장음표시 사용
21쪽
in textuni intulit Brunckius Sed
liae: coniectura audacior quan felicior, nata erat e loco Iph. T. IsSI cujus diversa est ratio. Duriuscula certe sententia est, nillil tanton militandum. VertaS, nomendabat, quod in P tertim releret, in
σα. Aliam interpretationen Pr ponit Vir quidani eruditus P lectotilem praedicabat in honorem H polyti positam esse Deam. Ceterunt admodum probabilis est conjectura doctissimi Censoris Angli, is uam teri Neriem Vol viii P. I s. interpolatos esse duos versus 32. II. Scilicet sententia v. da. Eire AE
νιαν- his vero insertis versiculis ea antapodosis intercepta est ac
sublata. Aliis etiam de hoe loco
A. B. D. C. quod ex emendatione dedit Piersonus Verisim . . sio et primus recepit MuSgravius. 25. Pallas filius erat Pandionis, frater Egei. Is filiique ejus seditionem Athenis moventes, et regnum affectantes, a Theseo interfecti sunt. Historiar meminerunt Plutarchus in Thes Tom. I. P. G. E. Philochorus apud Euripidis Scholiastam.
De hac lege videndus Petitus Lee Att. VII. Tit. I S. P. 6 Id.
s. Brunckius dedit ex A. B. D.
habent ceteri Codices, Lasc. Ald. Valckenaerio videtur haec fuisse lectio prioris, illa secundae editionis.
praelaturum fuiSSe rectuvoici, ut diceretur ippolytus natura Sse Veneri inimicus. Praeterea νεανίαν versum auribus ingratum efficit, litera, septies repetita.dZ X. N. ZSO. 8 as. καλόν Pro Roxo habent
E P. Schol. Aristoph. Ran. I Id. probantibus Marsilando et IIeathio et sic edidit Brunckius. Utrumque xαλόν. καxo Lasearis. Sed Aldi et ceterorum Codicum lectionem kcivo defendunt Esch. Eum 6II.
praepositione frequens est apud D
22쪽
Choeph. III. 55. Brunckius e Codd. . l. edidit cub. Ceteri eum Lascari et Ald ocou, quod praetulit Valekenaerius. Et Profecto draco de Dirci saepenumero apud Tragicos occurrit, Sed nunquam, ut opinor, cuni ipso Divae nomine hoc modo conjunctum. In hac fabula occlΚυπpit occurrit v. 2. et Ial 5. Amve siri ei v. IIs l. SI cpuo e vera E P. LaSc. l. ceteri eum Aldo liabent pάo G. 58. ccioovete Ald quod ob numeros Praetuli. Zopre A. l. Lasc. et sic MuSgr. Valch Brutich.6O. Deest alterum Apetes i iii A. et LaSC. sit. OePαπόντων personam huic
versui praefigit A. Perperam vulgo hoc canticum Choro tribuitur: quem errοrem notant quoque veteres Seholiastae. se in suos usus convertit . II. I . IIO. 56'. 6i5. Comparari jubet Valckenaerius canticunt in Aristοph. Thesin. I Id. 63 6 . Aldus, quem secuti sunt Editores haec in tres versus ita
Alterum Yα iabo omittunt Lasc. et SS. quidam Primus equidem haec verba ut in optimo Codicum A. leguntur edidi unde evadunt duo versus Glyconei, qualis est Proxime sequens S. Videas ni lata infra a v. Z35.66 6Z iacet A. A-νcilii LasC. eum Codd. quibusdam Ar u. x. Ov. cili D. E. Ald et sic pleraeque
gendum igitur Putavit eυπατερειά et otiosa particula male adhibita. Peius adhuc Brunckius in obo 'ista πατερειαι nulla auctoritate fretus intextum intulit. Lectio, quam
cepi debetur doctissimi Gaisfordii
nicatam voluit nec dubito, quinita scripserit Euripides sic enim
sententiae optime consulitur, De lutera quidem vulgatae lectionis mutata. omeri aio αυλ, sumpsit quoque Eschylus Prometh. 22. Noster Herael sis. -υσεαν α αυλάν. Eustathius ad Iliad. a. p. 36, da Us l. o. conjuncta
haec sumpsisse Euripidem ab Ilomerico Xρυσει ευ δαπεδ Il. l. 2.6s Ilippolyti personam praefugunt Ald et MSS. quidam.
