장음표시 사용
31쪽
subaudito pronomine, ut eburix cilii Plicen. l . erael. II. IESCh.
ISS. xeipoli certissima est orson emendatio. Vulgo legitur xepetiv, quod similitudine literaruma epoli mutatum esse arbitror. si Sic Lasc. mo et Ald. Scholiasta Arist. Ran. II Id. citate M gete movetou p., Brunckius edidit vocet mo G cpi TEPO ἀλλ Exovis, ae v. frigide Sane. Docet Seholiasta Aristoph. Ran.
II id loeum Euripidis Phrdixi, se
T κατθανεὶν δε Σν, a Comico rideri.Is2. ἀμπίσχo LasC. Ald cum Codd. quibusdam et Aristophanis Sehosiasta Sed praestat taetrier caevquod exhibent A. D. Fl. nam,xOTO In masculino genere magis Atticum est, monente Post alios Porsono ad Ilecub. 25. De hac re egerunt Eustath. ad Odyss. A. P.M52, 56. Alius Dion sius apud Eustath ad OdyM. A. p. Is dy Athenaeus XL p. dyd. A. Moeris et Thomas Mag. v. xxOT . Male igitur alchen- aerius Oreta corum edidit, Prius autem feeit, quod Rei,kii conjecturam ve-ψeλα Probaverit. Is3 δυσέρω per dite iamcnS. Exponit emsterhusius ad Lucian. Timon. Toni L p. IIS, det ' ἐυ ePMq, qui modum umori statuere non potest, Sed ejus violentia se totum abripi patitur. ' Vox in Theocrito frequens est sed eam non
alibi apud Tragicos invenisse memini. Versus Iss- ci citat lutarchus in Erotic Tom. II p. 6a. E. et duos priores Contra Epicur. Toni II P. II OS . . indicante Valckenaerio. Pros, legitur in altero loco oe, in altero eth. Similem sententiam habet Euripides
m; mov. Confer hahespeare. Haniles, Act. III. Atis that the eodom omething oster salsi Thofvndigeorere cotinii , rem rehose bourn mirare erreturas, vetet Sthe mill Anemostea tis ratiar heorthos illi me lare, Thm bet ollers fiat me nom nos Isi vobP, scilicet oi Gu mode pro Tovet apud Plutarch. Contra Epicur Doricam formam etsi h bet Cod Parisiensis, et detrei'OσυνανLascaris, Aldus. Vid. Porson ad Ilec. Ios. Communes equidem formas hic et alibi in legitimis anapaesticis nunc demum reposui. Is6. ou detrogeis conjunctim accipiunt Viri docti, quasi esset x vi iv, recte: nam simili modo dixit Tragicus Ilec. I 2. μὴ σπάνι tet Orest. SII. ου σπάνι prolatandantia. Sic quoque in Bacch. OSS.
loquendi modum adhibuere Thucydides, Lucianus, et alii quos citavit alchen. Vid. Addend.J dicitae habent Edd. et AISS. Praeter
A. cujus auctoritatem temere Secutus Brunckius cita edidit. Hunc versum citat Porsonus ad Hec Ias. ubi etsi vovet 'taetro cita metrum
flagitat, idem Brunckius e MSS.
lss. Pro phre Flor exhibet e λων, quod probavit Vale enuerius, credens Euripidem dixisse φίλων Pro e sisti quomodo alii poetae in notis illis locutionibus phe viae, φίλον εαp sed haec generis dissimillimi exempla cum nostro verSu
32쪽
et oπολο de maribus perinde ac foeminis, heletroλo de solis heminis. 2o I. βiapusso Ald. Sed uoi, quod restituit Canterus, habent P. LaSc. et Dion s. ut haec citans epimuθeo eis P. 2', di Huc respexit
Eustathius ad Il. B. P. I ad I 2m I 8S, II ad od A. P. Ia2I, ISm6I, 2, quae loca indicavit Porsonus, et ad Il. . p. ZOO, am 582, t.
262. orsuto Ald. Prinius correxit M gravius istiore, quod habent Lare et M S S. idque in suo e emplari legerat Tragicus Latinus, qui haec exprimere conatus en vid. Senee tipp. Icta. 2oci. Sic Lase et MSS. μεθ' ησυχία Ald et Stobaeus, qui hos versus habet VI p. 68. o. Correxit Grotius e S. Stobaei.
