장음표시 사용
41쪽
das . Videtur sensus esse, Ab istare amore cilicet nos non recenter, sed jam olim infelices timus. Aliter ceperunt interpreteS.
3d5. Vulgo Umi , Perperam. Sed tu bri servavit Aristophanes in Equit. I 6 ubi hic versus Imperatori Dentostheni lepide adsignatur: et sic edidit Brunc ius.
tas, Quid est illud tandem quod
rorant mare Recte contulit Valckenaerius Ovid. Metam. VII. I 2. miramiae, nisi hoc est, Aut aliquid eret simile Avie, quod iamcreroeatur. Vox autem v metrovesine necessitate invecta Phaedrae cunctationem ac pavorem optime exprimit Corrigere tentabat Rei kius Aeetoueri duodetroie ren satis infeliciter obsequentem tamen habuit Brunckium. dis iiμελ δ' sine causa maluit Valeh. Deinde xebvssέ- Edd. et MSS. praeter Cod. A. qui recte exhibet ebriμένοι. Porsonus ad lecub. SIS Mentinerint tirones Da esiani eanonis: Si mulier, de se loquens, Pluralem adhibet numerum, genus etiam adhibet a culinum: si masculinum adhibet genuS, numerum etiam adhibet plu
aerius eum scribendi modum pro vi A ei in talibus esse Euripidi peculiarem. Vid. Ηec SIS II la. Plioen. 28s. Ion. II 32. elen. 88. Med. Isop. O uoi v λεξειq; este detreoAeercie, num. Videtur Ilermanno ad Viger P. 25. ea formula proprie indicare. Quo fiandem Progredieris, hoe saeto initio lInterrogatio PoS τεκνον vulgo, sita erat. Distinctionem recte mutavit alch. scia Verbum dνέχεσθαι cum participio apud Atticos scriptores saepe conjungitur Med. I S. σε ἀνέξεται κακω Πάσχουσ. II Sch. Pers. 35. Mobii eth, olici, Ovxλνων ἀνέξεται. Soph. m. II. Electr. Io28. Plura hujus structurae exempla videas apud Valch. in Phoen. Scio. 256. παλλα distro acii X. II. 36'. verum Speram formam, ut antiquam Praetulere Tragici Non desunt lavae alterius exempla, etsi rariora. Vid. Porson ad licen.
358. V ef ἀλλ ἐμωc in fine s narii frequentabat Euripides quem morem ridens saepe imitatus est AristophaneS. 26s. Supprimitur soνον, ut in
strophica infra 665. 36I-a Ilos versus ita divisi, ut fierentiochmiaci, cujus etiania neris sunt v 365. 366 26ZASTI.
42쪽
Aleteta cipe octxpυοπετὴ Quae, etsi vulgatuni ordinem reliquit Burneius, in versus Dochmiacos distribuenda
sunt. Oob semc et in v. PraeC. Wάθη, Pr Deo semet et rάθeci, ob numeros rescripsi.s65. In edit prima, cum alckenaerio et plerisque editoribus de
ψpενα, hac nota adjecta: Haec vertit Ratallerus, O tilinamons Inteream, quam domina istatva, esto perdat funere ilam. Quae interpretatiο, etsi Vale en- aerio satis commoda visa est, niihi certe non satisfacit. Dixit quidem
ruptela aliqua in his vocibus lateat: hanc opinionem firmat magna lectionum varietas. ψιλici habent Codd. . . epcuti, Ald et B.
