possis is direre . suomodo o .isa in ea te iam mvincitis iam svis es t Profert N alia plura e Hora. de Resurreti. Laaari, ex Hom. ς. in Gen. , ex Hom. ad Neoph. &c. Quoniam veru Erasinus . Sta leuia, Davaeus, aliique eontendunt velle quidem Chrysostomum mecato Adae eo ipora nostra reddita esse morialia , sed antinam nihil inde detrimenti sensisse, nisi in iis, qui primi hominis inobedientiam voluntate ae libertate propera imitamur; hunc et . rorem allatia Santii Doctoris sentem iis praeitit refellere. meet Chrysis omm Hom. xi. in eap. A. ad Rom. non
tam mora era an uos Q Adae praevaricationem pervadere .
sed etiam prauorum affectuum illuviem, ad quam comprimendam , dum Christis advenit, maiora has auxilia eoru
ing tum illud passi um examen , nisi opitulania Christi
auxilio, ruere in praeceps, et πιι ινναι δ sam, acuso Nutis trisum sui. Repetit eadem tam xii. dc x m. ubi scribit: Uuo eam moria in GK -- His inusita . Cia enim coeptis mortale essectum es , sum ianis a Metistorio
Lai πιν, &e. Mamiel tum est ergo peceatum Adae non solum corpori sed etiam a mae iuxta Chrysostomum obsuisse, neque Lasmum Saniti Dinoris mentem satis suisse alle. tum . Atque de Graecis patribus satis. Ad Seriptores Latinos accedendum es , quorum ducit agmen Tertullianus . Is in libro de Anima cap. xl. omni
moriem vittis, exi vi tertim s vis da Itio femine insciti, .sua etiam vimnationis ararivim fecit . cypriani ex Epistola ad Fidum illustre testimonium adsere S. Pater ialib. I. contra Iulianum , in xv. ad Bonifatium contra LEpith Pelag. cap. g. 9 Hieran ym. lib. I I. aduersus P lagianos 1 Irisus, qui recens es natus, uuii Meetiar, nis
dunensis Episcopi , qui floruit sub Cons unimo Magno, Olympii Hispani, qui vixit tempore Arcadii N Hoctorii. neenoci Nilatu Pictavienss collegit aperiissima testim a S P. Augustinus eodem libro eoatra Julianum. Multa con gessit oe Ambrotii, veluti quod habet lib. a. de Poenit. eap.
a. Omnes hamines sub peccato nascimar, quorum ipse an e
laude S. P. Augustinus lib. m. de peccatorum metiris,& remisI. cap. 6. Intui non Augustinus finxit originale meeatum , sed istud ad ipsa fidei pertinet indamenta, plenissimaque traditi e firmatur : quod petspexit Aurelius Prudentius in Apotheosit mi primis 6 uaιara animae, A cundita sm M. Deridia .u uit 4m pH sν in. d. fruara earn.s .
Em tineia malo pecca ine principis Aui, Inferat genus omne iam iam , quod sui titis ἐκά . Foram autem, qui Augustini tempora urbs uti sunt. ne cesse non est sententias e gerere; quum nereo de illo nconiens e h stare pol sit, neque soleant haeretici illorum nubis auctoritatem ori eae .
17쪽
pmposITIO II. Eiusdem Originari, petrati trant fuso
demonstratur ricles ille ic desa ita ibin . e uni tradit inni P P. deeleta sumitiorum Ponti heum, hecnoa sanctorum Coticiliorum . Exiant innocetitu ad- votis pelagi an g titerae, qua Caelestiani in casum tentatum eludere. Zosimi , qui Bonifacio succellit, Rescriptum ad Asicinum conellium commemorant Caelesti nux in Epist. M Gallos, Augustinus ad Optatum, & cap. x adv. Collat xem Beatu pio et . Boni acium Augurtim contra Pelagi tum responsa probasse auctor est idem Prosper rapite laudati ope it primo A euadrageseno. Coelestinus originis vitium , di naturam culpa oblitinam agnoicit in Epit . ad Nestorium , in a tera ad Cierum Coinfantinopolitanuin, Ec in ea, quam scripsit ad Calim: de sua vividentius Lirinensis in . Commonitorii ultimo, prosperota r. ad
Vide Barint. Tom. i. met. 4 . Leonis Magni aperitissima sat ira est . naici unumquemque hominem init inali vul-imie sauciatum. N nili baptitetur reum in peccato Adae teneri. Esli M. ad Nicetam, idem. ii. tiva. in Nari vitatem Domini cap. iv. Eadem Ei denti ilio Gelasii in
Aristora ad Pi est Episcopos, di Magni Ciegotii lib. iv.
Moras. cap. a. nee non Epi f. xiv. lib. u. ad Natsem Comitera , di lis i. lib. v a. ad secundinum. Dumna it nepoti tea Originale peccatum Didis: litana, u riheliina Synodus quatucit cim Epricoporum, quotam nomina habe apud Anquilinum iti t. conrea Joliatium: qnamquam Hieronymus Epiti. ix ac voear hane S nodum M. . . I m , quoniam erit non erravit in dolirina . . ravit m timiue, & Pel, tum hares archam absolvit . Videatur Ati 'stimo de re cato . iner. lib. i . cap. v D. N IX.
