Jo. Laurentii Berti ... Opus de theologicis disciplinis nunc primum septem voluminibus comprehensum, & praeter uberrimum, generalemque rerum indicem ad calcem appositum, integra adversariorum in auctorem opuscula, quae hactenus prodierunt, necnon apo

21쪽

DE TH EOLOGICIS DISCIPLINIS

aut imim iratus este ex quibus unum insanum est ,

aliud Manichaeum, aliud supra Manielisos. Ita Iulianus

libro ii. posterioris Respons cap. 24. N 23. . Res Met S. Pater ibidem ec lib. ira. primis operis cap. 24. num. 36. Rimam quinis inur tot innocenti pri5 dis , soti rit Atriare Hecatum; cum lib. Veniat Apostitia rivi Hs non Hniam , seu opertio im δε- m d cenat Pe sentim heminem periurum istis ι ia mamiam , o per peccartim me s. Introivit itaque peccatum per Adam, qui comm nem naturam vitiavit: quod non est insanum, non enam damnantur nuptiae , ut se tem petitions obgannit Julianus ; nee Manichaeum, eum non sit origo vitiata ex iusti tutione Creatoris, aut humana natura per se, , sublia tialiter mala.

Ultimo Metuebat Julianus doctrinam Catholicorum de

Comaptione naturae ad periectionis desperationem induc re, cum incredibile sit, quod ingenerata vitia possint conia sumi. Sed respondetur quod ideo salvatoris gratia creditur

necessaria, ut vitium inestium auferatur per eius virtutem, i et oia ne i tiaram mtiri e potest, o sanare naιuram ,

ait S P. Auru linus .initio a. libri eontra Iulianum.

EST eruo Catholita fides etiam in Sanctorum filios mriginale peccatum transJre , ut supra adversus Pel, siancia dispotatum est. Non enim sdeles generant in quantum sint glii Dei: sed quemadmodum ex olea gignitur oleaster, atque ex tritico inundo frumentum cum paleis , ita generamur a sanctifiearit coniugibus si ii iis . Incidunt tam ea in pelagianam haeresim Nouatoroe; quotum tenental qui filaos regeneratorum a 3 haereditatem noui deris pertinetu, & solum tinei baptilinatu lavacro , ut tamquam

membra in unum Ecclesi e corput coaptentur . Ita sentire videret Caluinus lib. iv. Inili tui. cap. as. n. 24. 3d in

Antia Conta Tria. Zuinalius in lib. de baptismo , & Bucetra in cap. q. Mat. Eadem eii sententia Theodori se ae qui Comm. in cap. 7. Ep. l. i. ad Corint . traducem sanitimcationi; N. gratiae ex patentibus in sitos propugnat . . De hae haeresi , quoniam praecedentibus momentis omnibus

proiugaiut , dicam perbrevi. PROPOSITIO. Etiam ad stim Fidelium peccatum originale pertianst. .

Etenim Scripturarum te timonia producta cap. i. Ic s, tundo universalia sunt. Omnesque Adae polietos liata, o dinataque lege comprehendunt. Dixi autem oti n.ara lege, ne quis me existi misi erga purissimam Dei Matrem in i

quum, quas piam, vulaatamque de singulari ethi: putit vatione sententiam velim adversus Lita Pomiiseum eunitovertere. Deinde: grat David sdelibus A c ircumcis γ-tentibus p ocreatus . & nihilominus iis in Dirotiisee, in

quit . e rapius stim i usus plurali numero, nuci l Iehr.r. ari in

consuetudine . ut visum p sim mnet Tras. v. disp. v. art. cum in Hebraeo potius lingulare uomen occurrat; sed quoniam in tino Ads delicto plurima continentur . Adhaee Apostolus ex Habri tum Renere, de ex tribu Beni inin se ibit de seipso ad Ephesos cap. ii. a. Eramus vi ,... fisi ; i, sima ore A. Praeterea ex Haereti tum con

sessione filii Sinctorum baptizandi sunt. At quieunque di,

rit iraint, in Cliti, i mollem, di in remissionem pectato rem bapi irati, superius probatum est. Rursui ob manis fiam Cnristi assertionem 3 n. m. q. Nis quis rena sisti sit , oe. istabantur Pelagian, infantes non regeneratos ba ptismate a regno extorum exeludi. Sunt ergo Novatora. Pelagiania deteriores, ac re agas, manisque improbi , s ali. quot eoo M iratori ad nocive iis haereditatem asci unt. Item Ecclesiastica consuetudine etiam ρuuti stelium ante retenerationis lavacrum exorcirantur: igitur 3c illi daemo. tu mancipia nascuntur. Amplius: Ex opiniona Cia inthapti avitur Christianorum siti, ut sant Ecelesae mem hia. Nis emo ba mirentur, non pettinent ad corpus Christi ,

nee iti caelis cum capite regnare poterunt. Vostremo tr

dunt patres, sagulis necessarium esse baptismum prosti petulas vim monis anti ae ut in Epistola ad Fidum loqui

. u. ermanus. Vide BeIluminum de Baptistici cap. 4. de

de Amus. Gratiae lib. iv. cap. i. Definita eli hae ρε sosito a Ttidentina synodo sellione H can. 4. ac perscripta mimum ab Austultino lib. it i. de peccatori meritis e. x it.

fortitas modis - regenerat absolutos utrique . ea reos, qv- mori nou solu- ale. - , sta etiam esee semina, nem et iam eam. Ita otiustros. Ita docet etiam lib. i. desiem. Do mini in monte cap. i5. lib. v I. e tra tui cap. q. aliisque in locis. eompluribus.

opp. a. Apta . ad Hebr. vi I. v. scribit Levi, dum itilumbis Abraham erat, delimatum quidem esse, at postea natum decimas Meeplite. Ita ergo filai promissonis , qtii

in semore proto remis praevaricatores reputati sunt, a ge. nitore fideli attu moereati censendi erunt ab antiquo reatu soluti. Resp. nego conseq. Non enim propterea Laia posea nonfuir is mortis , id iisis fia/ras vicamatus m Amo a Abra-M su quid sis oranistis os honore soleravii , ut Me mret Aecimas, non praseret , L equin me ceteri fratrea eius Δρ

marenιών.. et L e, ipsi in I sis Abrahis a Mesel δειρε iam Hor detimati. Ita Amullinus lib. D. de peccator. me. Titis ealx 23. num. ῖς. Et quidem Amtiolum de SMEt iii dignitate eo locci sermonem instituisse, ut comparationa Levitici ostenderet quantum misellat Leerdotium Chiisi se cundum ordinem Melehitiaeeli eoquod is decimas aecepita Levi, res eli per se manifesta. opp. a. At idem Apostolus ad Rom. xi. acestu cuias

uelibaria sueti Est, . Misita 1 s radix sancta, oe ra a. Resp. alloqui Apostolum Christi fideles vocatos e Genibbus, ne se a Iudaeis ad Christum eonvers istarnarent. A-

spemabantur enim illi ex circumeisione fideles, quod hi olim legi ritibuΑ addicti fueritii ; Ac reprobatis Israelitis,

quas ramis fractis, Chiillo Gentes insta luerint. Hos erispo ad staternitatem revoeans utitur Paulus duplici comparatione. prior est ex oblatione primatiarum, de qua Deut

Ton. xv I I. 4. de xxvi. q. oblatis enim primitiis, cuntiis

frugibus vesci licebat: atque ita regeneratione per baptismum facta. debent Iudaei famul & Gentiles mutua eon. suetudine uti. Altera smilitudci e t ramorum, qui debent eidem trunco haerere, nee instione aam facta, ex arbore materna destingi. Erant Iudaei ad Chiilium eonoees rami arboris, en ius radix sancta erat, ide. , ex Molatea lege: at

que haec amor per Chri .ii mortem a uetullate fuerat purgata. Ceteri Iudaeorum, quasi rami stacti, sunt ab at te excisi; Centiles, eum olisibi essent, eum prioribu ii radicis fatii sunt, de in ciliψam inserti. Hi eteo, iseli Gentiles, gloriari non debent aduersus ramos: sed si ad eam dem radicem spectant, hoe est, religionem ae fidem, una Pinguedinis olivae, nimirum earitatis, seri participegi si autem fracti sunt, idei , propter incredulitatem a Chri toalieni; novi debent altum sapere, sed 1lare in fide ae timere , ne Deus ex Gentilitate vocatos abiiciat, dum nee naturali et ramis, nempe Iudaeis ipsas pepercit. Radix e Eo, & delibatio santia Christianam Religionem siqnificat,

rami ae malia iidelet omnes baptismare regeneratos. Ob r. idem Asostolus in a. ad Coranth. cap. v M. I

liter, qui uxores inlideles, quas scorta adversarentur: ex quo duo maxiina incommoda considi ruebantur, unum , uod

facto coniugaiorum clivostio nonnulli filii te itimi hahebana iur tamquam spurii & adulterini. aliud, quod pueri bapti rati apud alterum ex parentis vi in .elem commora ieri illiu exemplo ad idololatriam declinabant. Monet erisgo Paulul, ne ab altero consentiente coi iux fidelis discedat; ut sinus cohabitando uniuη sanctitat de cohortatio alium redueat ad fruetem, & a fideli marito, aut uxore nati in Chii iti religi ne eontineantur . Iam enim erant partititi misi i με eue ore iam ex jorentitus , sti e tisre ac freti ute fauti; isti erant e quia Mn fieres , stino cre en-

de serim. Dom. cap. xv . num. 43. In secundo autem de Peccatorum merit. cap. 26. num. 4a. animadvertit , quod

Apostolus eodem loeo dicit coniuges insdeles in confugi- ι fidelibu sanctificari, est enim in graeco ἐν se γυναι- ,& ., Qti Κ,tu )r Atqui uim infidelis non sanesis tur nermati tum fidelem , nisi iam ireturi ergo & filii , nis baptismate regemerentur, sancti non erunt. Non es no inquit S. P.) sitio, iam . A 5ιὸν iis Assit, at os hine exi.

Opp. Chri sani deputantur in semen Abrahae 2 At Genes xvi I. . Deus pollicitus in suturam se Deum tam Abraha, quam seminis eius: Ergo est Deus, A quidem sempiterno foedere , omnium, qai ex Chiuliani parentit

mane procreantur.

Res p. disi. ma. De tantur in semen Abrahae secundum carnem, δέ hb generationem, nego , secundum fidem &propter baptismum, cone. Q siti seni μου Is is , o muntur in semin/, insuit Apost. ad Rom. ixa L & ad

Calat. iii. . uia ex stirit, ii sunt filia Abroh . Falsa

ol etiam minor universaliter accepta: nam filii Abraham non circumeis ex endem e. Gen. v. 14. ad sempiternum Dei foedus non pertinebant; itique nee filii Christianorum notibamirali. Censentur emim in Adam donee sint per baptismum regenerati.

22쪽

LIBER DECIMUS TERTI Us. CAR IR

Ali. Avitus liti. i. de initio Mundi cap. r.

CAPUT V.

In quo e sol originalis Merari natura. UAESTIONEM sitit obscuram araredimur ob dive sit Catholicorum , atque Hatreii eum opiniones. 1ai hiat enim Illyricus Centuriarum Magdeburpensum praecipuus eo pilator, ae theranorum, qui tiridiores ducuntur . anteugnanus meratum orbinale asseruit malam esse sibilantiam . Novatores reliqui communiter illud in ipsa e cupistentia constituunt , 1 taut in renatis, in quia hus remanet semes concupiscentiae, originalis reatus nequeat

deleri, sed tegatur tantummodo , nec impcitetur. Ex C tholieis vero quidam affirmarunt nihil este aliud , quam ipsum peccatum Adae, a quo prauarieatores posteri omnes den minentur: quae est singula iit Alberii pithii &Coth rini sententia. Recentiores Hrmant nihil esse praeter privationem originali et iustitiae, post Anselmum in sib. de Cooeeptu Virginis eap. a. Noster Ariminensa. est subscribent Gabriel, , Henrieus de Ganda , ici L cist. φ q. r. arta

a. ait originale meeatum esse ipsam eon piscentim eum ea tu, sue uitium ex me ido qualitate e mctum. Th miste, praesertim G et disp. 7. de peccati omin. aret. 1. Conten l. disseret. a. de Peceat eap. a. spee. r. Salmanthe sis Tract. x m. dum xvi. duh. 4. Card. Cotti Tomo. Q. v r. aliique aras im tenent peccatum Originale ma teriariter esse eoneupiscentiam, formaliter vero privatio emoriginalis iustitiae. Haec sententia, quicquid Recentiores scripserint, eadem est eum ea, quam flesendit Gregorius no- Her de Arimino constituent peccatum orisinale in eodempticentia cum lea tu, tametsi ille onmen etiam morti qma litatis adhibuit sensu noti malo. Nec alia est eeterorum discipulorum Augustini doctrina, maxime Petri Mansi Tom. a. de Orig. peceato pag. τα Nicolai Girhen in summa The logica P. a. Trati. a. o a. dub. 2. Leonardi Vanroy De Peccatis eam ultimo, Aurelii Piette ii. parte cap. a. quaest. 7. Miserumque sere cirentum. Ac nostris consentiunt Caspar Deci in P. v D. dissi . quaest. r. Estius in a. dist. xxx. ρο-ragrapho o. aliique prurimi. Qua sententia unita modo refici debet tamquam memoratae haeres affuit; nam doeene es uratet concupiscentiam in renatis separari a reain , illam remanete , hune vero prorsas per baptismum deleri, itaut

