장음표시 사용
21쪽
acturum,ut Philosophia,quae de rebus humanis tractat, perficiatur. Praeterea cum omnis doctrina duobus fere capitibus absoluatur: principiis, & iis postea, quae ex principiis efficiuntur , ipse quoque Aristoteles initio Magnorum Moraliumcap. r. Politicae principia in Ethicis contineri test atur. Non recte ergo hanc de rebus humanis doctritiam vulgo Ethicam vocant inustato apud Veteres Vocabulo: non negarim tamen Cam partem, qua principia explicari diximus, Ethicam proprio, non vero communi nomine poste dici. Naturam autem & definitionem ac partitionem seu diuisionemPoliticae,ut aliarum artium ex eius fine & materia deduximus Finem Aristoteles dicit esse beatitudinem,hoc est,actionem virtuti congruentem. Materia vero, quin sit posita in actionibus humanis, ex animo & voluntate hominis manantibus, dubitare nemo potest, qui hos de moribus libros vel semel inspexerit. Toties nanque inculcat Aristoteles , hanc doctrinam esse seu Γωρακυ: re putidum sit loca annotare. Idem quoque Plato multis in locis confirmat: Ratione autem, si quis neget cogi potest ista.
Nolumisiae explicari de virtutibus, de rebus iustis ct initisu, bonis is malis.
Atqui nemo bonin aut malin aut i in denique aut iniustus, nseae actione dici solet Iut Cicero lib. i. O ioniam dicit omnem virtutein in actione consistere
Es igitur Politica scientia, huafacia moresque hominum a
singulorum, suescietate congregatorum ad bene beateque vivendum . moderatur e, informat. Hinc partitio Politicae iam elicitur : ut altera quidem eius pars ad singulos: altera ad secietate cluadana coniunctos pertineat. Et cum cietas in Vita humana sit duplex, altera publica , quam ciuitate in: altera priuata, quam familiam vocamus: non inclimode tria membra collocare possumus. Primum quidem in singulis,quodEthixum licebit nominare: Proximum in familia,quodoeconomicu:Tertium comuni totius scientiae nomine Politicum. Hoc eodem adiumento materiae: quas actiones esse diximus, facile & dignitatem artis quod Aristotelestinitio bbri. 1. deanima testatui j propositae ,& reliquarum anium cum ea coniunctionem aut aistimilitudinem perspiciemus. O tores olim Potiticos se vocabant, quibus coniungo Sophisiat: sed hos eo nomine grauissime insectatur Plato, & ipse
22쪽
Aristoteles extremo illos iidem illi authores,& elegantic me Aristoteles lib. I. de Arte dicendi . quod accidisse iis, aut potius sos eme Aristot. ait , vel ob imperitiam, vel ob fastum Marrogantiam. Nam ex omnibus actionibus voluntariis: quae fartim sunt priuata, partim publicae:& iursu, alia corum membrorum sunt partitiones : Oratores hanc fere particulam , Ut niateriam suae arti subiectam habent,quae est de actionibus 8crebus serensibus, contractuum & testamento1um, & id genus altonim priuatoruin negotiorum, Vita' generibu S colliprehensis: raro ail Respub.&consilia admittuntur maiozes lini fortas se in Democratiis. Eadem est ratio Itiri sprudentiae: via dc & cero multis in locis ius ciuile, priuatum appellat. I tuis enim publici ratio ad Politicum specialem pertinet. Postrein una erat de dignitate-vsi1. Diximus autem ratione materiae squam
hie quoque spectandam esse monuimust primas panes Theologiae,ut,quae res diuinas,materiam videlicet suam trae et, deserendas este: secundas, repugnante licet Aristoteles qui Physicam praefert,wpterea quod putarit corpora coelestia &reliquas res naturales homine est e praestantiorest Politicae. Nos enim
scimus & rationi. quoque confirmare possumus, hominem, eiusque animum, cuius actiones, Ut materiam habet Politica, reliquis omnibus rebus creatis antecellere. De utilitate hoc satatis sit dicere, eam & ciuitates omnes constituisse & conseruare: omnibus denique artibus maxime taliacia Theologiae, Iuris
