장음표시 사용
71쪽
Φου Am DFERSIONES CRITICAE. i. II. s. 10. O. ego inter sui duplici adiectivo respondent proximarbonus et clemens, more Rutilii itaque nolim Mem barbara inducere eum L. neque recte aliquis suspicabitur: quod Scythα, matre barbara natus; nam si vilia viri
nomen Saet, propius admovisset natum Scythia, maerenatus barbara praeterea o tant praecedentia, matre Scytha natum. - bonus et Lynovus et cl. V. - evaserit
evaserat'. severum severe S. - nunquam habeamus namque - habemus . emend. h. praeterea eiusmodi R., quod assumit h. contra Rutilii morem, qui semper huiusmodi et ad I 16. Sed nondum persaliatum esse locum, si quid aliud certum ηt. Nam vides Demosthenem communi opinioni cum ratione adversari inde ab initio At ego etc. Quo igitur pertinet altera ab eadem perSona exorsa adversatio: Ego contra te. et quae plane idem ponit, quod posuerat prior Ac simplicissimum foret statuere, nos hic exempla habere duo dividenda per aut s/gnum malitiae videtur. Aut: Ego contra deos etc. Sed ne quein ea linplicitas decipiat. Nam quid attinebat duo exempla protulisse, ita similia, ut nulla in re distarent Deinde, quod maius est, quid aciemus
exemplo dimidiato Hic enim nihil adversationis, nihil
rationis, merae Sunt preces, quas quivis tandat. Nam civem in omnes partes inexorabilem quivis deprecetur. Ρotius Demosthenes, postquam Contra Communem omnium opinionem severitatem exagitavit, eiusmodi precibus orationem eam ancipitem stabilire allide studet, quas omnes exaudiri velint. Est igitur haec orationis praecedentis pars necessaria, sed ita corrigenda: Ergo cunctos Deos precor etc. cunctos, τοῖς Θεοῖς πασι καὶ πάσαις
X. Aporia dicamus iacimus O corr. S., frustra obnitente Rh. - secticis posse is m. O. ego apposui. Nam non possunt desperare, se Osos posse flecti; et sequentia tua faetitias nos as git, aperte monstrant, ad quem seu pertineat. -- acerba a ginnrum tua faedium
72쪽
me libri; -- dura . eorr. V. D. ad marg. R. n νmum tutam. Sed ita nobis schema eripitur; nam ipsum id verbum, ac nmuum tua f. aporiam in se habet; non enim reperit, quomodo eam dicendi .enitatem, qua affligebatur, digne nominet, . . sine offensione eius quem fleetere cupit itaque nimism tua, inquit, i. e. tibi apta nimis . pertior etiam erit gura, si nomina
propria ponas loco pronominia, veluti rota nos acerba tua, Tulli, ac nimium ulliana oratio affligit. Sed ut ad eam descriptionem venire posset, dehebat idem pronomen praecedere; itaque scripsi, acerba tua ac nissum tua.
- 99lihil ag get libri, corr. S. Non hoc est haec libri hoc unus L servavit, quod
non recte sprevit h. nam ipsum hoc aporiam in EIIabet. - imponam nomen nomen om O. addidit Rh. Ageni miseria ingenti coni. h. Sed quid hoc est, aerumnae magnitudo ingenti miseria fortunas crudelitatem superat Praeterea, ne vagum exemplum sit, certa alamitas nominanda est, eaque, quae fortunae opponatur, in nobis sita ac talis est miseria ingenii. Nimirum calamitas, quae in ingenium cadat, est ingenium deminutum, fractum delirus aliquo casu laetus fuerat, de quo sermo hic est neque quisquam haereret, si 1egeremus omnem fortunae verbissimam crudelitatem ingenium hebetatum et fractum superarit. Nunc quia Propter orationis naturam miserias nomen mater Ioquendi Leonsuetudinem erat apponendum, interpretes non reste moventur, dum omnia quaeque exigere ad consuetudinem cupiunt. XI. Parasiopesis quae ilia saepe quae m. o. addunt S. E. - et quae novissime ut quae R. quem perperam sequitur Rh. - Ghil agis n. agaso. XII. Paromoeon. quid intersist quid isterest e R. quem, dum pro codicis lectionibus habet Rhenani inventa, in Rutilio quidem non semper felicia, Rh. non bene sequitur. - hoe parom. parom hoc S. - dispu-
73쪽
50 ANIMOVERSIONES CRITICAE L. II, Id II. sanct fortasses disceptandi; Id enim verbum proprie
armis opponitur. MII. Omoeoptoton eum praesto est cui R. quod recepit h. ego ceterorum librr auctoritatem praefero. - assentiuntur assentantur coni. h. Ac iure quidem, ut nunc mihi videtur; et erat ea correctio recipienda.