268. E. e. vulgo. ., restituit
Branchius ex A. Flor. Hae exclamationes extra versum habendae sunt, ut in eis. Ias Rioe v, tillinant, hic et infra Iaci qua signifieatione in omnibus fere Euripidis tabulis invenitur apud ceteros Tragicos multo rarius occurrit tamen in Sophoclis d. Tyr Z65. m. 288. quae loca effugerant Valckenaerium, et Philoct. Isa. 2os Vulgo roμ' sed audiamus Porsonum.-U Lege eum nor lando, καθαρων δώων ΗΩM θυσα μαν: quidquid dis lati Ihathitis et Ametrarius de ubi vo ἀρυσαίμαν quantitate. Aeque Aldi avetoritasqtii tiam momenti habet. Ille enim
infra 22s 22I dederat planissime
forch. II. P. Ioad F. 36. F. in quibus Omniblis locis etrduci metrum
2Id. aud absimilis est versus Supplicum Iosis 'sa v ατερ, υ
bus cum futuro indicativi, vel cum uoristo secundo subjunctivi
33쪽
constructis vid. Da es. Misc Crit. p. 22 l. Nos vero in hoc loco di tinguendo sequiniur judicium Viri doctissi ini Quart. Ner vol. vii P. 58. qui accurate disseruit de syntaxi istarum particularum, Statuens ou si , quoties cum futuro, Sensu prohibendi, conjungantur interr gationi inservire: ad verbum scilicet, ou μὴ ταδε diripvcrei initi Foti notnos,ffer these thinga quod idem valet ac uis ebriet.2ia. an locutionem exponit Eustathius ad Il. B. p. 2IO, I misy, aet agens de Ilomerico κακῶν
Evpiνίδη, dbuci viae . Comparat Mu gravius Soph. Ed C. I 88 ebre lae Esri/DIvovmee, id est eυσεβobviet.2IS. os versus, ob eximiam venustatem celeberrimos, imitati sunt Latini, Ovid. Epist. Iter. IV. I. In nemus ire libet, pressisque in retia certis, Hortari celeres Per Iuga summa emes Aut tremulam ramus jaculam ibrare lacerto: Aut in graminea ponere O tighvmo Tibuli. IV. d. II. Sed tamen ut teram liceat, Cerinthe, rcgcri, Set ego Per montra retia torta seram. Ipsa ego elocis quaeram restigia cerere, Et demam veteri ferrea Pineta cani Ad quent locum
est ea in priore Hippolyti Editione scripsisse Euripidem Valchenaerius autem putavit olim fuisse lecta post v. 22s quod mihi quidem minus
verisimile videtur. 2l8. βαλεicis Lasc. Vulgo et tum erat νιν μενα. Marklai diis auteni monuit corrigendum esse e viveto sem, ex Plutarcho, qui Tom. II p. 62. B. haec ita adhibuit, I Ipoc eis epαμαι κυσι θωυμι, αλιαλ ἐλάβοι μυ)μπτομεν . Et Similiter Tom. II. p. scis B. incquoque censuit ille ordinen horum versuum mutandum esse quod tamen contra omnium librorum auctoritatem nolim factum et potius crediderim memoriae vitio lapsum fuisse Plutarchum. Vale en et Brunck edidereia Misamrομένα, Sed
plene distinxere post xv c commate tantum Post dux Posito niale, ut opinor Ceterum βαλιὰν λαψovest in ec so ubi explicat Para
χe v. Similia habent esychius, Suidas, tymologus M. et EuSta-thius ad Il. H. P. IOSI, IZm Io65, II versum Hecubae respicientes. Vid. usterum et Albertum ad Iles ch et Abreschium in Misceli. Observ. V. B. P. SO. Vox in sensu velocitatis adhibetur in Anapaestico apud Suid. v. βαλιάν. cetevboici βαλιων ἀνέμων. Observat Eustathius loc eit hoc adjectivumba tonum esse, ad differentiam nominis equi Achillis Itaλso Il. N.