tha identi habitum opera Omsi, Theodo iri via. N palladis Coa , idest ali noni A. Tum Cooe lium Milo, nanum eodem anno, ad quod convenetunt Epitcopi lx. Memittit huiu illi Au ui iuus Epili. O ad Hilarium . nunci 8. Deinde in Coucilio Africae p. alio celebrato annodi 8. Cres Horottio x M. & Theodoth, vita. distatu cinari ema lin, qui diiunt pallulos uitii ex Mara i isti ae utis pereati , quoa lavacro Oeenerat oesit exsistis . Cau. 1. Plura de hoc Aitieano C dilici Cordinalis Norisu ι Hiis Pelag. lib. i. cap. tr. ex libris Autu licii, altisque vel uli4ssimi, moti uinetitio . Etiam Ε, ei uiti cicim et culci eoa-H:in eoo ra Nestorium antio ars. can. iv. du irinam Crisi ii proscripsi. idem praui iiii sytiodus Aiauseana Can ne di quam celebratam tradunt Decio iunia e Consule, an or Urii. Quare Ca so ut Atesaten is, qui ei
sult, non vivebat , ut puta, it Tri hemitia, aurici 1 Iclxx.
ecce et x. , sed floruit mi, i ,. Coo t car holicam eon. rra Pelagiano vel talem saeto a i ta Tridentina Synodus is irae v. Compiobatui eo , quod demon itanduin erat, reccatum originole Fc ei allicis quo ue de uitionibuς.
AD EA QUAE OPPONUNTUR RESPONSIO
a rigerat hoe fis ΓΜ . Sunt et o palluli ante usi,miationis, es priusquam boc genus vita apere ita cipiant . experies cuiusque scit dit. Reii . a. Harum Q i 'iomina scriptorem , cum me mi. ne ii sienti. Origenis Manichtotum , qui anni , aro roli Jullinum exorti sunt . peto et atque inieri iam 'oeabula
a finita itin haeretic H usu hec ei isto vidi a , iiii id sati estissimo , praeel amisi sue Martyre imiteriorem . Deinde, boo indum Ui . AM Orem hunc, quere adincidum vitam intellipit imitim tiberae operationis , ita icides appellate,
cum Tryphone secuti biciunt perdit citum C erreniis Alex. locum.1, enim Encraiisas coniugia damnantri hac ipsa de causa a , quod st dare operam generatiora , qua sordida
ac polluta narrata tractari it te, ori inarium cu)us vatium c
pe caro , negiae vera ipse pratarum. Ut ergo Clemens tredo Encratitaram errori obviam eat, Dian solum peccatum negat quid e trahitur generatione , verum etiam conte rat . eleuatque auctoritatem scripturarum , quibus poliis
Non illam ego adhibebo responsionem , qua lib. 4. de Antii L Grat. cap. utitur Bellarminus, Clementem sci. licet ei sententia tactatiorem astra pio erre . inii iiis
enim oculis non conturbatas Clementem viderit . facile ui.
pnoster, i ci esse hie ausit Cassarii obiectamina, sed hee
impugnantis res alio; quomodomustem haeretici iudites sequentia verba: Generas. /- Q. Maiam , nou kiam O perii Mouo, feci Hiam tuum a Mis, μυιον θι e se ores . Neque respondebo cutii Edmundo iam net, si haec verba Clementis sunt, vix, ae ne vix quidem curn aliquali Jerili, litudine dici posse, h.,c loco peccati originalia non impugnari exissestiam. Etenim quo argumento daEti d hilare Dissutia in haec non scripsi ld Clementem Alexandri- milia, cum nullus Petu illisimus codex, nullaque petatuiqvi Sc lapiciis auctoritas, nu: la demum ratio haurationem istam condirmet J Sed nec respondemus Clementem sim tonium elle, quod mi antes noti cadant sub exectati tinem Λ ex vi generationis, qux mala i t abute natura cum labes generationi insit per acei deus , es ex eo quod natura per generationem propagata jam sit ob primorum parentum praevaricatiorem vitiata . Quati: quam hie rei oso sati. allu liret ut a Nicolao L' Herusinio. Fc seeundo p. eitim teli in nio pessu aptari . Quid erro t Dice Nas cum G rarao Uoli a Clem rem Alexandrinum non satis percepisse ori inale seecatura 3 id vero nunquam. Tatianus, a quo Encrati di, post obitum Juilini, cui un fuerat auditor, in haeresim Ualemini . Saluio tui es Marcionis prolapsus
eis, Auetiare S. stetisti, libro r. capite, e casti actione Mais sueti. xxxvii l. Itaque tion serum a serebar matrimonaumelle ci)rtupri leni di i uprum ; sed illud quoque . uuae tam nefarium dogma lati quam ex impuro sonte manabat, connubia a principio ma a fuisse ii muta, tiee aliud esse, quain semina uiti ae solarentuin turpassi arum libidinum , quarum usu anima in uno coriore tornicata, ae divisa a spiritu virae itur,tunderetur m aliud corpus eciat anuis sordibus
is uia uda. Haec enim re Saturnini . oc Marci L , α Vatem ni . N Cnoi eorum cereiorum ei se do mata ste naeus, Epiphaniux, Tertullianus, ae veterea pier que coni eurium . Nego itaque Iulium Calliatium , ac lati mi ut quo a nuptiis abhorrui se uti originale peccatum , qualenes pie pugnamus, quod seisitet inhaeret animae crearae de nouo a Deo atque ex consortio carui; pollutae c. Mirabitur. Quale riar una verborum sensus e i r Uri forn cisi, nasoui ρ Hui, nempe parvuli anima , priusquam in titie in .