Obstabat, quo minus reciperem II, 19. quod nobis in
suadendo asses ratiuntur, Nos fallere OSSunt. - On-
tristaverit contra flaverit coni. h. XIV. Omoeoteleuton. olyptoton hie apparet homoeoteleuton non item Gesii. Sed ex definitione Rutilii
omnia recte habent. XV. Isocolon Hoc aut duobus autem O. eorr.nk. - igitur recte explicat Gesn. examinatur i. e. librato pondere exaequatur; quod pondus hic ad aequa cola refert lar tamen coni. QFestur L. - mi dis est dies m. O. addidit . par . praebet. - tem.
Seorsum Rem m. O. addidit L. Seorsum a latine dicatur pro aliud est, dubitat L. Ob similem dubitationem . . in marg. R. coiit disersum est. Ego qui similiter locutus sit, in enio neminem; sed posse ita dici, dubium non est; et sunt alia Rutilii propria. Proxime accedit lautinum, seorsum sentio. - iniuriam et insursum S. - templo benivolentiam intendimusJ intendimus m. O. Deesse verbum . vidit, et addidit aeqvsirimus Rh. lacet, adiungis exemplo usus Cic. pro Muren. 20. Sed illic ad ossensionem vitatam praetor adiungit benivolentiam. Hic benivolentia est ante vitatum odium. Idque vitatum ilium lente inducitur, quasi minimum pretium: duntarat orium vitamus, eique magna eum laude opponitur beneficio parata benivolentia itaque ut lente ante, dumtaoeat istamus, ita nunc celerrimis pedibu8, Extemplo, ait, en olentia. Erat igitur ex Rutilii more Verbum quaerendum, quod et incessu et sententia,
magnum in se haberet vigorem id quod neque in inventum Stephani acquisimus cadit, neque in Ruhnhenii adiuvisus; adit autem in vocem, quam ego apposui
74쪽
sntendimus, quae propter similitudinem benevolentias a Iibrario male missa est. Videtur autem eo verior ea vox, quia Iliterationem studiose ambit Rutilius itaque praetuli aliis, veluti ino rimus quamquam periculosam
esse etiam illam correctionem non ignoro ceterum Pris templo, extimplo L. Exemplo I. E. V. A.
XVI. Antitheton pluribus modis pl. moribus L. l.
V. - Hunc Omnes, conquirebant verba media ego interposui. Nam quaedum excidisse monstrat alter Dieri oppositus, deinde usus, ill us. Igitur hic librarius haud dubie a nomiite, Omnes ad omnes proxime in- Sequens aberrans ea omnia misit, quae ad hunc pertinebatu, et ea tantum scripsit, quae in illo eratit commemoranda. Verba ipsa, quae adscripsi, quam Prope ad Rutilii manum accedant, non praestiterim. S. Supplet: Hunc omnes conquirebant, illum stabant, ne etc. Ubi conquirebant hunc aperte falsum est. Neque tamen id iure exagitans Ruhnkenius verius coniicit At hunc Omne concurrebant , ne ab eo l. e. ab altero viderentur. Nam et sententia obstat, et u8us Pronominum.
I ino facile tum f. R. - benigne fecissem benigne Om. R. uia de bene addit S. - Tunc ego ipso ΦSe m. I. - genus huius. Est etiam genus huissmodi eoni. S., idque placet Ruhnkenio non recte; nam non novum antitheti genus hic apponitur, sed est hae generis roxime praecedenti nova species, siquidem in una
trarium quod est inferri et coniungi solet contrarium
quod est uncis iliciusi, tanquam glossema inferendi, quod ubique est apud Rutilium opponere in antitheto. Idem fere sensisse videtur . . in marg. R., qui scribit: quo in eadem sententia priori verbo contrarium inferri
et coniungi solet. Diutius haesi in corrigendo ii innitivo inferri nam Odices habent infert, quod putabam, quan tumuis miratus, intransitive a Ruisti poni. Sic enim in exemplo proximo: Aliud est item, quod reperiori infort. Sed quum alibi personaliter et tranaitive egatur,
75쪽
velut L Is cum aliquot m adversario concedimus, dein alluc inys rimus, et eum hic oratio si eontinuata re coniurigi solet, vix tempus finitum patiatur, etiam in eo verbo, quod receptum plane sit usu omnium Corrigendum putavi et ite inferri, et infra infertur praesertim eum utroque loco in scribendi errorem infert incidere librario proclive esset. Est autem inferri et coniungi
arctissime copulatum, ut exemplum docet. Nam dicitur contra labores graves frustra susceptos; sed iidem labores graves, quibus infertur, servantur et coniunguntur eum fructu voluptatis itaque iiihil moveor Rk scrupulo, qui in verbo, coniungi vitium esse suspicatur, quia L. Vocem omittit.
