장음표시 사용
221쪽
quae prius agit, majorem repellere elisdem Curiae ε & Supremo Senatui placuit anno I S s.' Σ3) etiam ire ea a Dudali. Sed ia Zelandia idem iuris es.se , dicere nou ausim, nam , quum d laudo quoque ageretur , ex β I . ιe . Zelandia cap. 2. proximior, majorque, &mas. , remotiori, minorique , di heminae semper praeseruntur, nulla enim ibi peioris petitionis mentio .. Quare gineraliter admiserim eos, qui jua potius habent, dummodo. proximios , majorque & mas retractum perant ante lenistentiam pro remotiore minoreque 3c 'femina dictam, atque ita palam est in I . Consuet.3 stadesburg. stitia I r. In Hollandia , ut dixis ipsa petitio videtur daret ' σκιησιν, fle inde ait ε 26. Con. sues.. niand. si plures eluidem gradus retractum petant , eum praeserat , die V regidet res debita bessa Mea die..en . Quod si omnes eodem tempore egerinst , omnes admiriantur ex 6 27. eaνundem Consuetis Et ait, 34. M. Middelfamiis onδεν me ν die dem Vex, Aoρον even na besaan , mora geras reery , die rein spreras , eo de naas ingaeresae ν, & ira etiam q33. ι*- ει reus Is 87- Ceterum si ea causa facieis statis peta ut retractus, etiam ex Α m. Consuet. Middiab. sola petitio potiorem fiete, alioquin inter solios omnisci praeo sertur , qui ex majore parte socius est d. st I a. usque ad sententiam nempe, id
plendum videtur . Atque inde , sicuti socium ex pari parie encludit sola petitio d. 6 ix. ita δε videtur exeludere ejusdem propinquitatis Cognavum arg.
a. a. proximiorem enim nota e includit , n i si sententia d. 9 io. in pari quippe causa quodlibet praecipuum prae
rogativum tribuit. Cum remotior M. tiisset δe obtinuisset', & post appella. rtionem Curia villandiae sententiam deis in clarasset esse. nullam . & de integro
apud se agi iussisset, proximiori salvum
esse retrahere & remotiori praeserendum, quia nulla est sententia . responsum est Cansl. Hul. rom. q. e m. 386. Dubit'. an recte, cerae ubi tota petitio proximiorem excludit, alioquin dacendum,elle . ne quidem sententiam , a qua appella- tum est, quicquam. eficere ia neque enim,
si proprie loquamur, sentenvia , a qua appellatum est . Qui autem duplex tua
habet, unde retractus competit, ei p sertur , qui unum duntaxae q34. Comiser. Rinniana. Atque ita Curia Holla, diae 9. Sept. 6 ly cum. socius.& cognat emisiae, & alius eognatus retractum pete rei, secundum emtorem litem dedit, ob -- plex v nculum , ait: scriptor ejus lente tia 24 .Quum dominus in Μiddelhainisse& antae cognatos retractum petemeri apud rCuriatae Hollandiae repulsam tulit . in .vie eandem sententiam etiam Supreismus Senatus inclinavit s 13 . . Si scire cupis , quae alii dixerint vel seria pserint de foro praecedentiae inter plu
UUlgo jactatur , qui retrahit . in
emtorix locam succedere . Unde. ' quae
222쪽
mium, quod emtor habuit , retrahea di teneatur restituere Et non teneri,
sed emissi cedere , etiam alii recte scr*serunt i I . non enim suςcedit, nisi in emrionem , a qua separatum est id praemium , quod non est nisi donatio
quaedam, in eum collata, qui pretium lieitandi auxit . Inventum est id praemium ad incitandos , ejus dψlcedine. emturientium animos . nec quicquam refert, qui id obtinuit, rem emerit an
non emerit . Quae omnia , .emtione
jam tota ab log, in ipso cessam, qui nullo, ne spei quidem beneficio ,ive di orem juvit. ιDisputari video . quae in.actionem retractus veniant . . Ex ε 3 g. 3Consueb
rit, antequam fr/ctus fieret , judicis arbitrio restituit , sed Qx h I 6. M .I .