Prudentiae, & historiarum cognitioni prodeste. Recte igitur Stoici&argutePhilosephiae trium partium sui illi quide diuideabant) Logicam sepimento, Physicam arboribus,sructibusEthi
cam similem iudicarunt: comparata horto seu agro uniuersa Philosephia. Alii eadem ouo comparata testae seu putamini Logicam, Ethicam vitello: albumini Physicam adaequabant. Et omnium rectissime Posidonius steste Sexto Empiricoliabro aduersus scientiast animanti comparauit Philosephiam: ossibus quide &neruis Logicam: Carm&sanguini Physicam: animo denique Ethicam siue Politicam. De interprete: Ex his, qui Aristotclem Olim sinit interpretati , alii aliam viam dc rationem sunt sectici. Themistius vcrbo' nim tantum filo mutato, quae Aristoteles presse & breuiter: ille diffusius, leu ut Graeci dicunt, παραφροις μί extulit. Alii
. nudam & meram Aristotelis sententiam iudicarunt , Vt Por- phitius edito in Categorias libello. Alexa1idcrMaximus,Her- . A a mi-
23쪽
minius,aliique complures & sententiam diligenter exquisive runt, & quaestiones etiam modice attigerunt. Fuerunt etiam, qui grauissimas quasque quaestiones explicarint, ut Plotinus& Boethus. Denique erant, qui nihil aliud quam quaestiones tractarent: qualis fuit Apuleius &Nicostratus,& alii nonnulli. Ex recentioribus reperias eandem sere differentiam & rationem: Verum ante haec tempora duplex fere in scholis vigebat ratio. Quidam enim satis habebant summa capita, quae tractaremur, Rerum, enumerare velut eosque Summistas vocabant. Alii meras quaestiones agitabant, quos Q inestionarios vocabant: quae posterior ratio etsi perditissima: hodie tamen in omnibus sere Academiis Italiae est usitata. Nos quam omnium optimam iudicamus interpretandi rationem Alexandrinam illam,quae quidem & in hac Academia usitata est, sequemur. Primum igitur Graeca Aristotelis verba quanta potero puritate & proprietate: deinde quanta fide & quam potero Aristotelis rationi accommodatissime latine reddam. Vidi versiones nouem: veterem: Argyropyli: Aretini: cuiusdam Ficentini: Feliciani: Perionii:Turnebi: Gruchii: Lambini. Sunt& qui aliquot tantum libros verterunt, Muretus,Martyr & Sit monius. Italico sermone vidi duas:alteram Figucii paraphrasticam: alteramFlorentini cuiusdam ad verbum,verum praeter Turnebum&Muretum, qui ea superiora seruauerit, reperineminem. Vetus translatio fidelis est,& Aristoteli accommodata,sed impropria & Barbara. Perionij, Grucchi & Lambini oratio est pura & propria: sed Perionii neque fidelis,neq; Οικεια accommodata. Gruchii& Lambini fidelis quidem, sed non
accommodata. ΗΟcautem Vt accommodata sit interpretatio,& quas serua: cum beatus Augustinus lib. a. de Doctrina Chri laudet & requirat in libris sacris: nos quoque in huius . modi grauioribus scriptis omnibus optimum existimamus: quod & illi tenuerunt, qui Pandectm olim Graece reddiderunt Turnebus autem & Muretus, ut dixi, hac Religione sunt usi: sed ille saepe non satis eleganter: hic autem, Vtinam totum reddidi stet. Itaq; nos frustra in hac re non laborabimus. A lterum muneris nostri caput est, ut sententiam diligentissime inuestigemus, hoc autem, quia sine analysi & summa rerum partiti
one fieri commode nequit: omnia argumenta accurate Venabimur, eaque more Dialectico proponemus, & eadem opera, oscinem, methodumque, quae in noc opere est admirabilis& diui-
24쪽
& diuina,diligenter indicabimus. Ad eandem rem multum iu uabit, Aristotele inter se comparare, hoc est, locum cum loco: quae explicandi ratio mihi videtur commodissima. Interpretes quoque omnes recentiores nam Veteres multi extant in sacros quoque libros & iuris ciuilis,omnia denique adiumenta conquiremus, ut fideliter & dilucide sententiam eliciamus ac proponam . Postremo cognita iam sententia , breuiter&modeste nostram quoque sententiam quod Simplicius &Hammonius interpreti permittunt adiungemus,& si qua erunt controuersa,Vere explicare conabimur.