b d ne crimitiacula tat i incidit quidem in execrata nemAdae i a se, num ob aurea laesagii a Minime. non en maliquid, ani auam huc uevolveretur ui, malive persecti quomodo ab nis licitrona phys olopia suiliis elotii. Noti etica tis senerario, nec cluatio ammae inara, quod sit in 1 tu uta a diabolo, releam M a Noti ut ad carnis contuber nium, ut tepeti H rdibus cosolescant . Hanc insaniam Tatia uin vi et o Marcionitarum gurgite ebihit. Ait qui dem David: te a morte in peccaris c certum : sed hie ad Exam re tetenda sunt, a curus utero sana primigenia dii funditur, non as damnatas nuptias proxitia e matris suae, hori ad superioris vi a scelerii tilina inconsuetudimnia . Conceptus est quidem in peccaro; sed ante conceptionem ipse in pecta:o n uiuit. Hae mea de Verborum Clementis ieetentia eli, nee o, cuia , ii do mala Ta ianorum iussi lanatur. Celerum Clem os t. i. b. Peda: hi cap. 4. ac sub f.
nem iv. si in. ui tete agno cit animarum regeneratia nemo matri e avre e , liue lavacro baritimaris, id que dc ori tui ite peccatum.
18쪽
LIBER DECIM Us TERTIUS. CAP. II.
Ium addit. - omnes is Mum mone prirer; moratio Q. . Et Hom. xxiv. in Epist. ad Ephes nobis ob Adae peceatum esse eorruptihile emptis at animam labefactari di suo modo torrumpi peccato. quod poli lavacrum regenerationis eo ittitur. Respondet ad i. S. p. Augustinus in i. eontra Iul. cap. vi. n. aa. loqui Chrysostomum de peccatis actualibus: habetur
no ivieti Di ars triboιών, rati quis Me mitius euUusatur, metis nonaetim Iis sontilas feturatis Io MMMὶ Qtiat polirema verba aliorum patrum, qui nondum grassante Pel giana peste floruerunt. dehent sententiis mirus exardissaptari. Habent preterea verilocles aliquae, Basileentis an. a sata & Parisiensis in. i536. pag. isi . Hae δε ratissa oiam infortitis hastHamvis, At non sut eoino noti pectaro. Atque his videtur mihi valde probabilis . Cum enim quidam unieum agnoscerent effectum baptismi , uidelicet peccatorum remissionem. S. Ioannes Chryso romut deeemc numerat, ac statim sinpiustis in puerulis saero bassiismi lavaero regeneratis loeum habere demoniliat. Sunt autemhaee effecta baptismatis liberari a peceato, donari sancti- ate, sullam reddi, adoptari in Dei filium, ius ad haeredi. talem nancisci, constitui Chresili fratrem haeredem, membrum , templum, di organum spiritus Mnesi. mari, inquit, γοι sana hast, i Luitores i Asiatiis ριidem via
ι- creti stim gratiam in pectatorum turitiam rem sono con flere . Nos autem honores en ut imus derem. His dae sit O ,m iis ut Ios lurimamtis quomodo it rem enumeratos omnet effectuς recenset ) ut non μι ιο η-ςtiinosi pereris, at eis adtitών svilitas , ,stitio, Mopsio , Baeredito, fritie tri Chri . tit ejus m ms a sint omnes . tit spiritas has totis fiam. Ut ergo haptismus in parvulis omnes memoratos effectus producat , debet in iit primario esseere remissonem peccatorum , ideoque legendum est, ut nonsna coinquinas Ieraara. Dixi autem preMAILrre ; nam Augustinus ad Graecos eodices iune temporis. ut arbitror, non depravatos confugit, exscripsitque verba
Chrvsostomi, ni sit a prodisa sunt. Illud vero, quod sequitur, eis perdimelle videtur, hoc
tantum innuit, neminem peccatorem eoastitui per actualem Adae inohedientiam , quasi metatum originale sit ipsemet primi parentis transgressio e non enim parvulia tua si terti proprie, sed originaliter peccatore ς nascuntur, et Augultinus ait xv a. de c. D. eap. 1 . Sed minime Chrysistamns negat originalem Oculam propter eamdem Inobedientiam in omnes pervaderer quin Me ipse loecisngulos Adami postem supplieio obnoxi . & mortis reos esse declarat. Neque miseros, ac morituros duntaxat: sed supplieio plectendos, mortisque reos; ut quisque etiam inisu eulpam A. poenae caussam dignoscat. Quas enim retis mortis , supplici ne obnoxius diei potest , si nullum mmnino reatum habeatὶ Atque haec eo maeis sunt mani- fella. quod sequenti Hom. xi. declarat Chrue itomus mmul cum morte corporis in animam pugnas inter carnem& spiti tum, & pravorum affetivum examen introisse , uterin ira Erasmum . Fabrum, & Dauarum demonstravimus. At cetera facillima sunt. Nam praeterquamquod de baptietatis pro eruntur, in Hom. x. a. super Epiis ad Corinth. ait nos ab ipso peccati Adae supplieio non damnum accepisse, sed luctum; quandoquidem mortalitas, quae etiam poli baptismum remanet . non eli caussa peccati , imo pinumus peccata solvere, Cam ινυαι si humiis , ἁ- fiam, o iussus istin. Quamobrem , ut non aecusamus seeis num , sed auripam; ita non corpus debemus reprehendere, dum in praecipitia dilabimur, sed perversam ec lubricam voluntatem. Abel enim , etsi eo ore mortalis. sal .us sa-Hut est; ue Diabolus contra . quamquam incorporeus, in gehennam detrusus. Eo itaque tendit oratio . ut i domiti equi habenas, eam isset lieet, retere studeamus cieausano infirmitatem , quam traximus ex Adam, cor ruptibilis emporit, sed illud tanquam iniecto seno , admotisque calcaribus tubernando . Quae satis eommode diesa sunt, maxime ab Oratore po tum alloquente . qualem