F.eti Middiab.M. artar caesae &omnia rata caesa 4 dummodo apte reis tractum denunciatum evem . t ad emtonem pertinem , ut ibi retractus reis silvat emtionem , iquae fuit perfecta di purei contracta, in RyMandia i autem suh conditione. Rursusten 6 F. Caniser. πιηι κἀν meliorationes emtori. resundit, qui retrahit , ex f IV. o. II. --μet. Μ λιθ. pecessarias impensas . .hraxat, multa: inmissa fructuum. cum in
di possunt . suum , qui Tetrahi , uti que in. emtoria Deum sucredat . a me,si ipse emisset , subducta nempe pri ris meoris per na chdefendi, inquam, talis Mon .possunt nisi set actum addi-
ctioni in diem comparaveris, & sie e rorem errore dissimulaveris . De iri ctuum restitatione sic judicatum inve o. Curia Holla diae 1 . Mart. II 37. Σὲ
emtorem fractas a tempore litia cana restata restitam damnavit , & ruris
emior perceperat a tem re . quo rein
tractot pretium consignasset. Plane glis,debantur omnes fructus resti tuendi . uia. retractus quaedam est restituendi pecies, fatioque retractu constitit, et nuIla causa possessisse emtorem . MMao Ac aequo laineo rationem habet non nisi a tempore consignationis seu Rus restitat sic enim Tetractor habe frucisS, ηκ quo pecunia caruit, & ita
inmmatur apud Cujacium Constite di1 9. quaedam Belgica . qua nulla empore us retractus perimeretur. Quod
I animadverto, quemadmodum ccim
mode intelligatur . nisi dei simili lege, atque est ea Frisiorum Iem Fres lib. I.
ap. ΙΣ. ε 3- ex qua an e .grex procla mai iones factas. integrum i manet jus retractus: le m trim , qua nulla ρο. Tu us ruod . us retractus aliquando em eludi possetri neque exstare, vovi, rimque esse facile crediderim ob Sta ala am m. e pora , quibus re linendi faeulistas circo cribitur, varinὲ luna idcivi dam i Hollhndi existimant , . simpliciter durare annum vel . aim diemque so . sed retractus praescriptio Hosrsis locis valde idiversa.xst . & tempus, unde cumrat. quoque diverium in Utrumque Pr
223쪽
.etractus 'prascriptionem aeque ex aliis sentne i. r. neque ex ignorantiae , n in etiam ex tausa minoris aetatis '. ullam .eastitutionem dari . Inter reglitast, quassetractui dictat Neostadius Atiam h e
Bἰ putarem quicquam , unde psobari possit t nam quod Neo adius L deeis.
trudi patiaris . nisi e stitueri in re
scripserat . Ecquis sine Idonea restitu- tion, causa restitutionem admii rixi Deinde proponebatur , eatrem seudum transcripsisse fici eous o , St'vulgo tino
uri retrictus in renunciasse. videri ῖ 'euisententia etiam argumenta prae t
po b. θλι- Igitur . si me audias. .iri Λαδγvertitur , danda . an, neganda t ut restitistio in. integrum , idque saris pro bat libellorum ei vili tim in petratio ',
etiam in hoc argumento recepta. . Sane exempla sunt restitutio, in d tarum, nam 'uram contra pnaescriptionem , aliam.
224쪽
uarii quod in publica venditione ius nulla enim est , quae. plures denuncia tetrahendi habentibus parum aue nihil tiones & majores ibi emnitares detulerat.
