De figuris sententiarum, ac verborum.P. Rutilii Lupi, Aquilae Romani, Iulii Rufiniani, Bedae, Petri Mosellani Catalogus autorum sequenti pagella continetur

발행: 1542년

분량: 123페이지

출처: archive.org

분류: 연설

101쪽

rei . sc EMATA ET TROpI na pennae.Hic entis,er praecedentes er sequentes nectie

subiungitur in fine: cicero in catilinam: Nihilne tenoricturnum praesidium palatii, nihil urbis uigiliae , nihil tiis mor populi, nihil concursus bonorum omnium, nihil hic munitifimus habendi fienatus locus, nihil horum ora uutatust, mouerunt

ae viis, Ηγpoeteuxis gura uperiori cotraria, diuersae claustulae singultu uerbis redduntur u Rege adit, er regi memorat nomens genuss. Aeneid. s. Σύ ψ n,Sγllepsis ,coglutinata conceptio, quoties diis uersi numeri clausulae uno clauduntur uerbo. Verg. in I. ic illius arma,Hic currus fuit. A Ahinm, Anadiplosis, Reduplicatio, cum ultima prioris uersius dictio in siequentis principio iteratur. Naae ro in deci. -Sequitur pulcherrimus Mur , Astur equo fidens. Anaphora , Relatio eiusdem uidelicet uerbi per principia plurimorum uersiuam. Horatius Odaruotium diues rogat in patent otium bello furiosa Thrataee, Otium Medi pharetra decori. Emχνάληψι1, Epanalepsis,autore Donato, nam Diomedes reclamat, cum eadem dictio uersum Cr incipit , crelaudit ut, Multasuper Priamo rogitans , uper Hebore

illa. Aeneid. I.

Eni εα n,Epizeuxis, subiunctio eiusdem scilicet uerabisne aliqua interstitione, maioris uehementiae gratia. Qua rationesti me er Aperiores fui replicationes. Ver

gilius

102쪽

RTTRI MOSE AN L issgilius Aeneid. q. Me me assum qui 'ci.

πυρνομα na, Agnominatio Latine, dicitur curri lacunaeda quaedam vocum fit collusio,significatu tamen diuerso. . Terentius in Andria: Nam inceptio eji amentium, haud

amantiam. R

Σχ ars τὼθ ονοματιοῦν, schesis Onomaton, id est, nolimarum habitim quidam, quoties uerborum multitudo eodem copulandi habitu coaceruatur,ut hoc apud Poetam: Marsa manus,Pesigna cohors, vina virum uis. ηυομοιογ, Paromoeon, Mirale, quoties multa uerba ab eodem incipientia elemento,ex ordine collocantur .ut, G Tite tute Tati tibi tanta oranne tulini. Ennius citantate Prisciano,libro m. Ομοιοτusi AHomoeoteleuton,cum militervel dictiones,uel fentetiae iniuntur. Ennius,ut citat Diomedes: Eos

deduci,euehi, quam defieri malui. Qua figura apud Gri eos insignιs est Isocrates.

re claullula terminatur,ut 6t apud Sallustium: Maximis ducibus,'rtibus,strenutaq; ministris. Polγptoton, multitudo cactuum uarietate distin ti,ut Aeneid. . Littora littoribus contrariasuctibus undas Imprecoriarma armurpugnent ipsis nepotes. Eiρμο i, Irmus, feries est orationi , eodem flo ad clauis suum usq; protensa:ut, Principio corim ac terrass, camae posq; liquentes, Lucentenis globum lunae, Titanias pra, spiritire intus alit. Aneid. 7.' Ex lairus,E ndia s, Rura cum Axum in mobile solusetur: ut,persariam er populum: pro per samobum popi

103쪽

sum,dixit poeta Ηγpaeaage,s quoties oratio collerso re m. ordine eserturi.ut, are clasibus auseos, o dare cladsta austris.Verg. Πρυωzotmia, Pro opopoeia, person in fictio, nimiis rum cum rebus mutis strino tribuitur. In qua, quanquam poetae multum fibi permittunt, tamen Cr oratores usiumpunt, ut cicero in carisinam patriae fermonem accontomodat.