illustrat alchenaerius, allato Vi gilio aen. IX. a II idem rae aliud
summa telum ibrabat ab avrer coitStut euini morem fuisse Graecisa capite jaculari. Erunt fortasse qui haec verba de comis Phaedrae vento diffundendis malint intelligere, ut in Iphig. Aul. 5Z Κασα -
in similem usum adhiberi possit. MOX vero 'πακ Pessime cepit Valch. post Musgravium, quaSieSSet OPηακι. vocalis enim in fine Dat vi singularis perraro eliditur sexties tantuni, Si recte recordatu Suna in omnibus Tragicorum reliquiis et talis verborum constructio venuStam huius loci facilitatem plane tolleret. Praeterea e αλoi Opurciae Plene dedit Aldus, quem in his versibus dividendis secutus sum. e Chium vvrie Ofld : Κλάδ Thessala hastilia memorantur etiam in Bacchis
34쪽
verba Barilesius, nobilisSinite hujus Seenae, quam edideriat ipse oblitus, in Fraginenti Incerta rete ravit. 22s Verte Quid est, cur rencsionum tibi quoque rara sit Versus sic restitutus Porsono debetur: vul-
effingere frustra laborarat Vale en- aerius. Iteis ius signum interr gationis post vi posuit. Muserravius Pro xci ni aluit cit, vocem Tragicis haud usitatain. Vid. Porson ad Med loOB. 22 T. Aletu apud Tragicos, ubicunque ante vocaleni occurrit, ultiniam dillabam eorripit. Vide Bacch. os Soph. Trach. pl. Antig. II ad Erravit igitur ValckenueriuS, Cum odi Pro flcv contria eodicum et editionum conrenSun , II euthio obieeutus edidit V eniexponities chius, ΚλιTA, Και,λι-
Ol3mp. III dZ. 23 I. De equis Venetis loquitur
Phaedra, quos ni solennibus Grae-
eorum ludis celeberrimos fuisse
Aed Anachronismi igitur Euripides insimulatur in Scholio quod sumpsit Eustathius ad Il. B. p. 36l, 2IONIS, BZ quod hos equos heroicis temporibus tribuerit. Veneti enim Paphlagoniae gens Vid. Ηοm. Il. B. St. non nisi post excisam Triam in Adriae finibus, duce Antenore, conSediMe perhibentur. Historiae meminerunt Livius I. I. Virgil. En I. 2.2. Debor δαμαλιdo sex optime disseruit Valekenaerius: U Ex duobus Codd. et prima Ed recte Muggravius, Pro
bit Pindarus Huθ. V. I 63. XI. 38.
in locutionibus , υλω υλη iom. Iliad A. IIS. δακρυτων βλεφάρων. νόθον, et pluribus aliis apud Valckenae rium ad Theocriti Adoniar. P. 2Ia. Et sic Profecto nostrum vocabulum intellexit Valck. Parisensu accipiendum Videtur dxv acivoqin versu Euripidis apud Valchen. ad Phoen. 2I6. 'Axiboleto tataropeis
35쪽
νήριθμiO- ελαer uici. Apud serioris aevi scriptores taxυμαντ- erat Aonoestatus suetibus ut in Lucian. Diat Marin V. Tom. I. P. BOO,S2. Et profecto Pariter in nostro liRovertendunt esse arbitratur Bloni-fiel lius a cujus sententia equidem invitus discedo sed enim patet exv. 228, et infra v. IIsta equestre stadium, de quo loquitur Nutrix, mari vicinum esse. 2IT. et vi Ald. Rei S ius co rexit oravis, quod ex E. P. et Lusc. receperunt nuper Editores. -- σει ά ,' - χαλινω. Suid id est,frreno reti cho. iv μεταψ OH τῶν
quem l uni Blomite lilius existiinat vocabulum proprie de citharoedo
uSur tum esse contra tem Pu Pulsante.
