Scotus academicus seu Universa doctoris subtilis theologica dogmatica r.p. Claudii Frassen ordinis ... Tomus primus duodecimus Tomus nonus. De Divinae gratiae beneficio

발행: 1744년

분량: 318페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

311쪽

Appendix de Merito.

meriti de eondigno, per se primo tendit ad propriam perfectionem , & sanctificati nem ipsius justi : conveniens ergo hait ,

ut justus sibi psi .pothis mereatur gratiam, Ec gloriam, quam alteri.

Iustus potest ex justitia isti acere pro altero, ut patet tum ex indulsentiis, tum ex peregrinationibus ad sati a. ctionem impolitis , quae possunt interdum per interpositam personam impleri r ergo pari ratione poterit de condigno aliis metet i gloriam. Nego cine3irentiam , & ratio disparitatis est 3 quoa in satisfactione Paena sit laxatas. Cundiim proportionear culpae peccantis, non vero fecundum eam animae dispositi nem , in qua est dum adhuc existit delictum, quia interdum maximus p nae temporalis reatus potest reperiri in magis j sto, & in miniis justo minor 3 at vero meritum gloriae de condigno laxatur secundum dis sitionem eius, cui debet tribui uenam pro me ura gratiae sanctificantis, &charitatis, erit mersura beatificae visionis; unde non est eadem ratio de satisfactioneae de merito. Dices se nia Primus parens cum suerit caput totius humani generis , peccato suo meruit privationem gratiae sanctificantis suis posteris: ergo per suam poenitentiam eadem ratione potuit mereri ejusdem igratiae restitutionem.

Res Mea primὸ, id quidem fieri potuisset, ii Deus absoluta sua potentia ira statuisicis ut de facto statuere potuit; nam, ut dictum est in tractatu praecedenti, P tuit Deus absoluta sua lUtentia communicare dignitatem capitis nuro homini , licet in aliquo inferiori gradu respectu gratiae conserendae, & promerendae , quam Christo contulit . Unde non repugnabat Primum Drentem, ut erat caput naturale

otius humani generis propagandi, ita etiam fieri caput morale ejusdcm justifieandi : si nempe Deus ita ordinasset: at cum res ita non fuerint constitutae, quia Adamus non fuit a Deo institutus caput omnium hominum in spiritualibus, quan tum ad influxum donorum supernatura inlium; hoc enim reservatum erat Christo

Domino, sed solum quoad visionem justitiae originalis , quam pro se , de pro suis

posteris acceperat; idcirco quantumvis austera fuerit , & severa ejus poenitentia , non potuit tamen primae gratiae restituti nem suila psisteris promereri.

Probatur a. pars , nempe quod justus possit aliis mereri μ congruo gratiam , 8c gloriam. Id enim colligitur ex illis Scripturae tenibus, quibus per se vel per Pt

phetas statuit Deus ut peccatores iustorum opem, & orationem implorent ad impetrandam veniam. Sic Iob. 42. Deus iratus in amicos ipsius Iobi cos monci, ut offerant holocaustum: autem inquit servus meue

arabit pro vobis, faciem eius Iuseipiam , ut non vobis immutar miltilia . Sic pariter pluribi testatur Deus se plurima Iudaeis contulisse beneficia , propter Abraham dilectum suum, propter Isaac servum suum.& Israel lanctum suum, aliosque sanctissinios viros Hinc sanctus Ambrosus lib. . in Lucam assi

mat Deum aliorum merito ignoscere aliis:& dum alios probat aliis relaxare errata. Et S. Augustinu5 ser. m. c. II. de sancto Stephano, ait: Renu naeruit Dimicis: pauodere meruit in raditis do amicissis beati Pauli subsequentiν. Ratio etiam hujus est , quod cum hiamines sint membra unius humanae Reipublicae, veluti unius in oris moralis, possunt alter alteri prodesse per sua bona opera, & mereri saltem de congruo , juxta illud Platim II6. Particus ego sum omnium timeatium te, faciunt ut in aeternum nos sui ipsius participes essiciant. Amen.