*pepis A. l. et Lusc. in aliquis legendum arbitretur xtaecipvercit, nam άνυTua asperum spiritum habet: nec tamen video quomodo ex ista lectione sensus idoneus exprimi Possit Hesychius explicat ciθα-
mannus de Metris p. 2sio. Eae fcendis. mrps ex , φ. . p. quod edidit Musgravius, soloecum St. Graeci dicebant reps ere civela, etral G συ θανJe, non item Wpivάν σε θανων. Praeterea non debebat pronomen inter Wp v et v inte Poni. Nunc locum, eum nihil certi habeam, quod in textum reponam, aliorum sagacitati commendo. Hodie vero a doctissimo Elin leto monitus, rescripsi et iv σάν, ψιλα Καθανυσαι ψ ενων, cum haec lectio librorum auctoritate satis defendatur, et eadem sit vocis καθανυTei constructio in Soph. Eleet r. Idci I. Eνδον φίλη O
ωσπερ τελα Og Κρήσιον. Philemonem Stobse LXVI p. 2O, T. p. 28 l. d. Grol. IOν μόνιOν,ντα και καΚὴ τυχη τρεφει. ubi lectioneni Gesneri et Benilei TANV aovouovici Probavit Porsonus in Advers. P. 2s6. Casau bonus in Animadv. in Athenae uni VII. C. S. P. Sas. plurima dedit exempla verbi vε- cpei apud Sophoclem Pro exei adhibiti ut in o Jo Ypεψειν, νόσOvmpe peιν. Sed tales locutiones cum Euripideis nostris Parum Pte Comparantur.3IL. Adjectivum rcimi lepio VuPud Ilonierum frequens est, et significat per solum diem, quo sensu Attici aliam formam rανόμεPOc SurPabant vid. ESch. Prom. I l. Soph. Trach. 662. Aristoph. Ran. 28Z Πανα sepio extat in Nostri Ion. I 22. Hic autem SenS Prorsus insolenti adhibetur, si inodo vera sit Scholiastae interpretatio v. Oct
Ceterum aeruite ius e Dusgravit
conjectura edidit se re is muci aestio eoge ro D μίμνει; lingua et metro adversantibus. BZ2. Vulgo τελευτήσεται. Sed τελευτασαι τε Flor unde vidit Valch Iegendum eSSE τελευτα εται.
quod edidit Brunck. Inter, et frequens est confusiο in hoc versu probesino Aldina habet κενόν. D est piaol in E et Lare.
*θίνει, quo stilis metaphora Sumpta a Sole vel astro in occasum vergente. BZ6. 3povostetrio Hesychius et Suidas exponunt Per et όθYον, id est, ratibulam, ad hunc locum respicientes. esychius etiam et
fluxit ab aleetivo et ovisetre et, quod
43쪽
repet Alcest. Ial. I 8a Celerum regio Tringenia Peloponnesi vestubulum dicitur, utpote quae Prima ab oriente peninsulae pars, Atticae objecta erat. 3TI. Ilaec ridet Aristophanes in Equit. I 28T. apertius vero in Ran.
mPvονα, quod metri leges violat, exeniendatione Porsoni, cujus notitiani debemus obraeo. Vid. Supplem. Praei adiec. p. xlii Epicharmi versus emendatos citat Porsonus in Addend in Not ad ec. II 6s.
Eustathius hae citans ad Il. B. p. 168 A vi 2I, I 6 monet respicere Nostrum ad locutionem proverbialem, G τι βουλό unde etiam Nox evo duri vocatur.3SI. citc Ald. go LMC. et MSS. sed pluralem in talibus Praetulere Tragici. 382. Eadem tautologia, si sit tautologia, legitur in Ipllig. Tauri
Cous Euripidis Fragm. Chrysippi
να δε μή. Ovid. Met. VII. O. rideo meliorc proboque Deleriora
pressit Euripides in Fragm. Erecthei apud Clem Alexandr Strom. VI
legitur in Edit Paris. Alpou kα Qυτ . Nostra citat Plutarchus de Virtut Morat Tom. II. P.Ma8. F. Confert V. D. I ac Tate esiod.
28s uini iv vulgo: Sed tetrivi nieri Scholiast Venet. ad Il. A. I Oa. Proripis sciet MSS. A. B. ν' - ματα. Sed Vpάμματα Eustathius ad Il. . p. 23 ISm6II, a citans in exemplum Atticae syntaxeoS, qua pro feminini dualibus ma culina, in articulis praesertim et participiis, adhibentur. Praeivit Ilomerus Il. . 55. ubi Ah έντε κεραυνω de Iunone et Minerva di tum St. pάμματα legerat etiam Menander Athenaei X II. P. 5ZI. E. qui Nostrum imitatus est, oia servante alchenaerio. Sensus est: Si Pero friusque coctri certia raret, res duo non iisdem liferis, id est, eodem nomine designarenstir Pe
Soph. Trach. 68a et alibi. Vid. Porson. Suppl. Praef. adjec. p. xxxiii.