in haptiratis, in qui et adhue illa ad agonem luctamque perseverat, nihil sit amplius damnatioris antiqua . PROPOSITI L ini inale pectatum non st mala ac perversa substantia , ut affirmavit Illyrieus

mimantum remis malum . Ad Rom. v I. 6. Velut sema. Mattia. xv. I Nineipium effetera malarum cogitationum ,

aliorumque liorum: de alibi semom serpentis, caro, Ada tenentis , m. x: Resp. haec omnia diei metonymiee , Ee propter vitiatae originis esses a. ita Gen. ui ix. figmentum tuis aecinitur pro cupiditatibus, ae desideriis; unda recte Vulgata habet: δε vis IM, oe cogitatio iam nas ia maiam Luna suus. Nec desunt innumera exempla. Quid est enim tutari renes, tot effundere, e glutinari animam, & e tera holusmodi, nisi metonymia, in quibus caussa ponitur pro effectu i Item n vis iama , de quo Paulus ad Romaxii. a. & L ad Corinth. v. a . Mnifieare novitatem senius, gratiam, rustitiam, renovationem Spiritus sancti, ex ipsa Iectitrae manifestum est. Itaque nihil ali ad ex adue Me notat timo vertis, qaam desideria carnis, eo cupiscentiam, nequitiam, & ianuitatis Et gratia privatio m. principium vero, a quo sunt inordinarat eogitati es, est ipsa voluntas perversa affecta cupiditati s , in Fonaelio Matthaeims eadem rati ne appellata e nam operis mali eaussa nulla

alia esi, quam substantia bona mutabili. ae defietem. Ob

pravam denique affectionem homo lapsus eam, terraque nun cupatur; quod opera carnis perficiat, novi spiritast in te ram enim . concretionemque eo oream animum abiisse,

nequit, s nabet animum, Illyricus opinari. p. 3. Propter oririnalem noxam quilibet homo n stitur filius diaboli. Gignitur etro a diabolo maligna suta stantia α Resp. disti ant. Quilibet homo nascitur filius di, si, scilicet, cum pectato, quo diaboli mancipium redditur, e ci eum subitintia, suae a diabola gemeratur, nego. Cum Adimamus Manichamse simili argumentatione aliquam subitantiam malam eonaretur evincere ex uerbis

Christi Joan. viti. 44. VH eu Poris disti esis , S. p. Augustinus in libro aduersus hune Madictati discipulum eap. 3. ait, Tristis maius in sol viris fans a stirium is

άρων sititii Abrahae adio fretiis vi doctγ,nam, μιι Misisti s pHItia A MLi M tu. did ora, aue sitimo testias mutim ιmitatistiseri, si e M os Asinisse. ι --r Aps Δι, σαι eisi sim imitamών. oui ergo propria voluntate peceant , duobus poliremis modie filii Diaboli nuneupantur, atque de hic loquitur memorato loco Ioannes. Quam tum vero spectat ad parvulos, & ad originale pereatum. ho respotitio plane non satisfacit ; nam metatum istud non e trahitur imitationa : & tamen CasMε Juveniti, di alii quidam hae ratiore atrumentum dissolvunt . Ategu dii homines nasei filio Diaboli non seeundum naturam, nou secundum doli inam, non setantam imitationem di sed secundum lenem peccati , cui natura ob primi hominis transereminem adstringitur , quemadmodum in baptismo regeneramur in filios Dei, quoniam siluto oti

titiali meam liberi a potestate daemonis in Dei similitia

tem renovantur. Erat ergo triplex illa filiorum Mentio Vidimu enim in primae Partis lib. r.eap. viii. malum magno Augustino novi sitis ex stat Iratiae . cuia AEL: noti esse substantiam, ut Manteham excopitarunt, ideoque i Τὰ At media in De turis Sanes s Aiaxum nemis aecipitur. sententia Illirici ad horum , .qui principium sempiternum . . invia eo Hrimo Heiam est o alias enim quos am modos euiusque mali temere statueriint, insaniam proxime Memdit. Inil tu a nem es fiat tint . . non .nim ini itas est natu a, quam frinalis Deωι , --ώitas est penti stas, qciam fecit. Rms . Inquit S. P. Augussinus Cone i. in P l. m. Arqui peccatum Aginale est malum & ini quitas: Ergo peccatum ordinale non est substantia. Ulteotius. substantia spiritirali , eum st physee incorruptibilis,

nullam aliam mutationem patitor , quam aceidentalem, affectuum scilicet, aut operationum suarum. Diabolut e so , aut 'dae pra Naricatio ni Vam rationalem subitantia noti potuit e sicere. Rursus evertitui error i lyr:ci ex eluiadem principiis: docet enim mae hominem conliderari pli sce ac theolo acer hominis autem subitantiam Mysce ρ se Adae lapsurn eamdem perseverare , atque Theologice A. emutatam . prosera i iis tests ovila I Hermirier tom. 6.pag. 3 7. At mutatio Theologica non eis Iubstantialis. tit liquetr Emo ner originalem reatum minime nova quaedamnatura pro ulla M. Deinde per tapiti num deletur peccatum : at subitantiam 3 uic sanae mentis diaerit auferi Ruries quod idem est, horno cum originali peccato. aer generatus eadem per socia est, unumque individuum. Rem net ergo iam seinper eadein i sis, eademque substantia. Opp. I. Homo creatui est ad imaginem A similitudinem Dei: atque haec imago sita eli in tacultate intelligendi i cincindi, ideoque in ipsa animm rara aut stibilantia. Adam peccando diuinam ima nem ac stat litudinem neruidit. Ikitur perdidit priorem stabstantiam . Resp. diit. minorem e Adam peceando amisi divinam imarinem quantum ad ch milieres & ornamen ta gratiarum, cone. quantum ad ipsam ;ntellectrice n naturam, nego. sim, , inquit Cyrillux in cap. i. Evang. Dan. , , tiatam mist 'iniri idis, cor Loi esdraserio Mia tar imp gr. Adui existis est uosiis Γαί. 2 ω λ irati, me ra ieres erant am

Opp. vltimo. Tametsi Diabiade non sit e ditor rati,nalium creaturarum , potest tamen harum substantum in

deteriorem commutare, non minus ae vinum in acetum, .lae in easeum, de laterem in lutum eonvertimus 1 ae reapse e nautarisse ex eo constat, quia modo humana natata

legi Dei est dissormis, Ae a priori . quam Deus instituit, time diversa α Resp. substantiam spiritualem noti

iti superinductig auidem tibus corrumpi, consequenter extra orbitam Taceam 4iυeriere ad easeatias & laterietis tabemas; noti enim fingitur animus ad instar coctilis lat, ris, neque ex laue mutilatur. sed A acturati philosephinesint in allatis exemplis produei novam subiti ni iam a maia tenet iuspostione diversam . Vitiata autem per peccatum natura primitus instituta e traria est, ut infirmus sanci, ut pauper diviti, ut desermis venusto, idest, non quod alia substantia sit, sed quod infirmitati, miseriis, dc petrati imquinamento nascatur obnoxia . Hane appellitant Sehesmop- politionem privativam: nee alia ratione diei mur difformes le i, nisi quia deest rinitudo iussitheti aequitatiet in membris nostris, legi, quae in mente est, adversistibus ob inia ditum languorem, & pestem coneu piscentiae, quam generi Amano resis olo δεδι, ut siribit lihm ix. ad Chiliaricum Fortunatue.

PROPOSITIO II. Pediatum ovi ale non est ipsum Adami personale delictum.

Demonstratur l. quoniam haec doctrina repugnare vide tur saerosanctae synodo Tridentinae , quae sess. v. can. 3. definiti pectorum, quia erisine tintim ese, o propagatio, , nen imitas; e tranis .m , -κ Hs ivisse M. ιque m prior In sente tia autem citharidi & phlal hoe pectatum extitisset in Adam re ipsa, atque in posteris perseum imputationem . ideoque noti esset cujuseue hominis pi prium I Ergo hae sententia Sacrosancte Synodi deeretis impugnat. II. Deleri hoe peccatum, ut eadem Synodus decem nil prorimo Canone v. non es duntaxat ipsum non imis

B a putari .

23쪽

DE THEOLOGICIS DIs CIPLINIS

mta rei νιν contrahi hoe peccatum non est tantum

idem Adae possetis imputari. HI Ut Apostoliti scribit

ad Rom. v. H. I defnit altera sui tu Λ musicana Can. r. per Adae praevaricaticinem in omne enus taminum pec earum pertransiri : At non pertrantiit ipsummet a stialed

linum Adse, quod fuit actua immanens, 5 propria eiu dem transgressio . Non est ergo oritinaria tu pa Adami actualis pretarieatio . iv Aliquod ei) interea uuam eiusque essectum discrimen i peccatum Adae , quomodo ex eodem Asostolo. & cit. Canone Aravia,eano colligitur, orietinatis culpae causia est a soror Addi peccatum a culpa Or pinaria discrepat. ptis fremor Iussilia, quae nobi per Christum tribui- ut , non est quad.im ex uin ea denominatio , sed nobis

revera inhaeret. Ergo & anti eret υere . . prieque pecca tum , quod per Atam in omne; pertransit: nam Apol , lux memorato loco versu i 8 es tu. de peccato, atque de iussim eodem pro tet modo verba Leit. Obiiciet. At versu ir. ait Apollotus In quo sinues m euom et I eodemque v. r'. pde tin ας -- ω υι- ,Δυ- rostri rem furit rutilii. Augastinui etiam lib. it. do

χ-ur Osrio Res p. haec de eausa et iciente ae prima, ob quam maculam originariam contrahimus, accipaenia

esse. Fui autem l e est rix caussa proculdubio pereetia Adami Poluntas. Et de sensit Apoctoli satiet nune . di insuperioribit, dictum ecl. De Augustino pariter liquet ex di-tita praecedemi cap. 7. ad quiniare , dc sextam motiationem:

nemo quippe negat orietinariam maculam eqprami hominis voluntate m malle. Quamobrem, si ira Pithium Catha tinum M liene possumua exp)icate , ut in originali peccato, quod liberum 3 voluntarium est , sola si extrinseca de-n minatio , in lateat tamen 1ingulis nondum re eneratis peccati macula , erit eorum sententia eat bolica Se υera:

sed nimii crude , , considenter reccatum originarium in sela imputatione constituerunt: quod praebuit S resio , aliisque Theolo is occasonem refellendi illorum assertum tomquam fierieum , aut erroneum saltem, es perieulosum in fidi .ppo si TlO III. peccatum mi inale nihil eri aliud,

quam concupistentia cum res tu , sive vitium ex in si aqualitate cora mesum ab anima, cui in i reatus culpae, seu privatio ori inalis Ius stire , adeo, ut con pi kentia sit ori Winatae culpae quasi materies, reatus vero fit illud , quod appellant The mi firmati peccata. Antequam sententiam nostram adve fiat Recentio et Sei, lassiecit e firmare a prediamur , animadu ertendum est, e cupiscentiam non ei se s stivum arre itum, eiusque vivacitatem, sed inordinationem pote nitatum animi , undecor surgunt motus te gnantes rarioni : ut sui Eliori libro cap. xvii. suit eu kaium . Notandum etiam , qui in

unoquoque peccato invenitur sua quas mate ire, fri sub stratum: λ fimo, sive malitia , in qua primatio sta e 1 ratio peccati : ut in actuali peccato eri a fio, & d se ondebit iud in , illa quas moto iis, si e uas fιrma ejus

dem pecc=ti . Observandum sui ne ri male pet tum esse natura sua habitu te. Eil aurem di si imen inter atin te. N habituale peccatum , quod in illo transi materia ipla uidelicet operatio. R remanet enlpae reatus, ni dom fietit in sacrificii idoli ohiati, remanet in antima ido. lolatriae trimen, & macula . In heccato aut ha, tua si

etiam ablato ream , remanet mater a , videlicet prava sur-8, in cis e toti motui natio. 'ux inclindit ad iniquo ptatio sue a 3m : ut constat in habitu consuetudine binolentiY Hee eit Au u finiana doctrina in v t. contra Julianum si h cap. xviti num. q. di sola o lux, has isque peree pilone deprehenditur. Quam dos Enarn approbat notisque colluit at erudirus te uita Edmunuus simoni et trun 1. in stat. tra'. v. disp. . ari. x. D tamen his paucis ex Au

instino depromptis contentus er .

Nune propontio de monaratur Ae ptimo Tantumdihe'. ut lim sententia Tridentino Concilio adversetur,s emadmodum contendunt in emi quidam Theo oti . quia hae p. senim huius s nodi canonen e pi edintur, muniuntur. haereticorum error sententia eadem exploditi .

cup. cap. rLi b. t. de peccatori meritis eat. 2'. lib. i. cap.

. ti l . Rc. Atqui nae omnia proruestione nostra asse xuntur & e firmantur: dicimus enim tur baptis om de teri coe curiscenti tum , atque illud quod ratione sua occarum est, si iiii e scilicet nul larem, per quam nasci in x siti irae remanere atirem ipsam concupiscentiam . an inique languorem: quae sane concupitientia in retiati e catum sm e non est, qnoniam illud, quod habet in me-cato habituali rationem incite ire, sortitoreatu, N advenien

te pratia tan)Ηseante, remonet, ut constat ex prava qua libet constetudine : at . quaminam remanet, non imputatur in culpam. sed ad mihina adhue inelinat, & seii Nun ta gratia adjuvante resistat, non peccat, sed pctrus meretur.