Finis Noni Tomi Triologiae nosrae de Gratia , O Merito .

312쪽

INDEX

Rerum, & Sententiarum, quae in hoc Nono Vol umine

continentur. Prior numerus Igni eaι paginam, poserior veri eolumnam.

auxilio Dei, veI ut Auctoris gratiae, velut Auctoris naturae. 83. IAuxilium actuale requiritur cum gratia sanctificante ad servandam lagem natu

ralem. I I. a

mplex AuxiIium Dei. IIcl. 2Qualiter auxilium γε ab Auxilio iis distinguatur. 173. a. Auxilium collatum ad operationem intelligitur dupliciter. ID. I

Bonum multiplex. m. a Nullum bonum ad salutem per se conferens fieri potest sine gratia. a. I

actis.

ΑCtiones humanae possiunt esse bonae

bonitate naturali, morali, & supernaturali. pag. 37. 2

Potest aliquis actus in Deum reserti tribus modis. 8I. IAliquis actus mediare potest inter vitiorum cupiditatem, & sanctam charitatem. TI. a adiutorium. Adiutorium quo, in mente S. Augustin non significat causam essicientem , sed formalem , hoc est donum gratiae, qua quis perseverat. I73. I

In quo differat Amor naturalis a super naturali. M. aliter Amor amicitiae possit esse inter Deum, de homines. 93. Iappetitus. Αppetitus ad veritates non est fructraneus,

Iicet non omnes cognoscantur. 42. I

Americiir liberum Arbitrium, quod pergra-itiae seacvatem non solvitur , sed firmatur; gratiae enim omni resisti potest. M. a lensus. Ilammus amnitri divinae revelationi as.

sensu sisIium naturali. 02. 2Litat Deus emeiat in nobis vel Ie, non sequi. trer quod necessitemur ad assentiendii.l69.2Auditus. Quid sit Auditus spiritualis. Ioa. Is. Augustinus. S. Augustinus quovis post eum saeculo egregios habuit Praecones, maxime Summos Ecclesiae Pontifices. & SS.Patres. 8. 2Quo sensu S. Augustinus neget homines esse steriliter bonos. 76. IAuxilium. Auxilium speciale per modum cogitationis honestae, de congruae. 83. 2Scriptura S. Concilia, de SS. Patres docent nos nihil quidquam posse agere sine Calliset e. Quam absurda , & impia Calvinistarum de inmissibilitate gratiae sententia. 269.2Triplicem fidem dii tinguit Calvinus, hi ae

QuadrupIex est certitudo fidei, scientiae,

moralis, de conireturalis. 27 I aritas.

Deus est Charitas essiciens, non formalis respectu nostri. 126. ICharitas semper hic augeri potest secundum habitum,non vero secundiim actum. I 38.aAugmentum Charitatis per actum reminsum fit maxime in istanti mortis. I 39. aQuo sensu Charitas dicatur operire multitudinem Peccatorum . a I. 1 Quomodo Charitas dicatur non posse deperdi . 273. 2CMessia. Duo fuerunt Mileuitana Concilia. I8. ISub quo S. Pontifice celebratum suerit Concilium Arausicanum. 23. amanti faciendum sit Concit. Senon. 2q. IConeViscentia. Concupiscentia sumitur tribus modis. asa. IConversis.

Conversio est partim a gratia Dei, dc pamum a libero hominis arbitrio. Na. 1 Debia Dissiligod by Corale

313쪽

ET SENTENTIARUM.

Debitum. Duplex est Debitum, unum ex parte meriti, aliud ex parte conditionis naturae. g. ambitor.