. praejudicatur . nam de iis , quemad-- & interest etiam creditorum , ne, pro . dum quibaeque aliis venditio pala 'de- pter metum tenactus . ab halia repei. nunciatur , ita ust . quicunque in ea . lantur enistores , & sia ἀ tanquam in non emunt, iuri suo renunctasse quo- re liquida, . nelponsum est Co R. . lall. dammodo videri misindi. Aut hae aut Mn. 4.ε- l. Ips., quaest. Σ.-8c traditam nulla ejus iuris ratio est ἔ quod enim a Matthaeia de auctionalitrix. cap. o. num.
quidam defendum sin ideo in publi-- Φ . dc , ue supra dilaebam . in subhaisca venditiona retractum cessare . quia . statione quoque nominatim retractum. Uriminis,& Sc Utetis solvitus her pondo. includit y l . s. L Cmβαν. md h. geld nihil est . eor me ensen diversa, Secundum haec decerne . an de eau. ratio, est . praestatur Tu, tributum , - iis , quam sic audies , iustius iudieaveis. quod 'oηd.g d appellatur . quia, auctio. . ris Curia Hollandiae , . an Senatus M. uia publicae commodo onus quoque ad-- premus Quum 3 irius, . facultatibus
iungi plaeuit pro ex bibitis Orficialium lapsus Q plane ad απορια ν pervenisset.
operti, ici auctione autem publica GD ejus bonis Cucatores dederunt Scabinisae retractus, quia. sic non est, ut eir-- Ηartem menses , ex quorum justu l&. eumventi videamur , qui ius retractus auctoritate Titii bona publice distra.. habent, quem adaeodum fi clam fiat ven- hant Curatores interque ει . affixis .essio. Atrampn Itidiees R Iandici aς. - program metitibus tria praedia in rani. Ian. 16ρI. conluetudinem esse territi i torio Sevenhergenti is . Quum ea venis. sunt M up . Iolupo Tia,ponsQMd tesset m. sene vili, ut timebatur , pretio , Semisi tractus, et L nempe datio του ροπῶgeld pronia, . I itia seror ea retrahir, unη mcesues retractus redemtio , 8c ita Euri a jure sanguinis & communicinis . duo Hulla odim, kl cum de appellatione . alia jure sanguinis duntaxat; id sibi e .
iram , teria di quod vi poni ἁ non peris .emi res, retractui hac ini specie loeum, inex cisi ad dominos & oriciales, non esse . primum . quod bona venierunt . ad al- , quilius retractus habent , & publice, tunc tenim cessare id. jus. quia . oe. Neque constat , oominos & DR. conlanguineis & sociis , ad emendum Oidiles m lupe semper Nebe etccte uti. quoque invitatis, juxta eum aliis e N,FG tast fgemrale 'esse d rivus , quod re iust siquo est , quod semialiter oh. . ait ε 34ι ιυ- Mώειharm Gnd- ται th et in emtione privata , quae fit abi. νς : set tomen. by dria Sondus..e ge-- . que ulla denuntiatione publica . & st. den , . a P di neri diei d ne per ea . quae dixi, de eo jure vinden 'ν oster naδεν uti den Κooper His dubitare licet, nisi in eontrarium sine I a. ν, tab dis λοαρ bebbe=ν. quorumdam locorum singulares leges, . Si celset reteactus in publiea auctim Deinde a unu emtores , ia udi in omnibus ne, utique etiam cessat in ea, quae fit .sere erinionibus publicis cessar retractus, per sub stationem . in judicato satisfiat, .sa met Si cess4rs in iis, quae fiunt per
225쪽
subhastitionem , ut iudieato satisfiat ;non inepte igitur Matthaeum de atiction. d. lib. I. e o. num. 4 I. distingue.
re inter auctionem voluntariam di ju. dieiaIem , plane ut etiam distinsuni 7. g astu . Sevmberg. Hanc , de qua agimus , venditionem , ii eavillari antimus est , non esse factam, ut iudicato satisfiat. sed, antumlem valere , quia non erat voltinaria , utpote Iudie is auctoritate facta , ut creditoribus , qui alias exsequerentur judicata sua , iriam minimo eorum detrimento posist satisfieri - Tandem ajuat emi inres , propria hic hona Titii non veniisse, nam Curatoribus datis ad ipsas Titii preces , ipsum bonis cessisse creditoribus, di curatores magis repraeseneare ereditores, quam debitorem, si M.
