De mytho Helenae Euripideae [microform]

91쪽

Pyan. I. IV. c. I 6. ubi Apollonio interroganti η 'Eλένη, ω 'APaa υ ες Τροίαν ηλθεν, si 'O ιηρω δοξεν ποθεσθαι ταυτα, achilles respondet: laro1iὸν χρονον ἐξηπατω- μεθα ἄν εν τί 'Iλέω υσης. ἡδ' ιγυπιον τε υκε καὶ τον Πρωτέως ἐκον, ἁρπασθεῖσα πωτω Παριδος ἐπεὶ δἐ έπιστεύθη τουτο, περ αυτῆς τῆς Ποίας λοιπον μαχομεθα, ως μὴ αἰσχρῶς ἀπέλθοιμεν r); et lib. VII. a. p. 3ou. l. - ειπε ἐς Αἴγυπτον τε ηλθε καὶ ωμέλησε τὰν Πρωτεῖ u), . . 1. Viden ut Herodote in suam rem adhibuerit Philostratus, singulasque saepe expresserit sententias pIdem fecit et accuratius nonnunquam etiam Singula

Herodoti verba reddidit Libanius, quod ipse in fine Praefationis haud ingratus agnoscit' 3 , in dissis λογω πρεσβευτικω προς Τρῶας περ 'Eλένης, quam orationem ab lysse habitam fingit ad Helenam repetendam 4). Ex ipso Herodoti Historiarum initio

memorat, a, mutuo barbarorum et Graecorum fuisse

raptus Ionis, Europae, Medeae V. p. o8 ed. Moreli.); et deinde IIlysse iisdem atque Herodotus utitur argumentis ille quidem, ut Troianis, reddendam esse Helenam, persuadeat hic ero ut probet, roianos eam fuisse reddituros, si habuissent. Attendas V. C. ad haec p. ao. D.) νυν γαρ υτ 'Aλέξανδρος κρατε των μετερων πραγματων, ἀλλὰ Πρίαμος -- τος - ζῶντος μἐν και ντος Πριὰμου - τελε in

92쪽

τήσαντος δὲ Ἐκτωρ. Et mox οἶδα δἐ ς ε καὶ ΙΠρίαμος οἴα, περ 'Aλεξανδρος, ησέλγαινεν . . 1. I . Dio etiam Chrysostomus in Orat. XI. tum alia hausit ex Herodoto, tum quod se ab sacerdote Aegyptio Helenae historiam accepisse dicit, p. 46. d. Rhodom. ως ἐπυλμην παρὰ τῶν ἐν Αἰγύπτορ ιερέων ἐνοοῦ,

ε μαλα λεγοντος ἐν τῶ νυχι quae postrema tamen ipso addidit: sic nimirum orationi suae ni του γέλιον ιη ἁλωναι Veritati Speciem conciliare studebat. - Aliam ero , atque Herodotus, de Helena famam ex sacerdote Sto, ipsum Menelaum narravisse affirmante, accepit, nemper aridem in Helenae procis suisse, eamque legitimam a Jndareo accepisse uxorent: quod aegre ferente Graecos, bellum Troianis intulisse, infelici sibi eventu Menelaum omnino non rediisse in patriam , sed in Aegypto mansisse a . Porro ex Euripidis Helen L p. 13o Rh. o δέ φασιν

οτι καὶ τὴν Ελενην ἐκεῖθεν λαβεν - τεως δε λών νενείδωλον κ τῆς Τροίας χων, , τε πολεμος συνεστήκει

νιι ατ α εἰναι ἀλλα νκτωρ μελλε αυτην Πριάμου αὐλα- ωον πιο ς παραλάμφεσθαι ' et quod paullo superius in eod. cap. dixerat:. καὶ via. Πρίαμος συνοίκεε Eλένη . T. a. 2 Hoc ut obet, iisdem Dion p. 130. h. utitur argumentis, quibus Apion apud Eustathium ad O Ss. I . 561. q. et νομον ἀπ' αυτον καλουμενον in Aegypto esse dicens, et Bomerum hanc famam cognitam habuisse conficiens ex eius Verbis Ηλυσιον πεδίον Apion puto, hausit ex Dione. XL supra diss. m. p. 12.