MD HAAntispopbor cum tacite occurrimus quaestion quam figuram ex poetae, CT oratores inuctu habet, quorum exempla re're nimis hic langum ebet. A Mηκιns, Aposiopesis,quam Cicero reticentiam apis pella cum per iram uel indignationem,orationis partent retic m.Quos ego. sed motos praestit componere suis diu tacet enim puniam. Κλibras, climax, interprete Tullio, gradatio, quoties ab eo uerbo quo sensius uperior claudebatur, instrior inrieipit, ac deinceps hoc modo quasi per gradus ascendit. cuius aptifimum exemplum extat apud Homera Illud desceptro ab I oue in Agamemnonem usque deducto: sed Vergil. in Bucol. Torva leaena lupa sequitur, Iupusi e capellam.Cr alia. V II M in st, Pola Indeton, structu multis nexu coniunctionibus ut, ibamus,Thoass, Pelidesin Neoaptolemus,primusq; M achaon. Aeneid . Aσψνδετον, ABndetonssuperiori contrari cum structura uinculis caeret: Ab Lex fit, asi erupit. Tullius in caluinanti Fcrae citi flammas, date tela, impellite reis

104쪽

PETRI NOS ELLA NI. ros

mos. Aeneid. .

Aντμε ζ1Mν, Antimet bole,apud quosdam inter Rum refertur, quam Latine contramutationem uertere posses. ut, Non uiuo ut edam, sed edo ut uiuam, inquit crato. Reliquae figurae, quas Fabius ex multis Graecis cuis risse satis conuertit, impraesentiarum adscribere non est animus,partim quod grammaticum artificium excedant, partim quod insigniores congerere tantum nostrum sinstitutum.

Figura constructionis, eius *partes. FIGURA constructionis, quae in ontaxi uulgarem rationem excedit. is Prolapsis,

Euocatio,

Appositio. κρου ψii, Prolepsis, praesumptio totius,cuius partes ad unam proprietate postea restrantur:ut, Milites pugnat, unus in hostem,alter in patriam. Kγμa,Zeugma,quoties una proprietas diuersis ubisistribuitur,uni prius,alteri posterius,ita tamen ut vicia mori restondeat:ut,Ego π tu scribis. Σωκψιμ Sγllepsis, conceptio, cum dignius durabit minus dignum, quae ambo tamen ad unam proprietatem restrentur, ut digniori restondeat: ut, Ego er tu scriabimus. Euocatio, quoties prima vel stranda persona tertiamsi a i euocat: sit, Ego Vergilius cano. quanquam hoc

105쪽

ms SCHEMATA ET TROp Iloco mea sententia Vergilius, non tam tertiae quam pri mae personae est. Appositio est, cum duo fixa uel plura, fine copula nemctuntur:ut, Ignauu*cos pecus a praesii ibim arcent,Vσα gilius in .Georgici Formosium pastor cordidon ardebae Alexim Delicias domini in Buco Non milli recetiores literatores j-κδεχέλ0necdomeben adiunt,quae tam sit,cum M ilhστA,Aethiops albus est dentes,dicimus. π ut Verg. Nuda genu, quod ατοῦ ι αιψ feri certum est.

Schematis pars secunda. VITI V M in oratione quasi error quidam, qui etsi

poetis condonatur,in prosa tamen intolerabilis est. obscurum, Species sunt, e Inordinatum, B arbarum. Obscurum eius *partes. Ob curum,cum uel uerborum, uel structurae uitio obisscuritas quaedam inducitur.

