De principio, progressu, praecipuis actis & fine colloquij Ratisbonensis, inter sinceros Augustanae Confessionis theologos & Giesuitas, à 18 Novemb. usque ad 27 eiusdem anno praecedente habiti oratio ... recitata à Daniele Cramero, ..

발행: 1602년

분량: 53페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

21쪽

Praelatio. Nostri orat.

Osiander Abbas Adelbergentis, Esdenbach Concionator Aulae Stutgardensis, M. Flad ungus Superintendens orta mundensis D. PIailippus Hetthrunnerus pro ielso Gymnasii Lavingensis, D. Moroldus Superintendens Haidenensis Palatinus, M. Agricola Diaconus Aulae Neoburgensis Partis adversae adjuncti D. Anto nitis Uelserus Canonicus Freisingensis,D. Hanneman Canonicus ibidem, D. Adamus Tannerus 5 alij Iesultat quam plurimi, quoru nomina et ignota et obscura sunt. Reliquas sellas ab utra sparte occuparunt Consilirisnobiles, alij*Illustrissimorum Ducum Ministri. Non dico auditores reliquos. Consedentibus ita ordine singulis suo Ioco, Secretarius Ducis Bavarici, Orationem in lingua vernacula,cur illuc veniissent, recitat, quid negoti terant manibus com mendat institutum,deflectit ad Colloquentes, monet, ut in Conspectu Dei 5 Principum per conscientiam HOC AG ANT quod Numa in sacris per praeconem inclamari jubebat in cursu Statu controversiae teneant, non tergiversentur,no vagentur,no Sophistas,no calumniatores agant, Muna cum legib' praefixis servent gravitate Theologicam,tanto studio,ut debent ea,de quib'olim in

conspecitu tremendi Iudicii Iesu Christo reddenda est ratio. Deinde Propositio ct Leges quibus obstringuntur

recitantur publice. His ita demum recte dispositis D. Hungerus Ingoti stadianus initId urget nostros ad Probationem. trem D. Heilbrunncrus, Oratione ad Principes directi cxcipit: praefatur: agit gratias accingit se operi Ad non nisi praemissis prius precibus, quas ungerus turpiter Crat oblitus. Formam procationis in hunc usum peculiarit Crconceptam recitant nostri, addunt Hymnu Veni sancti e

22쪽

bpilitiis, subiiciunt lationem Ominicam. Dictas preces tanta devotione animi quam externo gestu X-

luvabat,in coelum defixis oculis inanibus alte crectis et complicatis, ut specitatorum animi miri lice ad orandum hoc pio spectaculo inflammarentur Finitistiis precibus

iesultae a Principe suo M A X PM ILIA NU, non a Deo ted a Pr suo M A XI M lil in quo major

erat pietas quam in Sacerdotib' etiam jubentur orare: Gretserusinthusiastica statim devotione accensus pro

stea Inter orandum aberrat,titubat,battologus,ita resinsusurrationibus 5 inspirationibus suorum astantiu opus haberet, donec tandem precatiunculam istam, quoquo modo posset, siniret. Quid videtirr vobis auditores,non multu frequentei P putandus est Gretserus invocasse ad hoc opus piritu sanctum, que in Salutatione Angelica Ave Maria, qua nihil rogatur' expeditiorem esse facilec6iicio. Notetur 5 hoc quod in singulis sessionib' nostri semper praemiterint preces, quas Giestritae contra omiserunt semper, ut audita etiam haec sit cujusdam Getistitiae vox Heilbrunnerum nihil amplius potici quam orare. Si quis autem vestrum, Auditores, ex hoc caetu quae rat, cur preces vel plane omiserint vel tam frigide tractarinthi Baalitae an quod jaces erant, qui parenti ad

preces hortanti respodebat: Adjuvante Deo etiam ignatos vincere terer Vel quod idem Homerus

aliter:

Dixit e invitis superis fugiam maris a tam .

Battologia Giesultas. Cur preces omiserint Giesultae.

23쪽

Ambitus

Cosso quij

Materia

circa qui Lise haec quidem aliqua caussa potest, dicam tamen adhuc aliam. Recitat Laertius, quod Bias navigans aliquando cum impijsec scelerosis hominibus, ct in summa maris tempcstate periclitatus, dixerit impiis suis comitibus, Deorum opem implorantibus : Silete non

precem , ne T detos nebulones hic va Uigaresentiante Deidis enim impiorum precibi s irritatur magis ad vindictan , quam ad opitulauduno.