Itaque sententia nolira cum Meretis orcam te, synodi

amussim congruit.

Coos alui ; nam in Conrregatione habita die et t. Mananno 1 in qua patres inuentura de natura rectati originalis disputarum, solus Trevirensis Antistes Pola es ue Erit otiainale peccatum stura Hae in privatione o 'i natis mihi tax , quod statim ampugnatum svii ab Antonio Epileopo Cana nenii. Duae autem aliae sententiae ab Adi lopaschali, es Balthassare taedia praedieatorisque , doctis sunt

propugnarae sunt: quarum prior erat, perturbationem. in ordinationemque iacultatum, quae subjaciuntur arbitrio, e se oriainari e culpae materiam et perturbationem vero ipsiu arbitrii relate ad Deum esse '; qua hia: eulpae cDnstituitius naturat es altera semetitia ab hac tantummodo dis crepabat, quod coni deret orititialis peccati naturam eoosari ex memorata debiti ordinis destitutione, seu sacultat euanimi hu)usmodi ordine carentes, ae praesertim concupiscendi vim, hoc est , propeni; ein animi ad fluxa boua esse id, quod peccato originali substemitui. Hi itiquit Cai

At hoc idem nos affirmatiam, imo has omnes s mul sententias defendi inuet. Ei Tridentinomni patrum se uacum noctiis plane conueniunt.

eiora probatur propositio auctoritate Augus sui. Qui

edAnt non regenerati, ad conde nationem trahere . haeret

itaque ei turpis maeula, di culpa , a qua in baptismo L.

a pitur. Repetit concupiscentiam a ream solatam inanere ad at nectit inerat ergo ei vulnus motris , de fit posti medium ilimu ut, di oceas o certaminis. Accedit non ibitina audio itis , venim etiam ratio D. Thomae , cuius vel , ut Gali licentis laribunt mem rato loco , nullam congruam e1plicationem tu contra .rium odin tiunt Nam i. r. q. ses ali. est i Privari.

bii tantur fatis dem serari , queo concupiscem a coniungi rur quidem cum oriainali peccato, sed ad illis constituti,nein non pertinet. Principia enim laudoici q. s r. assertum suum ex eo probat, sues ita spretat ordinatio facultatum animae ad Ora mariam iustitiam , scut illarum perturbatio M originale peccatum. Ordinataonem autem virium ani mre per se ad originalem tu litiam pertinuisse , fatis arbit or exploraium . ru traditur ab ipse Haberi p. iv. de Creatione q. Deinde in distincti mem xxx. a. libri docet s. Thomas, ira peccatum ordinale contruere in deordin.: time naturae, quomodo peccxtum aflaale stum est ici de- ordinatione acim; . At decidi irationem aequa nota esse sibi ratum actuali culpae , cui inest peccati macola , quis homo nivi aer erit J sanctus ergo Thomat ideo eoncupiscem iam non materiam absolute , sed quasi mar uis compellat. non quod minime spectet ad ofi inarii reccati natu tam . sed quoniam nee corpus, nec sensus, nee subitantia, nee materia p opria ecli ut alio in acco moni raυ1. Ideo recte salmon, censes aiunt non pol)e tectim is Diui Thomae extorque fit A L Hermi mer tom. vi. par. 1 . in enue si ipsi me fui s. Τ ae fotentiam hesare mM pc iam s. Demonii ratur quoque ratione petita a D. Bonave tura a. sent. dist. xxx. at t. r. Etenim originarium peccatum, ut supra dictum est, habituale es dicendum . Peccatum autem habituale non tantum eo sint ut privati nem gratia sanctaticaniis, sed etiam immuderatam quamdam a fin

24쪽

Li AER DECIMUS TERTIUS. CAP. V.

9;onem, quae intrinsecte illud e ni init , licet haee possita reatu separari, & separetur , si anima per gratiam san. Mitiantem habitualiter convellatur in Deum & a domi- tu, quo premebatur, divinitus liberetur. Petenti enim quid sit peccatum habituale fornicationis , aut eblietatis, optime respondetur esse immoderatum appetitum potus, seu venertis, vitio per ei mirreiam deseripio: quemadmodum dieitur recte esse privationem callitatis ae temperantiae, demonstrata ratione horum habituum formati. Ita e go , inquit Seraphieus Doctor, Asm oia νι ν tu si εν ginale pectatum , ratis reis ci ιών quoa βι renetis flentia in miserara r recta etiam rei ηὐιων quina si disi i iustitiae rent a r o ia vina isti m res usonti, Moia tuν dira, Ater Λ, nor eri ipsim has ruati Hera iam ratione eivis, ou es tu istis Meenι -atiis eo rsonis ἰ altria ises ν rion m pravatio a . Coneiaena m es υ; ν , ficut rariones Mendiarii, o 'ν Attis in titora, Dod originati ναυ- tum es reneti sentia; . Me non quieunoe, sa e rapi sentia pistia Matia i in s. Aeb4M FU tia eammm . Haec

Bona uentura.

Nec male appellarer a nobis his Critinarii meeati materia vitium ex mo id viatirare eo tractum . Ut enim semps super eis lihil eap. v. describitur eon piscentia a D. Parente A uilino , Meetio quid in vitia qualitat ah et Ia uoν. Atque in libro x . de Gen. ad literam V. a. D. 42. de protoparenti fait 2 Covas /oetim δε et mo tuom O pesin rara quatitorem . A qua infiet animam apertissmed et Augustinus lib. v. contra sutianum eap. 9. num x Iriasiisque in loeis. His antem accedit, quod eidem Juliano

obiicienti non posse qualitatem de sublino in sub emmmigrare; expolitisque qualitatis generibus, ut traduntur in catestoriis Aristoteliciς , ad nullum illorum coci pisce tiam reduei; santius riter si,m vi. eap. xv m. demonstrat ex principiis eiusdem Juliani spectare ad tertiam qualitatis speciem , qua est inretio . t assiniones is qualitas. Mane enim eum diuiniisset haeretietis , Afetioni is otiis iras

ntiati/s ι , aue -Itis em no sparatών r infert Augustinus e cupascentiam vile qualitatem affecti malem , quovitam miser homo elamat auisitis talem uatitatem: Psti ai rei mihi , pe eois a tom hori is non . enio. Argument autem Juliani occurrit dicendo , qualitatem assectionalem non emigrare de substantia in suhs antiam, sed transire aliam eiusdem generis ρuod in ope nie contu seMe is parema δω/ - ius morticia Iosetis μανυρών. lib. v. cap. XIV. num. I. pluribus exemplis eonfirmat. In Auguitiniana ergo Schola negari non potest eo eupiscentiam, qua ori ginalis peccati materia est, festissime ab Ariminensi in a. dii . xxx. art. a. ncl. 3. appellari vitium deri Uatum ex mor-hida oualitate. Illud tamen non probo, quod is prope finem articuli supponens iuxta placita peti patetica omnem qualitatem esse entitatem aliquam , ait huiusmodi vitium aereum tu isse immissum flatu ae sibilo . enosi serpentis. Et nihilominus in Me etiam errore studium Ariminensis commendo ; cum similia tradat Autior librorum Hypog sticon lib. iv. qur Augus o olim tribuebantur. At a stylo Augustiniano, ec solidae argumentationis sorma illos ab N rere viderunt Critici posteriores . Est ereto concupiscentia per Augustinum, quasi languor & infirmitas: uidelie et nora sitiva entitas, tu probare eontendit Petrus Mansis quast. v. de Originali merato vi sed prava quaedam affectio, sive virex ipsae animi recto ordine destitutae , quemadm dum fragum , insimitas valetudinis est mala corporis habitudo , perturbatio humorum , sanguitasque motus i

regularis . per solam antem e cupiscentiam non cillitui origina.

viae culpae naturam ; sed huius foγmam . atque id, cuius eausa reos innectit , trahitque ad condemnationem, este illius reatum. ae privationem sanctitatis, & originalia ivstitiae , iam comprobatum est D. Thomae , & Doctori seraphici auctoritate. Hinc Beatus Anselmus liv. de Conceptu Virg. cap. 26 ait: Hae p.rearum, quod oris nati ἀ-cιrtia , aliis inr/ti flere no eo in jsis infant bai, nisi ipsam, quam supra posui , De .m μὰ molia, istiam a is .initiis delita nia raram, ρεν ρω- amuel MA f e ris . Aeredit de Theologica ratio . Primo quoniam originale peccatum est maeula . edi in iustitia, eli mors animae, qaibas etiameharacteribus exprimitur a Tridentino ; mori vero est earentia uitae, A injustitia fle maeula est privatio sanctitatisae pulchritudinis . praerei haee in baptismo exomatur an, ma habrtuasi raritate, per quam tollitur quicquid est vere ae proprie peccatum ti tollitur autem con piscentia , sed remanet ad agonemῆ ideo ne haee non eis ipsa ratio formes . , ex qua reatus eulpae manatur. Est denique pMeatum originis habituale, in quo praeter animi languorem necesse eis admittere priυatiotiem iustitiae i illam etgo for. -atilem constituere orisinariom peccatum , maiori numero

meo ogorum nos pariter assentimuI .

REFELLUNTUR OBIECTIONE s.

opp. a. pes baptismum tollitur quicquid est vere & m

prie meearum. At e cupiscentia renianet in renatis. It que concupiscentia uere es proprie peccatum novi est. I.

super si eoneupiseentia originalis metati essenetiam erubstituit, e sequitur in renatis remanere originarium pecea, tum quantum ad Mentiam . quod Cremtius de Arimino sateri eoam est, scribens laugata dii ines. xxx. ari. 4. Or e noti pecorum tollitur quantum ad restam , non rout ryti tum ad effariam. Quod aperte est contra Ttidenti num destilens ivi regeneratis nihil damnatiociis manere . Rursus sequitur eo cupiscentiam esse pectatum per seipsam S suapte natura , ut commenti sunt haeretiei adiutentes Α- stolicis verbis ad Rom v M. Iam non uo visor, seu quod hab tot in me pereatum: eum tamen ex eoiam Trideatinoenncupistentia renatorum hoc tantum sensu appelleret peccatum , quia ex merato est, & ad peceatum inclinat. Ad artumentum resp. to . a m a. diu. min. ituri scentia remanet in renatis, actu, conta reatu, ne .:o. Ita Autus inus supra. solvitur autem in baptismate a reatu, tu iam per gratiam sanctificantem tollitur ab anima aὐerio habitualit a Deo, in qua aversone maeula & formalis ratio merati sta est, & perearitatem , quae in corde bapti ratorum diffunditur, anima Deo coniungitur , atque ita a captiuitate d mmonte liberatur. Remanet tamen actu , quoniam manet adhue mala assectio, ae perturbatio saeuitatum ani-mν, quae licet novi sit mors spiritualis , Et tamen quasi animi languor. & mala animi valetudo. Ipsa statur tua viando, ro uim D aliatis animam des nesar, ω .Hh Hasio, Mi eis , quae hominem a sua Cre rore I parabar, manes in rertamiae, O . ait Aug. lib. r. de peccata meri ultimo. Distinguenda eadem ratio e coni uens pii postio 3 Non est igitur eooeupiscentia vere , propriequameratum in Renatis, in quibus evacuatur per hamismum eam peceati, ut Augustinus ibidem loquitur, & Tridentinum decernit, eone. Non est peccatum in nondum regeneratis , quos reos innetiit, & nondum interclusione de structa. ora quam homo: separatur a Creatore, reatu. ma eula, oc habituali aversione a bono incommutabili denon stat, nego. Ita ad priorem eonfirmationem nego sequelam; noci enim remanet essentia peceati in eis piscentia quando ab ea separatur reatus, di macula, quae eis peccati formali ratio, em coneu piscentia tamquam mar Violo quoddam idem peceatum encliti tuair quemadmodum ablata figura Ze et notata disposJtione partium non manet statua remanente lieno uel lapide, & separata anima omnino mortuum est animal, etiamsi maneat adhue cadaver.