. Perissologia,

Tautologia, Homoeologia,

Amphibologi , E clipsis,

106쪽

PETRI Mos ELLANI. Iον' λκvρον, Aoron, Improprietas, cum dictio minime propriae significationis orationi ceu nubes inducitur. Teaerentius, Nam quod tu steris, propulsabo facile. Speis rus pro times. Quomodo ex Graeci uum ἔλη Fructurisparit.

ηMMσm,Pleona mos it quoties inquit Fabius sit

peruacuis uerbis oneratur oratio ut,Vidi meis oculis. Saratis est enim,uidi.-Sic ore locuta est. Aeneid. r.

Peris ologia, fit cum sententia aliqua siri

ne pondere rerum adiscitur,ut Liuius in s. ab urbe conditata: L egati non impetrata pace, retro domum unde uenerarant reuersi fiunt. - τα λω ,Tautologia, eiusdem uerbi aut fiermonis iteratio, cui uitio etiam ciceronem obnoxium notat Fbius, quod dixit: Non solum igitur illud iudicium iudic simile Iudices noti fili quamuis seu diuersio. Omau, Homoeologia, peius uitium superiori, cum oratio undis siui sinalis nulla uarietatis gratia leuat Min dium, sed est tota coloris unius. cuius exemplum , ne nimniis longum fit,impraesienti irim non asscribemus. Αμφιβολοὴ ,Amphibologia , quando Ibructurae uiatio, utro uerbum sit referendum dubitatur , quemata modum PFrrbo oraculum restondit, Aio te Aeacida Romanos uince pose. Hic utri uictoria promittatur,

incertum.

Eκλοψis,E clipsis , Defictus, quem ni fallor Fabius pud νβ uocat, cum fiermoni aliquid deest, quo minus plerinus sit:ut, Italiam fato profugus, deest, ad. Ego ne illunis quae illam quae me quae non In Eunucho.

107쪽

SCHEMATA ET TROPImsογia,Periergia, superuacua, ut ita dixerim operositas nima in loquendo. Quod uitiam aut idem,aut certe admodum line ei, quod si ρουγὼν nominat cum Fabius, tum Diomedes, cum ferino cultus gratia longior D quam oportet. V ergilius: Postera uix summos sparis gebat lumine montes Orta dies,cum primum alto se gur mgite tollunt Solis equi,lucemque elatis naribus stant. Haec vitia quanquam strine omnia a Diomede βub obscuro ceu genere comprehenduntur, non tamen ignoro nauiatis aliter uideri posse. Vtut sit, nobius in paruo dilicrint ne ponetur.

Inordinatum, eius in sp ecies. IN ORDINATVM, cum uel ordo,uel digniatus uerbis deest. Tapinosis,

Caremphaton. cacozelon, Aschematinon, CacoHntheton Sorasmos. mi νοχri,Tapinosis, uitium quo rei dignitas uerbi humilitate deprimitur,ut quod Cato cautore Gellio ueris rucam montis,pro cacumine dixit. cacen baton, fue λχροMγiv,ae chromlogiam uocitare uelis, Vel cum corrupta con uetudine tu obscoenum intellectum detorquetur fiermo,ut Aeneid. 6. At ramum hunc aperit, ramum qui ueste Iutebat. Terenatius, Arrige aures Pamphile. cum arrectio genitali melimbro propria fit. Vel cim iuinctura de iter sonat: ut, Numeram cuius Decies potiores censientur,e

108쪽

PETRI NOS ELLANI. romerum cum mimibus aequat. Quod posterius ob struatare,duris est plane delicatae. Κακα κλῖν, cacozelon, mala allistitio, cum ingenium scilicet iudicio caret, Cr sterie boni fallitur,infeliciters aemulatur uitium, ut omnium pestinum, ita hodie omniabus strine commune. AχκMαdsor, Asthematiston,id est,male figuratum,ci

oratio prorsus simplex , fui figurii, quib*s uelut stellulis

reluceret,caret.