Chrysostomum consideremus oportet. Homilia xxx lv neat omnes moti in Adam ea morte, quam euitatunt Abra-am, Job, aliique iusti, morte nimirum perpetua: profert enim horum Sanctorum exemplum. Ad ultimum sal et res
ponderi loqui Chrysostomum de bapti ratis, in quibus ellanima incorrupta. dummodo actualis pectati maeula noti contrahatur . Verum habetur in Graeco in τὸν σο
monio prohatur, non evertitur originale peceatum . ut optime adnotatum est in editione rarisensi M. 3336 pag. Iocio. Couser ge Commetianam pag. Irm. Obiicies quarto aliorum Greeorum patrum testimonia, Gregotii Nuessent, qui insantes matura marte abreptui in mula malitiae expertes esse declarat, nee definire audet, num in iudicio universali apte tribunal Iuditis debeant
comparere. Item magni Bassii docentis non esse malam perversamque naturam, quae seminali pmpagatione petieratur. Theodoreti demum, qui lib. v. haeret. fab. eap. 18 d eet paruulos baptizari, etiamsi tectatam nondum gustaverint . Ad i. respondetur agere Nysienum de infanti s rupit-etatis, de quibus anceps et .num debeant in extrema die
judiciti; quo am s Eoanteliea hiii a nude seratur, videtur proprie iudicium pertinere ad adiatos, qui actualia
opera exercuerunt. Quorum tamen sortem paruulos hapti
Mim possessuros diserte Hrmat. sieet impati quadam eum adustis retributione, eum non sat illi ob personalia merita
coronandi. Nam m pereatum Amanam nataram Ioviam ob Adae praeuaricationem , idque eertissima traditione tenendum, scribit Nystinus in libro de vita Mosis. At Basilias
de quo supra . seri ait a risi Maia aera rurantes, atqui
Urmantes is sente reisse artim, quam malam natu iam dia uni Des coaete iam, habere Misinem corpora, o esse eriam
isto imisu a Ilo moti Augustinus ait in l. contra
sul. cap. v. num. a . Theodoretus vero seritiit aduersus
Messalianos, sui dicebant per baptismum deleri actu,lia
peccata , orioinale autem solummodo per orationem. Quare iuremerito negat parvulos ablui baptismate in remissionem peccatorum, idest, actualium: nam haec satis insinuantur ipsis Theodoreti verbis pecearam n δώ- gustaverunt. Arno it autem originale peccatum expressissimis ver
his in Expositi eap. v. Epiit. ad Roma, de in Epit edivinorum decretorum cad. x .
Postremo aduersut CatLolleum dogma pugnant Latin
rem auctoritate. Inter quos antiquissimus omnium, post
Victorem& Apollonium, qui deperierunt, Tettullianus in libro de Baptismate, Quid se at, inquit, inuocens aetas
a rem fovim p.rest rum ρ Atque de resurrecta earnis cap. 47. in Adae praevaricationem refert quidem mortem
rporis, at non animatum reatum. Hi latius etiam Co Imment. in Eoi l. Pauli, qui tribuuntur Ambroso, se tibit:. in .i . moo se nia .n a ianua; quam non pece Io 2 patimin: suo lora non dari peccatum originale pro-hare eonatus est Miehael servetus, ut notat intus Senensa lib. v t. BibL sanctae annot. 236. Et denique optatus Mi- levitanus lib. vir. n. l. ait, mn pertinui e is stl Fhum a porris admisstim. Nih ex ordine responsuti primum ad ea, quae supra ex Tertulliano produsa sunt, adversarios pro eamus. Dein inde dieimul insantulos innoeentes appellari, quod nihil ni vel mali actualiter perpetrauerint, quemamodum de Ja b de Esau scribit Apollotus ad Rom. 1ι. ii. De Reis
surrin. autem earnis iccirco Tertullianuς solam corpori et mortem e memorat, quia disputat adversus Marcionem, qui mortuos resurrecturos esse negabat. Quem refellit ex
eo, quia saeui omnes, ut Apostolus scribit, moriuntur ob culpam Adr, ita omnes resurgent per Christum, quoniam
oc in a. ad Corinth. xv. 21. Hilarii plura Augustinui contra Iulianum recitat lib. I. cap. q. n. q. , ut quod habet in Expositi psalmi centesimi duodevigesimi, ad illa sere extrema verba, V Mel anima meo, o Ladas a te, ubi ait: μυ-ου se in hae vita non reparat, quippe qui dixerat, gera in imoti rarisas conceptus stim , in m de diis rem cepit me morer mea. seu fas pereati Misin/, o stib pe oli is e vii δε not m . Quibus recitatis . Tentis in
cato is eirati isuri, si gaia tibi frent ι es , criminis . Nila lux auctor Commenti in Esiit. pauli non eis Piti
viens , nee Arelatenss, cum ipse ad Timot. prim I H. aisserat selibere sub Damasci. Fuit autem pictaviensis antiquior,ti Arelatensis Damasci iunior. Quare erit tale, ut dudum Lovanienses Theolosi obseruarunt , Hilarius Diaconus, qui sthismati Meiseri Calatitani adhaesit, dictus a Hi ronymo, circa finem Dialogi adversus Lueis auos, Demotion orbis. Atque huiut extat pro originali peceato ill ille testimonium in Augustini quarto ad Bonifacium libro eap. a m M vfestum in Auam omnes pereasse , Dasi in mos
s. Ipse enim peν pectat m corruptus, omnes, quas senuit,
si Drit uel pererio. Haee Hilarius, quem opponit Ser.