ses , his rationibus non moti , secundum sororem retrahentem judicarunt I4. uti ni . & ita quoque , ex appellain i aione. Curia Hollandiae 26. Nov. Quum Turius appellarum esset ad Senatum , quitque apud nos Senatores alia sententi, ita utebantur, vel tribus , quas dixi , rationibus conjunctim moti , vel et atque aItera ex his tribus . Duo alii Senatores s nam i eptem intererant i dieio in pro anterioribus sententiis sta. . hant, non quod haec venditio non siis. set publica , quod etiam soror argue. hat . de eo enim inter omnes consta.' . h,t. sed quod . ut unus a bat Statuist Seven bergensia publicam venditionem a Tetractu non exciperent. & nisi id sat . pro eo habendum esse, atque sit valeret retractus in omni vendi rione . eam publica , quam privata . Sed noli ita sapere , crede potius, ubi silat lex. JCtos, ratione magi lira , eam solere
interpretari, & ut hie, ira & alibi
ex communi interpretatione ius diei . Communis autem Holla cirum sentenistia , quam supra muli , non alia est , quam , nisi, aliud Statutis eaveatur, cessare retractum in publica venditione , R hoc quoque jure utimur . Imo , inquiebat alter Senator, qui diversas paristes sequebatur , ex ε re p. Statur. G-nberg. ecinstare videri , etiam ibilias retractus obtinere in publieis auinctionibus . Sed omnino sallebatur, i quuntur enim illim de venditione pes ata, quae praecesserat, & quae non alio fine deinde publieabatur, quam ut ces- saret fetractus , quod utique erat in fraudem an is . Neque etiam duo hi
Senatores hanc venditionem comparari
volebant et , quae per subhastationem fit, & in hanc rem utriusque , differena ias prolixe enarrabant . & sana illae differentiae eram quam plurimae . Sed
tintea quaestiorris erat, an non ea Com.
paratio valeret κατὰ τι, atque ita, an non eadem hic esset Tatio , quae vulgo redditur, cur in rebus , per subharietionem distractis , cessat retractus , R. de eo non videtur dubitandum. Tandem hi duo existimabam, revera Titii, Monipsorum ereditorum hona venisse, fit in eo haud dissiculter eorum sententiae acincesserim. Quamvis autem ill ratio minus idonea sit , subsistunt tamen , utupinor, duae aliae 4 Victi igitur sunt
duo dissentientes Senatores & 'se, reo scissa utraque sententia . negata est re
226쪽
fi venditor rem tradidevir,& de dies lutionis nihil quicquam conveneriζ, ameenseatur de pretio fidem habuisse , seluetius est, ne eenseaetur habsisse, & e, iure nune utimur tr), rejecta Middelis hin sium sententia. lin autem iure Romano simpliciter traditum , ita simpliciter verum est, pretio vel non soluto , vel fide de preti&oore habita dominium rei venditae non tranfire , nam quod excipi video nisi
emtor fraudandi animo emerit . Ac neoque ab initio sta vendi animum habueis rie, jure Romano, scriptum nota est e nam rgumentum, quod adducitus ex ι.3. F. de pignoran a L ideo non convenit, quia ibi agitur de eo , qui pecuniam ac in ptutus erat eominus, id est, statim, non in diem . si enim ita diem .. in ereditum
Sed priusquam excutiamus , quid de iure rei poesum , vel hic illie iudicatum sit , interest seire , quid ipsis legibus
caveatur, has enim sequimur primo Io--- Antinerpiae iuris Consuetudinarii est ex tis. 3 8. 7. Coquet. Antwerpi si quis rem vencit & tradat . sve praesenti pecunia , βυν in istem vendiderit, & emistor mox foro, tesselie , sia ut inde dolus emtoris argui possit, venditori vicis dicationem rei venditae competere . Sedam sie quoque leges patriae i Si emtor