IN ARISTOTELIS ET HICORUM DEMO-
ribus ad Nicomachum librum I. COMMENTARII. Αρισοτι λουςJ Putabat Cicero tib Dde Finibus ei rea initium cuius haec verba sunt . si uare teneamu Aristotele eiu sitim comachu cuam accuratescripti de morib.libri dictitur illi quia de Arist.sed no video,cur non potuerit patrisimilis essemius.cte. &Laerti Us quodam in Deo,hoc opus non esse Aristotelis,sedNicomachi eius filii. Ego contra his rasumentis sex. Primum, quia in Politicis,quae ab omnibusAriuolesi tribuuntur horum sit menti O, p. cap. v. o aliis in locis lib.2. cap. a. lib.I. Metaph. eap. r. Deinde quia Ethica & Politica tam sunt inter se connexa vi in cxtremis Ethicis apparet, & Politicae natura postulat ut qui unius operis sit autor , sit Scalterius. Praeterea,stylus leuλεξις,quae hic eadem est cum reliquis libris Aristotelis. AEtas quoque filii qui adolescens mortuus est, tam praeclarum opus non fert. Praeterea quae de Id eis disputat libro r. cap. s. ubi Se
Platonem amicum seum vocat, non conueniunt filio. Postremo omnium veterum Interpretum, Alexandri in primis antiquissimi, & Plutarchi testimonium idem euincit:qui yno consenta hoc opus Aristoteli attribuunt. . , Hunc esse verum huius operis indicem, tum ex libris veteribus, tum ex interpretibus, tum ex rebus ipsis, idemoribus enim toto opere agitur J tum denique ex ipsb Arist.bb. V. Politicorum cap ι . & alibi hunc titulum agnoscit,cofirmari potest.ηθος aut est naturae seu φυσεως,aut /ποπων si
consuetudinis vitae comunis qualitas quaedam seu affecti animi. De posteriore hic agitur,quae hominu propria est,&va acquiritur.ut enim fabricando labri: ita agendo &vsu Ethici
25쪽
reddimur, morcsque nostros informamus. Prior cum bestiis cst communis, quae huc non pertinet. Verbum latinum mores, non ram late patet: neque non bestijs attribuitur, nisi metaphorice & improprie. Prius autem natura insitum, latinis estis ira vel ingenium: Sic enim Cicero ex Phadro Pia-
locum de Isocrate in Tufeuianis reddidit. J Videtur Aristoteles filio Nicomacho hoc opus inurripsisse , ut alterum , αλμίων, sodali M
βιβλία J Ostendam aliquando, Deo volente, Politicorum opus non esie integriun , sed hoc est, in fine mutilum. Nunc de Ethicis, quae ut videatis esse integra: hoc ςst, neque neque neque in medio opere quicquam desiderari, ex ordine totius operis bipartito dilucide ostendam. Summa igitur huius operis, quae in eo tractan-pur, capita sunt quatuor , ipse Aristotele teste in extremo opere: Beatitudo, qui finis est operis descientiae: Virtutes, quarum adiumento finem assequimur: Amicitia, aut Virius, aut xirtuti coniuncta: & Voluptas, virtutum & scelicitatis comes.