Hese est minio Gregorii Ariminensis. Qui post ea re

isti aurem ad eis vitam, sese Augustini Mestiet aperte explicat, quod post haptismum remanet vitium illud, sue qualitas, quae dicitur concupiscibilitas, & quae ante baptismum erat originale peccatum, in renatis , qui remis.s nem omnium peccatorum accipiunt, peccatum non est, ita ut recte s. R de eoneu piscentia scribat Iibto a. de Grati Ch. cap. 38. post remissionem peccatorum non nocere, nisquis ea male utatur, Ne mox, obesset, inquit Augustinus, Wia eis is cocleis fientia etiam ransummain quod inoist ,

Mis meritorum remissis se preciaeger, ui in eis est, Gnaro, O renato, nato quiam S in se, o obesse , νenato im in m quia vi, sed non Messa postis. Quo testimonio recitato Ariminenss ait: υ isitών ia toti dilata ον in Ita neu sentia, feci ipsi non est iu eu pereatam I ae μν Hesmprie Io tienuo da priora, se Iiret 's, nee ipse iamiaristi, Mias oris nati flee Iiam. Gregorius ergo scribens r manere meratum originale quantum ad essentiam, non ddi culpa, neque de ratio e formati merati locutus est , sed de parte mirerios, ut hominem appellamus eadauer exanime . Immerito itaque Nicolaus L Ne inter Tom. vi. de Pectatis pag. Io8. scribit, Gregorium nostrum tenere opinionem, quae proxime accedit ad Haereticoram doctrinam, cum is nee latum unguem ab Ausustino distedat. Not tamen eastigatius loquentes, ne in nre snistra iudieia ineudamus, nesauimus remanere in haptietatis essentiam Mocati, quoniam nuJlum peccatum est, ubi soluitur reatus . A maeula abstergitur. ει his liquet toto coelo Augustinianam domitiam das a te ah haeres Lutheranorum ti Calvinistarum. Hi enim opitiantur concupistentiam esse semeti εν peccatum originati, ideoque illud remanere in renatis. Augustinus contra diis stinpuit toneupiscentiam in regeneratis ab ea, quae in Ot tis invenitur. Ia regeneratis, inquit, eoncupiscentia me tiar pereurtim, non uti e ιa precariam est , seu quia se esto octa est e su motus, fictis serior ν a manvis etia quad tituν , quia manus eam fecerit. Ita siti t. contra duas misi. Pelat eap. I. Et in x. de Nuptiis e . a . Nam ipsa idem eoum, entia jam non est pece tura ιn regeneratis , yianao itii ad .uisita opera non consedititur, seu modo se rim L enai precatam Coc.ων, quia pere eo factis os . e

dem tinci persectissma verbo um, ae sententiarum consonantia. Quo eleto iure Vasquesus pia disp. aget. c. I. scrib re ausus es de Augustini sententia : Falere videtur en Hesm-- , . tia asserans ον sinati teli, O vin torti, νώ . seu non re ait τὰρ Sed indulgendum est iis huius in mnio, maxime quod posea honoriseentius de ipsemet Amaustiniano dogmate loquitur . At de eoncuplicentia ante baptismum aliter est discunendum. Nondum enim remis fione

25쪽

DE THEOLOGICIs DISCIPLINIS

sone peceatorum ac tepta reami, & culpae substemitur . non praeei se quia concupiscentia est, sed quia connectitur habi- u li avellioni a Deo, a qua per fratiam regeneratiocilis emitur. Quare etiam hoc titulo in retiati' appellatur peetatum, quod iam peccatum quas materia coniti tueret, ut

eadaver dicitur homo, quoniam an Iea, tum anima adetat, homo erat.

Dieri: Si eoneupiscentia peceato tacta est, quo iure ipsa peceatum constituti fieri quidem pote t, ut pra- ere te actu maneat reatus , nam poli immolationem ia. tiam idolis haeret animae sceleris reatus, macula; sed nones eadem contrariorum rario; etenim fieri non potest, ut deleatur idololatriae reatus, & maneat actus sacrilegae ima lationis. Resp. ad primum concupiscentiam esse smul preo pricati, peccatum, ' ca stam . pecori comparare ad praevaricationem Adami a perculum quando nondum 1 lata est a reatu , R mentem habituali aversone, sive, ut

Anm1 initi loquitur, ni restinem a Deo separat, prioridiem .aussa dum consentie item trahit ad illicita. ita habituale precarum , quod nihil est aliud quam estim ialis qualita ad malum illiciens cum priuatione iuritiae, ei poma aetin iis peccati: eli peccatum, de videra propitium,

dum reare. N caristia caritatis habitualia animam i .i git a Creatore: est roma peccati, quatenus etiam post ab Lilutio iem ae remimonium ad inhone la pellicit, od incli nat. Supra exemplum vinolentia, di scutiationis allatum est. Atque ex bit eliditur altera oppostici, quae eii Iuliant lib. vi. cap. vir r. n. i'. nam odilatio laua idoli; hilal uale peccatum, cuius materialis rameat a ias, quina terit peccatum velo originarium eis habituale, cu Qq ma

ιν fici m trian ut manenti fonti pii reuise . ita Augustinus

solvit at metitationem Iuliatii, & dim e firmat.

O . a. originale mecarum in omnibus idem elit con cupiscentia vero in uno, quam si in alio, vehementior. Rutilis in m ma ante baptistium a cotarie separata non vel a , qua ad orietitiatiam culpam attinent, perseverant . at contupiscetura locum non habet. E contra tu pura natura asto et abi ue ulla labe metati ipsa concupiscentia. Ex hac itaque ori inalis culpa nequaquam constatur. Re p. hac minima esse. Etenim concup4scentia non esiasti Dis in omnibus, si accipiatur pso idimu qi3i rati ni adversatur sed hie motu ι, ut ostendimus superiori libro ex Augustino, vim Hi e ne ij en D, s ci aritis G,c. v xum concupiscentia , quae ei pe tu hario virium at dii so luto x an in oti inalis iustitia , eis pro a secti e sub id Ai noti eodem paeso mo ut excitet , ut inquit S. Tliomaql. r. q. 82. art. u omnis νι ι 3 a tis c. uel respondetis Originale peccatum idem elle in omni ut quantum spectat d moculam , A pri Uationem sanes irati . 'uantum a t. tinet ad illud, quod huic piluationi substernitur. in aminis uero sep tuta, licet noci sit libido ea in is, quam i. riani dicimu titulo quodam mentiari , esse poteti i: HEina ito titubarum rati cicias ilium, nempe volutitarit ae intelle rem, atque pugit a ut ius ne . Atque in hae inordinationθ. quae animum carni alligatum deprimit, A ad illicita ira hit , noe e cupisce tram statuimus. Haec in statu natu tet . quam ρω iam vocant, aut non esset, aut itis: iceretur ratiotii, aut satiemum esset ex voluntaria praevaricati ne pii mi homiti z. Nunc veto' est, L pugam est, ct mala est. Upp. ut tuo. Si reatus concupiscentia , in quo maeula originarii peccati a n His coxistitu eii , solet ipsa prieatiri originalix iustitiae, duo etia, in ma seque niui abli, da . Primum, quod per haris Dum non tolleretur pecea rtim, quoniam nulli resiluitur orie nati; ini ritas altorum . quod rer peccatum actuale bapirari iterum oti di xium contra ne ent, quia iterum sanciliati. I iuuiti a ja. h iam siciunt. Resp. neotium ex nolita sententia dedi et . Non pes. mom: nam tu estis mi inalas pluta quidem dotis comple Hebatur, sed quo3 hQminem reddebat iuiuam , Deoque graium erat caritas habitualis L piaria sanes scans . Huiti soni privatio hominem a Deo avertit, & peccat rem con siituit. Millitur ergo per baptismuni poceat irra ori inale, quoniam con 1 m in Christi, ev citatur caro peccati, in funditur carita habitualis, anima in Deum con Vertatur,& redditor iusitia prior, nem quantum ad reliquM dotes.sed quantum ad primam, ae max)m , pratiam et elicet sanctificantem . Di enim niacula vi in is peetat: privatio iustitiae originalis, nora iam uate acciepta', sed ratiovieel mus primarii, nimirnm et importat uniti nem animae tum Deo, es habit lem voluntatat in eum conoersonem. Nec si vitur lacrum per acinale pectorum baprietato in

mihiilarium dilabi r squidem privatio itistitiae in aes ualimetato contrahitur propria perviciae peceantis voluntare ,

ideoque istam innectit reatu pecviiii incasu. At in peccato ordinali istiuisiudi cinctitatis privatio contrahitur ob vex-

varicationem Adami, neque nobis voluntaria eis, nisi avntaxat ostis; uti est. Eii ergo privatio sanctificantit gratiae Peccatum originarium , quatenus e trahatur origine; &peccatum aquale, quatenus contrahitur actuali hominis , ratione propraa vientis, voluntate .

N Us. quem solvendum suscipimun, implexus est ,

atque expeditu dissicilis. Comparat invidi illimst Pi dot Athleta Augius invi Adae polietos noxa oblitisio, originaria , atque in communem miserii manisue abyssum de Mesos, Epi tota ad Magnum Hieron mum ro. nunc 16 . cui dam, qua cum ruisset in puteum. .uec iam aquarum surgite mergeretur, percunctanti qui factum et Lot, ut in tundum delaberetur, OLMe Yo. respondit, ei ηιι tiem e do hine me ιμι ei es non quo uinaeo me cesiderim OHas . Obsicienti aurem Iuliano quomodo pueri. iii quibus nulluc propriae volunt iis usus ea , positur reatum culpat contrahere, occurrit S. P. r. libro cap. q. Atit tintini Μ, anima scilicet ue exto et ut , ex L me trahitur, istis Pirenι- .n Ilera tam in id est ara i in eo serit, , ,hi Metitiis isse tia a ciui sexii . - υν. stilia aut vi ho iam si is/um , I seus in uUco , quom abes, vi auium do eis Uuod is sis. Cum ergo pr:ortatio innixa animorum propagini nequeat absque incoci id rata temeritate pse erri. ut monui cap te quarto pric demi, libri, illam ue iis logi se me omnes exuerint, tu. liquum est , ut rationem aliam a sancto patente traditam completiantur. Ex carne ergo seminatrice concuplicentia propagara an ima inficitur; N ideo originaria labe . in m es pervadit, quod haec iam polluta, & vitiata caro seminaliter in sum' Adae praee, iterit, atque his uoluntaria praevaricati e communem naturam c uperit. Atque ita originaria macula singulorum hominum propria est, fin-pulisque oria teli ro, luntaria. Quam uam ero haec e .l. uetustini absque ulla ambituitate distina . vitum et schilallicita furimis nouam rationem inire: quam & Auru lino

tur. Nam inqui aut Adamo, qui uniuer tum ii minuria erat morale caput, ceterorum voluiitatas sutile olli atat almo, pactione suadam, L cim ventu. ut potieritu uitiam. s liaret, tulpam vero, ii caderet, mitici patent iure qui dam haereditario. H. e uompe modo dum parretae Manii ira iuum Rentit et sese voto aliquo cihil mistunt, colem viri, culo ei es omnes tenentur, etiam in polietum nasci tam . Ea caussa sui semel dii epiciti em ius ituimus, 3c bene nnaviter oportet esse litiaioso . PROPOSlTlO: Contrahitur originalis no a propas ii e naterae, eo quod conturiscentia Ad libidine iem ue tur corpus, cui lege pro idem iis antina a Deo inseritur ,

c omine, Mur in lumbi et Adae, ic communem mi utam in

t tam i nautis propitum, bc oti inaliter volantarium, non ς di oluntates noli an or aliter e ,rii ineruntur in Adain , aut cum eo Deus conditi siemali eam, vel patium inierit. Dicimuq in imo tio a in orietuariora contrahi propaga ia- ne natura . Qidicia prohatur ptu o definitione Tridentitii se . 6. cap. q. a L moes, ex semine Au op utra portir , Μωr uo invidie . osti; erem ea propatur οπε pe om siseipitiis h. pri p=iam in , i riam e trahunt, , . a iudeat volitate Angustini, qui I b. iii. de peccat: rum meritis cap. 8. ait se atum oliginale omni prostium

dem libro cap aue., nee non lib. v. contra tui. cap. l I. at i operi lib. i. cap. id ., serm. Irg. de temp. cap. i. docet, ideo Chri trem nullo obnoxium sui se pecca. to, que iam, cum vitili nou si conceptus ex semine ,

26쪽

LIBER DECIMUS TERTIUS. CAR VI.

Γ3ὸν fiat a Mis se matrie s renetv sensia . Satis autem constat, Angustinum non seluin a fetere e cupiscentiam esse sis num natu is eorruptae, ut Habere, aliique recentio-Ies perperam re tinnir sed expresse scribit per illam traiici peccati vine ulum . illam nondum regenera icti in neuere eulpae reatu, propter illam , qui per illam nascuntur, peccatores constitvi ; tit liquet ex locis nuper , & praecedenti rapite allatis, ex eap. i. priorix libri de Nuptiis, atque ex libris aliis, maxime aduellat Iulianum. Aecedit S. Thonias, qui . a. q. lxxxi i. ari. 4. ad 3. I tuo, inquit, trans, tris me a- tum oris noti iis Mesem Vide & Maaillium dili.xxx 1. n. g.

Asseris ac tertio animam e trahete precati maculam ex unitione , & eonsertio carnis vitiato semine procreatae.