2ad Peri eram vulgo iacisci. AC- centum restituit Brutichius e Cod. A. iacti dicebant veteres de aris, et obstetrice, et nutrire. De ultimo sensu, qui et frequentior est, et ex Odyssea notissimus,lesychius ait,
2MZ. Eandem sententiam plenius habet Sophocles m. 25s. α νυν
Cum nostro simillimum Euripidis Antiopae apud Stobaeum XCVII. P. 588, 28. bouis 8 g πάσχω, ,
eitia XIII. 5. quihusdam, quos stidio ravientes habitam in Grincia, Placuisse vinor mirabilia Predum V sed nihil est quod illi
Non Peraeqviantur, litis: partim fugiendas esse nimias mirifias, ne necesse sit tintini Sollicitam egre pro pluribus: solis vergue Me tim, cuique eram: alienis nimis implietiri molegitim esse commodi Simtim esse, quam lallis mas habenas hahere omiciliae, tim elissiliciarum, cum velis, re remittas cutit enim esse ad Mute direndum, sereritialem
'a frui non postis animvss, Si fian- quam Parturiat tinticyra Pluribus. Suspicatur Nale enaerius Cicer nem haec, ut permulta alia Sum P i,se e Chrysippo, qui, cum Euripidis studiosissimus esset, Potuerat no tros versus in Libro suo νε- φιλίαc adhibuisse. Vs. 253-25 . laudat Plutarchus De Amicorum Multitu-
36쪽
ubi legendum execipvem, scilicet ah ἐχθαίεω, ο ἐχθραίνω, derivatum, patebit, Pomoni Nola ad Med. 55. Cicer de Amie. I S. Negahat ullam Oeem inimicitiorem Amicilire ostiirae reperiri, UOm ejus qui dialiut, ilia iamore vortere, ut i aliquando Mel SM,S. Necrero se adduci posse, tis hoc, quemadmodum putaretur, a Biante esse dictvm rederes, qui sapiens habitus est linus e S lem, ud impuri cesti tam, ut iambitiosi, aut omnia ad
suam Olentiam rererentis erae ententium. 25Z. Plutarchus, hunc verSumex Ponere volens, subiecit, utaetrep
26a. Sic Lasc. et SS. Sequentibus Vale en et Brunck. λίαν Ald. Credo importunam Particulam a librario additam, neSeiente ultimam vos larum syllabam ab Atticis Poetis semper produci. Idem fieri in adverbiis Yαν, πέραν, νάν, monuit tymologus M. v c civ. Torata est v mepβολη, rasvrectilla allevius rei ut in Nostri Ilec. sci.
265. Dubitatur quis sapientum auctor esset sententiae, μηδev c civ. Palladas in Anthol. II. S. I.
σOoeuictum erπεν. Alii tribuunt Chiloni, alii Sodamο, teste Scholiasta nοstro, qui epigramma laudat, quod in Tegea extabat, ciυτ ελε εν
dam subjungere. Consulas Notam Blomfieldii ad Esch. Prom. SIC. qui laudat Pindarum apud Plutarch. Tom. II. P. II 6. D. o*o e vol
phaesti de Metris, XV. T. P. I. ed Gai,ford . 268. νωμεν ditiones omnes. Sed cum Particula i. sententiae Pene neceSSuria videretur, divisimois,e SeripSi. Neque quisquam huic correctioni objicere debet, quod Statim sequantur Pluralia diaeis et obAohaecoci talis enim numer rum enallage apud Tragicos irequentiSSima Si exempla suppeditabunt hujus dramatis v. 6. 22.526 656 686. ZOO &c. Marklai dus in Nota Sta conjicit meo liscit Phaedrae, Citans v. 283. Emercit Acad. Lugac. . . et linia δυστόνου, quod recepto deterius videtur.
37쪽
jus scribendi formae, Atticis quident usitatissimae, reliquis autem Graeciae scriptoribus non ignotae, Ilurima exempla deditioenius ad Gregor. Corinth. P. SI observans Secutum esse Virgilium aen. I. 66I. Frater ut rem pelago tutis omni circum Ultora aetetur, odiis Iunonis in qua Nola tibi. 2IO Brunckius, Reis ii conjecturam secutus, edidit o δ' p. Sed particula, nunquam otiosa est et rectissime duplicatur civeum optativo βουλοίμεθα. Vid. infra ad vol82. Legendum Putat Censor eruditus inart. Nev. Vol. viii. p. 22d. Eo δ' ἐκκυθέθocii
observans confusa esse Abboo o
pide ita Eustathius ad Il. B. P. I 8s,sam I I, 23 huc respiciens. 2IS. Notanda est insolita locutio
Brunc . membranas suas Secutus.
