장음표시 사용
111쪽
υα sc HEMATA ET TROPIo R N A T V s orationis suo se nomine prodit,uem
nitione minime fit opus. elura, qua alius pes alio iucundiorem clausiulam et icere dignoscitur. Qua de re cicero lib. de Oratore 3. Cr Fobius in .abunde satis disseruere. Κωρ i cIriologia, propria ex sana oratio quam ipsa ueritu er simplicitas exornant: u Romanos reri dominos, gentems togatam. Hanc uirtutem Quintili nus non uno tantum loco Iaudibus uehit. τρο--, Tropus, quem claris mi Latinorum Notum appellarunt:est uerbi uel fermontis a propria significatisone in alim uirtute mutatio.
πν Urs, sγnthesis, apta Cr concinna modulis uis α
112쪽
PETRI MOsELLANI.- Moteta', M emphora, id est, Translatio,impus lange pulcherrimus,quando uri nomen uel uerbum , ex eo loco in quo proprium est, in eum in quo aut proprium deest, aut translatum proprio melius est,transsetur ut video:a corporeo sensu cui proprium est,ad animi intelligentium
Haec multis' modis: Deflexione, cum uox e propinquo ad rem proximam detorquetur ut uideo pro intelligo,concoquere pro strare, deuorare pro uincere ac per 're. Siquidem in que id quod est corporis, ad animum trans 'tu Gquo genere ninhil est usitatius. Ab inrationali ad rationale ut Terent. Quid ille gan init quod uulpium proprium est. Aut contra:ut si poetam Ognum, musicum tu ciniam
dicamus,ceu facit Verg. Geom .du de apum Rep. dicit: magnanimoss duces,totiusque ordine gentis mores ex studia, Cr populos,Cr praelia dicam. Ab inanimali ad animai,ut Vergilius Aeneidar. -si tantum pectore robur concipis. Hic a ligno ad hominem translationem scit. Aut contra: At procul excelsio miratus uertice montis. Ille hominu uerticem ad montem traduxit. Ab animali ad aenisu ut Pascentes apes.
Ab inanimato ad inanimatum, ut si quis olum sic tere dica,quod est βntium. Ad bis quaeda translationes fiunt reciprocae siue cominmunes,quas Graeci uocant. Nam ut pro gubera
natore recte dixeris aurum, in Cr pro auriga Pob bernato
113쪽
beriactorem. Quaedam unius duntaxat partis, quas illina Mari appellant. Siquidem ut recte pro montis ea tamine uerticem dixeris,ita non recte pro uertice cacumen ad hominem traduxeris. Atq; hoc loco admonitum te uelim lector amice,transislationem unam esse, quae in loco adhibita, ingens decus addat orationi.Osare confiultum fuerit nsignimn metiriphorarum uim ex optimis autoribus annotatam compararire. Sunt autem inquit Rotero. apud M. Tulliaem optirimae,apud Quintilianμ plurimae. Sed Cr nos si deus astita rarit in uolumen iustum diligenter congeremus ex vir usque linguae autoribus insignes translationes, modo alius quistiam non antevertat. . anchresis,uerborum abusio,quae non baiubentibus nomen suum,accommodat quod in proximo est,
ut , parricidam appelles,non qui patrem occucrit , sed
et lepsis, Transi ptio. Ea est inquit
Romo. ubi gradatim itur ad id quod ostenditur. Vera. in 1. speluncis abdidit atris. Nigrae enim intelliguntur, ex nigris tenebrosae, ac per hoc in praeceps pro undae verum huius tropi ullus magis incidet in carmine, quam in oratione soluta. M, ωwA , Metonγmis, id est, Transenominatio, cum inuentorepro re inueta ponimus lit,sine Cerere Cr Bacricho riget Venus lxit comicus.Quodsi uertus,erit duririus,ut Uinum precemur , pro Baccho. Vel cum contianens pro eo quod continctur usurpamus: Nunc pateras libate Ioui. VeI E conuerso: ina coroni pro pocuis