Et hic quidem ordo psh- ut Aristoteles loquitur :J rudis :laltcreri exquisitior. Totum igitur opus in tria iumma capita rursus partior, Aristotelem secutus: in Prooemium, Rcm siue tractitionem, REpilosum. Prooemio tria asit, yt ipse quoq; testis est: quis epim sit Scopus & scientia sibi proposita: quae eiuS tractandae ratio seu conclusio, & quis deniq; auditoririus sit idoneus, explicat. Tractationern autem rurs*m in duas hartes diuido, in Finem, & ea quae ad finem consequendum ducunt. Praeclare nanq; Aristoteles in Pobtic s lib. 7. cap. I. ab initio duo esse ait, in quibus omnium scientiarum laus &ycrfectio consistat: quorum alterum in eo, quod sibi proponere debent: hoc est, in fine actionum vel scientiarum recte constituendo: alterum in eorum, quibus ad finem perueniat consistit. Finem igitur Politicae, hoc est, Beatitudinem explicat toro libro r. prius tam vulgi, quam Philo phorum quorun-kam resutatis opinionibus ipse eam constituit ac definit, eiusq; laturam omnibus defitiixi 0nis partibus singulatim explicatis,suoluit, interpositis quibusdam quaestionibus. Hinc ad ea adiumenta, quibus finem assequamur, progreditur, ex quibus lirinceps est virtus: cui similis est amicitia,& coincs, Ut dixi,vo-uras. Vututem igitur ptimo partitus, mox ubro A. eius O
26쪽
tum indicat: deinde eam definit magno labore: quam definitionem reliquo libro a. accuratissime persequitur: maxime vero, cur tu mediocritate eam positam dixerit, cum in genere, tum in singulis virtutibus exquirit. Libro 3. τὸ σκουπιον&diligentillime seu agendi consilium, quae sunt initia & kntes omnium actiomun nostrarum: &ad virtutis naturam plenius declarandam quae definita est ιξι valde iuuant,explicat. Atq; ita virtutis definitic ne explicata,ad singulas virtutes progreditur. Et quidem omncs Virtutes morales a medio 3. cap. 9. usq; ad finem lib. 4. persequitur: quarum primam ponit Fortitudinem,extremam Iustitiam: de qua latissime agit toto libro s. Virtutibus iam accurate & singulatim explicatis ide moralibus loquor postea bbνο o. Virtutes in ratione sitas, explicat: propterea quod recta sit ratio, quae dirigit virtutes morales; caque de causa recta ratio in ipsa virtute definienda adhibita fuit. Qu inq; autem genera harum Virtutum commemorat, Artem, Scientiam, Prudentiam,Sapientiam & mentem: & in his prudentiam diligentissime explicat, quod sit velut norma virtutum moralium, atq; ipsa cum moralibus hoc habeat commune, ut in actiombus, quemadmodum illae, versetur. Et haec quidem de virtutibus tam moralibus duodecim,quam de quinq; in ratione postis. I. aliud
quasi initium facit Aristoteles: quo quidem libro duo penerumma capita persequi Videtur: priore effectiones quasdam a VirtutibuS non tam genere, quana diuturnitate & diuantia dic crepanteS: eam quidem Vocant ἐμ mois, continentiam,huic- 'que contrariam ακώτει-, incontinentiam,& Φετερμων, tolerantiam , & ei contrariam mollitiem; ubi & late de intemperantia, vitio incontinentiae affine.
Altera parte libri de voluptate & dolore disse it, nempe IV. extremis capitibus: cur autem de his agat, tres ipse rationes affert, de quibus ibi latius. Hoc fatis nunc sit dixisse, tractationem de voluptate valde illustrare eam, quae est de beatitudine& virtute. Itaq; aliquot quaestiones ibi diligenter examinat: An voluptas omnino non sit bona: An alia sit bona,alia mala; An etiam sit summum bonum, quod quidam volebant. His expositis lib. 8. de Amicitia: vel quia virtus quodammodo est, aut virtutis adiumentum: vel denique quod absque ea vitam agere vel felicitatem nemo assequi possit: diligentissime explicat: non octauo tantum libro, sed etiam nono: Primo qui-
27쪽
o IN CAP. I. LIB. I. ET HIC .dem, hoe est, octavo, Amicitiae desinitionem: eius multiplices diuisiones, tres potissimum: varias deniq; & difficiles quaestiones pertractat. Libro proximo nihil aliud agit, quam ut frauissimas quaestiones, ni fallor, undecim, quarum summa
capita longum esset hic enumerare, explicet. Postremo libro tria sere exponuntur, primum de voluptate: deinde de beatitudine: tertio & vltimo Epilogus totius operis. De Voluptate quidem nonnulla tib. 7. exposuerat cap. I 2. seqq. adductus earum affectionum ratione, de quibus eo in libro agitur; quod ex illis quaedam voluptatem tanquam materiam sibi subie stam habeant. Itaque quasi occasione data, ibi agit de voluptate; hic velut ex phosesib, & quid sit, accurate inuestigat, refutatis primo aliorum opinionibus suo more: deinde genera speciesq; eius inuestigat. Altero capite, Ut tota huius operis conexio & ordo velut in se reuoluatur, a quo coepit, eo desinit:& beatitudinis natura breuiter explicata: Partes eiuS, alterani in contemplatione,alteram in actione positam,declarat. Tandem Epilogo totius operis, quae sit connexio horum librorum cum Politicis, & quam Politicorum tractatio Ethicis necessario sit adiungenda, concludit. De Methodo, qua vius sit Aristoteles in hoc opere, omnes sere fatentur esse iaάλυαν: cuius notum est hanc esse rationem, ut ab effectis progrediatur ad causas: a fine ad principia: ut hoc libro a beatitudine ad virtvites, & Viriutum adiuncta, voluptatem & amicitiam. Ad leges denique quae omnia beatitudinis causam efficientem ponimus i progreditur Aristoteles. In logicis contraria methodotest usus. Verum de his paulo latius infra cap. in.&c.