44쪽
P. 2I 3, 52. Grol. P. Ia2 optime vertit rotius Nam nullam habere eonrenit in re idem, Conailia eremisiue ei alieno dare, vis laboret Oscetim Semper molis. m. Ovidii Phaedra Ileroid. IV. ISI. Et pugnare diu, nec me Sti mittere ev in Ceila sui, reli iqvid haberet amor et Zevetvo veCodd. A. l. 2. Vulgo voἰσιν. Edidi post Brunckium vola.δ quod extat in Orest. II 2I. eraclid .s68. Eandem correctionem adhibuit Porsonus Medeae v I 2s2. volato Provo iv remnendum est in Nostri
Iphig. T. I I. et alibi. Vid infr.
b. IIS I. De formis vivis etd iis, quae Pro communibus viis et Obus Atticis in usu erant, vide Porsonunt ad Phoeniss us. Od. oυλευμάτων Flor. OZ. 38eii Lase Ald. Sed Fevhabent quatuor Codices, recternam haec est Attica plusquam e fecit forina quod monuerunt omnes fere veteres Grammatici. Permulta loea ubi librarioriim inscitia invexit communes formas iDιν, ἐνενο θειν &c jam correxerunt Viri docti. De hac re consulas Dais tum Misceli Crit. P. 23O. Piersonum ad Moerin P. IIIa. OS. υνηNe unus, ex Ilaec verba, eathio et Marhlando male intellecta, interpretatus est Valch. Praeterea quoque me Prahem eram esse mulierem, rem Omnibus odio.
καμεν. Vale enaerius protulit satis nota quaedam Tragicorum loca, in
ratio aliquantum diversa est: similis est constructio inieliodor aethiopic. I. s. Toni N. P. I OS M.
Poπό res ' ἐκάτε- λαμβάνον De constructione supra dictum est ad v. sol. s. istam o oleto e membranis, ut videtur, tacite edidit Brunckius: sed proculdubio recte se habet me
tativo in initio sententiae constructa significat tilinam, ut in versu, meri Iliad. E. IOZ. Dc pie eae E
IZ-I8. IIo versus sumpsit Eumathius de Ismeniae et Ismenes Amor. X. P. SIS. Priorem leviter mutatum Xenarchus Comicus apud Athenaeum XIII. p. 56s. D. quod indicavit alch.d2ο. vepαμνά, LaSc. H.MIy.deto adhibuit Lucianus Adversus Indoctum, Tom. III. P. I 2s, d. Conferas infra v. IOZZ. Esch l.
45쪽
Cicer Pro Coelio, a Nonne ipsam Amtim Cives, ne quam Ocem ei, elat non arietes conseios non noelem illam funestam ac tacitiorum rei horrescet Iuvenal. Sat. IX. Io2. O Corydon, Coi ydon, Secrettim mellis tillam Esse vias serritis taceant, jumenta loquenlur, Et conis, et mira, et mct Oro. Non absimilia sunt in Stiakespearii tragoedia Maebeth, Act. II. c. I. 2I. okvclic Ald. sed etr . κτείνει restituerunt ultini editores ex A. P. et Lasc. Idem error uia latus est infra Io6p. detro veἷναι Flor d23. λευθ - Aldus, nonnaale; sed paullo melior videtur altera lectio Acbocpol, quam exilibent A. D. P. l. Lusc. et receperunt Musgr. Valch Brutich.
26-T. Bis laudantur apud Plutarchum, de Liberorum Educatione Tom. II. P. I. C. et de Audiendis Poetis p. 28. Sex versus 26 II exhibet Stobaeus LXXXVIII. P. Ol, I 2 P. 63. M. Grol. Citat Diogenes Laertius, Bion Aoυ
Stobaeus Trincavelli, et Stobaei S. quod edidit Brunck. Mox Trevvcipii Stoboeus Corrupte Fl opάστάμ. et Wcipriv. Vertit Grotius intimuia aiunt esse par rit honum, Cum rectus animus nil ibi eonseis mali. Verbum moἀσθcti hic significat Grando ertare. Quoad sententiam comparari possunt Sophocles Philoct. Idid. v se rivσεβεια
locum dedere nuper Editores protino evine Seth r. Sp. e correctione Dawesii Misc Crit. P. 32s quantcontra Drishitium defendit o sonus in Append. ad Toup. p. li8. Euripides in Friagm. Temenid apud Stobaeum I. P. I. s. 'Apcvὴ δε, ἀν
plerisque MSS. solito librariorum
errore, quem secuti sunt Musgr. et Brutich. Deinde vulgo πάρθενοσνεα. sed meliorem lectionem Wαρθένω e servarunt A. Scholiast.