93쪽

45. 4. Κ lein. καὶ τον μis Στησίχορον - αλλοι δέ τινες, - αρπασθείη μὲν 'Eλένη - του Ἀλεξανδρον, δευο δἐ παρ' ψιας εις Αἴγυπτον ἀφίκετο quibus ad Herodotum respicit. Euripidem in hac de Helena fama celebranda ragici nulli videntur esse secutici quod tamen difficile est affirmare , paucissima quum supersint eorum fragmenta, et saepe nihil nisi tabularum tituli. Fui Diogenis Ol. 4. Helena drama fortasse satyricum v. elch. Gr. r. p. Io 36.); sui Τimosithei Ἐχ. ἀπαίτησις v. ibid. p. Io46.); de quibus nihil fere constat. - heodectis quoque fuit Helena , cuius Fabulae hi supersu ut versu , apud Arist. Polit. I. u. 9. .

ex quibus conficit,elcherus it. p. Io74. , hanc Fabulam non percinuisse ad Helenam in Aegypto versantem in Aegypto enim non urριν fuisse Helenam. At vero similia de se ipsa profiteὶur Helena in Euripidis cogitimini Fabula sus 282.)

Illi igitur certe heodectis versus non impediunt, quominus Helenam in Aegypto versautem fecerit Poeta. Ad Euripidem respicere eciam videtur Arisὶides in Panathen p. II a. Diud. των ποιητων φασί τινες,

ἐχθουσαν γενέσθαι, δε φανῆ, τῶν δελφων πω φανέντων nisi quod in Oresse non Dioscuros, sed Apollinem apparere diei Poeta. Melius geletes ad Lycophr. s. 22. s. infra p. 0.

94쪽

τον Ἀλεξανδρον τῆς 'Eλένης - ειδωλον λαβεῖν, ωτὴν δὲ υ δυνηθῆναι recte autem τινὰ των ποιητῶν haec habuisse dixit, Stesichorum simul Intelligens, quem eadem cecinisse, ConfiCere poterat ex Platonis Phaedro 243 Α. et des Rep. IX. 586 C. ex hoc enim alio etiam loco de Rhetor. p. 72 Dind. D. 45. a. Κlein. hausit: ἄςπερ ι Στησιχορου Τρῶες οἱ το τῆς 'Eλένης εἴδωλον εχοντες α ς αυτην. - Euripidis autem Helenam cognitam habuisse Aristidem, apparet ex eius e Ptio

p. 442 Dind. quo loco primos tres huius Fabulae

affert VersUS.

Eandem Fabulam spectat Sextus Empiricus VII a M. Mathem. p. o7. Fabr. Menelaus καταLπων - εν ῆνπὶ τ εδωλον 'Eλενης, περ π Τροίας ἐπ γετο εος Ελενην, καὶ ἐπιβὰς τῆς Φαρου νήσου, δρα τὴν ἀληθῆ 'Eλενην . . 1 et deinde p. a I. f. καὶ orε ἀποπροίας Μενελαος ἀνακομισθεις ιυρα την ἀληθῆ 'Eλεκην παρὰτ ΙΠρωτεῖ καὶ καταλιπων ἐπὶ τῆς νεων το ἐκεένης

εἴδωλον, περὶ Ου δεκαετης συνεστη πολεμος οτε Μενελαος συνεωρα τι πολελοιπεν ἐν τῆ νη φυλαττο- ριενην την ' Ελενην. καὶ - ἀπίθανον μεν ἐστιν 'Eλεν γνι η ἐναι τὴν ἐπὶ τῆς Φαρο ευρεθειοαν, φάντασμα δε τι καὶ δαιμονιον, ubi, quae annotavit Fabricius.

Famam de Helenae simulacro habet Lycophron quoque in Alexandra , ita tamen ut confudisse videatur Herodoti et Euripidis narrationes , fingens , elenam a Paride quidem raptam, sed ipsi in Aegypto a Proteo ademiam, a quo ειδωλον Helenae acceperit: Cf. Ss. II 3 I45 , in primis: κεῖνος Proteus σε Paridem)

95쪽

Ad quem locum notabilis exstat annotatio in margine Cod Paris A. ap. achmann in edit Lycophr. et Anecd. r. II. p. 247 : Πρῶτος 'Hσίοδος περὶ τῆς Ελενης 4 ειδωLγν παρήγαγε καὶ Ηροδοτος δε πεν,οτι η μἐν άληθινὴ 'Eλένη εμεινεν παρα Πρωτεῖ, τὼ δἐ εἴδωλον αυτῆς συνέπλευσεν Ἀλεξανδρω ἐπὶ τὴν Τροίαν:cui tamen nullam fidem habendam esse in eo quod de Hesiodo dicere videtur, apparet ex Sequentibus ut enim in his Herodoti narrationem cuni Euripidea Confundit, sic in illis quoque, virisimile est, male eum Hesiodi nomen pro Stesichori usurpaSse nisi mavis, glossatorem Orruptum locum transscripsisse aut ipsum codirupisse, ita ut lini scriptum fuerit, Πρωτος Στησέ-

Quemadmodum Lycophron, sic confuderunt multi: TZetZes ad Lycophron. S. IIa αρπαξας Paris αυτὴν ω ευθυς εἰς Τροίαν ἀπέπλευσεν, ἀλλὰ δοκων nyτων

1 respicit Scholiana ad urip. Anis. s. 29. 2 quod coniecit Goetilingius ad Hesiod fragm. XXXIX; qui tamen errore puto , pro περὶ habet παρα Ελ. citat enim ex Bacis Aneod. lL 3 quod vocabuliim exeidisse se coniicere, Geelius me monuit.