114쪽
PETRI nos ELLANI. Trsiis dixit Maro. Vel cum dominus rei pro re ipsa ponitur: vGDe fiene gustiri pro de pecunia enis. Vel cum ex ellectu efficiens accipimus: ut, Pallida mors aequo put at perede pauperum tabernis, Reguras turres. Vel cum duc impro his qui ubsunt:ut, caesius Annibal vel cum autorem pro opere:u Terentius si per in manibus habendus. Amνομαna,Antonomaisi ea est nominis permutatio,ut si quis pro Achille Pelidem dica pro Iunone Saturnium, quemadmodum Verg. CT Horat. Eri ρε AEpitheton,id est,appositum, quoties proprisi nomen adiecto aliquo quasi uenitur: ut, At pius Ren si sevus Hector hinosius Alexis,apud Poetam. Σ in γλη,s necdoche, quum cicero intellectionem uoca quoties ex uno plura intelligimus, ut Romanus praerilio uictor, pro Romani. Ex parte totum, ut mucronem pro gladio. retros:ut, Ingens a uertice pontus. Ex steacie genus: I racundior Adria, pro quouis mari dixit Hori ratius. Ex materia rem confedlam, ut ferrum pro glodio. Ex praecedentibus sequentia, ut Virgineam soluit nam, id eit, devirginauit. Breuiter, cum aliud ex alio intelligitur, ut uixerunt pro mortui sunt, exclamauit
OM-πποι ia,Onomatopoeia,nominis confictis fioni imitatione: clangors tubarum, Vergiliu3. Tinnire,balare, mugire,σ reliqua quae significandi gratia pro tempore sngimus. - γορ 'Allegori quam inuersonem interpret ritur, cum aliud uerbis, aliud sensu ostenditur, ac nonnunquantcontrarium.
115쪽
ctiγna,Aenigm: obscura quaedam allegoris,magis uitium Quintiliano quam uirtus,cum dilucide dicere uirtutis nomine commendetur. Hinc opinor motus Diomedes,Cr viiijs Cr uirtutibus connu erat. Cuius exemptu aptissimum extulit Hesiodus Georgic. I. Πλ οβ ιμπυ -ν s. Quod lib. de legibus tertio exponit multis uerbis. Quae
omnia huc tendunt,Satius esse αδε uq quam amis. Hoc est niuriam pati quam instrae. Παροιμia,Paroemi id est, adagis definitore Magno illo.a. .icodictu celebre aliqua nouitate insigne:u Luis pus est in Abula. Terent. cum flendum moneat. An autehomitio huic loco quadret, qui uelit ex Erasini chiliadibus inquirunDiomedes certe cir Donatus assevriae speciem sciunt. Ur via, Ironia, Insi'Pae non ex uerbis, sed uel proὰ
trunciatione, uel persona, uel rei natura intelligitur: ut, Heus tu bone vir, racti probe.Terent.in And. Συis ιγ, Sarcaseu lacus amarulentus,atque hostilis derisim: ut, En ros, Cr quam bello Troiane petisti, Haesteriam metire iacens. Aeneid. Iz.
' species immittuntur hi, Aenigma
116쪽
Es: ut, Qui B auiam non odit, amet tua carmina Meui, idem iungat vulpes, π mlgeat hircos.Verg.
MVκτκ- s Nγcterismus, si latus rictus, bed tamen non latens: quod Persius N alio siustendσe uocat. Morie enim Graecis autore I ulla Polluce nasi fignificat.
Αντ praeis,Antiphra s, unius uerbi ironia, ut bellunt illicitur,quod minime bonum σ Hierondimus monach quendam Vigilantium in αν ραπr vocitat. πω t os, charientifimus, quo duriora re ipsa, graatiosis uerbis molliuntur.Terent.Bona uerba quaeso. cum pistrinum deprecaretur Davus, quod Plato de Rep. priorno si in ii dicit.