Quod mine ipio probatur ex verbis Jobi. N expositione Innot. III. de quibus supra. Eam ob rem mulieris mens maiiavit. xv. pro samma immunditia haberi, eum semen tria titi, aliarumque rerum nusquam vocetur immundum , animadvertit Et iuga. libro senti in diis. 3 t. f. i. Autullini autem hane ipsam apertissimam sentetulam ecte o lenditur primo, quoniam in v. libro e Ma Iulianum , & in Eputiolit ad Hieronymum, & optatum laudatiet cap. 4. prae-e eotis libri, non alia ratione quaellionem hane expedit, nisi affirmaudo, vel animam ex anima propagari, vel in eorpore tamquam in vitiato vase eorrumpi . Atqui ratio prima communi e sensi e reiicitur, 3 de ea L. Pater tantummeso antem extitit e altera ergo retinenda esst, & pro handa. Deinde haee assertio praecedentis corollarium eii; nam generatinne earnali, qua propter manentem Oneupi scentiam qui nascitur contrahit peceatum, sola eam trad eitur . Si ergo γε Augustinum transfunditur originaria la- hec carnali generatione, necessum eis, ut in animam transeat per carnem . praeter his eum nonnihil di scultatis praes erat, quomodo peccatum euius subiectum eit anima, Per torporis generationem trahatur, ut ex qualitate eor .rali pertranseat in spiritum, idque minaci contentione obiectaret Iulianua : S. Pater tibio v. cap. s. num. xiv. Naseindet, quod qualitates, lieet sibiecto inhaereant, de sne

illo esse nequeant, attamen affetenua lνanseunt, non emi-

Missimam inter animam de corpus aeeesstudinem . etiam rerum eorporalium qualitates in rei inemporales transire, ut formas corporum, quas tia πιώδει ἀπι- Mummia, in memoria νὰeonuimus . Cuiue rei etiam apti limam caussam prosert, nimirum quod uis ita Deus nuraras creor. Mia est an serat , quoi 2 sit 1 ristis infra Uytie nartirae. 1lati sinum eli erm sentire iugus latium quod eam is vitium

eontamo quodam ex paterte transit in nrolem, & ex ear ne, is uel re ita tia Minae luis iacI- αν , araculam contrahit anima originatim. in hujux asoti confirmtimem nonnulla alia argumenta produram . Ae primus si r quod pectatum dicitur in

saeti, literis manere in cane, noci ob aliam ratiotiem, nisi quia ejtis es arris anima hiatniatur peccara, inquit memorata dist. xxx t. n. 4 , alitia etiam Santiorum te fimoniis, Misit et . Alterum depraritur ex lege , nexuque carnis

di spiritu quae talis et, ut ex mala e potis assectione animus doleat , Ee ex vatis illius motibus divisat induat inelinationen ; ideoque prati eodem pacto dum corpori infundittit, vir um ae iaciratum suarum habitualem perturbationem subire . Atque lae ratiocie utuntur eruditi , dictique biri Eilius laudare loco, & Vauroy cap. ultimo de peccatin Q. s. poliremur argumentum eli , quod animilitium, qualecumque illa sit, unam ex his ouilis debetabere, aut id ius animi cistinem, aut actus eius, aut cor potis enniun tionem. Putorum anima inquinari non posillini Oh otiginem animae, uoniam singulae creantur a Deorneque ob actus ti oporat,nes ipsarum, quia nondum cum libertate operantur. Reli: et , ut virium duntaxat eou- trahant ex earne . Atque a ratiocinatur lib. 1. dili. xxx.

Dictum ulterius est , mginale peccatum esse singulis

proprium & voluntarium quatenus omnes semia Ister sum runt in Adam, qui propra voluntate communem naturam vitiavit. Quarta hreassetipari sequitur ex praemissis. Etenim originale peccatum m est proprium nutus persenae inis qnatenas recipit natiam a prunci parente r Atqui rimisquisque recipit naturae a primo parente, qu a praece sit se malitis in lumbis vis . Ergo, R e. Nihilo tamen minuet demonitiatur . Ρmo quidem Seripturis . Etenim ex Apostolo ad Hebrae i. q. & ita ideo Levi decima tui eis, quia udhue in Inutis patris erat, quanao obrustiis et M lihi dest. Isti inr ωram peccaverunt in Adam, quia omnet in lambit Adae etainebantur, quando ipse meram

do communem naturam tiavit . Deinde ex irieentino

superi ut laudato nascimuraiuili, qvia stimus ex Adae s mine propagati. Sumus alem propagati ex Adam, quia

ex temore enas egressi.

Hane vera esse Aumilia mentem eialigitur ex eius vel hia allati: eam 3. ad irata opposition . Addimus quae habet in i . de mera tri stetitis eaμ Io. Atia esse m

prau eiaque petiista , in setis hi tantam peceanI, Aoriam pereata sunt, Atia Me tintim , A quo omnis iue x a mnio suemm . Rursus capite a6. Enchirid. Stirpem quoque suam petrando in se ramytiam in rau; a Diti eras . Et in postremo contra Iulianum opere labro iv. naim. s. omnes

genias Hruoniam. uncia popetravit Plogismia pereatum. Atque ne singula percenseam, eodem libro num. Iob re

itiis iambis: n/ eluit, tire netiit AH mari , quoniam nuLia rivis vota tus erat , quando ferari vi fas antium s m nec las avitie erat ; in sum is se nuum ratιonem seminus,mu mendae/Ieν , nee inan ira a et i es. quod ili fuit , indecimatus est. Sane non poterat Augustinus melius edisse. rere, omnes peceesse in Adamo, quatenus omnes in ipsis suerunt festin m ον finem semmatim. Demon liratur insuper tet fimonio 8e ratione Mari Thmmae. Qui I. a. q. lxxxi. artes i. doeet se quidem animam propter corporis indispositionem defectus contrahere se ut interdum ex fatuis satui generantur ; sed id nos su ficere ut culpa parentum revera transeat in prolem . Hoeitaque aliunde tepetendum eis, ex eo scilicet, quod univerit homines ex Adam derivati, sint tamquam multa membrae usdem empstis , non propterea quod suerit ille morale caput pa feroruin Voluntates pracimtinrnet, illud euim Thomas non asserit ; sed quoniam Adam eli primu an 'for,

parente. Quod profecto non eli, eue humani teneris morale eaput tantumma , sed physicum de naturale. profert Sanesve Dotior exemplum petitum ex Mecato ad Hali per corporalia membra perpetratot quod voluntarium non elivoluntate membrorum , puta manuq oecidentis , orisve

blasphemantis , sed voluntate arbitrat , a quo huiusmodi

membra ad illieitos adius moUentur : ita internale pece

tum universae polleritatis Adami proprium eii, quod is

propria voluntate naturam communem .itiaverit , 3e mo

tu generationis, quae habet ab ipso originem primam, haeena iura in sinetusos homines traducatur . His ratio Divi Thomae in Tridentino e streiIu producta a Pasthali Anti-llite Moiulanens ab omni et summo flausu excepta eis: cum e contra opinati em de rapite morali , quam Ioamnes Fontica Epileopos stabiensti milustrare conatus est exemplo Reai oppidum eo cedentis alicui hae lege , ut illud ipse, eiusque polleri hareditatio benescio nostideant, dummodo a fide principis noti desciscat, & ubi ille desciverit, oppidi possessime spoliatur universa progeniet: illam, in. quam , opinationem c auctore Palla vaci lib. v M. H cone. Trid. eap. 8. ) nti nullis visum est haud plane satissaeere, quippe quae nullatenus declaret transiuitri posse eulpam penitoris in potiems m sed solum poenam. Compendio dieam rut peccatum actuale eis voluntatium voluntate arbitrii illud perpetrantis ; ita originale voluntarium est singulis Gisina Iuri nempe voluntate plotoparentis, qui imm transgressus sirpem θυο ι si in m se raritiam in raui . iatio s. Tandem dillum ell noti transsundi originale precatum

in polleros Adae ob arbitrarium illud pactum, pro suod

certatur in Scholia. Id vero primum ex praemisus inelibus evineitur. Si enim hoc pectatum sit proprium posteritatis Ada non pmpter arbitrium singulorum , sed pmpter originem seminis, inistra ad pactionem illam confugimus. Atqui peccatum illud singulonim proprium est seeundum s iam criginem seminalem. Gmmentitium est ergo pactum illud a Deo initum eum Adamo . Deinde nullum aut in sacris literis, aut penes Augustinum huiui cc ventioris r peritur vestigium sed undequaque, ut hactenus vidimus, eliminatur. Insuper: utio. πιπιιυυνlosis in pereunt lvis iam nibus primis, esiam natura iter Iovi. . iis visensibis reteris, ut Augui sinus inquit xiii. de Civ. D. cap. q. a que, ut ait S. Τhomas, ideo originati peccatum appella

tur peccatum naturae, quoniam eontrahitur ex quo sintuli homines naturam a parente primo recipiant. Si naturaliter

festi; ν, si ob generatiociem ex semine Adae; quomodo vico venti is, aut pacti Item inter Diabolum & D timnulla certe cotiditio intercessit, , tamen si Diabolus stitia sitneret, ob originem seminalem , per quam esset caput osterorum iborum, ut Ausustinus scribit in t. eontra su

ianum eap. H. gigneret filios paterna pereora obnoxios. Ita de Adam asserendum et .

Neque vero si ad conventionem hane recurramus , sicialius , ut ereditur, expeditat nodus , sed magi , magisque implicatur. Ad pactum enim requiritur libertas ex utra que parte, 3c necessarium est, ut quisquis Dei itur, sponte alicui eonditiovit sese obliget. At praeeeptum datum Adae, cuius transgressione peccatum m omnes pervalit, absolutum

27쪽

eum est,

DE THEOLOGICIS

ut tale esset, derabat suptervium dominium

mi. Fabula est ergo pactio illa: Nam Otiia Devis Optis Histilis viae eonviosi Inquit Dominitus Solis lib. a. de natura & gratia, cap. io. Ad haec: Quomodo voluntas posterorum potuit in Adami voluntate praeexilla rei P se. Nequaquam; neque enim illorum voluntas erat; quamvime ipsi standiam falseantiam sti is auiae eran/ . Moraliter At mea uoluntas in alio moraliter est, si in illum

propria mea electione transseratur, pura monendo, praei. piendo, eoasentiendo, ut ille operetur. Filii autem Adae non potuerunt uoluntatem propriam suamet electione in voluntatem Adami transserte. E ci nee moraliter Adamu habuit in arbitrio suo posteroriam suorum voluntates. D

inde mi eli eaput morale sita potestate ae dignitate, mi

est quidem aut letem eondere, aut votum vovere, aut eum

alio me isti, & subditorum, nitorumque voluntatem oblurre, adeo ut si legem stangant, aut votum non reddant,m iam arbitrii potestate fruuntur, graviter peccent. Athoe minime satis eis, ut nati, iubjectique teneantur illorum transgress is reatu. inare in Tridentino eo ventu, de quos ea, visam est illam de eapite morali sententiam poenae alleuius transimillionem salvare, novi eulpae. Demum per solam conventionem Patris eum Christo, ho usque eonlli tuti emin eaput morale universae Eeelesiae minime iustificamur, sed oportet, ut illius sanctitatis per regenerationem spiritus, atque interiorem gratiam reddamur participes. Igitur per δε- am patitonem Dei eum Adamo meratores non constituimur, sed ideo in eo delinsuimus, quia per seminalem Originem , translatimque libidinem ab illo habemus camem peccati, & eorruptam naturam , ideoque meeatum transsum di ob arbitrariam aliquam eonventionem , falsum est: nee sol - , it Mee opinio dubitationem maiori, quam Augustiniana se tentia praeitat, facilitate, ut Theologi plures scripserunt.

A GUMENTA OppoSITA REFUTANTUR.

Primum adversus dicta argumentaberit; Etiam Christ ex semine Adm secundum earnem genitus eii, dicente M postolo ad Rom. 11. Fastia es ex rim/M D id si rimo em . Si ergo per seminalem originem trahitur preeatum, Cois Cl. θι, ae Mario nastis est, euitia Vietinis

nihil iussa a eame piscisi . ita Iulianus apud Augustinum

libro v. cap. xue. α Respondeo hoc argumenti genere m. pis sententiam nostram tamari. Ideo enim Christis carnem

peccati non habuit, sed earnis peccati limilitudanem , quia 44 puriistim Virgine sine virili semine, di sine carnali con

inde eo epit. Vide Augustinum eodem loco: & in D. de peccatorum meritis eap. 21. nee non in libre supplementiquarto, eap. im. ubi ait: sia I ter si etiam ipse fetim rim earnem semen Atina, eo quia Virgo Maria. di qua comem stimo fit /x so semine prepagula es : non ram/u .sanoaetas e uim smini , qui Diris non es euac/ ut ea s/m -

Diees: Ergo Virgo Mater, cum virili semine eoneeptast, eademque eo eupistentia, sne qua nec sanctissimi coniuges penerant, originalem maculam sne dubio contraxit ru ke'. immaculatam Dei parae eonee iociem , quam pium ac telaetiosum ea tenere, nefas verti & vetitum stri. sto, aut verbo impugnare , nos esse conceptionem Graia

propagatae per semen, sed instans illud, in quo anima erea ra est . & eo sciri e iuncta, sive eam scelus formationem, per quam humana subluntia came , animoque conflata increpit vivere Ec esse. Pia enim Fidelium opinio, de qua decetiarum est din, tenet Arginit animam in primo in Ida

tia , iuuirti m rhoitim Chrsi a mamia pereat4 OAtinati priuriosam, at qua is hue senisti eius Cenreptionis δε λ iis ram stimui Arvi retis . . . uti declarauit Alexander Vll. Cotistitutione sua edita an. 1Ma. Mea itaque sententia est, primam eonceptio em . quae est eam is pro satis per somen, talem sulta, ut inde eonsecuta esset originaria maeuti, nisi Deus animam Virginit, ne pollueretur unitione

orporis, 'eciali gratias servastit. Quare nee Virgo puris

sima a debito eontrahendi communem labem a me censetur immunis. Quod de ipsa preeati macula nunquam alismatitere propter honorem Domini. mpter Ecclesiae stato.

ta, propter singularem virginis dignitatem, propter piam .endamque Christiani populi devotionem. Neque id sum-xno Dei parae hociori quicquam demeat: quin potius cum permulti etiam Sane oram , ut xnselmus a. libro Cuν

so oppositam sententiam propendere ; atque, ut scribit Rapti iis JHantuanus Theologus ae Poeta clarissimus, lib. I. Parthen.