2psi . vii apud Tragicos dicitur de calamitate qualibet, sed praesertim de ea, quae divinitus immissa
,it. Exempla liuius significationis passim obvia Pro taetri Conjecit P. Victoritis Var Leet XII. II. - σve, Reis ius , Ane: infeliciter uterque: nam voCulli qet,A, Priores syllabae breves Suili. Muret iis quidem Var Leci . X. I 2. leuenduin Ceilsuit cyric Sed crve recte defendit Vale eitueritis. Ilue tamen nialuit ilicivela v. liod Sententiae linus apte, ut Pilior, Conveniret.2ZZ. Musgravius, hoc resPonSO offensus, Pro civeri conjicit tae,ic, satis audacter. IS. Dp ei. Glossa in Cod. Par apud Vale . Ocσκει. sic iiifratis q. καμ'κουν)α μοι, quod dicerent nostrates nil mi factor to me. X. n. 56I. Pro ταδ' habet oo'. 286. δ' Lascaris, Aldus, Mu griavius, et alckenaerius, male: particula eniin adversativa Cr
quiritur. Male etiam Brunckius Og ec est ille autem Articulus Praepositivus , i, vo . Sequentibus, si, eo o p vice pronominum o Toq, et exelaoc non raro apud Tragicos uSurpatur. Exempla videas in hae fabula IIII. I 2IS. I 23s Isset. isosi. Similis articuli usus, etiam sine istis particulis, apud Tragicos OCCurrit, rarius quidem, sed in exeniplis indubiae fidei Verum ea quaestio non est huius loci.28 l. Ilic versu cum Praecedente citatur in Scholi ad . IIS. ubi Pro Mi et O mendose legitur 3 e. Versus est Baccharum 2IS. Exδη-
288. πλάνον Edd. et AISS. omnes Praeter Flor qui πλάνην. Constat utramque formam Tragicis fuisse iii usu Sed in Eschylo Seir Per, ni fallor, invenitur foeminina, Praeterquam iii Prom Sya ubi vulgoνλα O. sed et ibi πλάναι, SS. restituit Blonifieidius Contra inae ripidis superstitibus tabulis semper
ligo hujus formae usuri post Esch li
38쪽
quae loca indicavit Blonifieidius.
quidsetam profeci Similis phrasis
288. Sic Lasc. et Codd. omnes. dAc si v rci Ald quod Sumptum esse credo a versusIS ubi recte legitur. 28s. λαθωμεν Flor Sequentia si legit et distinguit Censor Anglus(Qvari. Ner Vol. viii. p. 22S. xcit
2D. Itonat Carna. III. s. 6. Sollieitam explicuere frontem. 2si Vertas, omissis istis, instilibus te male tum equebar, id est, imitabcr.
θιστάν)cti Lase et MSS. unde conjecit Musgravius in prinia editione συ καθίσταιντ' ν, quod cum Valekenaerio et Brutichio recepi. Por- sonus in Suppl. Praei ad ec P. xxxiii Lanc emendationem acutant et probabilem vocat, monsens Particulanis sa pissime in Sta versus sede positam reperiri. In ee. II 83. Pro vulgato eυνονται, edidit ille ex uno Codice oυναι- άν. PSevero Musgravius postea Aldinam
lectionem defendit, allatis Itomeri locis, Iliad. I. 8a. Ei i ci orδε
2M Iατp P. 2yZ. cie solennis exclamatio est, ubi missis iis, quae jam dicta sint, ad alia se convertit oratio. Huic respondet apud vernaculam linguam interjeeii mem Vide eo. III. Med. IST. Male igitur Brunckius eontra Edd. et AISS. edidit eci, quae
particula summam admirationem denotat. Hunc vero secutus sum IPPonentem v et x pni Pro vulgato
do2. etsi v I MSS. et Edd. omnes ante Musgravium, qui insida d. dedit e caligeri conjectura vi urpsu sed facilius permu
SOB. ἐθελπεφ Lasc. Ald. sed didic8 MSS. omnes, et Sic MuSgr. Valch Brunck. Te vel Proprie est go durem mollire. De metaphorico hujus verbi usu videnda sunt quae docte et eleganter disputavit Ruhnhenius ad Timaeum p. 2a8. Conferas Esch. Prom.