Qua ratione Deus possit esse hominis debitor . 2M. 2Dependentia. Dependentia a subjecto inhaesionis non semper denotat eductionem sormae accidentalis. I

Deus est exorandus etiam pro iis , quae

naturaliter eveniunt. qo. I

Deus non est dicendus malae volumis, , di operis pravi auctor , licet ad ipsum

concurrat. 8 I. a

Multiplex Dei dilectio. 81 2Deus amari potest super omnia tribus m dis . - . 87. 2Deus amari potest amore pure naturali λne ullo gratiae auxilio. 88, 2 Quomodo Deus nullum deserat, nisi prius ab illo deseratur. II9. IDisterrere Quo sensu dixerit Apostolus, quis te discernit 8 2 2 21Τotest homo se ab alio discernere cum gratiae beneficio. M3. IDiscretis . Quid sit discretio spirituum. I 8. I

Quid si docere per legis naturam, & non

per spiritus gratiam. ICI ΣDoctara

Non eadem peculiari Ecclesiae Doctori tribuitur auctoritas, ut ejus sancitum ad fidem lassiciat. u. L

R ejicitur impium Dogma Calvinistarum de praedestinatione ad malum, &Semia pelagianorum de initio fidei, de bon zum operum.

Erictis. Quid sit Eductio. 14s. 2Rῶν. Gua ratione dictis, & factis M. Patrumst danda fides. II. 2Duplex est fides, una initialis, quam hahens infideles, & una persecta, quam . habent fideses. IFiducia. Hominis ad Deum fiducia exerceri potest tribus modis. 233. Ima Verbum M non semper lanificat actionem. ID. Irimas

Aliqua forma eadem realiter potest esse operans, & non operans. I 33. a

Gentiles. Quomodo Gentiles potuerint habere notitiam naturalem Dei. 2IT. I Gratia. Utile est de Gratia loqui. INomen Gratiae varia significat. q. LGratia generatim triplex, scilicet naturalis, civina & supernaturalis. q. IPlures aliae Gratiae actualis subdivisiones. iQuam necessat ia sit Gratia ad omne opus meritorium . in IExistentia Gratiae patet. 32. IGratia sane ificans non est necessaria ad

veritates naturales detegendas. Triplex error circa necessitatem Gratiae erga faciendum bonum salutare . SO. Linus Gratiam uni conserendo, non autem alteri, non est personarum acceptor. 4. IGratiae necessitas non destruit Iiberum arbitrium, sed astruit. ib. a Nullum bonum ad salutem per se conferens fieri potest sine Gratia. Q. LAbsque divina Gratia nullus nobis inesse ootest bonus effectus fidei. . 33. IHomines sine Gratia possunt aliquidhoiii

Deus ut auctor Gratiae diligi nequit tine Gratia. n RGratia lanctificans non requiritur absiaute adservandam totam legem naturae. I . IGratia necessaria est ad tentationes superandas. INemo potest resurgere a peccato sine Grais

tia. II . I

Non sufficit Gratia habitualis ad pers

verandum. II8za Cratia sanctificans est quid creatum. I24. ITriplex sententia erronea circa naturam Gratiae sanctificantis a Ia . IDuplex est Gratia sanctificans. a Gratia sanctificans jugiter perseverat. Iasa Quomodo Gratia lanctificans naturam dignificet. Non Diuili od by Corale

314쪽

INDEX RERUM,

Non tamen est de fide ipsam esse habitualem. ib. a

Gratia habitualis a fide, & spe distingui

tur realiter. Iῖα IQuomodo Gratia, & charitas conveniant,6e discrepent. ib. a Sunt unus, re idem realiter habitus. I 7 I. IGratia sanctificans, &charitas non distinguuntur formaliter omnimode. IGratia sanctificans deperditur per quodlibet peccatum mortale. IJS IDeus primam Gratiam confert ex pura liberalitate, non ita illius augmentum. I 38.2Gratia habitualis deperdi potest per quodlibet peccatum mdrtale. Iqo. IQua rationeGratia opponatur peccato. 41.2 Quaenam sint causae Gratiae. Iga. IGus est causa magis principalis Gratip. idia Deus solus Gratiam producit ut causa principalis. ibid. Creatura non potest producere Gratiam.