23쪽
2. In scena in prodiit Ilippol tus, naanu ferens coronunt Dianae
Sitnulacro, quod ante fores labat, inalgonen lani unde titulus Tm-goediae, NaretroAυτο ΣτεψανηψOPO , a Graiiunaticis inditus est. Hos vero Euripidis versus in sensu figural Plerunt lue capiebant veteres: eredentes scilicet Hippol tum de hyinnο, quein in honorent eae nectebat, Sub coronae nomine loqui. Videas variorum de hac allegoriaeonimenta iii Scholiis. Figurate haec translulerunt leniens Alex.Paedag. p. sis. Si rom. I. P. B22, 16 Themistius or. XV. P. ISS. A. X. H. 2588. Et sane dicebantur
Affert Valckenaerius Aristoph. Ran.
νων. Lucret. I. 25 Aria Pi et idum perans lacia: - vrctfqtie notos decerpei e lares, Insignemque meo evili petere inde coronam, Unde priva nulli relarint tempora nugae. II or Carm. I. 26. Pricos necte lares, Necte n eo iam ire Cormiam,
Pimplei dateis. Sed ut verum fatear, exempla ista ab his Euripi. deis aliena esse videlitur. Non enim de carminis laude, sed pudii: iliae loquitur Hippol tus Ilano oriatione ni integram Latinis numeris Pulcherrime convertit Muretus Var. Lect VIII. I. Ti. unc versum dedit Pluta elius Contra Epicur. Tona. II. P. Iosa A. Eiου hic positum pro
Σοφοκλὴe. An et huc pertinetia et uoc ei sis Triach. 2OIT Musgr. Affert autem Vale enaerius duo verSus ex Meleagro Seiriae Comici
Tarentini libuit Athenaeum IX.
Cum igitii prior horum versuum
sit Euripide Hippol ti, suspicatur
Vir ingeniosus posterioren etianie nostro sumptum Sse, vocemque
obcidio in ullis Codicibus pro F
δη aliquando obtinuisse. Scirae versus ab Allienaeo mutuatus est Eustathius ad od M. T. P. Tos, d8. Ed Bas. Inde notanda est varia lec
Z6. Pro ei asi Flor habet cω- pov. Deinde Opivorum plerique SS. Sed altera forma bivον. quam ex hibent Lasearis et Aldus, Atticis usitata est. Vale enaerii conjecturam 8αpimi, cui iuvet Scholiasta, in textum adinisit Brunckius sed debebat saltem ipιν i. ortinus auteni Helisi lieo Histor , Vol. II. p. la I. legendum cenSuit,pιν , et hanc profecto Viri summi opinionem amplexus Si PorionuS. Sed vulgatani lectionem, quum edidi, aliquatenus defendit Ioeus Supplic dSO. ubi exStat et asivo e
ZZ. citet . aec vox, quae in omnibus Codicibus legitur, Viris doctis, praeter Brunckium, vehementer displicuit. s. ossius in
Catullum p. II 6. Primus Proposuit, e credens Sane hanc esse aeolicam forinam pro eo: Sed euininsigniter errasse nemo non videt: ab isto tamen errore derivata est Valchenaerianae editionis lectio, caec. Sed
audiamus Porsonum in Appendice ad Gupium, Vol. IV. p. acio. In Hippolyto, edidit Valchenaerius, Toupi obsecutus: Iein retinet et defendit Brunckius. Neutrum equidem intelligo, neque intellexisse videtur Musgravius, qui conjicit
Nctiq. PoSi haec autem Scripta Vir summus, ut ab amico docto accepi, lδω genuinam esse lectionein Se credere profitebatur, et
Euripidem hanc locutionem e Cholis lillosophorum sumpsisSe existimabat. Dixit autem Eubulus Athenaei XIII. p. 568. F. o De
unde suspicatur Blom fieldius sub voce loco et latere sitiminis alicujus non en, fortasse Aάδων. Mihi quidem relinendum videtur lδω r, recte autem intellexisse puto Mus- gravium, qui in margine exeinplaris suae ditionis haec scripsit. - Si
