Euripidou Ippolytos stephanephoros [microform]. Euripidis Hippolytus coronifer, ad fidem manuscriptorum ac veterum editionum emendavit et annotationibus instruxit Jacobus Henricus Monk ..

11쪽

AC VETERUM EDITIONUM EMENDAVIT

ET ANNOTATIONIBUS

INSTRUXIT

COLLEGII S. TRINITATIS SOCIUS ET GRAECARUM RITERARUM APUD TANTABRIGIENSES PROFESSOR REGIUS.

EDITIO SECUNDA.CANTABRIGIAE

TYPis ACADEMICE

MDCCCXIII.

12쪽

in e te

PRAEFATIO.

IN nova Euripidis Hippoluti editione curanda,

duo mihi praecipue proposita sunt. Primum opem ram dedi, ut haec Tragoedia, ex optimis auctoritatibus emendata, purior quam in prioribus editionibus prodiret deinde, quidquid in verbis ac sententiis dissicile esset aut reconditum, id Conatus Sum explicare, et exemplis a Graeca PoeSi, maximeque Euripidea, petitis, illustrare. Quid in utraque Operi parte profecerim, penes aequo et eruditos lectores judicium est Pauca tantum de instituto meo, et de Subsidiis, quibus usus sum, praefarilibet. In textu recensendo, nullum Superiorum editorum per omnia secutus sum e varietatibus lectionum apud Codices Manuscriptos a Mus- gravio, Brunckio, et aliis collatos, vetereSque editiones Lascaris et Aldi, quas ipse diligenter contuli, Poetae verba probabiliter eruenda eSSE duxi. Huc accedebant permulta veterum Scriptorum loca, qui e Tragoedia nostra hinc illinc verba

13쪽

laudaverant. orum scilicet auctoritas haud exigua esse debet, ad textum sive Corrigendum, Sive stabiliendum. In hac ossicii mei parte, a Valckenaerii commentario, multiplici eruditione referto, me maxime adjutum esse libenter fateor. In lectionibus eligendis, rationem Semper habui consuetudinis apud Tragicos in similibus observatae. In hac arte critica exercenda, ducem et auSpicem sumpsi Porsonum, qui cum ingenio, doctrina, ac judicio, ultra ceteros mortale floruerit, tum quaecunque ad Graecae linguae orthographiam, Structuram, et univerSam indolem Spectarent, unus omnium qui poSt litera renatas vixerunt, videtur

optime percepisse. Hus igitur ad exemplum Ilippolyti textum, quantum in me fuit, emendare

Codicum lectiones, praeter paucas e maxime vitiosis, in Annotationibus meis indicantur. Diligentius enotavi varietates, quas exhibent Lascaris et Aldus Editionum etiam Musgravianae alckenaerianae et Brunckianae lectiones Commemorandas SSe plerumque CenSui. Textu ex mera Conjectura non nisi perpaucis

in locis mutatus CSt et Spero fore, ut eruditi judices nusquam temere factum arbitrentur. In aliorum etiam emendationibus amplectendis Cautus esse volui. Singulae Virorum doctorum Conjecturae, quae vel ullam veritatis Speciem habeant, auctoribus Suis adsignantur. Quoniam vero complures sunt Reishii, Musgravit, et aliorum mutationes, quae a verisimilitudine prorsus abhorreant, et quarum bona pars aut in metrum, aut in linguam peccet, nolui talibus memorandis et refellendis nostri libelli molem augere. Ubicunque autem ippolyti versus a Valchenaerio minus recte tractatos esse judicaverim, id sedulo monui; non obloquendi studio, sed quia cavendum videretur, ne tanti nomini auctoritate plures in errorem abducerentur.

In choricis versibus corrigendis ac distribuendis, eo majorem adhibui Cautionem, quo proniussit in re parum certa peccare. Equidem operam dedi, ut quae metrorum genera Tragicis frequentata Sint ea, quantum fieri licuit, repraesentarem; et ut singula Cantica e verSibus ConStarent, quos libenter ab iis conjunctos esse viderim Quomodo vero haec operis mei pars administrata sit, facile judicabit lector harum rerum peritus quippe de iis, quae novata Sunt in notis admonui, observationes etiam nonnullas huc spectantes in gratiam tironum intertexui. Quod ad interpretandi et illustrandi munus attinet, dissicilium ac rariorum locutionum explicatione e veteribus Grammaticis haustas subjecimus allatis subinde versibus Poetarum, imprimis Tragicorum, unde ad voces, monstructiones, lat

14쪽

Viri

PRAEFATIO. sententias in nostra fabula intelligendas, lux derivari POSSCt. In Annotationibus reperientur notulae quaedam

Marklandi et Musgravit, hactenus ineditae. Harum copiam mihi fecit Burneius, studio Scilicet eas literas juvandi, in quibus ipse inter primarios

Spectatu CSt. Ad editionem meam locupletandam acceSSerunt Porsoni notae quaedam et emendationeS, ex adVer

sariis ejus in Bibliotheca Collegii S. Trinitatis

adservatis decerptae . Ut his fruerentur Euripidis lectores, fecit liberalitas praesulis venerandi, Episcopi Bristoliensis, et Collegii nostri Seniorum.