vetu . Verbis autem in eontrarium allatis tantummodo
sentire videtur originale precatum non puniri ignis aeterni crueiatibus i quod N plures Catholicorum defendunt. Optati Mileritani non esse septimum librum olim dab, talum est, quod non si in editione Germanici Cochlaei,& Hieronymus asserat nonnisi sex libros ab eo scriptos; tinuisse optat ut lib. I. sex tantum librorum argumenta proponat . Stylus tamen , di plura Msti illivi petiuinum mpus dem .irant . unde ab eodem An flore ereditur sex primribas superadditus. Non tamen probamus iudicium Vociii. de Casati bovii; quorum alter scribit Optato non satis origis nate peceatum n pectum fuisset ille vero ait veteri se . te imprudenti δc incauto tae exciderint, quae severioris
examinis acrimoniam aegre sustineant. Nam eonflat
pratum de actuali peceato verba laeuis, utpote qui sermo
19쪽
vεm ἱnatiuit de Traditoribu . Atque in libro quarto umin data da originali peccato scripserat , quod propter illud
trum eum Cimeorum, tam Latinorum concordissima traditis. quod primus homo, ut Prosper inquit in Carm. de
Ei h in pestis viri miseriis originale timems ori pereatum .
FAMILIARE suit Auetustino ex morte , aliisque et
elatibus, quibus insantes plectuntur, originale pecca. tum adit tuere : quod argumenti genus ne omnibus quidem Catholicit probatur. cum plures putent puluisse Deum pro Gluto dominii sui iure hominem innocentem morti, ceterisque talamitati,tit ad iudicare. Vim tamen habere illax
Augus inianas rationes fide senosia. Ec sula hypothes,
qui Q Deus hominem rectum ac sanctum condiderit . υix aliquis denegat. Videamus emo quale pondus in se vere habeant, δι num possnt a Pelagianix eludi.
p POSITIO, Sive supposita fide , siue absolute imquendo es miseriis , quas modo patimur , probari potest originale peccatum. Democlifrata ell ptima pars superiori libro cap. mi. ubi ostendimus mortem, ignorantiam, &eontii piscentiam non esse eetnditiorem naturae, sed poenam pec ait. Con-srmatur nune r. Canoae Arausicano , Dis s. o. o dura .on Hirti . qui merreis, quis es poena peccari. sue pereuto, quia est merit in martis , au nos transisse dicit . idem docent PP. Astieani in Sardiniam exules in lib. de Inca=nat. de Grai. cap. ia. CV sius in Epi f. ad Episcopos Piacent, prosper contra Collatorem eap. D. Seriptor Ity gno. lieon initia Llibri , Antamus lib. α de Inearnat cap. a.
di de Concepi. Vim. N peceato Origin. cap. ia. de alii apud Notissum in Vind. cap. III. β. q. probatur secunda pari. uel enim nos statum pura n surae, non quidem absolute, & eonsidetata potentia Dei sed ex pura pista detentia , I spectata Dei prouidentia, atque animae spiritualix natura credimus este impossibilem ;aut cansentire volumus iis, qui po sibilem esse propuanant. Si arrideat sententia prior, liquet delectus tam eo potales. quam spirituales, et1ὶ ea nee eis late materiae eonseo ut vi deantur , onsuersio ditius preesaentio, o dian rates Me ris partas humana nasti is , pcenam esse peccati, ut alibi dii tim e t eum Angelico Doctore Thoma in iv. contra Gentiles cap. M. Atque hue spe lani verba Augustini ita Iulianum refellentis in opere postremo n. si . libri 1. Pν νυν quid aera utimur Hreuti, s nullum habent oratii meruitim Ais omnip te, O iussi ι Derus iis Mai parua, arsi inriseens Hi pro8iti e nois p ιι ιὶ Et n. ia 3. Itidi itimiae tirique tu mertilis pu0λ m e set, si precatum cris nolenen est e. Vide & lib. iv. eontra duas Epi L Pelagiano
rum cap. 4. lib. I v. contra Iul. cap. Ig. lib. II. op. Impers cap. II p. lib. vi. ean. s. a . & 36.
Si veto magis plaeeat illorum sententia , qui stituunt natura purae possibilitatem ; sunt adhue Auetustini argumenta ducta ex huiuς uitae miseriit firmissima ae .alidi ili.
ma. N perpeiam quispiam nitere ut illa elevare. Dato enim pod nullo supernaturali beneficio rationalem creaturamaeus ex mallet. num credendum eli illam condiatile tot premen ribui calamitatibus ae miseriis obnoxiam ὶ Id qui dem est mea sententia fallissimum. Principio in eo statu
aut non adesset concupiscentia anteverten ς rationem, aut
certe non aden pugnax de laceriosa, quam nune Ad, p, steti expetititit ut captiuantem in lege peccati, di turpili maquaeque inhiantem. Tantam enim libidinem neque pecora hutiunt . neque asini . Errat autem qui putat potuisse Deum, cuius erga hominem sinpularis est providentia, hune creare deterioris, quam hiuia snt , conditioni t. Optimo ergo ex eoncupiscentia hae acerrima es bellicosa, locis nupeflaudatis, evincit magnus Auguilinus nasci homines sub te te peccati i Ac sunt Augustiniana argumenta etiam non supposita elevatione hominis ad finem supernaturalem quantum ad prasentes calamitates attinet, invitii ma. Idem de ignorantia dicendum eii , enm enim creaturae omnes in finem seum providentissime dirigantur; in eo sane satu, in quo nulla adesset niscula origina sis, saltem homo reiperet quid tibi solet agendum, ci non esset ratio talis tenebris obvoluta. quihus modo obcaecata plura ignorat ad se pertinentia, δι saepenumero errat invita. Ex haeliaque iam spissa ac tenebricosi ignorantia in se iam esse humanam naturam satis evidenter coaeluditur. Quid uero de vexatione damonum, a quibuη interdum ab ortu suo abripiuntur infantes, Et multimodis excruciantur Annon
temque pervertit. nnnne universa ejus, ςtium Deus istit is, numinis r Mut γλ nee invenitu omnino runt; hujus moti m Hrtim negantes oris nere peccatum.