et sic Musgr. Brutich. Stobaeus Trinoav. et Stoboei Cod. Sensus est, Ut rimini ministra tia, famenti hominis spectitam fieri femptis. Conferunt Viri docti Terentium Adelpti. Act. III. c. s. o. denique Inspicere anquam in SP
Vale . Euripidem xcipn sevcii in priore hujus fabulae editione scripsisse, mox autem mutaSse in ola
as S. suos et Flor. II De constructiοne id supra a v. Boa ct αυλο r, Perinde ac alia quaedam adjectiva, modo duorum generum St, modo femininam foramam cpαυλ, adhibet. Extat quidem c αυλη apud Nostrum in Med. SOB. Non aliter feminina sunt μάταιον
46쪽
38. Hic versus quasi e Nostri Cretensibus citatur apud Athen. XI 2 p. 6ao. B. Proverbium, Si quod aliud, tritum, extat iisdem fere vocibus apud Eustathium ad Il. B. p. lsci, ara I S, . et ad Il. H. p. 68s, Sam 56I, II uir bique Ed Basil mendoSe voci vepcii Versum citat idem ad Il. B. p. 16d, si maeta a l. Suppl. IO82.
gicos Plerumque Sensu mandandi
de malis divinitus irruentibus dicuntur: quod exemplis ostendit Valek. Si infra id Isi ' dici: κατασκή,
terunt Eumathius de Isin Amor. IN P. Id et Heliodorus aethiopic. IV. IO. P. 23s. Contulit Vale . Ilerodotum VI. S. P. 6'. vete
xoψέων δε . Cons infr. 36. et ibi notata.dis Vulgo ob ci, et o eccquae cum manifeste vitiosa essent, infelicibus conjecturis tentarunt Viri doctis dealiger ovae PQ νO be
vidit tandem Valekenaerius eum legisse vel cumque plurimi MSS. cum Lasc exhiberent v v apta, ipse correxit Auci vero quidem quam proxime . In uno tantum leviter erravit Vir summus. Copula et hic locum non habet. oveho est ovi vo tapci diphthong
oi, quae elidi non potest, cum brevi vocali crasin efficiente: quod Pe saepe fit in Atticis poetis, praesertim in 'o et volsu. vid infra d82. Iodet. Id II Ilaec , rasis, quam vix unquam librarii perce-Perunt, reStituta est Porsono Medeae v. 63 Sophoclis maci, v. Asa. extat Trachin raps. 322. Eleet r. IOi aeSch. aerom sos.
Theh. 556. Agam. Sps Nostri Iphig. Aulassis et alibi, licet plerumque vel a librariis corrupta, vel ab interpretibus parulia se eepta sit. Exempla hujus eraseos apud Aristophanem plurima dedit Elmsteius ad Aeliam. 2s Ceterum loci sententiam bene illustrat Ovidius Amor. . d. I. Nullus amor tanti est iobem Pharetrale pidos Ut mihi sint folles maxima
dis evrivANSS. et Edd ante Vale Lenae rium, qui e Stobaeo LXI. P. 336, si P. 23s Grοt reposuit post ivdu recte hunc enim loquenta di modum adamavit Euripides. Vid supra, IOS. Ores 226 228. Phoen. 36Z. 85. OZ6. ubique sulta auditur prisisci. Tritissima sunt huius tructurae exempla apud Latinos, Triste Iutis globulis. Duleeratis humor. Varium et mulabile semper Femino Deinde Comparant Editores oratianum, Carm. I. I s. s. In me tota liens Venus, rem
spiritum quendam orationi addunt. Sic Noster Mec. II 5O. igm' v
47쪽
Zoilest. De his et similibus formulis egit emsterhusius ad Lucian. Tom. I. P. IS, 25. das Cuivis haec legenti in mentem veniet carminis Lucretiani initium Valchenae ius laudat versus Sophoclis Phaedrae apud Stobaeum LXL p. 288, 2a. Epis eth ανδpete
κλίνεται. Tres priores Euripidi adseribit Clemens Alex. Strom. VI P. 633. D. 61 - 2. Mabet Ilutarchus In