Parmae Pecunia promisa non tamen sol-
inum turpe sit errare in re quo
tidiana , videamus . quid de aris gumento , quod praeseripsi , ex jure Hollandieo Se Zelandico habendum sie , ta enim smul isitet Iigemus , non aequo semper I ve de eo responiam &judicatum esse . In I. Ist. Τ de contra emi. haec juris Romani regula est. Quod vendidi . non aliter β' accipiθmis . quam .s auν pretium nobis solutum si , σωι satis eo nomiae factum , vel etiam fidem Miserimus eviori sue .ita δειν. factione. Quum ait aeeipientis , traditi nem intervenisse satis arguit , & nihil runc desiderat , ad dominium ita emi, rem transserendum , quam ut pretium solvat, vel quod perinde est, eo nomiane satisfaciat , vel de pretio fidem habuerit venditor . se enim in treditum ivit. Quid autem si non Alverit emtori, nee fidem de pretio habuerit creditor , potest hie omnino rem venditam & trais etiam vindicare , quia dominium non transivit , nam quoa lego β 3. sit. 8-
Consuetud. MUGIb. Ob lolutionem non sequentem, emtionem non resolvi. Midis
deiburgensium jus srgulare est . si prae, verit , venditor rem venditam iutco λα- senti pecunia res venierit , vel , quoiu nem dis vorseMν daad , arresto detinerae rperinde est , de differenda solutione nia potest ex j 3 eap. Iegia Diana. Atque hil eonvenerit . t hanc ipsam exeeptionem esse puto . de :Quid sit Idem emtον- ργἰ , vel fi-- qua inter Hollandos & Zelandos e veis :dem habere de pretis: docuerunt Inter, nil f s. Pacti ri. Iun. I 674. Amsterti. pretes ad dia L χρ 8e ad 6 4r. Inse. Hr. divis & constat, inter alia, esse, si dies adjecta sit solationi ι. 3. C. de pact.
Hser emi. o vendis. Scioe etiam Quaeri, mi magna turba restium testata, ibi conis suetudinem esse ne venditor qui in em vendidit, in re vendi ea , quamvis adhue in emtoris bonis exstante , aliis
227쪽
praeseratur , idque etiam obtinerei licet emtor paulo post venditionem . biduumi
forte vel triduum , ad ατοριαν per eo
observari Is . Apr. I 6I T. duo testea adisdunt t3 . Atque ita si in diem vendi. tum dit, quod perinde est, fide depretio habita , sed vero non habita. aut 1alutione non sequente , rem venditam, atque si vendita non esset, venditosi reiscipere integrum esse , s. Febr. Is 3 .
A erdam menses statuerunt s4ὶ . Sed i semper & a quovis possietare recipe. re Iiectis λ 6unt, qui a junt 2 , communiter inter Mercatores Servariis rem simpliciter venditam, eis traditam, venis ditoris manere, quamdiu exstat pretium solutum non est , ne vero ea res nimium vergat in nocem aliorum. Amosteria nunenses 3I. Ian. Is S8. prudenter statuerunt fas), venditor, qui parata pecunia rem vendidit & tradidit , intraseat hebdomadas pretium exigeret , sin
autem, caderet vindicatione. . atque ita haberetur , ae si in diem vendidisset, ti
fidem habui siet de pretio .; id scit 'et
te perameatum temporas indulgendum rati , nec enim venditor emorem M.tim eum sacco adire debest, ut .aua D
easione Pauli admonitio . est in I. Lo3. F. de Diution. Noli tamen .putare, Uen. ditori nihil nisi vindieationem superesse. nam , si malit., potest contra em torem etiam agere ad pretium Mi venditae, &ejus pretii usuras besses , ut Win v teri A mkerdammensium Straulo 28. Nov.