Ego vero quidquid ad Hippolytum pertinens in

Porsoni Scriptis inventum St, nomine auctoris indicato, fideliter ac religiose descripsi. aequidem summi Critici reliquis in Libro Adversariorum nuper publicijuris facto leguntur. Visum tamen ea typorum formas, quibus olim distinximus, in hac quoque editione Servare. abesctiam, lector, integram cenam a verSura G, ad v. 266. ab eodem correctam. Nec id leve, aut parvi momenti habendum; siquidem dicere solebat Porsonus, se nihil dubitare, quin hanc cenam celeberrimam, qualis esset ab Euripidi manu profecta, ipse demum emaculatam proeStitiSSet. Libello nostro multum ornamenti et subsidii adjecerunt observationes quaedam, Guic in locis

memoratae, quas ab Amico accepimus, ingenii doctrinae, ac virtutis fama clarissimo, Carolo Jacobo Blomsield. imus eruditionem et elegantiam non opus est multis collaudare; siquidem Schyli editione feliciter inchoata, doctorum omnium oculos animosque in re Convertit, et quanti quamque exmimus dotibus ad promovendas literas instructus Sit, adhuc juvenis demonstravit. Ne te diutius praefando morer, Scias me ingenuae juventutis commodis potissimum Studuisse. Quamobrem motis meis passim interjectae sunt generale quaedam regulae et observationes, quas scriptores Atticos legentibus usui fore existimabam. Quod si spes mea non omnino fruStrata erit, si ad Graecarum literarum Studia excitanda aliquantulum sontulero, me quidem quantum laboris insumpserim, nunquam poenitebit tu autem, benigne et erudite lector, in erroribus et defectibus hujus opusculi notandis, Conatu noStro aequi bonique ConSUleS.

Cum omnia quidem IIippolyti nostri exemplaria

maturius quam Sperare ausus eram, divendita sint, operam vero meam in Euripide expoliendo et corrigendo positam viris doctioribus non displicere intellexerim, nova editionis Curam SuScepi Retractavi igitur textum et lannotationes, quaeque

15쪽

x PRAEFATIO. hodie videantur minus recte dicta, Correxi quinetiam haec editio et nostris et aliorum quibusdam, quas ad rem pertinere judicarem, observationibus aucta est. In opella retractanda, multum adjutus sum notis quibusdam et emendationibus in ippolytum, qua mecum communicarunt Viri doc

tissimi humanissimique Petrus Elmste et Jacobus

Tate. Indicem vero rerum et verborum, quae in Annotationibus tractantur, Suadentibus juvenum nostrorum informatoribus, Subjeci.

Dabam Cantabrigiae, Ralendia Maii. IBla.

16쪽

NOTARUM EXPLICATIO.

A. S. Parisiensis It 2 quae sunt Brunckii membranae, a Mu gravio, deinde diligentius a Brunckio, collatus. Ex hoc codice lectiones abiemsterhusio excerptas dedit alchenaerius. B. S. Paris. 2Iod apud Musgravium. C. Excerpta e S. quodam Cottoniano, apud Musgravium. D. S. Paris. 28 IS apud Musgravium. E. S. Paris. 2888. apud Musgravium. Flor relat. Variae lectiones MSti cujusdam Florentini ab Is Vossio olim collati harum indicium alchenaeri debetur. P. Liber impressus in Bibliotheca Parisiensi, cum MSS. collatus, unde varias lectiones exscripsit Musgravius. Laso. Editio Princeps, continens Medeam, Ilippol tum, Alcestin, et Andromachen, quae Florentiae cura Iani Lascaris, anno circiter Ids6. literis majusculis impressa est. Ald aeditio Aldi, Venetiis, anno ISOB. X. N. Dram Christus Patiens, e Senariis Euripideis maximam partem cοnslatum quod opus falso haberi solet Gregorii Naalangeni. B. P. Ricardi Porsoni notae, e Schedis ejus depromptae.

I. argumentum dederunt Aldus, et Arrenius in ditione Seholiorum in Euripidem Legitur etiam in opere Eudociae Imperatricis inscriptο, Iaeuie quod vulgavit Villoisonus in Anecdotis Graecis, P. II. Varias lectiones, odicibus Parisino et Florentino notavit

17쪽

II. M Quod est in Ed Arsenii, vii ἀ εψη ὴ ἐσκαταστήσασθαι praebent Codd. quoque Paris et Flor hinc scribi quoque Poterit,

I2. ἐν Θηβαit Ald Arsen errore satis inepto. Quae sequuntur omibiit Aldus.