de Poetis vel etiam istoricis intelligit Eustath ad Il. B. P. 262, 2
dSS. Vulckenaerius citat locum simillimum ex erc. Fur III 8. 5s. eo pro fleotic Mar laud. 6o. et 'ovini, the ccquirace. In hoc sensu voetei frequentatur, Plerumque quidem Cum accu-
6 I. rv 'αυκ ἀνέξει γ supprimitur νικωμένη. Plenius dixit Ileracl. 353. ικωμένη - Παλλci ovae; Qemcti. Vide supra ad . St. Deinde pri erra. p. d. n. p. vertas, Debuerat igitur pater te certis et paetis randitionibtis genvisse et conferas Iph. A. s. υκ - κἀσίν, ἐφυτever cistope, A άμεμνον, 'Aveve. Iluc respexit Eustathius ad II. B. p. 235, 35 IZZ, 6. Ceterum notent tirones exemplum brevis vocalis in fine vocis ante inceptivam, productae: quod apud Atticos semper factum esse statuit Dawesius ire Crit. P. I 6o inter alia exempla hunc versum afferens. Videas Esch. Prom. IOSS. ια'-
Ηelen Ioss. Misci eno G ων, καιβAenexorabo povrcle et loca plurima Comieorum apud Dawesium, Brunckium in Aristoph. Plut IO65. Gai fordium in ephaestion P. I s. Sed profecto Canon Dawesianum etsi adstipulantibus Viris doctis, Parum accurate traditus est: e ceptiones enim quaedam notandae erant, quarum Praecipuas Congessit Gaissordius ad ephaest. P. 22ο. Verior profecto regula videtur,
quam de hujus literae apud Iambicorum scriptores potestate statuit Censor Promethei Editionis Blom-sieldianseri arter Neriem, Vol. V. p. 225. Si finalis syllaba natura brevis secunda pedis pars est. ut in eam ictus metricus cadat, tum ob consonantem P in initio vocis sequentis producitur. Ilaec autem vis xvατικὴ non obstat, quo minus s3llaba in priore pedis parte brevis maneat, ut in Prom. ZIS. Phaet
48쪽
κλυειν. In hoc loquendi modo inter
Graecos et nostrates ProrSus Convenit.
dicte. Sed cum Particulum, senistentia plane flagitet, Post me inserui, scilicet hane simplicissimam emendandi rationem arbitratus. Sensus est, Nec debent profecto mortales in vilia Suia gerere eurcolenda admodum elaborare rim neque tectam, quo vertae sunt inde bene et cccuriale commentarerint. Edidit Brunckius quod excogitaverat Musgravius kανων ἀκριβωσε. parum probabiliter haec enim Conjectura nata erat e Scholiastae verbis, sententiam paullo fusius in
βου r, erum pluribus de causis improbanda est. Deinde edidit Brunckius ad Vale enaerii sententiam , κατ*Pec pera sol sed genitivunt
defendit Porsonus in Schedis, allato Archilochi Ioeo apud Plutarch. 'm. II. P. Od. C. ubi de Thaso insula dictum est, siδ guos
dZ2. ovo Ald et pars MSS. ceteri cum Lasc. okepe. Hunc versum frustra sollicitarunt Viri doeti. eathius conjecit rediovemen cru Marulandus irae si ex
Ita lego pro seu Mei eae vita, confra quam salvit P. Leoparsis Emendas. . s. id raro. Hippotad F sed Muser. mole Vale enareio et Branchlaeti iactolum. AEuhyl. Agam sad tibi imiliter errant mathitis et Pavaeivs R. P. Vertas In alamitialem ero, quoniam tu, lapsa, quomodo te mlα-turam expectas Eadem metaphora infra v. 82d. 25. pd Vulgo e cole, quod ob et eiciei in altero sententiae membro praetulere alch et Brunck. Sed Indicativum exei praebent Lare. A. P. Fl. quae constructio nemini displicere debet: vid infra aBI.