Ο C6lυ men vion Ampod. 663. p. 276. additur, besses usuras deberi post tradiaeionem meretum . inlae Statuta Amster. dammensia in quotidiano usu esse var is exemplis probatur, UE. Bela. rom. M consilla s. et f. νen derden , & .memini , me Senatore &. Praeside Senatum Suo premum sepius ita judieasse. .,Sed Mescio, an rar ni- juri eomaeuis ni Sc his Statutis usquequaqvdi conveniant Responsa iuris & res vario - tempore i dicatae. Vulgo scilicet, ereditur, etiam ii fides habita sit de pretio , vindicationi flamen locum esse, si emtor, cum eme ret , gnarus se sol vere non posse, venoditorem deceperit . & ausim dicere hanc sententisn -in Hollandia fere esse cominmunem , ut efficere licet ex .iis , quae retulit van Leeuwen R. .H. R. lib. 44. cap. II. . 3. quaeque hic non repeto, & ita Hagani quidam .Advocati, etiam in causa Amsterdam mensi responderunt, cum ageretur de emtore απορίας suae non ligMaro , quae brevi. post palam iacta erat sq)- Sel .id admittendum non est, Sc nescio , an aliam auctoritatem habeat, quam in illa , quam supra memoravi in Conluetudine Antwerpiens. Nagna, fateor, iuris Antwerpiensis auctoritas etiam olim hic ,suit, sepe & a Grotio in par iteD vocata , at quis eam sibi obtrudi pa-
. tietur conera rationem , jus .commune
&- ipsam legem. sterdammensem in i causa Amsterdamnenti An allis Consultoribus sus praesidii si in rebus judicatis nondum potui ani
madvertere , exstant ecim in utramque i
228쪽
iudicasse, quod in diem venditum est ,
venditoris manere , si venditum sit proxime ante αποπέαν emtoris , sine nova emergente causa exortam, sed cum neu
tra causa plene perscripta sit, grave est de ejusmodi sententiis sententiam ferre. Quod alibi relatum est II), Curias saepe judicasse, rem vendi tam , non soluto pretio , recte vindicari , etsi emtor alii vendiderit, isque jam solverit venditori suo, utique referendum est ad speciem,
de qua ibi agitur , si nempe praesenti
pecunia res venierit , nec reprehendo
alios sis , se de jure respondentes, ubi
Sed pergamus ad res judicatas , plenius perscriptas.' Quum Titia , ex fide
rerum cum aliis gestarum , bonum nomen existimaretur, neque tamen esset , S hae arte multa emisset , quae rursus
distraxerat vel in solutum dederat, Curia Hollandiae , & , cum de appellati ne cognosceret, Supremus Senatus, primis venditoribus .rei vindicationem , at αque si dolus contractui causam dedisset, competere judicavit , etiam contra tera
tios possessores sig) . Quod si verum
est. non erit dissicile omnes , quas se. Iulio non sequitur , venditiones rescin. dere, quum emat nemo , qui se solvendo esse prae se non serat, neque vendat quisquam nisi solutionis expectatione , atque ita quasi tonditione tacita . Sed ne haec res aliis praejudicio se , dicen. dum potius, hane causam suisse Antwer. piensem, & utramque Curiam fuisse se. quutam jus singulare, quod ibi obtinet. Cum socrus, genero comitata , ei argentum tricliniare emisset, neque solvi L1et ,& Venditor, quod nondum solutum erat, a privigno peteret pretium , Curia