Demus praeterea potuisse mortem . tetera ne eorpora, miseriat absque eulpa a supremo Domino immitti . quod nimis a gre fateor, si ad immortalis animae naturam, hominisque praeliantiam animum mentemque emorto : est
nihiloiectus homini more tam hortibilis, de quam freque
ter ammatura , saera, teterrima, ut poenam esse merati natura ipsa moel amet. Inter animalium scelus est ne ullus, qui ululatibuet . stetibusque vix in lucem editus in queratur, quemadmodum muliebris partus J Dispendia .
mo in ovin poteriri me ita re ris, si uulium peccatiam atιν sani, inueutuν. Jlae etiam Gentiles philosophi naturalimentis acumine perceperunt. Nascentes quippe homines e-- templati, videntes ex una parte nobilissimum omnium animal tot miseriis δι aerumnis premi, ex alia autem saetis It tertidelli tuti , aut ipsam naturam tamquam nouercam damna.
runt , quod fit in homines magis, quam in belliat, iniquior;
aut opinati sunt ob peceata superioris vitae rationalem animam his ealamitatibus subiici . Atque horum quoque philosophorum placita demovistrant, optime ipsa naturali ratione probari impositum iugum prave sumi filios Adam a
die exitus de ventre matris; quemadmodum s. Pater a te
demonstrat sub finem libri quarti contra Julianum. Ita. que ex praesentibus animae, corporisque emetatibus constat Omnes homines peceati vinculo adliringi , quoniam vel non potuit servata lege prouidentiae ae tultitiae Deus h
minem tondere miserum ac moriturum : aut, si potuit,
nunquam creasset subiectum morti adeo nobis adversae atque insellae, neque tam gravi & .erumnoso iugo prostratum.
Contra hane propostionem sicit primo quod legimus de
exeo nato cap. II. Joannis a. Mytie s e prie vis, nee parentes ebrus: quemadmodum ergo caecitas , ita ealamitates
reliquae absque ullo metato immitti possutit hominibus. Deinde nonne Chtiituet, qui pereatum nun setit , neque maculam virginali ex utero traxit , ignotniniosae mortis sipplicio assectus est Immaculata item Virgo, quam sine
labe originali cocleeptam totus iere Orbis veneratur, eommuni morte deceisula ereditur, variosque cruciatus pertu sisti. Non est ergo mors corruptae peccato originis argu
Levillima haee sunt. Ae ad primum quidem de caeco
ci ι4 smilitis iis cuntis pereati . Neque ea im poenae rationem habet , quod Salpator , ut ehato taptium nostrum alligetet cruei, nulla necessitate, sed et editione voluntati tisae propter nimiam caritatem, qua dilexit nes , pati dignatus eis. De Virgine matre Romanorum Pontificum decretis inhaerens, dc repetens de oristinali labe , quod Au- ouilinus lib. de nat. de Ctatici cap. 36. scripsit de actualibus noxis , Propter honorem Domitia is nuliam pretatis etim is p/ccatis as ιυν his re isto stia οὐ- ; dico, licet
pie credatur a peccato Originis praeservata, genitam tamen esse ex earne vitiata & eorrupta , ex qua mois eorporalis consequitur; quamquam anima ex huius carnis consortio
non tuerit singulari privilegio inquinata . Sunt autem bene multa, quae aduen sus Meraii oririnalis transia sisnem ex ratione humana obiiciuntur . primum eii quod Diabolus foret conditot hominum : Neque enim a Deo bono potest produci contaminata natura. sapit effago eum Manichaeis quasquis nascentium originem putat esse vitiatam. Nee satisfit hujusmodi argumentationi dicendo Deum utique iaciam reuamque naturam instituisse,
sed corrupta primi praevaricari ne parentas, mecatum ea nis propagine contrahi. Anima enim rationalis non propaeatur, sed a Creatore corpori tabifico iniectoque inseritur. Erit ergo ipsemet Deus huius eaussa pereati. Reieranda sunt enim in ipsam caullam effieientem quae alicui rei ab origine pramaque inllitutione eonveniunt. Praeter uam quod eceur Deus rationalem animam eorpori unit, ii scit
inde illam diaboli ancillam captivamque evasuram, & lege
rioris libri satiuactum est . Metiit ma est tesponsio , or
20쪽
LIBER DECIMUS TER TUIS. CAP. III.
inale preeatum non esse ex institutione Creatori , sed ex praevaracatione primi parentis ; laudandam esse adversas Manichaeos hominis ereationem, sed commendandam etiamnus instum es pro ratione naturae, quamquam naturale non est, ipsus naturae substantia. . atque inititutione sp Mata. Fundano autem alter filius duobuet oculis de lusco aduersus Pelagiano salvatorix gratiam ac redemptionem .