Verecundiam idem Virtuti praestare, quod solet humor fluviatilis, adhortos irrigandos adhibitus, herbis et seminibus teneris.' Aliis fortasse magis arridebit prior Mu3gravit sententia interpretantis,lococ, eligio
24쪽
particula et ad explendum versum advocata et hanc conjecturam, Viro tanto parum dignam, in textum suum recepit Brunc ius. Alii alia conjecere locum autem felicissime sanavit Porsonus, unius literae mutatione: O rvie a LxvO Diceν,-
Loeunt ex Eustathio integrum P. posuit Gaissordius ad Andr. ISO. Ilune Graecisiarum usuri,avit Tibullus I. . s. Tunc Proeul Liatis, qui vis colit arte villos, rami essum evi toga laria Sitili. Ceterum de sententia loe Valckenaerius- Respicit in his nostris Euripides quaestionem, istac aetate jam agitatam in scholis Sophiutarum,
iarunt in Menone Plato, Eschines Socr. Dial. I. Auctor διαλεξεων Doricarum de Virtut et Vitiis Diff. V. Plutarchus scripto libello docuit v. διδακτον hev i. Egregie Quinctilian Instit orat. XII. c. 2. init. Virtus, etiamsi quosdam impetus eae natura timis, tamen peracienda doctrinia est. Paueis dixerat idem, Pindarum SeCutu , Horatius Carni. IV. d. d. -- trina sed vim promores insuam. Addo, monente Viro docto, locum Xenophontis de Venatione xiii. d.
Conferendus est locus Baccharum ala Ouc atomi r re Me 'Oνεὴν
xpη Ilos versus dedi, quomodo egregie corrigebat Pormnus vulgo
Zs. Si plerique Codices di ob D. Vulgata lectio . v κάντ . loco e Bacchis citato debetur.3o. Pro varia lectione Wεσθαι in margine habet B. 81. Puet.' aeris maluit Valehenae ius immerito. Noster Electr.
reponi voluit urneius noniAbNeriem, Ian. IZys P. SI. quam Viri docti conjecturam sulfuratus est io illus in Annotationibus in uerodem Atticum p. I 28. Sed reclius, ut opinor, δημαet Iegit Blom sieldius ad Eseli Theb Zao.
8s Vulgo diem DoTων. Sed alterum ordinem exhibent l. et X. II. 2585. quem, ut Concinniorem, cum Brunckio Praetuli. Si Sic M. Ald et AISS. cith ori ex iae Solici edidit Brunctius monente Valclienae io; sed rectius abest, . Confer Hec. II 86. Upoe
Citat Valch Xenoph de Venatione
85 αυδὴ et Ald cum Codicibus quibusdam . Alii et Lasc. αύδη , quod nuperi editores, monente
Affert alchenaerius ad illustranda senis ministri verba enophont. Cyrop. III. P. Z8, p. coένα ἀν-
25쪽
felli Eustathium, qui hunc verauli laudat ad Iliad. A. p. 2I, IS maiuda et ad Iliad. F. P. 2I, 5 mael, I S. Sy cpcivo μεθ' αi habet Barnesii editio, vilio typοgraphico.s l. Sensus est, Ignoto, sed die praeter ea de quo me inferre S. Porsonus ad Phoeniss. IsId alia loca Tragicorum protulit, in quibus copula xci interrogativis vis,
ut infra II 66 Πω κα διωλε eletrLMale igitur alchenaerius sustulit distinctionem post lici pessime Brune ius edidit Oc olici mo μάνι-τνελ νομον περι, Pedibus tertio et quarto in eadem voce conclusis: versus enim lam immodulatus Atheniensi Tragico nouerat obtrudendus.s2. Exponit Sitidas diversos Sensus vocis resivo hic et iiiir. S.
Vale en per Latinam stabilis, citans Cic. ossic. II. i. D elledictu est, quant ei e conciliet iania mos hominum omitos ossabilitasque seimonia a legitur Alcest. IBI.