Id. Prior labula Euripidea, ad quam respexit Argumenti Scriptor,

laudatur a Iul. Polluc. onomast. IX. o. Scholiast. ad Theocr. Idyll. II. Io Tituli vero causam fuisse opinantur Viri docti, quod in ultima ejus labulae scena Ilippolytus non vivus, ut in superstue goedia, sed mortuus et Καλυντ μevo delatus est.

18쪽

adhibet Auctor dramatis Christi Paliensis, quod Posthac designabo per literas . N. IO2. uc etiam respexit Philostratus De Vita Apollonii VI P. 2sq, S. ObServante Valckenaerio. d. voveto male intelligit Mus- gravius post Scholiastam de Ponto Euxino Montem Atlantem singebant Poetae et maris et naturaetinent esse. Infra Dcto . εραν ε

et Seqtientia. uncruersum cum tribus sequentibus habet Athenaeus XIII. P. COO C. Dubito annon rectius legeretur Ocro he, quod nonnulli voluerunt, ob d se Prae

19쪽

eaden habet Photius Lex. AIS.uddeiis Eilpietrio te. ac significatione vox adhibetur II Sch. Choeph.

28s Rhes s M. hujus fabulae v. 8ο. Schol. duom. Od Ss. A. EO. TZet2es ad Lycophr. 32s. Servius ad Virg. En XI. 6 I. Contra exHippoldita AntiοPae Sorore, natum perhibent idem Plutarchus Parali. Tom. II. P. IIa, A. Clidemus apud Plutarch. Tom. I. I. II, a ' et S. Conseri Porsonus in Adversariis Auctor argumenti huius dabulae. p. 23 I. cuni loco Supplicum 232. Quae de his Amaronibus vetereseeoύq-orvive vi stolaevo rictipουσι. tradidere collegit recensuit Huc respexit Phitarchus aerotico eursius in Theseo cap. 26 et 2I. Tom. H. P. Z66. C. et ut videtur, II. ναίδευμα Pro Itinino apud Clemens Alex. Strom. H. P. ad , magicos occurrit, quemadmodum II notante Valchen aerio. Nursus Ag χευμα, , iδευμα, μισημα et vlia

minativus pro genitivo participii positus, cujus conStructioni exempla dabunt Esch lus Suppl. dicis.

20쪽

Phoenissaruna locunt Protulit Eustathius ad Iliad. B. p. 2θ6 Isi in P. IIS, Io . De lio Atticismo, quem Grammatici alii OAoi cur uola, alii 'Ap xti Poetio vocabant, vidEuS, si placet, usterum ut Aristoph. Plut 2IT . Gregor Corinth. P. II. v Oxόx ciet exPonit Scholiasta per

infr. 2sq. ecub. scici AlceSt. II OO Metaphora Sumpta videtur ab iis, qui ligna et alia inipedi inenta

in itinere concidunt. Hinc etiani, WPOxdetret ei erat progredi ut intiolis illis loeutionibus rPO Arvciv

inde cy με κόνου consta ueti apud Euripidem satis frequens vid infra se. 686. Pro qua communes Graeci dicebant e μοι πόνου. De his formulis consulendus Porsonus adorest. 65s. 25. Recte interpretatur Vulchen- aerius, Ut Eleusinia riseret reii iranda mi Steria, hisque adeo risis Persiceretvr-oisse abii sevo numquelion nisi post qui iiquennium in saerarium interius admittebantur ad

Plutarchum Tom. II. s. l. E.

Anno Plato in Phaedro P. 25O. B.

parint Attici. Edidi igitii levi

quod exhibent A. C. E. P. Flor. et Lasc. Vidit utent ulcken- uerius Post hoc verbii in requiri Dativum. Legendum igitur censuit

gatur Phaedra simulacrum Amoris Absentis in templo Veneris dedi

mini, ut opinor, adprobare poterit ir doctissimus. De templo Veneris

extructo hic locutum es Se Euripidem, ex aliis veterum locis salis constat Diodorus Siculus IV. 62. P. OG 2a hunc Tragici locunt optime illustrat: D pd δ υστερον

λουμενον. Addas Nostri Scholiast. qui et det ciθso ciet Per exuic Eu X- ponit. Cum igitur sententia loci manifesta sit, Dativus nutein PoSt

queat, non dubitavi Musgravit conjecturam cto Irecieto cum Brunc io iniextum reponere idque fidentius, prοpterea quod vocis καθείσατο mentionem apud Grammaticos non invenio: es chius autem habet

Credo Profectum esse a librariis scribentibus v&flcsscivo Verbii in scilicet ab c dicimo compositum tale uligmentum non admittit.