gnum-absolvit, si jurasset, se non emit. 1e . neque ullam cum venditore conveniationem ea de re. secisse . Probo senten tiam, quia, re tradita, in creditum iveis rat venditor, & omnino saluae sunt raotiunculae , quas venditor in contrarium
Addo rem, me Praeside, a Senatu Sua premo iudicatam . Titius Maevio Iudaeo, Ulistingae , vendit merces quasdam S. Apr. ITI 8. quumque eas tradidisset g. Apr. Maevius mittit Amsterdamum ad Cajam , mandatariam suam . Maevius , medio Majo , soro cedit , non soluto earum mercium pretio . Quare Titius I9.& 2Ο. Maj. eas merces penes Cajam arresto includit , 3c apud Judices Amflerdam menses vindicat , nisi Cala mallet pretium a Iudaeo promissum , sibi solvere cum uluris . Illa vindicationi contradixit, sed Iudices Amsterdam menses eam probarunt I. NOV. ITI P. quem admodum & Curia , ex appellatione , probavit o. Apr. I723. inuin rursus appellatum esset , quaerebatur , quid j ris i Titius agebat , se vendidisse UXoVmans conditis , ut Proxeneta testabatur, sive, quod idem esse putabant L τυν contany , nam se Titius venditionem adnotaverat in libris suis . Atque inde effetebat se fidem non habuisse depretio, neque adeo per traditionem do. minium transtulisse in Maevium Judaeum secundum d. l. IV. F. de contri emi. Non ajebat , emtionem venditionem ipso jure sui se nullam, ac si , propter instantem ατο ἰαν , Maevii Judaei dolus con. tractui causam cedisset, qua juris prudentia , ut modo dicebam, sunt qui utum tur, sed ego Mon utor, unice ursebat ,
229쪽
dominium non transiisse , quia parata pecunia promissa, nec tamen soluta erat. Ea ratione probabat dominium ex sua parte , & de possessione, ex parte Cajae. videbatur constare. Caja tamen varie se defendit, primum, quod merces . ad se transmissas eo ipso die, quo Titius eas arresto incluserat ,& quidem aliquot horis ante arrestum, jam alteri vendidisset, quin & thadidis.1et symbolica traditione elavium ejus horret , in quo merces erant repositae ,
atque adeo has merces, utpote res mO
biles , tequelam non habere, sed ad postremum emtorem pertinere . omnibus vero Senatoribus ea defensio displicuit, cum satis appareret , eam venditionem
Maevii jam innotuerat, unice simulatam, ut securitati suae consuleret ; quin nec persecta erat ea venditio, ut ipse Ca jaeam suggerebat . Duo tamen Senatores existimabant , Titium contrm Cajam ,
quamvis mandatariam Maevii, agere non
posse, quia Maevius multa millia Cajae debebat, sic enim ex rationibus, quas proserebat, videbatur eonstare in & quia ex jure Mercatorum, & ex Consuetudiisne Amsterdam mensi verum est, manda. tarium in rebus , quas a mandante suo possidet, πρωτοπραξίαx habere ante omnes
alios Creditores . Nolim disputare , an id generaliter verum sit , an duntaxat quod ad merces , .aar op speciaal ere..is is gegmen , sed aio , quod etiam plerique Senatores a jebant , non aliter id obtinere , quam si merces jure proprio ad mandantem pertineant, quod hic negabatur. Possedit Caja nomine Maevii, atque adeo perinde est , ac si merces ρpud ipsum Μaevium arresto fuissent deis tentae . Quid enim si Maevius , merces ruasdam furatus , eas ad mandatarium uum mittat, cessabit ei vindicatio 3 ne. mo dicet.