Selasse prossidisse liberos utimniorieris. Graeci saepe conjungunt
39쪽
νομαι, &C. et ex his compoSita eum participiis praesentis, et perfecti et futuri, ut in notis istis Esioiδα .racp- ων Iσθι δυσνOT I E eDq. Et hunc Graecismum sumpsit Vi gilius aen. II. BZ6. ratemPl cneque enim resonsa dabantur id satis remit medios delapsus in hostes. Quin et pariter Miltonus nostras Parad. Amiss. IX. Zy2. Nonnunquam haec formula cum participio Aoristi invenitur conferendi ve sus hujus fabulae 2I Ss6. Soph.
doZ ι νεια, vulgo contra metrum. . .etricii A. et Eustath ad Il.
Z. P. 656, 23m Seti, si indicante Porsono et haec quidem forma plerumque in Euripide restituenda est. Extat tamen altera infra II 62. Similiter usi sunt Tragici vocibus
cio', atque aliis ejusmodi.siet. Alio ordine habet M. A.
ibi notata sunt , Alibi dictum et
hic adhibetur in Suppl. 2II. Ion. s85. Soph. Phil. I 6O. Antig BSI. Aristoph. Ran. 36 I. BIS. oves e duobus S S. Brunckius, qui et in Soph. Ed T.
BIS. Verte, num Cealamitas ab inimie aliquo tibi illata , πακτόν.
inepte adhibuit Auctor X. II. Zo6-Z.
40쪽
dit lectio Codicis apud Valck. σων
B28. ad rixeli interpretatur Scholiasta στερηθήναι. B2s. Aed ore vox vulgo Phaedrae tribuitur: sed eam recte Nutrici continuavit Brunckius, monente Vulchenaerio. Sic quidem Convenit Phaedrae responSiο, τό μένvolvtani scit Scit vo dAεσθαι aia vi avucpepei. Ceterum Aese, quod in nota MSta probavit Musgravius, Peneadductus eram, ut in textum reci-Perem, et integrum versum Phaedrae
tribuerem. Milicet in huiusmodi dialogis, perram est Singularis vehsus divisio.33o. Sic omnes Libri praeter Parisieusem apud Vale . qui habet filaia, mendose. Nimis licenter emendavit Brimc iusta voυμενην ἐμέ Graeci quidem,pυνvei cum duplicia usativo saepissime conStruunt, ut infra sI8. Suppl. m. ubi recte edidit Gaissordius Alcyxpo et GAese
σενιών 'Πεων. Sed neque ista exemPla, neque alia luete protulit Brunc ius ad Esch. Prom. Io. huic nostro prorsus similia sunt. Equidem censeo Euripidem hiepraelaturum fuisse genitivum, quem vocant, absolutum, ut iniec . 2I6. praetulit 'A P ἀντιδουucii e re
quod participium adjiciendum erat, dixisset AI Aviδουραι re elaos. III. Lase Ald et Codd. habent
βλe quod pro varia lectione SuPra- scriptum habet S. B. agnoscit quoque Scholiasta et sic ediderunt Musgr. alch Brune . Audacius conjecit Musgravius taxi eth loex-
ab Atticis conjunctum esse et hanc regulam firmarunt alchen ad Phoen. 522 Porson ad Med. Ig. 336. Similis est versus Suppl.
Corinthus p. 286. Eustathius ad Il. A. P. I 36, II et Os 8. Scholiasta Ilomeri l. A. dM. et alii Grammatici. Vid. Κοen ad Gr
gorium. ComPariatur ε oc, quod aeolicum est Pro Yελω r. Epoqfrequens est apud omerum, sed non nisi in nominativo vel accusativo in Euripidis quidem senariis quinquies occurrit, in melicis, Soph.Electr. IsT. Post hunc verSum nota interrogationis in editionibusniale ponitur quod et iusm 5 I. laetum est. Ex his et sequentibus sumpta erant quae Ovidii Phaedra dixit Epist. IIeroid. IV. 53. Fomsitan hunc generis solo reddam
cmorem Et Ventis e sola gente tribula pelas. - Siphiae cler, 'e lo subdita tauro, nixa esttifera crimen OnNSque suo. Persi si ides, ducentia ita secultis, lirrct meae fugit tecta ororis Ope Erim nunc, ne forte Partim Minoia eredar, In Socias leges tillimia gentis m. 38'. συ δ' l. Id O. v. να-χεie interrogatio est Atticis usitata, quam PleruntiiUE