δοκῶ, Στερ θιμ αν. et mihi quidem videtur paullo melius sententiae
Issueviatav. ad quem locum plura exempla citavit alchenaerius vide etiam eliodorum supra citatum ad . OS. Similiter Sulpicius ad Ciceronem Epist. Fam L. IV. S. In nitia mulierculae animula Delura saeta ras, tota vere G-- moveris quo is hoc tempore non diem mum Obiisset, paucissem annia fame ei moriundum stillet quoniam homo nata Deros. Pro xcipet et evre si librorum omnium lectione, quam ipse olim scripseram, nunc edidi, monente Elmsteio, o v AEu r. v. . Eadem confusio obse vata est infra ad v. 6sI. Z6. λὴμ δ' Lasc. cum Coducibus omnibus AH Aldum quem sequitur alch. ZZ. θελε. Flor. 8o. Quivis comparabit Hor tianum, Epist. I. I. I. Ferret armilla, miseraque cupidine Helvat sint rei ba et mera, quibus hunc
49쪽
lenire dolorem Possis, et, nam morbi deponere partem Musgravit
tam et G pe et i/δpe Q. ciae, mirum est probasse Vulckenaerium C dices A. t. exhibent ilictio, o sed et uppe r εξευροιεν αν, unde recte Brunc ius uiduplicatum edidit. Ilaec Particula cum optativis Sae-Pissime, nonnunquam etiam eum
indicativis et infinitivis repetita est: bid. v. 2IO. Id. MI S. quod
ignorantes librarii, complura Poetarum loca temere vitiarunt. Versus quosdam, in quibus Ili male omissa erat, feliciter sanavit Porsonus ad
Ilecub. B6. orest. St. Videas Blomiteldium ad aeseli Prom. sci. Addam ipse locum aeschyli Choeph.
Hippol ti redeamus, omnes edi-tοres, Praeter Lascarem, dederiintri, pci, male vide quae notavi supra ad Ioas.d86 δυστυχέ rvcpo A. Fl. Mox
SI. Duplicis comparativi exempla satis multa apud Tragicos
πων. Simile exemplum Praebet Cicero Epist ad Att. XII. 28. ire hane aberrationem a dolore dei gerim, quae maxime liberalissima, Geloque homine dignissima laudari me etiam Porsere cereis. Plurii utriusque generis exempla inter legenduin occurrent.
Quam eserrime dignoscendi tibi sunt ii, qui reela de te declararunt.
direre Edidit ex ingenio Brunckius Zidivέον, quod ne Graetum qui
recte: Sed Cum et alterum probum sit, textum mutare nolui.SOO mi Ap rei ex uno Codice A. ediderunt Musgravius et Brutichius. Sed o bet,cAcisci Lase Ald et Auctor X. . qui liunc versum bis adhibet, II et 38. Credo forma exλησα, κλὴAq, κλ i ou recentioris esse Atticismi, et in Tragicorum scripta a Gmammaticis invectas. Consulas
notam alchenaerii in Phoen. 268.
50쪽
ete re A. Flor quod receperunt Valch et Brunck recte. Pormnus ad Med. Sis. nione particulam die saepe in dialogis sequi ei est, vel continuo, vel interposito alio vocabulo. Idem ad Plicen siet notat
soli Nhod. III. .'Sci in Pro et in eadem fabula II S. X,S. reposuit ametrarivg. R. P. 56I 'deraeae Lasc. Ald. Sos eo e omnes Editores ante MuSgravium, qui ob imperfectumissi edidit criso. eo ei croi Stea vero Sententiam mutavit, et o ei revocandum esse censuit. Impe fectum Iovet, id est Eooxei, Praetulerunt etiam Valckenaerius et Brutichius. Mihi potius videtur servanda esse formula Ibo poveio Oi, quae legitur in Nostri Electra, v. TI. et alibi. Totani autem sententiam sic interpretor Si quidem hoe tibi ita places, debebo, flere,
non peceare Si fiamen in eccoso, hoc est, in amore rerer implieitare, obseqliere mihi: ea enim secunda est titilitas. Aliter interpretantur Musgr. et Valch. SII observat Valelienaerius dictum esse ripi Araci e xvrbi CPMTO ,
sicut in Apollon Rhod. III. Z38.
num vice fungentia, genitivum Post se habent. Leguntur quidem apud
ubi creta, pro simplici ela positum est dubilo autem an hanc Iieentiam unquam adhibuerint Attici. SIS. ἐπ ψρενῶν βλάβη Cod. l. repugnante metro nam vocalis in fine praepositionis, literis p rοX- imam vocem inchoantibus, brevis nianeret Sequentibus vero SA in Euripidis senariis, longa fit. De his metri legibus consulendus PorSonus ad Orest 6a et admee BO2. SIG. Reis ii coniectura legentis
necessaria St, et lectoribus in E ripide versatis parum probabilis videbitur. Hinc tamen rXO Oν sumpsit Brunckius. Repetendum est y τι σημεων κε λων aetro. APPonam verba Scholiastae, de duplici incantandi more disputantis aeu
quae in re simili fecit The riti Pharmaceutria, Idyll. II. SI TOυτ
De diversis φαρμάκων generibus apud auctores Graecos memoratis,omuin, degenda re doctissima