&5. πλείστη τε ediderunt alch. et Brunc . e Flor male. Postulatur enim altera Panicula neque repetita die cuiquam displicere debet, cum PrοPriam vim utrobique Servat Verias, Imo maxima, quin eclaratim cum labore rei O. Equidem olim conjiciebam cit epZo evi mox conjecturam istam inutilem judicavi quod nunc moneo, cum eandem lectionem aliis quoque placuisse intelligam. Legit doctissimus Iacobus rite xcii esto Nu
et Suidas in voce Photius vero, a quo verba supra citata sumpsit Suidas, recte habet die avrsu.M. v et o LaSC. omnFlor omnino assentior MuSgravio. suspicant Furias innui, quae ciet eoaeti dictae sunt clam occis.
habentiesychius et alii Grammatici. Huc igitur respicit Hippol ti
I . κυλησι Lusc. Verum in his terminationibus parum sibi constant libri, ut ad eorum auctoritatem in talibus vix provocemus. Re quidem ad liquidum perduci non PοDeSt vulgares autem formas in Euripide semper retinere malui.IOl. Porsonus ad Med. Idy V. Plutarch. T. I. P. ZZZ, . A
unde saltem variam lectionem lu-
hοc, inquies, leve est. Leve sane est, Sed lio ipsum oculos effuciit Valchenaerii, Osfrtim melioris vir que Nihil contemnendum,St, neque in bellο, neque in re critica. Contra et Oσωθεν, ut videtur, '
mist XVI p. 2II. B. Plato de ReP. VI P. ys A. quod ipse Porsonus in nota Sta monuit. IOI μελo Eustathius, qui hunc versum citat ad Iliad. . p. 2as,
26쪽
IOI. θαυpi dei est colere vel honoriare ut in Fruginento Euripidis reoli aput Stobaeum XCI. . SoZ, di et Allienarum IV. P. IS'. D.
incivo. et in aliis locis apud Valckenuertunt Imitati iunt latini: Virgil. Georg. IV. Ici illam fmitrantur, re Omnes Circumstant emuti denso,aloansque frequenteS.Itonat Carm. IV. Id. q. ferar Imtis S thes Miratur, O tutela prasens Italiae, dominaque Nomae. Iosi . vi aci i intelligit Vale en- aerius de Partibus, quas administrandas singuli Divi sortiti erant: et sententiam suam subtili eruditione, ut solet, defendit Sed fallitur, ut pinor, Vir doctissimus. Tiμαι δαιμονeo sunt honores Diris debili, ut in ere. F. Scia. χεων
vpidetv. Est quidem frigilibus
II 2. Eadem plina sis infra IO62.
tavit eruditissimus tam fietilius: ' ossis Epigr. X. P. OO olf.
V . In hoc versu nuper ediatores fere omnes haeserunt. Em dabat Musgravius rumpovoυντα ψ Πυ
loci, et Tragicorun consuetudinem: vox enim uic Senarii ignota est. Miror Vale enaerio PlacuisSe Com.iecturam amici Musgravit, legentis,
Brutae ih et Iacobsiue conjecturas
II 5. Ita cum alchenaerio et Brunckio e duobus MSS. edidi.
duplici accusativosiuigitur etiam in Rhesorasti omittunt B. P. et . n. Ioda i Male revocavit
Ald. In prima editione dederam
cum MSS. -υτoimae, quod in suo quοque exemplari invenit in . n. Sed recte monuit Censor eruditus(Quarterit Nev vol. xiii P. 22O.
27쪽
Poetica pro Vin Tragieis horis alibi occurrit.125. v eum cst e MSS. et Edd. Vocum ordinem immutavi, ni sic versus eum Antistrophieo Isci melius congrueret. Idem feeit Ilemannus de Metris P. add c poequidem apud Tragieos penultimam plerumque corripil: Producit autem in senariis ut apud Homerum semper aesch. ChoePh. s. et in ejusdem Salaininiis, apud Herodiani Librum M S. repi Axpόνων. Vide Brune ii Lexico Sophocleum voce Deo. violem Vellans Sophoel apud Plu
MSS. quibusdam et hoc praetulit Valchenaerius Ceteri cum Aldo
IIS. xm pro se hebet S. Parisiensis apud valch. Sed hae
I 2O Recte interpretari videtur Valchenaerius matri Hetna rves, aetiam in lana Talem fuisse prope Tringena rupem, testis est Dionysodorus in Libro de luminibus apud Scholiastain. an interpretationen firmat etiam Epigramma Crinagorae a Blomi ieidio iudicatum,
cutus eat errorem Eustathii ad Il. R.
cphe Dactylus est in Nostri Iphig.