Nulla qualitas infundi potest,quς ad Gratia

producendam conferat Virtutem. Id . LGratia Droprie creatur. I4 L 2In instanti naturae Gratia nec dicitω educi, nec creari. Iq7. 2

Quae & qualis sit Gratiae entitas

ctivitas. Iw. IGratia non facilitatem , std virtutem conserr. ibid. Quid sit Cratia increata. III. II raedestinatio non censetur Gratia increa

Quid sit Gratia gratis data, ct gratum faciens. ibid. Cratia gratum faciens est nobilior Gratiis

gratis datis. Ita. 2Gratiae gratis datae sunt novem. ibid. Quomuo fides sit Gratia gratis data . Is . IPossunt numerari pli tres Gratiae gratis datae, quam novem. ib. 2Quid snt Gratia sanitatum, & operatio

Virtutum. I T. I

Cenera linguarum qualiter accipiantur. I SQ. Non omnes Gratiae gratis datae sunt habituales . Is p 2Gratia fuit Adamo necessaria in statu innocentiae, & naturae sanae. Io I. I

ale sit discrimen inter Gratiam sanitatis, medicinae. ib. 2Cratia sanitatis praecellit Gratiam medicinalem. I eq. IIn utroque stadiu naturae innocentis, aut integrae duplex Gratia fuit necessuia. ib. 2Ηaeretica Lutheri, ae Calvini sententia

de Gratia medicinali. IV . zGratia non necessitat voluntatem, & ei resisti potest. 16 Explicantur Scripturae textus, quibus abuti solent haeretici contra liberum consensum Gratiae. Ita. IS. Augustinus videtur asserere, quod Gratia medicinalis necessitatem inferat, sed non ita. I72. 2Adamus innqcens cum Gratia sanctincante, & auxilio cognitionis poterat bo num operari. I27. 3Varia nomina, quibus gratia sanωtatis, dc voluntatis apωllatur. I 8. IGratia inteIlectus aicitur lux , voluntatis autem suavitas. ib. 2Quomodo Gratia medicinalis, & sanitatis dicantur eadem gratia. 179. aQuomodo illustratio intellectus hominis

Quid sireratia operans,&cooperans. IXI. Ratio Gratiae operantis, & cooperantis, magis convenit gratiae actuali, quam habituali . I 82. IGratia operans videtur a cooperante distingui realiter. Ita. I

Quid sitGratia prςveniensin subsequens.ib. Quomodo Gratia tam anualis, quam habitualis dicatur praeveniens , & subsequens. IM. LGratia excitans, & adjuvans colligitur ex Scriptura. ib. 2Gratia excitans, & adjuvan3 a praeveniente, & subsequente distinguuntur penes sola munia. ibid. Respuitur divisio Gratiae in congruam ,& non ngruam. Im 1 S. Augustinus docet duorum hominum eadem Gratia adiutorum , unum posse consentire, Ac alterum dissentire. IX ΣQuid significet nomen Gratiae suffcien

Qualiter Gratia sussciens cum essicaci conveniat, Zc ab ea discrepet. ita Gratia suffciens non solum ad potentiam, sed etiam ad actum ordinatur. ib.Σ Scriptura sacra pluribus testatur nos posse Gratiae interiori resistere. I92. IGratia suffciens probatur ex Conciliis. Iod. IS. Augustinus aperte docet posse de facto Gratiae resisti. Is . IProbatur ratione dari Gratiam susscien

315쪽

ET SENTENTIARUM.

-Gratia lassiciens Cratia ponsibilitatis discrepet. 3Quam diversa fuerit S. Aum' & Pelagii