Non sus Nam ille . V. - subibat, parabat subibit, parabit . . . . subiret verum servat L. infretur infert Libri; f. supra. - superiori superi rem R. - consequenter adit sententiam S. - Phalereus Phalerius libri, quod retinuit k.; sed cum idem nomen upra semper esset Phalereus, hic librariorum errorem iudicavi formam in itis. - huius honoris hu-
immodi h. L. - superbiae nostrae, vestigium υἱ-riatur vest. experitur sed T. γ superbrentem nemo vestigium aperitur V. . in marg. R. corrigit nevestig n quidem eaeperitur Rk.: Ne vestigium reperitur.
Sed ita quidem dicendi consuetudini aliquo modo satis
ES factum, - quam vi enim metaphorieus vestigii usus Iate pateat, tamen nos eaeperiri po9Se estg n, Velin-
menter dubito reliqui ainen id verbum, quia quod mihi placeret non potui invenire, ipsi vero schemati nequaquam ea coniectura consultum est. Ex schemate enim
superiori aliquid infertur, sed consequenter Iam unde consθquenter coeptum sit diei, demonstrat itaque Sed quid inferatur, rustra quaeras; siquidem etiam a particula itaque pendens oratio beneficia exponere Athenien-Sium pergit: amplissimus honor, superbiam vestigium nullum antitheton igitur ante omnia ircumspialendum erat id itaque intuli corrigens: nem operiatur Sic
76쪽
enim iam per summorum a beneficiorum consequentiam, ne superbiant commonentur; id est opponitur eteris neritis superbia, simulque non esse eam admittendam ex superioribus concluditur. Sed, ut dixi, persana
nondum locus est; neque placet Superbiae nostramn mone stimulum experiatur, et similia. Fortasse tamen erunt, qui nem fastimum experiatur, Probent.
O. m. addit Caussit,iis. - videatur ridetur Libri sed coniunctivus vel a formulam iudicialem requiri necessario videbatur. - atque eo atque et . atque adeo coni. h. ego similiter eo adverbialiter interpretandum puto, sed nihil corrigendum. - quis etiamsi sit suom. E. A. habent se, sed om si L. A. V. R. ego utrumque nasumsi S. correxit, quin etiam si novum sit. h. de Ioc desperat. Mihi res omnis expediri videtur, si verba a me addita, instituatis, nedum, propter syllabarum similitudinem, ut fit in iis eodd. omissa interponantur. Aliis fortasse ne eo quidem additamento opus esse videbitur. quibus tamen dissentio. Nam exposuit Hyperides ius suas causae legitimum non igitur potest id novum esse, quod e summo fit iure, nedum ut novum sit id, quod omisso iure concedat aequitas. Atque ut Concedamus, novum plane fuisse, quod a iudicibus impetrare vellet Hyperides, non tamen nunc, ubi tio aequissisum τί
retur e DStulare ait, novum id esse clamaret; sic qui dem aequitatis et modestiae causam imprudenter mi surus. Itaque potest illud, etiamsi sit novum instituendum, tantum ideo esse addiluin, ut summa iudicum aequitatis onsidentia monstraretur, quae ne novum quidem instituere reformidaret, nednm, quod communi omnium
utilitati profuturum est. Si quidem per ipsa ea verbaeallidissime iudicum voluntatem, accendi, quae in hae figura maxime requiritur, apertum est. Praeterea si nihil omissum esget, non haec verba, etiam si sit novum praemisisset Rutil. sed ea, libenter id quod postulo, etiamst eis. ut tamen aliquor modo vis novitatis frangeretur.
77쪽
54 ANIMADVERSIONES CRITICAE L. ILI I9.
In addendis h. eorrigit etiam si sit novum sua statuendum.
XVIII. Parrhesia diis te utendum versndum O.
sed ferendum R., unde faciendum S utendum corr. Gesner assimulandumque que m. O. ego addidi. vestram operam vestra operam corr. S. - Athens ses Quirites O. Orrex. . viri Athenienses R. - sen- - credendo Si L. l. V. A. Vos enim defecit is temere omnibus credendo E. Vos nim defeetis . . cr. R. unde, vos enim decepti estis t. o. r. S. Explicat orationem Rh. simul enim in eam mutans quod non necessarium mihi videtur. nocentibus remisse parcilis paratis O remissionem paratis . pareatis V. D. in marg. R. Nam cum m centibus poenam remittitis, paratum vos imp borum studium etc. h. Non recte. Nam praecedens ratio,
ut parrhesia decet, per nos in ivdices invehitur: Mvos, iudices, vos haec facere debetis. Illud igitur nos hic etiam incipere orationem debet, vos improborum studium etc., quod tamen per h. eripitur scripsi igitur parcitis; nam hanc orationem incitatam indicativus magis
decet, quam . . coniunctivus parcatis.