uti Misiniam commvinis erat sinentia; sertim

Iam sequo ex sui erigens stia j ora sensim Privit, O amissa iam misi. t. rectaue ine hoctra afurtione iacilius Virginis privilegio eo se litur,

dicendri eteres de conceptione seminia, te earnis propaeatione suisse locutos, ob quam Virgo Christi redemptione optis habviit; non qua anima peccati vineulo solueretur ,

sed qua per eo tis nullam traheret sceditatem. Argues r. Nec per semen, nee vi concupitaentue -- pinale peceatum poteli tradu ei. Non per timen, quoniam in eo nullum peccatum est: non vi e eupistentiae; etenim sduo eoniuges absque ardore libidinis concumberedit, gigne-vent filim ori in ali peccato inquinatos . Contra in statu innocentiae suistit absque transfusione pereati procreatiostiorum, quae non peragitur absque lanis coneu se tim Resp. Me iam satis suilla contrita. Dixi ut enim supra per semen trahi matulam Otiginalem, quatenus per illud propagatur tam peccati, euius unitione anima minis ruinatur. in semine ergo peccatum est, non formaI Ieν , ede. AENA . . De eoncupiscentia, quae est tradux peccati, di in m non semel, eam non esse motum vel actum, sed perturbationem vitium, assectionemque perversam, quae in 1ingulis eadem ei . Vide su p. rapitis oppostionem lacunadam. Huiusmadi non suturam in statu innocentiae, nis ad imperium nutumque rationis Augustinus non semel tradiis dit, ut perspicuum eli ex capite libri praecedentis undecimo. Tertio oppones argumenta, quae demoralitani ad tran fusionem merati necetarium fuisse aliquod pastum, ut eu ius voluntatec possemiviri suerint voluntati Adae moralitereoni Mae. Primum est 1 Noe pactum explosum est alan senio lib. r. de stati, nati lapiae cap. s. , ubi appellatur Commentum a Theologis excogitatum. Quam doctrinam Jan senius mutuatuc est a I titheto in Psalmum si . & a Calavino libro i. Institutionum cap. i. Haec praemittit Edmundus simo net Tras. v. disp. v. an. v. nam cetera, quae

proseri, sunt pervulgata & communia. Alterum ei e Potuit Deus supremos tinive virum Dominus decernere, ut s A dam stetisset, omnes cum originali iustitia procrearentur .s Geidisset autem, omnes eulpam contraherent, ae in orimo homine, tamquam morali rapite nostri seneris, nostra quoque voluntates censere. Temporales enim principeς includunt in voluntate tuto is volantatem pupillorum, & d hita ac vota parentum, in quos filiorum arbitrium trano latum est, in illos pertranseunt. Cur non potuit Altissimus Dominator in Adam Voluntates includere poliatorum Tertium argumentum esto Genes. VH. I . de Mem noti e triacumei se legitur , Fas .m meam irrisum feeiι: quod de peceato orionali L Augastinas expectit, ut diximus capite a. Et oseae vi. . dieitur Ips auram se et Auam ιν siris furit pasti a. paream ergo a multis Theologorum asserium commentitium non est, sed traditum in Serapturis, 3e Au gustino pmbatum. Ad primum respondetur stutia in nos odioso Iansenti gehaereticorum nomine eontari a ud impetitos ca)umniam.

Tradoei ori' inale meeatniri per seminalem originem , di neu piscentiae vehienici, quod tegat Samonaetius, seribit

Augustinue seribit ingillet, stabit sanctus moreas, seriabunt Theoloui prebatissa mi: &pactionem, ad quam permulti e suetiunt, rejiciunt Tilentini Theoloei solo, Pa schalis, & quotquot sute dissereti de hae suaestione assen. serunt. Mitto Nostrates sere omes, de aliorum scholasticorum eatervam. Sat enim nos i damnatis e libus dista

re praecedenti eapite evicimus; tque in ii o positionis no strae sentes uberrimox commonsiluimus. Nec Scholasticoqueliqum nobit adversanteς irrideres, sed utimur utrinquem numentis, illi suis, nox nolin ξ iuncto adversus Restactarim agmine, & comitatu viritis. Nunc ad alterum. Tametsi rodo inquirimus quid sactum sit, non quid supremus Dininus possit; eoncedimueddelevisse Deum hae lege homiem condere, ut eo peccante , peceatent omnes; eo state flarenti latemur eou-stitutum Adam suae posset italis morale rapuit annuimus latam ei, vel ab eo legem obtingere pcisterose nemo nostrum est, ni id neget, tam halus ae isti pidus . At Deum potuisse ineludere voluntatem ream, quae nis mihi intrin- se ea sit, mea non est, in volutate primi hominis, S h lut voluntatis mussa alienum meatum vere, intrantiee , ae proprie meum esse, id vero ton assequor. Remgnantia enim est rerum, non desectus mellatis supremae . Allata exempla nihil proicis emetunt. Iora potest a Mapistratu ρο- pillorum voluntas trangori in oluntatem tutoras in Midine ad peccandum, ut peceante tu,re peceet pupillus; sed in ordine tantum ad permutationen & alienationem bonorum, atque alia istiusmodi, qua sun penes Maoistratuum inrisdietionem . Ita peccante patre axili mulctatur filius, qn

niam natus est a parente. quo a stia ditione prineem expulit; δc exilium est stio eranitio nativitatis, non proprii poena peccati. Hineem enim otest damnate morti hombeidam, punire seditiorum ; atmnquam efficere, ut fili

habeat in se horeteidii, ae istionis reatum, hoc Glo .

quod genitus si a patre taliut stelanun anctore. Visum proinde est Tridentinit Patri, . exempla quae nobis obiiciuntur demonstrate in pollari Adae transfusionem p aenae,

non culpae.

Dieis: Si filii ob parentum releia exilio, altuque poenis

plectantur, & nihilominus no eontrahunt illorum stet rem maculam: Meur ex miseix, quibus parvuli assciuntne, insemur hoc trahere origialem nequitiam a m Resp. oppostionem istam ad quaesicem, quam nectimus, non

spectare. Illam stluit Atitutius in Epistola ad Ausi

lium

28쪽

LIBER DECIMUS TERTI Us. CAP. VI.

lium 73. nune ordine rueo. Corporali poena inficiantur i te um ii etiam, qui eiuslem impietatis non luerunt parti ea pes ad terrarem D. Dentium, quo iam empora quandoque

moritura sunt ob Adae delictum: spiritualis autem 'cena non poteli sine proprio erimine infligi , cum in Erechielis i scriptum sit Ais o quis pere erit, ipsa manerών. insantium ergo empora perimuntur. quoniam propter Adae N earum morti miseriisque subieEta sunt , nec soluto etiam originariae eulpae reatu ius habent, ut in terris vivant, neque calamitates experiantur . Nam etiam baptiratis mea antiqui mecati subtuatum, ae moriendi 5c ingemittandi a cessitat . Ergo vistantur quand ue a Dea peccata paren tum in filiis, ut legimus m. Exodi, tempora latius suppliciis; quia traxerunt ab Adam carnem peccati: non pollunt autem puniri poena spirituali, nisi etiam precatum trahant aut imitatione, aut Origine. Quare ab exelutione a regno caelorum, ab ignorantia, a libidine aliisque animorum supplieiis monitiatur peerato proprio esse oblitillos, nisi fuerit regeneratione expiatum . A morte autem , morbis, ceteri sique miseriit eorporum infertur, granditate primi peccati ius ad corporalem vitam perdidisse. Itaque filius, qui homi ei-dium una eum patre non perpetravit , muli tur exilio, quia ins non habet ne de muliere natus repleatur mis

ritet, de Meli indebito henescia expoliati. Ad argumentum tertium liue sit respocilio . omne Dei

praeceptum, maxime comminatione, aut promtisione latum, appellatur piscium in sacris litetis. Deus enim praecipiendo quasi de ineraede. & de supplicio paciscitur. Ita praecepta legis pastum appellantur Loitici xxvi. i 3. Adam ergo prae Varieat ut e pa tum, quoniam transgretius e. Hegem . Quod

ex ipsis verbit Oseae satis liquet; ait tiamque de idololatris: Ipsi fietit alam ιν se est ut paedam : atqui pactum , quod transgrediuntur idololatra, eis Dei lex : erigo Dei lex est pa-elam illud. quod pedivaricatus eii Adam . Eadem eii sententia Augui in i lib. xvi. de QR Dei cap. an ubi haec habet T s

na . Lesaineratim enim e se a fotiti morte mori eos , qui erant remunis pr erepta Dei. Videas, quaeso , an hoe loco arbitrariam illam e ventionem agnouerit, he compendi se exprelletit Augu.tinus , ut seribit Smiunnet disput. v. de Peceatis art. 3. an potius explosetit , nullam aliam, praeter Dei mandatum, patii em commemorans.

Praeterea Mite es t Absque huiusmodi mera vix, ae nee vix quidem potest intellini quomodo primum Ad e peccatum iit proprium pia leti tum e quippe horum voluntates noti sunt ex Adamo per seminalem originem , cum anima, euius voluntat proprietas eii, pet semen non traducatur. mi Reid nee intelligi quomodo aliena voluntas , me n lente, iit mea . Proprium est meratum mee voluntatis, animique mei, quia voluntas & animus meus per ualita. nem eo oria contrahunt habitualem a Deo aversionem,

non voluntate Dei creantis animam, sed voluntate petimi hominis, a quo est primus motus generatiociis, quod supra auctoritate, re exemplis latis uti explicatum. Obiiciet adhuer Si per semitialem propagationem traheretur ori inale peccatum, non solam in nol trantiret pri. ma Adae transgreilla, sed quodcumque precatum proximarum patentum. Respia neque ipsam transere sonem Adae in nos pertransire quandoquidem originale peccatum

non eli ipsum peccatum Adae nobis imputatum, sed tingulis proprium illud est. Prima illa tramgressio suit oririnariae

maeulae causia , neque at hane ullatenus pertinent alia pet-eata , vel Adae vel proximorum parent uni . Quare ρ obptimum peccatum communis natura vitiata est, di soluto uinculo or in aliet iustitiae inducta omnimoda perturbatio, anima sese a Deo avertente, voluntate aratiocie, sensuum D seii. a utiluntate. Hane naturam tanta perversitate vi tiatam seminali propagatione recipimus e atque ita meratum in omnen pertrantiit per unum hominem , quatenus,

prima nρου arieatione eommunem naturam vitiavit . Pec

cata reliqua si Adami , siue proximorum parentum no induxerunt in naturam humanam tale vitium , sed inve nerunt . per ham iam manenti eonetipi sientiae voluntas obtemperans non in seit naturam, sed ad istam . vel illum aeram illieitum deesinat , de eum procia sit oci vitiatam

originem ad cimne malum, reddit M unum, aut alterum

proeliviorem. Hee etiam ploelivitas interdum de parentibus in ptolem traiieitur, quando ex ebriosis ebrios , ex idololatris idololatre generantur. Ita parentea in filiit orisinale

peccatum quodammodo aegravant ; ut scribit sententia retia

San I Prosper i Et concupistentia est in uno , quam in alio, vehementior, amasia sellieet, non habituatis, cui reatus originari et subiternitur. Porro huiusmodi ad alium peccatorum maeula, de priuatio iustitiae nequit in polle pertransire simul cum hae peculiari eoncupiscentiae proni- rate, quia concupistentiae inciti,ut non inest ratio δεν iis peceati, nisi iis voluntas asentiatur. Ineli tamen e cupiuentiae habituali, non euieunque, sed ei tantum, quae e iam animam a Deo avertit, ae separat ,3 se hane per seminalem originem hetreditario iure eo trahimus. Quapropter ubi anima per gratiam baptismatis halirM5υν Deo coniungitur, tollitur mecatum, & remanet eooeupiscentia. Animadverte, quod Augultinus, qui cap. 45. de M. Eriti The . Tom. II. Encta videtur dubitare an paruuli obligentur non solum noxa originali, sed etiam metatic parentum suorura, lio.