96쪽

242. ἐν ταῖς χερσὶ κατέχων τι εἱδωλον τῆς Ελέκης, 6 LLρωτεύς σοι δους την Ελένην κατάσχη. Mus deinde 82o haec ZetZex δ υκοφρων -κολουθων 'Heo δοτω, την 'Eλένην φησι ριὴ ελθεῖν εἰς Τροίαν, ἀλλ αρπαγεῖσαν Ono Ἀλεξανδρου , ἀπελθεῖν με αυτου εἰς Αἴγυπτον,ενθα Φωτευς ἀφείλετο αὐτην υ 'Aλοξὰνδρου. oo-θηθείσης δε τῆς Τροίας, καὶ ιχ ευρεθείσης τῆς Ελένης ἐκεῖσε, τοτε 6 Μενέλαος ἐλθων προς το Πρωτέα, λαβετην γυναῖκα αυτου haec quidem habet Herodotus; ipse vero Lycophron, ut vidimus, alteram de Helenae simulacro addidit famam. Ad s. deuiiive 8aa: τινέο φασιν, ενταυθα περὶ του εἰδωλου λέγειν τῆς Ελένης, του δοθέντος παρα του ΙΠρωτέως τω Αλεξώνδρω ἀνθ' Ελένηραυτῆς Ἐγω δέ φημι, ν καλως αυτους λέγειν ου γαρτο εἴδωλον, τὼ παρὰ Πρωτέως τω Αλεξάνδρο δοθεν, πέφευγεν εἰ τὼν αἰθέρα αλλὰ περι τουτου φησὶ του συμ- βαντος στερον τε 'Eλένη, ως υριπίδης ν Ορέστη

ζεται, τα στερα τοῖς πρωτοις μιγνυς, καὶ τα προπα

τοῖς στέροις. At ipse quoque ZetZes ἀσαφείαν videtur εργώζεσθαι γ neque uim Lycophron ad lanc verae

si es supra P. s.

97쪽

Helenae historiam, quam in fine restis prodit Euripides, videtur allusisse neque tenuit EetEm, quae narrat Euripides in Helena 's. 625. de Helenas

ειδωλον in coelum avolatione. eursius quoque ad h. l. diversa confundit: Helenam, inquit, iussu lan nis in coelum abreptam narrat Euripides Ἐλέν η imo in hac Fabula Helenae simulacrum in coelum avolat , . et ex eo Theodoretus Θεραπευτ. Sem. III. και την Ἐχένην δέ, μετὰ την πολυθρύλλπον και παμπολλην μοιχείαν - Μενέλεω χωρίσαντες, ε τον ουρανον, ἐφροιν Εὐριπίδης, ἀνήγαγον ζ' quae verba ex restes potius hausta sunt, ubi vera Helena in coelum tollitur post celebratam illam μοιτείαν. Alii alia commenti sunt, ut Servius ad Virgil Aeneid. I. 65x: - Unde factum est, ut Paris, ad regem Proteum veniret; qui cum esset sacrificus et agnovisset alienam uxorem a Paride raptam, duci eam dicitur subtraxisse, et nescio quibus disciplinis, Tantasma

in similitudinem melenae formatum laridi dedisso quod in secundo plenius invenies):' ad Aeneid. α igitur s. 59a: - adserunt enim ad Troiam Helenam non venisse, i. e. non Visam a Troianis, quia cum eam

rapuit Paris, ad Aegyptum prosectus dicitur, mutato itineris cursu, ne a Graecis forsan insequentibus comprehenderetur, ibi a Proteo receptus hospitio. Sed eum Helena Proteo suam narrasset iniuriam, ab eo retenta est, tum sine ea Paris Venit in Troiam. Graeci autem putantes, quod occultaretur a Troianis, et nollent sibi eam reddere, deleverunt Troiam frustra, eum Troiani vere dicerent se Helenam non vidisse et .

sI Huensque ex Herodoto hausisse liquet sequentia mire eonfundit.