Et hae iam dictae fiunt allegoriae stecies. ΠΟ smi,Periphrasis, Latine clames inuito Fabio circunlocutio, est fusior Cr copiosor rei descriptio, aut
ornatici e rei Irati quae pulchra est u Tempus erat, quo prima quies mortalibus rus I ncipit, Cr dono diuum grat ima serpit. Aenei. i. Aut tegendae gratia,quae turripis: -Placiduems petiuit conlitau ejus*s Iremio per membra soporem. Υπιρῖμον,Ηγperbaton,transire io quaedam uerboru,
117쪽
te. Italiam cotra,pro,contra Ital apud Vergin α' Διαλvσ1,DialUs,siue η ἰν ieri, Parenthesis, ordinis dissolutio per interpositum sententiam:ut, Aeneas neque enim patriam cosinere mentem Passus amon rapidum ad naues praemittit Achaten. Δ iararis,D iacope, siue Uilan, Tmesis, Dissectio,ciunt
sollicet dictionis compositae iunctura soluitur aliquo ii terposito:ut, Septem subiem trioni, septentrioni di
Σύνπι si,sγnAEsli, colusis. Est enim quoties ordo ora inni ex parte turbatur: Treis Notus abreptas in saxa latetia torquet, Saxa uocit I tali medijs quae in fluctibus aras
Habet aute ordo hoc modo autore Donato, Treis naues abreptas Notus torquet in saxa,quae I tali uocant aras. 1μρον et inris 'PII teron proteron, lue .s ρο-ΗFae
perologi cum id quod siecundo Ioco sit, priorem in or itotus ordine possedet: Et torrere parant flammiser stangere saxo.Aeneid. I. 60βολη,Η 'perbole, autore Fabio,dementiens est fiuis pcriectio,ut quae fidem non mereatur, vel augedi gratia, ut Ooor Euro uita nostra, apud Horatium dicitur: vel minuendi grati ut Tenudine tardior. In quo tropo morinet Quintilianim modum in primis seruare oportere, ne in xura κν'a' uitium βupra notatum nos inducat. En p-,Emphasli,Siue cum latens aliquid una signfiseatur, ue expresior denotatio. Haec cum multis fiat moridis,hunc habet praecipuum,quoties mura pro mobili porinitur,ut scelus pro scelesto. di mi, Homorosis, ignotae rei per eius quae magis
118쪽
PETRI Mos ELLANI. Imri est similitudinem expresse.
Parabola, di Paradigma. Εἴκων, Icon, Imago, cum quippiam ad imaginem altea rius rei quasi describimus: ut, os humerosq; Deo sinulis
Hie enim ad Dei imaginem,Aeneam comparauit Poeta ΠουροβοM,Parabole,quam cicero collationem interprentur,ea est inquit Donatus rerum genere disimiliu com paratio.Plato in E lithdiphone: I uuenam in primis ratiorinem habere conuenit nam sic transtonimus ut in optiis mos uiros adolescant, haud aliter, ac prudentem agricoratam teneriusculis plantis primam curam adhibere decet, . deinceps uero Cr alius non negligere. Πυ δἰγM,Paradigma,cum ex hictoria res aliqua norataer, qua uelut exemplo accendimur er ipsi huiusnodi uel faccire uel uinre. cuius Uus tam est frequens cum apud poetas,tum apud oratores,int minime opus videatur exempla in medium afferre. Quidam praeter tropos etiam ad orationis virtutes
atque id genus alijs constire putant,quae nos finitionibus minime explicabimus: partim quod propius ad orationis copiam attinere uideantur,partim quod ipsa et mologia
m prima quod aiunt) fronte Fid rerum sint, prae sie D
rant partim etiam,quod nostri instituti an sua non βα
119쪽
Adverbiorum qualitatis se Appositis
Anadiplosis D. s. I.rox Asontheton Analogia