. de Peleatorum meritis S rem. cap. t . omnem duditationem deprinit, de in vi. Operi lin M. etintra Julianum n. 21. dneet solum Adae 3c Evae peccatum inutanda in deterius naturam communi reati, hae)editarii debui Ooligare Chirographum, Ac habere suam .im, es meritu ra linet

lare. Observa ibidem obiectionem hane esse Iuliani, nee dilui ab Amullino reeurrendo ad aliquod Delum, sed ad qualitatem, & e Delum primi mecati. op aes ultima cum pia, eruditoque Seriptore Ioann Nicolari Chieti Congregationis L Ioannis ad Carbociariam Antistite, qui sere unus e i ex ordinis no tri viventi, Theollactis, qui patium propugnat. Trahitur precatum ex Adam non naturaliter, sed quia ille peri iam ne iiii p.

iterorum; praeter enam argumentum nuper prodii lium , quod maenam vim habet, quia per primum peceatum nin eil totaliter infecta persena, ideoque nee totaliter et i i secta natura de si meeatum e trahitur ob eoncupistentiam, quae est esse ius transgreis nix Adae, trahi etiam deberet ob concupiscentiam, quae eli caussa aliorum M. cato rum: praeter hoc argumentum, duo fiant, quae halienus diam prorsus elitant. Unum, quia decimatio Levi non suit ex natura rei r ergo nee meeatum humani generis in Adam fuit ex natura rei. Deinde Anguilinus lib. I. de Necata meritis cap de lib. a. cap. a. d et parvuloς diei fid les at poenitentes propter sidem de penatentiam gestan. tium, quemadmodum mptet Adae praeWaricatlauem sunt obnoxii peccato. Atqui Mec 3c plenitentia gelantium nocieti ex natura sua fides 3e p aenitentia par. ularum: Ergo peccatum Adae non est ex natura sua peccatum poeterorum. Resp. Iulius Theologi potiti em ei se contrariam Au ustino seribenti xiit. de Civ. Dei eap. q. μιαι poenistiter praecest in pertauristis hominitis primis, esiam natures reri 1 sitir in nasceriri ut reueh. Eu etiam obtestio Iulianis eo nuper laudato negantis pereatum quod ommisi, seria δε seri naturale . Originaria erga cuin 3 saturalis ea , nora quidem in lituti e naturae, quod foret blasphenia Manichaeorum , sed traii iiita vi propasati is naturae viatiatae pet Adam, non vi alio ius eo vetiti is , 3c pacti . Instantiae autem ad praecedentem argum vitatioclem sunt nullae, eo quod eoneum stentia primeli universarum animi facultatum perturbatau; e neu piscentia citia est a tialiqpronitas Poluntatis, aut sensium, es primae tantum inei

arersio habitualis animi a Deo: unde haee sola naturam in it, I animam labe originali commaeulat. Quae di-

euatur de Levi decimatione, iecitentiam no ram corrobo rant. Enim vero Levi deei natus est non rati e passi,

Da p,r seminalem oti inem, ut olendimus supra ex Au su.hno lib. t in operis suiperiem eap. ior. 1taque & noet per originem seminalem fuimus in lum hic Adae, de haeratione peecavimux sfigivis ire. In his, qui seribit Auguilinus de peccatorum meritis, est aliqua disti militudo , &asi qua aequipar intia. Dissimilitudo eis, quod in bapti taciest teneratio spiritualis, vi sacramenti, quod gratiam eonissem ex Christi institutione: in procreatione hominis trahitur peccatum per vitium carnis, qua traducitur generatim ne naturasi . Paritas in eo El, quod sicut gratia eo sertur per sacramentum institutum a Clitillo etiam parvulis no dum credentibus propria voluntate i ita originalis noxa per vitium carnis contrahitur a par lit nondum propria ν luntate peccantabus. Audias Augustinum lib. a. de peccati meritis cap. 2. Leut eos i δειν rus in Chratio reuenerat Aesi se eos est pus mortis in Adam renerisust pereurores; . Is enim carnalis generatu est. Me θιν itiosi , G2. 3e loco altero, qui obrie ituri Totam Re, inquit de reteneritione

viritim λυυιι Eretis . Inepta autem est Geuetutio. N turale non ea, quod paruulis eonseretur per gratiam i Ergo naturale non e:l quod eontrahunt per earnalem generationem. Ae de quaestione perti selli dictum sit.

Ex nostra sententia sequitur ahque ulla ambiguitate , quod perseverante Adam. s Ctin Dei legem maeoarieatus

esset, is communem naturam peceati inquinamento se dasset, atque in polletiri per seminalem originem, & ea natem concupiscentiam tranti udisset Originalem reatum Sed i ante Adamo exomasset Deus probabilius mainti et tiarum cumulo universam eum genitore progeniem, ne ullus homo ulterius ab ineommutabili hono de ei eret.

Sequitur etiam, quod si Deus absque virili semine homunem eonderate quoniam is non esset ex Adam per semianalem originem , non inficeretur pectato originali . Quamquam enim tota massa eorrupta ea, 3c homo ille ex hae eadem massa plasmaretur ; tamen eam non inficit animam, nisi in quantum est principium generationis, ut

docet Sanctus Thomas l. a. q. 8 i. ari. ad a. tum quia notast proprium posteris peceatum Ada , nisi ab eo sit motus e

nerationis , sicut actus emporalium membrorum non pertinent ad peccatum, nisi in quantum mouentur a voluntate: tum

etiam i quia nullibi, ut in semine , servestit libido, nee

caussaliter eontinetur tota substantia, quae omnium virium

29쪽

DE THEOLOGICIS DISCIPLINI s

&. sensuum, in quonam inordinatione itit originalis eulpae sublilaeum, fit QMdhim , atque ins mentum. postremo consequitur, quod, etiam s sola Era peccasset, vel solas Adam, pta era nascerentur obnoxii peceato. Me non latet magnum numerum Theologorum sentire postum . quod, inquiunt, est homo primus renerationis auctor, & priuedium effietem quod Magistro Beato G ma eitata quaestione , art. 3. potest rasidiisme propugnari. Sed opinor principium generationis noti esse maritum sne uxore , neque semen virile absque semine mulieris , quoennque modo istud cotieurrat : quod apod Philosophos

controvertitor . Quoniam ergo coeuntium fit una eam; in ea seminum permixtione, si alterum pollutum si, opo tet ut vitietur utrumque, & modicum sementum totam massam eorrumpat. Atque id fiet, etiamsi muliebria permis antur ad solam sermentatio em . A mdicte in istim factum os putat. . o per tuom omnes moriati P. Lis autem a mώKera, sis ab Au - ἀ- ών, tit -- au Mimiam h mhiem parimer, quoniam scias notam a mutier ex Uis est . o inritisque raro Misa est. Uriae , iliis quia scit, tum est , a,tiat Ao in eis e vinar isariar non iam uias anquit Do m uias, seu una caro. Ita Augustinus in I. de Peceatorum meritis cap. i5. Et si ergo Pater praeeiptius gignendoiam filiorum si auctor. eique generationes tribuantur, ut prae elata idem Augustinus animaduertit lib. 3. in. Imperieti num. φo. nihilo tamen minus non exerit motum ad senerationem idoneum, nisi complexione mulieris, ac seminum permixtione. Puto autem nanil referre, num aqua eslluatim ea ab ipso sonte, num lutulenta effieiatur in vase . Sed quoniam vereor ne hie sententia, vel potius opinatio mea minus nostris arrideat, quamvis illam cum Tito Dist. et L h. s. valeam pluribus eommunire , non eam nimium quax obtrudam.

CAPUT VII.

D. latiri quodam opinione asserente mecartim I oram muri .e is Domini octorum esse onor. δεο μὰ nati. STATUIMUS supra praeter originale peccatum nullum aliud ad posteros haereditario iure transite. Solus Baius

prop. II. asseruit, omne fetas eius esse coniurienis, iastium Metoinem ρο mysteros eo modo iusicere possit, quo Nupe -- transeugur sve qnod Baius existima. omnem pravum motum e tu centiae esse formaliter peccatum, iiVequod nullum reatum agnoverit praeter obligatiociem ad A nam; quae duo affirmavit propositione τ . di ueri. Nam &ptabam inclinationem a proximis parentibus 4rahimul, &vistat quandoque Deus peccata parentum in stim carporali h saltem suppliciis. A qua Baii doctrina, ut a media nocte meridies, absunt sententiae Augullini. Is enam, ut ex eodentibus liquet, in Adae primo peccato ad mutandam in deterius naturam agnoscit meritum sngulare, libro si. contra Julianum cap. ai. & in reatu concupiscentiae demonstrat averso em a Deo, sive, ut loquitur lib. i. de me-

t. meritis eap. r. interclusonem, Dae non /nem a suo Cremrore separas, ideoque etiam reatum culpae . Nune excitata

est nova quellio scriptis Magistri Manlii plurimum collu strata, ad saltem scelus Judaeorum qui Matth. xxvii. 23. clamarunt, tinguis altis super nos, o super filio nesνοι, illorum progeniem inficiat. Ferunt namque Iudaei illius

seelariet pinnas, easque stavissamas, non solum captivitatem,e aismisionem, sed etiam intestinum in Dei situm odium, maximamque eo dis obdurationem. Et hane s dicatur eo mirari intima macula, quae dici possi vitium nature, ha beatque smulare meritum. ut prima Adae transgresso, na tutam ipsam in tendi; nihil his assertio habebit eum e risibus Baii commune. Versemur itaque in hae disseri, tione nuper nata, ae ledidula, ad punΗum temporis. PROPOSITIO. sedlus Iudaeorum . quibus auctoribusi istos emei suffixus est. nequit appellari peccatum naturae pervadens in posseroq. Demonstrarer I. Ex verbis Apostoli ad Rom. v. is. Ia

istitiis 1 His n itistificetisn m. Ubi inter Adam , NC sitim, & inter illius inobedientiam, issiusque ad mortem

usque singularem humiliationem hae statuitur antithest , quod qui, uis ramali penerati e pmpagatur per Adam contrahit maculam originalem , & quisquis regeneraturpe, Christum iustitia gratia exomaturi sed non μυι δε ita is , his O atanam, cum generati e ea mali non contrahatur nis unum delissum, statia autem Clitisi, quae nos iustificat, noti solum orie narium illud dispon-git, sed etiam actualia, quae voluntate propria patrantur. Unum est ergo peccatum quod trahitur per originem dicauilla eli condemnatam it posterorum : Atqui non unum esset, s etiam scelus Iudaeorum pertranstet in posteros rNovi ergo pertransi. Respondet Mans. Tora. 1. Theol. scholastiem p. ut Lque pectatum Aginale , quo sinetua nascuntiar innoxii, unum esse ; sed quid inde ad determinata peccata huius, vel alteriat determinatae similiaia scis persistit adhue piscedens argumentatio. Comparatio enim silia ab Apias olla inter

iarii, seu pis 1 Attim ruenerans aratia: ita o Adam tintis es, en qtio omnes pereaverunt, quιa nen soti otia imito is peccatorei faeis, sed per eam in flenHana poena. Quod & s iis manifestum est, I hisce iisdem vectis asseritur ab Augustitio in primo de peceatorum meritis cap. x s. Atqui determinata stetera eamiis huius, aut alterius familiae novi habent poenam , quae generet per camem; non enim I deorum peruleaeitas , fervestens in Christum invidia e citat motui, quibus propagatur natura, & ramalis pati

ratio peratitur, sed ii emetuntur duntaxat carnis concupi. stentia. quae est memorata μν earnem aenerans poena .

Ergo determinata huius, aut alterius iamiliae scelera ne. queunt esse natur , α genere suo citiainalia. Similitet ideo per Apostoluin nou sevir dei ultim, ιιa in iantam , Quia a ne me earvi iliis tam modo trahitur, quia es of sinati eratum: releuerante aviem Biritu, non solum σνυ natis, B I etiam voluntariorum fia renUM precinorem. I in eodemiam Augustinus. Atqui 's Judaeorum feeius pertransiret in filios, generante eam e non traheretur tantummodo illud , quod est oti uase meratum. igitur ieelus Iudsorum tatilior nequaquam culpae reatu pertransit. Aeredit argumentum ex polite .no Augullini eontra Iulianum opere lib. vi. Num .ar. petitum. Ubi Haeretico O,

iicienti , quod si primum Adae peccatum fieret natura

te, tale etiam evaderent quae via uatas criman 'la quotidie eommittit, respondet illud solum hos re sti m rami O baran meritum sue lare, myterea quod potuit omnis,

ou Ura o m lure nascendium in deteritis murare naturam.

Hoe vere potuit, quoniam ante illud meratum, nam is ilia resis δειι, tis nee mori γ es, si me ea notauset: - νa tua ratis sit, tit in se di omiuam crinis in nisistis non sisti ero natura ilia testi fia i , tia coriis vis a suo niauranaret. Atqui ante peceatum Iudaeorum in Christi ea

dem emspirantium talis in eis natura humana non erat,

sed morti subiecta , discordii laedi sita, at a vitiis r Ergo illud Iudaeorum scelus non ruduit vim ae meritum sing lare, non quidem in se in spinum , sed quoniam iam a turam vitiatam invenit ) tit deberet omnes inae nascentes infieere. Vide quae diximus praecedenti capite ad obiecti

nem penultimam. .

Eodem loco Augus inus ostendit quaenam culpa sit orapinaris, qoaenam vero actualis ex poenis, quae inde com sequuntur. Ut enim culpa oristinatis si , di contrahatur propagatione naturae, necesse est, ut quisquis illam naturamnabet, iisdem poenit essetatur. Nam ii poena non pertranseat ad omne , eis peccatum actuale, quod poenis temporalibuet etiam in polieris quandoque pMnitur ad terrorem malorum, pEna autem aeterea non m nitur nisi in iis, qui illud imitantur. Ex quo probat primum Adae peccatum otietinariam labem in nos transiundere, quod poenis, quas Deus minis homini et fuit comminatus, singuli a sciuntur. Etenim istiuum ham vim vidistis a metia laboris a leniam e nti Iam pari. M.tim is δευ5ess seimus ι ι-nem , i. si ergo solus Judaeorum evasti et naturale, scilicet eum propagati e naturae culpam traficiens in posteros,

omnes erucisxotum Christi nepote easdem spirituales poenas luerent , quae iuxta Cl. et heologum sunt amissio iuri ad promissis et fasias Abrahae, velamen eo is, & oticaecatio. culpa ae vindieta inus sanguitiis Jesu . Atqui hin poenis non ametuntur Judaei omnes, sed ii siti, qui imitamur dilatorem suorum flagitia; ut enim legimus Aes.

xx . ain multa millia ex Judlais erediderunt, atque anhiore Amstraro ad Rom. xt. 23. Clae tot ex parte rent eis in Is A. Ergo scelus Judaeorum non eii petratum naturae, nec reatis pertransi in possescis.