Melius quippe Dei caussa agitur , rem ει Crevior o sa
vasis a Urarin, quam ciam defensa vestir sana, virib M venturae erratura, opis, otia SH ateris ἐπιπι ν Inquit An tumnus de Nat. α Grat. cap. 42. vide & lib. iv. ad B, ni fac cap. a. Diximus etiam necessarium non esse, ut ad perdifficilem de animarum origine quaestionem tonsus iamus. Et si ereentur singula a Deo , trahunt originalem maculam ex earae , fore in v arato vase e rem tin. Eapropter non est Deus caussa peccati , quoniam MN ex oratiouo DA O tium, os viatiminio maria natura rotis.
vi 1. Sanctua Gela sua. Disposito autem eorpore non delet Deus animorum ereationem suspendere , quoniam , ut se tibit prosper ad 1 v. oh. Vineentii, Praemor ratis homi-n,m ἀθώω saetitii est rionis ordinem rurbare non peltias.
Deinde obiiciebat Iulianus lib. i. ultimi contra Angustinum operit n. 39. R lib. I i. n. 24. damnati in sententia Catholicorum nuptiat, neque a Deo institutas fuisse ; saliquid unde damnabilet generantur secum habeant, & illatum usu eompta propagetur natura. Addebat lib. in n. 2. para lam Evanoelieam Matth. vi t. 17. a fructu arborem Mnam aut malam dignosci; & consequenter malam esse suapte natura senerationem, e cubitumque virilem, ex quo frumis earpitur adeo noxius .
Et huie argumento eap. xi I i. proximi libri obviam itum est . Nego itaque nuptias elle damnandas, eum non ad 'lubidinem & peccatum fuerant institutae, sed ad generati nem, qua humana propagetur natura, isquinata sane &corrupta, sed non eatissa nuptiarum. eum labes originaria in praevarieationem primi hominis si reterenda. mpriac inquit S p. lib. a. de Nupt. cap. 26 num. 42 in irata ueni estissa εὐ- ista, non peccandi: propr/ν quos tuo os am ne iamdeire num artim : Cresiae, or matio iramini,
tria ιαν, non ad uuptias pertinet, seu au motam, quod a e dis iamia fias, ρ oram eo tinetione sint nupri e . Et Fusis gentiu et in de verit. Prad. Deus Dum ni nutura fritim AEt si, isnum rentia i i I bia a s vero matim non est erraruris mi , δεμ pinna pereati . Pre nae de im Miris nuιia. rum mundas homo nisu nasitar, quia iste innidist. I 5. lino δε,--αν. stiam Iihiuisem nivitatis His ut citis e non amar , sed se nisi is mortis is promaeat omi ne effrus t tiras . Non sunt ergo damnandae nuptiae, quarum finis ho-nns est, humanae videlicet naturae conservatis N propagatio. Imo magnum afferunt ae laudabile bonum , honum seisieet usim eo cupiscentiae malae, qua abutuntur adult xi, & eurare ordinate filios procreandi . Quata laudanda ac celebrandae sent, ut s. Patet demonstrat memorato loco, di lib. v . eontra Jul. cap. x8. necnoci libri t. op. Im-- per . m. iis. δέ lib. v. eap. u. Cumqne eaussa originalis peceati si fidae transare lio, nuptiarum vero fructus proetea tio filiorumierit mala Adami voluntas, non bona connu
non sint nuptiis reum pocrati, quoa trahλων a noscenti, c, expiarur in senas te; seu Do tinυν um peccatum hominis
primi o/uino is est caussa diere ιο ; inquit magnus Augialinus laudato cap. 26. de Nuptiis lib. a. num. 4r. Ulterius argumentantur pelaaiam . parentes baptizati peceatum originale non habenti Non ergo illud traducunt in poste . Quo enim patio seri poteti, ut illud probentur ira
dere parent , quo earere ereduntur R Ita Iulianus eap. . n. a 3
Resp. In baptiΨatis selato reatu concupiscentiae, qua vinctos detinebat, ipsam ad agonem remanere; &per baptismum evaeuari carnem peccati , non tit in ipsa visenti ea m cori piscentia eo persis nota repente ab mis ν Θω- Do su ne obsit mori , ριου nerui natu : Ita Aut sinuq de Reeat. meritis lib. i. eapulti & lib. I. cap. 4. Porm hae enn piscentia ex peccato nata, Et ad meratum inclinans, est oti natis pectati quasi rheda atque vehiemium. Igitur nego eonsequentiam . Quamvis enim gratia regeneratis camalis concupiscentia repugnans legi mentis,emissa st, & in peccatum non reputetur , neque noceat aliquid, nisi eius motibus ad illieita consentiaturr attamen 'nses eortim , quia non per spiritarem, seu per earnaisme viti se tum geminarων. Desur et ilia es dum ti μὰ eeneris otioser, O liae re fum n scenas trahir, tit nis
e strida A mori at illa ρεμ non possis; inquit iρsemet Augustinuη lib. tr. de Nupti cap. N. Ad exemplum olealiti,
ut exoritur e tacea & semine oleae, addit ita vi. eontraulianum estp. I. num I p. alteram ex stiis circumciserum ,
qui praeputiati gignuntur, trahuntque ex Miris semina quod
Non reperitur in patre t ac supra cap. 6. n. Ιε. aliud ali
serat ex Filiit Fundani Rhetoris Carthaginensis, qui eumaeeidenti .itio lustus esset, luscum filium procreavit; quo exemplo eis lifin inquit) dia sis sententia , qtia Hiis
naturalia pis areia tis non contereir ore uos ρώippe Dis in patre, quia Deitim es ia sitia notariti. Naturale autem p umus hoc modo appellare originale peccatam , quat