98쪽

Alii dicunt, a Proteo quidem aridi Helenam sublatam et quibusdam disciplinis, tantasma in similitudinem Helenae Paridi datam , quod etiam Homerum volunt tetigisse subtiliter, ubi Aeneas a Neptuno apposita nube liberatur I): et ad Aen. H. ox. . Helenam legimus prius a Theseo raptam, et in Aegypto Commendatam Proteo. Alia fabula a Paride raptam, et cum ad Aegyptum cum eo isset, a Proteo , cognito raptu, subtractam Paridi dicit. Porro ad En X. a. aliam rursus habet historiam de Sparta a Paride expugnatara quibuscum Conveniunt quae habet Lactantius ad Statii Achili. I. I. et U. f. - Servius denique ad Aen. 1. 62. Menelaus ad Aegyptum usque perum nit, ubi Proteus regnaverat: Cui aliquando rapta a Theseo Helena dicitur commendata. Unde quidam dicunt, quod ad eam petendam Menelaus ad Aegyptum profectus sit post bella Troiana. Quidam volunt, nec raptam esse a Paride Helenam sed aliam causam belli fuisse roiani, illam scit quod Herculem qua rentem Hylam suscipere noluerunt. Qui autem volunt eam raptam a Paride , hoc dicunt, quod recepta a Proteo, per heseum ad Menelaum transitum fecerit et sic eam Paris rapuerit.'Miro Scholiasta ad Aristid. p. 56. d. rommel. , D. 45 4. lein. narrat, is πίνακι ὀ εἴδωλον Helena γεγραμμένον a Prote accepisse aridem , secundum Stesichorum. Miram quoque narratiunculam habet Eustathius ad Oh . IV. 28. φαο δ αντον Θωνιν)βασιλέα εἰναι του κατὰ Κανωβον νειλου- στορι-ος, ευρετην ἰατρισσῆς παρ ιγυπτιοις καὶ πρὶν μιν ἰδεῖν

99쪽

τὴν Ελένην, φδοτέμυς διακεισθαι προς Μενέλαον 'δοντα δἐ καὶ περιεργασαμενον κατεπιχειρυαι αὐτῆς προ βων και τον Μενέλαον γνοντα ἀνελειν αυτον. ΑἰAιανο δ ιστορεῖ, παραθηκεν γενέσθαι Θαννιδι τὸν 'Eλένην προς Μενελαου, ἀπιοντος εἰς Αἰθίοπας και- ως ἐρασθη αυτῆς ὁ Θῶνις κανῶς ἐζηλωσεν η Πολυδ ινα καὶ ως ἐξέθετο τὴν Ελένην εἰς Φαρον ικτω και ζηλορκ τ λ. - δἐ γεωγραφος λέγει, τι - Θῶνις πολις ἐπωνυμς βασιλέως δεξα-νου Μενέλαον καὶ ' Ελένην 'Hροδοτος δὲ στορει . . V Deinde ad ra. 355. Περὶ δὲ Φαρου ἱστορία φέρεται - ὁ Ἐλένη

ποθι Μενελάου λάθρα ἐξελθωνσα τῆς πολεως, τε κατεσχεν αυτην, Πρωτευς - καὶ Καρικον ευρωσα πλοῖον, ἐπεισε τον ναύκληρον Φαρον, ἀποκαταστῆσαι αυτην εις ωκεδαίριονα χειροῖνος δ ἐπιγεγονοτος, ἐλθειν αντον εἰς Αἴγυπτον ενθα τον Φάρον - δφεως θανεῖν , τηνδ θαψασαν αυτον, ωτα την νῆσον - ἐκείνου oνηιάσαιτadis 365. Herodoti de Proteo narrationem repetit καὶ ως αρέσκονται, addit, o πλείους μὴ εἰναι την Ἐλένην ἐν Τροέι κ τ λ. Melius idem Eustathius ad Iliad. III. p. 397 4o. Λιαφωνίας πολλῆς γενομένης τοῖς παλαιοῖς ἐπὶ τοῖς κατὰ τὸν Ελενην, 'Oμηρος μἐν καὶ οι συμ-- φωνσυντες -τω ἱστοροῖσι περ αυτῆς σα δαριεν ετεροι δἐ ob τὴν Ελένην αυτὸν, εἴδωλον δ αυτῆς εις Τροίαν ἀχθῆναι φάμενοι, eo ἐν σκιαμαχέιε Ihταπροοικα φανταζονται τούτων εις ἄν καὶ Ηροδοτος et ἀρέσκεται an εἶναι τὴν 'Eλένην ἐν Τροίη - αρέσκεται δ καὶ Κυριπίδli υτρος ἱστορεῖν, ως τω κατ αυτον χρῶμα

Quare veritas non prorsus constat observationi ustathianae.

100쪽

, 'Ελένη δηλοι - Finem huic serie locorum, qui ad mythum Helena Euripideae pertinent, simulque nostrae de eo scriptiunculae imponant versus Heriis in Anteh- 147 sqq.