AD QUAEDAM IN CONTRARIUM ΛRGUMENTA.

b. I. Judaei, ex quo propagati sat ex semine Abrahae,

peculiare ius ad diuinat promissonee habehant. Etenim Gen. xv M. . Deus statuit pactum eum Abraham, ut esset Deus I m iste .uisi . Christus Matth. 13. testatur se tantum missum fuisse ad oves , quae pri mar ex Israel: atque Lucae xi κ. s. Zachrus salutem e se ius est, eo

quod & ipse fritis es t Abiaia. Atqui poli Domini crucifixionem Me iure privati sunt, ut liquet ex parabola apud Matth. xxi. de disperse aῆricolis ob oecisionem Filii Domi. ni sui, nee non ex ipsa Apostri orum praedicatione e nam principio Matth. x. s. praecepit eis Iesus, ne abirent in

vias gentium, at post mortem cap. xxv et t. Ig. russit, ut cmnes gentes docerent. I xi eieto ob crimen inicidii nedum se, sed posteros quoque suo; iure ad prcimis nec divinas privaverunt. Atqui peccatum quod pravat homo aliquo non solum personam, sed eius progeniem ex D. Thoma '. de malo art. I. O peccatum infitiens naturam; Iudammmetpo scelus peccatum natura est. Resp. diis ma. ludaei ius habent ad divinas premi glacies ex quo sol filii Abeata sis κώ- raris , nego: se natimi nium, concedo : ait enim Apostolus ad Rom. ag. Non im per tetem proMusa Asiatis, rit semini ritis, ut hinres est muncii , Ied perutis j - karii re Augustinus, in psi . sui Mas Miratu furiis Ah aham , filius es Abrahae : Quis is degenerauerit a sue Abrorum, pera AEt regentem Agrahae.

30쪽

LIBER DECIMUS TERTIUS. CAP. VII.

AIdumeraverunt f pridia mur. Ita Chananaea non erat tilia Abrahae, quia nonduin eredebat, unde et eodem ea M. Mati v. 18. ob fidem eoneestum eli qutia petebat .

Eae haeus etiam erat filius Abrahae mitandis ian erat ia van rara sim avi - , seu in sua Misitantium, ait Aurumn ut in Ps. τ . Alioqui s Zachaeus tinti propter imitati em fides Abianae salutem e secutus ellet, sed obeamalem propagationem, silvi satii essent Judaei omnes .

Fim ad maiorem momi, tionem. Minor eadem ratione di

stinguenda ei ir Iudei miυati sunt iure promi sonum divunarum quantum ad terram Chanaam, aliaque bona temporalia , eonee 1 quantum ad sempiternum raranum Meninae, subdistinguo ludaei omnes procreati ex semine erucifixorum. negor Iudaei, qui horum crueis xosum imitantur infidelitatem, concedo. Enim.ero post mortem qu

que Christi Judaeis Evangelium naeditatum est, di Apollos conuerti sunt ad gentes, quovitam Iudaei im contradiem

bant blasphemantes, & verbum Dei resutabant. Videantur Acta Apoliolorum cap. x t 1i. 15. 3e a b. Distinguenda eis p riter minor subsumpta: Est peceatum natura illud quod privat aliquo dono natura, ut originale quod privat originata I stitia, ἔκ recta facultatum ae sensuum ordinatione atque harmoNaa, quale donum primitus eollatum fuit Adam, traiiciendum, ii selisset, in omnes posteros, esto. peccatum eii natura, quod privat aliquo dono eos lato fidei, merit que personae, quale doctum tuit momissio Abrahae particis Panda ah his tantum, qui eiusdem fides imitatores sunt , nego. Atque haee etiam est expressa doctrina D. Thomae 4. q.

de malo ait. R. ubi defuit peccata proximorum parentum no esse originaria, quoniam non auferunt uisquia dontim nuturae,

ideli donum in stimios natuiali generati e propazandum. b. a. Ad Rom. xi. M. Iudai dicuntur inserti olivae, ides , Ecelesiae solium fritin is narurum. Cap. xv. 8 asse ritur Christum fuisse nuntiarum eiteumeisionis ad coin amaas premissones parram, de cap. 3α 3. 4. Apollolus ait Ista litarum elle adoptionem, gloriam, legislationem , promissa ;de iis laquens, qui erant esus eunati securiatim euνnem. Itaque naturaliter, de vi mopagatinnit ex semine Abia eisinabant ad moralissionem, a cuius iure ob mortem ill tam Christo exciderunt. Resp. nego cossequentiam. Nam ad Rom. xt. Iudaei diacuntur olivae rami naturales, quia naturali propagatiuae erant ex radice . sive genere Abrahae, in quo per fidem servibatur taclesia : quemadmodum Gentes erant ramiolevita, quia inter eas vigebat idololatria. Ut ergo idololatria penitum noti eil pereatum originale, sed actuale transiens in pollertis imitatione, non semine ; δ ita bene illio Abrata spectat ad omnex, qui imitantur illius fidem , non qui gignuntur ex eius semine. Et quomodo gentes inserrae sunt in bonam cisivam per gratiam fidei , ita rami naturale fracti sunt propt/ν iveredat ratem . Ita ibidem Apostolus v. m. Propter ιneredulitarem, inquit, non per seminalem orietinem. Si enim per seminalem originem noci contigisset in Israel caecitas ex parte, nee salvus feret omnis I MI, ut e vellitio addit Paulus, idec , i or ea Duriae, O diae inutis se vindum propositim meati stimi: verius sue .em Dur Isael, inquit Augustinus Ep. 3α nunc I49. Io.

Nam poena respondente peccato natura polieri omnes muliactantur. Ex his pastuit sensus aliorum verborum . maxime quod Apostolus appellans Israelitas e alos setin itiis -- ollendit alium modum cognationis secundum fidem, ut animad-ttit Augulimus serm. ε3. de diuersis cap. 18 De ea autem cognatione ad Rom. xx. scriptum elli Gisistii sivi ν o ssioni, immantur in semiae. b. 3. Jud i crucifixores Domini clamaverunt int. xxvr i. ix. Sa uis rivis nore nos, o super fit ei no res iideli, eis poena, nanet Glossa interlinearis r Atquipe me in usque Male impreeotia, ut scribit Hieronymus laudatos a Corn. a Lapide Commem. in hune loeum int-thaei riso pertrandit ad pollaros Judaecitum eia poena. Resp. duti maiorem: Clamaverunt invidentia excaeati,& nescientes quid imprecarentur, coae. 3uod posset stete- νὰ stii in filioc culpa Ac poena transre. subdi IL poena temporalis, qua ad terrorem impiorum interdum poniuntur polieri nαllum itit habentes ad terrenam selieitatem, licet tint innoeentes, coneedo: Poena sempiterna, qua puniantur Judaei, tamets non imitentur incredulitatem patrem suorum , nego. Atqui perseverat usque hodie imprecatio , scilicet temporalis poena, & abominatio praedicta a Danie te, tit inquit ibidem a Lapide, conta poena sempiterna, simitetitur Iudai ineredulitatem Mamrum, esto; nisi illam

imitentui, nego.

odi ultimo. Scelus Judaeorum appellatur a Ieremia rapori. i. μα-- sor tvim Aiso ferreo in uviae is mons iso, di ab Amos tr. 6. Mitis, a quo Israel noti convertitur . Id vero non solum ob temporalia supplieia, uerum etiam ob caecitatem ae pervicaciam. quae in Iudaeis tanta est, ut

perpmei Christi fidem ampleriantur: & si quis Christo nomen dederit, continuo ad relap4um vehementi Inclinatione meitatu . Ex solo lacte Judaeae nutricis insci meralox e perientia compertum est. At ubi poena est , etiam culpa imvenitur, frequenter Augustino Iulianum interpellante 1 F. temini potnim, eti0.m duris: Itaque in Judaeos culpa M

istum traiieitur.

quoniam eius eaussa in perpetuam captivitatem sunt deportati,di quemadmodum a lolatre amuleta Deorum suo

rum suspendunt ad eor, ita Judaei dis is, quasi insgnia

deserunt χ ο , patrati sceleris. Id vero non est culupam contra ere, sed quasi sanguinis infamiam , di in ortunium natalium. Ita polleri Cnam seeum serunt maledicti nem palmam i ita peccato Salomonis eius filii diminutim ne regni niti sunt: ita latet setorum ae rebellium nauabsque peoprii reatus macula habentur intimes. Causam reddidi superiori capite ad 3. At . inquit Manso, trahunt

Iudaei a parentibus etiam pravum habitum, incitatem, per vaeaeiam , & inclinationem ad imitandum crucifixores .

Quid inde I Filii omnes, ut plurimum, pravam affecti

nem contrahunt parentum; & eorum attes, vitia, maresque imitatitur. maxime s eadem sit patentum ae filiorum educatio. At naee praua essellio non substernitur reatui evsepae, nisi prabeat voluntas assensum. Nemo quippe damnatur propterea quod inclinationem malam ob eo oris dispo-stimem induat semine i aut lacte. Enimvero tui aereatus

vel eli priὐatio originalis iustitiae, vel inhalis; issam privationem induxit peceatnm Adae, sui a naturam vitiavit originaria iustitia exomatam: hane privationem Meit astra. lis voluntas, quia iterum animam exuit superinducta institia. Judaei ergo, ut generantes reliqui, in stio assectiones malas traiiciunt e quae, ut in parentibus, ita in potieris nequeunt este proxima caussa damnationis, idest, nocere novi possunt nisi volentibus. Qui volunt, ac pererant, non sunt discreti a massa perditionis, neque eis auxilia, quae nul lum durum cor respuit, sunt Dei proposto praeparata. Cur se disereti noti fuerint, non est peccatum crucifixo m ,

sed illud, quod iiahi ut ex Adam; & qui di reti sunt , velamen cordis abjiciunt, ei ue sve Judaei sint, sue Centiles, sis mali linprobique chiistiani, atijum se aristi-

CAPUT VIII.

PUEROS ncm regeneratos baptismate ante rationis

usu in concedentes natum pelaciant excludi quidem a regno coelorum senserant, sed stui tamen selicitate quadam, ac vita perenni. Hane Pela anorum fuisse haeresim nullus ignorat, traditque expresse Augustinus Haer. M. de peccato Origina cap. 2 . se . ivi de .erbis Apostoli, lib.

I. de orig. animae cap. IL in v. Operis Imper . contra

Julianum num. aon. & aliis in locis compluribus . Eosdem puerox sitii naturali beatitudine, & poli iudicium exit

nanum super tetram esse commoraturos tensent Catharinus.

Pictius, & Cardinalis SQ rarus. Puniri exelusione regni eaelorum, quod supplicii genus dieitur poena damni lantiunt uno ore Catholiei. Sunt ex his nee pauet, nee infimi ordinis, qui ex hae poma nullum animi dolorem it las experiri arbitrantur. Augustiniana tandem sententia est, illat nedum dolore aliquo macerari, sed etiam plini poena sentibili, licet comparate ad eos, qui actualia patiarunt, leni admodum. & mi tillima.

Antequam nutas doctrinae positiones afferam, dissimulandum novi eli, Augestinianae sententia assertores passim aspellari a Seholasticorum nonnullis nisuros puero iam .

Quibus si vieem rependere velimus, nihil est, quod saeialius possimus praestare. Nam Florentius Conriux Archiepili opus Tuamensis, & is quidem non Augustiniani in min-ti , sed ordinis Minorum, in libro, quem de hoc argumento consetipsi cap. ad. hos Scholasticos stupenda antinostatis redarguit, a penetrandis Augustini principiis remotim mos esse pronunciat, patum Divinas scripturas penetrare,

ZE Romanam Ecelestam, dum Augustini placitum labefactare

conantur . non levi sorte iniuria asscere. Sed nos ab his renitus abstinemus, hae una responsione contenti, tortores amnatorum esse daemones; & uniuersorum iudiem, ante

cuius tribunal etiam meri sisti debeat, esse Deum. Ipse

illorum causam aperte novit; nos quae audivimus ab Augustino, reseremus, commiserantes Filiorum Adae aditi,nemr qua nisi talis erit, qualem nos opinamur, gratula bimur maximopere. Nae tortores dicuntur, qui nee pere liunt , nee damnant, & eommiserantur damnati l

iustis hisce eonviciis, quae late expungit Notilius in

Vindieiis cap. r. f. r. nune pretermistis, animadvertem dum est, suod Edmundus Simotinet Iesulta destissmut Dis t. v. de pectatis arti ira ingentie satetur Latinos P tres poli exortam haeresm Pelagianorum magno consensu Mitram tenuisse sententiam e quamquam odio tam post μ lam xii. amplexi fuerint sere omnes Doriores Seholaiaui. Imo nostram desnitam in Conesio Florentino arbitratur Petauius alier eeleberrimus Jesulta Tom. i. Theolog. Dogmatum lib. In cap. ita prope finem: quod sne ulla hael, ratione fateret Nicolaus Drae inter Tom v I. pag. 44r. Quod veto de Scholastieis dictum eli, nos utique nerare non possumus. Cum enim Magister sententiarum scripsimet diti xxxiii. infantes nullam ignis materialia vel eonfitentiae in inis poenam sensuros, qui primum in eum Commentaria