Ιοῦσα να--Methodus hic ab omnibus isere redditur ratio & Via tractandi, sed perperam. Nam ra- ltio tractandi non est in rerum numero, sed accidens potius.
Deinde Aristotelis ipsius verbis hoc refellitur. Q d enim lhic Methodum, mox vocat , ibi, δε- c. Et infra cap. s. quod hic duobus nominibus- δω: ibi uno, γνωσἐ: item Vno et ei ii extulit. Hoc am- iplius dico, Methodi vocabulum centies Aristoteli proselenim ii Oiar. VI initio bb. ἐν δε ηnima: lib. I. An i t. poser. lib. I. usta il
28쪽
HMaris , o e. Rarissime autem pro tractandi ratione,quam 'ta, pene omi Vocat: eo loco lib. r. de partibus animalium: & bb. t et ' lib. t. dea ma: δc aperte testatus est Alexander lib. I. Topico-
et1 rum, Aristotclem hoc verbo ita usum esse. Et hoc ipse loco paulo infirius idem vocabulum pro scientia positum est, ibi,
Πλις τε δ c.J Hoc verbum Alexandro teste in tiseum 3... Tq. etsi interdum commune est, & omnem actionem siue mentis, siue nanuae, siue voluntatis significat: proprie tamen, inquit ille, de voluntatis actione dicitur, & ita hoc loco, & in omni stientia politica dicitur. Latine actionu quoq; Vocabulum est commuite; sed habemus proprium quoque Voluntatis: nempe factum seu facta. Est &-graecis actio;sed hoc nomen graecum plerumque munus & opus, seu officium alicuius rei significat: ut oculi, Videre, &c. o mesmς.8 cc.J Infra ostendemus, quam multifariam latine reddi possit: nunc ponamus commodissime reddi, agendi consilium. A ariis. &c. J Sic habent libri aliquot veteres, & Vetus quoque translatio. In alij S tamen est διου ara, Vtrumque idem va- et, id est, scientiam seu artem. Vnde& ariem ab θετ' dixeunt latini per contractionem. Hoc ideo indicaui, quia doctis. mi viri sepe utuntur veteris translationis testimonio in expli-m do & nocautore nostro dc in alijs quoque grauioribus
e. ἁπασπις δε Γ, τωνJPerperam nonnulli contra libros vel &translationem Veterem paniculamnsustulerunt, quae est tessaria: valetque hoc loco idem, quod latinis interdum in-lm, quo Vtuntur in ὐπερβάτω aliquo longiore, quale & hic
Hoc verbum mihi videtur Aristotelicuim, Cnim Vsqua praeterea legi in ea significatione, usiis est eo seq ristoteles in Politicis, bis in Ethicis. QIod ut intelliga- cicndum cist, artium hanc esse dissimilitudinem,ut altera uiat aIteri intCrdum: Hi c quae deseruit, ab Aristotele dici-
Origo Vocabuli est ab Architectis, quod Architectis de-it ad II Iigriarii, serrarii, cementarii,sibri,teste ipse Aristo-ν . - -- Plato istas Architectonicas vocata Epita ticas, . A s qua-
29쪽
1o 'IN CAP. I. LIB. I. ET HIC .