sententia circa gratiae possibilitatem. ib. a Semipelagiani non sunt damnati, quod admitterent Gratiam lassicientem . in IEsticacitas c ratiae in actu secundo pendet a Iibero arbitrio. ib. Datur omnibus Gratia sussiciens. ib. Infideles habent Gratiam lassicientem , qua posistunt salvari. 2Iq. 2 Quantum haec assertio a Polagianis discre- Gratia quam S. Aug. dicit non omnibus dari, est Gratia fidei, sive sanitatis. IQuo sensu dixerit S. August. Gratiam aliquibus deeste in pinnam peccati. 224.2Quare hic non disseratur de Gratia eLficaci . ita a Cratia sanctiscans omnibus naturae bonis longe praecellit. 22 . INon potest homo per solas naturae vires ad Gratiam sese praeparare. 226. IHomo per Gratiam sese disponere potest ad. justificationem. 22T 2 Cratia sanctificans non opponitur physice peccato, sed tantium moraliter. 2s3. Iouomodo duo eta tus formales ab eadem Gratia procedant. 2 I. ICratia, & peccatum non subsstunt simul de via ordinaria, Iicci charitas adsit eo instanti, quo peccatum deletur. ib. 2Gratia, & peccatum divinitus possunt simul existere , licet peccatum actuale non possit subsistere cum actuali dilectione Dei. ib. Quomodo quis possit esse simul Deo gratus, & ingratus . . . a P. I Deus primario intendit infusionem Gratiae,& secundario remissionem peccati. 26 a Cratia sanctificans vere per peccatum mortale deperditur. 272. ICur sciri possit insantem recens baptiZatum esse in Gratia, non vero adultum. 278.2Gratia aitualis requiritur interdum ad aliquos actus, qui non sunt in emitate supernaturales.

Quo sensu gloria dicatur Gratia. 3Q3.2

nere p. Familiare est omnibusHaereticis sua nefaria dogmata S. Aug. auctoritate sulcire. IQuomodo, & qua fide Haeretici divina diria credant. que a Haereticus est , qui asserit omnia hominis Iusti opera esse mala. I8, IDeliratio. Inclinatio prava movet esseacius ad ma- Ium . quam meta a Io6. 2Dfideles. An Infideles veras habeant virtutes m

rates. Quae fuerit sentcntia Juliani de operibus,& virtutibus Infidelium. ΠΛ ΣOmniatnfideliu opera non sunt peccata.64.2Quae fuerit Pelagianorum sententia de viris tutibus Infidelium. G. Σlatentis. Duplex esse potest Intentio recta, alia in finem ultimum, alia in finem subalter

num . M. L

Duplex est Intentio Dei circa salutem

hominum. 2I2, 2 Interpretatio. Quid sit Interpretatio sermonum. I 9.2I Fatis. Quomodo homo dici possit se justificare.

a ratione aliqui adulti sine praevia dispositione justi fieentur. 229. LFides praesupponi debet ad Iustificationem . . ibid. Fides tribus modis considerari potest in ordine ad Iustificationem. 2ῖα ΣFides praerequisita ad Iustificationem,non est fiducia voluntatis , sed assensus in tellectus. ib. Inanis haereticorum responsio praecluditur.

2 et 2. I

AMs fidei conserens ad Iustificationem

non est tantum notitia intestictus. 233.2Rctus foet, & charitatis etiam conserunt ad Iustificationem. 23 I. 2Quinque di sitiones ad Iustificationem a

Concilio I rident. numerantur. 2ῖ6. a Timor Dei consert ad iustificationem. ib. Non est tamen absolute necessarius. 237.2Revera spes disponit ad Iustificatione. 238 aQualiter actus dilectionis Dei ad Iustificationem conserat . ib.

Quomodo actus Poenitentiae ad Iustifica

tionem conferat. 239. Σ

Qualiter omnes illae dispositiones requirantur cum Sacramento , & extra Sa

cramentum . ago. I

omnes illae dispositiones procedere debent a gratia non habituali. . MI. ΣQuam diversa sit haeretieorum a Catholicis acceptio Iustificationis. aget. ΣIustitiae nomen, unde Iustificatio , tribus

316쪽

' INDEX

modis accipitur . . - 3- IHaeretici ceraserit nos non justificari per ori quid intrinsecum. m: et

I id sit justifiearx -. ibid.