Eius sibi conscii Giesultae, parcendum esse procul dubio precibus opinabantur. Atuita nostri Athletae clypeo

prccum circum quac munitissimi, in nomine Domini molem Disputationis aggrediuntur. Non exspectabitis aute, Auditores, a me, ut singula Argumenta nedum quaestiones' responsiones, singulatim,hoc ex loco,& hoc tempore,vobis decantem: nam id non unius horae sed anni labor est. Et quid ego hic actum agam l serte patienter moram,donec Protocollum,quod vocant,bona fide a Notai ij juratis exceptum,ct sub seris Ducalibus utriusc partis in cista, in medium collocata, bene asservatum, in lucem prodeat id enim meas vices complebit, vestro desiderio satisfaciet, meiscphis ReIationibus succinctis amplissimam faciet fidem. Summa ergo rerum capita tantum perstringam hoc tempore,&annotabo ea imprimis Emblemata, quibus παραδξοτερα ac absurdiora, nec coelum audiit, nec terra. Proinde totius Colloqui ambitus tra tuordecim Sessionibus comprehenditur: Quarum ei nostris datae sunt, qui durantibus ijs, loco opponentiusuerunt. Reliquae sex Sessiones cum ipsi reliquas abrumperent ut postea dicemus, Gie fultis ut opponerent contra,sunt attributae Materia Colloqui certis Positionibus com

24쪽

prehentia in genere erat de orina doctrinae Controversiarunn Re ionis Iudice. Sententia nostra

duodecina Thes 4riaximam partem affirmativis comprelaensa,ad solam Sacram Scripturam recurrebat Pontilici, unica Antithesi negabant omnia,Scripturan Traditionibus o Ecclesiae Desinitionibus, Doctorum P consensu stipatam esse quidem normam sed non Iudicem omni uin Controversiaru fidei 5 Religionis Christians. Sub piimulo autem conflictus hujus initio,non pos sum subiicere, quid acciderit: Nostri antequam progre derentur, petebant f bi explicari laesin Pontificiam ex lege prius inita de terminis obscurioribus explicandis o urgebant ducis arios , cum dixissent tan-rum, quis non sit Iudex, non autem, quis contra momi natim ostendi sibi quis es t. Id tam aegre exprimebatur icissi itis, ut prius clavam Herculi quam designationem hujus Iudicis extorsisses. Nostii ad excutiendum illum, Divi Petri clavam inpingebant hostibus, Epis . . cap. 3.

Parati Hot empera fati ac ioue omnipo stenti Vos rationem de ea c. Respondebant nihil aliud, quam quod manifesto contra literam ct is, erat, non

semper id esse necessarium lac miser es est Christia-nu animo paratus sit edere Confestonem quod in

ter Ana bapti si arum dogmata, Principium est. Ita primo congressu Giesulis statim redditi sunt Anabaptiitici Scd vicit tandem aequitas M A XI M ILLA NI principis,qui auctoritatem suam interponens,jussit denominari Iudicem, cujus mandatum plus potuit, apud hunc gregem, quam dictum Divi Peari antea Nominant

25쪽

OCTAUUM. Qtio nomine dialo capita nudabant, manus complicabant, suspiciebant, admodum revcre imitalltcr. Et sic impetravimus iudicem inclementem Clementem.

Restabat adhuc aliud ατημα posui tum nostrorum:

petebant nim sibi Traditiones, ad quas pro ocassent, speciatim designari. Q Dd loquar an postulabant nostris raditiones dinumerari et consigi ari lic est O rem tamaictu facilem Pontifici js,quam possibile iisdem est, harenam maris ponderare, globum terrae convolvere, Oceanum absorbere, ct Coeli motum reddere statarium. Nisi ergo precario a nostris obtinuissent, ut hoc Postulatum ultro remissiissent, jam eo ipso Giesultae victi fuissent, ct colloquium primo coitu sinitum Agnoscant A com-mcndent hanc aequitatem,ct singularem nostroru Theologorum clementiam, fraterculi, qua a nostris, ex mera misericordia,haud secus quam naufragi palantes in mari, portu salvati sunt.

