De Titi Livii arte narrandi et artificio historico [microform]

41쪽

pissime potius abaeneat, iniminibus scio, alieno laeo insci emdis, ingeniique excursibus. Non tantum quum rem magis Variam, gravem, atrocem reperit, quam quae imagine mi expressa repraesentari queat. ut pavor de metus in urbe, clade Cannensi nuntiata. D Numquam, salva urbe, tantum paries tumultusque intra moenia Romana fuit, itaeue juccumbam oneri, neque aggrediar narrare, quae edissertando minora vero secero. Sed etiam ibi omittit, ingenio suo quasi a rei opportunietate provocato cum gravitate vel novitate rei contendere, ubi recte praesumsisset, narrationi suae id iri arum, ut eo magis splendescat. Roma ab Hannibale obsessa, oppugnata, Consulibiis absentibus, spes tenuis pro aris is socis eliciter depugnandi ratio omnis sacrorum de Capitolii capitis gentium, aeternae ipsuis urbis defendendae in tumultuario posita exercitu. Quem alium hoc non invitarit, ut discrimina, trepida

rerum, ii imperium, civitatem, leges sanctas, instituta sapientium, quaeque generi humano adeo salutaria viderentur, quasi in communi incendio depingeret ut senes, matronas, impuberes, ut iacerdotes, plebem, agrestemque turbam intra maenia compulsam, nobis sisteret Quis non tempestatem, a diis ipsis immissam, ne tortales de sedibus deorum legum sanctissunis decertarent, ut machinam quandam adlaibuisset, quo

inter tonitrua .sulgura optimi maximi Iovis quas trutina momenta gentium, quaeque tum praeponderatura videretur, em sarentur Videas circa idem argumentum in Silii Italici carmine, quo spiritu Romanus haec mare, vel incendere potuerit Livius vero nequaquam hic a blito narrationis insti. tuto recedit. Dicit quae urbis periculum, civili metum, primoruna constantiam satis declararent ceterum e gravitate historici esse ducit, subitam neque eam gravissimam impressionem

42쪽

. ab Hannibale ad tentandos modo Romanorum animps, non ad evertendas res leviter tentatam, non graViorem narranis . . facere, quam in actuis cursu rerum esse poterat. De s amatum decertabant urbis Romae periculum tantum pro accelsione erat, ita etiam quasi res minus gravis secundam tantum in historia locum recte nanciscebatur. )Iterum parce uti occasione videtur, quum Hannibalem ediutina Italiae possess1one detractum nobis proponit. Raro quemquam alium patriam exilii caussa relinquentem, magis moestum abisse ferum, quam Annibalem hostium terra Xcedentero. ) id alii tradiderint de Hannibale, quique ejus tum animus esse, quas caussas lugendi haber potuerit, ea ad intellectum satis apte exponit, ad sensum vero, qualem alias Vel per rationem excitare sciverat, pro argumenti dignitate nequaquam satis. Quippe recte praesert in ea omne mentis acumen intendere, quae statum orbis terrarum, quae gentiumrae imperiorum conditiones, multorum igitur motus animi, speS, VireS,

vel errores lapsus nobis ob oculos ponunt. Illic hibentiss-nae versatur, his ingenium, imaginandi vim orationis copiam omnem dat. Singulos homines raro, 'uum rerum gravium momentum id reposceret, quod ad externum primum habitum, intimosque tum animorum motus, quasi in tabula nobis proponit. Si cst judicium historicum, quo lectoruni mente sapientia instruere detur, praesert affectibus, elegantiae, quaeve alias legentium mentem voluptate capere tenere, Variove vel irarum vel studii incitati motu incendere posse viderentur.