Dur. II 5Z. In inest Iasa e Occiv vcsti e versum integrum Daci Licunt efficit. 126. pocro simpliciter quam sigilificat hic et supra TZ. Andr. I 6I. Iph. A. I 82. Helen. Id . I . I. Aristoph. an. III s.
νιβαλ Codd. . l. Edidi civ - βαλλ tum ob metrum, tum obsententiam di tenipus enim imperafectum postulatur Males igitur
Branchius oculus est Musgravium eonjicientem ,ατί λ Dde Hala, ne sic quidem aestituto Metro, Prius autem rem gessit Ilermannus,
qui primum, in Libro de Metris
P. id retinenda esse vulgata judicavit, Postea vero, des Libro de Eniendanda Grammatica, P. 36. nova et inaudita Euripidi bon-
quod exhibet , Et fortasse alii, elegantius est, et ob sedem in fine Strophae praeferendum videtur. Subauditur cibo vel reus. III. Duo MSS. habent ei voσθεν. eo omittit l. I 32. phei A. quod recepit Brunckius Vulgo Oe contra
28쪽
enda erat et delevit profecto Brunctius, qui de hoc versu egit ad Eseli Pers. 35. Sed si legas
strophico nullo modo congruere potest. Fallitur enim siquis eum Brunckio credit eύαAso in vocem triellabam contrahi, Ter Inals pham scilicet, qualis apud Atticos nulla est. Haec verba exponit Scholiasia per c ' ἀδηλω συμ*vi, unde olligo invenisse eum pDIriis πάθει, quod et niel rum restituit, et ad sensum melius est. Et sic quidem conjecisse video, Burges. ad Troad Praef. xii etsi aliis Milonibus adductum. Ido Pro er ἀ Brunckius nulla auctoritate edidit tam et . nimis de metro Sollicitus vox enim exu et
hie et infra Ida, quod praetervidit ille, longae I in Antistrophicis respondet, brevi sJllaba per emphasin
Huic Strophae haud absimilia sunt quae de mace corvicit Chorus in Sophociis M. IZ2. I 2 Confallorat Carm La 6.5.
in Tragicis omissasa scribendas Sse vel ex eo constat, quod multa sunt loca in quibus hanc scripturam metriani flagitet, nullum ubi respuat. Et profecto versus nonnullos, qui ob has formas neglectas, vitio la-bοrabant, jam correxerunt Viri docti. Vini autem harum vocum recte cepit lonasieldius ad Esch.
detur Dictynua Diana fuisse Cretensibus. Aristoph. an. IIcis.
eo habuisse, quod retia venatoria invenit tutis autem Dianae familiarem unde nonnullos eandem eSSe Dict3nnam et Dianam putaSis: sacrificiis autem et templis apud Cretenses cultant esse. Aliam historiam, cujus meminit quoque Di dorus, secutus est Callimachus in Hymn. ad Diau. Iso. ubi pluraeollegit Spanhemius.1 6. Edidii Brunc ius vi pote, et in Antistrophico I 56. λιμενα mgνo meathi et Musgravio obsecutuS, Contra omnium librorum auctoritatem Versus rat anapaesticus dimeter, proceleusmaticum habens in prima sede. θυσίαι quidem Puro vocabantur, quae vel ob mala auspicia, vel ob aliam causam non Poterant rite sacrificari. Vehiendum igitur, Tubero eae delictis circa renafricem Dictynnom fmissis, ob liba scillare non rilesueta impietatis erimine laborarim com icere. Quae sequuntur, ex Addendis huc relata sunt. Si ita vertendum sit, genitivus πελάνων pendet ab adjectivesculapo e et Coin, ferenda sunt notissima illa, Phoen.
videtur a verbo puxei Monuit Elmsteius ad Aristoph. Acharn 68.