Pergunt nostri Athletae,5 quicquid pro sua thesi defendenda est liminant, no nisi ex pharetra ipsius Ich ove, quae scriptura sacrosancta est, petunt qua sic impetunt et obtundunt Adυersarios, ut vix salutasse primo limine sacra Biblia, Responsiones ab ipsis datae, plenis arguant

buccis Et ut videam in quasnam sint redacti angustias, auscultate, quae 5 quo inam ατοπα συταΤα&absurdissima Paradoxa coacti sint statuere primis duabus Sessionibus Antagonistae. Cum enim nostra acies exscripturae armamentario, Deut Φ. Ver t. 2. vers. 32. Pr OU. o. Vercs Ezech. 3.vemo. ejacularentur hoc telum Distantum esse posse Iudice, cui nihil addendii vel detralaedum sit di iesultae exciperet,no omnes additiones simpliciter

26쪽

ter es. prohibitas,ex quarum numero Traditiones sa cic-bat, petebat nostri sibi dari aliquas. Dabant remediu pro Peccato Originali scemellarum in V. Testamento, quae circumcidi non poterant. In cujus Materia velitatione, Sopia istae , in tantas redagebantur angustias, ut dicerent.

I. Foemens in veteri Tesamento /i potuisse sal vari abs I Orcumcimve, Ergo haluisse aliud Re

medium . . Rogati de hoc Medio, ne vestigium quidemiel ex Thalnaud Iudaico, vel ex patribus, multo mi nus ex scriptura dare poterant, o nihilominus stabant

his uerbis formel 'almsse Remedium abquod. I. Si non saluissent tale Remedium, omne oemel las, fetant. Di te damnata . Vnde quia transilieba

tur analogice ad Baptismum, ibi quo Q in quartum inpingebant absurdum, Infantes omnes ante Bapti 5 decedentes innatos. Quinto cum qua reretur, quid ergo solatii haberent parente, nihil aliud respondebant

quam huju modi querela multau penesse audiri

Sexto cum per ενςασιν Latronis in Cruce, bona spes,dι non Baptisatis per necessitatem, inferretur; respondebat Gret serus absurdissime Latronem in cruce pri

milegio Martyri uisus sanatum actumnes.

Martyrem. Cujus Theseos tam puduit postero die

Autorem ipsum, ut secundae sessionis initio, repingere resingere etiam at petia conaretur hoc suum pronuncia tum sed absurdis absurdiora, favillis flammas adqciebat. Exhorresco reserens in unica et quid prima Sessione quadrili oraria, tot ct tanta Potuistica tantis IVlao isti is comitti absona. Sunt pro se lio admodum expediti suis

tatum.

27쪽

verca . Secunda sessio. damitosis damnationiblis damnant ardus Uci, in quo tina suerunt scemellae facturri praevaricationem tibi non erat lex dananant miseros infantes ante circumcisioncm

di Baptissima mortis lege avocatos, contra tritissimum Principium, quosnd prauatio sed contemtus ac ramcntorum danmet. Et eo ipso implicite quod torrendum est ipsum Prophetam Davidem qui astuturum dixit. filiolo suo,ante Octa,ura dic miliae circum cssione,e sp iranti, damnant. Nam si puer damnatorum est loco. ergo illuc Propheta David exspirans in gravit. Liquid dicent de nivers Patriarchis, qui ante Circumcl-sionem vixerunt, an Sc hi cum familiis suis, quia omni Medio destituti essent, perierunt i Horrendum dic tu. Latronem faciunt Martyrem ei ab ipso Latrone in fui- ca refutantur, qui se pati, quod meritus sit, quiritabatur. Aut si Latro hic Martyr est Martyr erit, quicunc pati tur quod est meritus, cic consequens ol ne sancti

Martyres scelerit rei peragentur, vel quod , huius stares, latrones, illi pressertim qui promeritam morte patienterserant, sancitissimi Martyres fuerint censendi, quetur. Vel denso non ausa sed poena faciet Martyrium in posterum. Habes pulcherrimos istos Emblematum flosculos, quos prima statim Sessione sparserunt, in suavena odorem subsequentis suae Docti inae, Doc torculi. Sequenti die de mane, proponebatur a nostris locu

Cuma. Adversari insuper ablegationem ad Pontifices

urgerent, proventum cὀ est, ut evomerciit L Oi

ces quando ut Pontifices Gerrent , non pu in

a. Omnia eorum decreta fuisse pro ego habenaei

3. Cun

28쪽

ia in liuiderent in locum, blatth. 23 vers.et in Cathedra 1 issedent, ct c. ali osc lais in speciem oppositos

de cavendis Pharissatis ti avete a sermento Pharassia oris,ca .etei Scribis conserrent Respondebant Giestritae,

tum ratione morum non ratione Doctrina, secus qua extat Matrh. 6. vers. a. ubi Apostoli ec Evangelisiae expresse accipiunt cavendum a doc irina. . Statuebant,

isne eatendi in Pharisi indoctrina cavendos, non in ea quampus ice docebant, sed quam priva

timue domi Cum ad convincendos errores Pontificum, quod possint errare, exemplum Aharonis Idolatria in reoducentis in populo Dei, afferretur, ibi grun-nicbant, Aharonem faciendo itulum, non commisis Idolatriano. 6. Caipham dum damnaret Christum, habuis potesatem Ponti sciam, ditelat unus,urgabat alter. 7. haronem non bis esummum Pontificem,sed Moysen. y. Fui se in meteri