ison; et fiat tristi tit per formam intrin- ri tentem in justo. aqq. I Quaena suerit hiretica Calvini sententia de remissione peccati in Iustificatione. 248.2In Iustificatione non est duplex applicatio meritorum Christi. 2sq. 2Iustificatio concipitur fieri per modum m

Rehus humanus bifariam confert ad justificationem. 26'. I Quid praecise homo aeeipiat in Iustificatione. ibid. Iustificatio formalis sit per gratiam sanctificatem habitualem, dispositive autem per a ctus contritionis, &dilectionis Dei. ib. 2Charitas actualis Iustificat non formali ter, sed efficienter. a Quare actualis dilectio Dei non sit emcacior ad justificationem sermalem, quam voluntas primi hominis ad reatum. 267. ICuare actiis peccati lassiciat ad constituendum hominem peccatorem sormaliter ,

non hem sussciat actus Iustitiae a4 constituendum justum. ib. 2Iustificatio formalis fit per gratiam habi

tualem. I 8. I

Ium non possunt habere certitudinem scientiae de sua justi fieatione. 273. IJustificatio considerari potest duobus m

Iustificatio est opus miracuIosum. ib. Deus maxime mirabilis apparet in Iustificatione peccatoris, quae est omnium ejus mirabilium operum synopsis, mimis tamen quam glorificatio , & incarnatio est facienda. IR . IQuomodo Iustiscatio fiat, fic non fiat in instanti. ib. 2Iustitia. Non omnes Iusti aequaIem habent sanctitatem. 28ῖ. 2Qua ratione Justitia intercessat inter Deum, & homincs. 20 I. Linus sua bona hominibus Iargitur non solum ex gratitudine, fidelitate, & misericordia, scd etiam ex Iustitia. ita a Guo sensu dixerit Isaias omnes nostras nitias esse immundas. 286. I riplici ratione Iusti bona facientes, dicuntur servi inutiles. ib. 2 sterna vita datur gratis, & nihilominus ad mercedem. ibid.

Justi dicunt re propric servi Dei. 2D. x

Meriti nome quatuor modis accipitur. 283. ΣQuantum Meriti nomen si haereticis exosum. 284. . 1 Homo suis bonis operibus potest aIiquid apud Deum mereri. ibid. et Servus per obsequia etiam aliundedebita mereri potest. 287. INostra merita non officiu ni Merito Chr.ib. Qua ratione S. Augustinus humana Merita excIudat. ib. 2Meriti definitio expenditur. 288. I uadrupIex Meritorum genus aliqui distinguunt. ibid. Iustitia, in qua fundatur Meritum, non est distributiva, sed commutativa. ib. Duplex est Meriti species. 280. TMeritum de congruo veram habet meriti

rationem. 20C. I

Revera homines merentur aliquid de condigno . ib. δQuomodo justi de condigno mereantur

vitam aeternam. 202. L

Quaenam sit proportio Meriti cum vita aeterna. . . m. ΣCur justus aIteri gratiam non possit pro

Meritum requirit conditiones triplicis generis. ib. et Promissio Dei duobus modis requiritur ad Meritum. ibid.

Quare gratia sanctificans requiratur ad Meritum. 2M. I Quomodo promissio apud homines requiratur ad Meritum. 20ς. 2Cur potitis peccatum ex se mereatur poenam aeternam, quam bonum optis gloriam. ib.ΣΑd Meritum requiritur status viae, & gra

tiae . 206. I

a ratione servantes divina mandata

mereantur . 2 7. I

S. Augustinus non improbat sententiam Pe- Iagianorum asserentium gratiam adopti nis esse necessariam ad merendum. ib. 2Praeter gratiam habitualem etiam requiritur actualis ad Meritum. Actus meritorius debet esse liber. 299. LΑὲiud est opera acceptare ad vitam mernam, & aliud ea acceptare ad proemium vitae aeternae. ib. 2Actus meritorius debet esse moraliter bonus, ct in entitate supernaturalis. ibid. Quaenam conditiones requirantur ad Me- Iia