Quam maxime autem quaerebatur, an hae merces praesenti pretio essent venditae
nam ita, ut dixi, solet servari, ut, op dagver Ut idem sit quod habere fidem de preis
HG, vostr contant, non habere. Iidem duo Senatores non satis de eo constare puta. bant. Sed praeterquam quod Titius venis
ditor . id palam libris suis adscripsisset , utique iuris est , non probato die , qui solutioni adjectus esset , praesenti pretio venditum videri. Sed ne se quidem duo illi Senatores partes suas deserebant, sed
a jebant , eui sententiae tertius quoque Senator accedebat , passum esse Titium Venditorem , merces venditas Am Ilerdamum mitti, ibique penes Ca jam remanere ad usque α'roa 'κν Maevii, tunc de. mum arresto supervenisse atque ex eo praesumendum , utique ex post facto, habitam fuisse de pretio fidem, idque coa- stare videri ex ipsis legibus Zelandicis . secundum quas hic iudicandum erat , ait euim , 34. cap. 2. quem supra attuli, si
emtor , parata pecunia promissa , non tamen solvat; venditorem rem venditam detinere posse binnen der vors ber daad,
hoe est , iueontinenti , hic autem post traditionem fere exspectatas esse sex he domadas . Sed quinque alii Senatores nam octo intererant judicio) illud binnender vorseber daad interpretabantur pro subjecto argumento, non scilicet ut post traditionem venditor rem venditam statim persequatur, sed non soluto pretio, quum solvi moris est, id autem, ex usu Mercatorum , fere non solvi, nisi intra sex hebis domadas, intra quas, nisi pretium solvatur, tessare vindicationem etiam Amsterdam. menses statuerunt gr. Jan. Ios8. ut supra
prolixe exsequutus sum. Atque ita lex Zelandi ca jubet, ne in infinitum protraham tur pretii exactio, sed non etiam, ut pretium exigatur sine ullo laxamento , α emtor statim eum sacco adeatur . Nec restri , quod illi tres Senatores etiam
230쪽
referre putabant, merces venditas, etiam
sciente Titio, in Hollandiam fuisse mis.' sas , nam fac, in Indiam suisse missas, ex eo sane non effeceris, fidem de pretio fuisse habitam . Simpliciter igitur
utraque sententia probata est 28. Dec.
De eontractae qui dicitur Bodemery . .
OUae de eo Contractu Grotius dixit
lib. 3. introd. ad Iuri prud. ΗMI. cap. 2. non sufficiunt ad erudiendum Populum Nauticum . Ipse contraactus . post aetatem Grotii adolevit . &paulatim ad alia atque alia porrectus est, quum de eo leges tam paucae & interistae sint , ex ipsa contrahendi serma &Mercatorum ulu quam plurima petenda sunt. Haec etiam adhibuit r), qui ante aliquot annos hunc Contractum Com. mentariolo illustrare conatus est , sed εsat scio , manes ejus non offendam , si& ipse ex penu meo aliquid proseram . ille Mercatorem egit , ego cum maxi. me ICtum agam, & sine juris prudentia etiam haec sacra non constant. Origo contractus ex iure Romano est, sed quae ibi legimus de nant eo faenore ,
vix trientem absolvunt totius argumeninti. Adeo tenuia . etiam apud nos, fuerunt ejus contractus initia, ut non nisi mutuum significaverit , quo Magistro , Peregre agenti, permissum est navim ex causa necessitatis obligare , ita tamen , ut duntaxat de navi dominus teneatur ,
LIB. III. CAP. XU. xrgnon ultra. Hunc contractum jam olim Bodemery appellarunt , quasi fundo sive carina navis pignori data, ut recte jam ab aliis sa) obtervatum est . Et ex eo vulgaris exercitoria in solidum tantum non obsolevit. Ad solos Magistros, desolas , ut dixi , naves obligatas olim pertinebat haec causa mutui, sed deinde protracta est ad exercitores sive domi.
nos navium, & mox etiam ad dominos mercium , & de utroque genere e nistractus ubique exstant sermulae vulga
Ut autem nune obtinet Eodemer , d finio contractum , quo pGunia creditur magi ris naviam in exteris Regionibus ,stis dominis navium ρο meretum ἐπ bis Regionibus, ea lege, ut, s novis pereat, creditoν jus crediιi amittat, s salva a venerit in ioeum desinatum , sora restatuatur cum usuris nauticis , via maioriabtis vel minoribus , ut pro ratione periaculi inteν ereditorem debitorem conman;a. Grotii definitio lib. 3. introd. ad Itiari pr. Holl. eap. a. nec legibus nee sor
mulis satis congrua , & multis nomini. bus imperfecta est. Ipse non addidi, na. vxs , instrumenta navium , merces , &quicquid ex his salvum advenerit , pignori dari , quia , ut formulis id sape inseritue, saepe etiam in his omittitur& quamvis omittatur , pro inserto hahendum ex natura hujus. mutui.
Sed explicanda est definitio. Μagister, ut dixi, recte navem obligat in Regi