Testamnito duos summos Pontis es, unum cum successione Aharonem, alterum II Is ines coeflisur ' Aharonem interiurisdem retinuises, exterius coactum Idolatriam approbasset . o. Cum lc. Crentur verba textus, quod fecisset vitulum, diccbat

reis erus fecit , id es , Permisit, permisit seri.

i. Cum insuper urgeretur textus, manda Pit Maron

praeconi ut clamaret; clamavit Aharon; illis contra permisit clamare, permisit clamare. Q ribus

erosis A clamosis explicationibus, sic fuit assectum to-

29쪽

Tanneri pompa.

tum Auditorium, ut publico cachinno exciperet hos ni gigerulos. Vobis quom, Auditores effusum hac vice indicerem cachinnum, nil me dolor animi compesceret,quod intelligam, tam miserasec impias lancinationes pati Sacram scripturam ab illis Sacrilegis, qui digni erant Anticyras mitti,ut Helleboro purgarentur,ne dicam gravius. Dolendum, Sacrosanctae nostrae Scripturae solia tam foedis 5 suracibus unguibus harum Harpyjarum corrumpi, convelli, lacerari. e dum ita committuntur ab Hungero,5 Gretzero praesertim, ecce nova oritur pompa, non minus visu quam relatu digna Consederat in Pontificijs Subselliis quidam etfrons, ut res postea loquebatur, scurra, cuin men erat Adamo Te ero, Controversarum,ut ser batur, in Collegio Iesu ilico, quod Monachii est, Proseosor consederat is imberbis loco inferiori qui aegre si rens tant misere Greiserum circa Aharonem palpitare in tenebris, Ocnec rim nec Thumim, nec Ephod, nec capitium,nec vittam, nec Thuribulum,nec Acerram Sacerdotis reperire,amplius posse: ideo variis adminiculis,arclamatiunculis, susurris grunnitu subvenire satagens Gretzero,iste blatero,haud parum molestiae creabat nostris Collocutoribus. Non erat iste Collocutor nominatus, non subscripserat thematibus, aut Pontificiorum aut nostris, non juraverat in leges, non erat vocatus, ct nihilominus ingerebat sese ad hoc officium Polypra Pmon. Nostri permolestum sibi hoe esse publice uetulantes,ut nimirum quilibet Adversariorum pro ibitu in ipsos inveheretur, praesertim cum ita conventum siet, ut ex utrac parte bini duntaxat colloquendi munere

30쪽

s ingerentur. Accusant hunc Polypragmoncni. Quid adis Tanherus erubuit sorte Mepuduerat jam pride. Redire nesci cu perit, pudor, inquit Seneca Ergo situr git impudens, aegre ser se modetie castigari,5 ervumpit stomachabundus in hanc insolentem vocem : Dicit M

ime a ID Jri imo meo, o esse nominatum, Ego in '

ipsi in nominabo. Q iid quatis,auditores,os impuden est, si hoc non est ei vi tantum hic stellio seipsum hostibus, sed di propriis commilitonibus, de iacto antepo

nebat.

Non est ovum ovo, lac laeti similius, quam hic Tan-nerus tumido illi Elthu, de quo in libro Iobi, cap. 32. legimus: Audierat ille tres viros cum Iobo diu concertantes, nihil prosicientes, audierat impatienter itac tandem iratus indignatust tam adversus Iobum, quam adversus Amicos lolii, cum quibus tamen Elthusabat, eo quod non invenissent responsionem rationalcm, nec potuissent respondere Iobo: insurgit: oc in haec verba Tan-nero admodum consor mila resolvatur: umor sum tel=Jortia, vos autom antiquiores , sperabam ,

quod annorum multitudo doceret sapientiam sed ut ideo , non sunt longavi sapientes, ne senes inlesigunt judicium , ι δεῖ dicam, audite in , o se idam vobis etiam ego meam sapientiam

Eespondeί id ego partem meam, s ostendam

scientiam meam . Pleuussum enim sermonisi ses coarctat me Spiritu sisteriis i. En venter

mem quasi mustam abs I spiraculo quod lagun

culas nodi disrumpit. Sic ibi in Colloquio cum Ioho

SEARCH

MENU NAVIGATION