317쪽

Titur de congruo. 3zo. 2Αctus externus addit supra Meritum actus interni. 3OI. IHominis justi opera merentur Vitam πιternam. . ib.a. Justi non Possunt mereri gratiam perseverantiae de condigno , sed solum de con-ῖruo. ibid. Homo non potest mereri primam gratiam. *O2. IIusti mereri possunt gratiae augmentum ,& gloriae aeternae. ib. 2Justus non potest mereri suam reparati nem de condigno . . a Purus homo non potest alteri mereri primam gratiam de condigno. 3O4. 2Μiraculum. Duo requiruntur, ut opus aliquod sit miraculosum. 28o. 2Mutatio. Peccati remissio, &gratiae concessio suist duae Mutationes. 2 2. 2Remissio peccati, & gratiae infusio sunt duae Mutationes, non ranaen iunt reales. a in I

Natura

H liquid excedit vires naturς tribus modis. s. lPotest aliquis naturae viribus diligere Deum super omnia , quavis occasione , etsi illud non possit implere. Ri. IPotest homo naturalitur diligere Deum super omnia. Imrestas . Duplci est necessitari, alia absoluta, alia relativa; haec alia simplex , alia secundi im quid. 22. 2 ritia. Quomodo simplex intellectus notitia ab ejus asIensu distinguatur, Σῆα LQuomodo de re incerta, & notabili pos

Obduratis. Quinam peccatores dicantur obdurati.22l.2

Quid sit obduratio,& quς sint illius causς. ib. Obdurati habent auxilium susticiens sal

tem remotum. 22 . I

Cbdurati non peccarent, nisi possent non peccare per gratiae auxilium. ib. 2husa opus potest esse bonum , vel ratione os.ficii, vel ratione finis. ει. Ioppositis. Oppositio duplex est physica,& moralis.2 2.2

Parvuli. Deus suffcienter providit pro Parvutis ante Baptismum morientibus, quanquam praevideat parvulis imminere mortis periculum, nec illud arceat. 2IQ. a Huic veritati non restagatur S. Aug. M a

Pereatum

Qualiter per Peccatum originale inclin mur ad approbanda falsa pro veris. M.2Homo per originale Peccatum non amisit vim cognitivam veritatis, nec propterca debet gloriari. M 1 aliter, & quomodo id quod non est

ex fide sit Peccatum. I3. I Quidquid in Deum non resertur vel immediaic, vel mediate, Peccatum cst. ΕΙ ΣOmne Peccatum mortale caveri non potest sine gratia. - II C. LGratia neeenaria ad vitanda Peccata cripliciter sumitur. ibid. Cur piopriis viribus possimusruere in P

catum , non autem ab eo resurgere. III. IQuomodo sit moraliter in potestate ii minis omnia vitare Peccata . Ira. ΣQuid sit Peccatum in Spiritum S. 224. quid sit Peccatum ad mortcm cx mente IS. Patrum. 22 . a Quare potiti peccata venialia subsistunt cugratia sanctificante, quam mortalia. Is .a Quomodo aversio a ino per Peccatum, dc convcrso ad creaturam opponantur.2 Sq.2Qua ratione dixerit Doctor Peccatum esse privationem gratiae. 2 8. Il Peccatum remittitur vel per simplicem condonationem, vel per sati,sactioncm. is. ΣRemitti potcst Peccatum per simplicem

condonationem. 26 a

Iovinianus praelusit haereticis hujus temporis circa aequalitatcna Peccatorum. 2SI. LPeccatora

Potest Peccator aliquod opus moraliter bonum exercere. Sy. LOuis Peccator per malam arborem signi

ficetur. m. Σ

Peccatoris tria possunt esse opera. 22P. LNon omnia Peccatoris opera sunt form Iiter peccata. 228. IPerseverantia. Perseverantia spectatur duobus modis. IIS INullus oerseverare potest sine auxilio gratiae speciali. . ib. ziauid impcirtet donum Perseverantiae. II0.2Quomodo dicantur perseverare, qui prae ruaturὰ moriuntur. DO, a