quasi imperatrices an Politico , verbi gratia Architectura est de seruiunt fabricae variae lignorum, cementorum &c. Ars equestris,cui deseruiunt frenorum, sellarum &calcarium consectrices. Medicina, cui deseruiunt Chirurgi, Pharmacopolae, teste Aristotele in. Politicis. Tratoria,cui de. serviunt pectinaria, carminatoria , & totum lanificium. Ars militaris,cui deseruiunt ars equestris, iaculandi, muniendi arces,& id genus alia officia. Summa & caput huius disputationis haec m. In rebus agendis quae est materia Politicae j finem
aliquem esse extremum. Hoc igitur summum caput ut confirmet, hac utitur progressione:primum este fincni: deinde alium alio meliorςm,quia communiorem & latiorem; hinc tandem esse quendam ultimum, qui maxime sit communis, Cumque optimum. Et quidem non in rebus gerendis duntaxat, sed etiam in artib. quadam seu occulta ratione & via, eadem progressione est usus: Artium esse finem in artium finibus,ut in artibus ipsis, alium alio esse meliorem. Tandem progreditur ad praestantissimam artem eamque dicit esse Politicam, atque ita extrema illa duo praestantissimum finena, arti praestantissimae connectit:& hunc sibi scopum csse, seu propositiun totius operis testatur. Nunc de prima videamus: ncmpe esse finem:
Res omnes bonum appetunt, hoc est,adfinem referuntur.
Minorem omisi,ut &Aristoteles,quae haec est: Artes autem νει agenda sunt in rera numero:Mia perspicua est. Maiorem posteriore loco positit Aristoteles, eamque confirmat ab autoritate communi ibi καλῶς: complexio siue conclusio primo
alios aliis esse meliores instituit δέ τις φώδετιώσιοῦ, -λῶν &c.Vsque ad ea verbales δη m-ἔςὶ &c. sunt prima verba in vulgatis exemplaribus quod est bipartitum: Nam cum finium aliisntactiones, alii opera: haec illis ait esse meliora: nulla adiecta probatione , iis verbis, τα μὲν κνι εἰρον ἶνέργειαι &c. Nos adiiciamus hanc. quia actio tendit ad finem: opus est finis,inquit Alexander, in tertium Topuorum: ἔργον δὲ λει:finis autem iis quae adfinem tendunt,sine controuersia melior est. Verum haec finium dissimilitudo de eadem arte est intelligenda. Verbi gratia: Arcis aedificandae actio est ipsa aedificatio:opus est domui: alioqui in diuersis artibus verum non
30쪽
sem Per Pus esse finem meliorem actione: verbi gratia, Acae finis Praestantissimus est beatitudo hoc est a stio sc.ai, R CCOC aritCcellit Operi sutoris, calceo, quia sint diuersae s. Obseruandum est autem, hanc finium differentiam pa-ν facere ad proeositum : sed ea quae sequitur illa facit ad i. Neque enim nic agimus de distinctione actionis ab ope- cd-mera actione hic & rebus agendis. Cur ergo eam po-t Aristoteles 3 Respondpo, ut ostenderet in Politica non no- re eam differentiam,vijpse mox indicat; δὲ ουδὲ, μιρνε ιμ &c. Altera diser ntia finium ibi constituitur;
ου-ν &c. hQc modo. Si musta tartes, multaque actiones, multi quoquesunt fines. Verum primum.
Antecedens certissimn m cst, csse multas artes, neque egetpIobatione. Consequentiae ratio & confirmatio pendet ex pti-
re hilogismo.& enim omnes artes finem quaquesuum habent: Ergo sint multi es. Nominatim mox stibiectis exemplis idem confirmatur, i γίεια:ibi . n. est corifirmatio, & probatio perinductionem. Iam sequitur tertius syllogi sinus,quo inter multos fines differentia in singulis Ostenditur, his verbis ; ι
horumgratia alia expetuntur, ea his simi meliora. At ob Architectonicarum es, inferiorum artium; fines expetunsur. Ergo Architectonicarum es reliquissunt meliores.
: Maior Aristotele his ponitur verbis; τέ-ν κα
in κεινα&c.sed occulte: iisdem autem verbis continetur minor aperte:conclusio his verbis: οσωκε εἰά των τοίουτών , & coniunium hic, ἐναπάσως δε - τυ, dcc. Maioris probatio omittitur . Aristotele , deque ea infra capit. r. late agit ir: & cerie O- milibus notum est, id esse praestantins, quod ob aliud non ex- tur: unde & finem dicimus praestantissimum illum , ob deae reliqua expetuntur, ipse ob nullam rem .Minorem,ut di- ,posuit Aristoteles,sed non confirmauit: τουτων siet; ' ut eget confirmatione: ostenditur tamen quadam inductio-ptilio verbis, ὐπὸ ἀν ἱππικὴν. Ergo omnium Archite-