vvχεσθαι eandem Constructionem habere, quam detria civmis SenS --
nitus diverso. Edidit igitur in Acharnensium loco Κα δὴ ἐφ -
29쪽
eonstraretio editores summis mole
52. Wrisacisve Lusc. Ald et Codd.Selioliasta habetiob OA , ἐμπαTi. unde collegit anterus Euripidem dedisse ποιμαίνει quod implectuntur Musgravius, alchenae ius, et runckius: sed unicus locus a Valcho adductus, ubi , μαίνειν sensu fallendi adhiberi videtur, est Theocriti Idditi. XI. O. Ηολυψta foeἐποίμαινεν 'o Muci Ioυσίσδων. qui cum nostro minime conferendus
erat. In his versibus explicandis discrepant interpretes: alii ad Thesei, alii ad Phaedrae elot piam respicere putantes lorum equidem sententiae accedos dateor tamen verbis nonnihil difficultatis inesse.
agnoscunt Scholia. δέδεσα. pro varia Iectione A. pii cci , et B. pro var lect et sic Brunck. In hujus versus scriptiove Valcken- aerium secutus sum. Isio. δυστρόφι P. et Lasc. Edidit Valeh. δυστρόπων, et mox
Codice uoui, quibus nihil frigidius esse potest. Quin et eadem epitheta conjungit optiocles Trach.
Ita Perihodium e denotatae et illam mentis depravationem. quam in morbis quibusdam foeminarum non raro accidere testatur Musgravius. Aliam lectionemavi opoσυνα memorat Scholiasta.
30쪽
i6ἷ. Sic Lase Ald et omnes, ut videtur, Codd. Praetero qui
inverso ordine habet vetet,v APTεμιν, unde OCem Apτεμιν, tanquam meram glossam, ejiciendam esse
putavit alch et eiecit Briinckius:
Pefenda, vel, ut interpretari imalim, mullum Mala. Hoc compositum non alibi inveni. Extat alia forma froλi, di o Soph. Ed. n. 332. Trach. l85. Aristophanes iniquit. 132s Oid Alavo. AP im ex Poeta quodam proculdubio sumpsit. I . ervb eoA cpoim edidit Brunckius, immerito offensus temporum mutatione, quam ne si quidem evitare potuit.
ITO. Mediani syllabam eorripit epetita, quod non alibi factuni esse memini iniimbicis Trochai eis, vel Anapaestieis legitimis, Praeterquam
Porsonus ad Vale enaerii sententiam edidit et citae Leguntur quidem versus anapaestici ec. 6d.
Med. Idd. Oύδι νω artoc gete cita sed uterque in anomalo systemate. In Choricis similem licentiam adhibuit Euripides Phoen. Ictoet ubi δειλαια secunda brevi occurrit et aeschylus Suppl. 38 I. ubi laevolav. Alia hujusmodi vitavit Gaisfordius ad Hephaestion. P. 216. Ceterum eodem modo supprimitur Verbum in Soph. Antig.
locum Euripidis menti observatum fuisse redibile est. Vide etiam Antig. 626. Eseli Theb I68.
I pS. Alia forma doo ocine extat in Phoen. II 8. Androm. So.iZ6. Totam hanc cenam, usque ad . 266 juxta Porsoni recensionem edidi Lectionum autem Viro Summo probatarum indicium d beo amico meo perdocto P. P. D bree, quocum eas ipse Porsonus quondam Communicaverat. IIS. II croi p. l. Actiuet O A. Hoc edidit Brunckius Mirum est utrumque placuisse valchenaerio. ISo Mosetve Vulgo xosvciet. IS2. Dicitur' πάλιν, non minus recte quam Toυμπαλιν, et voraevo
Phoen. 32d. In Arist Thesmoph.28s legendum Lupo v νάλιν θῖκαδε, ut emendavit Porsonus in Nota Sta omittebatur enim articulus ante Brunckium, qui imperite cit infersit Neque rectius Valch in nostro versu Malebat
Toupium in Suid Tom L P. 2. et Porsonum in Appenit Tom. IV. p. do. Utriusque constructionis exempla in Tragicis obvia Supra