Potest quis donum Perseverantiae promereri,

318쪽

INDEX RERUM, & SENTENTI ARUM

non de condigno, sed solum de con

aliter donum Perseverantiae a confirmatione in gratia discrepat. Ira IPerseverantia bonorum Angelorum fuit donum Dei. ITI. 2Cui non perseveraverunt, poterant ρο- severare. Ud. a

Quam turpiter veteres Philosophi a vero exorbitaverint. - ammisontis. Quid praecise intendat Poeni emiae virtus. rata IQuidquid exigitur ab homine non est semper in illius votestate naturali. QI.2Daeceptum Praecepta sunt veI naturalia, vel supernatur lia, quorum observantia est diversa. 96. a Dei Precepta sunt observatu dissicilia. 23. a Cur charitatis Praeceptum hac in vita non

possit persectc impleri. 232. a Prophetia vatiE usurpatur. UT et Gualiter Prophetia a gratia sermonisvis

serat. IIS. I

saeramentum.

Nemo potest esse certus, se habuisse veras dispositiones ad Sacrametatum digne lascipiendum. IN. a Dradus. Tres fuerunt celebratae Synodi Chartagine ad Pelagianismum extirpandum. DL Ionones Africani pereeram primae Smodo Millevitanae inscribuntur , sicut &secundae. ita a Ipsosesse conditos a Carthaginens Synodoriationali assumat S.Prosper, dc alii. IO. I

Tentatis.

Tentatio duplex, & tribus modis potest

superari. Ior. 2Possunt vinci Tentationes leves naturae viribus. 1 . a Drii.

Qua ratione Tyrii, &Sydonii potiterint converti, quamvis signa , Bc miracula Cluilli non viderint. 1 2

Heritast.

Veritas dicitur naturalis, vel ex parte Ob-

jecti, ex parte medii, veI ex parte utriusque. Η

Possunt aliquae Veritates naturales cognosci sine gratia. 3 - 1 Scriptura sacra non reuuirit gratiam ad veritates naturales, sed tantum ad salutares cognoscendas. 37. 2Aperuit Doctor qualiter veritates natura les videri possint in regulis aeternis quatuor modis. δ. I Quod homo veritatem naturalem inquirens non impingat in errorem, non est beneficium Dei, ut auctoris gratiae, sed ut ordinatoris naturae. - 1 Possunt omnes veritates naturales cognosci divinitus. 42. 2Veritas praelica alia mechanica , alia moralis, cognosciturque vel per ingenitum, vel per comparatum lumen. i. Ueritas aliqua dicitur sepernaturalis , vel ex parte obieeti, vel motivi , vel utriuIq;-a Duo requiruntur ad notitiam veritatis supernaturalis. κλQuaesuerit inter Pc Iagianos.& SemipeΓεanos concordia, & dissentio quantum aΛveritatum si per naturalium notitiam. ib. Veritates supernaturales cognosci nequeunt sine auxilio gratiae . ib. 3Ueritates supernaturales sum intra lineam objecti transcendentalis, de improportionati nostri intellectus naturalis, noravero categorici, S proportionati. Gi trieatis. Vocatio divina , cui thterdum resstitur, non tantum externa est, sed interna. I9 . r plex est vocatio, una interna , alia

externa. I 02. 2

Duplex est vocati'una secundum propositum,& alia non secundum propolitum. ita Deus nusquam vocat externis ad poenitentiam , quin interitis vocet, dc ad uvet per gratiam. 193. I Quid sit vocatio secundiim propositum. ib. Vocatio est a solo Deo. ita

risiman Quomodo Deus expectet nostram voluntatcm. 2Cq. t Qualiter voluntas, qua volumus si Ivari. pendeat a voluntate Dci. 2 8. a

Deus vult aliquid duobus modis, nempuemcaciter, de suffcienter. ib. I Quomodo S. Augustinus explicet voluntatem, qua in vult omnes homines salvos sicit. 1

SEARCH

MENU NAVIGATION