natus est, quod & passim evenire eo spiri must idque eve tit alteram Pelagianorum sententiam, qua dicunt, Param rei in Flos ea, quae non haberit, non risse tran Andere. Insuper arguunt apud Anguilinum lib. ix s. de Peceator. meritis cap. a. Si Ada peccatum etiam non peccantibu --
euit, erga & Chrilli iustitia etiam non eredentibus prodest. Hoe salsum est. Ita ue 3e illud. Resp. eum Augustino ibidem , quod scin eorum, per os parenti re, ransis, iusit is δειλιαι ιroseis in eos Riam , quam istantiste propria nonrim his re potuerant ; rerum, per quos nason ιν, cura precuri trajicit in eos πο- am , quam nouatim vita propria eontraxerant. D stat ess
ris in Adam ρε eras pereariser. IIIo en m carnatis gene
ratis es, hie o Atriis, Oe. Quamobrem nego minorem , N argumentatiorem in Pelagianos retorqueo. In spirituali enim generatione necessima noti est propria actua lis fides in parvulis, tit per lavacrum baptismatis constituan tur sancti, ae regni extorum haeredes . Pari ergo iure non requiritur amaalis ac propriae voluntatis trans reiso, ut incarnali generatione per originem ex Adam ruit ira, mortisque nascantur. Adhuc obiieiunt. Noti est meratum nis voluntarium rPectatum ori inale infantulis voluntarium non est : Igitur nullum est in paruulis peceatum originis. Respondetur, eodem modo quodlibet peccatum volum tarium esse, quo peccatum est. Amale peccatum est v luntarium profria voruntater originale Moluntarium est senstiter, videlicet comparate ad primum hominem, a suo sumas per ramis propagationem progeniti. ροδω atitem c inquit Aueustinus lib. a. operis Impere cap. ext. ) in Le is q/ ὰλ iis reuem genera est , s is Miginem referatur, quia ipsim ex primi hom is vetantore man is, an is .LIias Heratum inrravis in m natim, per omnes iam ues trans r. Et lib. I in cap. m. Aia loe pereati genus ex Iibera vestiniste perisnitim est i non ejus propria set ussirin ; sed
rem: peceatum originale non est voluntarium parvulis asti Ihis S utiluntate propria, concedo e or sina ιre. & voluntate Adae, qui communem naturam infecit, nego.
Persi fiant haeretiei Si meratum originale ex libera protopatentie voluntate contrahitur, a d quem impollutam innocentiam scelus gravavit externum ρ Quomodo Deus, qui adeo est misericors , ut propria unicuique e stenti peccata dimittat, est tam crudelis , ut innoeenti impingat aliena At respondet Augustinus lib. I. Oper. Imperi. cap. rv. pelagiano; potius Deum facere iniquum atque ini lium . nam eum videant gravi iugo miseriae parvulos premi, contendentes nullum me habere peccatum , aecnsant
Deum s affliguntur immeriti, & redat unt Eeclesam , si exussiantur a iure diabolicae potestatis alieni. Et cap. Α,
neeat peccatum originale noti esse singulis proprium , ita Iulianum urgense pereatis, inruis, asenis non vi qua per
re a stierunt. Ahenis sunt, sed paternis sunt, ae per hoc jure sevi at suis, arq e grem nationis ει nos is suis . Sunteuo etiam parvuli proprio obnoxii peccato, non sonestim vitie suae proprietatem, seu Ierandiam commmem generis Hismis. ωυ um , inquit idem Angus in se lib. xvi. de Civit. Dei eap. a . Quisquis haec noti satis percipit, areana
enim sunt obscuristima, audiat Apollatam de Adamo dbeentem: In quo omnes peceaserant.
At . inquies iterum, eum omne pectatum si aliquom do voluntarium; voluntarium autem ab int in eo prine,
pio e setatur; quomodo Adae voluntas parvulis externa , tantoque dissita intervallo, ranssa est ob quam praevaricat res singuli repotentu εἰ Ru ut 1 si vera est definitio pe cati, quae vulgo ei reumserint, Es d Atim , Destim, istrarieti, se MDostis tigem Dei, die quaeso, cur peccatum est in parvulis nocidum ad agenda, vel appetenda illicita idoneis Item: Si nemo damnatur ob invincibilem igno. rantiam, quam habet in se. eo quod noci si ei voluntaria, & nemo ob aliorum malefacta apud testissimum iudicem plectitur; quare ob Adae inobedientiam erit mrura posteritas punienda
Tenenda est superior regula, quod eodem modo volum alium peccarem est, quo est peceatum. culpam perasoni re u j tin istinuise pres aer ad tu'am vera natura , nou is tristi nis istinui in nar,ra uia, inquit s. Tho. mas in L diit. N. uuall. a. ari. a. Ea ergo, quae praedicta
sint, in solis actualibus peceatis actum perihin voluntarium demonstrant. Dum quaestio de oriainali inllimitur, sat est quod fuerit voluntatium is sinis ire . Hoe pacto non est externum, ut diximus. nee male actum alienum, sed hominum uniuersorum. Est etiam factum & concupitum, quatenus ex primi hominis voluntate manavit.
obiicies adhue 2 per quid hoe pectarem invenitur luparvulo ρ Certe non pectat ille qui naseimr, non peccat alie qui genuit, non pereat ille qui condidit 1 per quas edigo rimas precatum istud ingredituri Equidem dieredum est, aut illum precari qui genuit, aut illum es condidit, B aut