Caco γntheton, male collocatum, ubi quippiam non fiuum habuerit locum in quo quadret: ut, -Versas iuuencum Terga saligamus h ti. Aeneia. . Σωsas Mos, Sorasmos, misceda quaedam Cr aceruatio ex uarijs idiomatis apud Graecos, apud nos ex uerbis boburis er Latinis,proprijs Cr impropr qs,o letis cr nouis.Ae ut sis scietis, in his uiths plane nihil tibi condon rim: Nam quamuis Vergilius semel atque iterum in ipsis audax fuerit, tibi tamen non itidem haec imitari fuerit

confultam.

Barbarum, eius cp species.

BARBARUM, uitium quod ad quandam uelut barbariem tendit. Barbariseu Partes fiunt hae,o B arbarulσι csoloeciseu Bas aονμM,Barbariseus, contra Romani siermonis legem aut scripta aut pronuntiata uitiosa dictio. Fit auistem additione, tructione, immutatione, transtinitione: er id quidem aut literi aut is ab temporis, toni, iarationis

109쪽

rio scHEMATA ET TROPIrationis. Onyrum exempla paenim ubi figurae dici memorant,exhibuimus: partim barbarorum tum locutio, tu seriptio ne dubitat uppeditabit. I ii Graetas poetis ubique sunt obuia.His enim nihil negatum ridet Martialis adeo, ut apud illos is strine optimus habeatur poeta, qui in eiusa modi quam maxime audax fuerit. Ad haec indecoras litorarum quarundam pronuntiationes Barbarisimi nota inuisrunt,iωlmσμονι scilicet, Mari του Am. Sic enim Graeci fingendis nominibus dit Fatabius) feliciores uocant, ut Cr Mus A v, cum vox quasi in oras recessu audituri, id est, Barbara dictio, quoties Romano sermoni peregrinae linguae dictio in eritur, ut gaeta apud Maronem,quod est Persicum: Cr inobrura apud cicer

'nem,Surdum uocabulum.

Σουικισμγ, soloecisi mus: Est inquit Asinius capitodpud Gellium impar Cr inconueniens compositura puristium orationis, quae per omnia partium orationis acriae dentia notatur, cum alia orationis pars pro alia ponitur, cum genus pro genere, cactus pro casu, tempus pro tempore, modus pro modo, numerus pro numero, adverbium pro adverbio,praepositio pro praepositione: Hora omnia . exempla, non ut imitareris, sed ut xotata minori negotio

deuinres,oppido quam libens asscripsi Fem, si per charintae angustiam licuiset. Quare vel ipse ob strues, uel ex Donato petus licebit.

VIRTUS,

Schematis pars tertia. viriss

110쪽

PETRI MOsELLANI. ,ri VIR T VS, qua oratio honestitur,ato risurs μαpra uulgi sermonem. Proprietas,8c eius partes. PROPRI ET A s, quae uel scripto,uel pronunctatione,uel ue .s nil improprium habet. Analogi est proportio quaeda nitore Diomede nam nobis non perinde probatur qua recte scribendi ratio con eruatur. Hanc cara proprietatis partem 'corii Diomedes quid tamen sibi uoluerit,non uideo. rion, T asis,qua uerborum dulcis ac iucunda seruatur modulatio, quod alia acuto tenore, alia graui, alia flexo moderamur. QMe uirtus ud uocis flexibilitatem praecipue

pertinet. Σιωπμia, s ntomia, cum breui Cr compendioso uera horum ambitu,res quantumuis ingens pro dignitate retaditur. Vergil. Aeneid. r. Nascetur pulchra Troianus Oaerigine Caesar, imperium oceano, circ. Est Cr orationis velut lux quaedam,quae uerba ipsa rei proprie adeo accomismodat,ut non tam narrari quam geri uideatur. Hunc ut

tutem Graeci qui lucem quam rebus addit, stemini,ἔναραγsu: qui uero mouendi e actam,ab opere dέρ γ παpellare consueuerunt.

Ornatus,ta eius species.

Ornatus

SEARCH

MENU NAVIGATION