XIX. et logia. Etymologia l. V. A. Eteologia R.
Aetiologis corr. S. et servat L. confirmat quinctii. IX, 3. Rk. - excidit nomen oratoris. Idem quod vobis, viri Ath. S. - fallere 31ossunt poscunt . quod probat
Rh. non recte, opponitur enim infra decipi mn potes-Atis. - obScurat veritatem quae8t. obscuratum erat quaest. O. obscurat omnem utilitatis inquisitionem corr. S. h. Sensum, inquit, hunc esse puto diam assentatio Iatebat sub quaestione utilitatis obscuratum erat, Oc- Cultatum, tectum erat. - Sed recte iam acutissimvs Stephanus viderat, hic non aliquod factum describi, sed generalem sententiam exponi ergo non imperfecto nos uti posse, obscuratum erat, sed praesenti obscurat cetera licentiu mutat; ego ex vitiosis umerat, veritatEm inveni. amari hoc verbum a Rutilio, et usum eius esse
78쪽
Iiberiorem, quaevis paginata eL ------- m est non om O. sucundum S. non tueundum v. quem sequor negationes accumulare solet Rutilo Rem esu
dem eius o. suadem ithoeus. Item aliud eiusdem S. Nam fere Si L. R. eteri fore. XX. Turis Dinarchi rimachi L. I. R. rimareti
V. A. Correxit h. - suxim ita L. I. V. eteri iusta, et ita k ego illorum liber auctoritatem praesero. ERO ΤΕΜΑ. Eo utimur, ubi exacerbando aliquid interrogamus et augemus eius invidiam Demosthenis Itane vobis placet, Athenienses, rogo vos, otiose circulari et
sciscitari e quolibet proximo: Ecquid novi' quid vero magis novum, quam ab homine Macedone debellari Graeciam sobiit Philippus ' Non sane. Sed aegrotat e quid
vero vestra id interest Cito enim, si quid huic acciderit, hilippum alterum invenietis, si porro tanta rempublicam geretis socordia. ΡYSMA. Hoc vero si quum non incendendi, sed deliberalidi causa Iiquid proponimus interrogantes. 8ο- eratis: Itaque cum bellum erit barbaris inserendum, quorum potius decet esse principatum nonne eorum, qui bello superiore praeclarissime e gesserunt qui et privatim saepe pro aliis dimicarunt et in communibus
discriminibus primas meruerunt Non eorum, qui Pro Graeciae salute suam urbem deseruerunt non eorum, qui et olim urbes Iurimas Condiderunt, et easdem denuo maximis e calamitatibus eripuerunt An vero non iniquissime nobiscum agetur, qui maximam partem maIorum exantiavimus, si in iudicio dignitatis minus honoris eonsequamur et qui tum pro salute omnium in prima acie stetimus, nunc alios equi Ogamur AΡOSTRO ΡΗE. Hoc fit, cum convertunus rR-tionem ad eum a iudice, eum illa tamen, quibus adversarium adloquimur, iuditi alligentur, uti facit Dinar-
79쪽
ehvs Nihilo tamen sedius ireuit apud omnes Demosinanes et exsecratur iudicium, de se autem ea praedi- eat, quae apud vos etiam, Athenienses, vos decepturus postmodo fortasse proferet veluti, Ego sum, inquit, qui vobis Thebanos socios feci. Non fecisti, sed communem utrique civitati utilitatem conculcavisti, Demosthenes.
Ego unus Chaeronensem aciem instruxi. Non sane, sed unus illam aciem deseruisti. Ego multas pro republica Iegationes obivi. De quibus, si prospere successissent, audire profecto vellem, quid esset acturus et quae saetn-rus Verba, quum nunc, ubi miseriis atqne aerumnis Orbem terrarum obien implevit, summi se praemiis Condecorandum clamet. Idem alio loco: Namque e praeteritis, thenienses, futura coniicere licet. Igitur cum Alexander apud Indos, ut erat ama, versaretur, Cuncta
autem Graecia propter multos istos in singulis civitatibus proditores, crum praesentium odio, in aliquam urgentium malorum declinationem esset ereeta, quid igitur ea temporum opportunitate ille Demosthenes, qui in concionec in senatu regnat, qui taedere se rerum nunc institutarum mox clamabit, qualem se praebuit moto iam a te exspectare, ut aliquod ipse periculum subeas, sed ecquam tu legem tulisti de ullo perieulo Ecquod tuum
consilium aperuisti' cquam contribuisti pecuniam ecqua vel minima parte utilem te ei praebuisti, qui reipublicae salutem curant omnium earum rerum nihil fecisti, sed circumvolitavisti verborum artifices colligens, et suo ipsius nomine scribens epistolam urbisque detrectans gloriae digitis suspensus declamitabat.